MIDDELBURGSCHE COURANT.
Vrijda
28 Juni.
FEUILLETON.
N*. 151
155' Jaargang.
1912
er
D«a eomrwt ver*chijmt da gelijk», met uitzondering van Zon- en Peeitdngen.
?ri}« per kwartaal, zoowel voor Middelburg al» voor alle plaat.en in Nederland franco pp. f 2.
Afzonderlijke nummer» ko»ten 5 cent.
dvertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden.
Pro»pectu»»en daarvan zijn aan het bureau te bekomen.
Alvertentiön voor het eer»tvolgende nummer moeten de» middag, vóór éón nr
aan het bureau bezorgd zyn.
AdvertentiBn a 20 cent per regel. By abonnement veel lager. Geboorte-, dood- en
alle andere familieberichten en Dankbetuigingen van 17 regel» f 1.50elke regel meer
20 cent. Bedame» 40 cent per regel. Groote letter» naar de plaat», die zij innemen.
Tot de plaatiing van advertentiön en reclame», niet afkomatig uit Zeeland, betreffende
Handel, Nyverheid en Geldwezen, it gerechtigd het Algeaeei Advertentlc-Bwc au
A. DE LA KAB As., N.Z. Voorburgwal i6«, Amsterdam».
De opgaaf van den spoordienst komt in
dit nommer voor op de gebruikelijke plaats.
Zij, die zich thans op ons blad
abonneeren ontvangen de num
mers tot 1 Juli gratis.
Middelburg 27 Juni.
Twee socialistische opvattingen.
Br worden door de sociaal-democraten
naar aanleiding van de verwerping der Bak
kerswet veel protestvergaderingen gehouden
en veel artikelen geschreven. En schering
en inslag is daarbij de booze huichelarij van
de van kapitalisme doortrokken burger
partijen, die zich arbeidersvrienden noemen,
en toch de bakkers tot nachtarbeid veroor
deelden. In »het Volk" werd dezer dagen
nog aangehaald, wie er alzoo indertyd op
het congres tegen den nachtarbeidvan bakker8
instemming betuigden. Daaronder waren
de heeren Kuyper, Lohrqan en Treub, en
die kregen er nu danig van langs.
Dat iemand vóór een maatregel kan zijn,
maar toch zich niet kan veieenigen met de
wijze waarop die in een wetsontwerp uit
gevoerd wordt, die overweging laat het blad
buiten beschouwing. Wat doet het er ook
toe? Die menschen zullen toch het kapita
listische stelsel steunen, en de arbeiders
Dat de Vrijzinnig democraten als motief
voor hun tegenstemmen aanvoerdendat
Talma's voorstel het slechtst ingericht be
drijf, d. i. het klein bedrijft bevoordeelt
boven het beter ingericht bedrijf, d. z. de
groote bakkerijen, het is voor »Het Volk"
een reden te meer om over hun kapitalisten
liefde te schimpen.
Eigenlijk zou al dat geschetter niet waard
zijn er lang bij stil te staan. Maar het is
wel vermakelijk om naast die protest-moties
en protestartikelen te stellen wat een ander
sociaal-democraat, de heer Wibaut schrijft.
Wel is waar niet in >het Volk" zelf, maar
in bet >Weekblad", dat aan dat dagblad
vast zit, en de zaken meer van socialistisch-
wetenschappelijk standpunt behandelt.
De heer Wibaut voert daarin een pole
miek met een Tribunist B. C. en schrijft
daarbij het volgende
Daarom meenen wij dat B. C. gelet op
het „proletarisch belang", zijn standpunt
zal moeten herzien. Het „proletarisch belang"
kan, in afzienbaren tijd, de volle ontplooiing
der bedrijfsontwikkeling, als element van de
meest doeltreffende productie, niet ontberen.
En het is, daarom, niet aan ons sociaal
democraten om aan de ontplooiing dezer
bedrijfsontwikkeling eenige grens te trekken.
Ook niet de grens van den nachtarbeid,
indien de voorwaarden waaronder deze wordt
CHADSJI MOERAT.
(naar de Duitsche Tertaling).
50. van
Leo Tolstoi.
De volle maan scheen op de kleine witte
huizen, en de hobbelige straat. Het was zoo
Üeht, dat ieder kiezelsteentje, iedere stroo-
halm, ieder stuk koemest op de straat te
kien [was.
Toen Butler de woning van den majoor na
derde, liep hij plotseling Maria Dmitrijowna
tegen het lijf, die, een doek om hoofd en hals
geslagen, ergens op af ging.
Na het blauwtje, dat Butler bij haar geloo-
P®n had, schaamde hij zich een beetje en zon
haar het liefst uit het vaarwater zijn gebleven
Maar het maanlicht en de wijn, dien hij go-
dronken had, deden hun invloed gelden en
aldus trad hij, schijnbaar zeer verheugd over
de ontmoeting op haar toe.
-»*» Waarheen gaat de tocht zoo laat?, vroeg
hfij op vleienden toon.
Ik wil eens naar mjjn men gaan kien,
verricht, zijn veel kortere duur en bij verdere
verbetering der arbeidsmiddelen telkens nog
meer verkorte duur, zijn verwisseling, door
dagarbeid twee van de drie of drie van de
vier weken, de vroegere nadeelen, indien
niet geheel hebben opgeheven dan toch in
elk geval zeer sterk hebben verminderd.
Zelfs niet wanneer de arbeiders in bepaalde
bedrijven aan enkel dagarbeid de voorkeur
zouden geven. Wat intusschen in het bak
kersbedrijf, bij groot verschil in arbeidsduur
tussehen onafgebroken grootbedrijf en klein
bedrijf, volstrekt niet meer algemeen het
geval is. Vfpt in dit vak en in andere vakken
nog minder algemeen zal worden, naarmate
eenerzijds de bedrijfsontwikkeling en ander
zijds de arbeidersbeweging tot verdere ver
korting van arbeidsduur in onafgebroken
bedrijf zullen leiden. Het „proletarisch be
lang", bet klassebelang, wordt met de meest
doeltreffende productie gediend. Dat is het
beheerschende.
De heer Wibaut is wel eens meer
„enfant terrible" in de Party. Maar dat bij
nu ook al aan die protestbeweging den wind
uit bet zeil komt nemen, zal hem wel
taald gezet worden.
KAMEROVERZICHT.
Tweede Kamer.
Zitting van Woensdag.
De Kamer schiet op. Art. 22 ging Woens
dag onder den hamer van den voorzitter
door. En het mooiste is dat minister Talma
zijn artikels allen netjes binnenkrijgt juist
zooals hij ze heeft voorgesteld. Hetlijkt-wel
of er een geheim parool onder de rechter
zijde is uitgevaardigd. Ze is trouwer op
baar post dan ooit te voren bij dit wets
ontwerp, en ze werkt als een guillotine
voor alles wat van links wordt voorgesteld.
Het loont dan ook de moeite niet uitvoe
rig na te vertellen wat er aangevoerd werd
ten gunste van gratie voor die geesteskin
deren der heeren Patijn, Duijs en Teenstra.
Ze werden zonder genade onthalsd.
Maar het debat van Woensdag bracht
toch wel eenige nieuwigheden, die meer
belangstelling zullen wekken en ook waard
zijn. Ze waren wel, strikt genomen, niet
aan de orde. Maar dat laatste is bij de thans
gevolgde werkwijze nu eenmaal niet te ver
mijden. Wie over de Radenwet spreekt,
moet daarbij wel telkens aan de Ziektewet
denken. De ministei zelf doet dat ook, al
maakte hij ook ter wille van den beer
Lohman die twee ontwerpen schijnbaar van
elkaar los.
Een teekenend voorbeeld van het onver
breekbaar verband der twee ontwerpen is
de kwestie van het verordenings-recht.
De minister bad oorspronkelijk aan de
Raden van arbeid het recht gegeven om
vrijelijk verordeningen te maken, die alleen
wanneer zij in strijd mot de wet of met het
algemeen belang zijn, zouden kunnen wor
den vernietigd door de Kroon.
Daartegen nu had de beer Loeff bij de
algemeene beschouwingen ernstige grondwet
tige bezwaren geopperd, die bij hem zóó
geducht meetelden, dat hij den minister ver
zocht ze ernstig te overwegen „omdat by
(de heer Loeff) werkelijk zeer gaarne in de
gelegenheid wilde zijn, zijn stem aan de wet
te geven." M. a. w. als de regeling zoo bleef,
moest hij tegen stemmen.
antwoordde ae vriendelijk. Hoe beslist ze ook
Butler's pogingen tot intiemer toenadering
had afgewezen, toch was het haar pijnlijk,
dat hij hjaar den laatsten tijd volstrekt geme
den had.
Wat is daar voor moois te zien? De
oude (zal Wel van zelf komen.
Gelooft u?
Als tij niet komt, zal hij wel gebracht
worden.
Dat is het juist, wat ik niet wensch.
Dat is altijd zoo pijnlijk. Vindt u, dat ik daar
niet hoen moet gaan?, vroeg Maria Dmitri-
jewna.
Ja, gaat u liever niet. Kom u liever
me© naar huis.
Maria Dmitxijewna keerde om en ging met
Butler terug- De maan scheen zoo helder,
dat Butler niettegenstaande den beschuttenden
doek, haar sympathiek gezicht duidelijk kon
onderscheiden. Hij keek haar aan en zou haar
gaarne hebben gezegd, hoe hij haar nog steeds
lief jhad, maar bij wist niet, hoe hij dat
compliment moest inkle eden, zonder zich aan
een nieuwe teleurstelling bloot te stellen. Zij
harerzijds wachtte, wat hij wel tot haar zou
willen zeggen, en aldus zwegen zo tot
de deur van het huis, toen plotseling
ruiterschaar, een afdeeling kozakken met een
officier aan het hoofd, uit een zijsteog naar
De minister is dan ook gezwicht. Hij heelt
uit art. 49 der Radenwet het ve. ordenings
recht geschrapt, met de toevoeging dat ait
bij de Ziektewet geregeld kon worden.
Maar hoe? Ja, daar wilde hij zich niet
over uitlaten, tot ergernis vooral van den
heer Treub.
Maar toen Woensdag bij het debat over
de grootte der Raden de heer Teenstra als
een argument voor een kleiner aantal leden,
ook aanvoerde, ddt door schrapping van het
verordeningsrecht, de beteekenis der Raden
nog meer ingekrompen was, ja, toen liet
de minister ieta van zijn voornemen los.
Hij zette als zijn plan uiteen, dat hij het
initiatief voor het maken van verordeningen
absoluut en zoo volkomen mogelijk aan de
Raden wilde laten, maar dat de kroon er
dan haar sanctie aan moet hechten. Heel
veel verandert er dus met.
Het is slechts een juridisch verschil. Vroeger
mocht de Kroon afkeurennu mag ze ook
nog de goede verordeningen goedkenren.
Zelf zou ze geen initiatief hebben.
De heer Teenstra zei dan ook paf te staan
van de mededeeling van 'den minister, en in
den warboel nu geen weg meer te kunnen
bekennen. Men meende dat het verordenings
recht vervallen was, en alles blijft bij het
oude. Bovendien is men nu niet bezig met
de Ziektewet, maar met de Radenwet, en
wij moeten weten welke bevoegdheden de
Raden krijgen.
Dat laatste werd geheel beaamd door den
heer De Beauioit, en die liet het niet hij
woorden, maar ging tot de daad over. Hij
kondigde, in samenwerking met den heer
Treub een amendement op art. 49 aan, en
toen dat ingediend werd bleek het ook nog
de onderteebening te dragen van de heeren
Bos, Drueker. Van Idsinga, Van Karnebeek,
Limburg, Patijn, Rink en Teenstra. Het
heeft de strekking om in dit artikel te be
palen dat de Raad in geen geval verplich
tingen kan opleggen welke door straffen zijn
te handhaven. En voons; dat de regeering
alvorens de voorschriften vast te stellen de
betrokken Raden van Arbeid mozt hooren.
Dat kan weer rechts een oorsprong van
veel weifelen worden tnsschen het billijk
heidsgevoel, dat deze regeling prefereert
boven een die ongrondwettig wordt geacht,
en het verlangen om minister Talma te
sparen.
En dan nogwanneer zal die Ziektewet
in behandeling komen Niemand die het
durft zeggen.
De heer Schaper drong er in den loop
der discussies op aan nu toch eindelijk eens
te vertellen wat men met de Ziektewet zal
doen, en wat de bedoeling van den Minister
En werkelijk liet de Minister zich uit zijn
tent, lokkenMaar zijn verklaring laat toch
ruimte over voor vragen. Hij zei te hopen
over enkele weken met den heer Schaper
mondeling overleg te houden over de Inva-
liditeits-verzekering, en dat het, naar hij
gehoord had, de bedoeling is na de groote
vacantie de Ongevallenwet in de afdeeBngen
te behandelen. Voor een en ander moet
men toch weten wat de Radenwet inhoudt.
Mocht de Kamer onwillig z ij n
de Ziektewet af te doen dan zou
dit een einde maken aan 's minis
ters ministerieele verantwoor
delijkheid.
Bedoelde de minister hiermee afdoening
van de Ziektewet dadelijk na het reijes Of
do hoofdstraat zwenkte.
Wie komt daar nog zoo laat?, zei Maria
Dmitrijewna en. week voor de ruiters terzijde
uit. De maan scheen dezen op den rug, zoo
dat ze den vooraan rijdenden officier pas her
kende, toen hij zeer dicht in haar nabij
heid was.
Het was een luitenant Kamenew, die vroe
ger met majoor Petrow tezamen had gediend
en van dien tjjd af met Maria Dmitrijewna
bekend was.
Peter Nikolajewitsj, bent u het?, sprak
zij den officier aan.
Ik zelf in eigen persoon, antwoordde
Kamenew. Ah, Butler, goeden avond. U
slaapt nog niet, maar wandelt hier met Maria
Dmitrijewna? Pas maar op, dat de majoor
jullio niet betrapt 1 Waar hangt dio toch uit
Hoort u dan niets?, zei Maria Dmitri
jewna en wees in de richting, waaruit zich
het dreunen van een groote Turksche trom
en luid gezang van liederen liet hooren.
Daar zijn ze weer vroolijk aan de fuif.
Wie dan? De heeren, die hier wonen?
Niet die alleen: er zijn gasten bij, ka
meraden uit Chissif-Joerta.
Zoo, dat heb ik dan goed getroffen
Ik moet den majoor spieken, maar een ©ogen
blik
Wat is het Zaken vroeg Butler.
in den loop van het volgende zittingjaar
Raadsel.
„De minister moet niet denken", zoo had
even te voren de heer Teenstra gewaarschuwd,
dat men de ziekteverzekering aanjdejongeval-
lenverzekering zal willen koppelen. Als de
minister dat wil doordrijven, dan zal des
noods de rechterzydo hem wel mores leeren."
Dat zou ook in andere opzichten wel eens
kunnen gebeuren.
Hieronder vermelden we een voorstel van
drie coalitie-leiders tot wijziging van het
reglement van orde. Die wijziging heeft blij
kens de toelichting het doel de invaliditeits-
en ouderdomsverzekering zoo spoedig moge
lijk aan de orde te stellen. Men behoeft er
niet meer naar te raden of dit dan zal ge
beuren vóór of na de ziektewet. Heeft de
minister geen eischen meer ten opzichte
van den voorrang der wetsontwerpen Vroe
ger dacht hij er anders over.
TWEEDE KAMER.
Wijziging van het Reglement
van Orde.
In de Kamerzitting van Woensdagnamiddag
is door de heeren Kuyper, De Savomin Loh
man en Loeff een voorstel ingediend tot wij
ziging van art. 42, dorde zinsnede van het
Reglement van Orde der Kamer, strekkend
om in plaats van de woorden „alvorens haar
verslag uit te brengen zendt de commissie)
het ter kennisneming alleen voor de leden.
Dezen staat het vrij, „binnen" enz. te lezen:
„Alvorens haar verslag ait Je brengen kan
de commissie het ter kennisneming alleen voor
de leden zenden. Dezen staat het alsdan vrij
binnen, enz.
De toelichting zegt, dat de bestaande tekst
niet de tijdsbesparing verzekert, waarop ge
hoopt was. Daarom schijnt het geraden, door
de voorgestelde wijziging ertegen te waken,
dat de afdoening van spoedeischende wets
ontwerpen er althans niet door vertraagd
wordt. Reeds nu dreigt dit het geval te wor
den met het wetsontwerp voor invaliditeits-
en ouderdomsverzekering; ieta waardoor zeer
gewichtige belangen voor een groot deel der
in loondienst arbeidende bevolking schade
zouden lijden.
ij de voorgestelde lezing zal het aan de
commissie van voorbereiding ter beoordeeling
slaan, of zij de toepassing van de derde zin
snede al dan niet geraden acht.
Dit Stad en Provincie.
Uit Middelburg.
Door de graanhandelaren welke de graan-
beurs alhier bezoeken, is een adres gericht
aan den gemeenteraad, waarin, verzocht wordt
wederom over te gaan tot de aanstelling van
commissarissen over de graanmarkt. Vroeger
bestonden deze, maar nadat voor eenige jaren
de laatste functionarissen bedankten, werden
geen nieuw© benoemd.
Ook is een aldres gericht aan den raad
waarin verzocht wordt, het onderhoud aan den
houten vloer in de beurs voor rekening der
gemeente te nemen. Thans geschiedt dit door
de gezamenlijke handelaren.
Wandelaars, die in de laatste dagen langs
den Noordsingel zijn gegaan moet het opge
vallen zijn hoe even voorbij de Koepoort on
middellijk naast het bebouwdle gedeelte een
Ja, een zaakje.
Goed of slecht?
Zooals je het nemen wilt. Voor ons be
slist goed; voor andere menschen kan het
leelijk zijn, meende Kamenew glimlachend.
Op dat oogenblik waren ze heel dicht het
huis van den majoor genaderd.
Heda, Tsjisjezewl, nep Kamenew een
zijner kozakken toe: Kom eens hier.
Een der Donsche kozakken reed uit de
rij en kwam naar den officier toe. Hij droeg
de veld-uniform van zyn afdeeling: hoogo
laarzen, den mantel en den reiszak achter op
het zadel.
Haal dat din,g er maar uit, zes Kame
new, van het paard stijgend.
De kozak steeg eveneens af en haalde uit
den reiszak een kleineren zak te voorschijn,
waarin zich een rond voorwerp bevond. Ka
menew nam den zak uit de hand van den
kozak en stak er zelf de hand in.
Wil u het zien? Schrik u echter niet, al
dus wendde hij zich tot Maria Dmitrijewna.
Waarom zou ik dan schrikken? vroeg zij.
Daar, zei Kamenew, haalde een men-
schonhoofö uit den zak en hield dat recht
tegen het maanlicht.
Herkent u hem?
Het was een .glad geschoren hoofd, met
twee bulten boven de oogen en een korten,
drietal bruggen over de sloot zijn geslagen
en hoe daar contrölehuisjes zyn verrezen.
Wanneer hij opmerkte hoe op de daarachter
gelegen wei verschillende landbouwwerktuigen
zijn opgesteld dan begreep hij reeds, dat dat
het terrein is voor do komende landbouw
tentoonstelling. Het terrein is echter veelgroo-
ter dan het van den weg af zichtbare stuk;
daar achter ligt een wei bijna tweemaal zoo
breed en ten Oosten daarvan een kamp hooi
land, dio ruimte zullen bieden voor do ten
toonstellingen van groot en klein vee, pluim-
gedierte enz. Op de groote wei komt Sn 't mid
den de muziektent te staan, die de vroolijk-
heid aan moet brengen Bewesten deze wei
ligt een mooie vierkante en hoog gelegen
wei, waar reeds do ring voor het concours
hippique is afgeteekend. Hier is men bozig
met don bouw van de tribune, die een lengte
krygt van 32 M. en an 4 rijen aan 200 be
zoekers plaats zal bieden.
Van den weg af zijn van dit gedeelte
alleen de vlaggemasten te zien.
De terreininrichting getuigt van een groot-
schen opzet. Wanneer het weer mee wil wer
ken staat ons een mooi landbouwfeest te
wachten.
Woensdagavond hield de afdeeling Mid
delburg en Omstreken van de Nedorland-
sche Vereeniging „Onze Vloot" een vergadering
in Schuttershof, onder praesïdium van den
heer jhr. mr. E. A. O. de Caspmbroot
Bij de opening der vergadering wees de
vooratter er op, dat deze vergadering was
bijeengeroepen om een bestuur te benoemen uit
de leden dio zich een week geleden daar
voor opgaven. Hol voorloopig bestuur, zei spr
had de vrijheid genomen een aanbeveling voor
een bestuur op te maken Daarop waren
geplaatst: voorzitter jhr. De Casembroot; vice-
vooratter de heer mr. A. A. de Veer; secre
taris de heer L. K. v. d. Harst,; penning
meester jhr. P. J. Booigaert, en verder mej.
J. B. v. d. Feen en de heeren H. W. J
Callenfels, A, G. Touhurg, J. Olthoff, K. J.
Adams en M. M. Blankort.
Er werd tot stemming overgegaan en jhr.
De Casembroot werd met algemeene stemmen
gekozen tot voorzitter.
De Commissaris der Koningin, de heer II. J.
Dijckmeester, vroeg het. woord en zeide, dat
het hem een genoegen was den heer De
Casembroot als voorzitter der vereeniging te
mogen begroeten. Spr. geloofde dat, nu alle
leden den beer De Casembroot als voorzitter
wonschten en dus bleken in hem vertrouwen
te stellen, de vergadering met beter kondoen,
dan ook de andere door het bestuur aanbevo
len heeren, die do sympathie van den hoer
De Casembroot wel zouden hebben, als be
stuursleden te verkiezen.
De vergadering gaf door applaus blijk van
instemming en de nieuwe bestuursleden, voor
zoover aanwezig, namen bun benoeming aan.
De voorzitter nam daarop het woord. Hij
dankte den hoor Dijckmeester voor zyn waar-
deerende woorden en stelde de vergadering
voor deze te verzoeken het eere-voorzilter-
schap der nieuwe vereeniging te aanvaarden.
Ook nu weer gaven de aanwezigen door ap
plaus blijk van instemming.
De heer Dijckmeester zeide gaarne deze be
noeming aan te nemen.
Do voorzitter stelde voor, over te gaan tot
vaststelling van een reglement. Men had het
reglement van de afdeeling Haarlem als voor
beeld genomen en met eenige wijzigingen kon
dit worden overgenomen.
Het boekjaar zal loopeo van 1 Juli tot ultimo
zwarten baard. Het eene oog stond open, het
andere was half gesloten, de bloedige schedel
was door sabelhouwen doorkliefd en in de
neusgaten kleefde zwart, geronnen bloed. Om
den hals was een bloedige handdoek ge
wikkeld. Niettegenstaande de wonden, die ook
het gezicht mismaaktcn, lag een kinderlijk-
goedmoedige uitdrukking rond de blauwe
lippen.
Maria Dmitrijewna keek daar even naar,
keerde toen om en ging, zonder een
woord te zeggen, met vlugge schreden het
huis binnen.
Butler kon zijn blikken niet afhouden van
het gruwelijk schouwspel: hel was het hoofd
van Chadsji Moerat, met wien hij nog kort
geleden menigen avond in vriendschappelijk
gesprek had doorgebracht.
Hoe is dit dan in zijn werk gegaan?
Wie heeft hem gedood?, vroeg hij.
Hij wilde er van doorgaan, maar wij
hebben hem gepakt, zei Kamenew, reikte het
hoofd aan den kozak over en ging zelf met
Butler het huis binnen. Overigens is hy
als een held .gestorven, voegde hij erbij.
(▼.O rdt rervolgd).
