1»«, eet BIJVOEGSEL Lon. FEUILLETON» HET DERDE SCHOT. Uit de Staatscourant liter- f 0.50. M.dio len'in togen ia» te iag lm TB ge- it llDAM. L «i WAM op midd. - ant diennt Donderdag 12 Dec. 1912, no. 294. Middelbnrg 11 December. Valscbe inzender niet strafbaar. Hoewel alle redactioneele correspondentie die met ingezonden stukken in verbind staat, als regel tot de redactie-geheimen" behoort, meenen we toch aan iets, dat ons dezer dagen overkomen is, openbaarheid te moeten geven; èn ter wille van het geval, èn omdat er nog iets van algemeen belang over op te merken valt. De beroering, in Souburg gewekt door het ontslag-Blonk, en die in de jongste raadszitting tot zulke heftige debatten aan leiding gaf, heeft in een van zijn kring- golven ook ons bureau bereikt. We kregen de vorige week een ingezonden stuk over de kwestie. Het was een afkeu ring van het ontslag door de meerderheid van het dagelijksch bestuur gegeven aan den ambtenaar ter secretarie, en een op wekking tot den raad, en speciaal tot een met name genoemd raadslid om de houding der beide wethouders af te keuren. Het was onderteekend »Een Souburgor". Maar in een begeleidend schrijven zei de steller van het stuk, dat het ontslag een wraak neming was, en voorts dat hij zijn naam niet kon publiceeren omdat hij in zaken was en om andere omstandigheden. Dat begeleidend schrijven was onderteekend met den naam van een ingezetene van Souburg. Er was in dut stuk echter het een en ander, dat ons aanleiding gaf het aan dien persoon terug te zenden, met den raad om enkele gedeelten te wijzigen. En dit bracht ons tot een verrassende ontdekking. Want die persoon kwam in begrijpelijke agitatie bij ons met de besliste verklaring dat hij van dat stuk niets wist en dat hij het nooit geschreven had! Het was niet eens zijn hand. Wel was een poging gedaan om zijn naamteekening na te maken, maar ook dat was slechts gebrekkig gelukt. De inzender had blijkbaar niet aan de mogelijkheid van een terugzending gedacht. In den regel gebeurt dat ook niet, zelfs wanneer het atUK niet wordt opgenomen. En bij opneming zou de inzender geheel vrij uit zijn gegaan, want de namen van inzenders zijn bij de redactie veilig opge borgen. Het spelletje was echter nu mislukt. Maar wie was die inzender? Voor hen die met de Souburgsche toestanden, zo» vol van persoonlijke geschillen, op de hoogte zijn, was het duidelijk, dat achter dat stuk •en allergemeenst geknoei zat. We hebben nog een poging gedaan om den inzender nit zijn tent te lokken, door bem in een «Briefwisseling" in de courant om nadere inlichtingen te vragen. Werkelijk kregen we daarop weer een schrijven, van weinig beteekenenden inhoud, maar ditmaal alleen onderteekend «Een Souburger". De naam, die onder het eerste stuk stond, was nu voorziehtiglijk weggelaten. Crimineels Romai 33. van HANS VON WIESA. (Vertaald met toestemming van den Duitachen schrijver.) Het duimde niet lang of hij bevond zich in een groot, nog vnj duister vertrokin den haard lagen do houtblokkon reeds te branden, de roode gloed vormde een Warm, goed ver licht plekje. Baar zat in een grooien stoel een slank,, jong ïaeisjetoen Völk binnen kwa,m, stond zij dadeljjk op en trad hem tegemoet „Ik dank u zeer dat u zoo vriendeljjk is da delijk gehoor te geven aan Jnijn zonderling verzoek, mijnbeer Völk, die officier geweest was, sloeg da delijk den gepas ten toon aa&- Hij mankte ©en diepe buiging en zeide „Commissaris Völk. Ik heb immers de eer met freule V.on Rittner te spreken?" En op een toestemmend gebaar ging hij vport „U sprak van een zonderling verzoek, freulcj, dk héb gastvrijheid onder uw dak genoten, aj was dk niet uitgenoodigd wat zou mij kunnen verhinderen ftajn het verzoek van een Nu zouden we een uitgebreid «uderzoek kunnen instellen, en schriftkundigen kunnen raadplegen om te trachten vast te stel len wie die beide brieven geschreven heeft. Het is - niet de eerste maal dat er uit Sou burg brieven met valsche onderteekening komen. Ook een jaar of vijf, zes, geleden, heeft zich een dergelijk geval voorgedaan, waarbij ons blad eveneens betrokken was. Maar er is voor ons een afdoende reden, om maar niet verder in die zaak te wroeten, nl. de ons op het parket alhier verschafte zekerheid, dat het gepleegde feit niet straf baar is. We hebben ons nl. tot de justitie gewend, maar kregen daar de meedeeling dat onze wet geen straf stelt op het eenvoudig ge bruiken van den naam van een ander. Het feit is gemeen, maar het is niet strafbaar. Bij die uitspraak hebben we ons neer te n we hebben ons zelf ev nog ten overvloede van overtuigd dat onze wet geen bepaling bevat, die duidelijk betrekking beeft op het hier genoemde feit. Voor valschheid in geschrifte wordt ten eerste geeischt dat het een geschrift is «waaruit eenig recht, eenige verbintenis of eenige bevrijding ran schuld kan ontstaan, of dat bestemd is om tot bewijs van eenig feit te dienen". Dat laatste zou hier het geval kunnen zijn, nl. als bewijs van de afkomst van het stuk. Maar dat zelfde arti kel eischt ook dat er uit het gebruik eenig nadeel kan ontstaan. En dat is hier moeilijk aan te toonen. En ook het artikel betreffende bedrog dat ten minste spreekt van «het aannemen van een valschen naam", heeft alleen betrekking op het bewegen van iemand «tot een afgifte van eenig goed of tot het aangaan van eene schuld of het teniet doen van een inschuld". zonden stukken", de publieke tribune van hot opeiib. onderwijs f 191.210, de lezers. Maar dan dient de redactie ook j hijzander onderwijs f 129.520, zekerheid te hebben dat hij, dien zij op die j 320-7C0- tribune toelaat, ook werkelijk de persoon is voor wien hij zich uitgeeft. En nu zou iemand, die misbruik maakt van dat vertrouwen, eD ons meedeelingen en beschouwingen voorzet, welke voor ons soms een geheel ander aanzien zouden krijgeD, als wij wisten wie ze geschreven had nu zou zoo iemand straffeloos blijven rondloopen? Als die stand van zaken meer algemeen bekend wordt, kunnen wij, redacties, nog zonderlinge ervaringen beleven. Muar het is toch ook mogelijk dat we, door dezen toestand in het licht te stellen, er toe op wekken deze kwestie nader te overwegen. voor het waaraan spr. naast mr. Kerdijk uit Den Haag te zomen het eerst heeft medegewerkt* IMen organiseerde b.v. een vierdaagsche reds naar do Ardennen, die uog geen f 17 kostte, •inocuwuiiuMg ui uw uuihiuu, w. „ok «fw," Het was wel nje|. eerste klas, maar toch pet- ba$r onderwijs f 212.101», voor hot bijzonder jes en bet doel was immers t tweede kamer. Kindertoelage en huishuurbij- drage aan onderwijzers. Ingediend is een ontwerp voor tegemoet- j komingen pan onderwijzers bij het lager decrwijs. ouderwijs 50.000, te zamcu 202.100. In totapj zal dus do meerdere uitgaaf zijn te stellen op f 582.860 's jajaK- Voorges Leid wordt do wet in werking te doen treden op 1 Januari 1911. Aangezien bovenstaande becijfering is ge baseerd op den toestand van 1 Jan. 1912, "zal, indien do wijziging v<oor het eerst op ho.l dienstjaar 1911 wordt toegepast, voor dat japf vermoedelijk zijn te rekenen op eene lioogcro uitgaaf van ongeveer 6 ton. VEILIGHEIDSBESLUIT. Met liet oog op do noodzakelijkheid die zich doet gevoelen een meer algemeen© herziening van de maatregelen van bestuur van 1896 en 1900 bedoeld bij de Veiligheidswet is een nieuwe algemeen© maatregel van bestuur(v lighcLdsbcslui lontworpen De herziening wordt gegrond op de omstan digheid, dat sedert de invoering er van niet «ligen de bergen to laten zien. Ook een vier daagsche reis nxuir den Rijn, die den deel nemer f 28 kostte, slaagde uitnemend. Toen kwam op zekeren dag do zoon viul den vroeger zoo bekenden hofprediker, mr. M van dor Flier, advocaat te Den Haag, bij den spr. om do oprichting to overwegen ©ener algemeen© reisvereenigin^, voor die breed© klassen der maatschappij, waarvoor zoo wei nig wordt gedaan: winkeliers, onderwijzers en ambtenaren etc, Er kon toch, bij goed© regeling, goedkoop gereisd worden! De pen ningmeester der Toynbee-ver. mr. Webcr sloot zich bij dit plan aan en zoo begon men in 1906 met 14 deelnemers en bracht twee rei zen loL stand Op het oögonblik telt de ver- eeniging 3300 leden en wordeu vele tientallen van reizen ondernomen. Maar als bezwaar geeft men dikwijls op, niot met iedereen te willen reizen, niet met zijn schoorsteenveger of ondergeschikte samen te willen gaan. Spr. wijst er op dat steeds verbroedering het gevolg was, waar het ge schiedde en dat bovendien de duurte enduur geringer veranderingen in de industrie hebben rmen ook zekere grens aangeeft. Ook In de toelichting lot deze wetsvoordrajcht I)laa>,s gehad door toepassing van nieuwe viu- sla minister van hinnonl. zaken on dat dingen en andere werkwijzen, die op den toe stand der arbeiders niot zelden ook in dien zin invloed hadden, dat liet bedrijfegevaav vo,or hen vermeerderde of verminderde. Daar naast maakt© do beveiligingstechniek gïoote- vorderingen. Daarom moeten de bestaande bepalingen ge In ieder geval hebben we de verklaring van het parket dat het feit niet strafbaar is. "We zullen dus de zaak blauw-blauw ©eten laten, wat den inzender wel veel plezier zal doen, boewei hij toch wel zoo ■erstandig zal zijn zich zelf niet te ver klappen. Maar we gunnen hem het plezier over onze bekentenis, omdat er een belang bij is betrokken, dat verder reikt dan Souburg. We gelooven niet dat ièmand's rechts gevoel bevredigd wordt door de wetenschap, dat er bij geleverd bewijs geen wet telijke straf ia voor een persoon, die door misbruik van eens anders naam gaat intri geeren door middel van ingezonden stukken in een courant. We bedoelen hiermee natuurlijk niet een aanmerking te maken op de justitie. Die heeft zich te houden aan de wet, zooals deze haar ter toepassing gegeven wordt- Maar dan is toch in die wet een leemte die hoognoodig aangevuld dient te worden. Over het algemeen wil het er bij ons niet in dat iemand ongestraft van den naam van een ander gebruik kan maken, als er maar geen direct tastbaar nadeel uit volgt. Maar voor redacties is het geval nog veel ernstiger. Bijna dagelijks brijgen wij ingezonden stukken, die wij opnemen omdat de onder- teekenaar, hetzij van het stuk, hetzij vau het begeleidend schrijven, ons bekend is. We hebben er nooit aan gedacht eerst te onderzoeken of die persoon dat stuk wer kelijk geschreven heeft. De meesten zouden ons vragen of we maalden. Toch worden er in die stukken vaak dingen behandeld van het hoogste algemeen belang, en wordt menig stuk alleen op genomen, omdat voor ons de naaia van dan inzender een v o 1- doende waarborg is. Een redactie weet beter dan wie ook welke groot© invloed er uit gaat van de rubriek »inge- lict in Maart jf. gehouden debat over dc mo tie, door de heer en Arts en TerUum. aan de Kamer voorgesteld, de regeering versterkt heeft in do meen mg, dat verbetering vaju de geldelijk.© positie der onderwijzers bij het 1. o. althans vopjrshands niet kan gesclüeden bij wjjze van verliooging der in art. 26 dor L. O. wijzigd worden en nu bevat bovengenoemd wet vastgestelde minima,. Elke zelfs betrekke- lofhtwlerpbesluit de bepalingen, die in de lijk geringe stijging dier minima jaagt aan- plaats zijn 1© stollen van die, welke thans stonds den staat op onevenredige zware las-,krachtens de artt, 6 on 7 der Veiligheidswet tten. En tegen het brengen, van zoodanige; zware géiden. (Offers- is te meer bezwaar omdat allerminst j Hét bleek daarbij nooflzakplijk zoowel de zekerheid bestaat, dat de onderwijzersstand I bfes taande voorschriften voor fabrieken en over d© geheele linie daarvan zal profiteeron werkplaatsen vóór het in kracht treden dei- ja, naar de ondervinding leert, kan worden i Veiligheidswet op( 1 Januari 1897, in working verwacht dat dit niet het geval zal zijn. gebracht, als die voor na dat tijdstip opgo- De minister herinnert eraan, destijds op! richt© fabrieken en werkplaatsen te verscher- den viofo{igro|nd te hebben gesteld dat liij pon meende dat langs onderen weg althans het noodigste kon worden gedaan. Waar ld© steun Van !'s Rijks kas uit deji aard der zaak binnen beperkte grenzen moot blij ven, werd© zegt do minister die steun buiten het salaris aan d© onderwijzers zeiven geboden en wol aan diegenen onder hen die daaraan de grootste behoefte hebben ls benoemd tot subsUluut-offtciei- van. jus- Met dit beginsel voor oogen is het begrijp©- Htio bij <1© arrondissements-rechtbank I lijk, naar dé minister voorts opmerkt, dat een BTOda, ïnr- P- Costing, thans ambtenaar va uitspraak, als liet tweede gedeelte der sedert het openbaar ministerielede kantongerechten ingetrokken motie-Arts aan d© Kamer vroeg, ,n jfi |ttÉ|||É sympatliie bij de regeering vpjid. Door een kindertoeslag legemoet to komen aim lioott™ j is do waimc-ra.i^ van do betrekking van i„- van grootere gezinnen, die dus geacht 1 dame gevolg te gevente meer wanneer zij, zooals hier waarschijnlijk het geval is, door een zworen last wóndt gedrukt? Zou u zoo goed Nvillen zijn mij zonder ontwegen ronduit uw verzoek mee te deelen ik ben geheel tot uw beschikking." „Dank u zeer, mijnheer Völk", klonk het antwoord. Zij noodigde hem uit tegenover haar plaats te nemen en zeide „U heeft gelijk, de onzekerheid en angst voor het lot van mijnheer Behringer „Uw verloofde, niet waar?" vroeg Völk met. eenige verbazing Jutta bloosde. Zij had echter spoedig haar kalmte terug gekregen en ging voort „U kunt begrijpen in Welk een angst mijn moeder en ik verkeeren. En ik hoorde gister avond nog vertellen, dat men,,., mijn aan staande verzocht had een andere learner te betrekken. Mijn moeder zei, dat hij zich in voorloopige hechtenis bevond och, mijnheer Volk, vertel m!y -wat ex van dit alles waar is." Völk's ©ogen waren opafgiewend op het schoone, bleeke gezichtje gevestigd geweest er sprak angst en spanning uit de donkere OOgen van het jonge meisjede diepe krin gen getuigden van een slapeloozeh nacht „Voorloopige hechtenis, heeft u daarvan hooien spreken? Al was het door bijzondere omstandigheden (noodzakelijk geworden onge wone maatregelen te nemen, vermoed ik toch dat de officier van justitie geen aanleiding gehad zou hebben daar do bedienden mee in kennis te stellen „Dus er is geen sproke van voorloopige Bjj kon. besluit: wordt spaarzaamheid geleerd. Een geregeld Iwrrolaar leerde in de reisver., lioe hij door den middagslok te laten staan voor £35 per jaar een onvergetelijke reis kon maken onder deskundige leiding- Ook voor do ©n,gehuwde vTouw, die niot alleen kan reizen en slechts weinig besteden mag, bleek de vereeni&ing oplossing. Vel© onderwijzeressen, sluiten zich jaarlijks aan. Hoe langer lio© moer kan <1© Vereeniging op >gjaati treden als schakel- bureau, «'aar reizigers bij elkander gebracht worden en leiders voor verschillend© reizen worden lienoemd. Deze ontvingen geen ver goeding, alleen kost *1© reis kon niets, tiaar de deelnemers hiervoor in hun reissom bij dragen. Daarvoor moet de leider echter zoo vele papieren invullen en contrdle ondergaan, dat slechts degenen het volhouden leiders te blijven, die liet werkelijk doem uit ideëel oog. punt, tot hulp en voorlichting van kun mede- mensch. Al die gegevens der leiders komen in het archief, waarvan ieder lid der vereen mag profit©©ren, ook al reist hij afzonderlijk. Re ductie in buitenlandscli© hotels wordt tegen woordig reeds verkregen en de toekomst be looft op dit gebied nog veel leder lid ontvangt het maandblad „Reizen en Trekken", en behoeft slechts fl per jaar te storten. De entree bedraagt f050. hi de pauze deelde mem propaganda-bladen, rond, beantwoordde spr enkel© vragen en gaf hij gelegenheid zich aan le sluiten. Daania - .kwamen de prachtige lichtbeelden, van de Zwit - spwtatfreg.stre re ca te.a», voai i ,91, lkmo waaien onder de zwaarste lasten gebukt le j':,L -nnbiiJante» dienst, ingang van 1 lteeInemer3 wareo e... extra-treilt vijl dagen denkbeeld, dat geheel in deze» Jannnz. tot nadere IxsehtkhnJ opgedragen omseras,i, ji- i._i 1...1 aan C E de Jomre. ©ntvanirer dor remstrahc aan C. E de Jonge, ontvanger der registratie i domeinen te 'Roosendaal. axt 26 L. O. wel vergadering ned. reisver eenig ing. voortreffelijk© hotels en restaurants zich op gehouden en slechts £60 gestort. Leider dier reis was de spr. van dezen avond geweest, die tevens meedeelde dat het voornemen be stond tol «ien dergelijke monster-reis naar de Italiaanscho moren in 1913. Het was alles gedachtengang past. In dezelfde lijn ligt het 1 den mannelijken onderwijzer van bijstand die een gezin heeft gevestigd na volbrachten 28-1 jarigen leeftijd ietwat ruimeren hijslag te geven clan liet So lid be,oogt. By het thans ingediend© wetsontwerp wordt I bi do klein© zaal van het Schuttershof had ingericht als een leger en verschillende onder- nu vooigesteld pai uit 's Rijks kas-, onver- Maandagavond een openbar© vergadering mot leiders vormden ie zamc®. den sla! De heer mindexd do hydragen welke krachtens de-I, O. ruime introductie van do K R. V. plaats, Pieters had. zich ten taak gesteld oin over do wet worden verleend, de volgende tegemwetko-De -lieer Pieters, uit Den Haag, voorzatter glelschervorming ter plaatse, een leerrijke be- mingen uit te Icoeronjvjuu het Alg. Boslum- dezer bloeiende vereem - schouwing te houden. Do lichtbeelden waren a. indien hot hoofd of de onderwijzer ging, was overgiakomm om over baar doel,voor ©en gi'oot deel uitnemend. 'On. bijstand vou ©en opemb. lagere scliool, verleden en werking niot behulp van hclit- of van een school welke voldoet aan de m lueelden-illustraties te spreken, art 59, le en 2e lid der L. O. wet gesteld© Het «Srste punt dat de spreker ontwik- eischen, meer don twee wettige of gewet- loeide, was do veredelende en opvoedende: tigde kinderen, beneden den 18jfarigen leef- werking van reizen Hij kan spreken mt er- tijd te zijnon laste heeftf 40 per jaar vopr vaiingsoms veranderen de mejischen als een ieder kind boven de tweeblad op een lioom, tengevolge van deze b. f 50 per jaar voor iederon mannelijken nieuwe ontwikkeling. Na eenige reizen onder onderwijzer van bijstand als onder a bedoeld,leiduig te hebben meegemaakt, treden velen, indien inj den leeftijd van 28 jaren heeft be- als reizigers op naar lauden waarheen zij reikt en hetzij gehuwd is, hetzij als weduw- i vroeger niet alleen gedurfd zouden hebben naar, wettige of gewettigde minderjarige kin-Er is xn onzen gejaagden tijd liehoefte nan deren te zijnon loste heeft ontspannuig, die het best in. reizen gevonden De in het eerste lid onder a- bedoeld© wordt. Maar reizen is duur en de grooto tegemoetkoming wordt, waai' het vrouwenmeerderheid der menschen, ook al kent zij geldt, slechts uitgekeerd, indien zij weduwe vreemde talen en al weet zij den weg, is zijn. De u{i t het w. o. vppr jhejb (Rijk voortvloeiende kosten zijn, per jaar berekend, te stellen als volgt. A. Rijksbydroge wegens kindertoelage ivoor hechtenis?" „Neen, freule. Mijnheer Behringer is op zijn gewone kamer. Ik héb hem zoo aanstonds „Houdt u liams-Joost voor onschuldig?." sprak het jonge meisje zonder op dien familiaxen naam te Ietten. „Ja, freulemijn persoonlijke meening is, dat hij volkoimen onschuldig is". „En heeft u den schuldige gevonden?" „Zoover zijn we nog niet, freule", ant woordde Völk lachend- „Daarenboven is het 'p,og wiet eens bewezen of zich iemand schul dig heeft gemaakt aan een daad die straf rechtelijk vervolgbaar iszelfs de lijkschou wing zal nog niet voldoende zijn om zicli daar van ïnet. zekerheid te overtuigen. ïk be grijp dat uw belang stel ling- zich voorloapig pji 'dit geval bij uw aansta-ond© bepaalt., welnu, wat heim betreft, kan ik u de meest geruststellende tijding geven." „O, hoe dankbaar ben ik u voor die woor den u neemt mij een zwaar pak van het liaxt", viel het jonge meisje den spreker met bewogen stem in de rede, ,,maar ik wist het wel, Hans-Joost kan geen onwaar- Leid spreken, hij is geen huichelaar, dat kan niet." „Dit laatste ben ik volkomen met u eens, maar uw beschouwing van de geheele zaak, zoover het den heer Behringer betreft, is toch wel wat al t© optimistisch, freule. Want het is niet buitengesloten, neen meer dan dat, het is waarschijnlijk, dat uw geloof aan uw vriend nog op een zware proef zal worden gesteld I" niet in staat om de kosten te bestrijden, die voor den vreemdeling dikwijls hooger zijn Hierin heeft het eerst het werk der Toynbee- vereenigingen verandering, gebracht. Voor den kleinen, luian richtte meai een reisclub op, Er vertoonde zich een donkere Wolk op het gelaat van Jutta, dat zooeven straalde vin hoop. Droevig keek zij in de vlammen v.an het haagdVuur izop zat zij eenige seconden voor zich uit te staren. „Voor imij zelf maak ik mij niet ongerust, ik heb vertrouwen op hem, maarmijn moe der Völk stond op. „Geef den moed niet op", sprak luj op haxlelijken toon, blijf hem uw vertrouwen schenken en vergeet niet, dat uw geloof en uw vertrouwen den zwoor beproefden man, wiens lot u met het uwe wilt verbinden, kracht moet verieenen om zijn zware lot te dragennamelijk geduldig af te wachten. Ik zeg nog eens het zware lot, freule, want dat is zeer moeilijk voor hem. Een leven ver giftigd door een kwaad vermoeden dat op hem rust is menigmaal zwaarder te dragen danhet ©inde." Het jonge meisje sloeg de oogen op tot het ernstig gelaat van den poh fiie-beambte. Zij had liem begrepen. „Wat, Wat zegt u? ik begrijp u niet." Völk zweeg en sloeg de oogen neer. Na eenige ogenblikken van drukkend stilzwijgen, zeide hij langzaam „Ja, u heeft mij zeer goed begrepen. En nu vierzotok ik u permissie om heen te gaan. Mijn plicht roept mij." Hij boog. Het jtotnge meisje stak hem de hand too- „Neem mijn dank aan, mijn innigen dank. En. en... Wilt u hein zeggen, dat ik hem 'ergadering werd .gieletd en geopend door dr. H T. Oberman van Vlissuigen, die als tolk der véle aanwezigen den heer Pieters buide bracht. Tal van nieuwe leden gaven zich op. Men besloot oni het late uur niet meer te vergaderen, maar -dit uit te stelten tot 16Dec. te 8 uur, wanneer men zou trachten in liet Militair Tehuis samen te komen. De afdeeling Walcheren der N. R. V. kan met voldoening op dozen avond terugzien. Lanrïhonw In hot afgeloopen seizoen zijn gewo gen op de beide weegbruggen te C o 1 ij|u s- plaat t. w. op du oude brug 6.900.000 Kg. !en op de nieuwe 6.850.000 Kg., dus gezamenlijk 13.750.800 Kg. voegde zij er met zachte volkomen vertrouw Bteni (bij. Völk hield liet kleine, smalle handje nog in de zijne. „Durft u het hem zelf .niet te zeggen Hij bevindt zich nog met u onder hetzelfde dak." ,iik heb hel mijn moeder moeten beloven, ak kon, ik mocht niet anders ik heb het haar htoeten beloven als niet alles in eens uit moest wezen. Dat zal ook voor hem de proef steen wezen van zijn trouw. Vaarwel Toen de deur achter den poli tie -beambte ge sloten was, keerde het jonge meisje langzaam naar haar plaats terug, en bedekte het ge laat met de beide handen Het vu ui- in den haard stortte ineen het daglicht viel met breede stroomen liet venster binnen, maar in liet liart van bet jonge, kind, dat zoo wreed uit haar geluksdroom was wak ker geschud, werd de duisternis al zwaarder en somberder. TWAALFDE HOOFDSTUK Ongeveer een uur later hield voor de dorps herberg een rijtuig stil, waar vier heeren uitstapten. Twee der heeren waren in een pelsjas ge huld. De eene, een lange, tamelijk gezette heer, rekte zich uit, zijn beenen waren zeker wat stijf geworden in het nauwe rijtuig. De man had een grijzen baard Een lange, magere gestalte zonder baard of knevel, volgde hem hij had een gouden bril op den neus en keek zeer mistroostig Met luide, gebiedende stem riep hij om den husiknechthet Was ecliter te vergeefs. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1912 | | pagina 5