Dingen waar men naar
vraagt.
Ter Overdenking.
Dit de Pers.
Kerknieuws.
Benoemingen.
Letteren en Kunst.
BtteJ «es rede, die do aanleiding weid vaij
■dec oorlo}; maschen Italië on Ocstcsiryk.
KAN D£ ENGEJLSCHE VROUW REKENEN?
De .Engoiscbc vrouw, meent men, ia geen
goede huisvrouw. Zo kan niol rekenen En
op rekenen komt hot toch voor do zuinig©,
dat is goede huisvrouw, aan. Iedere vreemde-
ting, die, Londen bezoekend, oplet, hoe de
dames aan de kas van groote magazijnen of
^eethuizen in haar romannetjes verdiept zijn,
moet erkennen, dat de dochter Albions liever
in (een droomwereld dan in die der dorro
cijfers leeft
Maar do buitenlander niet alleen ontwaart
dit. Onlangs heeft de echtgenoot»- van den
Lord Mayor van Londen zich in gelijken,
zin uitgelaten. Do Engelse he vrouw heeft oen
afkoer van cijfers. Ze trouwt vroeg en.
ze verstaat hel huishouden niet. Zc ia niet
bekwaam, een eenvoudig huishouden to bc-
Ook hierover heeft men gegevens. Do „Daily
Ohroniclr" hoeft daarvoor gezorgd en zich
ongetwijfeld den haat van de leeslustige, ge
huwde vrouwen In Engeland op den bals ge
haald. I Was in Augustus en dus komkom
mertijd, toen genoemde krant voer haar lezers
een enquête uitschreef, wat ze van do vroege
huwelijken dachten.
De uilslag was beschamend voor do vrou
wen, Op do tien huisvaders was c-r maar één,
die deze toejuichte. De anderen klaagden, dat
hun vrouwen de handen voor hel huishouden
verkeerd stonden.
Ren man was er, die zeide, nooit het huis
houdboek van zijn wederhelft in te zien.
Ik begrijp er n.ets van en zij kan het mij
niet uitleggen. I Is dus maar tijdverlies."
Onlangs bracht de „Daily Mail" onlhullin-
yen over hetzelfde punt. De secretaris van
het hoofdbestuur der rekenplichtige ambtena
ren was daar. aan hot woord. Vrouwen kun
nen mol rekenen, was de meening van dezen
gezaghebbende, omdat zij de waarde van cijfers
iniel begrnjpen Ik ken hoogst verstandige
vrouwen, die het orgaan daarvoor missen Op
kantoren kan men haar dan ook slechts meer
mechanisch Werk opdragenposten in het
grootboek overschrijven of het dag-joumaal
bjjhoudendingen, waar overleg bij te pas
komt, gaan haar slecht af. Vandaar, dat geen
firfia ui Londen, aldus de secretaris, haar
boeken uitsluitend door vrouwen laat brj-
houdm
DE OPPERSTALMEESTER VAN DEN PAUS.
Het Mjkt spotten, maar hot is volle ernst.
De pausen, die nooit meer door Rome's stra
ten rijden, houden die er toch een opperstal
meester op na? Inderdaad. Het eere-ambt
dateert natuurlijk uit den tijd, toen de paus
nog wereldlijk vorst was. Pius IX en Leo XIII
zpn slechts op bet eind van hun loven nu en
dan naar den naast hel Vaticaan gelegen tuin
gereden Tot do tegenwoordige, Pius X, ook
deze laatste overblijfselen uit een roemvol
verleden heeft afgeschaft
Tevoren liet een oude bediende de prach-
ugc karossen aan de verbaasde vreemde
lingen zien, terwijl de stijve paarden ergens
ui een donkeren stal vernuften. De wagens
'zpn nu voor goed opgeborgen, terwijl de pau
selijke rossen verkocht zrjn. En als Pius X
tiaar den tuin wil, bedient hij zich van het
moderne voertuigde auto.
Hoe we erbij komen, thans deze herinne
ringen op te diepen? Omdat den 22sten van
deze maand de dignitaris zelf gestorven is
Hij droeg den klinkenden naam van Luigi
frèrlupi-Crescemzi, was „marehese" en bo
vendien „cavallerizzo maggiore di Sua San
rila", Romeinsch patriciër enz. Twee en tach
tig is hij geworden. Wat past dit alles bjj het
ambt, een versteend ambl, dat hij, laatste in
do rjj, bekleedde 1 Hij was een klein, onaan
zienlijk mannetjo, verschrompeld en den laat-
sten tijd verlamd, dat men moeilijk in de
-waardigheid van opperstalmeester kon den
ken. Getrouw aan zijn verleden bewoonde hij,
tot voor korten tijd met zijn Engelsche vrouw,
die uit de bekende familie Fitz-Gerald stam
de, zijn familicpaleis in een nauwe, norsche
straat Tien jaar geleden stierf zijn eenige
zoon en diens, blijkbaar lustige, weduwe
heeft nu den „zwarten" adel van Rome open
lijk den rug toegekeerd, benevens haar eer
waarde familie hopeloos gecompromitteerd
door haar verloving met een sergeant-majoor
-van de gendarmerie, haar schoonpapa in het
grauw en duister palcis alleen latend Waarin
•?.q overigens geen ongelijk had
RADIUM.
Iedereen hooft er van gehoord, mam niet
ieder woet den klepel te vinden van deze klok,
die zoo luide slaat Daarom hieronder eenige
ejjfers.
Radium I Deze geheimzinnige stof. waarvan
er thans misschien nauwelijks 10 gram in de
wereld is en waarvan één grammetje nog het
kleine sommetje van 100.000 fr. kost, bezit
zooveel wonderbaarlijke eigenschappen, dat al
wat ervan verteld wordt bijna aan de ver
zinsels van een verbeoldingsrijk man doet den
kon.
Het was Mev Curie en haar zou jammerlijk
verongelukten man, gelukt, uit con Noorweeg-
acho soort erts een geheimzinnige stof te trek
ken, die zij radium noemden.
Radium bezit een voortdurende uitstralings
kracht, welke door niets is tegen te houden,
noch te beperken. De uitstraling gebeurt voort
durend, onafgebroken en dringt door alles heem
Het is een stoffelijke uitstralingskracht, die
Ï00, 1000, één milliocn, één milliard jaren, ver
schillend volgens de opvattingen der geleerden,
oen zelfde kracht blijft afwerpen, zonder dat
deze rermindert.
Het is fabelachtig welke oen kracht dit
vertegenwoordigt. Een gram radium ontwik
kelt op 1000 jaar 5 miljard paardenkracht.'
Indien de kracht van éen gram radium in één
maal kon worden verbruikt, zou één gram ge
noeg zijn om een spoortrein, bestaande uit 40
wagons, viermaal rondom de wereld te doen
rpden.
De z o n komt den 7 dezer op te 7.35 uur
en gaat onder te 4.54 uur.
De maan komt heden op te 5.24 en gaat
onder te 8.27.
Heden, Zaterdag, ir het volle maan.
Fietsrijders en wagenbestuurders hebben
de volgende week hun lantaarns aan te
steken te 5 unr 25 min.
Den 20sten Februari is het Vasten
avond.
Zij die zich willen aangeven als kiezer
kunnen daarvoor in hun gemeente op het
gemeentehuis terecht tot 15 Februari*.
Inschrijving voor do brandweer te
Middelburg in de maand Februari Woens
dags en Zaterdagsvoor de mannelijke
Middelburgers van 1876, en voor de van
elders ingekomen van 1867'75. Wie zich
niet aangeeft, loot niet mee.
De beste wijze om zich op de slechte men
schen te wreken, is dat men hun niet gelijkt.
Marcus Aurelius.
Een luchtig woord, past goed op een inge
wikkelde en nultelooze kwestie, een koolblad
is goed genoeg als deksel voor een schotel
Taylor.
Alle genoegen inoet gekocht worden met
leed. Het verschil tusschen valsch en waar
genot is hierin gelegen, dat het ware genot
betaald is vóórdat gij het geniet, enhetval3che
nadat het genoten is, Fors ter.
Een denkbeeld ziet er, evenals een berg,
heef verschillend uit, al naar de plaats ran
waar we het beschouwen.
Victor Hugo.
Veel spannen, breekt de boog, en veol ont
spannen den geest. Baco.
Wie ,alles koopt, wat hem gerief is.
Die moet verkoopen wal hem lief is.
Jacob Cats.
Er zpn menschen die alles zoo fyn en
scherp behandelen, dat ze. om zoo te zeggen
brood met een scheermes snijden
i Auerbach.
Bemint gij hot leven, verkwist den tqd dan
niet, want dat is do stof waaruit het ge
maakt is. Frajiklin
Als men de geestigheid naloopt, vangt men
de dwaasheid. Montesquieu.
Er zijn altijd in de wereld twee soorten
van menschen hamers en aambeelden.
Cherbuliez
V er a c he waari
Enthousiasme, waarde heeren,
Is dis d'oester, wou 'k beweren.
Zoo men die niet versch geniet,
Zegt een ieder 'k Lust ze niet
Geestdrift is geen pekelharing,
Goed voor jaren ter bewaring.
Goetho.
(Epigrammatisch).
Prof. Geesink over Ethica.
De derde winterlezing ïu de Bogardzaal
werd Vrijdagavond gehouden Als spreker trad
too op Prof dr. VV. Geosink van Amsterdam
met het. onderwerp „Iets over Ethica".
Bij 't begin van zijn lezing wees prof. Gee-
sink er op, dat de ethica tot ons gekomen is
door de Grieken Socrates is de man die
zich eigenlijk met volle kracht voor 't eerst
op deze tak van wetenschap toelegde. Door
hem werd het eigenlijk een nieuwe tak der
filosofie Want oorspronkelijk was alle we
tenschap wijsbegeerte. Langzamerhand ontston
den evenwel uit de filosofie verschillende
wetenschappen en daarbij ook de ethiek
De ethiek dan is de wetenschap van de
zeden, het is de zedeleer Daarin ligt nog
niel^vastgelegd precies wat we noemen het
zedelijke. We verstaan onder ethica, namelijk
de wetenschap die zich toelegt op het nagaan van
het doen en laten van den mensch Men zou
h,et kunnen zeggen dat ethiek is levensleer
Dal spreker juist dit onderwerp koos ge
beurde lo. omdat het tot zijn professie be
hoort en 2o omdat hel hier betreft een
wetenschap, die is het belang van iedereen,
het is de wetenschap van het zedelijk leven
van allen Men kan deze leer op verschillende
manieren beoefenen en wel practised als men
optreedt als zedeleeraar en theoretisch als
men beschouwingen geeft over het zedelijk
leven, het ontstaan en ontwikkelen daarvan
enz.
Het lag in spreker's bedoeling theoro-
tisch deze wetenschap te behandelen en er
fclus een en ander over mee te declen. Daar
voor verdoelde hij zijn rede naar oen viertaj
hoofdpunten, n.l. lo. de konteekenen der
ethiek, 2o het wezen, 3o het ontstaan en 4o.
de verhouding er van tot het godsdienstige
Alvorens tot de bespreking van deze punten
over te gaan wees spreker er op 'dat het
woord zedelijk ongelukkige gekozen is, daar
het ïoo dubbelzinnig kan worden opgevat.
Men kan het woord zedelijk gebruiken als
een tegenstelling van natuurlijk, maar ook als
een tegenstelling van onzedelijk, wat een groot
verschil madkL
Uit konteekenen over 'talgemeen wordt
ons het bestaan van een feit duidelijk. De
kenteckcmest van het zedelijke nu zijn drie-
orlei. Men kan toch de menschen beoordcelen
naar het goede en het slechte, men kan deza
beoordeeling doen geschieden naar een norm,
en ten slotte kan men oordeolen naar een
maatstaf van denken en handelen
Oordcelen naar het goede en het slechte is
wol het oorspronkelijkste, een kind en een
natuurmensch oordeelen m dezen zin. Zij
oordeelen meer naar het aangename en het
onaangename 't Eerste is „goed", 't tweede
persé „slecht". Men noemt dat, dat men bij
zulke lieden te doen heeft met een be gee-
renden wilzij kennen nog niet don gehoor-
zamenden wil. Bij hen is nog geen ethiek De
ethica ontstaat eerst, wanneer men onder
scheidt liet zedelijk goede en liet zedelijk
slechte en die tracht toe te passen bij zich-
zelven en anderen.
Het wezen der ethiek dankenwe ook
voornamelijk aan Socrates. Deze wijsgeer leefde
m een tijd van verlichting. Er waren toen
veel wijsgeeren, die spraken over velerlei din
gen, maar oppervlakkig en zonder voldoende
door te dringen in hun onderwerpen. Maar
Socrales dwong ze om zich aan hun onder
werp tc houden en daarin door te dringen.
En bij die studie kreeg men de scheiding van
hot wezenlijke en hot zedelijke. En wat is nu
zedelijkheid en hoe doet zo zich voor? Hier
over zijn nog verschillende richtingen. De eer
ste partij zegt, dat het zedelijk goede is
dat, wat leidt naar het gelukdit is de cudae-
monistische partij. De andere, de imperatieve
partij, vraagt niet naar het resultaat der han
deling, maar naar de middelen die zijn aan
gewend. Die middelen, die moeten goed zijn.
Zij zeggen niet zooals de eerste partij, „het
doel heiligt de middelen."
Spreker verklaarde zich voorstander der
imperatieve partij. Het. zedelijke kan niet zit
ten alleen in het doel. Waren m het verhaal
van de Barmhartige Samaritaan de roovers
eens teruggekomen om slachtoffer en Samari
taan te dooden, zou dan dc daad niet even
goed mooi gebleven zijn? Het nuttige en hel
zedelijke gaan lang niet altijd samen.
Het Eudaemonistische vraagt geluk voor
de omgeving. Maar wal is geluk niet een
uitgebreid iets? Geluk is bij een cultuur-
menseh iets heel anders dan bij een heiden
In de vorige eeuw is hel vooral geweest
professor Immanuel Kant, die in Duitsch-
Land heeft gewerkt voor de imperatieve be
ginselen Kant is eigenlijk de vader van de
critische wijsbegeerte. Hij duidde op den plicht
van zedelijkheid in alle doen en laten, op
do categorische imperatief. Bij de imperatieve]
moraal is er iets dat gebiedt Maar wie? En
hier komt men weer op twee ideeën, n 1. op
de üieteroiU»nie en op do autonomie In het
eerste geval komt de herinnering en drijfveer
aan plichtsvervulling van een anderin het
tweede geval komt die van den persoon zelve,
't Kind leeft in een atmosfeer van hetero
nomie j voor hem denkt zijn vader en die
dwingt het .zijn plicht te doen, wat het kind
gewoonlijk onaangenaam vindt en don vol-1
wassen mensch vindt deze drijfveer natuurlijk
nog meer onaangenaam
Kant. die voorstander was der autonomie
zei eenvoudigdoe uw plicht. Maar vragen
velen, wat is mijn plicht? En hier gelooft
spreker dat bevelen moeten komen van hooger
hand, dat men hier het heteronomische en
het autonomische moet verbinden door het
theologische.
Hier is dus hel zedelijke het plichtmatige
geworden. De deugdelijkheid gaat zich hier
toonon in het karakter. En dat karakter
drukt zich af als een cachet op al het werken,
het doen en laten van den mensch
De vorige eeuw kenmerkt zich, doordat men
toen naar het ontstaan van zoovele din
gen is gaan zoeken. Zoo is men toen ook
het ontstaan der ethica gaan naspeuren. En
toen kwam men voor hot probleem i3 het
zedelijke, intuïsme, of is het empirisme?
.Is men er toe gekomen door -instinct, of
door ervaring, door ondervinding De voor
standers van empirisme denken dus dat men
het zedelijke in iets eerst vindt, als men er
van liet on-pliclitmatige ondervonden en inge
zien heeft De intuïsten gelooven dat het
versland, de rede hier den weg, moet aan
geven. Hier staat men weer voor een anti
these maar <K)k hier geloofde spreker dat
wel een synthese te vinden is. Spreker ge
looft niet dat het imperisme opgaat. Het
is twijfelachtig of iemand die iets verkeerds
gedaan heeft het niet weer zal doen,ook al ziet.
hij het kwaad in. De intuïsten die denken dat
dó mensch zich moei laten leiden door in-
nerlijken drang, kunnen 't ook Nvel mis hebben.
Spreker geloofde dat men deze beide be
grippen, m aanmerking nemende de omgeving,
moet weten samen te vatten De opvoeding
hel geven van zedelijk voorbeeld treedt hier
op den vooigrond. Zoo is dus de vraag
hoe de mensch komt aan de onderscheiding
tusschen goed en slecht en hoe komt men
er by het goede juist te willen? Hoe gaat
dus de begeerendc wil over in den gehoor-
zamenden wil?
Hier, zegt spreker, hebben de christenen
antwoord op gegeven. Zij hebben het vraagstuk
van determinisme en indeterminisme, d. w. z.
het doen naar aanleiding van allerlei omstan
digheden en'het doen naar vrijen wil, ontwik
keld. t
Spreker gelooft, dat men komt tot onder
scheiding van goed en kwaad door plotse
linge ingeving 1
In de R. Kath, kerk noemt men dat door
de (wedergeboorte. Als met een donderslag,
geheel onverwacht, voelt men en ziet men wat
goed en wat slecht is. Hier komt men dus
weer op godsdienstig gebied. Een ingeving van
God geeft den weg aan.
Daarmee is niet gezegd dal de orthodoxie
juist het ware is. Velen houden zich strikt
daaraan, gaan ter kerke hij de meest ortho-
doxo predikers. Maar vooi hun is veelal de
godsdienst een assurantie-maatschappij, die mét
een minimum inleg de grootste uitkeering
(op eeuwige zaligheid) geeft.
Na een korte pauze begon spreker met te
verklaren de verhouding van het zede
lijke tot het godsdienstige.
Bij den natuurmensch bestaat geen verhou
ding tusschen religie en zedelijkheid Bij de
natuur-religies zijn de goden van die volke
ren de wachters van de zedewet. Maar die
goden zijn 'tniot die de zedewetten hand
haven Bij de beschaafde religies, bij den gods
dienst Israël's, bij de Mohamedaanscbo en
Christelijke godsdiensten is er ander verband
tusschen godsdienst en zedelijkheid. Bij den
Christelijken godsdienst kunnen de religie en
de zedelijkheid gescheiden zijn. Er zijn men
schen die streng hun plichten nakomen en
die niet godsdienstig te noemen zijn. Er «zijn
et anderen die godsdienstig zijn en hun ker
kelijke plichten vervullen, maar op wier zede
lijkheid wel iets af te dingen valt- David bijv
had een vroom hart, maar toch was hij' wreed
en zinnelijk.
Maar waar dit zoo is, heerscht een mis
stand, oordeelde spreker. Men ge-looft objec
tief cai subjectief. Maar het Geloof (met groote
G) moet ook werkelijk geloofd worden en dan
heeft men ongetwijfeld beide begrippen ver
bonden.
Als religie is een zaak van hel hart, mot
echte ware liefde voor God, dan is er ook
liefde voor zedelijkheid
De ware verhouding tusschen Godsdienst
en zedelijkheid moet bestaan uit een wissel
werking van die twee, uit een inwerking van
het Godsdienstelijke op het zedelijke en omge
keerd Bij hel mystieke element in de gods
dienst moet komen een ethisch.
Deze welsprekende rede, met gebed
geopend en gesloten, werd dooi dc aanwezi
gen met veel aandacht gevolgd.
zelfde betrekking tjjdelgk te Amsterdam; te
Roermond J, Rietema, thans adj.-controleur
bjj dien diensttak te Dordrecht;
zijn benoemd tot commies der posterijen
en telegraphic 4de kl, de surnumerairs der
posterijen en telegraphic. II Bekker, A. J.
Salomé, M. J. Holzenbosch, H. S. Donker, D.
Wiesebron, H J. Leenen, J P M L Lefeber,
o. v., en do adspirant commiezen der posto
rijen en telegraphic: R. Bok, A. Buytorse,
A Monjé, M. J Hopntons, P Bronsveld en .1.
B B. Dufrenne,
is aan den luitenant ter zee 2de kl. W.
Wijnaendts, met de dagteekening van, dit be
sluit, eervol ontslag uit den zeedienst verleend,
is H. J. Ament, geneeskundige te Vlieland,
op verzoek, eervol ontheven van het gezond
heidsonderzoek van uit zee aldaar en te Ter
schelling aankomende schepen
is aan mr. J Woltman, op verzoek, eervol
ontslag verleend uit zijn betrekkingen als lid,
tevens voorzitter, van het college van regenten
over het huis van bewaring te Heerenveen,
onder dankbetuiging voor de daarin bewezen
diensten, en is benoemd tot lid van gemeld
'college mr. T. S. Tromp, president der arron
dissementsrechtbank aldaar.
Rechter en ge
1 ge
Naar aanleiding van de wijze waarop de
kantonrechter te Doesburg onlangs is opge
treden tegen de als getuige gehoorde arron
dissement» schoolopziener den heer Ooster-
baan, en van de daarover gepubliceerde be
schouwing, bepleit het „Weekblad van het
Recht" de theorie dat de rechter heeft recht
te spreken, niets minder en niets meer.
Hij heeft ter terechtzitting te doen wat hem
tot cene goede rechtspraak in slaat inoet stel
len, zich van alles wat daar buiten ligt te
onthouden. Hij moet ter terechtzitting meteen
oordeel uitspreken over den beklaagde, dat kan
hij, voor zoover noodig, doen bij zijn von
nis; hij moet niet een oordeel uitspreken over
het gedrag van een getuige, want die getuige
verschijnt alleen om naar waarheid te getuigen,
niet om lessen en vermaningen van den rech
ter te ontvangen. De getuige, die den rechter
ter jop zulke vermaningen zou antwoorden,
dat hij die niet wcnscht af te wachten, zou,
volkomen in zijn recht zijn.
Do rechter is niet geroepen censor te
wezen, over recht en billijkheid verder dan
binnen de grenzen van het. van hem ge
vraagde oordeelhij is daartoe ook veelal
buiten staat; hij begeeft zich, zoo hij zich
daartoe geroepen acht, op een voor hem
glibberig terreinstelt zich bloot aan scherpe,
onnoodige critiek op en buiten de terecht
zitting en m plaats dat hij zijn rechtspraak
in waardigheid verhoogt, vertroebelt hij haar
door den weg te openen tot twistgesprekken,
welke liggen buiten het gebied van het te
wijzen vonnis.
Wanneer dc opmerking tegen den getuige
de waardeering raakt van het te laste ge
legde, kan zij misschien worden toegelaten
mits de rechter ook daarbij de uiterste om
zichtigheid in acht nemeeen oordeel over
het optreden van een getuige dat niet recht
streeks betrekking heeft op de te beslissen
zaak, is volkomen ongerechtvaardigd en o t
ganschelijk uit den booze,
DE GESLOTEN BRIEF VAN PROF. DE GROOT.
De Minister van Justitie zegt in de
van antwoord op het voorloopig verslag der
Eerste Kamer over zijn begrootmg het te heb
ben betreurd, dat prof. De Groot het bewuste
libretto van de Leidsche groenen-receptie in
zijn Gesloten Brief heeft laten herdrukken
en daardoor aan den inhoud van een in zoo
slerko mate pornografisch geschrift nieuwe
ruchtbaarheid heeft gegeven. Over het her
drukken en verspreiden heeft hij tot prof
De Groot een geheim schrijven gericht, waar
van hij zich niet gerechtigd acht den inhoud
mede le deelen. Eene aanzegging, als waar
van, jninder juist, door prof De Groot in
zijn schrijven aan degenen, die het geschrift
van hem ontvingen, gesproken wordt, heeft de
minister hem niet doen toekomen, waartoe hij
dan ook de bevoegdheid mist. De minister is
overtuigd, dat prof De Groot, den brief ver
spreidende, meende uitsluitend in 's lands be
lang te handelen, en heeft zijn houding over
eenkomstig die overtuiging bepaald.
Edoch, hij moet opkomen tegen de bewering,
dat voor de toepasselijkheid van art. 240
van het wetboek van strafrecht een dolus,
het geheele delict behecrschende, vereischt
js, dat noodig is de bedoeling tot kwetsing
van dc eerbaarheid. Wat het oogmerk was
bij de verspreiding van een pornografisch
geschrift, wordt door de wet niet gevraagd,
evenmin door het thans vigeerende artikel,
als door hetzelfde artikel vóór de laatste
wijziging
De door enkele leden gemaakte opmerking,
dat genoemde geleerde beter had gedaan met
den gesloten brief alteen op de griffie der
Kamer ter inzage van de leden neder te
leggen, staat niet ter beoordceling van den
minister
Door den heer Chr. Welleman te
Kloeting e, den gekozen en niet toege
laten kerkvoogd, is bij het Prov. College
van Toezicht in Zeeland te Middelburg
protest aungeteekend tegen het besluit van
kerkvoogden, die de geheele ste/nming heb
ben vernietigd, met eerbiedig verzoek, dat
besluit te vernietigen en zijn toelating to
willen bevorderen.
Daarentegen heeft de herkozen en bok
niet toegelaten kerkvoogd J. Oele te kennen
gegeven, liever deze kerkelijke betrekking
neer te leggen, dan op deze wijze voor zes
jaren als kerkvoogd zitting te nemen.
„Het Volk" meldt dat aan boord van dc
oorlogschepen in de directie van marine te
Willemsoord een bekendmaking is opgehangen,
waarin het bestuur der Vereeniging „Geest©
I lijke Bijstand" meedeelt dat de predikant A.
Buiskool Voorloopig is aangesteld als voor
ganger, die de behartiging der geestelijke be
langen onder de marine te Helder zal ter
hand nemen. Eveneens aan andere predik an
ten is aan dezen vrijen toegang verleend tot
de vloot en tot de inrichtingen van Hr. Ms
Zeemacht.
Het matrozenblad „Het Anker" merkt hier
bij op, dat dominee Buiskool een vrijzinnige
predikant is, een konkurrent dus van ds.
Warners.
De Dordtsche kerke raadsleden.
De quaesti© van do drie kerkeraadaledcn tc
Dordt is nog niet uit. Men woet, dat het drie
tal, door ds. Keiler niet bevestigd, bedankte
en herkozen werd. Maar nu onderzocht de ker-
keraad, of' de gekozenen voldoen aan de wet
lelijke voorschriften, welke naar art. 3 RegL
v. d. Kerkeraden zijn, dat ouderlingen en dia
kenen behooren te wezen „lidmaten der ge-
j moente, sedert één jaar in haar midden ge
vestigd, onberispelijk in belijdenis en wandel,
bekende voorstanders van den openbaren gods
i dienst en geen tegenstrevers van kerkelyto
verordeningen; de ouderlingen niet beneden
de dertig jaren oud, en de diakenen taeerder
jarig naar de burgerlijke wet". Sommige le
den nu waren van oordeel, dat dc gekozenen
niet mogen heeton onberispelijk in hun beljjde
nis, wat naar hun oordeel bewezen werd door
hun onvolkomen antwoord op dc formulier
vragen, hun door den heer Keiler bij de beves
tiging gesteld. Anderen verdedigden het goed-
recht der vrijzinnigen. Do voorzitter, de heer
Heemskerk, was van moening, dat hier een
geschil was ontstaan, waarvan de beslissing
moest worden overgelaten aan het classicaal
bestuur. Na eenigo besprekingen werd echter
ten slotte over de zaak gostomd en werd met
117 stemmen voor, 7 tegen en 2 onthoudingen
beslist, dat de gekozenen aan de vereischteu
voldoen en hun benoeming dus geldig ïb. Naar
de „Dordrechtsche Courant" verneemt, heeft
daarna de heer Heemskerk zich tot het clas
sicaal bestuur gericht met het verzoek, in het
geschil te beslissen
Ned. H er v. Kerk.
Beroepen: te Aduard ds. E. A. Was
te Waterlandkerkje.
Bedankt: voor Tholen ds. J. J. van
Ingen te Woubrugge. t
Bq kon. besluit:
zijn benoemd tot controleur der grondbelas
ting: te Dordrecht J. A. 0. H. G. Mijkamp,
thans in dezelfde betrekking te Eindhoven;
te Eindhoven J W. Roelfsema, thans in de-;
De toestand van den schilder Mesdag
moet hopeloos zijn. De lijder is veel buiten
bewustzijn en zal haast zeker zijn 81en ge
boortedag, dien hij deze maand zou vieren,
niet meer beleven.
Den 28sten Juni a.s. zal het twee honderd
jaar geleden zijn, dat Joan Jacques Rousseau
geboren werd. Dies gaat men feest vieren in
Parijs. In het Panthéon wordt ecoi monument
te zijner eere onthuld
Dr. Kunwuld, de bekwame dirigent
vun het PhilharmoDisch orkest te Berlijn,
omen landgenooten wel bekend door zijn
jaarlijksche concertenreeksen in Sehevenin-
gen (bet vorig seizoen voor het laatst ge
houden), heelt als zoodanig ontsteg gevraagd.
De geringe waardeering, die hij als leider
vau de populaire concerten met zijn ensemble
iu Berlijn gevonden heelt, is daar schuld
aan.
Zoorla men weet, i--het «Philharmonisch"
iu zoo verre republikeinsch samengesteld,
dat het zelf zyu leiders kiest.
