BIJVOEGSEL
Binnenland.
Bit de Staatscourant.
Kerknieuws.
Kunst en Wetenschappen.
FEUILLETON,
CHRISTINE,
Onderwijs.
Verschillende Berichten-
sommigen van onze
lezers.
I
J
Vrijdag 19 Dec. 1913, co. 390.
DE MINISTER VAN JUSTITIE.
Iu liet Kameroverzicht van „Het Volk"
troffen we de volgende kenschetsing van
minister Ort aan:
„Een merkwaardig man!
De innemende intelligentie van dit
burgerlijke ministerie wordt eigenlijk ver
tegenwoordigd door hel tweemanschap
Cort—Ort. Burgerlijke juristen of staats
lieden, hebben ze persoonlijk toch oen ze
kere edelaardigheid, die aantrekt. Minis
ter Ort is een tenger, bewegelijk man
netje. Hij trippelt gedurende zijn rede
heen en weer, sjouwt bedrijvig een ge
bruikt boekdeel achter ecnige stoelen
langs om liet aan den linkerhoek der ta
fel neer te leggen. Dan komt liij terug,
wijst met zijn lorgnet of wijst onder het
6preken met een zijner voorvingers naar
boven in de loge, waar een zwartoogig
juffertje als ambtenaar aan het departe
ment van justitie fungeert en mede do
wacht houdt. Toch is het zijne oxcel-
leniie om dat juffertje niet te doen, liij
wil er een argument mee verduidelijken!
Dan. weer is hel of hij even m de heupge
wrichten voorover dubbel zal knikken en
een oogenblik later is het of hij een wie
gelende dans a la Isidore Duncan wil
uitvoeren. Altijd even gedistingeerd. Zijn
zachte blauwe oogen zien ernstig. Maar
soms lacht hij even, en dan is het zoo
waar of hij een ongepaste mop heeft ge
tapt of heeft hooren tappen, zóó'n stu-
dentikose lach! Maar dan is hij weer
ernstig en kijkt soms, als hij oen woord
moet zoeken, een beetje vies schuins
rechts, alsof hij op de ministerslafel een
slak ziet kruipen. Heel zijn manier geeft
infusschen den indruk van welgemeende
en eerlijke overtuiging. Pas met dat al
,op hem!"
Bij Kon. besluit:
is benoemd lot lid van het bestuur
der Carnegie-slichling, mr. J. A. H. ba
ron van Zuylen van Nijevelt, lid van den
gemeenteraad van 's-Gravenliage
zijn bevorderd lot luit.-kol. de majoors
C. L. van Such telen van de Haarc van
het reg. grenadiers, \V. L. Pompe, G
van Munster, A. A. Heisterkamp en J. S.
Tromp van den provincialen staf, L.
Noest van de normaal schietschool en
»W.. C. Schönstadt, commandant van het
19e reg. inf.
Aan luit.-kol. van Suclitelen is het be
vel over het reg. grenadiers opgedragen.
Ned. Herv. Kerk.
Beroepen te Kolhorn H. J. D. R
Theesing te1 Rotterdam.
Geref. Kerken.
Beroepen te Ouddorp J. Water ink
te Schoonoord.
Christ. Ger. Kerk.
Beroepen te Sleenwijk, Hilbersma
te Drachten.
Jhr. A. W. G. van Riemsdijk van
wiens ^,Saul en David" nog de repetities
worden gehouden, heeft een nieuw stuk
onderhanden, „Pro Domo" getiteld, waar
van de voltooiing half Januari staal te
wachten.
Een Pierson-Kairier.
Naai' „De Ned." verneemt, is door wij
len de weduwe van mr. N. G. Pier sou
aan de imiversilcits-hibliotlieek te Am
sterdam gelegateerd de geheele weten
schappelijke bibliotheek van haar echt
genoot met een marmeren buste van den
oud-Minister. Een en ander' moet dienen
tot vorming .van een N. G. Pierson-lcamer
in het universiteitsgebouw of in de uni
versiteitsbibliotheek.
Tuinbouwalmanak. Uiig.
bij W. E. J. Tjeenk Wil
link, Zwolle.
Verschenen is de Nederlandsche Tuin
bouwalmanak voor 1914, 16de jaargang.
Dc inhoud hiervan verschilt niet of bijna i
niet met die van dc vorige jaargang en
dit is een waarborg voor de praclische
inhoud en dc gemakkelijkheid in het ge
bruik voor hen, die den tuinbouw uil-
oefenen Als altijd is deze almanak voor
zien van een fraaien omslag.
De Sterkste, door Anna van
Gogh— Kaulbach. Uitg.
L J. Veen, Amsterdam.
Januari-'December 1913" sluit de
laatste bladzijde van het niet dikke ro
mannetje Men is geneigd, dezen uitslag
- oor een jaar werks wal mager te ach
ten Het is te hopen, dat mevrouw van
Gogh dit jaar met auderen arbeid nutti
ger, althans aangenamer heeft besteed.
Stond op deze litel-pagina's niet haar
naam, we hadden niet vermoed, hier een
geschrift dezer toch niet van talent ver
stoken schrijfster voor ons te hebben.
Werkt mevrouw van Gogh op bestel
ling? Men zou hel haast denken, den
betrekkelijk korten tijd iu' aanmerking ne
mend, aan dit verhaal ten koste gelegd,
le meer, daar aan verzorging der taai
noch verdieping of verscherping der psy
chologie meer moeite is besteed, dan
de auteur van den eersten den besten
leesbibliolheck-roman zich getroost.
Het is behalve om de onloochenbare
waarde dezer schrijfster die een naam te
erliezen heeft, nog onaangenamer, dit
alles te zeggen, daar van de gekozen
stof heel wat meer te maken ware ge
weest, Het meisje, dat verliefd is op, ver
loofd met een tamelijk iichthoofdig, on
standvastig en dichterlijk jonkman, doch
later bemerkt, dat die verliefdheid eigen
lijk niet op voldoende stevigen bodem is
gevest, als ze den broer van haar ver
loofde leert kermen, voor welken broer
ze dan liefde opvat, ofschoon deze laatste
hel tegendeel is van den eersten, maar
hoe zij, als ze haar oorspronkelijken ge
liefde voor den slugger cn degelijker
broer heeft laten schieten, beseft, dat de
eerste, nu verlorene, haar een ander,
hooger geluk zou hebben geopenbaard:
dit alles moge niet bijster frisch zijn, aan
nemelijk is hel zeer zeker. Maar de ba
nale beliaudcling heeft ernstig geschaad.
Naar het Engelsch.
L. G. MOBERLY.
77.
HOOFDSTUK XIV.
Per in eer tas cert a amor
Sir Arthur keek misnoegd naar het
naakte alleenstaande stationnetje aan den
weg. Het was een koude, gure Decem
berdag; dc wind gierde over het perron,
onstuimig en koud; de weg links en
rechts zag er lieel weinig aantrekke
lijk uit.
„Wat kan Marguret nu uitvoeren in
zulk een afgelegen gcdeelle van de we
reld?" dacht hij vol ergernis
waarom zend ze mij zulk een bespotte
lijk, geheimzinnig telegram? De vrou
wen zijn al heel zonderling aangelegd,
zij hebben altijd smaak in bijzonderheden
en geheimzinnigheden". Met deze booze
overdenkingen vervuld wandelde hij naar
den uitgang, waar een dicht rijtuig voor
de deur stond, het eenig middel van
vervoer dat in den omtrek te bespeuren
was. Een witte weg liep van liet slation
Bij liet Donderdag aan de „,De
Piuijtevschool" gehouden examen voor het
oorloopig diploma voor radio-telcgrafie
slaagden de lieeren L. W, C. v. d. Plaulc,
N. J. Schuringen Leerlingen der school.
Bij een lierhaaldelde oproeping voor
de vacature van hoofd van school 1 le
Ierselce (één taal vereischte, 2 andere
aanbeveling) hebben zich 4 sollicitanten
aangemeld, nam. 2 met 3, 1 met 2 en 1
met één taal. Bij de eersle oproeping
meldde zich niemand aan.
De heer L\ Pronkers ,onderwijzer
aan de rijksnormaallessen te Middcl-
harnis, geboortig uit N i s s e, is geslaagd
voor een akle. wiskunde lager onderwijs.
Benoemd tot onderwijzer aan de
Chr. school te ICape 11 e-B ieze 1 i nge
de heer A. J. Davidse, thans volontair aan
de bijzondere school le .Vrouwepolder.
(Do Z.)
De particuliere Noderlaiulsche mijn
ondernemingen hebben zich, naar de N.
R. C. meldt, met een adres lol de minis
ters gewend, .waarin gewezen wordt op
de nadeelen, welke die ondernemingen
ondervinden, doordat zekere rijksinstel
lingen, met voorbijgaan van de particu
liere nijverheid, uilsluitend steenkool be
trekken van de Staatsmijnen. Adressan
ten verzoeken in hel vervolg op gelij
ken voel als de Staatsmijnen tot hel doen
van leveringen ten behoeve van hel Rijk
le worden toegelaten.
In een le Amsterdam gehouden ver
gadering van fabrikanten van merkenar-
likclcn, zoo meldt de N. R. O., is een
vcrceniging opgericht van deze fabrikan-
in den aajivang alleen omvallende
de chcmisch-pharmaceutisch-eosmetischc
industrie. Een 40-lal binnen en builen-*
landschc fabrikanten waren hetzij per
soonlijk aanwezig of vertegenwoordigd.
Hel doel der vcrceniging is, hel bestrij
den van deloyale concurrentie en het
bevorderen van de gemeenschappelijke
belangen van industrie en handel.
Gistermorgen lieeft Prinses Juliana
onder begeleiding van freule van de Poll
een bezoek gebracht aan de kerslboom-
markt in hel Voorhout le 's-Gravenliage,
waar zij zelf een tweetal boompjes kocht
De prijs der boompjes wals f 1 per stuk.
doch hel prinsesje betaalde met twee
goudstukjes cn zcide. toen de koopman
terug wilde geven: „Neen, dat is alles
voor U."
Tc Almelo werd voor eenigen
lijdeen druk bezochte arbeidersvergade-
riug gehouden ter bespreking van de
vraag, wat er dient gedaan te worden
om te komen lot verlaging van de vlceseh-
prijzen.
Niettegenstaande liet vee 15 a 20 pCt.
in prijs is gedaald, kwam in de vleesch-
prijzen geen verandering.
Besloten werd over te gaan tot het
oprichten eener coöperatieve slagerij, in
dien er niet spoedig verandering 'kwam
hl den onhoudbaar geworden toestand
Nauwelijks lcwam het spook, coöpe
ratie" om de lioek kijken, of de slagers
haastten zich de vieeschprijzen te ver
lagen. „Coöp. Gids."
Te Reuver is door een werkman in
de klei een steenen hakbeitel gevonden.
De koopman D. P. te Nijmegen, ver
meende ,'ctal in een procedure waarin
hij betrokken was geweest een veldwach
ter zijner woonplaats een verklaring had
afgelegd die niet geheel overeenkomstig
de waarheid was. Naar aanleiding daar
van schreef hij aan dien Veldwachter een
brief geadresseerd:
Aan den meiiicedigen veldwachter
te Nijmegen.
En deze brief ving aan mei liet op
schrift Geraffineerde schurk! Hierop
diende de veldwachter een klacht
wegens beleediging met het gevolg dat
hel gerechtshof te Arnhem den schrij
ver van den brief veroordeelde lot een
maand gevangenisstraf.
Toen trein 105, gistermiddag ten
3.11 le Tilburg vertrokken, even buiten
de stad langs een voetbalveld reed, wer
den twee portierruiten in een derde klas-
rij luig ingeworpen. De politie zal .trachten
de(n) dader(s) op le sporen.
Bij een twist ïnct een vriendje kreeg'
de 11 jarige G. J. F. uit de KI. Witten-,
burgerstraat te Amsterdam een steek niet
een mes in de linker bil.
Zaterdag
Zondag
Maandag
Dinadag
WoenBdag.
HOOG WATER.
y 1 i s s i n g e n.
20 Dec.
nm.
6.32
21
7 34
22
8.87
23
9.47
24
vm.
10.12
o,ver de heide en behalve twee hutjes op
dén rand van den eersten heuvel was er
geen enkele woning zoo ver het pogl grijze. nevelen die van uit de. vallei op-
re'iklc.
„Is dit rijtuig gezonden om sir Arthur
Congreve af te lialen?" vroeg de oude
heer aan den portier die bij de deur stond.
De man knikte voordal hij met de kalm
te, den buitenman eigen, antwoordde:
,Dat rijtuig komt van het „Wille
Paard" uit Graystone om den heer Ar
thur Congreye af te halen. De koetsier
heeft hel mij zelf gezegd."
„Heel goed, licel goed". Sir Arthur svas
wat ongeduldig, hij ging naar het rijtuig
en deed zelf het porlier open voordal dc
portier zijn gedachten genoeg had ver
zameld om deze beleefdheid voor den
reiziger tc hebben. „Ik begrijp dat je
weet waar ik heen moet", voegde hij er
bij tot den koetsier op den bok.
„Ja., mijnheer; naar het huis in dc
vallei; liet huis waar de mijnheer
,,'l Is genoeg als je weet waai' ik heen
moet", zei sir Arthur kortaf. Hij hield
niet van zulke praatjes van een koetsier
cn maalde er dus maar spoedig een einde
aan. Hij slapte in en was blij dat hij in
een hoekje van liet rijtuig kon duiken en
het raampje sluiten tegen den scherpen
wind.
Het platte land zag er heel grauw en
onherbergzaam uit op dien guren Decem
berdag. De lucht hing grijs neer boven
dc heuvelhellingen, waaraan de bruine
heide en bruine varens een somber cen-
1 tonige kleur verleenden en wedijverden in
somberheid met de grauwe wolken en de
MgS 1 -- ".- L-
ii' som)
>g grijz
Rotterdamscbe Brieven.
(Nadruk verboden.)
VII.
Het was ook dit jaar weer geheel in
orde: alle voor het welslagen noodzake
lijke bij-omslaudigheden hebben wij kun
nen genieten Het was betrekkelijk koud;
het had eventjes gesneeuwd cn gehageld,
juist genoeg om een illusie op le wekken
dal liet nu eindelijk in een vaste richting
zou gaan en heel spoedig was dit denk
beeld weer verdwenen, alleen achterla
tende een lekker-vies, glibberig laagje
modder op de stralen Maar dal hoort er
bij, bij de gezellige drukte natuurlijk van
den „nalionalen feestdag" (slijl-Roodhuij-
zen in de Tweede Kamer), welke de
St. Nicolaasviering is.
Een van de geestige Icelceuingetjes
ran Phil May brengt een winlcrtooncel-
tje in beeld, een buitengewoon deftig
oud heer, in een wapperende lange jas
gehuld, loopt hard naast zijn jong doch
tertje, dat, alle deftigheid vergelende, met
een verrukt gezichtje over een glijbaan
sliert „Dignity unbends luidt hel bij
schrift en meer naUmviijk aan deze woor
den dan wel aan hel leckcuingetje wer
den wij herinnerd in den jachtende»
'stormloop langs en door winkels op den
middag-zelf van St. Nicolaas. Gezelliger,
roolijker drukte dan op juist dien laat
ste» middag kennen wij niet In weerwil
van motregen en modder, van heel dik
wijls onaangenaam lang wachten in de
overvolle winkels loopt ieder met een op-1
gewekt vroolijk gelaat, als ten minste
niet de vrees voor een niel-viuden van
een leuke surprise of van het toepasselijk j
rijmpje plooien van zorg groeft Dignity
unbends. Ieder loopt zwaar-beladen met
pakjes en pakken, de armen vol-getaden.
trachtend nog liet regenscherm in den
goeden stand te houden en gelaten schoe
nen en randen van rokken overgevende
aan de bevuiling door liet slik Waar
men anders zoo gemakkelijk op zijn
.poot" speelt, als de winkeljuffrouw
talmt met helpen of nijdig wordt door het
dringen van haastige menschen, op dezen
enkelen geprezen dag in hot jaar laat
men zich duwen, ontdekt men nooit ver
moede hoeveelheden engelengeduld bij
zichzelf. En dat alles in dc verwachting
van stralende gezichten in den huiselij
ke» kring, van opgetogen juichkreten uit
kindermond.
Ook dit jaar heeft de brave Sint mild
zijn gaven rondgestrooid en zelfs uw
briefschrijver als zoodanig, bescheiden ge
lijk hein past, heeft iu Rotterdam ecnige
errassingen gekregen Natuurlijk ont
houdt hij zich van elke gedachte, dat hel
uilen van zijn wenschen eenigen invloed
zou hebben gehad op sedert tos-gekomen
plannen en voorstellen, maar zijn vol
doening is er niet minder om.
De ongelukkige, die iu Rotterdam wo
nende buiten zijn dagclijksch werk, hetzij
in handel of scheepvaart, hetzij in een
der andere vele Vakken van zaken-doen,
ook behoefte gevoelt aan intellcctueele
ontwikkeling in Aeer abstracte» zin, had
ik heb het 'meer dan eens geschreven
al bitter weinig gelegenheid daartoe
Gezellig verkeer kennen wij hier in Rot
terdam niet, hel maatschappelijk leven is
een haast ongekende weelde en dit ge
mis heeft zich vooral den laalsten lijd
sterk doen gevoelen. Is hierin ook niet
de verklaring te zoeken van het feil.
dal zoovele», die hel maar eenigszius
doen kunnen, builen Rotterdam gaan
wonen en de anderen ontevreden over
hun sociale omgeving achterlaten? Ze
stegen. De eentonigheid van dc uitge
strekte heide werd hier cn <laar verbro
ken door een klein groepje dennenboom
pjes, die donker en somber afstaken te
gen den grijzen achtergrond; dc voch
tigheid van den mistigen dampkring ver
duisterde liet uitzicht, dal anders gewoon
lijk de voornaamste bekoorlijkheid uit
maakte van het landschap. Sir Arthur
had nooit veel op met natuurschoon, nu
wendde hij de oogen huiverend af van
hel naakte landschap. Hij haalde een
courant uit zijn zak en trachtte daarbij
zijn aandacht tc bepalen en de huiten-
wereld zoover mogelijk van zijn gedach
ten uit tc sluiten. Heel veel verbeeldings
kracht had dc natuur hem niet toebe
deeld; mocht er nog ecnige poëzie in den
man hebben gesluimerd, liij had die mee-
doogenloos uitgerukt en vernietigd. Wal
schoon was wilde hij niet aanzien,
schoonheid beschouwde hij als een strik
die den mcnscli wordt gespannen, als iels
lijdelijks cn vergankelijks. Hij vergat of
liever hij wilde niet erkennen dat hel
eeuwige het vergankelijke omvat, dal het
niet is iets afzonderlijk maar dat beiden
één zijn. Hij had steeds de oogen geslo
ten voor al wat liefelijk is en aange
naam en zacht, hij deed gestreng zijn
plicht, onwankelbaar, onbuigzaam en
streng tegenover zich zelf even goed als
tegenover zijn medezondaren liij re
geerde liever door vrees in te boezemen
dan door liefde.
Terwijl hij mi voortreed langs den
Leest u de Middelburgsche Cou
rant met anderen samen
Weet u ook of u no. twee bent
of no. vier of zelfs no. aoht
U zult zeggen dat bet ons niet
aan gaat, en u niet kan schelen.
Maar bet gaat ons wel aan, want
we blozen niet als we zeggen dat
wij u graag als zelfstandig abonné
hadden.
En bet kan u ook wel schelen,
meenen we.
Is bet u nog nooit overkomen
dat u midden in de lectuur van
een voor u interessant artikel
moest ophouden, omdat „de cou
rant weg moest"
Is bet u ook nooit gebeurd, dat
ergens kwam en anderen vol
animo over een of ander belang
rijk nieuws boorde spreken, en
dat u dan ietwat onnoozel moest
bekennen niet te weten waar ze
bet over hadden, omdat u de
courant „pas later krijgt"?
Hebt u wel eens gemerkt datu
verscheidene berichten, voor u
van belang, over bet hoofd had
gezien, door bet haastige lezen,
of haastige doorkijken, om een
juister woord te gebruiken?
Is bet u niet meermalen over
komen dat n de courant heele-
maal niet had in gezien, omdat
ze er nog niet was toen u 's avonds
uitging, en al weer weg was toen
u terugkwam?
Hebt u wel eens ongenoegen
gehad met uw medelezers over
het niet tijdig ontvangen, of niet
tijdig doorzenden van de cou
rant?
Hebt u wel eens „nog iets wil
len nakijken", maar dat dan maar
dadelijk weer van u moeten af
zetten omdat de courant al weg
wie weet hoeveel lezers
verder
Als u ook maar enkele van die
wederwaardigheden zijn over
komen, overweeg dan eens of u
niet goed zou doen tegen het
volgend kwartaal zelf een
bonnement te nemen. De
prijs van fl.25 per kwartaal kan
nu geen bezwaar meer zijn.
ker, er zijn hier heel enkele vcreenigin-
gen, die opgekomen zijn uit hen die aan
sluiting zoekeii met intcllectueele krin
gen, maar deze leiden een kwijnend be
staan en dan mist men een gezellige om
geving vooral, waar men bij elkaar kan
';omen in eenigszius besloten milieu Maar
de belangstelling is eindelijk wakker ge
schud en deze/ dagen is een circulaire
verschenen, welke op gelukkige wijze
een oplossing aau de hand wil doen. De
enkele losse vcrceuigingen hebben zich
aaneen gegord om een kern van intel
lectueel-ontwikkelden le vormen, die een
welkome steuu zal worden voor de plan
nen tol plaatsing van een eigen nieuw
gebouw van het Leeskabinet. De Rot-
terdamsche Kring is gesticht om het ge
mis aan te vullen, het half-doode Lees-
eenzamen witten weg bepaalden zijn ge
dachten zich voornamelijk tot Margaret,
zijn sclioone zuster Margaret, die niet
tegenstaande al haar zonden en dwaas
heden, want als zoodanig beschouwde hij
ze, altijd een g'roole plaats bekleedde
in haar broeders hart. Hij gunde haar
die plaats eigenlijk niet, hij zou liever
zijn long laten uitrukken dan bekennen
dal haar schoonheid indruk op hem maak
te of liever gemaakt had. En toch was
hel hel gezicht van zijn zuster dat zich
voortdurend voor zijn gezicht verlooude,
zooals hij haar liet laatst gezien had, toen
zij nog heel jong wa,s in al de glorie
van ïiaar gelukkige jeugd. Het was
vreemd, het hinderde hem zelfs dal dit
beeld uit hel verteden hem als 't ware
vervolgde; voor het eerst misschien
zijn leven kon de man, die zich zelf ge
woonlijk geheel beheerschen kon, het vi-
zioen dal hem vervolgde niel vau zich
af zeilen.
De tuin van het ouderlijk huis vormde
den achtergrond van het beeld dal hij
voor zicli zag de tuin, die nu aan
hem zelf toebehoorde, en het lage gras
veld mei den zonnewijzer lusschen dc
stamrozen, die dc trots waren van zijn
vader. Margaret zag hij staan naast den
zonnewijzer op dien Junidag, lange ja
ren geleden, mei haar vingers ging zij
de letters na, van het motto dat rondom
den zonnewijzer geschreven stond, haar
vroolijke oogen opgeslagen tot haar broe
der.
„O, mapr jij gelooft niet in het motto,
weet je." Die woorden klonken hem nog
in de ooren, na al die jaren, licl was of
hij de stem van Margaret nog hoorde, en
Margarets stem had altijd zulk een groo-
le bekoorlijkheid voor hem gehad.
Jij vindt zulk een motto dwaas en
sentimenteel, niet waar Arthur?" En nog
eens hadden haar vingers de verflauwde
letters nagegaan, terwijl zij langzaam de
woorden hardop las „Per i n c e r-
ta,s, eerta amor". (Wat ook on
zeker zij, de liefde is zeker).
„Dat wil ik tot mijn motto maken, dat
motto van den zonnewijzer", had zij ge
zegd met uitdagende slem; Sir Arthur
herinnerde hel zich nog heel goed en hij
had haar een ernstig antwoord gegeven,
op diepe overtuiging gegrond. Hij sprak
plechtig, hij sprak van den plicht hoo
ger staande dan liefde; en zij had ge
lachen, dien zelfden zoeten lach ofschoon
de uitdrukking van haar oogen in tegen
spraak was met haar lach.
„Liefde is het grootste op de wereld",
had zij gezegd, zeer langzaam, zeer be
daard, met grootc overtuiging in haar
stem. „Liefde is het eenige waar hel in
de wereld op aankomt, want waarlijk
liefhebben is volmaakt zijn Plicht, recht
vaardigheid, goedheid, dat alles volgt op
de liefde, op ware liefde. Liefde is het
grootste va» alles ter wereld. Wat ook
onzeker moge zijn, de liefde is zeker."
- H
1
I
Wordt vervolgd. 'I
mm