lliliiirpta Sooranl MIDDELBÜRGSCHE COURANT. BIJVOEGSEL FEUILLETON. CHRISTINE, f 1.25 per kwartaal. VAN DE TA» Donderdag 11 Dec. 1913, no. 293. OPENING JONGENSBEBOL'W „KINDERZORG". ■Wij laten hieronder volgen hel uitvoe rig verslag van de openingsplechtigheid v;m liet nieuwe gebouw van Kinderzorg, voor zoover wij dal slechts zeer be knopt As ;ons nominer van gisteren (konden opnemen. Op do toespraak van ds. N. M, de Ligt, die raet hartelijke blijken van instemming iwerd begroet, werd wederom, een ge meenschappelijk gezang aangeheven, waar op de Commissaris der Konin- .gin het nieuwe gebouw opende met een toespraak tot het bestuur der vereeniging, waarin spr. de uilnoodiging om in dit be- teekenisvol oogenblik met hel bestuur in hel nieuwe gebouw samen te zijn ver klaarde hoogelijk te waardeeren. Wei is de vereeniging gevestigd te Middelburg, doch zij slrektlinar werkzaamheid uit over geheel Zeeland en ook het bestuur draagt een algemeen provinciaal karakter. Ook vleide spr. zich dal de uilnoodi ging niet alleen ging tot den drager van het gezag in dc provincie, doch ook lot den persoon van wien men sympathie voor de vereeniging meende te mogen verwachten. Spr. heeft met meer dan gewone be langstelling geluisterd naar de toespraak van ds.. de Ligt; de vereeniging heeft bij hare vele deugden vooral de deugd be scheiden te zijn, een ruim gedocumen teerd jaarverslag leent deze vereeniging niet; daarom was de toespraak van ds. dc Ligt spr. welkom, liet is als gaat het be stuur uit van den stelregel aan denbooin kent men de vruchten. Van die vruchten heeft ds. de Ligt verteld. Daarom brengt spreker zijn harlelijken gelukwensch aan het bestuur en zijn voorzitter en spreekt hij de hoop uit, dat in dit gebouw in het dagelijksch leven tol werkelijkheid moge worden het „Hebt elkander lief." Is er, zoo vraagt spreker, reden tot vreugdebe toon? Zeker straks zftl men instemmen met het vreugdegezang der kinderen, doch, zelfs in eeu oogenblik als dit, is het de plicht van ons ouderen te denken aan dc minder gunstige toestanden in ons vaderland, in onze samenleving, die dc zoo talrijke vereenigingen en instellingen met eenzelfde doel in het leven riepen, waartoe in Zeeland o. a. de vereenigingen „Kinderzorg en „Zeeland" behooren. In een staatsstuk dat onlangs uil dc Volksvertegenwoordiging tot ons kwam, lezen wij dat „vrij algemeen werd er kend dal de invoering der Kinderwetten in menig opzicht als een zegen mag wor den aangemerkt, dat zij in de toepassing gunstig werken," Ik zou er wenscheu bij te voegen: Zoo wij op eenig gebied mogen gewagen van een heilige orde der dingen, dan is het wel waar het- betreft de verzorging en de opvoeding van de kinderen van ons volk, van die kinderen, bestemd oui de plaatsen van de tegenwoordige generatie in te nemen. Bij ai het goede dat wij oolc in dit oogenblik begroeten, zij nimmer uil hel oog verloren dat Neerland's kinderen be hooren onder de ouderlijke macht, dat die ouders verplicht zijn, hun kinderen te onderhouden en op te voeden en dat zorgvuldig alles behoort te worden ver meden wat het verantwoordelijkheidsge voel voor de opvoeding der kinderen bij ons volk zon kunnen ondermijnen. Wij moeten angstvallig toezien dat (om hel- Naar het Engelsch. door L. G. MOBERLI. 71. „Eergisteren; ik geloof dat het eergis teren was." Zij fronste de wenkbrauwen om na le denken. „Ja hel was op den avond van Kerstmis, dat was eergisteren. Toen Sir Arthur zei dal hij de politie zou laten komen ben ik dc hall uitgeloo pen, naar boven ,naar mijn kamer. Ik geloof dat ik haast waanzinnig was van angst. Ik deed haastig mijn japon uit de mooie japon die Lady Cicely mij ge geven had, en toen er aan de deur werd getikt en ik hoorde dal het Lady Cicely was, wilde ik haar eerst niet binnenla ten. Maar ik deed toch open en zij kwam binnen en smeekte dat ik haar ronduit de waarheid zou zeggen. Ik zei, dat ik de waarheid gesproken had en er niets meer bij kon voegen. Zij zag er zoo droe vig uil haar oogen stonden zoo treu rig, ze zei dat zij niet aan mij twijfelen kon en toch was Sir Arthur vast be stoten de politie er bij te roepen. En toen zei ze dat zij mij mijn middagmaal boven zou sturen in de kinderkamer. geen wij beter achten), het goede niet worde teruggewezen. Dit doet echter niets af aan dc waar- dccring, die uitgaat van deze vergadering naar dc vereeniging en naar den voorzit ter, voor wien het lieden een allerheuge- lijkslen dag is. Mede gaat de waardeering uit naar hel bestuur en de velen, die door hun onbaatzuchtige gaven of door hun vakkennis dit gebouw hebben tot stond gebracht. Hierop verklaarde spreker het nieuwe jongensgebouw geopend. De rede van den heer Dijckmeestcr werd luide toegejuicht. Vervolgens hieven de jongens-pupillen een jpiclizang aan, die eveneens hartelijk werd toegejuicht. D s. J. de Visser hield daarop een toespraak namens de kerkeraden van Zee land. Kinderzorg is er hij de gemeenten van Zeeland in! Men vraagt niet le ver geefs om een kleine opoffering, gaarne wordt er geofferd, waar het Kinderzorg geldt. Hel zijn niet dc groole giften of legaten, doch vooral de penhingskens der armen waarop Kinderzorg bouwt. Dc gemeenten van Zeeland brengen1 dank aan de vereeniging en haar bestuur voor hetgeen zij tol stand hebben ge bracht. Zeker zou er reden zijn lof'Trols, in dien men niet wist dit alles te moeten danken aan God, aan Wien de eer van al wal liier tot stand gebracht is, loe- konit. Spr. heeft hier liet woord gesticht van middag niet booren noemen en dat is gelukkig, want de jongens moeten niet liet gevoel hebben alsof zij in een ge sticht gevangen zijn. Daartoe geeft de alzijdige opleiding ook geenerlei aanlei ding. Ds. de Visser prijsl hel ^treven der kerkeraden van Zeeland, die Ondanks ve ler misprijzen, dil werk ter hand hebben genomen, waardoor zij datgene bereikten, waarop dc commissaris zooeven in zijn van hartelijkheid doortintelde rede heeft gewezen. Met den wensch 'dat het nieuwe ge bouw den kinderen tol zegen mag zijn en hen ,als nuttige leden aan de maat schappij moge afslaan, eindigde spreker. Deze rede werd gevolgd door een ge zamenlijk gezang der jongens en meisjes, waarop deze de zaal verlieten. De voorzitter deed daarop voorlezing van verscheidene brieven van genoodig- den, die verhinderd waren de opening bij le wonen, doch langs schriflelijken weg van huil belangstelling hadden doen blijken, w. o. een schrijven was van mr. E. E. van Raalle, de afgevaardigde van Middelburg in de Tweede Kamel en van dr. J. J. Bcrdenis van Berlekom, die van de oprichting van Kinderzorg Lot aan zijn vertrek uit de gemeente als geneesheer zijn krachten aan de vereeni ging schonk. Hierop bracht de heer Basquin na mens den minister een woord van lof aan het bestuur en den voorzitter van „Kin derzorg" voor de wijze waarop zij lnui taak opvatten en het vele goede dat door hen werd tot stand gebracht. Het bestuur mag thans met rechtma- tigeu trol» terugzien op wat in de vcr- loopcn 7 jaren is tol stand gebracht en vooral op de afdeeling die thans geopend [is. Toen spr. (vernam van de plannen voor heL nieuwe gebouw waren de persoon van den voorzitter, de ijver en voortva rendheid van hom en het bestuur voor spr. een waarborg dat iets goeds lot stand zou komen. Met hjet uilsprcken van de beste wen- schen voor den loenemenden bloei van Kinderzorg eindigde ook deze spreker. De heer jhr. mr. A. J. Relhaan Maca- ré, voorzitter van het algemeen college van toezicht, bijstand en advies voor hel rijkstucht- en opvoedingswezen, ver klaarde hierop, dal dit college steeds met groole belangstelling het werk van „Kin derzorg" heefl gevolgd. Hiervan zou spre ker het meest doorslaande bewijs kunnen geven, doordat hij in zijn zak heeft (een lijst van alle verpleegden van de inrich ting. Het doet spr. vooral genoegen hier te llet was Kerstmis weel u", ging het meisje voorl niet een droevige uitdrukking in dc oogen, „en ik had mij zoo vrecselijk op Kerstmis verheugd in een gezelligen kring zooals op Bramwell; en inijn nieuwe japon was zoo beelderig; en dan alleen te moeten eten op de kinderkamer en be schuldigd le worden van diefstal". We der snikte zij. „Maai- ik kon in 't geheel niet eten", ging zij haastig voort. „Toen Lady Cicely weg was dacht ik maar steeds over dicr politie, ik kon hel niet langer uithouden. Daarom deed ik mijn daagsche serge-japon aan en mijn dikken mantel en hoed; en terwijl zij beneden zaten^te dineeren ben ik slilleljes hot huis uitgesiopen. Ik was woest van angst, mijn eenige wensch was weg te. loopen. zoo -gauw mogelijk ik was bang, o ik was zoo bang. Ik wist niet waar ik naar toe zou gaan of wat ik doen zou toen dacht ik aan u en eensklaps besloot ik regelrecht naar u toe. te loopen „Maar lieve kind, je zegt dat dil alles eergisteravond gebeurd is. Waar hel) je dan geslapen? Hoe kon jc op Kerst avond van Bramwell komen?" „Ik ben naar een station geloopen dicht in dc buurt. Niet naar liet gewone waar wij altijd komen, maar naar een ander Hansley, daar kent niemand mij van aanzien; er was echter geen trein voor vroeg in den morgen. Toen ben ik den lieelen nacht in de wachtkamer blijven zitten. Zij hebben het mij toegestaan of genwoordig te kunnen zijn, omdat deze 'nrichting is gevestigd in zijn vaderstad, hij, ais Zeeuw, trotsch is op hetgeen hier is lot stand gebracht. Spr. sluit zich aan bij de woorden van hulde, die de heer Basquin het bestuur en zijn voorzitter heeft toegezwaaid. Spr. zou niet gaarne de woorden van den commissaris willen loochenen, doch men mag geen schuld op de kinderwet ten schuiven. Deze hebben slechls de treurige verrassing aan het licht ge bracht, dat zoo vele ouders in Nederland niet voor hun laak berekend zijn, zoo zelfs dat thans 0000 kinderen in geslich- ten moeten worden verzorgd. Al is liet spreker1 s wensch dal eenmaal alle ge stichten in den geest van Kinderzorg overbodig zullen worden, wil hij nic-t natalen den wensch uit te spreken, dat Kinderzorg nog vele jaren haar ze genrijk werk moge voortzetten. De burgemeester van M i d d e 1- b u r g voerde daarop het woord cn sprak zijn voldoening er over uil, dat zijn ge meente dagelijks in staal is de uitnemen de resultaten van Kinderzorg te aan schouwen. Er zijn op hel gebied van kin derverzorging twee stroomingen; ge^ins- •erpleging en geslicblsverplcging. De gc- slichtsvcrpleging heeft het nadeel, dal de kinderen meer dan bij gezinsverpleging voelen wat hun ontbreekt, het gemis aan een eigen tehuis. Ziet men echter de opgewektheid, de orde, rust en nel heid, die onder de kinderen van Kinder zorg licerscht, dan telt men dit nadeel minder zwaar, wordl het opgewogen te gen de voordeelen, die cr tegenover staan. Spr. voegt zijn gelukwensehcn bij die der voorgaande sprekers. Hierop werd nog liet woord gevoerd door ds. AVeijland uit Vcere, secretaris hel provinciaal kerkbestuur van Zee land, ds. Talma uit Vlissingen, na mens hel classicaal bestuur van Middel burg, ds D. Bins Jr., namens hel classicaal bestuur van Goes, ds, Blankert, namens hel classicaal bestuur van Zie- rikzec, ds, Mee uwen berg uit Breskens, namens liet classicaal bestuur van IJzen- dijke, die allen Kinderzorg hun geluk wensehcn overbrachten. Vervolgeus sprak de heer Meeuwen- berg, directeur van het geslicht Valken- heide le Maartensdijk l Irechl), die eeni ge goede en practische wenken gaf aan den directeur, die heden zijn functie aan aardde en hem waarschuwde voor den grooten vijand, die de best uurderen van inrichtingen als deze bedreigt en wel de zorg voor hel materiöele wel der kinderen, die vaak zooveel aandacht eischt, dat daaronder de zorg over hel zedelijk welzijn der kinderen dreigl be dolven te raken. De vicc-voorziller van Kinderzorg, ds. de Voogd bracht daarop namens het be stuur dank aan de sprekers voor hun waardeerendc Woorden en aan de be langstellenden voor hun financiëele ga- i, die Kinderzorg steeds meer blijven toevloeien, zoodal elk jaar het bedrag der gaven loenecml. Na het gezamenlijk zingen van gezang 12, 2b, sprak de secretaris van het be stuur ds. II Jonker de dankzegging uit Hierop kregen de dames gelegenheid zich in de gezellige recreatiekamer voor het personeel met een kop thee te ver kwikken waarna allen in de gelegenheid gesteld werden het nieuwe gebouw te be zichtigen, waarbij hel aan blijken van bewondering en waardeering niet ontbrak Abonnementsverlaging. Met ingang van 1 Januari a. wordt de abon nementsprijs der MlDDELBURüSCHE COURANT van f 2.- gebracht op Zij, die zich thans abonneeren ontvangen de nummers tot 1 Januari gratis. DE ADMINISTRATIE. FEESTVERGADERINGEN OP DEN EERSTEN PENSIOENDAG. Dinsdagavond hield de afdeeling I e r- s e k c van den Bond voor Staatspensi- oneering een algemeeiie vergadering naar aanleiding van de eerste renlcuitkeering aan 70-jarigen. De voorzitter schotste de belcekenis vaai dezen dag en meende, le mogen bewcrcfn, dat de aanneming van het beginsel van Staatspensioen voor een groot deel mag worden toegeschreven aan de werkzaamheid van den Bond en zijn energieken, onvermociden voorzitter Pe rk». .Voorgelezen werd de brochure van schoon het eigenlijk niet veroorloofd was, maarzij wisten niet (wear'ik'anders.'moest blijven; 's morgens ben ilc vertrokken; het was tweede Kerstdag, daardoor wa ren de treinen heel laat toen ik le Merr laud aankwam. ,Van daar ben ik hiernaar toe geloopen „Te voet? Van Merland af? Maar lieve kind, hoe is dal mogelijk? het is een afstand van zeven mijlen." „liet leek tuij wel honderd mijlen", antwoordde Christine mal. „Ik wist op 't laatst niet hoe ik voort zou komen liet woei en hel regende zoo vrecselijk ik dacht zeker dal ik onder weg zou ster ven Maar ik wou zoo graag bij uzijn. weet u?" Margaret streek weder liefkozend over het donkere haar van het jonge meisje. „Ann kind! Ik hen zoo blij dat je bij mij gekomen ben, maar toch spijl liet mij dat je wegliep. Hel maakt het geval veel erger voor je." „Toe, will u mij hier houden?" vroeg Christine smeekend, met een uitdrukking van schrik in haar oogen. „U zendt mij toch niet naar Bramwell terug? U wilt toch niet dal ze mij aan de politie over leveren „Wij moeten alles straks met Dr. Fer- gusson bepraten", luidde het vriendelijke antwoord. „Ik voel mij niet sterk ge noeg om op T oogenblik te beslissen wat hel beste voor je is, (maar dr. Fergusson zal liet wel weten. Hij heeft zulk een ge laatstgenoemde „De eerste SlaatspensL- oenljes Met algemeeno (19) stommen, werd de motie van het Bondsbcstuur aangenomen, inhoudende betuiging van rcugde over hel thans verkregene, be treurende dat nog zoovien van pensioen i zijn uitgesloten, en hopende, dal spoedig de tijd aanbreke, dat niemand meer oud en arm zal zijn. Besloten werd, dal het; bestuiu* der afdeeling zoo noodig werk- aam zal zijn om afgewezenen in hun i hooger beroep behulpzaam te zijn, even als hen, die in 't vervolg voor pensioen aanmerking wenschen te komen. Tc Wolphaartsd ijk werd de bij eenkomst der afdeeling van den Bond voor Slaatspeiisioiineering gepresideerd door den lieer M. Kloosterman. Er wa ren velen opgekomen om den spreker den heer W J. C van Santen uit Goes, le hooren. Nadat de spreker in weinige woorden de Wet van Minister Talma be sproken had,, zekle hij, dal de leden van den Bond wel dankbaar moesten zijn, omdat duizenden oudjes op dien dag, den Men December, bun twee gulden pen sioen van het postkantoor hadden kun nen halen, doch niel voldaan, omdat hel onbillijk was, dat er nog duizenden \va- •en, die het noodig hadden. Daarna be sprak hij in een boeiende met aandacht gevolgde rede de Invaliditeitswet van Mi nister Trcub. Omtrent de Dinsdagavond gehouden feest- en propagaiida-avond van dc af deeling Zicrikzee van den Bond voor Staatspcnsionnecring meldde onze corres pondent 't Was er zoo recht gezellig in dc Con certzaal Dinsdagavond, soms lot hel jo lige loc, een bijna stampvolle zaal waar in de oudjes present waren, waarvan er •ele naast elkander plaats namen Hel publiek was in een ware feeststemming, •eleu een tikje ondeugend, en ietwat on gedurig onder de feestrede van den waar nemende» voorzitter 'den heer A. Franke!. Muziek, leuke muziek, uilcrst geschikt voor zoon avond, vond warmen bijval Echt voor velen, 'die „mopjes" zoo te ken nen, wal zich vooral uitte in liet begelei den met voetgestamp van „Licbclven last uns tanzen" uit Moderne Eva Van de ge zongen liederen ging kracht uil. Het kon als '1 ware niet anders of hot publick moest dankbaar gestemd zijn. Der oud jes dankbaarheid immers was le lezen op de gezichten en werkte aanstekelijk op dc jongeren. Men voelde 't, men was één. Indruk maakte het opstaan van allen bij T voorleczcn van de bekende motie Na de pauze vulde „Oosterland's Too- neelclub" het verdere gedeelte van den avond aan met de opvoering van „Het Leven". Met een aangenamen indruk toog oud en jong half twaalf huiswaarts. T Spreekt van zelf dal dien avond een tractalic aan do ouden niet achterwege bleef. Door de afdeeling St Maar lens d ij k van den Bond van Slaatspensionnee- ing werd Dinsdagavond een feestverga- dering gehouden ter herdenking van het feit, dat dien middag op het postkantoor aldaar door de oudjes die daarop recht hadden hun eerste pensioen was afge haald. De zaal van den heer De Ruijter was geheel gevuld; zeker wei 300 perso nen waren opgekomen. Van de oudjes, die uitgenoodigd waren, hadden 14 aan de uilnoodiging gevolg gegeven, waaron der 4 vrouwtjes, 't Was jammer dat niet meerdere van hen waren opgekomen. Een genoegelijken avond is hun bereid. On der genot van spijs en drank werdert voordrachten ten beste gegeven door den voorzitter der afdeeling dc heer Rijn berg en speelde een gramaphoon Ook werd door den voorzitter gele zen de toespraak door Perio gemaakt. De geheetc avond was een mooie propaganda voor den Bond van Staalspensionneering waarbij alle aanwezigen heerlijk genoten en op zeer gepaste wijze. Al de tegenwoordige oudjes werden door de welwillendheid van den heer Ha- ge, mei de auto afgehaald en thuisge bracht. Zij verklaarden verheugd tc zijn te hebben voldaan aan de uitnoodiging en zullen zeker een aangename herinne ring aan dezen avond bewaren. Nog en kele personen traden als lid der afdee ling toe zoodal deze nu 180 leden telt. Te Biervliet vergaderden Dinsdag de leden der afdeeling van den Bond voor Staatspensioen, waarbij vele ouden van dagen rentetrekkers tegenwoor dig waren als genoodigden. De voorzitter, dc heer J Roda, opende de vergadering met zijn vreugde uit le spreken over den eersten stap in dc goede richting en sprak den wensch uit, dat men alom in den lande streven zou naai* verbetering en uitbreiding der aangevangen wetge-i ving, om oud eu arm uit dc wereld txi krijgen. Feestzangen door de zangschool, wis selden elkaar af met voordrachten, ook, 'ii tooneclslukje werd gespeeld Alle aanwezigen werden onthaald op chocolade met beschuitjes Nadat de oude luidjes om 9 uur huis waarts gingen en 'het feestprogramma was afgewerkt, bleek, dat er nog een dito volgde voor de leden en andere genoodig den, waardoor er nog een paar uurtjes bijkwamen. De leden ontvingen een jaarboekje of een kalender. 't Was Dinsdag niet alleen een feesl- vergadering maar tevens een avond van propaganda voor den B v. S Bij de 120 leden hebben zich velen als nieuw lid aangemeld De ruime zaal was vol Alle zit- en staanplaatsen waren bezet. Te G roede werd in de zaai van J Luteijn Dinsdagavond een feestavond ge geven door dc afdeeling van den Bond voor Staalspensionneering Door het ongunstige weer waren er maai* zeven dor oudjes opgekomen die dezen dag hun eerste ouderdomsrente hadden ontvangen. Men had hun zitplaat sen aangeboden naast de bestuursleden. De vergadering wend geopend door een feestrede van den heer J. B. Becu Sr zond oordeel, hij beoordeelt de zaken rechtvaardig en met gezond versland." „Het was heel laf van mij om weg te loopen", riep het jonge meisje uit, ter wijl zij de handen samen vouwde met een kinderlijk gebaar; „maar ik voelde mij zoo alleen zoo angstig en ik had geen een bewijs dat hetgeen ik beweerde waar was Ik heb nog geen bewijzen. Zelfs aan u kan ik niet be wijzen dal ik geen leugens zit te ver tellen." „Kan je dat niet?" Margaret glim lachte. „Ik heb geen bewijzen noodig om van je waarheidsliefde overtuigd le zijn; de waarheid slaat op je gezicht geschreven. Toch spijt het mij, ter wille van je zelf in do eerste plaats en ook ter wille van recht en billijkheid dal je geen bewijzen kan overleggen." „Ik lean niels anders geven dan mijn woord. Moeder heeft mij het medaillon gegeven vlak voor haar dood. Het was een groole schat voor haar; zij hechtte er zeer, zeer veel waarde aan. Ik geloof dal zij er iets bij wilde zeggen toen zij het mij gaf, maar zij kon den volzin niet uitspreken. Dc drie laatste woorden die zij gesproken heeft, de drie allerlaat ste waren; „Zeg aan Arthur" en toen slierf zij." „Zeg aan Arthur?" De zelfde ver schrikte blik welke zooeven. in Margarets, oogen verséhenen was toen de naam Arthur genoemd werd vertoonde zich weder een oogenblik. „Wie was Arthur?" „Dat weet ik niet. Ik heb nooit iels van moeders familie geweien Ik weet niet eens hoe zij van zich zelf heette. En dat klinkt zoo onwaarschijnlijk, zoodat de geschiedenis van het medaillon nog veel belachelijker leek loen ik het op Bramwell vertelde." „Wat een zonderlinge samenloop van omstandigheden." Margaret keek Christi ne ernstig aan. „Ik begrijp niet waarom je mofeder je nooit verteld heeft hoe zij van zich zelf heette en wie haar familie ■was. Heb je eenig idéé waarom zij daar zoo geheimzinnig mee was?" .Neen; vroeger niel, ik dacht er nooit over na hoe vreemd en onnatuurlijk het was dal ik die dingen niet wist Nu in den laatste» tijd ben ik daar over gaan nadenken Ik ging nooit niet andere meisjes om, weet u Wij leefden heel af gezonderd, mijn vader, moeder en ik, en ik nam alles maar aan en vond alles heel gewoon. Maar nu begrijp ik dat het niet gewoon en niel natuurlijk was. En nu vraag ik mij zelf vaak af wat dereden zou wezen. Maar daar zal ik wel nooit een oplossing voor vinden Zij zijn dood, mijn vader en mijn moeder en de dominé die ons kende in Devonshire is ook dood; en zooals ik slraks zei ,de notaris is naar Afrika gegaan, ik weet zijn adres niet." .Wordt vervolgd.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1913 | | pagina 5