BIJVOEGSEL Binnenland. Bit de Staatscourant. Kerknieuws. Kunst en Wetenschappen. FEUILLETON, CHRISTINE, Onderwijs. Verschillende Berichten- sommigen van onze lezers. I J Vrijdag 19 Dec. 1913, co. 390. DE MINISTER VAN JUSTITIE. Iu liet Kameroverzicht van „Het Volk" troffen we de volgende kenschetsing van minister Ort aan: „Een merkwaardig man! De innemende intelligentie van dit burgerlijke ministerie wordt eigenlijk ver tegenwoordigd door hel tweemanschap Cort—Ort. Burgerlijke juristen of staats lieden, hebben ze persoonlijk toch oen ze kere edelaardigheid, die aantrekt. Minis ter Ort is een tenger, bewegelijk man netje. Hij trippelt gedurende zijn rede heen en weer, sjouwt bedrijvig een ge bruikt boekdeel achter ecnige stoelen langs om liet aan den linkerhoek der ta fel neer te leggen. Dan komt liij terug, wijst met zijn lorgnet of wijst onder het 6preken met een zijner voorvingers naar boven in de loge, waar een zwartoogig juffertje als ambtenaar aan het departe ment van justitie fungeert en mede do wacht houdt. Toch is het zijne oxcel- leniie om dat juffertje niet te doen, liij wil er een argument mee verduidelijken! Dan. weer is hel of hij even m de heupge wrichten voorover dubbel zal knikken en een oogenblik later is het of hij een wie gelende dans a la Isidore Duncan wil uitvoeren. Altijd even gedistingeerd. Zijn zachte blauwe oogen zien ernstig. Maar soms lacht hij even, en dan is het zoo waar of hij een ongepaste mop heeft ge tapt of heeft hooren tappen, zóó'n stu- dentikose lach! Maar dan is hij weer ernstig en kijkt soms, als hij oen woord moet zoeken, een beetje vies schuins rechts, alsof hij op de ministerslafel een slak ziet kruipen. Heel zijn manier geeft infusschen den indruk van welgemeende en eerlijke overtuiging. Pas met dat al ,op hem!" Bij Kon. besluit: is benoemd lot lid van het bestuur der Carnegie-slichling, mr. J. A. H. ba ron van Zuylen van Nijevelt, lid van den gemeenteraad van 's-Gravenliage zijn bevorderd lot luit.-kol. de majoors C. L. van Such telen van de Haarc van het reg. grenadiers, \V. L. Pompe, G van Munster, A. A. Heisterkamp en J. S. Tromp van den provincialen staf, L. Noest van de normaal schietschool en »W.. C. Schönstadt, commandant van het 19e reg. inf. Aan luit.-kol. van Suclitelen is het be vel over het reg. grenadiers opgedragen. Ned. Herv. Kerk. Beroepen te Kolhorn H. J. D. R Theesing te1 Rotterdam. Geref. Kerken. Beroepen te Ouddorp J. Water ink te Schoonoord. Christ. Ger. Kerk. Beroepen te Sleenwijk, Hilbersma te Drachten. Jhr. A. W. G. van Riemsdijk van wiens ^,Saul en David" nog de repetities worden gehouden, heeft een nieuw stuk onderhanden, „Pro Domo" getiteld, waar van de voltooiing half Januari staal te wachten. Een Pierson-Kairier. Naai' „De Ned." verneemt, is door wij len de weduwe van mr. N. G. Pier sou aan de imiversilcits-hibliotlieek te Am sterdam gelegateerd de geheele weten schappelijke bibliotheek van haar echt genoot met een marmeren buste van den oud-Minister. Een en ander' moet dienen tot vorming .van een N. G. Pierson-lcamer in het universiteitsgebouw of in de uni versiteitsbibliotheek. Tuinbouwalmanak. Uiig. bij W. E. J. Tjeenk Wil link, Zwolle. Verschenen is de Nederlandsche Tuin bouwalmanak voor 1914, 16de jaargang. Dc inhoud hiervan verschilt niet of bijna i niet met die van dc vorige jaargang en dit is een waarborg voor de praclische inhoud en dc gemakkelijkheid in het ge bruik voor hen, die den tuinbouw uil- oefenen Als altijd is deze almanak voor zien van een fraaien omslag. De Sterkste, door Anna van Gogh— Kaulbach. Uitg. L J. Veen, Amsterdam. Januari-'December 1913" sluit de laatste bladzijde van het niet dikke ro mannetje Men is geneigd, dezen uitslag - oor een jaar werks wal mager te ach ten Het is te hopen, dat mevrouw van Gogh dit jaar met auderen arbeid nutti ger, althans aangenamer heeft besteed. Stond op deze litel-pagina's niet haar naam, we hadden niet vermoed, hier een geschrift dezer toch niet van talent ver stoken schrijfster voor ons te hebben. Werkt mevrouw van Gogh op bestel ling? Men zou hel haast denken, den betrekkelijk korten tijd iu' aanmerking ne mend, aan dit verhaal ten koste gelegd, le meer, daar aan verzorging der taai noch verdieping of verscherping der psy chologie meer moeite is besteed, dan de auteur van den eersten den besten leesbibliolheck-roman zich getroost. Het is behalve om de onloochenbare waarde dezer schrijfster die een naam te erliezen heeft, nog onaangenamer, dit alles te zeggen, daar van de gekozen stof heel wat meer te maken ware ge weest, Het meisje, dat verliefd is op, ver loofd met een tamelijk iichthoofdig, on standvastig en dichterlijk jonkman, doch later bemerkt, dat die verliefdheid eigen lijk niet op voldoende stevigen bodem is gevest, als ze den broer van haar ver loofde leert kermen, voor welken broer ze dan liefde opvat, ofschoon deze laatste hel tegendeel is van den eersten, maar hoe zij, als ze haar oorspronkelijken ge liefde voor den slugger cn degelijker broer heeft laten schieten, beseft, dat de eerste, nu verlorene, haar een ander, hooger geluk zou hebben geopenbaard: dit alles moge niet bijster frisch zijn, aan nemelijk is hel zeer zeker. Maar de ba nale beliaudcling heeft ernstig geschaad. Naar het Engelsch. L. G. MOBERLY. 77. HOOFDSTUK XIV. Per in eer tas cert a amor Sir Arthur keek misnoegd naar het naakte alleenstaande stationnetje aan den weg. Het was een koude, gure Decem berdag; dc wind gierde over het perron, onstuimig en koud; de weg links en rechts zag er lieel weinig aantrekke lijk uit. „Wat kan Marguret nu uitvoeren in zulk een afgelegen gcdeelle van de we reld?" dacht hij vol ergernis waarom zend ze mij zulk een bespotte lijk, geheimzinnig telegram? De vrou wen zijn al heel zonderling aangelegd, zij hebben altijd smaak in bijzonderheden en geheimzinnigheden". Met deze booze overdenkingen vervuld wandelde hij naar den uitgang, waar een dicht rijtuig voor de deur stond, het eenig middel van vervoer dat in den omtrek te bespeuren was. Een witte weg liep van liet slation Bij liet Donderdag aan de „,De Piuijtevschool" gehouden examen voor het oorloopig diploma voor radio-telcgrafie slaagden de lieeren L. W, C. v. d. Plaulc, N. J. Schuringen Leerlingen der school. Bij een lierhaaldelde oproeping voor de vacature van hoofd van school 1 le Ierselce (één taal vereischte, 2 andere aanbeveling) hebben zich 4 sollicitanten aangemeld, nam. 2 met 3, 1 met 2 en 1 met één taal. Bij de eersle oproeping meldde zich niemand aan. De heer L\ Pronkers ,onderwijzer aan de rijksnormaallessen te Middcl- harnis, geboortig uit N i s s e, is geslaagd voor een akle. wiskunde lager onderwijs. Benoemd tot onderwijzer aan de Chr. school te ICape 11 e-B ieze 1 i nge de heer A. J. Davidse, thans volontair aan de bijzondere school le .Vrouwepolder. (Do Z.) De particuliere Noderlaiulsche mijn ondernemingen hebben zich, naar de N. R. C. meldt, met een adres lol de minis ters gewend, .waarin gewezen wordt op de nadeelen, welke die ondernemingen ondervinden, doordat zekere rijksinstel lingen, met voorbijgaan van de particu liere nijverheid, uilsluitend steenkool be trekken van de Staatsmijnen. Adressan ten verzoeken in hel vervolg op gelij ken voel als de Staatsmijnen tot hel doen van leveringen ten behoeve van hel Rijk le worden toegelaten. In een le Amsterdam gehouden ver gadering van fabrikanten van merkenar- likclcn, zoo meldt de N. R. O., is een vcrceniging opgericht van deze fabrikan- in den aajivang alleen omvallende de chcmisch-pharmaceutisch-eosmetischc industrie. Een 40-lal binnen en builen-* landschc fabrikanten waren hetzij per soonlijk aanwezig of vertegenwoordigd. Hel doel der vcrceniging is, hel bestrij den van deloyale concurrentie en het bevorderen van de gemeenschappelijke belangen van industrie en handel. Gistermorgen lieeft Prinses Juliana onder begeleiding van freule van de Poll een bezoek gebracht aan de kerslboom- markt in hel Voorhout le 's-Gravenliage, waar zij zelf een tweetal boompjes kocht De prijs der boompjes wals f 1 per stuk. doch hel prinsesje betaalde met twee goudstukjes cn zcide. toen de koopman terug wilde geven: „Neen, dat is alles voor U." Tc Almelo werd voor eenigen lijdeen druk bezochte arbeidersvergade- riug gehouden ter bespreking van de vraag, wat er dient gedaan te worden om te komen lot verlaging van de vlceseh- prijzen. Niettegenstaande liet vee 15 a 20 pCt. in prijs is gedaald, kwam in de vleesch- prijzen geen verandering. Besloten werd over te gaan tot het oprichten eener coöperatieve slagerij, in dien er niet spoedig verandering 'kwam hl den onhoudbaar geworden toestand Nauwelijks lcwam het spook, coöpe ratie" om de lioek kijken, of de slagers haastten zich de vieeschprijzen te ver lagen. „Coöp. Gids." Te Reuver is door een werkman in de klei een steenen hakbeitel gevonden. De koopman D. P. te Nijmegen, ver meende ,'ctal in een procedure waarin hij betrokken was geweest een veldwach ter zijner woonplaats een verklaring had afgelegd die niet geheel overeenkomstig de waarheid was. Naar aanleiding daar van schreef hij aan dien Veldwachter een brief geadresseerd: Aan den meiiicedigen veldwachter te Nijmegen. En deze brief ving aan mei liet op schrift Geraffineerde schurk! Hierop diende de veldwachter een klacht wegens beleediging met het gevolg dat hel gerechtshof te Arnhem den schrij ver van den brief veroordeelde lot een maand gevangenisstraf. Toen trein 105, gistermiddag ten 3.11 le Tilburg vertrokken, even buiten de stad langs een voetbalveld reed, wer den twee portierruiten in een derde klas- rij luig ingeworpen. De politie zal .trachten de(n) dader(s) op le sporen. Bij een twist ïnct een vriendje kreeg' de 11 jarige G. J. F. uit de KI. Witten-, burgerstraat te Amsterdam een steek niet een mes in de linker bil. Zaterdag Zondag Maandag Dinadag WoenBdag. HOOG WATER. y 1 i s s i n g e n. 20 Dec. nm. 6.32 21 7 34 22 8.87 23 9.47 24 vm. 10.12 o,ver de heide en behalve twee hutjes op dén rand van den eersten heuvel was er geen enkele woning zoo ver het pogl grijze. nevelen die van uit de. vallei op- re'iklc. „Is dit rijtuig gezonden om sir Arthur Congreve af te lialen?" vroeg de oude heer aan den portier die bij de deur stond. De man knikte voordal hij met de kalm te, den buitenman eigen, antwoordde: ,Dat rijtuig komt van het „Wille Paard" uit Graystone om den heer Ar thur Congreye af te halen. De koetsier heeft hel mij zelf gezegd." „Heel goed, licel goed". Sir Arthur svas wat ongeduldig, hij ging naar het rijtuig en deed zelf het porlier open voordal dc portier zijn gedachten genoeg had ver zameld om deze beleefdheid voor den reiziger tc hebben. „Ik begrijp dat je weet waar ik heen moet", voegde hij er bij tot den koetsier op den bok. „Ja., mijnheer; naar het huis in dc vallei; liet huis waar de mijnheer ,,'l Is genoeg als je weet waai' ik heen moet", zei sir Arthur kortaf. Hij hield niet van zulke praatjes van een koetsier cn maalde er dus maar spoedig een einde aan. Hij slapte in en was blij dat hij in een hoekje van liet rijtuig kon duiken en het raampje sluiten tegen den scherpen wind. Het platte land zag er heel grauw en onherbergzaam uit op dien guren Decem berdag. De lucht hing grijs neer boven dc heuvelhellingen, waaraan de bruine heide en bruine varens een somber cen- 1 tonige kleur verleenden en wedijverden in somberheid met de grauwe wolken en de MgS 1 -- ".- L- ii' som) >g grijz Rotterdamscbe Brieven. (Nadruk verboden.) VII. Het was ook dit jaar weer geheel in orde: alle voor het welslagen noodzake lijke bij-omslaudigheden hebben wij kun nen genieten Het was betrekkelijk koud; het had eventjes gesneeuwd cn gehageld, juist genoeg om een illusie op le wekken dal liet nu eindelijk in een vaste richting zou gaan en heel spoedig was dit denk beeld weer verdwenen, alleen achterla tende een lekker-vies, glibberig laagje modder op de stralen Maar dal hoort er bij, bij de gezellige drukte natuurlijk van den „nalionalen feestdag" (slijl-Roodhuij- zen in de Tweede Kamer), welke de St. Nicolaasviering is. Een van de geestige Icelceuingetjes ran Phil May brengt een winlcrtooncel- tje in beeld, een buitengewoon deftig oud heer, in een wapperende lange jas gehuld, loopt hard naast zijn jong doch tertje, dat, alle deftigheid vergelende, met een verrukt gezichtje over een glijbaan sliert „Dignity unbends luidt hel bij schrift en meer naUmviijk aan deze woor den dan wel aan hel leckcuingetje wer den wij herinnerd in den jachtende» 'stormloop langs en door winkels op den middag-zelf van St. Nicolaas. Gezelliger, roolijker drukte dan op juist dien laat ste» middag kennen wij niet In weerwil van motregen en modder, van heel dik wijls onaangenaam lang wachten in de overvolle winkels loopt ieder met een op-1 gewekt vroolijk gelaat, als ten minste niet de vrees voor een niel-viuden van een leuke surprise of van het toepasselijk j rijmpje plooien van zorg groeft Dignity unbends. Ieder loopt zwaar-beladen met pakjes en pakken, de armen vol-getaden. trachtend nog liet regenscherm in den goeden stand te houden en gelaten schoe nen en randen van rokken overgevende aan de bevuiling door liet slik Waar men anders zoo gemakkelijk op zijn .poot" speelt, als de winkeljuffrouw talmt met helpen of nijdig wordt door het dringen van haastige menschen, op dezen enkelen geprezen dag in hot jaar laat men zich duwen, ontdekt men nooit ver moede hoeveelheden engelengeduld bij zichzelf. En dat alles in dc verwachting van stralende gezichten in den huiselij ke» kring, van opgetogen juichkreten uit kindermond. Ook dit jaar heeft de brave Sint mild zijn gaven rondgestrooid en zelfs uw briefschrijver als zoodanig, bescheiden ge lijk hein past, heeft iu Rotterdam ecnige errassingen gekregen Natuurlijk ont houdt hij zich van elke gedachte, dat hel uilen van zijn wenschen eenigen invloed zou hebben gehad op sedert tos-gekomen plannen en voorstellen, maar zijn vol doening is er niet minder om. De ongelukkige, die iu Rotterdam wo nende buiten zijn dagclijksch werk, hetzij in handel of scheepvaart, hetzij in een der andere vele Vakken van zaken-doen, ook behoefte gevoelt aan intellcctueele ontwikkeling in Aeer abstracte» zin, had ik heb het 'meer dan eens geschreven al bitter weinig gelegenheid daartoe Gezellig verkeer kennen wij hier in Rot terdam niet, hel maatschappelijk leven is een haast ongekende weelde en dit ge mis heeft zich vooral den laalsten lijd sterk doen gevoelen. Is hierin ook niet de verklaring te zoeken van het feil. dal zoovele», die hel maar eenigszius doen kunnen, builen Rotterdam gaan wonen en de anderen ontevreden over hun sociale omgeving achterlaten? Ze stegen. De eentonigheid van dc uitge strekte heide werd hier cn <laar verbro ken door een klein groepje dennenboom pjes, die donker en somber afstaken te gen den grijzen achtergrond; dc voch tigheid van den mistigen dampkring ver duisterde liet uitzicht, dal anders gewoon lijk de voornaamste bekoorlijkheid uit maakte van het landschap. Sir Arthur had nooit veel op met natuurschoon, nu wendde hij de oogen huiverend af van hel naakte landschap. Hij haalde een courant uit zijn zak en trachtte daarbij zijn aandacht tc bepalen en de huiten- wereld zoover mogelijk van zijn gedach ten uit tc sluiten. Heel veel verbeeldings kracht had dc natuur hem niet toebe deeld; mocht er nog ecnige poëzie in den man hebben gesluimerd, liij had die mee- doogenloos uitgerukt en vernietigd. Wal schoon was wilde hij niet aanzien, schoonheid beschouwde hij als een strik die den mcnscli wordt gespannen, als iels lijdelijks cn vergankelijks. Hij vergat of liever hij wilde niet erkennen dat hel eeuwige het vergankelijke omvat, dal het niet is iets afzonderlijk maar dat beiden één zijn. Hij had steeds de oogen geslo ten voor al wat liefelijk is en aange naam en zacht, hij deed gestreng zijn plicht, onwankelbaar, onbuigzaam en streng tegenover zich zelf even goed als tegenover zijn medezondaren liij re geerde liever door vrees in te boezemen dan door liefde. Terwijl hij mi voortreed langs den Leest u de Middelburgsche Cou rant met anderen samen Weet u ook of u no. twee bent of no. vier of zelfs no. aoht U zult zeggen dat bet ons niet aan gaat, en u niet kan schelen. Maar bet gaat ons wel aan, want we blozen niet als we zeggen dat wij u graag als zelfstandig abonné hadden. En bet kan u ook wel schelen, meenen we. Is bet u nog nooit overkomen dat u midden in de lectuur van een voor u interessant artikel moest ophouden, omdat „de cou rant weg moest" Is bet u ook nooit gebeurd, dat ergens kwam en anderen vol animo over een of ander belang rijk nieuws boorde spreken, en dat u dan ietwat onnoozel moest bekennen niet te weten waar ze bet over hadden, omdat u de courant „pas later krijgt"? Hebt u wel eens gemerkt datu verscheidene berichten, voor u van belang, over bet hoofd had gezien, door bet haastige lezen, of haastige doorkijken, om een juister woord te gebruiken? Is bet u niet meermalen over komen dat n de courant heele- maal niet had in gezien, omdat ze er nog niet was toen u 's avonds uitging, en al weer weg was toen u terugkwam? Hebt u wel eens ongenoegen gehad met uw medelezers over het niet tijdig ontvangen, of niet tijdig doorzenden van de cou rant? Hebt u wel eens „nog iets wil len nakijken", maar dat dan maar dadelijk weer van u moeten af zetten omdat de courant al weg wie weet hoeveel lezers verder Als u ook maar enkele van die wederwaardigheden zijn over komen, overweeg dan eens of u niet goed zou doen tegen het volgend kwartaal zelf een bonnement te nemen. De prijs van fl.25 per kwartaal kan nu geen bezwaar meer zijn. ker, er zijn hier heel enkele vcreenigin- gen, die opgekomen zijn uit hen die aan sluiting zoekeii met intcllectueele krin gen, maar deze leiden een kwijnend be staan en dan mist men een gezellige om geving vooral, waar men bij elkaar kan ';omen in eenigszius besloten milieu Maar de belangstelling is eindelijk wakker ge schud en deze/ dagen is een circulaire verschenen, welke op gelukkige wijze een oplossing aau de hand wil doen. De enkele losse vcrceuigingen hebben zich aaneen gegord om een kern van intel lectueel-ontwikkelden le vormen, die een welkome steuu zal worden voor de plan nen tol plaatsing van een eigen nieuw gebouw van het Leeskabinet. De Rot- terdamsche Kring is gesticht om het ge mis aan te vullen, het half-doode Lees- eenzamen witten weg bepaalden zijn ge dachten zich voornamelijk tot Margaret, zijn sclioone zuster Margaret, die niet tegenstaande al haar zonden en dwaas heden, want als zoodanig beschouwde hij ze, altijd een g'roole plaats bekleedde in haar broeders hart. Hij gunde haar die plaats eigenlijk niet, hij zou liever zijn long laten uitrukken dan bekennen dal haar schoonheid indruk op hem maak te of liever gemaakt had. En toch was hel hel gezicht van zijn zuster dat zich voortdurend voor zijn gezicht verlooude, zooals hij haar liet laatst gezien had, toen zij nog heel jong wa,s in al de glorie van ïiaar gelukkige jeugd. Het was vreemd, het hinderde hem zelfs dal dit beeld uit hel verteden hem als 't ware vervolgde; voor het eerst misschien zijn leven kon de man, die zich zelf ge woonlijk geheel beheerschen kon, het vi- zioen dal hem vervolgde niel vau zich af zeilen. De tuin van het ouderlijk huis vormde den achtergrond van het beeld dal hij voor zicli zag de tuin, die nu aan hem zelf toebehoorde, en het lage gras veld mei den zonnewijzer lusschen dc stamrozen, die dc trots waren van zijn vader. Margaret zag hij staan naast den zonnewijzer op dien Junidag, lange ja ren geleden, mei haar vingers ging zij de letters na, van het motto dat rondom den zonnewijzer geschreven stond, haar vroolijke oogen opgeslagen tot haar broe der. „O, mapr jij gelooft niet in het motto, weet je." Die woorden klonken hem nog in de ooren, na al die jaren, licl was of hij de stem van Margaret nog hoorde, en Margarets stem had altijd zulk een groo- le bekoorlijkheid voor hem gehad. Jij vindt zulk een motto dwaas en sentimenteel, niet waar Arthur?" En nog eens hadden haar vingers de verflauwde letters nagegaan, terwijl zij langzaam de woorden hardop las „Per i n c e r- ta,s, eerta amor". (Wat ook on zeker zij, de liefde is zeker). „Dat wil ik tot mijn motto maken, dat motto van den zonnewijzer", had zij ge zegd met uitdagende slem; Sir Arthur herinnerde hel zich nog heel goed en hij had haar een ernstig antwoord gegeven, op diepe overtuiging gegrond. Hij sprak plechtig, hij sprak van den plicht hoo ger staande dan liefde; en zij had ge lachen, dien zelfden zoeten lach ofschoon de uitdrukking van haar oogen in tegen spraak was met haar lach. „Liefde is het grootste op de wereld", had zij gezegd, zeer langzaam, zeer be daard, met grootc overtuiging in haar stem. „Liefde is het eenige waar hel in de wereld op aankomt, want waarlijk liefhebben is volmaakt zijn Plicht, recht vaardigheid, goedheid, dat alles volgt op de liefde, op ware liefde. Liefde is het grootste va» alles ter wereld. Wat ook onzeker moge zijn, de liefde is zeker." - H 1 I Wordt vervolgd. 'I mm

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1913 | | pagina 5