TWEEDE BLAD Ingezonden Hededeeiingen. P. SLUIS. ^anSouudkroMek FEUILLETON. Zaterdag 7 Febr. 1914, no. 32. S VOGEL-EN PLUIMVEtVOEDERff V \9TEN MBDCWEttKKU I>i: FOKKERIJ. IV Wc moeien len slolle nog wijzen op eene soort bedriegerij, waarvan al veel Ncderlandschc koopers, die met Bel gische wetten en gebruiken niet bekend zijn, slachtoffer zijn geworden, ofschoon daarop in verschillende bladen eg al ja ren geleden met aandrang gewezen is De middelen voor die bedrogpleging zijn de zoogenaamde Burgemeester briefjes." briefjes waarop een burgemees ter door zijne liandteckening naast het gemeentestem pel verklaart - tet wel verklaart dat de handleekeningen van den hengsthouder, eigenaar van den hengst, en die van den eigenaar van de gedekte merrie, welke paarden in die verklaring worden aangegeven als te zijn de ouders van hel daarin omschreven velden dal die handleekeningen echt zijn Dal hel daarin vermelde feit, dc ge boorte van een veulen uit dc genoemde paarden, werkelijk waai- is, zulks wordt djoor den burgemeester geheel builen beschouwing gelaten Hij legaliseert, zoo als wij dal gewoonlijk noemen, uitslui tend d e handleekeningen Zulke briefjes worden den goedge lovigen kooper5de handen gestopt; ge meentestem pel, burgcmeesterlijke liand teckening en een mooi praatje, dat wij zoo dadelijk zullen mededcelen, verleiden hem en bij slot van rekening wordt hij voor veel, vaak liecl veel geld, het kind van de rekening. Wij willen dal ophelderen door een paai" afdoende voorbeelden Een hengst veulen, geboren in 1903 uit ouders, volgens dc verklaring van den eigenaar, wiens handteelcening door den burge meester zijner woonplaats echt is ver*- klaard, heeft blijkens die opgave, welke men eenige jaren als afdoende heeft be schouwd tol moeder eene merrie, die volgens het Belgisch Stamboek den (bden Juni 1902, den G-dcn Februari 1903 en den 12-den Juli 1901, bij geheel andere hengsten dan hem, welke in de burgc meesterlijke verklaring wordt opgegeven, •telkens eene merrie heeft geworpen. Het hengstveulen zou dus moeten gewor pen zijn tusschen 6 Februari 1903 en 31 December van dal zelfde jaar'! Een andere verklaring van den eige naar van hengst en merrie beide, ge waarmerkt voor dc handleekening van dien eigenaar door den burgemeester zij ner woonplaats, vermeldt ons dat eene Sncrrie den eersten April 1908 het leven schonk aan ecu hengstveulen, ofschoon die zelfde merrie volgens hel Belgisch Stamboek den 1-den Juni 1908 moeder werd van een merrie-veulen. En nu nog het mooie praatje Dooi den verltpoper wordt bij het afgeven van zoo'n bewijs, 'tzij hij hel al in voorraad (gereed had gemaakt, of dat daarop in tegenwoordigheid van den kooper door wijs elke andere meening dan de hunne den burgemeester of den persoon, die uit de boogie afkeuren, meer kijk hebben dezen vervangt, gemeentestempel en hand- op dal paard, met meer bevoegdheid teekening p o wordt gesteld, verteld, zijn oordeel daarover uitspreken dan dat hij hel officiëelc afstammingsbewijs iemand, die, al bezit hij ook aangeboren wel zou overleggen, maar dat hij tegen de aanleg, geen anderen leermeester heeft kosten daarvan heeft opgezien die kos- gehad dan zeer beperkte eigen oudervin- ten bedrageu voor een lid van het Bel- ding, omdat jarenlange studie onder gisch stamboek 20, voor een nict-Iid 30 de leiding van bekwame mannen, jaren- franken - dat de kooper met hel hem lange practijk, jarenlange omgang met in handen gegeven bewijs zelf het offi- fokkers en handelaars den veearts doel hc- ciêcle stuk in Brussel kan aanvragen, schikken over do lessen van dc onder of als deze dat liever heeft, dat liij, ver- ding van velen, welke lessen bij hem een kooper, het dan eenige dagen later--want voorbereiden akker vonden, hem het voor een briefwisseling met Brussel kost tijd en legen eener zaak leerden kennen, ter- zal nazenden. wijl de man, die meent, zich zelf volkomen Wanneer men zich daarmede dan te- op de liooglc gebracht te hebben, door vreden stelt cn dal bewijs te Brussel die zoogenaamde eigen ondervinding zoo aanvraagt komt hel antwoord, dat de vaak lijdt aan eenzijdigheid, die hem maar merrie voor dal jaar al voor een ander al tc dikwijls op een dwaalspoor brengt, veulen geboekt is en neemt men met la-i Theorie alleen is minder in ons oog tere toezending genoegen, dan ontvangt dan practijk alleen; maar wil de prac- men liet bewijs van inschrijving hoogst lisclie kennis waarde hebben, dan moet zelden, bijna nooit. I zij met dc kennis van de theorie gepaard Alles wat wij hiervoren hebben mede-gaande practijk moet één geheel vor- gedeeld, berust op eigen ondervinding men met de wetenschap. Ondervinding Wanneer men dus een paard in België kan groole waarde hebben, maar zij krijgt koopt, jong of oud, hengst -«of merrie, die waarde eerst, wanneer de kennis dan moet men het koopen op voorwaar- aanwezig is om van die .ondervinding de, dat met het paard ook het bewijs con nuttig gebruik te maken Die kennis van inschrijving in het Belgisch Stud- book geleverd wordt en men betaalt nooit, mand aan zelfs geen gedeclle, vóór men heide in j bezit heeft Maar we moeten hieraan nog een an-m ren raad toevoegen, die vooral voor Zeeuwen vau veel belang is, in 't hijzon der uik een geldelijk oogpunt. Wanneer gij paarden in België wilt koopen, 't zij En dacht jc dat ik nu Je thee vraag. Wij hebben alle drie zoo'n hon- was lekker, geef je mij nog een kopje,ger naar liefde, die kunnen wij elkander kind? geven en alle drie gelukkig zijn. Zij voelde Rita's wil liet gesprek drij- Julie sloot de oogen, als hij zoete ven naar dat ééne, dat vermeden moest. I muziek. Even was er stilte. Maar toen Rita Een man, die u vereert, die u op het kopje op het lage tafeltje had neerge- handen zal dragen, die u al uw leed* zal zei, zei het meisje: vergoeden, een dochter, die u innig lief Ja, u zult mij wel weer oen cn-! hoeft, die u zei 'l zelve wel' zóó jfant terrible noemen, maar ik magverwant is van ziel dat zij wet uw, locli wel alles zeggen, dat is juist zoo j eigen kind had kunnen zijn, een atinos- pretlig; li behandelt mij nooit uil de feer van liefde en vrede, het zoel besef lioogle, u houdt mij nooit op een ecrbic- dal uw leven rijk en gezegend is. digen afstand. De tranen blonken nu op Julie's Julie bleef zwijgen, dronk haar kopje bleckc wangen Rita wischte ze teeder dc vrucht van studie en waait nic- (Wordt vervolgd Verzoeking. gij jjaaruou in ceigiu win ïtuopexi, i 7ij een of meer veulens, of oudere paarden, gaal nooit uit in eene talrijke cominis- j sie en laat in die commissie nooit een! persoon zijn in een of andere Zeeuwsche j dracht, want hoe warm voorstander wij de bronsbruine fluwcelcn gordijnen dicht, ook zijn om de verschillende nationale slak de roodbekaplc kaarsen op, ver- kleer der drachten in t leven tc houden, schikte de kopcrroocle chrysantlicu in de hoezeer die eigenaardige dracht door de kristallen vazen, op den schoorsteeiunan- verkoopers ook bewonderd moge worden, tel Toen nam zij liet bleekgroen kleedje èn aan de talrijkheid uwer commissie èn aan dc eigenaardige kleeding ziel men dadelijk, dal ge komt om te koopen en dal ge geld, veel geld op zak licht om, als men u liet paard of de paarden lekker kan maken, deze mede tc nemen. Uw talrijkheid en uwe klceding maken hel paard onmiddellijk duur En waarvoor ook die talrijke bezen- dingen Gewoonlijk zijn zij een uitvloeisel van de meening van verschillende personen, dat hunne makkers geen versland genoeg hebben van een paard en van den paar denhandel, maar dal zij daarvan de meeste kennis bezitten, dat zij daarvoor eigenlijk de aangewezen personen zijn. De uitkomsten, die men door dc grootc commissies verkrijgt, zijn bij liet zien van vele paarden verschil van meening over de meest geschikte, onderling gekibbel, eindelijk mokkend toegeven van eene minderheid en volstrekt geene zekerheid, dat men met één goed of met goede paart- den thuis komt Duur genoeg betaald zullen ze wel zijn' Wilt ge in België paarden 'koopen stelt u dan in betrekking met een ver trouwd persoon, die het Belgisch paard en ook de tale kent, „Vlaamsch kan klappen" en „VlaamSch-Fransch"; die daarbij bekend is met den Belgischen handel. Vraagt hem, of hij eens voor u wil gaan uitzien om te lcoopen, 't geen gij gaarne zoudl willen hebben; bepaalt daarbij den prijs dien gij zoudt wallen bestel den; betaalt hem goed voor zijn werk en belooft hem zijne diensten te zullen blijven gebruiken, wanneer gij over zijn optre den tevreden zijt. Wanneer hij zijne ont dekkingstocht gedaan en zich voor eenige dagen den koop voorbehouden heeft, zendt dan één uwer vertrouwde mannen om met liem het voorloopig gekochte te gaan bezien en den koop door te slaan. Voor dien vertrouwden raadgever bij aankoop zouden wij u steeds een veearts willen aanbevelen, wiens practijk hem- door- j loopend iu aanraking brengt met liet zware paard, hier het Belgisch of Zeeuwsch-Belgisch trekpaard In den re gel zal deze, al wordt dat niet toegege ven door sommige fokkers, die zich ver beelden een volmaakte kennis van dat paard Ie bezitten en daarom erg eigen- MIJN TWEEDE REIS NAAR JAPAN. Naar hel Engelsch. 20). Er waren dus vier bloemenmeisjes en de muziekonderwijzeres speelde de Hoch- zeitsmarsch. Niettegenstaande al haar po gingen scheen Lohengrin hecsch en som ber toen dc tonen met horten en stoolen .uit het orgel kwamen, maar hot hinderde niemand Miss First River zag er allerliefst uit in haar bruidsjapon van crêpe en het was geen wonder dat de gasten luide hun bewondering te kennen gaven, zoo luid dal het een naderende orkaan ge leek Zij waren, er niet aan gewend dat de bruid zoozeer op den voorgrond trad en evenmin aan een huwelijk naarWesler- echen trant O ja De bruidegom was er ook bij, maar hij trad geheel op den achtergrond, voor liet eerst in deze geschiedenis van Hiroshima ;hij was gelukkig zoo verliefd op zijn bruid dat het hem niets scheen te hinderen door IIÉLÈNE SWARTII. Mei zacht ringengerinkel schoof Rita van hel theetafeltje cn goot liet heet wasemend water in den zilveren trek pot, op dc thee, die aanstonds leeren geur verspreidde door hel nu verinnigd vertrek, Julie, droomerig in dc zijden kussens gedoken, volgde elke beweging van Ri- die nu liet zilveren houbonmandje vulde, en melk in het kristallen kannetje gooi Kom nu hij mij zitten, kindje zei Julie. Ja, moedertje voor hel laatst! zuchtte Rita Voor 't laatst in t oude jaar, maar jc komt toch wel weer eens logeeren of beviel 't je Iiier niet? Ritja, aan Julie's voeten, op het haard kleed, hief de lenige armen hoog op om haar gastvrouw te omhelzen Ik zal je missen, 't was me of ik een dochtertje had gekregen, maar ik had je maar te leen. In hel rozig licht zag Julie een plotse enkeling van hoop in Rita's oogen, Zou u 'l heusch prettig vinden als ik eclil uw kind was? Ik zou 't zalig vinden als u. Wil jc nu maar inschenken' ouder brak Julie haastig Weer volgde de blik de gracelijke ge baren van hel slanke meisje in het wit Maai* zij móest nu praten, 't deed er niet toe over wét ook. dat éene onderwerp vermijden Gezellig nu dc straat buitengesloten is, nu lijkt de kamer een fluweelig nest je - iHaat u ide straat ook zoo, de brutale, harde, kille straat? zei Rita verheugd, waarom wóont u dan toch in een stad? Je kunt hier mooie muziek hooren, en Nu ja, maar u zou ook buiten kun nen wonen en naar concerten gaan in een stad, opperde Rita sluw. Dan kom je cr niet zoo licht loc en 't allerbeste krijg jc toch ook niet in een proviciestad. En met je lectuur kom je ook zoo ten achteren Er zijn sporen. Nu ja ik heb buiten gewoond. Ja. maar de eerste jaren had ir natuurlijk nog te veel verdriet om genieten van de natuur Toen de plechtigheid was afgeloopen namen de jonggehuwden plaats op een bank tegenover de gasten. Een ouderling van de kerlt stond op en op een sombe ren loon, alsof het een begrafenisplech tigheid was, las hij een preek voor over huiselijk geluk en veertig of vijftig felici tatie-telegrammen. Dit duurde ongeveer een uur. toen werden er koekjes gepre senteerd cn het was afgeloopen Op ver zoek vail het bruidje gaf ik haar een „Amcrikaansch horloge met een goed werk er in" en mei veel liefde ook, toen keerde ik terug naar mijn werk Verbeeld je als je blieft niet, Omdat ik geen vast aangestelde zendingszuster hen, dat ik jook niet werken zou ,\Veet je wat dc zaak is Mate, de zendelingen zijn nog bezocht door de werkgewoonte, en die gewoonte is zoo opwekkend, dat ieder die in de nabijjheid komt er den invloed van on dervindt. Jc stroopt je mouwen op en werkt mee als je lu t ziet doen cn je doet het met liart en ziel en dankt God dat Hij je in de gelegenheid gesteld lieeft mee te helpen. De pret begint 's morgens 5.30 op den yroolijkcn klank van een koperen klok en duurt tol 's avonds 6 uur. Uit angst te roesten voor zonsopgang hebben en kele onderwijzeressen 's nachts ook les. Neen, dan roest ik nog liever. ïk ben dan te moe om te denken Ik heb at mijn ijdelheids-kleeren ge leeg lk vind u veranderd sinds ik u ken. besloot Rita, aangemoedigd door liet stil zwijgen van Julie Nu haar laak aan het theetafeltje vol bracht was. nestelde Rita zich weer aan niet als ontrouw aan zijn nagedachtenis den school van haar moederlijke vrien- Hier is oen taak voor u, twee menselien din i blij te maken O, ik hel» uw leiding zoo Natuurlijk, iedereen verandert, ik gMoodig. ik zal zooveel boter wordeif heil alweer zeven jaar ouder dan toen 1 als u altijd hij mij blijft Ik zal niet meer af met haar zacht geurig zakddoekje - O als uw man u lief heeft gehad cn zijn gee.'il weel nog iels van wat er op aarde voorvalt zou hij niet de eerste zijn om hel goed tc vinden? Beschouw het Heine Rita een spring-in-'l-veld van tien was, zei Julic nuchter ,1a, (piaajr u ;l»ent jonger geworden. Kind, zie je niet mijn grijze haren O die paar zilverdraadjes aan uw slapen'' l Zou ook wat! Zal ik ze uittrek ken, als ze u ergeren? Neen, ik zou u geen pijn kunnen doen, lief, lief moe dertje Rita was opgestaan om Julie's haren tc kussen. Niet zoo wild kleintje, vertel mij nu wat van jc plannen. Ja, straks, maar eerst praten wc over u, zei Rita, die zich niet van haar stuk liet brengen, u bent verjeugdigd, iu uw héelc zijn, er is veel meer leven cn belangstelling in liet leven, er is... Julie begreep liet misverstand van het meisje Bang ondervroeg zij haar geweten Zij had Robert tocli niet aangemoedigd zoo bang zijn voor het leven, ik zal niet meer alleen staan voor alle raadselen. Al les zal zoo eenvoudig worden, zoo rustig en goed. Julie lei haar koele hand op hel war me hoofd van Roberi's kind Zij moest hel maar doen, dacht zij mal, als zij dal lieve kind een moeder kon wezen Die andere had met haar gespeeld Misschien zou zij hem wel vergeten, in do armen van Robert die haar liefhad Rita, wie niets ontging, zei opeens hoopvol U draagt uw trouwring hiel meer! Julie zuclillc om liet misverstand. Ja zij had haar trouwring afgelegd, toen 7,ij Rolf voor 't eerst had gesproken Meteen voelde zij dal zij Rita haar zin niet kón geven. Ja, de verzoeking was er wel. Rolf loonen dal zij niet om liem treurde, dal een andere man haar lief Haar geweten gaf haar een geruststellend genoeg liad oni met haar te trouwen, antwoord 't Was Rita's hoop. die haar1 even kwam ook deze beweegreden in verhand deed zoeken tusschen Julie's op- j haar op. Maar aanstonds verwierp zij dal leven en liet vermoedelijk antwoord op f ijdcl zelf-bedrog. Zou zij dc waarheid Robert's onvermijdelijke vraag Maar was offeren aan een vluchtige voldoening van de vraag wel onvermijdelijk? Zou Robert haar gckrcnklcn trots? Dat duizendc niet begrijpen, dat zij zijn vrouw niet weruschle te zijn? Zou zij niet heter doen Rita's illusie tc breken vrouwen zoo doen was geen verontschul diging In Robert's armen vluchten wat zou 't haai* halen? lïn zou Robert haar geven wal Rolf liaar had beloofd' Zou En? vroeg Julie, zou dal geen ze op eeu basis van logen haar toe gevolg van liet stadsleven zijn Toen ik komst houwen. Roberi's liefde nemen nog buiten woonde, beweerde een logéc terwijl zij geen liefde geven kon dat ik intellectueel achteruitging. Haar ruslelooze blikken dwaalden door Een lieve logeé! bruiste Rita op, dc kamer Daar had Rolf gezeten, mor- ik wou dat ik liaai" eens dc waarheid kon gen zou Robert daór zijn aanzoek doen. zeggen! U zweeg natuurlijk als een lam metje, u daclil misschien wel dal zij ge lijk had Ik vroeg haar hoe zij dat meende. Neen zij wou hem niet hier ontvangen in de eetkamer dan. Rita werd welsprekend om haar zaak te bepleiten Zij roemde het oude land ik bleef toch lezen en denken in mijn huis, het heerlijke park, de vroolijke eenzaamheid j bloemperken, de eiken zalen en het hei- En wal beweerde zij toen? Die on- melijk torenkamertje Over ailes zou Ju- beschaamde wijsneus! lie heerschen als een middeteeuwsche Zij zei, dat ik zoo onverschillig was edelvrouw, geëerd en geliefd door héél geworden. En ja, ik was langzamerhand vervreemd van de wereld. Eu om dal malle spook bent u in de stad gaan wonen? En vindt zij dat u nu weer intellectueel vooruitgaat? Ik heb haar uit het oog verloren. Maar nooit vergeet ik dien schrik! Toen ik voor 't eerst weer muziek hoorde, schilderijen zag, naar een stuk luisterde, in den schouwburg, viel alles mij zoo legen, vond ik kunst zoover beneden na tuur. Maai- dat pleit niet tegen u, maar tegen de moderne kunst, juichte Rita, u was juist vooruitgegaan, u stelde hoogere eischcn. Rita, je ziet alles in liet idcalisee- rend licht van je genegenheid. Je móg niet zoo met mij dwepen, 't leidt enkel lot teleurstelling voor jou en wie zal mij zoo verwennen als ik weer alleen ben? Rila zag tranen in Julie's oogen, zij schitterden in het kaarsenücht. O moedertje! riep Rita, de blanke het dorp En wij zouden u zoo dankbaar zijn Een tikje aan de kamerdeur was Julie welkom Het aanhouden van Rita beklem!- de haar, al kon ze er een eind aan ma ken, maar zij deinsde terug voor de on stuimige smart van het meisje, dat nog altijd haar knieën hield omklemd De post zei de meid, zal ik het gas aansteken? U zal niet kunnen lezen bij dal rare kaarslicht. Neen, laat maar. Dient je, leg maar neer. Rila was opgesprongen, vreezend dat er bezoek was Met haar scherpe jonge oogen herkende zij het schrift van haar vader op liet adres Van Papa! flapte ze uit, zou hij mij nu niet komen lialen? Of zou ik nog wat mogen blijven? Dat zou ik heerlijk vinden Toe, kijk u eens gauw wat er in staat Ik ben zoo nieuwsgierig Zacht duwde Julie het over haar schouder gebogen kopje weg De don zige wang gloeide onder Julie's vingertop. - Al zoo laat, zei Julie, met een blik armen om het zwart fluweelen kleed op de klok, waarrond roode hulstbessen, van Julie, haar knieën omprangende als blonken in hot rozig kaarslicht, al een smeekcling. u behoeft nooit, nooit bijna etenstijd, Rita, wit je de bloemen meer alleen te zijn! U weet waarom Papa op tafel schikken? Ja hebt dat aldoor zoo mij komt halen en u wéét natuurlijk aardig gedaan en al lang wat u zal antwoorden op zijn j Rita ging de kamer uit nu pas begrij- pakt in zak-linnen Ik heb ze in Hiroshima niet noodig en in een steenkoude kamer op een winter morgen denk ik cr niet over na of mijn japon wel mooi valt. Ik trek hel eerste hel' beste aan wat mij in handen komt cn doe den laalstcn knoop dicht als ik hij het groote vuur in de eetkamer lcom. De ze eenige verwarmde plek in een groot groot huis is een van de wcelden in liet zendel ingsle ven Tusschen dc bedrijven door idoc ik mijn best den jongen Zweed wal op te vroolij- kcn. die heimwee heeft naar zijn geboor teland. Hij geloofde zoo stellig dat Japan een land was waar niemand werkt en ieder voo rzijn plezier leeft. Daarom gaf hij een goede positie in zijn eigen land op en toekende een contract voor drie jaar met een firma in Hiroshima. Hij heeft daar nu zoo'n berouw van dat zijn wangen alle kleur hebben verloren. Tot dat hij gewend raakt aan de gedachte dat het leven in het land waar dc Zonncvlag wappert niet één aanhoudende feestdag is, hebben dc onderwijzeressen aan deze school besloten hem het teven dragelijk te maken. En toch zeggen ze dat een zen deling een gemakkelijk leven leidt! Zijn genoegen bestaat uit mijlen-lange tochten door het land, zeiltochtjes op de liefelijke Ujina Bay en bergtochten, 's Namiddags loopt de jongen ons zoo in den weg dat wij liaast over hem vallen als hij niet op zij gaal en gisteren heb ik hem uil wanhoop een schort voorgedaan en hem laten helpen aan het maken van een taart. Zelfs toen ,met een vlek choco- j lade op zijn wang en meel op zijn neus, waren er tranen in zijn hemelsblauwe oogen als hij van zijn Muite" sprak. Ik heb alles voor hem gedaan, behalve hem mijn schouder gegeven om tegen uit te schreien. En wie weet of hel daar ook niet nog eens toe komt. Er beslaat echter hoop voor hem en ik zie al leekenen van herstel. Een van onze onderwijzeressen is jong en mooi. In een brief ,die lang weggebleven is vertelt Jack mij ontzettende, vreeselijke dingen vim de ziekte. Ilij loopt, zegt hij. door hetgeen vroeger een welvarend dorp was en nu is er geen levende hond meer die vriendelijk met zijn staartje kwispelt. Alle huizen en hullen zijn onbewoond, soms staat hel middagmaal nog op tafel en zijn de bedden precies zooals de men selien er uitgestapt zijn Een grootc kuil, dicht bij dc stad ,vol ascli en heenderen, verkondigt hoe de ziekte ook die stad liecfl bereikt, de huizen zijn stil en ver laten, de stofwolken, opgedreven door den wind, zijn dc eenige rouwdragers. De Chineesclie doctoren hadden den vorigen avond een prachtig diner gege ven. Jack schrijft dat het een merkwaar dig gezicht was al die buitenlandsehe doctoren in vol ornaat in avondcostnum en ridderorden, hel was of er eeii kolos sale internationale vlag rondom de tafel gedrapeerd was. Iedereen hield een speech Jack houdt nog niet op de Engelsche vrouw in de hoogte tc steken. Hel is een wonder, dat Engeland zich niet eenzaam voelt zonder dat vat .van geleerdheid Het is haast jammer om zulke schitterende weten schappelijke gaven te verspillen in dat arme, afgelegen Mukden. Ik had misschien ook een wetenschap pelijk vak moeten besludeeren. Het is mi te laat. Ik heb Oom tot mijn last en ik moet bladzijden van huiten lecren van het bock over kleurendruk dat ongeveer aldus luidl „Fijn ais een haar of on merkbaar toenemende in dikte totdat het een gebroken spel wordt van licht en schaduw of een zwarte plek, toch vloeit hel ongehinderd voort tol dc bepaalde plaats lk moet 't doorlezen oin te zien hoe het er uit ziet als liet op deze aller aardigste manier het bepaalde punt be reikt Sada San komt de volgende week. Ik zie haai" bezoek met groot genoegen te gemoet cn hen druk bezig een plan to verzinnen om haar teh elpen Verheeld je, dat Oom, mij eens aangenaam verrassen wou en meekwam' 'Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1914 | | pagina 5