MIDBELBMGSCBE COURAST. jj. go 133' Jaargang. 1912 Maandag 11 Maart. Middelburg 9 Maart. Partij of Arbeiderspartij KAMEROVERZICHT. Dit de Staatsconrant. Dm oo«r»»t n,«hü»t dagslot., met »itzo»d»ri»g va» Zo», en Pe,atdage». frfi, p.t kwartaal, zoowel voor Uiddelburg al. voor alle plaatse» i» Nederland franco pp. f2 Afzonderlijke nummert kotten 5 cent A d v e r 't e zTtïTn~b^pabonnement op voordeelige voorwaarden. Pro»pectn»«en daarvan zijn aan het bureau te bekomen. AdTtrtentiön voor het eerstvolgende nummer moeten des middag, vóór één uur aan het bureau bezorgd zijn. Advertentiün 20 cent per regel. Bij abonnement veel lager. Geboorte-, dood- au allo andere familieberichten en Dankbetuigingen van 17 regels f 1.50elke regel mee 20 cent. Reclames 40 cent per regel. Groote letters naar de plaats, die zij innemen. Tot de plaatsing van advertentidn en reclames, niet afkomstig uit Zeeland, betreffend-. Handel, Nijverheid en Geldwezen, is gerechtigd het Algemeen Advertende-IBi!?cst! A. DE LA HAK Ac., N.Z. Toorbirgwal £66, Amsterdam. Dit nommer bestaat uit twee bladen met een Kinderblad. EERSTE BEAD. Zij, die zich thans op ons blad nbnaneeren ontvangen de nnm< mors tot 1 April gratis. Men ia het gewoon dat de Sociaal- Denocratische Arbeiderspartij zich de reputatie aanmatigt van de eenige party te aijn, die strijdt voor de ware belangen der arbeiders. Alle andere partyen worden minachtend op zy geschoven als niet- oprecht in hetgeen ze voor de arbeiders zeggen te willen doen. Nu behoeven die andere partyen zich danr niet veel van aan te trekken. Mis schien ergeren sommigen zich wel eens aaa de verwatenheid waarmee die aan matiging wordt uitgesproken, maar daar weat men wel aan, en het behoeft nie mand te beletten voort te gaan met bet bepleiten van dingen die hij nuttig acht. Xn niet alleen als ae nuttig zijn voor de arbeiders. Want het is nn eenmaal zoo, dat er behalve arbeiders ook nog andere menschen op den aardbol wonen, wier belangen de aandacht waard zijn. Maar ómdat die S. D. A. P. zoo prat gaat op haar karakter van arbeiders party" mag er wel op gewezen worden, wanneer men in en buiten die S. D. A. P. een strooming waarneemt, uitgaand van arbeiders, en zich richtend tegen het party-bestuur. Het verschijnsel heeft zich al heel vaak voorgedaan. Maar het is nu weer zoo sterk, dat „Het Volk" eu andere bladen er vol van zijn, en dat er al een krachtig gerommel te hooren is als Toorbode van een dreigend onweer op 't a. s. Paaachcongres. De aanleiding tot deze nieuwe uit barsting is de houding door het Party- bestuur aangenomen bij en na de zee liedenstaking te Amsterdam van het vorig jaar. Die houding was ook zeker merkwaardig voor het bestuur van een arbeiderspartij. Want niet alleen heeft het zich en daardoor ook de party onthouden, van bet verleenen van directen stoffelyken steun, maar bovendien heeft „Het Volk", en ook Troelstra persoonlijk, zich zeer scherp veroordeelend uitgelaten over de houding en de daden der stakers, zoo scherp zelfs, dat aau Troelstra werd verweten dat hij de arbeiders in den mg aangevallen en op hen gespnwd had. Er is voorts een brochure over dit oiderwerp verschenen van H. Snee vliet, met een felle voorrede van H. Roland Holst, die zelfs zei dat «de konse- kwente sociaal-democraten» te beslissen zullen hebben of bnn plaats niet is in de S. D. P. in plaats van in de S. D. A. P. de verachtelijkste kettery die voor een volbloed S. D. A. P.-er denkbaar is. Voorts verschenen er in den laatsten tyd «Nabetrachtingen» in «Het Volk», persoonlijke verdedigings-artikelen van Troelstra, wysgeerige beschouwingen van Van der Goes in het «Weekblad». En leBt best, staan er op 'de agenda too het Paaschcongres verscheidene voorstellen van afdeelingen betreffende «partij en vakbeweging». We zullen ons uiet verdiepen in de vraag wie er gelijk heeft, in wiens daden nu wel het zuiverst het socialisme tot uiting komt. Dat gaat ons niet aan. Dat moeten de partijgenooten maar onder elkaar uitmaken. Maar we kunnen daar om toch wel met belangstelling dien twist aanhooren, waut men leert dan merkwaardige dingen over de verhouding waarin die arbeiderspartij" tot de arbei derswereld in ons land staat. Waarom liet de S. D. A. P. die zee liedenstakers in [de kou, en waarom wordt nu in Het Volk" wel opgewekt tot delijke steuning van de stakende elec- triciens te Amsterdam Het antwoord is voor een buitenstaan der verwarrendomdat de electriciens behooren tot een vakvereeniging (den Alg. Ned. Metaalbew. Bond) die aange sloten is by het Nederl. Verbond van VakvereenigingeD, en die zeelieden niet. Het klasse-bewustzijn der S. D. A. P-ers gaat nl. niet zoo ver dat het zijn sym pathie uitstrekt tot klassegenooten die geen volgelingen zijn van de S. D. A. P.- taktiek. De verklaring van die eigenaardige verhoudiug is ten deele te vinden in de ingewikkelde arbeiderstoestanden in A sterdam, ten deele in de betrekking die er bestaat tnsschen het Ned. Verb, van Vakv. en de S. D. A. P. De eerste kwestie is al oud, de tweede nieuw. De eerste is nog een nawerking van Domela Nieuwenhuis' geest. Tegenover diens anarchistische theoriën van econo mische actie, d. w. z. van staking alleen en geen parlementair gedoe, beeft de S. D. A. P. een verwoeden strijd gestreden van haar oprichting in 1894 af. En ze scheen de baas te zijn geworden. Maar toen in 1902 de groote spoorwegstaking uitbrak, bleek Domela Nieuwenhuis weer .chtiger dau de S. D. A. P. Eu het is zijn leer die zich ook weer uitte in de taktiek by de zeeliedenstaking. De tweede oorzaak is, zooals we reeds sehreven, van jonger datum en groeide uit de S. D. A. P. zelf. Bij de heftige twisten die vooral een jaar of zes geleden de partij beroerden, en welke eindigden met de uitwerping van de lastige critische elementen, die later de 8. D. P. stichtten, de verhouding der party tot de vak beweging een van de groote beginsel- Troelstra had steeds het denkbeeld bepleit om tegenover de neutrale'' g der anarchisten, die geen politieken invloed bij economische actie toelieten, over te gaan tot het stichten van een vakorganisatie, die wel zelfstan dig naast de S. D. A. P. werkzaam zou zyn, maar in die Party baar natuurlijke rer zon zien. De consequentie daarvan was, dat de arbeiders die de S. D. A. P. niet als hnn leidsvrouw erkenden, van haar voogdij werden uitgesloten, en een dergelijke uit sluiting van mede-proletariers was voor een deel der sociaal-democraten te kras. Men verweet Troelstra dat hy louter sociaal-democratische vakvereenigingen wilde. Troelstra overwon echter. De party ging met hem mee. Datzelfde kwaad heeft zich nn weer gewroken. En er is nog iets anders bijge komen. Die door Troelstra gewenschte vak organisatie, welke het anarchistische Ned. Arbeiders Secretariaat concurrentie zou aandoen, bestaat. Het is het Nederl. Verbond van Vakvereenigingen, onder leiding van Oudegeest, oorspronkelijk met een uitgesprokon S. D. A. P.-karakter. Oorspronkelijk, wel te verstaan. Want wat is er gebenrd. Dat N. V. V. is gegroeid, zeer sterk gegroeid. Het telt by de 50.000 leden. Maar dat zijn niet allen S. D. A. P.-ers. Want het aantal leden dier party haalt de vijftien duizend nog niet. Bij gevolg begint het rood van dat Vakverbond erg te verbleeken. En tóch dat is bij verscheidene stakingen gebleken is de invloed van N. V. V. op het partij-bestuur zeer groot, zelfs zoo groot, dat sommigen spreken van de „overwoekering" van de partij door de vakvereeniging. M. a. w. de pupil schryft de wet voor aan den voogd, tot ergernis van veel party-genooten. Dat moest ook wel het gevolg zyn. Een vakvereeniging redeneert heel zuiver wan neer zij zegtaan stakers die niet bij mij georganiseerd zyn, verleen ik mijn steun niet. Dat is toch een grondslag van haar bestaan. Maar het gevolg is geweest, dat 't N. V. V. tegen haar voogd zei Nu moet jy ook niet de mcnscben hel pen, die ik niet helpen wil. En de S. D. A. P. heeft dat gedaan Ze heeft sympathie-stakingen, besmettingstheoriën en ondersteuningen van niet- of elders georganiseerden nit den booze verklaard, natuurlijk met gevolgen, die lijnrecht ingingen tegen de leer van „solidariteit van alle proletariërs". En zoo zyn ook de zeelieden niet door de S. D. A. P. ondersteund zijn hnn handelingen scherp bekritiseerd door Troelstra en „Het Volk". In dat laatste hadden ze o. i. groot gelijk, maar daar gaat het nu n;et om. Uit die heele geschiedenis bljjkt dat de S. D, Arbeiderspartij haar hand heeft afgetrokken van een groot deel der ar beiders, waarvan zij zich als de bescherm vrouwe aankoudigt. En voorts dat zij dat niet deed op grond van de socialistische beginselen maar louter gedwongen door de toestanden, geschapen door haar eigen taktiek om, zij 't ook indirect, meester te worden over allen, ook zonder dat die anderen ervan gediend zyn. Er is nu een gemengde commissie uit de besturen van party en Vakverbond bezig de grondslagen voor beider samen werking nader te onderzoeken. Wel een bewijs, dat men zich op onveilig terrein voelde. En we voorzien dat ook die com missie de consequentie van de zelf ge schapen omstandigheden niet zal kunnen voorkomen. Och, zal men van die zijde zeggen, maak je maar niet blij met een doode musch Bij de verkiezingen stemmen al de arbeiders toch op onze mannen. 't Is mogelijk, hoewel niet zeker. En in ieder geval is de parlementaire actie slechts een deel, zelfs, naar Troelstra s in „Het Volk" erkende, een deel van inkrimpend belang voor »de beweging". Bovendien hebben de socia listische Kamerleden by de interpellatie over de Kattenburg-relletjes het pijnlijk ondervonden, hoe verlamd hnn parlemen taire actie wordt, wanneer zij niet de arbeiders-massa achter zich hebben, zooale dat in hnn terminologie heet. Er is onlangs een statistiek gepnbliS ceerd, die het karakter der S. D. A. P. als arbeidersparty in een eigenaardig licht stelde. Dnt was een statistiek van de beroepen der leden in Amsterdam, en er bleek uit, dat de eigenlyke arbei ders de minderheid vormden. De meer derheid waren personen, »wier maat schappelijke positie," om de woorden van Van der Goes te gebruiken, „die van den kleinen middenstand nadert, althans tot een bevoorrechte minderheid onder de arbeiders behooren", zooals: onder wijzers, ambtenaren, sdvokateu, journa listen, diamantbewerkers, kantoorbedien den, winkeliers, e. d. De «niyere prole tarische rakken bleken slechts schamel vertegenwoordigd. Van de 2658 leden in Amsterdam, rangschikt v. d. Goes er 1457 onder de bovengenoemde groepen. En daar moeten dan nog bijgevoegd worden de als „zonder beroep" aangegeven vrouwen dier partij genooten. Er is op gewezen, dat de verhou ding in andere plaatsen bijna overal gunstiger zal zijn dan in Amsterdam, Dat zal wel zoo wezen, want nergens is de afkeer onder de arbeiders jegens de S. D. A. P. sterker, dan onder die in Amsterdam. De geest van Domela Nieuwenhuis Maar als we zoo eens nagaan wat we in andere plaatseu dan Amsterdam waar namen, dau kan toch ook daar gelden, dat de S. D. Arbeidersparty daar ver scheidene leden telt, en zelfs vaak be- heerscht wordt door personen, die zeker niet tot het »zniver proletariaat" gere kend kunnen worden. Dat doet natuurlijk niets af aan de oprechtheid dier leden. Maar het doet veel af aan het karakter der party. Haar revolutionnair karakter heeft de S. D. A. P. al lang verloren, halve nu en dan in een speech voor een volksvergadering. Het arbeiderskarakter begint ze nu gaandeweg ook al te ver liezen. De betaling der Indische vloot. Dezer dagen werd in een driestar in de „Standaard" het denkbeeld geopperd om de peperdure Indische vloot te laten betalen door „de industrieelen en kooplieden die uit Indil' de milJioenen halen." Van de inlanders mag het niet ge nomen worden, meent het blad. Wie een volk overheert, moet zelf voor zijn gezag opkomen. Het uit de gewone Landskas te nemen, gaat bezwaarlijk, nu er zoo tal van andere nooden om hulp roepen en de bodem van de kas te zien komt. Er blijft dus wel niet anders over, of er zal iets op gevonden moeten worden, om de ondernemingen, die van en uit Indiö het groote voor deel trekkeD, het hoofdaandeel te laten betalen in de kosten van een vloot, aan wier bescherming zij immers het wel slagen van hun onderneming danken. Dat dit zou kunnen, betwijfelt nie mand. Dat gegadigden er zich met hand en tand tegen zullen verzetten, spreekt van zelf. Maar ten slotte zullen we toch voor het dilemma staan Op die wijs de kas stijven, of anders de vlootwacht in Insulinde opgeven. De „N. Gt." maakte de spottende opmer king dat het denkbeeld voor ruimere toe passing vatbaar isDe verbetering van bet Noordzeekanaal laten betalen door Amster dam. Het bijzonder onderwijs door de abonnés van „De Standaard". Enzoovoorts. Bet denkbeeld verdient o. i. ook niet meer dan ironie. Want bet is toch moeilijk vol te honden dat alleen die industrieelen en kooplieden belang hebben bij het behoud van Indie. Van de zijde dier Indiërs zal men zelfs de tegenwerping moeten verwachten, dat voor hun zaken er weinig belang bij hebben onder welke vlag hun plantage of mijn staat. Nederland veel meer. Bovendien is nog heelemaal niet uitge maakt dat de vloot van pantserschepen alleen voor Inditi bestemd is. Vooralsnog zullen die schepen telkens repatrieeren en dan ook ons land helpen beschermen. Is soms die aanbeveling in de „Standaard" een inleiding voor een politieken zet, die bij de b.8. behandeling van het aangevraagde pantserschip minister en schip moet redden Tweede Kamer. Zitting van Vrydag. Het was vandaag compleet stilte na den storm. Geen booze gezichten meer, geen ver ontwaardigde uitroepen, geen pathos en geen waarn. distr.-insp. ren kalm co zakelijk, en wij besprakai de beste wijze 0111 voorgoed vrede te brengen in bet rumoerige Gooiland, waai- jaren achten;» de bekende gemeene rechten op de heiden weiden tot zooveel f wasten aanleiding fiebbea gegeven. Dat men vanuit Gooiland zelf deze beraad- slagingen mol belangstelling volgt, men kom het bespeuren aan het gezelschap op de gere serveerd e tribune en waaronder men elkander den heer Floris Vos, den liekcnden voorman der nieuwe partij, aanwees Veel belangrijks leverde de discussie niet op. althans niet voor diegenen, die bmtcn Gooiland staan. Bij artikel 37 der wet verdedigde de hoer De Wijkorslooth een tweetal amende menten, waarvan liet eene ten doel bad le voorkomen, dat voor de gemeenten bij ontbin ding een belangrijk deel der waarde van de CTonden door den verkoop verloren gaal eu net tweede op hel oog had de bijzondere rech ten. welke men aan Naarden wil toekennen De Minister en de regeenngs-commissaris, ook de heer Schaper hadden een groot bezwaar tegen dit amendement, dat dan ook met meerderheid werd verworpen, anders ging het daarentegen met een amendement van den heer Rutgers dal ten doel had te bevorderen, dal de nieuwe regeling van den aanvang af zal kunnen too- non waartoe zij leidt, zonder te worden belom merd door aandrang tot ontbinding De Minister had wel ooren naar dit amendementde beer Rutgers was reeds verheugd over zijn eerste parlementaire succes, dat m dienst van fiot zwaar bezochte district werd behaald, en de heer Duys riep reedsveni vidi vici! Maar ,,ik heb het nog niet overgenomen" gromde de Minister den afgevaardigde van Zaandam toe. en inderdaad toen namens de commissie van rapporteurs de heer Druckor bezwaren maakte, nam hij het niet over De stemming gaf hem echter ongelijk en werd toch een suc ces voor den lieer -Rutgers, die het amende ment met, 31 logen 23 stemmen /ng «ange nomen Toon gingen wij beraadslagen over een ander stukje klein goed, de zoogenaamde pensioe nen voor zijdelingsche diensten, eene regeling welke een eind wil maken aan de reeds jaren bestaande feitelijke onbillijkheid, dat personen, die in dienst zijn van rqksamblcnaren zon der zelf echter rijksambtenaar te worden ge rekend, geen recht op pensioen genieten. De heer De Meester zette in den breede zijn sym - patbie voor dit ontwerp uiteenals Minister was het hem niet gegeven geweest, deze rege ling tot stand te brengen, maar hij zou Iiaar thans gaarne ondersteunenal achtte hij den ■pzet ook ui /ooverr' verk. -rd, dat er e»n criterium voor hel begrip van zijdelingBche diensten in do wet ontbreekt En daarna kwam de heer Holsdingen opname van nog enkele ca tegories in dit ontwerp vragen, en zijn ver langlijstje werd zoo groot, dat de heer Thom- 'zich niet langer kon inhouden uit te roepen: ,je doet waarachtig alsof je Van der Molen bent!" „Ja", repliceerde de spreker, ,maar ik ben zooveel minder duur I" En een koor van stemmen van links viel lachend in: ,,en de financieele toestand is immers zoo veel gunstiger I" Dat was het eenige meer vrooljjko moment van den dag. De Rotterdamsche afgevaardigde Heemskerk, die op het gebied der rijks-fman cicn specialiteit is, kwam den opzet van het ontwerp verdedigende heer Ankerman kwam spreken tegen de terugwerkende kracht van dit ontwerp, de heer Treub kwam van de go- logonhcid gebruik maken om een woordje te plaatsen voor do pensioneoring van gemeente ambtenaren, die op een enkele uilzondering na bijna allen zijdelingsche diensten voor den staat verrichtenen de heer Smeer ge tenslotte kwam zijn voldoening betuigen, maar kon ook zijnerzijds niet nalaten om nog een verlang lijstje van vergeten calegoriën voor te dragen, en dat verlanglijstje ging zelfs terug tot de ambtenaren van do „Amsterdamseho Kanaal Mij.", die in de jaren 1883 en 1884 in vasten dienst van den staat zijn getreden. In de volgeodo week, naar men meent op Donderdag, zal d© Kamer definitief stemmen over do armenwet. Dio stemming zal niet twij felachtig wezen! V. d. M enthousiasme voor miskende rechten; wij wa- 1 April, bij den Raad Bjj kon. besluit: ia benoemd buiten bezwaar van 's rijks schatkist, tot vertegenwoordiger van do Neder- landsche xegoering op hot in April 1912 te Romo to houden 4do internationaal congres voor lichamelijke opvoeding, E. Deen,, te 'a-Gravonhago, lid van hot hoofdbestuur van den Nedorlandschen Bond voor lichamelijke opvoeding; is benoemd lot distr.-insp. der spoorwegdien- ien, L. W. Capel c. i., thans adj.-ing. bij den Raad van Toezicht op de Spoorwegd., teven» J met ingang van Töezicht op de

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1912 | | pagina 1