feuilleton. tweede blad Middelburg 28 September. Het doode verleden. Maandag 30 Sept. 1912, no. 231. BE DATUM DER ONAFHANKELIJKHEIDS HERDENKING. Er is ons gevraagd op welken datum de honderdjarige onafhankelijkheid van Nederland herdacht. wordt. We welen niet of er reeds een datum van feestviering is vastgesteld. Maar we willen hier wel eenige datums noemen die met de vrijwording van ons land in verband staan, maar dan tevens wyzen op de zeer bijzondere positie van Walcheren in dat opzicht. 16 Nov. 1813 brak in Amsterdam de op stand uit, nadat den vorigen dag de EYansche troepen de stad ontruimd hadden 17 Nov. Optreden van het Ilaagsch Drie manschap. 30 Nov Landing van den prins van Oranje to Scheraungen 1 Dec. Proclamatie ter uitroeping van Wil lem I als souverein vorst van Nederland. Maar die datums passen eigenlijk niet op het voorgevallene m Zeeland Die gebeurtenis sen in Holland bleven hier op Walcheren vooreerst zonder weerslag. Dit eiland werd ge blokkeerd door Engelsche schepen, maar ten gevolge van de sterke Fransche bezetting was er bier geen sprake van een poging lot opstand. Op de meeste andere Zeeuw9che eilanden woei betrekkelijk kort. na de Novembergebeur- tenissen in Holland do Noderlandsche vlag. Maar Walcheren bleef Fransch, den heelen wintci" door, hoewel de verbonden mogend heden Napoleon versloegen cn terug drongen tol over de Fransche grenzen. Zelfs toen eind Maart 1814 Parijs werd ver overd, en Napoleon werd afgezet, was Wal cheren. nog altijd Fransch. In de feuilleton-reeks die een kleine twee jaar geleden in ons blad verscheen over „Walcheren in den Franschen tijd", werd verteld hoe eerst 17 April 1814 de Fransche gouverneur-generaal Gilly aan de bevolking van dat eiland bekend maakte, dat het kei- j zerlijk bewind was afgeschaft, iels wat de I door de blokkade van alle nieuws verstoken bevolking alleen vaag wist doordat 'men 11 April te Kamperland tegenover Vee re een zeil gespannen had gezien, waarop met grootc letters stond: „Buonaparte n'existe plus" (Bonaparte bestaat niet meer). Maar nog duurde hot tot 30 April vóór het weg trekken der Fransche troepen begon, en het werd 4 Mei vóór do commissaris- generaal van den souvereimen vorst te Veere aan wal stapte, en 5 Mei voor van het Mid- delburgsche stadhuis de proclamatie werd af gekondigd ter mbezitneming van het eiland Walcheren in naam van den souvereinen vorst. Moeten wij nu meedoen met de November- feestviering van het volgend jaar? Of moeten wij hier ons eigen feest organiseeren tegen 30 April of 5 Mei 1914? Ons dunkt dat we niet te veel op een dag moeten zien. Als er feest gevierd moet worden, laat men dan overal hetzelfde tijdstip nemen, nl. het begin van de vrijwording. Walcheren toch staat in dat opzicht niet alleen. Bergen op Zoom gaf zich 3 Mei op hevel van Lode wijk XVIII over; Den Helder werd 4 Mei ontruimd, en de laatste vesting, Delfzijl, eerst 23 Mei. Dit waren echter voort- zettingen van hetgeen in November in Amster dam en Den Haag liegon. Maar één ding mag toch wel als waar schuwing gezegd worden wanneer men do honderdjarige onafhankelijkheid van ons land wil vieren, is daar op zichzelf alle reden toe. Maar laat men zich niet een alte roem rucht! go voorstelling maken van de heldhalf- tigo daden van onze voorouders uit die dagen. We schreven het reeds in de bovengenoemde feuilletonreeks: „Als Walcheren is vrij ge worden, dan gebeurde dat, omdat de Fran schen het vrij lieten, zooals trouwens toen toen bijna overal in hot land met het her stel van onze onafhankelijkheid gebeurd is. Hier op Walcheren is niet gevochten, noch door de inwoners, noch door do Engelschen, noch door de Franschen. De beslissing viel ergens anders, au Frankrijk, binnen welks grenzen Napoleon door de verbonden mogend heden werd terug gedrongen." Dat geldt voor heel Nederland. Er bestaat oen buitenlandsche spotprent uit die dagen, waarop men een Hollander ziet, met lange pijp en een kop thee, behaaglijk ifr-een wa gen zittend, die door Pruisen, Rusland en Engeland getrokken wordt. „Zoo gaat hot goed!" roept de Hollander tevreden Die spot was niet onverdiend. *£anctbouu)kroniefi zb ONZEN vasten medewerker. Bolgewassen. We "willen, even als wij reeds in vorige jaren gedaan hebben, tliaais weder m her mncring brengen, dat het tijd is de bolge wassen, die wij in het volgend voorjaar willen zien bloeien, nl. hyacinten, tulpen, crocus- sen, blauwdruifjes enz. te planten, hetzij men zo brengt in perken in den tuin, hetzij men ze wil vervroegen voor planten in de kam ca-, zoo- el in potten als getrokken op water. In den tuin dienen de bollen voor half Oc tober in den grond te zijn zij hebben dan nog tijd genoeg om goed te wortelen en leve ren in het voorjaar de kloekste bloemen. De grond moet in de eerste plaats goed wa ter-doorlatend zijnkan het water niet op tijd doorzakken, dan wordt de grond zuur en de wortels rotten, zoodat de bol als hij dienzetfdon weg niet volgt, toch niet tot ontwikkeling kan komen. Heeft men zwaren grond, dan vermengt men dien voor de helft met bladaarde, voegt aan dit mengsel oen vierde gedeelte toe aan scherp zand liefst duinzand en bemest het geheel met goed ge leerden koemest. Heeft men geen koemest, dan neme ïnen kunstmest. 6 KG. palent kali, 6 KG. superphosphaat en 4 KG zwavelzuren ammoniak per are, dus ongeveer evenveel lood per vierkanten meter. Bij het planten kan men daaraan 1 KG Chili-salpeter toevoe gen en in April eene overbemesting met 1 KG Chili-salpeter herhalen. De reden van liet gebruik van twee ver schillende stikstofbemestingen ligt daarin, dat de zwavelzure ammoniak in den grond moet omgezet worden in voedsel dat de plant door hare wortels tot zich kan nemen en dat voor die omzetting eene warmte noodig is die men eerst in April en later in den grond aan treft. Chili-salpeter beval dat voedsel voor de plant dadelijk opneembaar-, maar bij regens spoelt het Chili-salpeter gemakkelijk weg. Men geeft dus tweemaal eene kleinere gift. Tegen dat de plant dan. goed tol ontwikkeling is gekomen, is do zwavelzure ammoniak in te gebruiken plantenvoedsel omgezet, wat niet wegneemt, dat eene latere toevoeging van eene geringe hoeveelheid Chili-salpeter zeer vooTdeelig op de ontwikkeling van planten "bloem blijft werken. Hierbij houde men nog in 'toog, dat men bjj later gebruik van Chili-salpeter, deze liefst in water oplost en daarmede den grond in de nabijheid der planten begiet, zonder deze te raken. De aanraking van Chili-salpeter met de plant benadeelt deze en doet haar kwijnen, of sterven. De grond, welks samenstelling door ons zoo even besproken, is, is goed voor de per ken in den tuin en is ook geschikt voor potten. Potten voorziet men, vóór de aarde daarin wordt gedaan, eerst met wat potscher ven en daarop wat mos, om daardoor aan het water, waarmede men ze later giet, de gele genheid te geven behoorlijk door te zakken. Voor het wel slagen van de planten in pot ten is het noodig, dat deze laatste poreus zijn, uit het Engelach 18. van AGNES E. MELVILLE. Een gespannen stilt© vervulde de kamer. Het is een leugen, schreeuwde de baron ten slotte. Ninette lachte luid op. Je Hveet, dat het dat niet is, Edwin, zei bedaardmaakt dus geen lawaai. zoudt beter doen, je zoo goed mogelijk u't dezen boestand te redden, en de eenigo daartoe is, je zoo gauw mogelijk met «mineer Maybrook hier te verstaan. Do heer Blakelock en wij zullen met je meegaan naar 1® kamer, om die documenten te halen, en ik zal juffrouw Blakelock gezelschap hou- j« taüstant. teek haar vol schrik aan, maar zjj sc dat niet te merken. Op het oogenblik waren haar gedachten bij de handelingen *an six ercy. Deze keek van den een naar T. 0611 opgejaagd dier. Ten slotte Middo h, Jich pbMioe ta, Fnnk_ om de lucht tot de wortels toe te laten. Verglaasde potten, of potten, die men rood geverfd heeft om ze een heldere kleur te geven, moeten dus worden afgekeurd. Men vult de potten tot aan den rand met grond, drukt dezen dan zacht samen tot hij i 2 cM onder den rand blijft en maakt dan in dien grond een gat, waar in men den bol plaatst, zoodanig, dat de neus (top) ongeveer 2 cM onder den grond blijft. Potten van 12 cM bovenwijdte zijn dc bostemen plant daarin één hyacint of 3 tulpen Wanneer men do bollen in de potten geplant heeft en men is in 't bezit van een broeibak, die gedurende den winter vorstvrij kan worden gehouden, dan graaft men do potten daarin tot aan den rand en bedekt ze vervolgens met een 3 cM dik laagje aarde Zoodra de temporatuur des nachts daalt tot onder nul, worden de bakken gedurende den nacht ge sloten, maar gedurende den dag wordt zoo lang mogelijk gelucht. Ileeft men geen bak, dan kan men een gat jin den grond graven van i 20 c(M diep daar in plaatst men de potten naast elkander, vult de ruimten tusschen de potten goed vast aan met aaTde en dekt do potten met een laag losse aarde van 5 cM. Zoodra het begint te vriezen moot men dekken, liefst met een deksel, dat bij niet vriezend weer dadelijk kan worden weggenomen. Heeft men bak noch tuin, dan plaatst men de potten met de holten op jccnei (donkere koele plaats in een kast of in den kelder. In 't laatste geval moei men iedere week water geven. Dc potten, in den tuin ingegraven, worden in 't laatst van Januari of begin Februari opgenomen en dan in een koel veTtfefk io het licht geplaatstna daar veertien dagen verpleegd te zijn worden zij overgebracht in het verwarmde vertrek, steeds goed in 't licht en zoo ver mogelijk van de kachel. Zoo lang liet vTiest, mogen zij des naclils niet voor de ramen blijven staan, Met hyacinten op glazen handelt men nage noeg op gelijke wijzemen vult de glazen met gewoon welwater zoo ver, dat er tusschen den bovenkapt van het water en den bol een ruimte overblijft van een paar millimeter, brengt ze dan op eene donkere plaats cn laat ze daar tot de wortels volkomen ontwikkeld zijn en de neus zich begint te ver toon en. Daarna brenge men ze in 't volle licht, maar in een niet te warme omgeving, aangezien do hlocmjstengel bij te groole warmte spil ter ig' opschiet en gaat hangen Om dit te voorko men, worden de bloemstengels ondersteund door een ïjzerdruad, dien men om den rand van den pot vastmaakt. Wanneer zich uit één bol twee stengels Ontwikkelen, dient men bij tijds den zwaks ton weg te nemen. Bij het planten van hyacinten en tulpen in den vollen grond graaft men het perk 10 cM af, legt de bollen op een afstand van 12 cM van elkander en brengt daarop weder den af gegraven grond. Men kan ook met een zeer breeden plantstok gaten m den grond maken en zorge door een dwarslat aan den stok te bevestigen, dat de gaten alle even diep zijn Vooral geen gewonen puntigen plantstok ge bruiken, want dan blijven de bollen hooger hangen, naarmate zij grooter zijn zij komen I dientengevolge op ongelijke diepte en staan aan de onderzijde vaak hol, wat beide redenen 1 zijn van ongelijktijdige ontwikkeling Bij vorst dekken, maar zoodanig dat bij niet-vriezend I weder het dek zelve gemakkelijk verwijderd kan worden. Perken hyacinten en tulpen van gelijke kleur zijn in ons oog de fraaiste; wil men ze aanleggen met eenig figuur daarin, bijv. een roode ster op witten grond of andere figu ren, dan moet men natuurlijk de variëtei ten zoo kiezen, dat zij gelijktijdig en even hoog bloeien. 't Is met do namen van hyacinten en tul pen ook al eveneens gesteld als met die van dahlia's, chry san temen, en vele ande re. Eenige namen zoo als Duchesse de Par ma, Pottebakker, Rosamundi, Gele Prins en enkele andere zijn bij alle kweekers gelyk, vele andere verschillen; men dient daarom: bij den a ankoop zoowel van tulpen als hyacin ten, pp te geven welke kleuren men ver langt en of bij beide de bloemen enkel of dubbel moeten zijn; verder of men variëteiten wenscht, die tegelijk bloeien, of die elkander geregeld opvolgen. Voor snijbloemen vestigen wij in 't bijzon der do aandacht op de late tulpen, bijbloemen of bizarden, die thans onder den naam van Darwin en Rembrandt-tulpen in den handel worden gebracht. In Engeland dragen zij den naam van Cottage-tulpen, 't Zij'n deze varië teiten met gestreepte, geveerde, groote beker vormige bloemen op lange, stevige sten gels, waarin in het vierde tiental jaren der men naar dal gerei dat de oude Noormannen achttiende eeuw de zoo beruchte tulpen-op Groenland hebben gemaakt, handel gedreven werd Als alle andere volkeren kennen ze de sage Alvorens te eindigen moeten wij de aan- van den grooten vloed, die de wereld heeft dacht vestigen op een plant, die zeker velen verwoest. onzer lezers nog onbekend is, nl. op de I In den tijd, ongeveer het jaar duizend dat eremurus, een volkomen winterharde blij Noofinnniii«ni vende vollegrondsplant, afkomstig uit het Hi- malaya-gebergte en de hooglanden van Tur kestan. Deze bloem wordt nu verplant en schiet dan uit in 't laatst van Maart, begin reeds het eerste jaar zeer broede groote bladexen, uit welks midden dan het tweede jaar een stengel opschiet, die bij ons dit jaar eene lengte bereikte van 3 meter en ongeveer 2 meter bezet was mot bloemen, die wel iets van die eener hyacint hebben. Men heeft deze plant reeds in drie verscheidenheden, die met gele, met zuiver witte en met rose bloemen. Deze plant heeft een knolvormigen wortel die in den vorm wel iets heeft van een zeester en welke, horizon- uitgespreid, 8 A 10 cM diep jjn don grond moet worden gebracht. De planten veroischon een doorlatenden zeer voedzamen grond en een zonnige standplaats op een ouderlingen af stand van 0/4 AIM Aan de zuidzijde van een donkeTen achtergrond van struikgewas maken zij een heerlijk effect. do Nooren op Groenland en Newfoundland landden, waren daar geen Eskimo's. Deze verschenen pas in de 14de eeuw. De blanke Eskimo's gebruiken nog tegen woordig naalden, van been Zij vormen een Nomadenvolk, dat nooit langer dan eenige we ken oj» dezelfde plaats blijft. In den winter zetten zo zich op het ijs neer in het mid den van een bocht, om robben te vangen. Hun huizen zijn van sneeuw opgetrokken, be. fcroond door een dak, dat uit drijfhout is sa- men gesteld, hetwelk schaarsch aan de kust gevonden wordt en hoog in waarde is. Do kleeding beslaat uit pelsgoed. Dc laarzen rei ken tot de dijen Het overkleed gelijkt op den modernen hoeren-rok Eens zag Stofansson een kegelvormig huis, dat verrassend sterk op de oud-Groenlalid- sche woningen leek Geen van die menschen had ooit een lucifer of een geweer gezien Do winterkou is gemiddeld 55 graden onder nul. Stefansson heeft ongeveer U> 000 K M ill dal land afgelegd. Hij ervoer, dat de kaarten over die streek onnauwkeurig zijn. Op het oogenblik is luj onderweg nuar New-York, wellicht is hij 111 dien tUSSchentijd aldaar aangekomen, oni het museum, dat hein heeft uitgezonden, verslag Ie doen. Hel bekend© tijdschrift „Harpers Magazine" heeft ook dect aan zijn expeditie Stefansson is ui Canada uil IJslandsche ouders geboren. Hij is cowboy geweest, heeft een hoogesChool bezocht en nam reeds aan een expeditie naar die Noordelijke stroken deel. Ondanks wat we boven over den treurigen afloop van de Franklin-expeditie meldden, zijn er nog menschen, die de blanke Eskimo's voor afstammelingen van die reizigers hou den Anderen zien er echter de nakomc lingen van de 3000 Scandinavians in, die in de 15de eeuw van Groenland verdwenen. Deze laatste onderstelling wordt daardoor gesteund, dat Stefansson in de bedoelde inboorlingen meer walvischvangers in F,skimo-dracht dan gewone Eskimo's zag. Deze paar honderd Groen!ander9 zouden zich dan met de fis kinio's vermengd hebben en verder Noordelijk getrokken zijn Ten slotte wat de Eskimo's zelf betreft, volgens de gewone theorie zijn bijna alk- Eskimo's nakomelingen van zwervende volks stammen, die eeuwen geledon uit Japan ver dreven werden, de Benngzee overstaken, het vasteland van Amerika, ontdekten en vandaar naar het Oosten kwamen, tol in Groenland GELAATSKLEUR EN KLIMAAT. Dje dikwijls opgeworpen maai nooit af-, dojend beantwoorde vraag of blonde dan wel brunette meisjes de beste vrouwen worden, is zegt „The Lancet" - aan al onze lezers wpl lick end, maar de strijd om do waarde- van de gelaatskleur is in een andere phase gekomen cn een nieuwe strijd is ontbrand! Wat deze expeditie betreft, het is misschien over de vraag, of de blonde of de donken- niet overbodig, op te merken, hoe Franklin, m,enscb het best bestand is tegen de geval- een m 1786 geboren, Engelsch zeeman, in gen, die een. langdurig verblijf in de tropi- 1845 met twee schepen „Erebus" en „Ter-jsche landen otlwillekeurig uitoefent ror" (onze trouwe lezers herinneren zich deze I Er bestaat op het oogenblik echter nog namen uit een onlangs hier weergegeven feiul- volstrekt geen colmmunis opinio wat of nu leton) een tocht naar de genoemde streek on- wel in waarheid de oorzaak is, dat de ge- dernam, om de Noordwestelijke doorvaart tezondheid van de blanken in de warme Lan - vinden. Van deze expeditie is echter nie-jden zulk een geduchten knak krijgt Velen. VARIA. DE WITTE ESKIMO'S. We hebben een schuld in te lossen ln ons Zaterdag verschenen nummer onder „Beknopte Mededeelingen" vermeldend, hoe een kolonie van ongeveer 2000 Eskimo's in Groenland ontdekt was, die in tegenstelling met het ge wonc, Mongoolsche Eskimo type een blanke kleur hadden, beloofden we op deze aller merkwaardigste ontdekking nader terug te ko men. Maar door de week vraagt zoo eel spoedwerk, zoo veel actueels om den voor rang, dat het wetenschappelijk-beLvngrijko, waarbij het op een dag vroeger of later niet aankomt, daar het duurzamer waarde heeft, moet blijven liggen Hieronder volgt dus een aanvulling van het voorloopig bericht. De bedoelde stam woont op het Victoria- eiland, 30 graden ten Noorden van den mond der Mackenzie. Naar we berichtten gelooft de ontdekker Stefansson daarin de rechtstreek - sche afstammelingen gevonden te hebben van de Noren, die in 982 onder Leif Erickson van IJsland naar Groenland uitweken Drie duizend dier landslieden ontdekten toen Groenland. Naar de voorstelling van Stefansson ver dwaalden honderd man van hen en landden op Newfoundland, waar ze een kolonie sticht ten met 14 kerken en 3 kloosters, waarvan de ruïnen nog heden over zijn Ongeveer de helft van de blanke Eskimo's heeft rood haar, blauwt» oogen «1 een lichte huidskleur, zooals ook de kleur der wenk brauwen en baarden licht is Van de dertien nieuw ontdekte Eskimo-stammen hadden tien nog nooit van blanke menschen iets gehouid of gezien Twee stammen zijn echter met de Frankliu-expeditie in aanraking geweest mand weergekeerd Later gevonden sporen maken het zeker, dat alle deelnemers ui het barre Noorden den dood hebben gevonden. Toen Amundsen, de ontdekker der Zuidpool, bij zjjn zoeken naar do Noordwestelijke door vaart evenals andere Poolreizigers van de blanke Eskimo's hoorde, zond hrj een expedi tie naar de kust van Groenland, om hen op te sporen, maar geen spoor werd gevonden. Dit verwondert niet, want die menschen leven niet aan de kust, maar grootendeels in het binnenland. Volgons de voorloopige berichten vertoonen houden hij kris en kras vol, dat het alleen de hooge temperatuur is, die dit feit ver oorzaakt, terwijl anderen liardnekkig vol harden bij do leer, dat de groote hoeveel heid van de chemische of ultra-violctle stra len ven-at in het zonlicht der tropen de bron is van het kwaad. Maar ook andere factoren zijn als zoodanig genoemd en wet onvoldoende voeding, slecht water en vooral verschillende infecties door parasieten. Buitengewone hitte, gepaard met hevig»? regenbuien, maakt het zonder twjjfd vaak moeilijk, (om zich voldoende te bewegen in Heb je haai' tegen geld overgenomen? vroeg hij. Nu, je heb mij overvleugeld en ik zal doen, wat je me vraagt. Toch zal ik je dit allee betaald Stelten, u allen zal ik hiervoor doen boeten. Een looze bedreiging, mijn waarde, merkte Ninette op met een stalen gezicht, Ze was do eenige die liaar kalmte bewaard had. Ga je zaken regelen, beval zij met een vluggen blik in de rondte. Laat al het andere nu rusten, en zeg sir Perccy vaarwel. Misschien heb ik hem nog eens noodig, maar als het zoo ver is, heb ik nu verschillende vrienden, die mij zullen vertellen, waar hij Ito vinden is. De baron en Roy Blakelock stapten naar de deux, maar Ninette beduidde Frank met een gebaar, dat hij moest blijven. Hij had haar iets van de geschiedenis tusschen Ar nold en Ella Blakelock verteld en de rest had hij gegist. Zij fluisterde hem eenige woorden in bet oor. Wat zal dat uithalen? Het zal haar enkel leed doen, antwoordde hij op haar voorstel. Nee, dat zal het niet. Het zal de beste van alle daden zijn, die je vandaag bedreven hebt. Doe zooals ik je zeg. Hij beloofde dat, ofschoon hij" volstrekt niet de bedoelde blanken geen enkelen, Mongool- j de openlucht en dat benadeelt dus zeer de schen trek, wat hen sterk van de gewone gezondheid De afwezigheid van familie en Eskimo's doet afwijken Ook is hun levens-1 vrienden, gepaard met eentonigheid ge- wijze zoo primitief mogelijk Mos en eenige J volg van gebrek aan personen, die geschikt weiden met laag groen vormen den eenigen zijn om er mee om te gaan, voeren wel plantengroei in den omtrek. Ze leven dan ook pens tot 1e ruim gebruik van alcohol of uitsluitend van hertenvleesch en visch. Het van andere zaken nadeel ig voor onze licha- land is vol Karibo-herten en het water we melt van robben en visschen, Ze gebruiken pijlen uit twijgen, die van peezen zijn voor- I zien De pijlen hebben punten van vuursteen en koper. De messen zijn vervaardigd uit hoorn met handvatsels van koper en zwee- begxeep waar ze heen wilde. Zoodra allen weg weg waren, zonk Ella terug in haar stoel, alsof ze bang was, dat Ninette haar aan zou raken. Net feit, dat die vrouw de oorzaak van al haar ellende was, vervulde haar met afgrij zen. Ninette begreep wel, in welken toestand zij moest zijn en, zelf een vrouw, begreep ze, hoe ze toenadering moest zoeken. Mijn lieve, jonge dame, aldus begon ze je denkt, dat ik tusschen u en uw geluk ben gekomen, maar dat berust op een ver gissing van onzen gemeenschappelijken vriend Arnold Payne. Ella sprong verschrikt achteruit, maar Ni- nette was met opzet tactloos, want ze werd gekwetst door de liaidnekkige houding van feilen tegenstand, die zij tegen haar haji Een vergissing Ten laatste drong de zinsnee tot Ella's verbijsterde verstand door en ze vestigde haar blikken op Ninette met een wilde bede in de diepte barer starende oogen. Vertel me, wat u bedoelt. Wat vlug, als 't u belieft, zuchtte zij. U houdt erg van hem, verklaaide Ninette, Meer dan van mijn eigen leven. 0, heb medelijdon. i Welnu, ik ben volstrekt Arnold Payne's vrouw niet. Ons zoogenaamd huwelijk was i niet wettig. I Kunt u dat bewijzen? Ella's opgewondenheid vermeerderde, en ze kon niet op haar stoel blijven zitten, maar stond op en begon in de kamer op en neer te loopon. I Ja, ik kan het bewijzen. En ik zal het doen, zoodra Arnold terugkomt. I Terugkomt?. Hier? Hebt u een bood schap naar hem toegestuurd? I Meneer Maybrook brengt hem mee, als die hem kan opduikelen. Ik gaf hem een bood- j schap (mee I Ella sprak niets meer, maar zoo nu en dan liep zij heen en weer, totdat stemmen in do gang haar deden stilstaan en gespannen luis teren j Daar is hijdaar komt hrj, riep zo I triomfantelijk uit0, juffrouw, als u mij een leugen heb verteld. Het is do zuivere waarheid, verklaarde Ninette nog eens. I Toen Arnold binnen trad, gleed zijn eerste blik door de kamer om Ella te zoeken. Ze was weer in haar hoekje teruggekropen, maar hun oogen ontmoetten elkander in een lan gen liefdeblik. Ihj liep niet naar haar toe, maar bleef bij de deur staan. Tot nu toe wist bjj niet, wat Ninette had to zeggen. melijke cn geestelijke gezondheid, enzt Al deze overwegingen hebben majoor W. P Chamberlain, een officier van gezond heid bij het leger van de Vereenigde Staten, er toe» gebracht dit vraagstuk nog eens onder de oogen te zien en zoo nauwkeurig moge- Nu Ninette, zei Frank verheugd liter a Payne. Wat heb je hem te zeggen? Alleen dit, dat ik zij'n vrouw niet ben en dat nooit geweest ben. Arnold sprong op en keek opnieuw naar Ella. Haai' oogen waren angstig op hem ge richt. Toen je mij huwde, of dicht dat je dit deed, loefde mijn man nog, een Franscbmac* Twee jaar later is hij overleden, juist voor ik met sir Percy Jocelyn wegliep, alias Edwin. Travers. Deze nu was goed genoeg om mij te troosten over het verlies van mgn eersten man en van jou, Arnold, door zelf met my in het huwelijk te treden, zoodat ik inderdaad mevrouw Jocelyn ben, en noch Ninette Le- irank, noch mevrouw Arnold Payne Ik hoop èus, dat u allen tevreden bent, omdat it het ben, en morgen zal ik den baron nog coins een bezoek "brengen en mijn rechtmatige» titel lopeischen. Toen Ninette had uitgesproken, zag men, dat Arnold om Ella was heen gcloopen en dat hij zijn arm om haar heen had geslagen. Kom, Ninette, voor jou en voor n\ij is het tijd, om heen te gaan, zei Frank May brook. Wij hebben ons werk gedaan. EINDE.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1912 | | pagina 5