MIDDELBEBGSCHE CBEBAÏT. Dinsdag 9 Juni. FEUILLETON. De Ziel m Margaret Rand. M\ 133 137- Jaargang. 1914 Du* courant venchijnt dagelijk», met uitzondering m Zou- eu Feettdugen. Prija per kwartaal, zoowel voor Middelburg ali voor alle plaatien in Nederland franco pp. 11.2 Afzonderlijke nummeri koeten 5 cent Advertentie* bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Proepectuiien daarvan zijn aan bet bureau»te bekomen. Advertentiön voor bet eerstvolgende nummer moeten de» middag» vóór één uur aan bet bureau bezorgd zijn. Advertentiön 20 cent per regel. Bij abonnement veel lager. Geboorte-, dood- en alle andere familieberiohten en Dankbetuigingen van 17 regel» f 1.50'; elke regel meet 20 cent Beclame» 40 cent per regel. Groot* letter» naar de plaat», die zij inname*.) Tot de plaat»ing van advertentiön en reclame», niet afkomitig uit Zeeland, betreffen»* Handel, Nijverheid en Geldwezen, is gerechtigd het Alcemeen Adverteufle-Btreaü A. DE LA MAK Aas., Ji.Z. Voorburgwal 866, Amsterdam. Het vraagstuk der werke loosheid. Wie thans over dat onderwerp spreekt, heeft het over heel iets anders dan iemand idie dat een jaar of vijftien gele den deed. Het element „armenzorg" wordt er thans zooveel mogelijk uitgeschakeldmen bepaalt zich tot de va lie de werklieden, die tijdelijk geen werk kunnen krijgen. Die verandering is in 't klein te be merken geweest in onze eigen omgeving. Toen in 1902 in den gemeenteraad van Middelburg de werkeloosheid ter sprake kwam, had men* liet over het doen ver richten van werk van gemeentewege. Toen het in 1908 weer ter sprake kwam had men het over een werkeloozen-ver- zekering met gemeentelijken bijslag. En in 'L groot, door de termen der opdracht welke gegeven werd aan de in 1909 ingestelde Staatscommissie, die te onderzoeken kreega in hoeverre de Regeering over de middelen beschikt om snel en voldoend^ ingelicht te worden over den stand van de binnenlandsche arbeidsgelegenheid en den omvang en aard van werkeloosheid in verschillende vakken, en welke aanvulling deze mid delen behoeven; b. wat de regeering kan doen hetzij door steun van personen of corporaties, hetzij zelfstandig, zoowel tot voorkoming of bestrijding van werkeloos heid als tot leniging van de gevolgen daarvan. Dat komt dus kort gezegd neer op 't vraagstuk van de staatsbemoeiing èn met de arbeidsbemiddeling door arbeids beurzen of andere middelen, èn met de verzekering tegen werkeloosheid, dus zui ver sociaal-economische vraagstukken en geen armenzorg. Het is een wetenschap geworden, die haar eigen vereenigingen en tijdschriften heeft; die zelfs aanleiding gaf tot op richting van een Internationale Vereeni- ging tot bestrijding der werkeloosheid, en die het onderwerp werd van een speciaal internationaal congres het vorig jaar in Gent. Wie nu nog beweert dal werkeloosheid louter aan eigen schuld te wijten is. mag zich toch eerst wel eens afvragen We kunnen ons er niet toe bren gen mee te doen met 't kunstmatig ver schil maken lusschen werkloos builen werk geraakt, en werkeloos niet wer ken. 't Spraakgebruik kent dat verschil niet. En we 'missen 't orgaan dat blijk baar noodig is om te gevoelen dat de in voeging van die e zoo'n groot verschil in hefceekenis meebrengt. Dat in „werkeloos" het werkwoord zou zitten en in „werkloos" hel zelfstandig naamwoord, is o i onhoudbaar We ken nen in onze taal geen combinaties van loos met een werkwoord. Louter met zelfsl. naamwoorden: dakloos, hulpeloos, smetteloos, enz., waarin de e alleen in gevoegd wordt voor de welluidendheid En reddeloos, dat weer een oogenblik daarentegen schijnt te pleiten, lijkt ons slechts een verkorting van reddingloos. of die wetenschappelijké -'belangstelling, aangevuld door de practische pogingen voor rijlcsbemoeiïng in Engeland, Dene marken, Noorwegen, België en Frank rijk, ook nog een dieperen grond heeft dan luiheid en onbekwaamheid We gelooven trouwens dat het voor de meeste lezers overbodig is uitvoerig aan te toouen dal het golvingen van slapte in het bedrijf zijn, die telkens weer een aaptal goede werklieden op straat wer pen We merken dat misschien niet zoo sterk in een omgeving als de onze, maar ibehalve dat men hier dan toch de sei- zoen-werkeloosheid heeft, geeft het feil van afwisselende jaarcijfers "in die sei- zoienbeweging Toch ook aanwijzing van I slei'kere invloeden. In ons land verkeeren we voor dit jongste der sociale vraagstukken in een j toestand van afwachting. De bovengenoemde Staatscommissie heeft reeds het vorig jaar een reeks verslagen uitgebracht over den aard, de I oorzaken en den omvang der werkeloos heid in ons land. Maar de hoofdzaak, het eindrapport met de voorstellen, moet nog verschijnen Het is echter blijkens de uitlatingen van minister Treub, die voorzitter dier commissie was, spoedig te verwachten. Aanleiding tot dit overzichtje gaf ons de verschijning, een paar weken geleden, van een boek dat rijk is aan gegevens over den stand van het werkloozenvraag- stuk, in het bijzonder van de verzeke ring legen werkeloosheid. Het is een rapport van een commissie, ingesteld door het Bestuur van het Ned. Verbond van Vakvereenigingen, en bevat in hoofdzaak drie gedeelten. Om te beginnen met het tweede ge deelte van dit compact gedrukte boek van 244 pagina's geeft het oen buitenge woon compleele verzameling van materi aal over hetgeen in ons land inzake ver zekering tegen werkeloosheid gedaan wordt, èn door de vakvereenigingen, èn door de gemeenten. Het derde deel be vat een overzicht van hetgeen in andere Landen door wetgeving is tot stand ge bracht En het eerste deel bevat de meeningen der commissie over de van rijkswege in ons land te treffen regeling, waarvoor dan wordt bepleit de instelling van een staatswerkeloosheidsfonds, ter ondersteu ning van de door de vakvereenigingen te organiseeren vrijwillige verzekering van hun leden. Nu we in afwachting zijn van voorstel len der Staatscommissie zullen we diet thans reeds uitvoerig deze denkbeelden van het N V V. bespreken Maai- het kan zijn nut hebben aan de hand van dit rapport enkele der factoren van dit veel om vatlende vraagstuk even aan te roeren als een inleiding voor de voorstellen der Staatscommissie. Wal in die regeling van het N- V. V. ons al dadelijk als zeer aanbevelenswaard treft, dat is de poging om bureaucra tische centralisatie zooveel mogelijk te vermijden, en gebruik te maken van de organen die door de betrokkenen zelf zijn geschapen, nl. de werkeloosheids- (Nadr.uk verboden). Roman van L. I. MEADE. 78). Dat is onmogelijk. U weet niet wat ilt moet vergeten vergeven. U heeft in mij vertrouwd, ik wil in u vertrouwen. Er is mij een gerucht ter ooiv. gekomen, dat Charlotte niet naai" Italië ging, doch zonder medeweten van liaar ouders, naar Tasmania om in het bezit te komen van gegevens of bewijzen die Margaret zouden kunnen benadeelen. Ik ging naar de Mans- fields den dag voordat Charlotte naar Italië zou gaan, en vroeg haar ronduit of zij naar Tasmania of naar u, in Italië ging. Zij stond voor me en keek mij aan, antwoordde kaim en bedaard, dat zij niet van plan was naar Tasmania te gaan, maar naar u ging. Zou u licht zoo iets kunnen vergeven? Ik ontmoette voor een paar dagen tante Mary, en zij vertelde ïne, dat zij nog geen regel van Charlotr -te had gehad sinds haar vertrek. Noemt tt dat vriendelijk? Alles behalve; het lijkt wel mal. Maar John, stel het, als je weer thuis bent, zoo goed mogelijk voor en j'aag haar beste moeder geen schrik aan. Vertrouw me. zei de jonge man. En, voegde liij er bij, dat is ook niet noodig Mevrouw Mansfield weet niet, dat ik hierheen ben gereisd om inlich tingen bij u in te winnen. XV. Margaret Rand of Hester N u g en t Charlotte vond zonder eenigen legen- spoed liaar weg naar Tasmania. De Cleo patra was, ofschoon een betrekkelijk klei ne boot, zeer geriefelijk ingericht. Char lotte deelde haar ruime, frissche hut met haar kamenier. Er vielen geen avon turen op de reis voor Charlotte's mede reizigers waren allen zeer voorkomend jegens de wel Ieelijke, maar klaarblijkelijk rijke juffrouw Lovel. Zij verkreeg meer dan voldoende inlichtingen omtrent Tas- mina en ook ten opzichte van de farm waarop Margaret Rand en Hester Nugent gewoond hadden. Op een smoorheeten zomerdag in Tasmania stond zij in de die pe en koele portiek waar Margaret en Hester zoovele gelukkige uren hadden doorgebracht. Charlotte voelde, dat zij nu haar doel bijna liad bereikt. Spoedig zou zij het ergste of het beste weten. Zij had Clnir kassen der vakvereenigingen. Wat in minister Talma's sociale voorstellen het meest kritiek uitlokte was juist dat hij dat uit zichzelf gegroeide negeerde, en alles wilde doen besturen door van bo ven af gevormde nieuwe organen. Hel is trouwens ook in die richting dat zich de werkeloosheidverzekering in ons land lot nu toe beu ogen heeft. De vakvereenigingen zijn hier zelf be gonnen met het vormen van vverkeloos- heidskassen, en toen die eenmaal beston den, kwam ook de overheid te hulp, door toepassing van het Gentsche stel sel, neerkomend op gemeentelijken bij slag bij den steun door de vakvereenigin gen aan hun leden bij werkeloosheid ge geven. Dal is echter een geschiedenis van nog slechts enkele jaren In 1906 kwamen de eerste drie dier gemeentelijke fond sen tot stand in Amsterdam, Utrecht en Arnhem. Toen volgden er in 1908 en 1909 nog twintig gemeenten, en daarna ieder jaar nog enkele, zoodal thans in 32 gemeenten fondsen van dien aard be slaan In onze provincie in Middelburg en Vlissingen. Maar nog altijd is hel aantal verze kerde leden dat geen bijslag van een ge meentelijk fonds geniet grooter, dan dat van de leden die wel gemeentelijken steun ontvangen, nl. op 1 Jan van dit jaar 35.948 van de eerste rubriek en 34.533 van de tweede Zooals men ziet betreft de verzekering bij ons alleen de georganiseerden. De pogingen om den gemeentelijken steun ook den niet-georganiseerde te doen toe komen, mislukten hier, zooals trouwens overal waar hel Gentsche stelsel werd gèvolgd. Maar met alle erkenning van het vele goede in die gemeentelijke fondsen is het N- V V. toch niet bevredigd, en wel voornamelijk om deze reden dat die ge meentelijke regelingen in den weg staan aan een ontwikkeling der fondsen die door de landelijke nationale) vakbon den waren opgericht. Immers alle ge meenten eischen dat de vakvereenigings- kassen, aan welke zij steun verleenen, geheel afgescheiden geldmiddelen hebben. Dat is dan ook een van de hoofdmotie ven waarom het N V. V. een rijksfonds wenseht. En dat is van zijn standpunt ook heel begrijpelijk. Hel is echter voor anderen ook een motief om zich des te omzichtiger af te vragen of dat nu wer kelijk de beste regeling is, en of zoo'n Landelijke regeling niet juist een der groote voordeelen van een gemeentelijke regeling, nl. de gemakkelijke controle zonder bureaucratïschen omslag, zal doen verdwijnen in een gecentraliseerde in richting. Dat dit gevaar niet denkbeeldig is, be wijzen de klachten uit Engeland en Noor wegen Het N. V V. beveelt dan ook aan het Deensche stelsel, waarbij inderdaad het bureaucralisme zooveel mogelijk is ver meden doordat een groote mate van zelfbestuur is toegekend aan een commis sie uit de werkeloosheidskassen Maar ook hier liggen voetangels, want het N. V. V. moet zelf erkennen dat een overbrenging van dat Deensche stelsel op onze toestanden niet zoo eenvoudig is. Immers daar is de verzekering opge dragen aan formeel geheel zelfstandige vereenigingen, louter opgericht voor die laak En dat kon daar, omdat bijna 511e vakvereenigingsleden in Denemarken zijn tgeorganiseerd in één verbond, terwijl in ons land juist een groote verdeeldheid in de' vakbeweging heerscht. Men kan nu wel bepalen, dat de werkeloosheidkassen der vakbonden dan hier de plaats moeten innemen dier speciale kassen in Dene marken, maar men voelt dadelijk dat men dan toch iels anders krijgt Maar het meest bezwaarlijk lijkt ons de uitschakeling van de actieve rol der ge meenten, die volgens het stelsel van liet N. V, V. slechts de passieve taak krijg! om mee te betalen. We mcenen dat hij de beoordeeling van hel al of niet waar achtige der beweerde werkeloosheid een gemeentelijke organisatie veel makkelij ker en zuiverder werkt, dan een lande lijke, die dan vanzelf door beambten con trole moe.t uitoefenen Dat dit vraagstuk in nauw verband slaat met de organisatie van de openbare arbeidsbeurzen ligt voor de hand Ver moedelijk zal het rapport der staatscom missie daarover wel voorstellen doen, want bij ons is dat orgaan slechts weinig ontwikkeld. Er zijn er nu 26 in ons land waarvan 21 gemeentelijke, die allen na 1902 zijn opgericht. Maar hel is ook be kend dal de bemiddeling dier beurzen in groote meerderheid de losse werklui be treft, en slechts in zeer geringen getale de vakarbeiders, en dit zijn juist degenen die bij werkeloosheidsverzekering hel meest in aanmerking komen, daar de losse arbeiders incest! niet georganiseerd zijn. We zullen echter, zooals we zeiden, niet te diep ingaan op dit speciale voor stel, daar we eerlang een voorstel van de Staatscommissie zullen krijgen, dat na tuurlijk meer reëele beteekenis heeft Maar in ieder geval is het rapport van het N. V. V. een boek met een schat van- gegevens voor ieder die meer van dit vraagstuk wil weten Binnenland. die organisaties berusten op den Staten bijbel. Heeft men nu wel ingedacht, wat schade op alle manier het hun berokke nen kon, zoo men die vastigheid los wrikt? „Vergeet toch niet, zoo luidt het slot van liet artikel, dat het Christenvolk in zijn breede rangen op zulk een anders- worden van zijn Bijbel moet worden voorbereid Gemis aan voorbereiding kweekt van zelf verzet En waai" verzet dreigt, ont staat 't gevaar, dat wat ge in don tekst verbeterd hadt, de geestelijke atmosfeer in de gemeente zou verslechteren Iets waarop deswege met zoo hoogen ernst dient gewezen te worden ,omdat verzet in de gemeente ook uw eendrachtige saamvverking op philantropisch. oecono- misch, sociaal en staatkundig gebied in gevaar kon brengen. Op stal blijven mogen we met onze overzetting van de Heilige Schriit niet Maar, niet te hard van stal! blijve aller leuze. Zooals men ziet gaat ook hier weer het partij-belang boven alles, de foutieve vertaling van den grondslag van geloof, kerk en staalkundige partij wordt er kend, maar 'l belang van de partij-samen- werking wordt nèg hooger gesteld Practisch als altijd! Maai" niet erg idiëel. Hoe het blad dat „niet te hard" van. stal wil regelen, geeft het aan in een drietal regelen, hierop neerkomend dat men voorloopig de kerken er buiten laat. en eerst proeven neemt met vertaling of een eenvoudig herziene uitgave van enkele, liefst kleine bijbelboeken. UIT DE STAATSCOURANT. Bij kon besluit is W. Heiliger, oud-dirccleur der rijks normaallessen te Nijmegen, benoemd tot ridder in de orde van Oranje-Nassau; is benoemd tot notaris te Capelle aan den IJsel. J. Ch de Jong, candidaal te Gulemborg is aan D. li. L'lrich, op verzoek, met 20 dezer e o verl als commissaris van politie te Dordrecht Uit Stad en Provincie. DE „STANDAARD" EN DE BIJBELVERTALING. Het anli-rev leidende blad wijdde Za- I terdag een hoofdartikel aan de vraag of het oogenblik niet gekomen is om de al oude Statenvertaling naar het Museum van oudheden te verwijzen, en aan een nieuwe, betere vertaling ingang te ver schaffen *Het leek ons wel .vermeldenswaard hoe dit blad zich tegen over die kwestie: j stelt. Dat verbetering der vertaling op tal. van plaatsen gewenscht is, vindt volgens! het blad geen bestrijding. Maar het wijst op bezwaren voor de kerk, voor de school, liet vereenigingsleven en zelfs voor de staatkundige po-j sitie der anti-revolulionnairen. Immers al in het kleine hotel achtergelaten. Zij trok aan een groote bel, die aan een lange ijzeren ketting hing, een hond blaf te, een papegaai schreeuwde: Ga weg, geen laiidloopers. De zware deur vloog wijd open en een vuile, slordige man verscheen. Kan ik iets voor je doen juffie? Ilc zou gaarne juffrouw Margaret Rand spreken. De man barstte in lachen uit. Kom eens hier, Moll, riep hij luid een vrouw toe, die onmiddellijk achter in de gang opdook, bezig haar handen aan een groven doek af te vegen. Hier is een jonge juffrouw, een rij ke dame denk ik, die naar de erfgename vraagt. De vrouw stemde met het lachen van liaar man in. Zij wilde juist intwoorden toen een. slank, mooi meisje, van achter het huis kwam aanloopen. Ga weer naar den tarweakker, pa, zei zij tegen den man. En gij, ma, zet eens wat thee voor de dame in plaats van haar uil te lachen. Kom dezen kant uit, juffrouw, hier is het koel. En zij ging Charlotte voor naar een groote hal met een steenen vloer, waarin zeer wei nig meubelen stonden. Het is erg heet, zei zij, terwijl zij vol bewondering Charlotte's kleeding beschouwde. Wel, wat bent il mooi Ilc wou wal graag het patroon van uw jacquet hebben en ook van uw lijf Ik lean daar niet tegen op. Maar ik praat maar, lie? U wilt iels van juf frouw Rand weten. Zij en juffrouw Nu gent zijn hier al lang weg Ze zijn nog al overhaast vertrokken en daar vader juist naar een vruchtenfarm uilzag, die in goeden staal verkeerde, kocht hij deze met meubels en al. De inrichting is wel wat te mooi voor ons, zoo'n beetje ele gant, maar ik vind dat juist prettig hoe wel vader en moeder er om lachen. Zijn deze meubelen werkelijk van juffrouw Rand? vroeg Charlotte terwijl zij met groote belangstelling rond keek Ja. werkelijk. Bekijkt u deze tafel eens, en zij wees op de mooie mahonie houten tafel, waarop de brieven uit En geland hadden gelegen, waarin Margaret werd meegedeeld, dat zij de erfgename van baar oom's fortuin was Die tafel kost heel wat werk, maar dat doel er niet toe. Ik denk zoo dikwijls aan de mooie dames die er om heen plachten te zitten. Was juffrouw Rand niet gelukkig met zoo'n groot fortuin? Wel, het is een wonder! En u hebt haar gekend, juffrouw? O ja, zij is met mijn neef getrouwd? Maar waarom vraagt u dan of zij hier is? En het meisje keek Charlotte met een scherpen blik aan Charlotte Uit Middelburg. Op het Molenwater is heden een aan vang gemaakt met het oprichten der ten ten. van de Nederlandsche lenlzending het rijn dezelfde, die ruim zes jaar ge leden, ook hier hebben gestaan Door de politie alhier is gisteren aangehouden G W. S een Duitsche de serteur, die bier zonder middelen van bestaan rondzwierf In afwachting van zijn overbrenging naar zijn „Heimat" zal hij in het Huis van Bewaring alhier worden opgenomen. Van het handige reclame boekje, dat de heer Johs M. van Heusden JMzn al hier uitgeeft, en dal als Middelburgsclie Zalcgids gratis door verschillende adver teerders aan hun koopers wordt geschon ken ontvingen wij no 2, een meer voi- lachte. Oin de waarheid te zeggen, zeide zij, was hel mij eigenlijk om Hester Nu gent te doen. O, mensch! Maar zij beteekent niets, zeggen ze. Geen cent op zak, alleen een bijzonder mooi gezichtje en een klank in baar stem die je een gevoel geeft dat je alles voor haar zoudt willen doen. Maar daar is moeder mei de thee. U wil (och wel een kopje niet waar, juffrouw Leg dal groene lapje onder het blad moe der, anders wordt mijn mooie gewreven mahonie tafel bekrast Dat duivelsche mahoniehout! zei de vrouw kwaad, terwijl zij het blad met kracht op de tafel zette en onmiddellijk weer de kamer verliet. Dat is juist weer iets voor moeder; nooit geen gevoel voor wat fijns. Nu ik ben heel anders; een stukje van deze cake, juffrouw? Toen Charlotte met smaak de thee en de cake had verorberd ging zij heen, na dat zij eerst nog het meisje had doen be loven haar dien avond, zoo mogelijk, het adres van Hester te bezorgen. Het meisje zei, dat zij zelf niets wist, maar dat de meuschen in de buurt misschien wel wat zouden weten cn als dat zoo was, dan zou zij de bijzonderheden dien avond in 't hotel krijgen. (Wiordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1914 | | pagina 1