lliliiirpta Sooranl
MIDDELBÜRGSCHE COURANT.
BIJVOEGSEL
FEUILLETON.
CHRISTINE,
f 1.25 per kwartaal.
VAN DE
TA»
Donderdag 11 Dec. 1913, no. 293.
OPENING JONGENSBEBOL'W
„KINDERZORG".
■Wij laten hieronder volgen hel uitvoe
rig verslag van de openingsplechtigheid
v;m liet nieuwe gebouw van Kinderzorg,
voor zoover wij dal slechts zeer be
knopt As ;ons nominer van gisteren (konden
opnemen.
Op do toespraak van ds. N. M, de Ligt,
die raet hartelijke blijken van instemming
iwerd begroet, werd wederom, een ge
meenschappelijk gezang aangeheven, waar
op de Commissaris der Konin-
.gin het nieuwe gebouw opende met een
toespraak tot het bestuur der vereeniging,
waarin spr. de uilnoodiging om in dit be-
teekenisvol oogenblik met hel bestuur in
hel nieuwe gebouw samen te zijn ver
klaarde hoogelijk te waardeeren. Wei is
de vereeniging gevestigd te Middelburg,
doch zij slrektlinar werkzaamheid uit over
geheel Zeeland en ook het bestuur draagt
een algemeen provinciaal karakter.
Ook vleide spr. zich dal de uilnoodi
ging niet alleen ging tot den drager van
het gezag in dc provincie, doch ook lot
den persoon van wien men sympathie
voor de vereeniging meende te mogen
verwachten.
Spr. heeft met meer dan gewone be
langstelling geluisterd naar de toespraak
van ds.. de Ligt; de vereeniging heeft bij
hare vele deugden vooral de deugd be
scheiden te zijn, een ruim gedocumen
teerd jaarverslag leent deze vereeniging
niet; daarom was de toespraak van ds. dc
Ligt spr. welkom, liet is als gaat het be
stuur uit van den stelregel aan denbooin
kent men de vruchten. Van die vruchten
heeft ds. de Ligt verteld. Daarom brengt
spreker zijn harlelijken gelukwensch aan
het bestuur en zijn voorzitter en spreekt
hij de hoop uit, dat in dit gebouw in het
dagelijksch leven tol werkelijkheid moge
worden het „Hebt elkander lief." Is er,
zoo vraagt spreker, reden tot vreugdebe
toon? Zeker straks zftl men instemmen
met het vreugdegezang der kinderen,
doch, zelfs in eeu oogenblik als dit, is
het de plicht van ons ouderen te denken
aan dc minder gunstige toestanden in ons
vaderland, in onze samenleving, die dc
zoo talrijke vereenigingen en instellingen
met eenzelfde doel in het leven riepen,
waartoe in Zeeland o. a. de vereenigingen
„Kinderzorg en „Zeeland" behooren.
In een staatsstuk dat onlangs uil dc
Volksvertegenwoordiging tot ons kwam,
lezen wij dat „vrij algemeen werd er
kend dal de invoering der Kinderwetten
in menig opzicht als een zegen mag wor
den aangemerkt, dat zij in de toepassing
gunstig werken,"
Ik zou er wenscheu bij te voegen:
Zoo wij op eenig gebied mogen gewagen
van een heilige orde der dingen, dan is
het wel waar het- betreft de verzorging
en de opvoeding van de kinderen van ons
volk, van die kinderen, bestemd oui de
plaatsen van de tegenwoordige generatie
in te nemen.
Bij ai het goede dat wij oolc in dit
oogenblik begroeten, zij nimmer uil hel
oog verloren dat Neerland's kinderen be
hooren onder de ouderlijke macht, dat
die ouders verplicht zijn, hun kinderen
te onderhouden en op te voeden en dat
zorgvuldig alles behoort te worden ver
meden wat het verantwoordelijkheidsge
voel voor de opvoeding der kinderen bij
ons volk zon kunnen ondermijnen. Wij
moeten angstvallig toezien dat (om hel-
Naar het Engelsch.
door L. G. MOBERLI.
71.
„Eergisteren; ik geloof dat het eergis
teren was." Zij fronste de wenkbrauwen
om na le denken. „Ja hel was op den
avond van Kerstmis, dat was eergisteren.
Toen Sir Arthur zei dal hij de politie
zou laten komen ben ik dc hall uitgeloo
pen, naar boven ,naar mijn kamer. Ik
geloof dat ik haast waanzinnig was van
angst. Ik deed haastig mijn japon uit
de mooie japon die Lady Cicely mij ge
geven had, en toen er aan de deur werd
getikt en ik hoorde dal het Lady Cicely
was, wilde ik haar eerst niet binnenla
ten. Maar ik deed toch open en zij kwam
binnen en smeekte dat ik haar ronduit
de waarheid zou zeggen. Ik zei, dat ik
de waarheid gesproken had en er niets
meer bij kon voegen. Zij zag er zoo droe
vig uil haar oogen stonden zoo treu
rig, ze zei dat zij niet aan mij twijfelen
kon en toch was Sir Arthur vast be
stoten de politie er bij te roepen. En
toen zei ze dat zij mij mijn middagmaal
boven zou sturen in de kinderkamer.
geen wij beter achten), het goede
niet worde teruggewezen.
Dit doet echter niets af aan dc waar-
dccring, die uitgaat van deze vergadering
naar dc vereeniging en naar den voorzit
ter, voor wien het lieden een allerheuge-
lijkslen dag is. Mede gaat de waardeering
uit naar hel bestuur en de velen, die
door hun onbaatzuchtige gaven of door
hun vakkennis dit gebouw hebben tot
stond gebracht.
Hierop verklaarde spreker het nieuwe
jongensgebouw geopend.
De rede van den heer Dijckmeestcr
werd luide toegejuicht.
Vervolgens hieven de jongens-pupillen
een jpiclizang aan, die eveneens hartelijk
werd toegejuicht.
D s. J. de Visser hield daarop een
toespraak namens de kerkeraden van Zee
land. Kinderzorg is er hij de gemeenten
van Zeeland in! Men vraagt niet le ver
geefs om een kleine opoffering, gaarne
wordt er geofferd, waar het Kinderzorg
geldt. Hel zijn niet dc groole giften of
legaten, doch vooral de penhingskens der
armen waarop Kinderzorg bouwt.
Dc gemeenten van Zeeland brengen1
dank aan de vereeniging en haar bestuur
voor hetgeen zij tol stand hebben ge
bracht.
Zeker zou er reden zijn lof'Trols, in
dien men niet wist dit alles te moeten
danken aan God, aan Wien de eer van
al wal liier tot stand gebracht is, loe-
konit.
Spr. heeft hier liet woord gesticht van
middag niet booren noemen en dat is
gelukkig, want de jongens moeten niet
liet gevoel hebben alsof zij in een ge
sticht gevangen zijn. Daartoe geeft de
alzijdige opleiding ook geenerlei aanlei
ding.
Ds. de Visser prijsl hel ^treven der
kerkeraden van Zeeland, die Ondanks ve
ler misprijzen, dil werk ter hand hebben
genomen, waardoor zij datgene bereikten,
waarop dc commissaris zooeven in zijn
van hartelijkheid doortintelde rede heeft
gewezen.
Met den wensch 'dat het nieuwe ge
bouw den kinderen tol zegen mag zijn
en hen ,als nuttige leden aan de maat
schappij moge afslaan, eindigde spreker.
Deze rede werd gevolgd door een ge
zamenlijk gezang der jongens en meisjes,
waarop deze de zaal verlieten.
De voorzitter deed daarop voorlezing
van verscheidene brieven van genoodig-
den, die verhinderd waren de opening
bij le wonen, doch langs schriflelijken
weg van huil belangstelling hadden doen
blijken, w. o. een schrijven was van
mr. E. E. van Raalle, de afgevaardigde
van Middelburg in de Tweede Kamel
en van dr. J. J. Bcrdenis van Berlekom,
die van de oprichting van Kinderzorg
Lot aan zijn vertrek uit de gemeente als
geneesheer zijn krachten aan de vereeni
ging schonk.
Hierop bracht de heer Basquin na
mens den minister een woord van lof aan
het bestuur en den voorzitter van „Kin
derzorg" voor de wijze waarop zij lnui
taak opvatten en het vele goede dat
door hen werd tot stand gebracht.
Het bestuur mag thans met rechtma-
tigeu trol» terugzien op wat in de vcr-
loopcn 7 jaren is tol stand gebracht en
vooral op de afdeeling die thans geopend
[is. Toen spr. (vernam van de plannen voor
heL nieuwe gebouw waren de persoon
van den voorzitter, de ijver en voortva
rendheid van hom en het bestuur voor
spr. een waarborg dat iets goeds lot
stand zou komen.
Met hjet uilsprcken van de beste wen-
schen voor den loenemenden bloei van
Kinderzorg eindigde ook deze spreker.
De heer jhr. mr. A. J. Relhaan Maca-
ré, voorzitter van het algemeen college
van toezicht, bijstand en advies voor hel
rijkstucht- en opvoedingswezen, ver
klaarde hierop, dal dit college steeds met
groole belangstelling het werk van „Kin
derzorg" heefl gevolgd. Hiervan zou spre
ker het meest doorslaande bewijs kunnen
geven, doordat hij in zijn zak heeft (een
lijst van alle verpleegden van de inrich
ting.
Het doet spr. vooral genoegen hier te
llet was Kerstmis weel u", ging het meisje
voorl niet een droevige uitdrukking in dc
oogen, „en ik had mij zoo vrecselijk op
Kerstmis verheugd in een gezelligen kring
zooals op Bramwell; en inijn nieuwe
japon was zoo beelderig; en dan alleen
te moeten eten op de kinderkamer en be
schuldigd le worden van diefstal". We
der snikte zij. „Maai- ik kon in 't geheel
niet eten", ging zij haastig voort. „Toen
Lady Cicely weg was dacht ik maar
steeds over dicr politie, ik kon hel niet
langer uithouden. Daarom deed ik mijn
daagsche serge-japon aan en mijn dikken
mantel en hoed; en terwijl zij beneden
zaten^te dineeren ben ik slilleljes hot huis
uitgesiopen. Ik was woest van angst,
mijn eenige wensch was weg te. loopen.
zoo -gauw mogelijk ik was bang, o
ik was zoo bang. Ik wist niet waar ik
naar toe zou gaan of wat ik doen zou
toen dacht ik aan u en eensklaps besloot
ik regelrecht naar u toe. te loopen
„Maar lieve kind, je zegt dat dil alles
eergisteravond gebeurd is. Waar hel) je
dan geslapen? Hoe kon jc op Kerst
avond van Bramwell komen?"
„Ik ben naar een station geloopen dicht
in dc buurt. Niet naar liet gewone waar
wij altijd komen, maar naar een ander
Hansley, daar kent niemand mij van
aanzien; er was echter geen trein voor
vroeg in den morgen. Toen ben ik den
lieelen nacht in de wachtkamer blijven
zitten. Zij hebben het mij toegestaan of
genwoordig te kunnen zijn, omdat deze
'nrichting is gevestigd in zijn vaderstad,
hij, ais Zeeuw, trotsch is op hetgeen hier
is lot stand gebracht.
Spr. sluit zich aan bij de woorden van
hulde, die de heer Basquin het bestuur
en zijn voorzitter heeft toegezwaaid.
Spr. zou niet gaarne de woorden van
den commissaris willen loochenen, doch
men mag geen schuld op de kinderwet
ten schuiven. Deze hebben slechls de
treurige verrassing aan het licht ge
bracht, dat zoo vele ouders in Nederland
niet voor hun laak berekend zijn, zoo
zelfs dat thans 0000 kinderen in geslich-
ten moeten worden verzorgd. Al is liet
spreker1 s wensch dal eenmaal alle ge
stichten in den geest van Kinderzorg
overbodig zullen worden, wil hij
nic-t natalen den wensch uit te spreken,
dat Kinderzorg nog vele jaren haar ze
genrijk werk moge voortzetten.
De burgemeester van M i d d e 1-
b u r g voerde daarop het woord cn sprak
zijn voldoening er over uil, dat zijn ge
meente dagelijks in staal is de uitnemen
de resultaten van Kinderzorg te aan
schouwen. Er zijn op hel gebied van kin
derverzorging twee stroomingen; ge^ins-
•erpleging en geslicblsverplcging. De gc-
slichtsvcrpleging heeft het nadeel, dal de
kinderen meer dan bij gezinsverpleging
voelen wat hun ontbreekt, het gemis
aan een eigen tehuis. Ziet men echter
de opgewektheid, de orde, rust en nel
heid, die onder de kinderen van Kinder
zorg licerscht, dan telt men dit nadeel
minder zwaar, wordl het opgewogen te
gen de voordeelen, die cr tegenover
staan.
Spr. voegt zijn gelukwensehcn bij die
der voorgaande sprekers.
Hierop werd nog liet woord gevoerd
door ds. AVeijland uit Vcere, secretaris
hel provinciaal kerkbestuur van Zee
land, ds. Talma uit Vlissingen, na
mens hel classicaal bestuur van Middel
burg, ds D. Bins Jr., namens hel
classicaal bestuur van Goes, ds, Blankert,
namens hel classicaal bestuur van Zie-
rikzec, ds, Mee uwen berg uit Breskens,
namens liet classicaal bestuur van IJzen-
dijke, die allen Kinderzorg hun geluk
wensehcn overbrachten.
Vervolgeus sprak de heer Meeuwen-
berg, directeur van het geslicht Valken-
heide le Maartensdijk l Irechl), die eeni
ge goede en practische wenken gaf aan
den directeur, die heden zijn functie aan
aardde en hem waarschuwde voor den
grooten vijand, die de best uurderen van
inrichtingen als deze bedreigt en wel
de zorg voor hel materiöele wel der
kinderen, die vaak zooveel aandacht
eischt, dat daaronder de zorg over hel
zedelijk welzijn der kinderen dreigl be
dolven te raken.
De vicc-voorziller van Kinderzorg, ds.
de Voogd bracht daarop namens het be
stuur dank aan de sprekers voor hun
waardeerendc Woorden en aan de be
langstellenden voor hun financiëele ga-
i, die Kinderzorg steeds meer blijven
toevloeien, zoodal elk jaar het bedrag der
gaven loenecml.
Na het gezamenlijk zingen van gezang
12, 2b, sprak de secretaris van het be
stuur ds. II Jonker de dankzegging uit
Hierop kregen de dames gelegenheid
zich in de gezellige recreatiekamer voor
het personeel met een kop thee te ver
kwikken waarna allen in de gelegenheid
gesteld werden het nieuwe gebouw te be
zichtigen, waarbij hel aan blijken van
bewondering en waardeering niet ontbrak
Abonnementsverlaging.
Met ingang van 1 Januari a. wordt de abon
nementsprijs der MlDDELBURüSCHE COURANT
van f 2.- gebracht op
Zij, die zich thans abonneeren ontvangen de
nummers tot 1 Januari gratis.
DE ADMINISTRATIE.
FEESTVERGADERINGEN OP DEN
EERSTEN PENSIOENDAG.
Dinsdagavond hield de afdeeling I e r-
s e k c van den Bond voor Staatspensi-
oneering een algemeeiie vergadering naar
aanleiding van de eerste renlcuitkeering
aan 70-jarigen. De voorzitter schotste de
belcekenis vaai dezen dag en meende,
le mogen bewcrcfn, dat de aanneming van
het beginsel van Staatspensioen voor een
groot deel mag worden toegeschreven aan
de werkzaamheid van den Bond en zijn
energieken, onvermociden voorzitter Pe
rk». .Voorgelezen werd de brochure van
schoon het eigenlijk niet veroorloofd was,
maarzij wisten niet (wear'ik'anders.'moest
blijven; 's morgens ben ilc vertrokken;
het was tweede Kerstdag, daardoor wa
ren de treinen heel laat toen ik le Merr
laud aankwam. ,Van daar ben ik hiernaar
toe geloopen
„Te voet? Van Merland af? Maar
lieve kind, hoe is dal mogelijk? het is
een afstand van zeven mijlen."
„liet leek tuij wel honderd mijlen",
antwoordde Christine mal. „Ik wist op
't laatst niet hoe ik voort zou komen
liet woei en hel regende zoo vrecselijk
ik dacht zeker dal ik onder weg zou ster
ven Maar ik wou zoo graag bij uzijn.
weet u?"
Margaret streek weder liefkozend over
het donkere haar van het jonge meisje.
„Ann kind! Ik hen zoo blij dat je
bij mij gekomen ben, maar toch spijl
liet mij dat je wegliep. Hel maakt het
geval veel erger voor je."
„Toe, will u mij hier houden?" vroeg
Christine smeekend, met een uitdrukking
van schrik in haar oogen. „U zendt mij
toch niet naar Bramwell terug? U wilt
toch niet dal ze mij aan de politie over
leveren
„Wij moeten alles straks met Dr. Fer-
gusson bepraten", luidde het vriendelijke
antwoord. „Ik voel mij niet sterk ge
noeg om op T oogenblik te beslissen wat
hel beste voor je is, (maar dr. Fergusson
zal liet wel weten. Hij heeft zulk een ge
laatstgenoemde „De eerste SlaatspensL-
oenljes Met algemeeno (19) stommen,
werd de motie van het Bondsbcstuur
aangenomen, inhoudende betuiging van
rcugde over hel thans verkregene, be
treurende dat nog zoovien van pensioen i
zijn uitgesloten, en hopende, dal spoedig
de tijd aanbreke, dat niemand meer oud
en arm zal zijn. Besloten werd, dal het;
bestuiu* der afdeeling zoo noodig werk-
aam zal zijn om afgewezenen in hun i
hooger beroep behulpzaam te zijn, even
als hen, die in 't vervolg voor pensioen
aanmerking wenschen te komen.
Tc Wolphaartsd ijk werd de bij
eenkomst der afdeeling van den Bond
voor Slaatspeiisioiineering gepresideerd
door den lieer M. Kloosterman. Er wa
ren velen opgekomen om den spreker
den heer W J. C van Santen uit Goes,
le hooren. Nadat de spreker in weinige
woorden de Wet van Minister Talma be
sproken had,, zekle hij, dal de leden van
den Bond wel dankbaar moesten zijn,
omdat duizenden oudjes op dien dag, den
Men December, bun twee gulden pen
sioen van het postkantoor hadden kun
nen halen, doch niel voldaan, omdat hel
onbillijk was, dat er nog duizenden \va-
•en, die het noodig hadden. Daarna be
sprak hij in een boeiende met aandacht
gevolgde rede de Invaliditeitswet van Mi
nister Trcub.
Omtrent de Dinsdagavond gehouden
feest- en propagaiida-avond van dc af
deeling Zicrikzee van den Bond voor
Staatspcnsionnecring meldde onze corres
pondent
't Was er zoo recht gezellig in dc Con
certzaal Dinsdagavond, soms lot hel jo
lige loc, een bijna stampvolle zaal waar
in de oudjes present waren, waarvan er
•ele naast elkander plaats namen Hel
publiek was in een ware feeststemming,
•eleu een tikje ondeugend, en ietwat on
gedurig onder de feestrede van den waar
nemende» voorzitter 'den heer A. Franke!.
Muziek, leuke muziek, uilcrst geschikt
voor zoon avond, vond warmen bijval
Echt voor velen, 'die „mopjes" zoo te ken
nen, wal zich vooral uitte in liet begelei
den met voetgestamp van „Licbclven last
uns tanzen" uit Moderne Eva Van de ge
zongen liederen ging kracht uil. Het kon
als '1 ware niet anders of hot publick
moest dankbaar gestemd zijn. Der oud
jes dankbaarheid immers was le lezen op
de gezichten en werkte aanstekelijk op dc
jongeren. Men voelde 't, men was één.
Indruk maakte het opstaan van allen bij
T voorleczcn van de bekende motie
Na de pauze vulde „Oosterland's Too-
neelclub" het verdere gedeelte van den
avond aan met de opvoering van „Het
Leven".
Met een aangenamen indruk toog oud
en jong half twaalf huiswaarts.
T Spreekt van zelf dal dien avond een
tractalic aan do ouden niet achterwege
bleef.
Door de afdeeling St Maar lens
d ij k van den Bond van Slaatspensionnee-
ing werd Dinsdagavond een feestverga-
dering gehouden ter herdenking van het
feit, dat dien middag op het postkantoor
aldaar door de oudjes die daarop recht
hadden hun eerste pensioen was afge
haald. De zaal van den heer De Ruijter
was geheel gevuld; zeker wei 300 perso
nen waren opgekomen. Van de oudjes,
die uitgenoodigd waren, hadden 14 aan
de uilnoodiging gevolg gegeven, waaron
der 4 vrouwtjes, 't Was jammer dat niet
meerdere van hen waren opgekomen. Een
genoegelijken avond is hun bereid. On
der genot van spijs en drank werdert
voordrachten ten beste gegeven door den
voorzitter der afdeeling dc heer Rijn
berg en speelde een gramaphoon
Ook werd door den voorzitter gele
zen de toespraak door Perio gemaakt. De
geheetc avond was een mooie propaganda
voor den Bond van Staalspensionneering
waarbij alle aanwezigen heerlijk genoten
en op zeer gepaste wijze.
Al de tegenwoordige oudjes werden
door de welwillendheid van den heer Ha-
ge, mei de auto afgehaald en thuisge
bracht. Zij verklaarden verheugd tc zijn
te hebben voldaan aan de uitnoodiging
en zullen zeker een aangename herinne
ring aan dezen avond bewaren. Nog en
kele personen traden als lid der afdee
ling toe zoodal deze nu 180 leden telt.
Te Biervliet vergaderden Dinsdag
de leden der afdeeling van den Bond
voor Staatspensioen, waarbij vele ouden
van dagen rentetrekkers tegenwoor
dig waren als genoodigden. De voorzitter,
dc heer J Roda, opende de vergadering
met zijn vreugde uit le spreken over den
eersten stap in dc goede richting en
sprak den wensch uit, dat men alom in
den lande streven zou naai* verbetering
en uitbreiding der aangevangen wetge-i
ving, om oud eu arm uit dc wereld txi
krijgen.
Feestzangen door de zangschool, wis
selden elkaar af met voordrachten, ook,
'ii tooneclslukje werd gespeeld
Alle aanwezigen werden onthaald op
chocolade met beschuitjes
Nadat de oude luidjes om 9 uur huis
waarts gingen en 'het feestprogramma was
afgewerkt, bleek, dat er nog een dito
volgde voor de leden en andere genoodig
den, waardoor er nog een paar uurtjes
bijkwamen.
De leden ontvingen een jaarboekje of
een kalender.
't Was Dinsdag niet alleen een feesl-
vergadering maar tevens een avond van
propaganda voor den B v. S
Bij de 120 leden hebben zich velen als
nieuw lid aangemeld
De ruime zaal was vol Alle zit- en
staanplaatsen waren bezet.
Te G roede werd in de zaai van J
Luteijn Dinsdagavond een feestavond ge
geven door dc afdeeling van den Bond
voor Staalspensionneering
Door het ongunstige weer waren er
maai* zeven dor oudjes opgekomen die
dezen dag hun eerste ouderdomsrente
hadden ontvangen. Men had hun zitplaat
sen aangeboden naast de bestuursleden.
De vergadering wend geopend door een
feestrede van den heer J. B. Becu Sr
zond oordeel, hij beoordeelt de zaken
rechtvaardig en met gezond versland."
„Het was heel laf van mij om weg te
loopen", riep het jonge meisje uit, ter
wijl zij de handen samen vouwde met
een kinderlijk gebaar; „maar ik
voelde mij zoo alleen zoo angstig
en ik had geen een bewijs dat hetgeen
ik beweerde waar was Ik heb nog geen
bewijzen. Zelfs aan u kan ik niet be
wijzen dal ik geen leugens zit te ver
tellen."
„Kan je dat niet?" Margaret glim
lachte. „Ik heb geen bewijzen noodig
om van je waarheidsliefde overtuigd le
zijn; de waarheid slaat op je gezicht
geschreven. Toch spijt het mij, ter wille
van je zelf in do eerste plaats en ook
ter wille van recht en billijkheid dal je
geen bewijzen kan overleggen."
„Ik lean niels anders geven dan mijn
woord. Moeder heeft mij het medaillon
gegeven vlak voor haar dood. Het was
een groole schat voor haar; zij hechtte
er zeer, zeer veel waarde aan. Ik geloof
dal zij er iets bij wilde zeggen toen zij
het mij gaf, maar zij kon den volzin
niet uitspreken. Dc drie laatste woorden
die zij gesproken heeft, de drie allerlaat
ste waren; „Zeg aan Arthur" en
toen slierf zij."
„Zeg aan Arthur?" De zelfde ver
schrikte blik welke zooeven. in Margarets,
oogen verséhenen was toen de naam
Arthur genoemd werd vertoonde zich
weder een oogenblik. „Wie was Arthur?"
„Dat weet ik niet. Ik heb nooit iels
van moeders familie geweien Ik weet
niet eens hoe zij van zich zelf heette. En
dat klinkt zoo onwaarschijnlijk, zoodat
de geschiedenis van het medaillon nog
veel belachelijker leek loen ik het op
Bramwell vertelde."
„Wat een zonderlinge samenloop van
omstandigheden." Margaret keek Christi
ne ernstig aan. „Ik begrijp niet waarom
je mofeder je nooit verteld heeft hoe zij
van zich zelf heette en wie haar familie
■was. Heb je eenig idéé waarom zij daar
zoo geheimzinnig mee was?"
.Neen; vroeger niel, ik dacht er nooit
over na hoe vreemd en onnatuurlijk het
was dal ik die dingen niet wist Nu in
den laatste» tijd ben ik daar over gaan
nadenken Ik ging nooit niet andere
meisjes om, weet u Wij leefden heel af
gezonderd, mijn vader, moeder en ik, en
ik nam alles maar aan en vond alles heel
gewoon. Maar nu begrijp ik dat het niet
gewoon en niel natuurlijk was. En nu
vraag ik mij zelf vaak af wat dereden
zou wezen. Maar daar zal ik wel
nooit een oplossing voor vinden Zij zijn
dood, mijn vader en mijn moeder en de
dominé die ons kende in Devonshire is
ook dood; en zooals ik slraks zei ,de
notaris is naar Afrika gegaan, ik weet
zijn adres niet."
.Wordt vervolgd.