MIDDKLBIRRSÜKCOERAIT
H\ 141
1SS" Jaargang.
Maandag
17 Juni.
Middelburg 15 Juni.
KAMEROVERZICHT.
Ingezonden Mededeelingen.
Dit Stad en Provineie.
19f 2.
Dm# eoiruit ver*ohy*t d a g e 1 y k met uitzondering van Zon- ei Fee«tdage«.
?flj* par kwartaal, zoowel voor Middelburg «la voor alle plaatien ux Nederland fraaoo pp. f2
Afzonderlijke nummer* kotten 5 eeut.
AdTertentiBn bij abonnement op voordeeüge voorwaarden.
Proipectusien daarvan zyn aan het bureau te bekomen
Advertenties voor het eentvolgende nummer moeten de. middag, vóór één ««r
aan het bureau bezorgd zyn,
Advertentiöi 20 cent per regel. Bij abonnement veel lager. Geboorte-, dood en
alle andere familieberichten en Dankbetuigingen van 17 regel* f 1.50elke regel meer
20 cent. Reclame* 40 cent per regeL Groote letter* naar de plaat*, die lij innemen.
Tot de plaatiing van advertentiön en reclame*, niet afkomttig uit Zeeland, betreffende
Handel, Nijverheid en Geldwezen, is gerechtigd het AlgeniMn Advertniitle*l(n?eUB
A. DE Ld StAJB Ai., N.Z. Voorburgwal 266, Amiterdam.
Dit nummer bestaat uit twee bladen en
sen Kinderblad.
EERSTE BEAD.
Zy', die zich thans op ons blad
abonneeren ontvangen de num
mers tot 1 Juli gratis.
Tweed© Kamer.
Zitting van Vrijdag.
Het was op denzelfttea dag, dat d© ongeluk
kige Bakkerswet van Minister Talma werd ver
worpen, dat men algemeen wist, dat de heer
Lóhman zich duchtig bezighield met het ont
werpen van de amendementen, die tegenover
het stelsel van des Ministers Raden wet ter iuit-
voering van de Ziektewet, een ander stelsel
zouden plaatsen, en tevens in daden zouden
omzetten wat de motie van de heeren Rood
huizen en de Kanter nog slechts met woorden
had gevraagd. Maar toen die amendementen
Waren ingediend, was het voor een ervaren
parlementariër als de heer Van Karnebeek is,
niet moeilijk om te bemerken, dat men met
deze amendementen, hoe goed ook bedoeld,
in een impasse was geraakt; impasse daar
door, omdat deze amendementen, wclkeeerst
Hg de Ziektewet kunnen worden behandeld,
feitelijk, worden zo aangenomen, geheel de
Raden wet overbodig maken, en dus de dis-
cuBsie, dienaangaande gehouden, evenzeer over
bodig zouden doen zijn. Om uit die impasse
te geraken, stelde hij zeer terecht voor om
ten-opzichte van de situatie het advios der
Commissie van Voorbereiding in te roepen, en,
handelend zoo ©enigszins mogelijk conform dit
advies, uit de impasse te (geraken.
Met het voorstel der Commissie van Voor
bereiding was de Kamer inderdaad uit de im
passe; met de intrekking der amendementen
van den heer Lobman, door den voorsteller
aelf, geraakte men in een nieuwe, veel moei
lijker impasse. Want amendementen als deze
de heer Goeman Borgesius heeft het zoo
terecht aangetoond zijn maar niet amen
dementen, die men indient en weer intrekt.
Ze Zijn in een Kamer als deZe, waar de
tegenstand tegen Minister Talma's stelsel'
too groot gebleken is, van te groot belang
om niet als eigendom dier Kamer te worden
beschouwd van af het oo.genblik, dat zij zijn!
ingediend. Wat de heer Roodhuyzen deed na
het intrekken der amendementen door den
heer Lobman was volkomen billijkwas meer
dan Üat, was noodzakelijk. Immers, de denk
beelden, in die amendementen belichaamd,
zouden toch, ook zonder dat de amendemen-1
ten nog bestonden, steeds ter sprako zijn
gébracht, en zij zouden dan de discussiën, j
doordat zij deze ingewikkeld hadden gemaakt, i
meer hebben opgehouden dan een eenvoudig
afdeelingsonderzoek thans had kunnen doen. I
Niet de heer Roodhuyzen, maar de b<w'
Lohman zelf, die de eerste impasse voor
Kamer bracht, bezorgde haar door zijn min
stens zonderling, onbegrijpelijk te noemen
houding, ook de tweede. Hij was een
vriend voor de Regeer in g, waarmede, naar
populaire uitdrukking; van den heer
per, deze zich „geschoren" mocht reke
nen; hij was zulk een vriend ook voor
«Je rechterzijde. Want hij, die toch wel kon
begrijpen, dat men links amendementen als
do zijne niet Zonder meer zou laten intrek
ken, bracht daardoor geheel de rechterzijde,
en hel allermeest wel twee der rechtschei
leden van de commissie van voorbereiding,
in een politieke positie die alles belialvo
aangenaam was. Wat men voor de amende-
meuten van don heer Lohman wilde doen,
wilde men met genoegen doen ook voor de
amendemen ten van den heer Roodhuyzen
maar ïnen begreep zeer goed, dat niét uit
•vrijen wil de intrekking der amendementen'
was geschied, doch dat politieke dwang daar-!
van do oorzaak was.
Dien politieken dwang zou men dus moeten
trotseeren, wilde men het oorspronkelijk ad-
vies over de amendementen, van kleur plot- 1
seling vegandord, handhaven. Tegen dien
dwang had do rechterzijde in moeten gaan,
indien zij vandaag had gestemd zooals zij
het waarschijnlijk gisteren na hot eerste ad
vies der Commissie van Voorbereiding zou
hebben gedaan. „Het was niet aardig van don
heer Roodhuyzen om deze amendementen over
te nemen", zeide de hoer Nolens vandaag in
oen allerongelukkigste inleiding tot zijn on
beduidende motiveering van het nieuwe ad
vies der Commissie van Voorbereiding. Het
was niet aa,rdig tegenover do rechterzijde,
zeer zekeren het zou zelfs onverantwoorde
lijk zijn geweest, indien het slechts gold
politiek spel Doch men mocht zeggen, dat
het dit in de gegeven omstandigheden niet
was dat de wensch wel daaruit sprak om
het land een ziekteverzekering te bezorgen
zoo goed |als men die mogelijk achtte. En juist
daarom hadden deze van onderteekeiuing;
slechts veranderde pmenderocSiten recht op
gelijke behandeling, ging het niet bij de heden
gehouden beraadslagingen en gevallen beslis
singen om die amendementen zelve, al werden
zg ook herhaaldelijk genoemd, maar ging het
pm de raag, of de waardigheid en de onpar
tijdigheid der Kamer niet verboden ohi aan
de amendementen te onthouden wat men de
zen had toegestaan zoolang zij rechtsch sig
nature droegen. Het ging over de amendemen
ten heen, om de Ziektewet en de Raden wet
het ging over deze beiden heen om wat mo
reel pok de sterkste politieke meerderheid
aan handen moet leggen.
Dat inderdaad deze vraag gold, niemand
heeft het beter doen uitkomen dan de heer
Schaper in zijn korte, pittige redevoering,
waarin het een aardig moment was, toen hij
den Ministers van Justitie on Oorlog zijn
leedwezen betuigde, dat zij zoo langen tijd
vergeefs aanwezig hadden moeten zijn in af
wachting van de behandeling der militaire
strafwetten, maar |iat zij uit dezie discussie toch
wel konden hebben geleerdgeleerd ook dat het
niet altijd een voorrecht is lid der recht-
sche meerderheid in de Kamer te zijn! De
heer Schaper zedde, dat de Commissie van
Voorbereiding niet had te overwegen wat haar
te doen stond tegenover de amendementen-
Roodhuyzen; maar eenvoudig zich had af te
vragen gehad, wat er veranderd was sedert
liaar advies over de amendementen-Lobman
werd uitgebracht. Zij had dan moeten zeggen,
dat niets was veranderd. De heer Nolens zeide
wel in zijn nu niet juist niet zeer gelukkige
motiveormg van het thans afwijzend luidend
advies der Commissie, dat de omstandigheden,
waaronder beide reeksen amendemen ten wa
ren in,gediend, «liet dezelfde waren; dat men
van den heer Lehman een verdediging had
mogen verwachten, <lie door overleg met de
Commissie en ook met den Minister tot een
vruchtbaar resultaat had kunnen leiden; dat
daarentegen de heer Roodhuyzen zelf dadelijk
had gezegd, zich voor de verdediging der
amendementen niet verantwoordelijk te kun
nen stellen.
Maar, nog daargelaten, dat het een teeken
van zwakte is, wanneer argumentatie voort
komt ,uit do woorden van een ander; de
heer Goeman Borgesius eerst en daarna de
heer Roodhuyzen zelf, hebben er op gewe
zen, dat dit een vangen was op woorden,
waartegen n. b. de heer Nolens den dag te
voren een afkeuring had doen hooien. De
heer Roodhuyzen had er slechts nadruk op
gelegd, dat hij niet voor elk detail bij de
verdediging kon instaan, had zich wegens
treurige familieomstandigheden de vrijheid
voorbehouden om die verdediging niet direct
zelf te kunnen voeren, maar men wist toch
waarlijk wel, dat er links mannen genoog
waïen al was het nu niet de kleine Rood
huyzen, die men ging vergelijken met den
grooten Lohman, zeide de eerste sarcastisch
om de .groote lijnen der amendementen,
waarom het voornamelijk ging, te verdedigen,
to trachten dienaangaande den Minister tot
inkeer te brengen. Maar de heer Goeman
Borgesius constateerde met nadruk, dat men
hier niet met argumenten, welke men niet
gehoord had, te doen had, maar met motie
ven, die hij niet mocht noemen zonder voor-
zitterlijke afstraffing te moeten krijgen, met
invloeden, die besmettelijk voor rechtscho kop
stukken schijnen te zijn in deze dagen.
Het slechte politieke voorbeeld, dat de heer
Lohman gegeven heeft, dus meende de afge
vaardigde van Rotterdam I, heeft nagewerkt,
en de meerderheid van de Commissie is he
den zwart gaan noemen wat gisteren wit
heette. En hij had er nog bij kunnen voe
gen, dat als in dezelfde kalmte en op de
zelfde zuiver zakelijke igrondslagen als den
vorigen dag de beslissing was genomen, het
toch wel merkwaardig mocht heoten, dat juist
de drie rechtsche leden door dien zakelijken
geest waren aangetast geworden.
Het verloop van den dag was overigens, de
situatie in aanmerking genomen, kalm en
bedaard De heer Nolens ving aan met het
afwijzend advies der Commissie van Voorbe
reiding mode te deelen; de eerste sprekér,
die dit advies met harde woorden van biltere
ironie aanviel, was de heer Goeman Borge
sius. Na hem kwam de heer Drucker op zijn
gewone bedachtzame en bedaarde manier aan-
toonen, dat hier twee dingen in het spel wa
ren de taak der Kamer om zichzelf niet be
lachelijk te maken en haar plicht om zaken
zakelijk af te doen, vragend daarbij alleen
naar do nationale belangen. De derde spreker
van de linkerzijde was de hoor Troelstra,
die in een lange uiteenzetting van de kwestie
tot do conclusie kwam, waartoe ook de beide
andere sprekers waren gekomen, dat het
slechts aan politieke motieven kon te wijten
zijn, dat men deze amendomenten-Roodhnyzen
weigerde, wat men aan de gelijk geredigeerde
van den heer Lohman had willen toestaan.
Maar hadden de beideyorige sprekers ge
meend zij het 'waarschijnlijk ook slechts of
ficieel dat de Kamer 'één ander advies zou
volgen, de heer Troelstra maakte zich geen
illusie. Alleen in zijn peroratie, die althans
iets deed merken van wat er naar zijn eigen
zeggen in hem bruisfchte en schuimde, wees
hij de rechterzijde op de groote verantwoorde
lijkheid, welke zij Zichzelf en de Kamer op
legde wees hij haar op de gevolgen, welke
oen zoodanig vertrappen van de minderheid
zonden kunnen uitwerken En nu als gisteren
ging hij den driestarsclirgver in „De Stan
daard" te lijfvroeg met ronde woorden of
het maar aanging, dat deze hier bleef zwijgen,
nadat hij achter de schermen zrjn rot speelde
en zijn zin kreeg, terwgl hij hier lijnrecht
deed togen wat hij In „De Standaard" advi
seerde. Maar de geachte afgevaardigde van
Ommen zat impassible als altijd in zijn bankje
de getrouwen om hem. heen zijn vatbaarder
voor dergelijke opmerkingen dan hij zelf.
Toen kwam eindelijk de eerste spreker van
rechts juich aanmeldenhet was de heer
Lohman. Geheel de stroom der Kamerleden
verplaatste zichdicht gesohaard achter de
Ministerstafel en voor de voorzitterstafel ston
den de heeren in de nauwe ruimte opeengtM
pakt Links de altijd strijdlustige Duys voor
aan, dien wij een oogenblfk later den voorzit
ter konden zien wijzen op de bel, die deze nog
nimmer heeft gebruikt. Aan weerszijden van
den heer Lohman stonden de mannen van
rechts geschaard, elke poging tot nadering
van links afwijzendde lieer Ankerman voor
op, ,boo6 zich makend om elke interruptie
van den heer Duys achter hemde hand hem
kalmeerend op den schouder leggend de heer
Thomson, die meermalen de zaken gaarne van
de grappige Zijde beziet.
De heer Lohman heeft heel lang gesproken,
heeft heel bedaard gesproken en veel min
der dan gisteren aanleiding gegeven tot iro
nische opmerkingenmaar de interrupties ble
ven toch niet van de lucht. Toen de afge
vaardigde van Goes betoogde, dat een afdee-
lingsonderzoek, als men thans wcnschte, daar
op zou neerkomen, dat do Raden wet er nim
mer uitkwam, lachte men van links U komt
er ook nooit uit. En inderdaad, wie don lieer
Lohman hoorde, en wie kent den anders
helderen betoogtrant van dit sieraad van de
Kamer, gelijk de lieer Drucker hem nog he
denmorgen noemde, die moest erkennen, dat
het wel een zeer duistere zaak was, welke
de heer Lohman op te helderen zocht, zoo
zeer ontbraken thans de .gewone helderheid
en doorzicht in geheel zijn rede. Hij werd
boos, toen men hem van links interrumpeer
de, maar boos zijn is geen argument; hij
zeide, dat hij zou verklaren wat hij op het
hart had en dat men hem dit niet zou be
letten door te schreeuwen i9 dat een
parlementair Woord? daarbij doelend op
die interrupties. Indruk kon zijn betoog niet
maken, en te minder naarmate bet de zin
nen en de opmerkingen lang aaneenrggde.
Argument van zakelijke beteekerus was er
evenmin te vinden in de opmerking van
den heer Nolens, dat men zich van zekeren
kant wel het monopolie van zakelijkheid, van
onpartijdigheid, van juist inzicht en andere
brave deugden wil toekennen evenzeer
als van andere zijde het monopolie van
Christelijkheid, niet waar? maar dat i
daarom dat monopolie nog niet heeft. De
eenige, die althans trachtte te argumen boeren
was de lieer Aalberse, die niet ten onrechte
zeide, «lat men niet kon beweren, dat de
Kamer zich anders hield dan den vorigen
dag geschied was, aangezien stemmen over
het voorstel der Commissie van Voorbereiding
om de amendementen-Lokman in de afdeolin-
gen te onderzoeken, niet had plaats gehad
Maar de heer Goeman Borgesius zeide zeer
juist, dat weliswaar die zekorlieid niet be
stond, maar dat de heer Aalberse zelf, die
hot aantal zijner politieke vrienden, dat met
hem tegen dat voorstel zou hebben gestemd,
als vier moest erkennen, het beste bewijs
geleverd had, dat waarschijnlijkheid en zeker
heid niet ver van elkander waren. Bovendien,
de commissie had zwart genoemd wat zij
gisteren wit noemde en men behoefde niet
to ver te gaan om daaruit do conclusie te
trekken, dat men. hiermede de Kamer be
lachelijk maakte.
De Kamer bleef vrij rustig bij geheel de
behandeling; had men gisteren reeds eenige
minder aangename tooneelen gevreesd, kon
men vandaag zooiets te meer duchten,
het bleef bij een geprikkelde stemming en
zelf3 van de leiding van den voorzitter vergde
men niet bovenmatig veel. De heer Van By-
landt* echter kent de Kamer slechthij die
zoo gaarné een ieder ter wille is prikkelt
haar zonder noodzaakverkort door toegeven
op het laatste oogenblüc zijn eigen prestige.
De discussie duurde langhet liep tegen het
koffieuur en nog was geen bepaatd voorstel
aanwezig, dat tegen het advies der commis- j
BÏe inging1er was dus niets waarover de
stemming, die ieder als noodzakelijk erkende,
kon worden gebonden. Do heer Van Karne- i
beek bleek bereid een voorstel m dien geest i
te doen en met een viertal medeleden uit
alle groepen van links aan de Kamer te vra
gen ook de amendementen-Roodhuyzen in de
afdeelingen te doen onderzoeken, en in af
wachting daarvan de behandeling der Raden-
wet te schorsen Over dat voorstel wilde
men spreken, niet van rechts, waar men
stemt en zwijgtmaar van links om zijne hou
ding te motiveeren
Door het kijken naar de klok werd men ge
haast; men gevoelde dat de Kamer ongedu
rig werd, wilde pauseerenmaar de voor
zitter, die met leedwezen liad gezien, dat
de Ministers van Oorlog en Justitie reeds ge
heel den ochtend vergeefs aanwezig waren
geweest, wilde des middags dadelijk met de
militaire wetten beginnen hij bleef door
gaan liet den heer Van Idsinga een verkla
ring afleggen met. betrekking tot het voorstel-
Van Karnebeekgaf, teen men al ongeduldiger
en ongeduldiger werd, aan den heer Goeman
Borgesius het woord „Ik kan niet stemmen
als ik niet eerst heb koffiegedronken", kluch-
tigde de heer Duys in wanhoopen boos riep
de heer Rugenholtz, naar rechts wijzend
„Daar gaan ze wel koffiedrinken De heer
Borgesius beproefde te spreken, maar het
was onmogelijk onder dat rumoer; toen deed
hij een ernstig beroep op don voorzitter om
niet onnoodig den schijn te wekken als wilde
hij deze discussie afhameren. Toen begreep
ook de voorzitter, die aan afhameren zeker
niet «lacht, wat er in zulke oogenblikken op
het spel kan staan door onnoodig te prikkelen
en hij gaf toe. En bijna juichende om him
veroverd koffie-lialfuurtje gingen de heeren
uiteen.
Na de pauze nog enkele korte woorden over
het aanhangige voorstel en over de „aange
nomen kinderoH" van vifen heer Roodhuyzen
ik hoop, dat mijn eigen kinderen nooit
zoo in opspraak worden gebracht, was 'tin
zijn repliek en toen ging men stemmen.
Rechts tegen links; met 50 tegen 36 stem
men viel hot voorstel en zelfs die elementen
aan de rechterzijde, die nog wel eens in
dividueel zich afscheiden, bleven getrouw aan
het rechtsche vaandel. Toen dr. Kuyper
stemde en tegen liet voorstel stemde, scha
terde de heer Duys. „Als „De Standaard"
dat eens wist!" Men lachte; zelfs de mi
nisters verborgen een glimlach achter hun
hand; alleen «Ir. Kuyper zag en. hoorde niets;
is niettegenstaande de „wonderlijke herstel
ling" zijner gehoororganen, ons te Utrecht
aangekondigd, nog altijd doofin som
mige gevallen. Hij ging den heer Duys star
aankijken en deze, die „niet tot do meest
vertegenen behoort", hield het tegen dien blik
niet uit!
•-:•;
Toen eindelijk kwamen de Ministers
Oorlog en Justitie in actie; toen werd de
regeeringscommissaris vanuit de loge gehaald,
waaruit hij dit parlementair schouwspel had
.gadegeslagen, om naar beneden te komen, ter
verdere verdediging van «ie militaire strafwet
ten. Bij de bespreking van het optreden van
een burger-president en militairen als voor
zitter en leden van den krijgsraad kwam
de regeeringscommissaris in persoonlijk
flict met den heer Hugenholtz; deze achtte
den inderdaad zeer ministerieel doenden heer
Dresselhuys te veel (getreden op politiek ter
rein en vond dit niet zijn terrein. Vandaar
een persoonlijk feit; een verklaring van Mi
nister Regout over den omvang van
voegdheden van den regeeringscommissaris,
die ons wel wat in strijd met do usance en
de K. B. van benoeming scheen. Daarna ach
tereenvolgend, vrij eentonige beraadslaging
over de diverse artikelen met opmerkingen
van de heeren Van Hamel, Hugenholtz en
Thomson, en met daartusschen als aangenaam
intermezzo een grappige, maar niet zeer prra-
cipieele speech van den heer Duys. Er is
toen heel wat gelachen 1
En nu vervolgen we Dinsdag met de Ra-
denwet. Zal het lang durenof zal mis
schien de stemming over bet eerste artikel
reeds een resultaat schenken? Zal do be
handeling vlot gaan of zal do uiterste lin
kerzijde do woorden van don heer Schaper,
dat een verwerpen van bet voorstel-Yan
Karnebeek ook voor de rechterzijde wel eens
minder aangename gevolgen kon hebben, in
daden gaan omzetten En welke daden
We wachten af. Maar Tzijn wel troebele
dagen van misschien opgewekt te boeten,
maar zeker niet opwekkend parlementair
leven. V. d. M.
Kilo
f 1.50
©Zeer Zeer®
Krachtig Voordeelig
Uit Middelburg.
A. s. Woensdagavond zal het Middel-
burgsch Muziekkorps, dir. de heer J. Morks
een openbare muziekuitvoering geven op het
Molenwater. Het concert zal om 8 uur
beginnen.
Gistermiddag vond alhier een relletje
plaats. Een vrouw, gescheiden van baar man,
kwam bij 't huis waar deze met hun kind
woont. De bewoonster van het huis, wilde
de vrouw niet binnenlaten. Deze maakte
groot kaba .I, sloeg een tiental ruiten in en
mishandelde de oude vrouw die haar toe
gang weigerde.
De politie werd gewaarschuwd, nam de
vrouw mee en maakte proces verbaal tegen
haar op. Een en ander geschiedde onder
groote belangstelling van de velen die door
de herrie aangetrokken werden.
De bruggeknecht 0. W. Udo te Middel
burg is met ingang van 16 Juni a. s.
benoemd tot postknecht te A b e e 1 e.
Uit Vlissingeo.
De Vrij Liberale kiesvereeniging De
Grondwet besloot gisterenavond bij de her
stemming in het Ille district de kiezers
vrij te laten.
Gisterenavond om 10 uur is te V 1 i g-
singen de matroos Van der Heijden bij
het aan boord willen gaan van den sleep
boot »John Buil", liggende in de buiten
haven, misgesprongen en te water geraakt.
De ongelukkige is waarschijnlijk met het
hoofd op de verschansing geslagen, want
hij is niet meer boven gekomen. Heden
morgen werd zonder resultaat ter plaatse
gedregd.
De zeeloods J. Heeres, die aanvankelijk
bij het periodiek geneeskundig onderzoek
voor den loodsdienst was afgekeurd, is thaqs
bij het commissariaat onderzoek geschikt
bevonden.
Naar wij vernemen zijn aan de dezer da
gen in de voormaligen oesterput overge
brachte kreeften een massa gestorven. Men
vischt de doode dieren op en kookt ze ter
plaatse.
Als oorzaak wordt genoemd de onoordeel-
knndige behandeling der dieren.
In pluats van ze een voor een voorzichtig
te water te brengen heeft men ze met man
den vol te water gegooid waardoor de dieren
op een hoop kwamen te liggen, zich aan
elkaar vasthechtten, waarna zij met haken
van elkaar getrokken zijn.
Ook moet naar wij hooren de put, die
vlak bij de mestvaalt gelegen is, niet geheel
schoon zijn gemaakt.
Uit Walcheren.
De vrijzinnige kiesvereeniging te V e e r e
heeft Dinsdag besloten voor de vacature in
den gemeenteraad, ontstaan door het. ver
trek van den heer Amadio, candidaat te
stellen den heer J. W. Götzke. De anti-
revolntionnaire kiesvereeniging besloot Don
derdag geen tegencandidaat te stellen.
Bij advertentie in ons blad werd alle
overgaDg over de buitenplaats »Der Boede"
te Koudekerks verboden. Dit is weer
een gevolg van het schromelijk misbruik
dat van deze overgang gemaakt werd, ter
wijl het buiteD onb wooud was.
Thans is de bunenplaats bewoond door
Jhr. A. M. van Doorn van Koudekerke.