bijvoegsel
FEUILLETON.
Donderdag 25 Jnli 1912, no. 174.
middelburg 24 Juli.
Broederschap der Notarissen
in Nederland.
De ontvangst ten stadhuise.
Heden en morgen houdt deze broederschap
in onze stad haar jaarvergadering. Gisteren
had do officieële ontvangst ten stadhuize plaats-
Aan het verzoek om de vlag uit te steken
hadden vele onzer ingezetenen voldaan, zoodat
de stad bp het binnentreden voor de gasten
een aardigen indruk maakte.
Om 8 uur waren allen ten stadhuize ver-
eenigd, waar het dageljjkBch bestuur ter ont
vangst gereed was.
De burgemeester, jhr M. van den Brandeler
heette de gasten harteljjk welkom binnen deze
stad en gaf hun de verzekering, dat, toen voor
eenige maanden het besluit om de vergadering
te Middelburg te houden bekend werd, dit
door de gansche burgerij met vreugde begroet
werd, niet het minst door het dageljjksch be
stuur der gemeente, trotsoh als zjj is op hare
schoone stad en gaarne bereid om elke ge
legenheid die geboden wordt om vreemde
lingen met haar kennis te doen maken te
benutten.
Wenneer het dageljjksch bestuur niet vol
tallig tegenwoordig is, schrjjve men dit niet
toe aan mindere belangstelling, doch bedenke
dat het thans in het midden van den vacantie-
tjjd is.
Spr. hoopt dat de vergadering aan haar doel
moge beantwoorden.
De broederschap beoogt in de eerste plaats
do behartiging der belangen van het nota.
riaat. Spr. hoopt dat men later met genoegen
op de resultaten dezer vergadering terug zal
zien.
In de tweede plaats beoogt zjj een nauwere
aaneensluiting tusschen de notarissen onder
ling; mogen oude banden worden hernieuwd,
nieuwe banden worden aangeknoopt.
In de derde plaats en dat is voor onze ge
meente hoofdzaak, zjj het voor de vergadering
ook bp zaak, komt het offioieuse gedeelte, de
toohten en feestelijkheden. Spr. hoopt dat de
gasten in hooge mate gezelligheid zullen vin
den en dat de indruk dien zjj van Middelburg
meenemon van dien aard mag zjjn, dat zp
niet alleen gaarne daaraan terug zullen den-
'ken, doch er tevens naar zullen haken spoedig
weder een bezoek aan onze stad te brengen.
Spr. stelt voor te drinken op het welslagen
der vergadering en in het bjjzonder een dronk
te wjjden aan den voorzitter en het bestuur
der broederschap. (Toejuichingen.)
Nu trad de voorzitter \an het algemeen
beBtuur der broederschap, notaris Chr. Miseroy
uit Amsterdam naar voren om zjjn dank nit
te spreken voor de gracieuse woorden door
den burgemeester gesproken.
Dat het dageljjksch bestuur niet in zjjn
geheel tegenwoordig kan zjjn, wordt door spr.
ten volle begrepen, des te meer waardeert
men echter de ontvangst door het hootd der
gemeente.
Spr. is getroffen door de vriendelijke ont
vangst van de zjjde der burgerjj.die door het uit
steken der driekleur van hare belangstelling
getuigde. De broederschap is erkenteljjk voor
De Maorbl oem.
uit het Engelsch
MARIE VAN VORST.
de groote eer die haar te beurt valt door het
bestuur dezer oude stad ontvangen te worden.
Wp betreden hier. aldus spreker, een hiB-
torischen grond, wp weten wat ons land
aan dezen bodem en zjjne zonen verschul
digd is. Spreker herinnert aan de vele
zeelieden, dio de beeltenissen op de trap in
ons geheugen terugroepen.
Het notariaat, het moge vreemd klinkem
heeft met de zeevaart gemeenschap een goed
notaris moet recht door zee gaan, en tevens
wordt in zjjn practjjk dikwerf de grootste zee
manschap vereisch. De notarissen mogen
een eer in stellen de groote voorbeelden door
de zeehelden gegeven na te streven.
Spr. is overtuigd van de aangename dagen
die de broederschap hier zullen wachten, de
woorden van welkom, der broederschap toege
roepen, acht spr. oprecht gemeend en uit het
diepst van het hart geweldvan de ronde
Zeeuwen kan men niet anders verwaohten.
Nog een punt wil spreker releveeren. De
Middelburgsche pers heeft voor eenige dagen
verwaohting uitgesproken, dat de kermis te
Middelburg zeker zou slagen, daar zjj door de
notarissen wordt ingeleid. Spr. hoopt dat zjjne
ambtgenooten deze woorden waar zullen maken.
Spr. dankt nogmaals het hoofd der gemeente
voor de hartelpke woorden van welkom en
eindigt met een opwekking om een driemaal
herhaald
»Leve de stad Middelburg en haar 'bestuur"
uit te roepen, waaraan geestdriftig wordt vol
daan.
Verwelkoming in het
Schnttershof.
Na afloop der receptie ten raadhuize begaf
men zich naar het Schuttershof waar door
Vreemdelingenverkeer een concert van het
Middelburgsch muziekkorps onder leiding van
den heer Morks werd aangeboden en waar
ten half tien in -de Sohutterszaal de ring
Middelburg recipieerde.
Nadat allen in de zaal bjjeen waren en ge
legenheid hadden gekregen om hunne bewon
dering voor dit karakteristieke vertrek te uiten,
nam de heer H G. Hammacher, notaris te
Groede, voorzitter van den ring, het woord.
Spr noemde het een eer voor den ring
Middelburg om de broederschap te mogen
ontvangen en uitte zjjn vreugde over de groote
opkomst. Deze vergadering wordt in de eerste
plaats gehouden om de belangrjjke vraag
stukken, die ter tafel zullen komen, te
handelen, doch dient tevens om de leden
ontspanning te geven, die zjj noodig hebben
na hunne drukke werkzaamheden.
Het is niet de eerste maal dat de broeder
schap hier vergadert en spr. herinnerde er aan,
hoe de vorige maal de Zeeuwsche notarissen
niet aanwezig waren om hunne broeders te
ontvangen en niet aan de vergadering deel
namen.
echter is er een loffsljjke samenwerking
geweest om de confrères een waardige ont
vangst te bereiden, waarin spr. hoopt, dat de
ring geslaagd zal big ken.
treurige aiwjjking moet spr. nu maken
van de vroolgke stemming; aan de voorbe
reidende werkzaamheden nam notaris Joban
Hosnng in de eerate plaats een werkzaam
aandeel; helaas overleed deze in zjjn kring
zoo geliefde collega voor eenige weken op
betrekkeljjk jeugdigen leeftjjd. Spr. bracht
hulde aan de nagedachtenis van den overle.
die, naar hjj verwacht, bjj allen in
dankbare herinnering zal bljjven.
Terugkomende op de receptie, die op dat
oogenblik plaats vond, drukte de heer Ham
macher zjjn spjjt nit, dat de deken
confrérie van St. Sebastiaan, welke confrérie
zaal afstond, niet aanwezig kon zjjn
wat spr. echter niet verhinderde zjjn dank aan
deze broedersohap te brengen.
Ten slotte riep spr. allen nogmaals een har
teljjk welkom toe en sprak den wensch nit,
dat de vergadering bevorderljjk zal zjjn aan de
belangen van het notarisambt en dat bjj het
huiswaarts keeren deze vergadering en de ont
vangst in Middelburg in de herinnering der
broeders zou bljjven.
Deze speech werd met luide bravo's begroet
waarna de heer Chs. Miseroy, stilte wist te
verkrjjgen.
In de eerste plaats gaf de algemeene voor
zitter bljjk van het groote leedwezen in de
broederschap gewekt, door het droevig ver
soheiden van een algemeen geacht oollega-
Als wjj straks terug stappen naar ons hotel,
aldus spr. en komen langs zjjn woning en zjjn
kantoor zullen wjj denken aan den grooten slag,
onlangs door zjjn overigden aan den ring Mid
delburg toegebracht, en zullen wjj medeljjden
gevoelen met degenen, die door hem zjjn ach
tergelaten.
Het voegt mjj nu, ging de heer Miseroy
voort, de binnenkomst in deze gastvrjje stad
te gedenken, en in de eerste plaats aan den ring
Middelburg, maar niet alleen daaraan, aan alle
Zeeuwsche collega's reeds thans dank te zeggen.
Het programma voor de komende dagen be
looft veel, allen zjjn verrukt over de goede
voornemens, die men voor deze dagen heeft.
Vooral aan de regelingscommissie brengt spr.
dank. Ware daar niet een man ah Hioolen,
velen zonden thans dakloos zjjn.
Ook aan Vreemdelingenverkeer, dat door
het aanbieden van dit concert zoo zeer mee
werkte tot de handhaving der feesteljjke stem
ming, betuigde de voorzitter zjjn dank.
Zeker is het eigenaardig, dat de confrérie
der notarissen, thanB ontvangen wordt door
de confrérie van St. Sebastiaan. Kon spr. echter
op het stadhuis wjjzen op de verwantschap
tusschen de notarissen en de zeehelden, een
dergeljjke verwantschap bestaat hier niet.
Zjjn er hier onder ons al jagers, zei spr.,
dan zjjn het die als ik uitgaan op edel wild,
doch een notaris mag nooit jacht maken op
practjjk. Een ontvangst in deze zaal zou dan
ook gevaarljjk zjjn, indien men niet overtuigd
kon wezen, dat de aanwezige notarissen daar
wel tegen bestand zjjn.
Spr. wjjdde ten slotte een dronk aan de
regelingscommissie, alle Zeeuwsche ambtge
nooten en aan de Vereeniging voor Vreem
delingenverkeer.
Een „lang zullen ze leven", getuigde van de
instemming die deze woorden bjj de aanwe
zigen vonden.
De heer Hartman, secretaris van Vreem
delingenverkeer, wensohte nu de broedersohap
welkom namenB Vreemdelingenverkeer en,
naar spr. wel durft zeggen, namens de heele
burgerg.
Middelburg ligt buiten veler koers, daarom
stelt de vereeniging een bezoek aan de stad
op hoogen prjjs. Maar de vereeniging jaagt
ook een materieel doel na. Zjj weet dat deze
gasten hier komen met een welgevulde por-
temonnnie en daarvan wil zjj hen gaarne
ontlasten.
Ook een ethisch doel streeft zjj echter na,
zjj wil zorgen, dat de bezoekers een aange
name herinnering aan Middelburg krjjgen en
hen opwekken om hun bezoek te herhalen.
Daarom hoopt spr., dat de broedersohap
hier nog vele malen zal vergaderen, doch wil
zjj dat doen, dan moet zjj nog lang bljjven
bestaan. Spr. eindigde dus met een >Lang
leve de broederschap". Ook deze woorden
werden met luid gejuich ontvangen.
Inmiddels had Morks' kapel alweer het
eerste nummer na de pauze aangeheven, men
begaf zioh dus weder naar den tuin en bleef
daar tot het eind van het concert gezellig
begunstigd door een prachtigen avond,
die gelukkig niet de bedreigingen had door
gezet, welke tegen zeven uur door een donkere
lucht en een buitje sommigen hadden af
geschrikt.
De vergadering van heden.
Heden morgen te 9 uur kwam men bjjeen
voor de algemeene vergadering in de ruime
achterzaal van Ȥt. JoriB".
De burgemeester onzer gemeente, jhr. M.
van den Brandeler, had aan de bestuurstafel
plaats genomen.
Aan zjjn harteljjk welkom tot alle aanwe
zigen, inzonderheid aan het hoofd der gemeente,
paarde de voorzitter, als gewoonljjk, een in
leidend woord.
Dit woord gold thans een instituut, dat in
het laatste zestal jaren eene plaats van groote
beteekenis in het Notariaat heeft veroverd, het
toezicht
Het Toezicht van de Officieren van Justitie
bjj de Arrondissements-Reohtbanken, dat bjj de
wet van 1842 dat der Chambres des NotaireB
verving", aldus sprak de heer Miseroy, »was,
zonder dat dien ambtenaren eenig verwjjt
treffen mocht, sinds lang onvoldoende geble-
door de Staatscommissie van 1867, door
Sannes in zjjne beide ontwerpen en door den
Minister Du Tour was op weder-invooring van
Kamers aangedrongen, al verschilden in de
vier betrekkeljjke ontwerpen die Kamers onder
ling ook belangrjjk in wjjze van samenstelling
in werkkring. En het eind iB geweest de
invoering van het huidige instituut op 30
December 1905.
>Nu de leden onzer KamerB van Toezicht
duB bjjna zeven jaron achter zich hebben, be-
aohikt de beoordeelaar over een tjjdsverloop
van genoegzame grootte, om de vraag te kun
nen beantwoorden of de Kamers in het alge
meen tot dusverre eene heilzame werking
hebben uitgeoefend ter wille van het groote
Staatsbelang dat by het Notariaat iB betrok
ken en of zjj tot heden aan de verwachtingen
hebben beantwoord
>Te meer ben ik thans, tot het stollen vai
deze vraag gerechtigd, daar bjj het afdeelings-
onderzoek van Justitiebegrootingen, reeds
stemmen zjjn opgegaan tot wederopheffing der
Kamers.
»En nu verheugt het mij, dat ik de vraag,
welke ik mjj ter beantwoording heb voorge
legd, in het algemeen reeds aanstonds in be
vestigenden zin kan beantwoorden.
»Wie echter meonen mocht, dat ik van
oordeel zou zjjn, dat aan het tegenwoordige
instituut geene gebreken kleven, vergist zich
danig.
>Danrvan zjjn er dadeljjk twee, die het
instituut zelf betreffen eu om den voorrang
strjjdenten eerste, het gemis aan bjjatand
van den beklaagden NotariB en ten tweede,
de onaantastbaarheid der kamerljjke uitspraak!"
Het gemis aan bjjBtand werd in de eerste
plaats door den voorzitter besproken, die tot
de conclusie kwam, dat aan den notaris ook
het recht van bjjstand voor de kamers van
toezicht moet worden verleend.
Wat de tweede vraag betreft noemt spr. een
onafwjjBbare eischde instelling van eene
Kamer van beroep, gevestigd in een der hoofd
plaatsen van het land, gevormd door een
zevental leden, waaronder drie Notarissen,
door de regeering aan te wjjzen.
Wat den arbeid der Kamers betreft, in den
aanvang hebben zjj stellig vertragend gewerkt
op de vervalling der notarieele vacatures,
doch met waardeering mag worden getuigd,
dat thans deze grief niet meer bestaat; men
vergete ook vooral niet, dat eene nieuwe
instelling eenigen tjjd behoeft, om op dreef
te komen.
Dooh onmiskenbaar nut hebben de kamers
reeds bewezen door verschillende circulaires
«door verschillende circulaires," d. w. z. niet
door alle.
Spr. wjjdde vervolgens eenige woorden aan
het systeem van aanschrjjving aan de Nota
rissen m het algemeen en kwam tot de con-
olusie dat het antwoord op de vraag of het
eone Kamer in het algemeen vrjjstaat aan
schrijvingen te doen, gansch en al aihankeljjk
is van den inhoud daarvan en van den vorm
daaraan gegeven.
Brengt de Kamer aan de Notarissen iets ter
kennis, richt zjj tot hen een ernBtig on drin
gend verzoek, maakt zjj hen indachtig op
hetgeen hun vanwege het bestaande toezioht
der kamer boven het hoofd hangt,
geeft zjj den notarissen een wenk, dan heeft
do kamer niet a priori reeds als uitgesloten
gequalificeerd het onderzoek of eenig feit eene
overtreding oplevert, zg heeft de onder haar
res60rteerende notarissen niet reglementair
troffen en zich zelf niet gebondende Kamer
is vrjj gebleven.
Doch schrjjit de Kamer, geljjk Amsterdam
en Haarlem doden>indien feiten van boven
leden, kwam het vraagstuk van het geluk van
dit meisje en. de vraag omtrent haar jonge
Cynthia; zei mevrouw Waxburton:
Waarop wacht hjj? Wie is het? Wat
Moeder - en hot meisje izuchtte
hiemand vroeg me voor de cotillon. Ik werd
eenvoudig- vergeten, echt een muurbloem, zoo
als dat met een. boel andere meisjes gebeurd
5s en het kwetste u, naar ik gehoord heb.
Ik zag dat u opmerkte, hoe ik geen succes
had. Het scheen, dat ik niet in den smaak
viel, is het niet zoo? Maar eindelijk
Zo sprak vlug; de woorden drougen beslist
en haast zonder adem uit haar keel. De heer
Waxburton trad vanuit bet duister en vleide
een arm om de leest zijner dochter. Ze leunde
het hoofd op zijn schouder.
Kleine meid, wat gebeurde er dan ein
delijk
Aan de zwarte gestalte van haar vader
klampte zjj rich vast, wit als sneeuw en haar
hand rustle in die van haar moeder.
Wel, ten laatste kwam er iemand naar
me toe, die me ten dans vroeg. Met hem
deed ik de cotillon. Beneden wacht hij, va-
iL m?ederWe kebbeu een uur in de
ontvangkamer hier ritten praten. Hjj wil
brj ml u vertellen.... o. Ik weet, hoe vreemd
oat u zal ljjkcn.
De heer Warburton Voelde, hoe ze beefde
van het hoofd tot de voeten. Hij keek zijn
vrouw aan. Juist op het oogenblik, dat een
onheil dat een ramp en de schande hem over
viel, dat zijn tehuis en vermogen schipbreuk
ei de vader teeder.
Laat Cinny vertellen. Laat haar alles vertel
len op haar eigen manier.
Cynthia verzamelde haar gedachten Het
Ss de hertog van Northlands. Hjj heeft mijn
hand gevraagd. Hjj waeht beneden, om u daar-
lom te vragen. Morgen moet hjj naar Engeland
Ze maakte zich een beetje uit haars va
ders Omhelzing los.
17.
Northlands wachtte in de ontvangzaal van
het huis der War burtons, voor het vuur, dat
ongeveer een uur geleden was gedoofd, onder
het electrische licht, dat sterk straalde. De
buitensporige weelde van de woning van den
millionair maakte geen indruk op hem. Ze was
veel minder mooi dan Haldon Hall, waar
zijn voorvaders hadden gewoond. Hij dacht op
het oogenblik niet aan die dingen noch aan
miljoenen.
Hij1 was een zeer impulsieve, jonge man,
zeer ömpulsief.
Menschen, die hem goed kenden, wachtten
voorbarige en onuitvoerbare plannon van hem
en werden in die verwachting niet teleurge
steld. Hij Was zeer rijk. Met zijn geld had hjj
fcnalte dingen gedaan, maar daarvan had hij
een heete massa, een der grootste vermogens
van Engeland. Ook was hjj eenvoudig en fier
van aard en ofschoon hjj zich aan dwaashe
den en buitensporigheden had schuldig ge
maakt, toch stond hij nu over zich zelf
verbaasd.
Naast het vuur stond de divan Waarop hjj
uur met het Amerikaansche meisje had
Het scheen toch, of ze nog in
dm hoek van de sofa zat. Ze was de lie"
de dierbaarste het liefete meisje, dat hjj
ooit ontmoet had. Meermalen had hjj mooie
vrouwen gekust. Lieve dingen had hjj die
toegefluisterd, maar dit was toch de heerlijkste
avond van zijn leven, de kussen de vurigste
en het streelen van Cynthia Warburton het
heerlijkste streelen, dat ooit het bloed in
zjjn polsen sneller had doen stroomen.
Hjj had haar allerlei beloften gedaan. Dol
van geluk was hij geweest. Zijn mooien knevel
opstrijkend en glimlachend, stond hjj te wach
ten, want zij had hem opgedragen te wachten,
omdat zij wilde, dat hij met haar vader
moeder kennis maakte.
Het portret aan den wand van Haldon Hall
zweefde hem voor oogen, Hij vergeleek het
met Cynthia Warburton en het portret moest
voor haar wijken. Alsof ze hem heeL haar le
ven had lief gehad, bad rij zich zonder tegen
stand in zjjn annen laten sluiten. Had zij dan
al van tevoren van hem gehouden9 Neen hij
geloofde het niet.
Zo was te naïef, te hef, ze leek wel een
bloem Hem was verteld, dat de Amerikaan
sche meisjes enge „flirten" waren. Hij was
het daar niet mee eens.
De gordjpien, die het vertrek van de naast
bij zijnde kamer afscheidden, werden terzijde
geschoven. Drie menschen zag bij binnen ko
men. Hjj keek alleen naar Cinny: ze scheen
klein en bleek, heel bleek.
Mijn vader en moeder de hertog van
Northlands.
De jonge man schudde do hand van een
knappe, bejaarde dame in baltoilet, mot een
bleeben man, die in een smoking gekleed
Hij keek Cynthia aan, zij glimlachte bijna
vermelden aard ter kennis der Kamer gebracht
worden, zal ik)D straffen met art. 50c", en geljjk
Arnhem evenseer deed, doch met andere ter
minologie, dan ontstaat de gewraakte onvrg-
beid, de Kamer, qua talis, bindt zich en zjj
verklaart a priori zich niet meer te zullen
inlaten met de vraag of het ongewensohte
feit eene overtreding oplevert, waardoor Ejj
hare bevoegdheid volgens art. 12 A B wel
heeft overtreden.
Waren de drie laatstgenoemde Kamers",
aldus spreker, >al weinig gelukkig in hunne
redactie, het is opmerkeljjk, dat er twee
Kamers zjjn, die zich expressis verbis van het
onderwerpeljjke punt rekenschap hebben ge
geven de Middelburgsche Kvmer schreef in
December 1907 uitermate correct: «Hoewel
Kamer zich haar oordeel in ieder bjjzonder
geval voorbehoudt" en in September 1909 nam
de Kamer te 's Hertogenbosch deze woorden
letterljjk over".
•Een eeresBluut dus aan de Kamer van
Toezioht van deze gastvrjje stad, voor haar
juridisch inzicht!"
Ten slotte besprak de heer Miseroy de be
zetting der Kamers.
Daar zjjn stemmen opgegaan tot het uit
spreken der onwenscheljjkheid om naar den
regel, aftredende Notarissen ledon der
Kamers, te herkiezen.
Ook met zoodanige stappen betrachte men
de uiterste voorzichtigheid.
Spr. geeft veeleer den raad om uitsluitend
uitnemende krachten tot het lidmaatschap der
Kamers te kiezen en daarbjj de meerdere jaren
niet te veel te laten wegen.
Aan het einde zjjner inleiding gekomen,
sprak de heer Miseroy de volgende harteljjk e
woorden
„Na elf jaren weder vergaderd te Middel
burg voegt het mjj nog even te wgzen op het
groote verschil tusschen de Broederschap van
toen en die van heden; zjj verkeerde in
kwjjnenden toestand, doch hare periode van
overgang was reeds aangevangen en hier werd
toen besloten tot de groote reorganisatie die
haar geschikt maakte om aan de eischen van
den tegenwoordigen tjjd te beantwoorden.
,0m U een denkbeeld te geven van den
toestand in die dagen en de ontmoedigende
resultaten van onvermoeid streven, wil ik U
herinnering brengen dat van onze vergade
ring in deze stad volstrekt geen notitie werd
genomen en dat in 1901 van de Middelburgsche
collega's niet één ter vergadering tegenwoordig
was. En toch was die vergadering zoowel van
een praotisch als van een wetenschappelijk
standpunt bezien, buitengewoon belangwekkend-
En thans Een eervolle ontvangst door het
Bestuur dezer stad, ontvangst en huldebe
tuiging van plaatseljjke vereenigingenvrien
delijk recipeerende Ambtsbroeders, die ons
bartoljjk tegemoet treden, terwjjl wjj weten
welke groote waarde aan da hartelijkheid van
onze ronde Zeeuwen mag worden gehecht
eene regelingscommissie, die treffeljjke regelen
weet te stellen voor het welslagen der feesten,
door de leden van Zeeland ons aangeboden
met een Hioolen aan het hoofd, die vaderljjk
voor ons zorgt.
„Het uitspreken van dank daarvoor is niet
slechts als mjjn plicht, doch vooral als eene
uiting te beschouwen van onze gevoelens van
diepe erkentelijkheid voor de eer ons bewezen.
-Ook doet die ontvangst ons zoo aangenaam
aau, ter wille van onze gasten, onze geachte
praeadviseurs, de heeren Mrs. Kirberger en
Schadee, aan wie wjj zooveel dank verschul
digd zjjn, voor den uitnemenden arbeid, door
hen geleverd, en die reoht hebben op verpoo-
zing, na de uren van iospannenden arbeid, die
deze dagen hen wacht.
(Teekenen van instemming).
Waarde Ambtsbroeders l
Onze aangename samenkomst doet zoo wel
dadig aan en evenals weleer heeft ook thans
weder menige harteljjke begroeting tussohen
oude trouwe vrienden plaats gehad. Moge deze
vergadering zich weder kenmerken door die
zelfde heilzame stemmingmogen uwe beraad»
pathetisch naar hem, doch zeer bekorend.
Ik moest noodzakelijk eerder het bal v
laten, zei mevrouw Warburton, zett© rich op
de divan. en. trok Cynthia naast zich.
Mijn man was niet eijg goed. Ze wist nauwe
lijks, wat zo zei. De eene opwinding was de
andere gevolgd. Zo dacht, dat Cynthia nu
de speelbal zou worden van een man, die
in de hoog© kringen verkeerde.
Maar dan het feit, dat hij wachtte, dat hjj
met haar ouders wilde kennis maken. Hij
zag er buitengewoon jong uit, niet ouder dan
Cinny zelf. Hij kon zelf naar zijn eerste bal
zijn geweest
Ik geloof niet, dat ik u bij de De Fluyte's
ontmoet heb
Nee, zei hij, de handen in de zakken
gedrongen. Warburton en hij stonden naast
elkaar, hun ruggen naar den uitgedoofden
Ik kwam bar laat, juist vóór do ootil-
Ion. Toen was ik zoo gelukkig, te vinden,
dat die dans op hot balboekje van juffrouw
Warburton niet was ingevuld.
De heer Warburton haalde een sigarenkoker
te voorschijn en bood er daar een uit aan
met een lucifer. Een lakei kwam binnen met
een blad, waarop een licht avondmaal werd
opgediend, een tweede man bracht, cham
pagne en eenige soorten likeur. Alleen de
hoer Warburton nam daar wat van Hij dronk
een glas champagne. Toen hij het vlammetje
voor Northlands' sigfiar hield, keek de jonge
man pal in het bleeke (gezicht van
bankier.
Ik ken uw naam goed mijnheer, zei de
hertog Overal heb ik dien gehoord. Wat
Wallstreet betreft, ik geloof dat dat de meest
opwindende plaats is, die i k ooit op de wereld
heb bezocht
De oude man trachtte te glimlachen. Zjjn
mond vertrok tot een grijns. Het is daar
opwindend
Amerika maakt een luien kerel be
schaamd, zei de hertog. Zjjn oogen glansden
naar Cinny. Zjj zat met haar hand m die harer
moeder, haar oogen naar den vloer gericht.
Plotseling rees ze op.
Ik .geloof dat ik een sluier ga halen.
Het wordt kil.
Ik ben bang, dat ik u schandeljjk laat op
houd.
Northlands prevelde wat en zag het meisje
wegglippen.
Warburton was haar igraag gevolgd. Het
scheen hem reeds, dat zjjn ongeluk zich als
een jjsvloer boven zjjn hoofd sloot. Hjj had een
gevoel, of hjj dood vroor. De inspanning van
jaren, maanden, dagen bereikte op het oogen
blik haar toppunt. Hij wist, dat zjjn toestand,
zijn reputatie den verwachtingen van zijn kind
den bodem zouden inslaan. Nu, staande voor
de toekomst van Cynthia, schenen zijn daden
van eerzucht en geldzucht zoo vergeefsch en
ellendig, vergeleken met de eer, die hij zjjn
dochter als bruidschat zou hebben meegegeven
als hij een eenvoudig maar eervol leven had
geleid.
Hjj zag zjjn vrouw aan, die op de sofa zat.
Ze scheen twintig jaar ouder, m het gezicht
scheen ze veel magerder te zjjn geworden
Ze speelde met het lange parelsnoer, dat ze
droeg. Dat had hij voor haar gekocht na een
gelukkige speculatie in Atchison, Topeka en
Santa Fé, toen hjj wist, dat de zaak onverstan
dig was en dat hjj nooit den voorraad van
de trustee's zou hebben opgekocht, op wier
naam hij de aandeelen plaatste. Toch was hij
van aard niet een slecht mensch.
(Slot volgt).
