Mil
BIJVOEGSEL
NATTELIE.
FEUILLETON,
Onder vreemden invloed.
Binnenland.
Kerknieuws.
VAN DU
Maandag 21 April 1913, no. 94.
Schets uit liet Zceuwsch-VLaamsche
volksleven,
door F. DE SINCLAIR.
Una poenitelntium (sonst
Gfetqlien genajmt.)
(Slot).
Dien (avond kwam' zo voor 'I eerst, dat ze
diende hij Verschuil®, te laat thuis.
,,'k Ifob-ik 'n stuitje hij me moeder ge
weest", vertelde ze, „die zal alleenig en
dan is zo bange... en zo, heit gevrogé'v.
vervolgde ze rap, ,,of dat ilc don Moandag
lot do eleven kost blijven hij hour, oni'dnC
zo Ibange is veur de zollen
„Dak most ouw moeder zijn, ik hieuw geen
slammcnoe veur zatte kerols", sprak niedam
Verschulle.
,,De zatlen meugo d'r nie in I" zei Nattelie,
,,moar ze is 't er pertan bange veur."
„Nat ure lik ,al dat slecht volk I Maar alia
't is 'h goed gedacht van ou om, d'r hij te
blijvc, dan bent de wclbc'w.aard en van de
straat.—"
,,'t Is d,at, wak mcene", antwoordde Nat
telie.
En Niattglie zong weer.
Dien Maandagavond achter de koffie üvoeht
ze uit. De paster was bij m'edam en meneer
binnen.
Krek as ze in de kamer was om te- zeggen,
d,at ze gong, begon de klok lo luien eii om-
dal. de paster d'r was, kon ze niet. vort en
most zo c-erst meebidden.
Achter 't bidden zee de paster
,,Gc ga,at toch schiet naar moeder, Nattc-
lio en ge blijft niet' praten onderweegs of kij
ken naar de zotten
„Neeë ïnenicr de paster, 'k Icup-ik subiet
deur, ge kunt er gerust op zijn
,,Dan is 'l goed."
,,En go denkt er om, 'L elleven thuis", zei
m'edam Verschulle.
,,t 2)al nie mankeer©, alia gen dag saam
meneer de paster, medam, meneer, mcrci-
zulle
Dan ging ze.
De volle maan stond aan 'n wijdgespannen
lucht vol sterren en lachte.
Beneden1 dansten de zotten en sprongen 'met
gekko beenen jover de kaden en in de straatjes'
Hot maanlicht lag daar blauw en de scha
duw van de kale boomkruinen langs 't kanaal
was als een raffelig; netwerk.
Uit deSt|ammenees viel 'l gouden licht
naar (buiten.
Datisorgels neurden melankolielce walsjes'.
De lucht was Vol va,n zottengetierde
lioog© verdraaide stemmen gilden uit de troe
pen.
Parmantige ridders hosten met pierrots
verkleede vrouwen in mnnskl'eeren krijsdh-
ten met halfzotte keelstemmen.
Een fctêedo gearmde troep in groen-wit1-
paairsche pakken zwermde omlaag van de
brug in gierende draf, hotste schreeuwend op
twee Witte pierrots, die krijschend scholden.
Maar id 't geluid loste op in een hoog
lachend gejoel gejoel en de heelo klus drong
binnen in 'm danszaal, Waar 't zwaar viel
te adcm'enen van rook en dranklucht en uit
waseming van verhitte mojnschenlijven
Een piano-orgel begon een wals te spe
len met rappe, hoog klaterende loopjes al de
kleurige zoUonlijvcn vingen te deinen aan op
de wiegende maat, grepen elkaar on begonnen
te drpajen.
Roman naar het Duitsch van
C. CROME SCHWIENING.
12.
Do roodharige ler-sche, die een dakkamertje
nog een verdieping hooger voor lief had moe
ten nemen en dit ook deed met de bedaard
heid en kalmte van iemand, die nooit veel
zonneschijn in haar loven igckend had, kwam
juist do smalle Irnp af, die langs Lizzie's ka
mer gjing. Peggy was „en profond négligé" en
wildo even naar beneden naar de keuken
gaan om haar ontbijt te halen. Daar hoorde
zij het hartverscheurend schreien, zij bleef
dadelijk staan en klopte aan de deur van het
voorkamertje, waar de sleutel op het slot zat
In dit diepgezonken wezen klopte nog altijd de
rest van eon good en medelijdend hart, hoe
dik do korst van zelfzucht en cynisme mocht
wezen, "die er omheen was gegroeid. Iemand
die zoo schreide moest hulp' noodifj hebben
en Peggy had niet do resolute dochter van
bet ecuwi,g groene eiland moeten zijn, als
zij een oogenblik bad geaarzeld deze treurende
to willen helpen. Toen haar kloppen onbeant
woord bleef, maar hel smartelijke snikken
niet ophield, draaide zij' zonder er Inniger
over na to denken den sleutel om en deed
de deur open. In het donkere kamertje zag
zij niemand. Het schreien kwam uit de kamer
daar paast en daar zy niet gewend was fial
Many zo botsten scbiel, al de koppels
sa,amged rongen in den te nauwèu danskring
en toen 't toch jnjot gong, toen miekèn ze d'r
in eenc spul va|u, gildon door mekander, sloe
gen de beenen in de lucht, drongen op.
De twee witte pierrots waren in 't middcr
gebleven, kryschend en lallend van halfznth
leuttien, twintig handen grepen hon plots
3,an, hieven hou op, boven al de anderen..
D,a,ar zakten zo weer gillend omlaag, vlogen
terug op, weer neer, weer op.tot zc in 'l
lost te gipndé gingen.
Dan viel de zotlenhoop tezamen erover, op
en door mpkaar en 'l was een warreling van
lijven en beenen en armen en grijnzende mas
kerkoppen en 'm schreeuwend laehgegil gierde
boven 't muziek van de ratelende walsdeun...
De paster was al lang naar huis en m'edam
en meneer Verschulle. die keken op de klok,
die OP twaalf sting.
„W<a,ar .of Nattelie steekt zei medam.
,,lk peize, dat ze slapen blijft bij <l'r moe
der" sprak meneer... /lie zal nie willen, dat
i or deur gaat met al dnl zottelawijt
,,'t Is gelijk ge zeit, zoo za 'I. 'wez'tfn", dapht
m'édjajn, ,,me zulle wy maar slapen gaan."
En ze trokken te bedde.
't ïïa,d half drie geslagen, toen de bel gong.
„Ha, wordt 'n keer wakker I" zoc medam'.
„Ze belle
Doe 't raam open en ziet or uit," sprak
meneer.
„Ga gijantwoordde modanv, „as 't zot
ten. bininéi tón, (z© 'ziend (mij |n me nachtgoed..."
„Laat ze eerst... maar nog 'n keer., bel
len!," zei meneer slaperig.
Maar ineens vlogen zo allebei overeind.
Nu had 't geluid ais 'n brandklok.
Medam vloog uit 't bedde meneer vloog
uit 'I bedde, miek liclil, gong iui/ir '1 raam
cn schoof 'I op, keek er uit cn binst meneer
d'r uitkeek, kwam medam naast hem op d'r
hurken en keek d'r ook uil.
't Zag [Ovcr,;tl blauwwit van de maan en
't waa (stille, zoo stille, dadde (zfe (niks hoorden,
dan 't kwekken vaii de puien in de slooteh
De Ikjajsyweg yjoor 'I; huis en 't straatje,
van T hekke paar de Voordeur lagen proper
veraust verroerde wat.
,Wie is daar?" riep meneer, die bange
wier, Isjuust ,omdal-io geen mensch zag.
Toen bewoog con schaduw in do portiek
en inééns sloop daar uit in de fcl-blauWe
klaarte van 't manelicht eojn witte gestalte,
pierrot mot gescheurde kleeren en 'n bleek
VcrpiierroJwaoid gezicht dal deemoedig om
hoog blikte.
,,Wii-ks daddel?" krijschlie medam's stem
ontzet.
Toen klonk T bf vend en z jicht van onderen
,,'k Ben ik 't mpdam
't Wps Nattelie.
telde dut de heer Roodhuijzen hem in do
Kamer op den schouder kloplc en hem be
grootte met eeu gemoedelijk: „zoo offerlum."
Jhr. .Sihimmelpeiuunck deeldo ook nog moe
dal hij liet tariefoutwerp zoonis het daar ligt
onuiumemelijk achtte,
In verbuud niet de tariefkwestie is or nog
iets curieus inee te declen.
In de „Nederlander" v.m 'Zaterdagavond
vindt men een advertentie van vier cn oen
halve pagina, <1, 27 kolom, van het Anti-
tariefwet-eomité, dal daarin afdrukt hel be
kende adres {0,5011 het taricfontwerp, verge
zeld van do namen der ruim 3000 bcdrijfs-
hoofden, die het onderteekenden.
Het clrrist.-historisch partijorgaan sloort zich
dus weinig aan de booze vermaningen, door
do „Standaard" gegeven nan de bladen van
rechts om de advertenties van dat comité niet
op te némen.
Maar het aardigste van heL geheele geval is,
dal hot comité mot groole loiters onder al
die namen zegt:
,Boor zeer velen in den lande wordt de
Tariefwct-Kolkman geacht Ie zijn in strijd
met art. 22 van het Program dei' Cliristclijk-
Histoiische Unie, luidende
„Bij de regeling der belastingen worde do
rechtvaardigheid in dien zin betracht, dal re
kening worde gehouden mol de draag
kracht der verschillende kringen des volks,
evenwel 11 :i 111 m er leiden mag tot je en 0 p-
z ettelijke b e voorde cling, van don
oenen m a at s ch a pp e I ij k e n kring
ten koste van den andere 11".'
Alle hulde aan het comité .voor zijn activi
teit 0111 zoo krachtig den vijand in een reeds
len dcele veroverde veste aan te valient
De redactie van dat blad maakt geen en
kele opmerking! over deze advertentie.
Maar wel vindt men in ditzelfde nummer
een waarschuwing) aan de „Standaard" om
liever te zwijgen, jlan aldoor don Christ -
Ilistorischen vermaningen te geven om zich
goed te gedragen. Die vermaningen werken,
oindat zc van die zijdo komen, als olie in
't vuur. Als aan de „Standaard" de overwin-
,sj van rechts wen schel ijk voorkomt, dan
moet ze haar vermaningen uitstellen tol na
de verkiezingen, meent ,,Pe- Nederlander".
DE ONWILLIGEN.
Alles wat nu aan Christel ijk-Historische zijde
gebeurt is interessant, omdat het van zoo
veel beleekenis kan worden voor de verkie
zingen.
En er [gebeuren lederen dag 111 dat kamp
merkwaardijge dingen
Het „Hand.", stuurde oen verslaggever naar
het district Iide, en uit diens verhaal blijkt
dal de christelijk-bislorisehon daar niets van toe-
tocigeven aan de voorwaarden van hol coulitie-
accoord wil weten. Al hun kiesvereenigingen
in dat district hebben besloten hel aftredend
Kamerlid jlvr. Schimmelpcimuick, (len burge
meester van Rhenon, weer candidaat te stellen.
En als do Unie-vergadering van Zaterdag a.s.
het accoord mocht aannemen, „dam zullen
we natuurlijk een afscheiding van de Unie
moeten overwegen", zei do voorzitter der C.-
II. kiesveroeniging te Ede-
.Tbr. Schimmelpoiminck zelf heeft nog nicl
definitief de canclidaluur aanvaardhij wil
eerst die vergadering afwaclilen. Maar zijn
stemming bleek duidelijk, toen hij ietwat ge
prikkeld tot don verslaggever zei„Hebt u ooit
in ©enige partij gezien, dat ze iemand zoo
maar opofferen?" Den naam „zondebok" vond
hij voor zich zelf nog niet erg genoeg. Hij 1
verwege te blijven staan, deed Peggy ook
deze deur open.
Men had moeilijk twee mcnschen kunnen
vinden die zoozeer van elkander verschilden
als het bevende meisje, dat in haar droom
leven ver verwyderd was gebleven van de
boosheid der wereld, en de zondige, rood-
harigo vrouw met hol brulalo gelaal, dal op
dat oogonblik sedei-t jaren misschien voor
't eerst 0011 weinig bloosde. Peggy had ge
dacht, dat het schreiende meisje er mis
schien een van haar slag zou wezen, en nu
zag zij twee groole, angstige, vragende oogen
zich, en voor cle uitdrukking van die
oogen sloeg zij dc hare neer. Met vrouwelijk
instinct begreep zij, dal een werold haar
die andere scheidde, dc wereld waarin zij
leefde.
,Neem mij niet kwalijk", zcido Peggy, ge
woonlijk zoo brutaal en nu zoo verlegen en
stil, ,,ik hoorde u schreien en toen dacht ik
en I Was u hel I Zoo kan alleen iemand
snikken die zich heel ongelukkig gevoelt. Kan
ik u ook helpen?"
Lizzie sla arde hot meisje aan alsof zij een
onbegrijpelijke verschijning was. Peggy had
een ruwe, leclyke stem, maar in de ooren
van hel. jonge meisje klonk die- slem als
muziek. Nog slceds stond zij met de hand
togen de borsL gedrukt, met lia.gr groot,
oogen keek zij verschrikt en Vragend naar de
Iersche, die daar in haar onderrok en nacht
jak voor haar stond, terwijl de tranen Lizzie
nog langs haar smalle, bleeko wangen, vloei
den.
„Ach!" zei Peggy plotseling, „Ben u hot
meisje waar de professor zyn hocuspocus te
gen maakt; ik heb gisteravond al gehoord
„NIET NAAR CANOSSA".
Tn een tweetal artikelen 111 het „Nieuw
Theologisch Tijdschrift", schreef prof dr T
Cannegieter. hoogleoxaar an. de godgeleerdheid
an do Universiteit te Ulreolit, van wegte de
Nederduitsch Hervormde Kerk, een studie over
staatsgezag en ultramontanismc welke studie
nu onder den hier boven,?©noemden titel in
brochure-vorm is uitgegeven bij II. D. Tjeenk
Willink Zn. te Haarlem.
In de eerste en kleinste helft v,an dit 126
pagina's lollend bo.ek wordt behandeld de
verhouding Van dein modernen staal tot do
kerken, in 't bijzondei' tot de Rooinsche
kérk, en voorts -hel ultryïnontalnismo der Mid
deleeuwen tegenover het slaglsgezag
Het tweede doel handelt over het ullrgmon-
byusirio van den nieuwen tijd tegenover den
modernen staat.
Aan hel slot van zijn beschouwing gaal de
fechrijvér £va wat fhool jbernamld len (gedaan Wor
den pm de door hem van hot ullramantanisine
gevreesde gevaren af te wenden, en ,,tc ver
hoeden dn.t in ons volksleven nog meer kwaad
wordt gesticht dgn reeds is gewrocht."
Als idic gevgrèn noemt hy
de- laldioor meer op ons aandringende over-
heersching .v,an den paus en zijn priester#
•er ons volksleven
do isteeds overmoediger npjnslagcn op de
zegeningen der vrijheid waarin wij en de
roomsehèn fiiïèt ons lot nu toe ons mogen
•orlieugen
do lOnvgsLheid, w.garmede. dc handhaving
onzer, voor allen geldende staatswallen wordt
(bedreigd
den gloeienden godsdiensthaat, waartoe onze
roomscho medeburgers ach en niet alleen
dezen, maar, door den deinonisehcn geest van
de (mannen - der leugenachtige anti these óók
velen (Onzer prolcslgntschc landgenoolcn
worden opgezwiept
de vorsehrikkehjko verdeeldheid, die óf mot
cynische (onwaarachtigheid, óf met dc ver-
bijslering vftn Iiiiftstochtelijke dweepzucht,
der de burgers \>m ops vaderland wordt
gewekt.
Do ullramonlaiiOn willen dnl ook in Ne
derland „de voorscliiifteu vaji deu Paus hei-
hel openbare leven v$p ons volk zullen hc-
hcerscheu, en do verzorging van onze lioog-
slo belangen naar roomschen trant zullen re
gelen".
Tor arwending v,aii dal gevaar (meent dc
schrijver als voor do hand liggend gebie-
hiedende yorzel, dat de overmacht van tie
ccyililio (wordt verbroken.
Het geschrift van prof. ('amiegieter staat
niet alleen. „I11 de bekende serie „Van rechts
en links" uitgegeven door de Hoüandiaalnik-
kerij verscheen onlangs een boekje van 'I-
vanApeldoorn „Geen Ramenga.au knel Rome".
Daarin worden oen zevental redenen 0[)ge-
swnd waarom dc R. Kerk de sociale kwestie
niet zou kunnen helpen oplossen, en wordl
voorts hot bondgenootschap van Rome afge
wezen in den strijd van het Evangelie tegen
do yoviolulie.
DE A.S. KAMERVERKIEZINGEN.
Do a.-r dislrictsvereeniging in hot 'district
Franeker heeft «aar do Leeuw. Ct. insldt, mr.
J. A. do Wilde candidaat gesteld
Do dislrict-vcrceniging van clirisLhist. kies-
'orecniiginge.n in het district Dokkum heeft,
«aar do Banier mehlt, mol algeineeiic stem
men mr. R. v Veen wederom candidaat ge
stold
De anli-revolutionnaire disiric-tskie3vereeni
iging voor Appingedam heeft don lieer A. Zijl
stra, hoofdredacteur van de Nieuwe provin
ciale Groninger Courant candidaat gesteld.
DE TUBERCULOSE EN HARE BESTRIJDING.
In do groole zaal van den heer Boning te
VIjssingen trad Zaterdagavond de heer
dr. H. van der Yoo, voor de „commissie tot
bestrijding der tuberculose te Vlissingen" op,
met een lezing over bovenstaand onderwerp.
ür van der Voo wees er op, dal. hij do be
spreking v;ui tuberculose op den voorgrond
treodl do vraag, hoe hel toch komt, dat ïneu
over deze ziekt© den laatsten tijd zoovectl
meer hoort sproken dan vroeger. Het ant
woord moet zijn, dat hot komt, door do igroolc
sterfte aait deze ziekte, met de gevolgen van
dien, zooals nrbeidsverlies, verwoesting van
het igezinslcven enz. Met eenige cijfers werd
aangetoond hoe de ziekte zich in deu laatsten
lijd heeft uitgebreid. Toch is er een groole
verbetering op te merken, sinds 111 1882
professor Koch de tubcrcelbacil vond en mid
delen tor bestrijding der 'ziekte hoe langer
boe meer igevonden werden.
Dr. van der \"oo vertelde een on ander over
do tubcrcelbacil. Hoe ze er uitziet, op welke
wijze zc zich verbreidt en hoe [groot haar
levenskracht is. Maandenlang blijft de bacil
op igiuistige plaatsen leven. Evenwel zijn er
twee dingen waar ze niet legen kan, n.l.
droogte en licht. Ook tegen liooge tempera
tuur is dc bacil niet bestand. In kokende
vochten sterft ze. (Daarom, kookt uw melkt.)
Do tuberkelbacil kan op verschillende ma
nieren ziekte veroorzaken. Ze kan vim bui
tenaf in het lichaam dringen. Geschiedt dat,
dan vormt zich op de huid een knobbeltje
Vandaar 'dat men die ziekte vroeger knobbel-
tjesziekle noemde. Daarvan komt ook denaam
tuberculose, tuhereulum is het Lalijnsche
oord voor knobbeltje. Dringt de bacil bet
lichaam binnen, dan begint een strijd tussclien
de witte hloedlicAvaampjcs en do bacillen. Wint
het lichaam, dan wordt tevens hel individu
gehard tegen de bacil.
Wint do bacil, dan treedt een soort ver-
:azi/ig :in (liet Ikjiaam op en verbreidt do ziekte,
zich steeds meer.
Gevaarlijker dan de huid-tuberculose, die
niet rechtstreeks besmet, is de open tuber
culose. Dat is de longUiberc.ulose; de lijder
heeft dan een besmettingshaard ia do organen.
Do besmetting kan dan geschieden door het
sputum.
Evenwel nicl, zoo als men dikwijls denkt,
door gewone uitademing. Lijders aan tuber
culose, die rein zyn en. alle voorzorgen in
dat hij er weer was. Dan heb u mij zeker
niet noodig".
Peggy keerde zich al om 0111 been te gaan;
maar daar hoorde zij in het. Eugólscli door
het jonge meisje zeggen: „Ach blijf hier! blijf
liierl Laat mij niet alléén!"
Mot één sprong stond Peggy weer naasl
haar.Mishandelt hij je?" vroeg zij met oogen
dio vlammen scholen en zij balde xlc vuisten
cn zag er uit als een kat die brircid is op
haar slachtoffer toe te springen. Lizzie schud
de het hoofd. „Anders zal ik hem eens met
mijn nagels laten kennis makenPoggy .O'Flcgh-
B is voor [geen een man bang. Maar
waarom huil jo dan als li ij je geen kwaad
Iploel?"
„Ik ben hang van hom", zeide Lizzie hul
peloos als een kind, „ik wou wogl"
,Ga dan van hem vandaan, hij kan je toch
niet vasthouden I
„Ik kan niet", kermde het arme meisje,
„zijn wil houdt mij vast!"
Peggy schudde liét hoofd. „Dat begrijp ik
niet! Honderd mannen zouden mij «iet vast
kunnen, houden als ik wog wou!"
„Hij houdt mij vast, ook als hij weg is",
fluisterde Lizzie. „Mij heeft mij mijn eigen wil
ontnomen en nu moet ik doen wat hij wil
Slechts één persoon zou mij kunnen bevrijden,
Nu vertoonde zich ccn verrukte glans >11
haar oogon, cn alsof zij zich door, een too-
vermacht voelde aangetrokken door den zonnc
schijn, keek zij naar buiten. „Slechts één per-
Een zachte kreet ontsnapte aan. haar lippen,
met een bevende hand wees zy de straat op.
„Die daar ginds 1"
„Die blonde, knappe man?" vroeg Peggy
vol belangstelling, terwijl zij de richting van
haar vinger volgde. „Ként u hem? Maar
loopt voorbij, zonder op te kijken. Weet hij
niet dat u hier bent?"
jSlil", zei Lizzie den arm van hot Iersche
meisje grijpende, terwijl zij de oogen op de ka
merdeur vestigde, cn ccn vrccsehjke angst op
haar gezicht te lezen stond, „hij komt terug."
„Wie?"
„Ilij, aan wien ik toebehoor, die -mij niet
loslaat. Nu komt hij op het huis af, nu treedt
hij binnen nu spreekt hij niet de juffrouw
zij staat in de keukendeur en spreekt met
hem, zy schijnt liet niet te durven zeggen
1111 vliegt iiij do trap op o, wal is hij
boos nu staat hij buiten, de deur, cn grijpt
naar den knop van de deur—".
Pe.ggy schrikt; want op hetzelfde oogenblik
treedt Potter dc kamer binnen.
„Wat doet u hier?" zegt hij op bnrschen
toon „Wilt u dadelijk de kamer uitgaan 1"
Peggy deed haar mond reeds open om een
brutaal antwoord te geven. Zij zweeg echter
en wierp een blik vol innig medelijden op Jtie(
doodsbleeke meisje aan het venster, dat liaar
handen uitgestrekt hield, alsof ze iets vreese
lijks wou afwenden. Toen ging zij de kamer uil
Langzaam «aderde Potter het jonge meisje,
hij boorde zijn blik in den hare. Langzaam vie
len haar armen slap langs haar neeralle uit
drukking verdween uil haar oogen, die zich
alleng'skens sloten. Zacht kermend viel zij in
haar stoel cn bleef onbewegelijk liggen.
ZEVENDE HOOFDSTUK.
D 0 overval.
Toen doctor Ilelpert de kamer zag die hem
werd aangewezen in het hotel Willemsbrug
schudde hij aflceiu'eud hel hoofd. liet was een
acht nemen, leveren absoluut geen gevaar
voor besmetting op.
Reinheid is het voornaamste bestrijdings
middel tegen de ziekte.
Proeven hebben aan,geloond, dat alcohol
gebruik het weerstandsvermogen tegen de ziek
te zeer doet verminderen.
Dr. van der Voo zelte dan uiteen wat Ier
beslrijding der ziekte cl© voornaamste cn beste
middelen zijn
Geschriften lei' waarschuwing worden in
momjgte verspreid. De plaatselijke vcrcenigiu-
gen en de Groen© Krnisverconigingcn doen
•el goed eu van groot belang zijn ook de
con sul 1,11 i obureaux en het huisbezoek.
Van grool «ut ter verhooging van het weer
standsvermogen zijn de openlucht scholen, de
herstellingsoorden en vacnnliekolanies. Spr.
er op hoe men er altijd voor moet
zorgen, in zijn woning veel licht en lucht Ito
laten komen
Een voornaam punt is voorts de volksvoe
ding. Flinke voeding is zeer gewenscht. De
'olksvoeding is bij bcslryding der lubercu-
loso oen belangrijk© kwestie. Spreker noemde
op welke vooral goede voedingsstoffen zyn.
Paaivtenvlcesch, stokvisch en kaas zijn aanhe-
'olo.nswnardig. Verder - boenen en erwten en
ook haring en hokking, Als volksdrank is
karnemelk veel gezonder dan gewone melk;
de voediiiigswaarde is groolor.
Dr. van der Voo constateerde met genoegen
tf er verbetering 111 don toestand gekomen
is. Het sterftecijfer in de moeste landen daalt
langzaam aan. Hel gaal evenwel langzaam,
omdal de monschcu zoo kleven aan hun ouden
levensregel en omdat de boslrijdingskosten
zoo hoog zijn Hel deed spreker genoegen dat
VÜssimgon ook een consuftatiehureau kreeg,
hij hoopte dat het gunstig zou werken.
Spr eindigde mot hulde le brengen aan
II. M. do Koningin-Moeder, die zooveel deed 111
dezo zaak en aan wie wij hel te danken
hebben dat ons land een door het buitenland
erkend goede plaats inneemt bij het bcstrij-
dingswerk legen de tuberculose
Na eeu pauze, waarin geschriften werden
erspreid, -werden een aantal lantaarnplaatjes,
do ziekte betreffende, vertoond.
Do gevaarlijke bacil, eenige tienduizenden
malen vergroot, verscheen op hel doekver
der projecties van ongezond en van gezond
gerichte woningen, van sanatoriums en bui
tenscholen.
Do aanwezigen gaven door luid applaus te
kennen, dot de rede vim dr. van der Voo
[goede aarde was gevallen
e heer mr. dr. F. S. Wiltcvcen dankte,
den spreker voor zijn nuttige rcle. Hij hoopte
met «len spreker (lal. het consultatie bureau,
dal dank zij do medewerking van dr. Vrijdag
te Vlissingen tot sland Icoml, goed werk zal
verrichten en eindigde met een opwekking
mn allen om mee le werken aan het be-
itrydingswerk tegen tuberculose.
Te Ga ping e werd Zondagvoormiddag
in de Ne<l: IJerv. gemeente de ïiecr .1 W.
Maas in zyn predikambt bevestigd door ds G.
Smith van Makkum, met een rede over Je
saja 6 vers 8 Aan dc handoplegging «amen
doel behalve den bevestiger, de consulent ds.
Müller van Serooskerkc, ds Tjebbes van Mid
delburg, ds. Voorhoeve van Vlissingen, ds.
Slotemaker dc Bruine van Utrecht, en ds War
ws van Heinkejiszand.
Des uwmidAugs deed ds. Maas zijn intrede
met de tekstwoorden van Mattheus 16 vors
16. Aan het einde der rode sprak hij verschil
lende personen ©n corporaties toe, bij wie
hij zich aanbeval.
Bijna al de ringpredikanlen waren aan-
veziig>.
Verder sprak nog ds. Warners een hartelijk
woord lot den nieuwen lecraar cn de ge
meente, terwijl do consulent allen aanwezigen
verzocht ds. Maas toe te zingen Gezang 91
vers 3.
Bij beide diensten was er veel belangstel-
ling, vooral dc9 namiddags, ook uit de omlig
gende gemeenten.
groote kamer mol een kolossaal bed, waarin
wel drie personen konden liggen, aan den
oenen kant en een kleiner ledikanL in don
anderen hoek Het raam was zoo hoog dal
er onmogelijk kon uitkijken, en tegen den
muur onder dnl venster stonden ce.11 canapé met
verschoten overtrek, eeu tafel en een paar
gemakkelijke stoelen. Eén hoek van de kamer
sprong vooruit, hier was een (rupje dat naar
•n deur voordodeze scheen aan dc buiten
zijde gesloten te wezen. Do kamer was totaal
verschillend van de gewone kamers in oen
hotel; hij wisl op het eerste oogenblik niet
of hij dat onaangenaam vond ja of neen; mis
schien moest hij er wel blij om zijn dnar bel
zijn fantasie opwcklo. „Kom! dacht hij, „in
ieder geval blijf ik vannacht maar hier. Be
valt hel mij «iel, dan kan ik nïorgen naar een
ander hotel uitzien."
Nadal hij zich wal had opgefriseht maakte
hij nog een wandelingetje door dc stad en
ging dineeren in een restaurant dat er netjes
uitzag. Ilij keerde bijtijds «aar hel holel terug
en ging «nar bed. Steeds mol liet mooie bleekc
gezichtje voor oogen sliep hij in. Zou hij dut
meisje ooit wederzien? De droomgod was zoo
vriendelijk dezen wcusch van hem te ver-
vullende onbekende stond voor zijn bed en
slrekte de handen «nar hem uit, smeekemdè:
„Bevrijd mij!" En dan zag hij eensklaps een
andere gedaante naasl de eerste, en hij keek
in een vriendelijk, jeugdig, verlegen gezichtje.
En nu losten de boide gedaanten zich op in
een witten, zwevenden novel en do jonge man
viel in slaap, een rustigen slaap, niet langer
door droomen vorstoord.
(W,ordt vervolgd).
