BIJVOEGSEL Middelburg 17 Juni. FEUILLETON. CHADS JI MOER AT. i hei Kerknieuws. TAV f VAK Dinsdag 18 Juni 1912, no. 142. Tan den Haagschen Toren. Den Haag, 14 Juni. In .de politieke wereld is in den laatsten tijd leven in de brouwerij. En niet zoon beetje ookBijna dag in dag uit ia er ver gadering op bet Binnenhof, en behalve dat ook nog talrijke commissie-vergaderingen. Bn dat in deze dagen, nu de temperatuur steeds stygende is, en een ander mensch, een gewoon burger, eerder geneigd zou zijn aan vacantie-nemen te denken. Deze ijver, door alle partijen aan den dag gelegd, om ten minste een stuk sociale wetgeving tot stand te brengen, pleit dan ook voor de heer en, die in 1913 hopen herkozen te worden. Jammer alleen, dat die verhoogde werklust gepaard gaat met een algemeene ontevredenheid over den politieken toestand in het generale. Zoowel links als rechts is men ontevreden. Links, omdat de heeren van rechts niet willen opschieten, en rechts, omdat de heeren ministers niet willen luisteren naar goeden raad, die hen van hunne politieke vrien den wordt gegeven. Men hoort dan ook allerlei onrustbarende verhalen. Nu eens heet het, dat de heer Talma wil aftreden, dan weder, dat het geheele cabinet met den heer Talma zal heengaan. Eenige hoop, dat er iets van de sociale wetgeving tot stand zal komen, sohijnt niemand meer te hebben. Het lijkt wel een strijd van allen tegen allende zuivere parlementaire anarchie. Dr. Knyper kijkt den heer Lohman boos aan, en de heer Lohman kijkt dr. Knyper boos aan. De een wacht op het gunstige oogenblik om den ander de schuld te kun nen geven, dat hij de boel in het honderd heeft gestuurd. De katholieken zijn ook al verdeeld. De conservatieven onder hen gaan met mr. Loeff mede de ovooruitstievenden" volgen dr. Nolens. Om dezen plezierigen toestand nog mooier te maken wordt er algemeen op minister Talma afgegeven, die zoo »koppig" is. Te begrijpen, dat in zoo'n vergadering alle steun ontbreekt en de oppositie ook niet weet wat zij moet doen, want bij de tegenwoordige samenstelling der Kamer kan zij natuurlijk de regeering niet overnemen. Hoe dat alles nu zal afloopen Tot dusverre is de wagen, telkens wanneer zij uit het npoor was geraakt, wederom op gang gebracht. Deze kunststukjes werden achter de coulissen volbracht. Op den duur gaat dat echter niet. De toestand wordt er eerder slechter dan beter door, want aan de rechterzijde, waar de verantwoordelijk heid rust, spe9lt iedereen nu op zien-komen. Het is dan ook onbegrijpelijk, dat, de heer Heemskerk geen open kaart met de kamer speelt en haar niet precies zegt, waar het op staat als de verdeeldheid onder de rechterzijde het minister Talma onmogelijk maakt verder zijn sociale wetten te verdedigen. Waarom niet ruiterlijk verklaard als mi nister Talma heen gaat, gaan wij ook heen Waarom mogen alleen enkele kopstukken rechts dit weten en niet het land Het is toch een »seeret de polichinelle", dat minis ter Talma na het afstemmen der Bakkers wet alleen aangebleven is op voorwaarde, dat het geheele kabinet zich met hem »soli- dair" zou verklaren inzake de aanhangige sociale wetgeving. Zou het b. v. niet eens op den weg van een lid der linkerzijde lig gen, om daaromtrent een verklaring van de ministertafel uit te lokken Me dunkt alleen op die manier kan er klaarheid in den. toestand komen. Zoolang de kamer van deze zaak officieel niets weet, behoeft zij er zich ook bij hare besluiten niet aan te sto ren. Zou b. v. de heer Lohman zijn 25 amen- 41. van Leo Tolstoi. (naar de Dffitsche vertaling). Over de misdadigers, die gevonnisd moesten worden, werd naar de voorschriften van de „Sjariat" beslisttwee dieven werden tot het afkappen der handen, ©en moordenaar ter dood veroordeeld. Drie aangeklaagden werden vrijgesproken. Hierop kwam het hoofdpunt van do dagorde ter tafelhoo de overgang van de tsjetsjenzon B«r de Rassen het best kan worden verhin derd. .Dsjemal Eddin had, om dit kwaad tegen to gaan, een proclamatie ontworpen, die aldus liudde Ik Wensch u, dat gy in eenwigetn vrede moogt leven met God den Almachtige. Ik hoor dat de Russen, u omringen en u vragen, u te onderwerpen. Gelooft hen niet en onderwerpt u niet, maar houdt vol. Als u daarvoor in dit teven geen loon gewordt, dan zult gij in hot hiernamaals beloond worden. Bedenkt, hoe ze rich vroeger hielden, toen ze u de w*,- dementen ingediend hebben, als den heer Heemskerk vooraf klaren wijn geschonken had Men vergete niet, dat er verschillende leden van het kabinet zijn, die niets liever verlangen dan met eere te sneuvelen. Een verklaring als hierboven bedoeld zou natuurlijk een allerjammerlijkst effect kun nen hebben op de H. H. kiezers, die in 1913 zullen worden uitgenoodigd wederom een rechtsche meerderheid naar de kamer te sturen. Ook is bet de vraag ot de heeren Knyper en Lohman er zich iets van zullen aantrekken. Beide heeren behartigen natuur lijk ieder op hun manier 's lands belang. Dat doen trouwens alle Kamerleden. Maar als er nu op die wijze niets tot stand komt, waarom dan maar niet openlijk verklaard: zoolang deze twee clericale Napoleons Kamerlid zijn kunnen wij, rechterzijde, niets in 's lands belang doen De parlementaire anarchie kan misschien nog tot September aanhouden, maar orge> lukken gebeuren er vóór 1913 in het land Behalve in da parlementaire wereld is er thans ook in de finantieele wereld rumo* in casa. De invasie, die Rockefeller ia onze Oost denkt te doen door da ^Ned. Kol Petroleummaat8chappij" een strooptocht op de petroleum velden vau Sumatia te laten ondernemen, is don ook een gebeurtenis welke wel eens even van nabij mag bekeken worden. Vooral wanneer men daarbij eenige •dessous" in oogenschouw neemt. In de eerste plaats de Nederlanders, die zich niet geneeren om als commissaris van deze nieuwe »Nederlandache" petroleum- maatscjiappij op te treden. Een burge meester van Den Haag; een oud-minister van Marineeen ex-president der Katho lieke kamerclub leenen hun naam om deze Amerikaansche onderneming een Neder- landscb cachet te geven, en wat nog vóél bedenkelijker is, trachten door allerlei on handig, bijna zou men zeggen, onbenullig geschrijf in de Nederlandsche couranten het publiek zand in de oogen te strooien door te beweren, dat niet Rockefeller, die nota bene de meerderheid der aandeelen in de •American Petroleum-compagnie" heeft een echte Nederlandsche naam van een Nederlandsche Maatschappij 1 welke maat schappij wederom nauw samenhangt met de nieuwe »echte Nederlandsche maatschappij", waar zij de baas zijn. Verrukkelijk is het beweren, dat zij alle waarborgen" bezitten, dat Rockefeller, wiens creaturen zij zijn, nooit iets in hun maatschappij zal te zeggen hebbenRockeieller, die de eenige is, die hun de petroleum kan afkoopen en die het geld fourneert Toch roepen ze uit alle macht, dat niet Rockefeller, maar z ii de baas zijn in h u n maatschappij 1 Zijn hun statuten niet prachtig in orde geeft dat niet tegenover iemand als Rocke feller alle »waarborgen", dat deze koning der corruptie ooit iets in hun college te zeggen zal hebben. Wel is waar, is Rocke feller de eenige afnemer van hun petroleum voor de »onafhankelijke Nederlandsche" maatschappij is dat een heerlijk vooruitzicht en heeft Rockefeller 51 van de 100 aandeelen in de zuster-maatschappij de American Petroleum Company, maar deze feiten zijn onbeduidend vergele ken bij de waarborgen" der papieren statuten en van de finantieele kracht van bun eigen maatschappij. Is het wonder, dat een van onze eerste handelsmannen, aangezocht om als commis saris op te treden in deze »Nederl. Maat schappij" vroeg, of hij zich dan tegelijk ook als Amerikaansch burger moest laten natu- raliseeren Van zulke personen waren de heeren oprichters natuurlijk niet gediend. Evenmin van een anderen candidaat-com- missaris, die vroeg, of in Amerika 51 min der was dan 49. Het treurige van deze geheele zaak is echter, dat de officieele personen, die van den beginne af dadelijk halt hadden moeten roepen, integendeel deze patriotten hebben aangemoedigd in hun streven om Rockefeller een kansje in onze Oost te geven. Naar hetgeen men daarover hoort, grenst de aan den dag gelegde onbekendheid met de feite lijke toestanden aan het ongeloofelijke. Zoo zou b. v. de minister van koloniën de verzekering hebben gegeven, dat hij met vreugde de concurrentie op het gebied der petroleum-industrie in onze Oost begroette. Nu is dit volkomen te begrijpen en te bil lijken. Concurrentie kan steeds voor alles en penen afnamen. Als God .u toen, in. het jaar 1840, niet beschermd had, zoudt gij na alle in Russische soldatenkielen steken, en uw vrouwen zouden geen. sierlgke rokken meer dragen en zouden onteerd ztijn. Beoordeelt de toekomst naar het verleden. Het is beter, in vijandschap met de Rus sen te aterven dan met de ongeloovigen samen te leven. Blijft volhouden en ik zal met de koran en de sabel tot u komen en u tegen de Russen aanvoeren. Voor het oogen- bilk beveel' ik u, elke bedoeling, ja, iedere minste gedachte van. een onderwerping onder de Russen uit uw ziel te bannen. Sjamyi" keurde deze bekendfaxaking goed, onderteekende ze en besloot, die overal onder het volk te verspreiden. Hierna, kwam de aangelegenheid van Chadsji Moerat in. behandeling, die voor Sjamyt bui tengewoon gewichtig was. Hij wist zeer goed, (al gaf bij dat ook niet openlijk toe) dat de nederlaag, die hij nu in de tsjetsjna geleden had, hem niet had getroffen, als Chadsji Moe- rat met zijn bedrevenheid, dapperheid en zelfs vermetelheid hem ter zijde had gestaan. Het zou voeg hem voordeelig zijn geweest, als hij zich met Chadsji Moerat verzoend en hem weer voor zgn zaak had dienstbaar gemaakt. DAar dit- echter uitgesloten was, kon hij niet (toelaten, dat gene zich aan de Zgdo dor Russen stelde, en daarom was het on voorwaardelijk Jvofodig, hem. op de een of in ieder land een element van vooruitgang beteekenen. Maar wat Z. Ex. niet schijnt geweten te hebben is dat op dit speciaal terrein slechts concurrentie mogelijk istus- schen de Standard Oil Company en de Kon. Ned. Petr. Maatschap- p ij de eeB een Amerikaansche maatsohappij, die overal waar zij in petroleum producee- rende lauden komt, tevens de corrnptie als systeem medebrengt, waarom zij dan ook b. v. nooit in Britsch-Indië werd toegelaten, en de ander een Nederlandsche maatschappij werkende wel is waar met veel vreemd geld, maar dan toch een Nederland sche maatschappij, met Nederlanders als directeuren en met een fatsoenlijke reputatie. Tegenover deze feiten beteekenen de papie ren >statuten« van de »Ned. Kol. Petroleum Maatschappij* niets. En wat mij speciaal ergert is, dat nu de heeren «commissarissen* beginnen in te zien, dat zij leelijk in de «ogen van de publieke opinie in de klem geraken, overal rondvertellen, dat als zij er >ingeloopen< zijn, dit niet kan schold is, want dat zij van officieele zijde de verzeke ring hebben gekregen, dat zij een goed werk deden als commissaris in deze •Nederland sche® maatschappij zitting te nemen. Mij dankt, dat is het toppunt van onnoozelheid of hoe men het anders wil noemen. Ik meen, dat het goed is, dit eens rond uit te zeggen, omdat de sluwe zakenheeren die deze onderneming op touw hebben gezet, op die manier een blaam trachten te wer pen op een intègre man als de heer De Waal Malefijt. Er zou nog veel meer over deze zaak te vertellen zijn Voorloopig is het echter vol doende. Later zal er nog wel aanleiding bestaan om er op terug te komen. In deze quaestie is nog lang niet het laatste woord gesproken, want zij beeft ook haar inter nationale politieke beteekenis, welke men bier voor het oogenblik schijnt te onder schatten. Er wordt dan ook reeds beweerd, dat de burgemeester van Den Haag van plan is zijn commissarisschap" neder te leggen. Zonden de andere heeren, die een naam te verliezen hebben, dit voorbeeld maar niet volgen Uw getrouwe Torenwachter. PRIMITIEVE HARTSTOCHT (Uit de Rechtzaal.j De geschiedenis, die ik u verhalen ga speelt niet ia de middeleeuwen, al zouden de onge breidelde hartstochten en de bloederige détails waarvan sprake is haar eerder een plaats in dat tijdperk waardig keuren, dan in het jaar |dnzes Heeren. 11912. Op de Veluwsche heiden vinden we nog de gehuchtjes Vaar het woord spoorweg voor de bewoners (slechts een vage klank is van iets geweldigs in de groote stad, waar auto mobielen nog niet kwamen en wellicht nimmer komen jzulten ,daar de Zandwegen, die de eenige verbinding vormen met de buitenwe reld slechts ,aan hot ruw gevaar der boeren een (veilig pad bieden, waar petroleum en pannen daken, de grootste en eenige zegenin gen zSfn, die de nieuwe tijden hebben gebracht. Kan het anders, dat in die dorpen wie schrijven kan of lezen is er een profeet nog leven voorwereldlijke hartstochten en be grippen? Een arbeiderszoon in diergelijk gehucht had do oogen geslagen op een boerendochter uit dezelfde plaats, maar een boerendochter d&Ar is voor een arbeiders jongen welhaast onbe reikbaar en dat besef werkte op den jongen man als een striemenden zweepslag, terwijl de door het meisje betoonde genegenheid Zijn hartstocht feller nog deed laaien, al bleef hem toch staag voor oogen het besef nim mer te mogen dingen naaar heur hand, ten ware, ja, tenware dat hij, zij 't ook beschei den, eon stêe haar bieden kon. Dit besef, in 't benepon brein postvattend als een idéé fixe, word den jongen noodlottig- Hij was te jong, het bloed bruiste te harts tochtelijk in hem, om filosofisch afstand te doen van het onbereikbare; en te werken tot verkrrjging van het onontbeerlijke, hopende, dat liefdesmacht het wachten dulden zou - ha, ha, moraal in een koestal I Slechts op (een punt was alle denken gericht, r(jk te zijn in één greep Ware hfj een filister geweest, die kTanten leest, dan. zou hij 't wellicht hebben gewaagd van 't schamel loon in liotisico of tijdgeest te (Speculeoren, maar hij las geen kranten andere wijze uit den weg te ruimen. Dit zou zoo gebeuren, dat een betrouwbaar man naar Tiflis gezonden werd, die hem daar doodde, pf dat men hem uit rijn tont lokte en hem dan een kopje kleiner maakte. Het zekerate middel, hetn tot terugkeer ta be wegen, was, de bevrijding zijner familie in het uitzicht te stellen, inzonderheid den loskoop van. rijn Zoon, die Chadsji Moerat eooajs Sjamyi Vel bekend was, boven alles lief had. V,an dezen zoon moest men zich dus be dienen, om den ander in zijn macht te krij gen. Toen de raadgevers over deze vraag handelden, sloot Sjamyi de oogen en zweeg. De raadgevers wisten, wat dat te beteeke nen haddat hg nu al naar de stem van den profeet luisterde die hem ingaf, wat hem te doen stond. Nadat wel vjjf minuten lang een plechtige stilte gehoorscht had, opende Sjamyf de oogen, kneep ze nog kleiner dan anders sa men en sprak Leid den zoon van Chadsji Moerat voor mij. Hy is hier, zei Dsjemal Eddin. Inderdaad (wachtte Jooesoef, do zoon van Chadsji Moerat, (mager, bleek, in lompen gekleed en naar de benauwde gevangenis-1 lucht riekend, maar met het toch nog mooie gezicht en. do sierlijke gestalte, mot de schit terende, zwarte oogen, die ook rijn groot-' moeder Patimat had, aan de poort van den en wist van premieloten en grondkredietban- ken zooveel als een Amsterdammer van de heide. Een schat te bemachtigen was het eenig doel en daarvoor zou hem geen moord af schrikken. Buiten het gehucht ui een eenzaam beide- hutje woonde de schaapherder, een man die meer dan tachtig winters telde en om zijn weinige behoeften in T plaatsje als een pot ter bekend stond. Duizenden zou de oud© schaper wel be zitten, die hij, in gei te vel genaaid, op zjjn borst bewaarde en immer met zich omdroeg. Wat was er verbeurd om 't leven van dim ouden, zijn tijd had immers uit en magere Hein lag reê op de loer Die man bezat duizenden, dat gaf den door sla», en toen in den vroegen morgen van een nieuwen da$ de oude als felkendage zijn schapen grazen, zou, sprong uit het hout de jonge kerel op hem af en ritste hem in een snee den strot open, dal het hoofd bijkans van den romp werd gescheiden. De hond sprong de belager van zijn baas niet naar de keel, de oude trouwe Hector was veertien da$en te voren gestorven, Kalm wachtte de moordenaar tot alle levens- teekenen geweken waren om daarna minitueus de kleeren te onderzoeken Toen knalde een vloek het zakske was er niet; ook in het hutje was geen buit te vinden. Toch zou hij haai' trouwen, zou 't ook een tweede misdaad kosten, doch zoover kwam het niet, haar liefde overwon den. tegenstand der ouders en rij zouden tesaam in het huwe lijk treden Op den dag dat de plechtigheid zou plaats vinden, enkele minuten tevoren, werd hij ge arresteerd en eerst in de eenzaamheid der opsluiting kwam tot hem het besef van zijn gruwelijke daad. Toen hy terecht stond huilde hij als een kinddat was de moordenaar, die Ojnbe- wogen de laatste stuiptrekkingen van zijn slachtoffer gadesloeg |om het daarnja te be- berooven. Ze gaan hem nu twintig jaar geven, en dat is maar goed ook: we zijn de middel eeuwen ontgroeid S. De Byksmiddelen. De opbrengst der rijksmiddelen (hoofd som en opcenten) over de maand Mei 1912 bedroeg f 17.450.082.88 tegen f 17.410.440.91} in Mei 1911. Het één-twaalfde der raming over het geheele jaar bedroeg f 15.196.270.76. Wij laten hieronder volgen de inkomsten van de eerste vijf maanden van 1912, vergeleken met die van de eerste vijl maanden va 1911. Middelen 1912 1911. Grondbelaat f 5.605.538 624 f 5 489869 78 Personeel 2 663 358.89 2.492087 58} Bedrgfsbel 4 222.041.954 3.781 687 15} Vermog bel. 3 629 654.09 3.491953 96} Mjjnreohten Invoerrecht. 6.649.182.76} 5.952.175 11 Formaat'Og. 12 457.35 11.194.65 Suiker 9.978.655.56 9 666 515 50 Wfl'n 460.081.07} 525 435-16 Gedistilleerd 11.628 838.41 11 289 655 39 Zout 704.256.90 714 572.32 Bier en Azjjn 545.965.52 518 566.26 Geslacht 2 199.198.40 2.187.898 20} Goud, zilver 224.351.024 205.010 35 Ess-aaüoon 321 01 263 89} Zegelrechten 2 576 663.02 2 434.612 42} Registratier 3.429 338.21 3 358.082 07 Hypotheekr 358 497.85} 352 395 88 Sncoessier. 5 470.325.15 6 027 767.22 Domeinen 640.456.04} 674 722.06 Poaterjjen 6.848466 96 6.574 790 71} Rjjkstelegr. 1 994 908.— 1.713.414 - Staatsloterij 233.919.28} 236.204 30} Jacht, visech 1.271.25 756 Loodsgelden 1.386 996.39} 1 286 492 50 Totaal t 71 464 243 24} f 68 985 612 50 Te Th al en werd Zondagmorgen een voudig en plechtig herdacht het 25jarig be staan der afdeeling Tholen van den Nederl. Protestantenband. Ds. Haverkamp van Nijmegen, die in 1887 in de stichting zoo'n werkzaam aandeel heeft buitensten hof, of men hem niet spoedig zou Toepen. Joessoef deelde de vijandelijke gevoelens niet, die zijn vader tegen Sjamyi koesterde. Hij kende niet het heele verleden, of ats hy dat ook kende, dan had hij dat toch niet zelf doorleefd en begreep hij daarom niet, waarom een dergelijke haat zijn vader tegenover Sja myi vervulde. Hij had slechts dien eenen wenschhet lichte, luchtige leven, dat Kg als zoon van den Nahib in Choensach had ge leid, Weer te kunnen beginnen en daarom scheen het hem geheel overbodig, deze vij andschap tegen Sjamyi te voeden. In tegen stelling met zijn vader, ja trots zjjn vader was Joessoef van geestdrift voor Sjamyi ver vuld en deelde de vereering voor hem, welke de bergbewoners in het algemeen voor den Imam koesterden. Met een zeer bijzonder gevoel van trillen den eerbied trad hij nu do kamer binnen, waarin de raadgevers zaten, bleef aan de deur staan en ontmoette, toen hij do oogen opsloeg, den grimmigen blik, dien Sjamyi uit de half gesloten oogen. op hem richtte. Daar bleef hij een poos staan, trad toen op Sjamyi toe en kuste diens lange, witte hand mot de lange vingers. J\j bent de zoon. van Chadsji Moerat? Dat ben ik, Imam Je Weet, wat je vader gedaan heeft? Ik (weet bet. Imami 'en biet spijt me. gehad, was, zooals we reeds meedeelden, uit genoodigd dezen morgen den dienst te leideu. Een groote schare was opgekomen zelfs uit Holtajnd Do heeren ds Lolcama en V. d. Meuten waren Imet het bestuur van de afd. Bergen op Zoom voor do plechtigheid overgekomen. Spreekgestoelte en orgel waren eenvoudig doch netjes met planten versierd Na (afloop werd door den secretaris na mens de leden eevi stoffelijk blijk van waar- deering Overhandigd aan ds Haverkamp en aan de heenren ds. Lolcama en Van der Me uien Voor de vele moeite die zij zich steeds voor onze afdeeling getroosten en aan de heeren M. Chrisriaanse, thans voorzitter en J. Blaae koster, voor den belangeloozen ijver, dien tij beiden van de oprichting af voor de goed© zaak getoond hebben Een vorstelijke gift en een ruime collecte kwamen de kas ten goede. De eenvoudige plechtigheid maakte op allen een diepen in druk. Kerk. Kiesv. voor Evenredige Vertegenwoordiging. In de op jl. Vrijdagavond in het Christ. Tehuis gehouden vergadering van de kerke lijke kiesvereeniging voor Evenredige verte genwoordiging „De Ned. Herv. Kerk" al hier werd door den voorzitter medege deeld dat door het bestuur dezer Vereenijj ging een conferentie gehouden was met het bestuur der vxijz. kiesvereeniging „Evangelie en Vrijheid." In deze gecombineerde bestuursvergade ring was men onder} nadere goedkeuring der algemeene vergaderingen van beide Vereenigingen tot het besluit gekomen bij de a. s. verkiezing van 68 gemachtigden eene gezamenlijke actie te voeren. Ten einde dit op de meest practiscbe wijze te doen was overeengekomen dat de vr ij zinnige kiesvereeniging ditmaal geen candidaten- lijst zal indienen, maar alle vrijzinnigen zal opwekken de candidatenlijst van „Evenre dige vertegenwoordiging" te steunen. Deze candidatenlijst, zoo meldt men ons bevat 34 namen van personen van etische en 34 namen van vrijzinnige richting, van :J welke 68 personen men zeker weet zij belang stellen en toonen in kerkelijke zaken en godsdienstig leven en van welke men zeker weet of met grond veronderstellen mag dat zij het beginsel »evenredige vertegen woordiging" znllen voorstaan. De voorzitter kon mededeelen dat in de den vorigen avond gehouden algemeene verg. der vrijzinnige kiesver. «Evangelie en Vrij heid" onder algemeene instemming besloten was, dit voorloopig besluit goed te keuren en na ampele bespreking nam ook deze verga dering hetzelfde besluit en werd de voor- loopige candidatenlijst definitief vastgesteld. Nadat nog besloten was, dat beide vereeni gingen ieder voor zich en ook gezamenlijk de stemgerechtigden zullen wijzen op het zeer goede en zeer ernstige gewicht van de komende verkiezing zoowel voor deMiddel- bnrg8che gemeente zelve als voor hare leden individueel, en meegedeeld was, dat het ledental der jonge vereeniging reeds tot ruim 100 gestegen is en ook velen zich als begunstiger hebben doen inschrijven, sloot de voorzitter de vergadering. Om den Christennaani In do rubriek „Kerknieuws" van. da „N. R. Crt." vinden we een antwoord op het m gezonden stuk dat ds. P. II. Veen ons zond, en waarui hij verdedigde dat de modernen op den „Christen"-naam geen aanspraak heb ben, daar „Christen" hier in theologischeni zin moet worden opgevat De schrijver in de „N. R. Ct." merkt naar aanleiding daarvan het volgende op Ds. Veen onderscheidt in het spraakgebruik tweeërlei opvatting van het woord „Christen". In de eersto plaalte heeft het een. zedelyfca beteekenis, en wil men er mee aanduiden een braaf en goed mensch, die ia de voetstap pen van den. mensch lie vendem Jezus wan delt. Wij geven toe, dat deze opvatting be staat, en rif1 het met ds. Veen. eens, dat deze opvatting te vaag is en in. haar vaag heid nietszeggend. Gelijk menigmaal goedhar tige en welmeenen.de memschen zeggen, „dat Wij toch in ons hart eigenlijk allemaal socialist zijn," doch zij hier met het woord „socialist" uitsluitend op het barmhartig gevoelen doe Jen, zoo gebruiken vel© mensch en het woord „Christelijk" in volkomen denzelfden zin. Kun je schrijven? De moet een moella worden en krijg daar les in. Schrijf dan aan je vader, dat, als hf tot aan Beirom tot mij terugkeert, ik hem vergif fenis zal schenken en dat dan alles bij het oude tzal bleven; als hg zich daarentegen tegen mij verzet, en big de Russen blgft Sjamyl'a trekken namen een dreigende uitdruk king aan dat ik dan je grootmoeder, je moeder en al de anderen over de dorpen, zal doen verdeden, maar dat ik jou hot hoofd zal doen afslaan. Niet een spier vertrok in Joessoefs gelaat, hij knikte slechts ten teeken, dat hg Sja- myl's woorden verstaan had. Schrijf hem dit, en geef den brief aan mijn bode mee, zei Sjamyi en zag daarna Joessoef Jangen tijd zwijgend aan Oê schrijf hem, dat ik jou begenadigd heb, en je niet zal dooden, maar je de oogen zal la ten .uitsteken, zooals ik dat met alle ver raders doe. Ga nu. Joessoef scheen in Sjamyl's tegenwoordig heid volkomen rustig, toen hij) echter dB raadkamer verlaten had, stortte hij zich op den man, die hem geleidde, trok diens dolk uit de scheed© en wilde zich daarmee doo den, doch de ander greep hem bij den arm en hij werd geboeid en weer naar den ker ker geleid (Wordt vervolgd)-

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1912 | | pagina 5