RON A
yao Houteo's
Caca©
Ingezonden Mededeelingen.
FEUILLETON.
HET DERDE SCHOT.
Zuiver en oplosbaar.
Vol vetgehalte (cacaoboter).
Volkomen ontwikkelde, pittige cacaosmaak.
deze vraag ia dezen kring wordt gesteld, daar
men mag aannemen, dat de meeste
wel voer 't kiesrecht zullen zjjn.
Maar het overgroote «teel der
er niets van weten. Ze komen met veel
zwaren die de moeite loonon besproken
worden Want deze bezwaren zijn zeer
eenloopetuL Kr zjjn er die de vrouwen veel
te (hoogstaand noemen om aan de politiek
deel te nomen Ze willen de vrouwen be
hoeden voor do politieke intriges Dus voor
de mannen die zo nu zelf gekozen hebben
om haar belangen te hohartigon, moeten do
vrouwen bewaard blijven. Dat heeft toch geen
zin.
Dan vervallen de tegenstanders weer in
'tandere uiterste en achten dc vrouw te ge
ring voor politiek leven En wel kunnen de
vrouwen academische graden behalen en an
dere belangrijke betrekkingen vervullen. Ter
wijl ook do kennis der huismoeders op paeda-
gogiscli gebied toch zeker van belang is.
Aan do mindere intelligentie der vrouw ge
looft spr niet. Kr mogen domme vrouwen
zijn domme mannenkiezers zjjn er
goed.
Andere tegenstanders zeggen ik
willen 'i kiesrecht niet Vanwaar dan een ver-
eeniging met 1-1.000 leden, die heel wat be
langrijke vraagstukken behandelt, terwijl met
zelden do mannen heel weinig belangstelling;
in jpoHtieke vraagstukken tooneai.
Is dat hozwaciT dus weerlegt, dan vTcest
men weer voor te groote .belangstelling der
vrouwen en worden vreeselijke tafereelen op
gehangen van do uithuizigheid der vrouw als
zo kiezer zal zijn De mannen zelf evenwel
verwaarloozen nu tocli ook hun betrekking
niet En in andere landen waai' de vrou
wen wel kiesrecht hebben, is van dat feit ook
niets te bespeuren.
Zoo weerlegde mevr Bergsma dus vele be
regen liot kiesrecht. 0 a. zette ze
het mooie doel, dat <lan zeker ook verkregen
wordt.
De aanwezigen gaven door krachtig applaus
hun ingenomenheid met de woorden van mevr
Bergsma. te kennen.
In de korte pauze die daarna word gehou
den werd gelegenheid gegeven, zich als lid op
le geven.
Daarna hield freule Wichers, met evenveel
succes als voor de pauze, de vergadering nog
eenigen tijd met voordrachten bezig
Kerknieuws.
Onderwijs.
- Voor het examen groote stopimVaarti
derde stuurman zijn te 's Gijavenhage ge
slaagd W Tortik» cn K. Troost.
De H. B. S. te Neuzen.
In de door de bladen gepubliceerde uit
treksels van hot voorloopig verslag der Tweede
Kamer over de begroeting van binnentondscho
zaken werd met een zeer kort woord vernield
dat fcotamige leden den mimstei" verzochten den
op de begroeting uitgetrokken post betreffende
ile H B. S. te Neuzen terug te nemen
We laten hier nu volgen den woordelijken
tekst van het geen liet voqrijoopig verslag
daarover meldt, na in herinnering gebracht te
hebben dat op do begrooting onder art. 120
is uitgetrokken een bedrag van f 3350 aan de
gemeente Neuzen ten behoeve dor H. B. S.
Door sommige leden werd gewjezen op
's Ministers mededoehng, dat het aanhangig
wetsohtwerp in zake de subsidieering van
gemeentelijke hoogere burgerscholen, tot wet
verheven, ook voor het onderwijs, waarin deze
pdst bedoelt te voorzien, de oplossing zal
brengen. Zij achtten deze opvatting kwalijk te
rijmen Imet liet voorstel om een jaarlijkseh
subsidie van f 10.000 toe te kennen, welk
voorstel herziening zal behoeven zoodra be
doeld ontwerp wet is geworden. Voor deze
overhaasting bestond naar hun inzien geen
reden en zij verzochten den Minister den post
terug te nemen
Verscheidene andere leden stemden met het
voorstel in, wenschten do totstandkoming van
liedoeldo wet niet af te wachten en meenden,
dat in eventueel nopdigo herziening van den
post geen aanleiding kan worden gevonden om
thans niet tot deze voorziening in de behoef
ten van het onderwijs over te gaan Gevraagd
Werd, ofi de school' niet vóó'r 1 September 1913
zou kunnen worden geopend
Onder de leden, die gaarne een school' voor
middelbaar onderwijs in Zeeuwsch-Vlaanderen
zouden zien opgericht, waren er eenigen, die
zich afvroegen of de beschikbaar te stellen
gelden (c(p do door den) Minister verlangde wijze
Van een mooie daad van vrijzinnig- wel het best, zouden worden besteed. De
heid vertelt het »Weekbl. van de Vrijz. school, (welke de Minister m het leven wenscht
Herv." Ds Lamers, rechtzinnig predikant te te roepen, heeft een zeer bijzonder karakter
Rotterdam, heeft twee zijner beurten in «n behoort tot een soort, welke onder do in-
December aan vrijzinnige predikanten afge- richtingen van onderwijs nog niet is verte-
staan, waardoor de Koninginnekerk thansgenwoordigd. Zij zal uitsluitend de hoogste
weer eens een vrijzinnig predikant zal hoo- i drie klassen van een hoogere burgerschool)
ren preeken, wat in langen tijd niet was met vijfjarigen cursus omvatten Of hiermede
geschied. (aan de. behoeften wordt voldaan, moesten zij
Het blad brengt ds, Lamers de betuiging between
voorstelde, toch.' de verband houdende re
organisatie va» het mteor uitgebreid lagen
onderwijs er zeer goed toe zou kunnen leiden
dat hoogere geldelijke eischen worden gesteld
dan Lij de oprichting* van een vijfjarige school.
Bljjkens de toelichting is zulks hier niet het
geval.
Omtrent do volgend© punten zoude nren
voorts gaarne nader warden ingelicht.
Welke bevoegdheid wordt vereischt voor de
aan te stelten leeraren?
Welke zal de aard zyn van bet eind
examen?
Zal een leerling, die mot gunstig gevolg het
onderwijs van do laagste klasse dezer school
heeft genoten, gelijk staan met een leerling,
wien na bezoek, van een hoogere burgerschool
•met drio jarigen cursus een einddiploma
wordt uitgereikt?
Nog Wensclite men te vernemen op hoe
veel teerlingen bij do opening jier school wordt
gerekend en een opgaaf te oijtvangen van de
m ju. 1. o.-scholen, welke ia Neuzen en
omjstreken worden aangetroffen.
van zijn eerbied en sympathie voor
kloeke daad.
zyn
Bij een verkiezing van 13 gemachtigden
Bovendien konden een aantal leden zich
niet vereonigen met hetgeen de Minister ter
verdediging van Zijn voorstel' aanvoert. De
De toelichting maakte het sommigen hunner
Leger en Vloot.
Do minister van oorlog heeft omtrent do
indeeling der lotelingen van de lichting; 1913
nog bepaald, dat zij die onderwijs genieten
of genoten hebben in de genees- of heelkunde,
hulpapothekers, apothekersbedienden, zoomede
zij' die zich h ebben aangemeld voor don dienst
als hospitaal-soldaat, moeten worden toegewe
zen aan de infanterie en de vesting-artillerie.
Voor zooveel zij liehooren tot het eerst in te
lijven gedeelte bij de regimenten vesting-artil
lerie of tot het tweede gedeelte bij de genum
merde regimenten infanterie, worden zij aan
den commandeerendo-officier van het korps
opgegeven, ten einde in aanmerking te worden
gebracht, voor plaatsing bij een der compag
nieën hospitaalsoldaten.
De lotelingen die het in do Militie wet be
doelde bewijs van voorgeoefendheid hebben
verworven, moeten'worden toegewezen aan de
infanterie, tenzij zij hebben verzocht te worden
ingelijfd bij een ander wapen of korps dan de
infanterie, do vesting-art. of bij het regiment
genietroepen en zij voor eene plaatsing bij dat
andere wapen of korps in aanmerking komen.
(N. R. Crt
SPORT.
het kiescollege te Zutfen voor de Ned. zelfs bezwaarlijk om' aan den post hunne
Herv. gemeente zijn de vrijzinnigen met groote goedkeuring te verleen en. De Minister deelt
meerderheid verkozenhetzelfde geschiedde mede, dat op de totstandkoming eener b ij-
in Den Helder waar do orthodoxen sinds de 2 o n d r e middelbar© school voorshands geen
vorige verkiezing in 1902 met 100 stemmen uitzicht bestaat. Hier tegenover merkte men
achteruit gingen. PP', dat de overheid, zoo zij oprichting van
een school noodzakelijk acht, niet behoort
;af te wachten of wélHcht het particulier
initiatief haar de taak uit lianden neemt. Ook
bom sprong verkeerd
Eén der laatste Zondagen trad de vrijzinnige achtte men liet bedenkelijk, dat Ier verdediging
predikant van Shedrecht, de heer G J Schraf- van schooltype wordt aangevoerd, dat do
fordt Koops, op in do vacante orthodoxe ge- leven s voorwaarden der Lij zond ere m u-
meente Dubbeldam. Men zou verwacht hebben j 0_ scholen eer verbeterd dan benadeeld
uiteen dat er geen verband is lusschen den «lat slechts weinigen naar het kerkgebouw wil-1 wor(jeI1 Dat voorts een fragmentarische school
dienstplicht on de kieswet,, terwijl ze even- 3 *T~ J"~ J
eens met geloofde dat de echt-vrouwelijke
deugden .zullen verloren gaan
De vrouwen hebben die al zoovele eeuwen
den opgaan, om hem te hooien. Na den dienst goedkooper is dan een volledige, spreekt van-
werd echter door den kerkeraad de opmerking zelf cn geldt niet al]©en voor Zeeuwsch-Vlaan-
gemaakt, dat de opkomst juist grooter was ge- deIen pon dergelijk argument gaf geen groeten,
weest dan gewoonlijk. Ho© dat kon? Of er dan (junt van den ernst, waarmede de inrichting
bewaard, dal ze zullen blijven; de aange- iets bijzonders was gebeurd? Den vorigen Zon- V|an onderwijs door den Minister wordt
leerde valscho deugden, die oorzaak vinden in!dag (was de dienst waargenomen door tien overwogen
de verdrukking zullen misschien verdwijnen, Dordtschen (predikant Keiler onze lezers Andere leden konden zich met "s Ministers
maar dat zal eer goed dan kwaad doen. kennen hem wel - die bij die- gelegenheid de standpunt vereenigen en meenden, dat wel
Mevr. Bergsma kwam dus tot do conclusie gemeente had verzocht den volgenden Zondag ^gehjk de oprichting of de te verwachten
dat er geen steekhoudende bezwaren t<
vrouwenkiesrecht zijn. Maav waarom dan
vrouwenkiesrecht Daarvoor zijn zooveel argu
menten, dat spr. niet zaj trachten ze alle op
te noemen Maav in de eerste plaats geloofde!
spr dat door de politieke gelijkheid do ver
houding in den echt zou verbeteren Door
de politieke gelijkheid zal men komen tot
economische en daaim.ee 'tot moreel© gelijkheid.
Aan den schoon en strijd om dat alles te
verkrijgen zullen evenwel de vrouwen over do
geheelo wereld moeten meewerken
Spr. hoopte dat. men niet zou achterblijven,
maar zich zou aansluiten om te werken voor
eendrachtig thuis te Wijven De bom was ech-
vel.ter verkeerd gesprongen Want de Dubbeldam-
C r i m
a 1 e
28. van
HANS VON WIESA.
(Vertaald met toestemming van den
Ouitscüen schrijver.)
NEGENDE HOOFDSTUK.
Toen de politieman binten kwant wierp hij
een onderzoekenden blik naar de lucht Er "was
geen ster te bespeuren, maar toch vertoonde
zich reeds een wakke lichtschijn door de don
kere welken heen. De toppen der hoo ge tinde-
boomen staken in flauw© omtrekken tegen den
hemel af.
.Waar verkiest mijnheer naar toe te gaan
vroeg de jager
„Breng mij op dien zijweg door het bosch tot
den „Bessensteen"
„Goed, mijnheer! Dezen weg rechts als 'tu
blieft."
Weldra gewenden de nachtelijke wandelaars
aan de duisternis. De straatweg, waarop zij
zich op dat oogenblik bevonden, strekte zich als
een breed» streep voor hou uit, en slechts en-
bole minuten later verhief zich het bosch nis
aan donkere muur aan den kant van den weg
Nu sloegen zij het bosch in.
mers hadden gezegd nu j
(W
wij juist.
Ned. Herv. Ke rjk.
Beroepen: te Oud-Beierland ds. S*
van Dorp te Bodegraven.
Bedankt: voor Rhenen ds. F. Bokma
e Schiedam.
Een frissche wind kwam hen tegemoet cn
dreef de bladeren ritselend over hun voeten.
Het ruis eken van het water, dat het groene rad
in rustelooze beweging bracht, drong van dm
molen tot hm door
Eenigen tijd liepen de twee mannen zwijgend
naast elkaar voort. De commissaris keek wel
steeds onderzoekend, nu rechts en dan links,
hij kon echter niets onderscheiden
Hij dreef zijn metgezel tot spoed aan
Maar het duurde niet lang of de jeugdige
gids begon langhamer te loopenhij richtte zijn
scherpe oogen op den rand van dm weg. Hij
moest haast bij don stem zijn dien zij zochten
„Halt! hier moet hij staan 1"
Beide mannen liepen nu over het gras langs
den weg.
Daar voelde de houtvestersleerling de hand
van zijn metgezel op zijn arm„Blijf hier even
staan. Weet je zeker dat de steen hier onge
veer staan moet?"
„Ja daar!"
De commissaris sloeg zijn mantel op en druk
te op een knopje van zijn lantaarntje. Een wit
te lichtkegel viel op gras en struiken en deed
alles (duidelijk te voorschijn komen
En werkelijk, daar, dicht in de nabijheid,
stond de verweerde steen, met een opschrift
dat wind m weder onleesbaar hadden gemaakt,
Weder hield de politie-beambte hem terug,
toen de jonge man venier wilde gaan.
„De molenaar heeft mij gezegd, dat de stem
door gras en struiken bedekt was Dat kan mm
hier toch werkelijk niet van zeggen 1" En torn
I do jager zweeg, vroeg Yölk„Sedert wanneer is
er verandering gebracht in do omgeving van de
opricht mg van een bijzondere middelbare
school Van invloed mag izijn op de plannen der
Regeering ten opzichte van een openbare in
stelling van middelbaar onderwijs. Ook begrepen
Izij niet, waarom hot laten gelden van financi-
eele overwegingen bij dc vaststelling van het
schooltype in verband met reorganisatie van
het meer uitgebreid lager onderwijs, gelijk do
Minister deed, een bewijs zou zijn, dat het de
zen bij de inrichting van het anderwijs apn
ernst ontbreekt.
Bovendien is het argument, dat een frag
mentarisch© school goedkooper is dan een
volledige, geenszins zoo vreemd als men het
zen stem? Je komt hier toch zeker lederen
dag voorbjj?"
„Ja, mijnheer, dikwijls meermalen per dag".
Toen schudde hij peinzend hot hoofd.
„Ben je hier gisteren nog voorbij gekomen?"
„Ja."
„Nu en?"
„Gisteren was er nog niets van den steen
te zien."
„Weet je dat heel zeker?"
„Ja, toevallig.'Toen ik gisteren de rijpe roze-
bottels daar aan den struik zag zitten moe
der maakt daar graag soep van toen heb ik
er een paar handjes van geplukt."
„En was er toen nog niets veranderd?"
„Toen was er nog niets van den steen te
zien."
De politie-beambte bukte inmiddels en liet
het licht van de lantaarn op het gras vallen*
Hij gocht naar voetsporen
„Ben je gisteren dioht bij den steen ge
weest?"
„Neen. Wat had ik daar noodig? Ik was bij
den wildon rozenstruik."
„Juist. Ik hoor dat dit kleine voetpaadje
bijna niet moer gebruikt wordt?"
„Neen, alleen door den houtvester. En die
maakt er ook hoogst zelden gebruik van. De
weg moet dicht groeien."
„Mag jij hezn ook niet gebruiken
„Het is mij niet verboden: maar ik weet dat
do houtvester het liever niet heeft, omdat He
fazanten hier het liefst komen."
„Wanneer ben je hier het laatst doorge
gaan?"
„Dat weet ik niet meer"
Ruw en forsch.
In de Woensdagavond gehouden vergadering
van het bestuur van dem Ned. Voetbalbond
werd langen tijd gesproken over de cjuaestie
„Ruw en forsch spel" in verband met de
te dien opzichte vaak voorkomende quaesties
en artikelen in verschillende bladen en ge
schriften.
Bij de besprekingen worden voorbeelden
aangehaald die zich in wedstrijden hebben
voorgedaan.
De snelheid en het combineeren, twee zeer
belangrijke factoren in het voetbalspel worden
in beschouwing genomen waarbij wordt nage
gaan in hoeverre daartegenover forschheid in
toepassing gebracht kan en dient te worden
en in hoeverre wellicht de toepassing der
over forsch en ruw spel voorkomende regels
wellicht niet juist ten uitvoer gebracht wordt
Medegedeeld wordt, dat de scheidsrechters-
comlmissie in haar geheel dezelfde meening
over deze quaestie is toegedaan, zeer zeker
het forsche erkent, maai* daartegenover ook
een. bepaalde beperking noodzakelijk acht.
De scheidsrechter-camïnissie heeft in de
jolngste bijeenkomst deze quaestie onder de
oogen gezien en heeft de wenscheljjkheid be
sproken, dat de omrastering der speelterreinen
verder van de krijtlijnen aangebracht wordt
dan hier te lande gebruik is, waardoor de
belangstellenden pp een grooteren afstand het
spel zullen volgen. De scheidsreahter-com^
missie is ook van oordeel, dat het wenschelïjk
zou zyn, dat gevallen van forsch spel uit
weerwraak in het vervolg door den leider met
een Waarschuwing gestraft worden en dat,
in verband daarmee, de spelregelcommissie in
overweging moet worden gegeven zoo mogelijk
een wijziging in de spelregels aan te brengen.
Het einde van de discussies was, dat men
trachten zal een bespreking te doen plaats
vinden van de scheidsrechters-commissie met
enkele scheidsrechters, om deze quaestie in'
beschouwing te nemen.
Behoeven wq nog te zeggen, dat het ons
groot genoegen doet dat. deze zaak eindelijk
eens go©d onder de oogen wordt feezien I
Als het nu maar baten mag
Het nut van *thlatiek.
Dat do op athletiek gebied veroverd*
kwaamheid ook in het dagelijks leven van
practise* nut kan zijn, werd dezer dagen door
den bekenden Dnitschcn kampioen-Looper Ri
chard Rau bewezen. Rau is „EinjShrige"op
het exercitieterrein ,op den Spandauer Reiw
zag hij, hoe een paard voor een kolenwagen pp
hol steeg en met groote snelheid bergafwaarts
rende, Waardoor een ongeluk onvermijdelijk
scheen. Rau bedacht zich geen moment, do
Duitsche recordhouder over 200 M. spurtte
het hollende paard achterna Na 100 meter
had hij, tot groote verbazing van collega's en
superieuren, het paard ingehaald en 100 meter
verder had hij hot tot stilstand gebracht,
waardoor hij door z'n groote snelheid een
ernstig ongeluk voorkwam. fel
Verschillende Berichten.
Naar aanleiding van het bericht van de
»N. R. C.", dat in Waalwijk het voornemen
bestaat, daar den vrij-katholiek H. Zeegers
vaD de Poll candidaat te stellen, heeft de
»Echo van het Zuiden" den heer Zeegers
van de Poll zijne meening gèvraagd. »Hij
deelde mede, dat het niet in zijne bedoeling
lag tegenover mr. Loeff eene eventueele
candidatuui* te aanvaarden. Iets anders zou
het zijo, indien mr. Loeff in een ander
district eventueel zou worden gekozen, en
zijne benoeming aldaar i
In een leeg winkelhuis, in de Gasthuis-
molensteeg, bij de Heerengraeht te Amster
dam, is bij een vertimmering een manshooge
dubbele muur blootgelegd, in welken zich
een met puin bedekte, geheel van de lucht
afgesloten ruimte bevond. In die ruimte
werd bewaard oud zilverwerk, doozen, pakjes,
schalen, lepels en documenten. Deze docu
menten zijn op perkament en Ieder geschre
ven, uit de jaren 1644, van baron de Rhede
heere tot Saesveld. Alles is betrekkelijk goed
gebleven. Andere stukken zijn uit de jaren
1655, 1672 en 1682 van een grondverkoop
aan de Noordelijk Gasthuismoiensteeg.
De eigenaar deelde aan de "Telegraaf"
mede, dat hij eenige stukken van de vondst
een museum zal aanbieden.
Een gisteren op de vischmarkt te
Coevorden gekochte kabeljauw had in zijn
maag een fleschje, waarin een papiertje,'dat
in duidelijke letters, met potlood geschreven,
de volgende woorden bevatteMyn laatste
groed aan hat vaderland. Schip vergaan.
H. Boume. N. R. C.
TEN PALEIZE.
In het, »Hand" worden in de rubriek
„Onder de Streep" eenige uittreksels gege
ven uit een dezer dagen bij Scheltens en
Giltay te verschijnen werk „Ten Paleize"
van J. J. Martijn bevattende een schets van
het leven van Koningin Wilhelmina in haar
particulier leven, voornamelijk op het Loo
Een enkele aanhaling nemen wij uit het
genoemde blad over.
Door den schrijver, den heer Martijn,
wordt de koninklijke omgeving aldus ge
typeerd, dat de Koningin vooral houdt
van een gezellig, niet te ruim intérieur, dat
zij door het doen aanbrengen van allerliefste
schilderstukjes en aquarellen en wat men
onder het volk „snuisterijen" zou noemen,
nog weet op te vroolijken.
Reeds zeer vroeg in den morgen kan men
de Vorstin in hare vertrekken vinden, waarna
zij, voor zooveel noodig, hare moederlijke
zorgen wijdt aan Prinses Juliana. Dat »vroeg
op zijn" van de Koningin geeft nog wel
eens aanleiding tot verrassingen bij gelegen
heid van bezoeken van vorstelijke of hoog
geplaatste personen, die zioh op de wande-
De commissaris wees naar het gras dat hier
in den vochtige® grond zeer welig groeide.
„Kjjk eens, hier is toch iemand door ge-
loopen."
De jager keek met opmerkzaamheid naar den
grond.
„Dat dunkt mjj ook daar van den weg of
tot aan den steen en toen weer terug
„Ja juist."
Weder liet hij den lichtschijn in het rond
valten.
„Laat je jagersoogen nog eens verder speu
ren."
„Ik zou zeggen dat er nog een voetspoor
ging naar dat slootje daar ginds."
„Ja, dat dacht ik ook. Maar kijk eens oplet
tender naar dat lange gras. Het ligt nog plat
op den grond."
„Dat kan nog niet lang geleden gebeurd
zjjn. -
De commissaris klopte den jongen op den
schouder.
„Goed. Dezelfde voet is eenige uren later
langs den steen naar het kleine voetpaadje ge
gaan; den eersten k«er dat hij naar den steen
ging was hij op een verkenningstocht uit. Ja,
mijn waarde vriend, politie agent en jager, dio
vakken komen in veel opzichten met elkaar
overeen I Was het en groote of een kleine
voet, die hier zijn sporen heeft r chtorgelaten
Was het steeds dezelfde voet?"
De jongen man scheen bezield te worden
door don zelfden ijver als zijn leermeester.
Hij boog voorover en onderzocht het gras met
de grootste aandacht.
„Het is een kleine voet overal dezelfde:"
„Ik vind nog iets. Kyk zie je hier niet
in (den. (vochtigen grond telkens een kleine
diepte? Dat moed de smalle, hoo ge hak van
een dameslaarsje zijn geweest. Zoo, nu kan
je verder gaan, maar pas op de voetsporen."
Voorzichtig liepen zij beiden voort. De voet
sporen voerden naar een smal slootje, vlak
voor hen. Aan gene zijde van dit slootje ver
hief zich het dichte woud.
„Hier moeten wjj even springen," hernam
de commissaris, „dat is altijd een gunstige
opstandigheid voor ons... kijk maart Daar
ginds heeft de kleine voet goed moeten Indrin
gen hier zullen wij het eens probeeren
De (politie-beambte sprong over de sloot,
knielde neder, haalde een papier uit zijn kak
en toekende het voetspoor (nauwkeurig na. Toen
stond hij weer op, stak het papier bij zich len
liet het licht vallen in de droge sloot.
Daar groeiden bramen, de doornachtige
struiken hechtten zich aan het gras vast.
Een klein, wit puntje, men zou zeggen ©en
groote sneeuwvlok trek de aandacht van den
heer Völk.
Hij trad nader en zag dat het een heel klein
stukje kant was. Hij maakte het voorzichtig
los van de doom en hield het bij het lichti
„Dat moet aan een damesrok gezeten heb
ben", merkte hij op. En hij deed het lantaarn
tje jdicht
„Meer hebben wij niet noodig. Ik weet wat
ik weten wilde. Ga nu maar mee. Ik moet ver
der. En het is laat."
(Wordt vervolgd.)
