MIBDELBUBfirSCHE COURANT
29.
I5S« Jargang.
1912.
Zaterda
3 Februari.
HiddeUrorg 2 Februari.
FEUILLETON.
Het huwelijk van juffrouw
Gimel, een typiste.
KAMEROVERZICHT.
Benoemingen.
Jion t«
1 Jan.
van
|iamp-
mater-
J Bioa-
[rkt
Al«.
LT. o,
Bhande-
If, 8 u.
lier era,
I Schat-
Itschaa
?jgade-
Schat-
-Ischapu
„Verge-
I lichtb.,
1 Schut-
Open-
biblio-
8 u,
bakker,
[hillss",
H,
5(1*1 8 u,
voce
fuziek",
xirzaaL,
gesel-
Kuenen,
tr
Dm. courant venchijnt dagelijk», met uitzondering van Zon- en Feertdage*.
Pxijz pkwartaal, zoowel voor Middelburg al» voor alle plaatsen in Nederland franco pp. f2.
Afzonderlijke nummers kosten 5 cent
Advertentiënbij abonnement op voordeelige voorwaarden.
AJvor'
Prospectussen daarvan zijn aan het bureau te bekomen,
voor het eerstvolgende nummer moeten des middag» vóór
aan het bureau bezorgd agn.
Adverteatië* 20 cent per regel. Bij abonnement veel lager. Geboorte-, dood- an
alle andere familieberichten en Dankbetuigingen van 17 regels f 1.50elke regel mes:
20 cent. Reclames 40 cent per regel. Groote letters naar de plaats, die zij innemen.
Tot de plaatsing van advertentiön en reclames, niot afkomstig uit Zeeland, betreffend»
Handel, Nijverheid en Geldwezen, is gerechtigd het Algeaseem Advertentle-Bure». a
A. DE li* HAE Ax., N.Z. Voorburgwal *.60, Amsterdam.
Nog iets over huisindustrie.
De
ga,rnalenpoU©ryen.
Het %'orslag van de Directie van den ar
beid ever de „Onderzoekingen naar do toe
standen in de „Nederlandsche Huisindustrie",
waaruit wij zulke lezenswaardige bijzonderhe
den aanhaalden betreffende het erwtenlozon.
Bevat in dit eerste doel ook nog over de
garnalen-pellerijen meodeelingen, dio gedeal-
Aajijk op onze provincie betrekking hebben.
De andere hoofdstukken, hoe interessant
ook, zullen we moeten laten rusten, daar
ie veel ruimte zouden vergen, en weinig of
Biet op Zeeland betrekking hebben. We stip
pen daarom alleen aan, dat achtereenvolgens
behandeld wordenkoffie verlozen, ryst- en
Oacaoboonen uitzoeken, het bewerken van
groenten, uitjes schillen, tabak en sigaren
(een zeer lang hoofdstuk) het verpakken van
suikerwerk en van saccharine-tabletten, en
dan eindelijk het garnalen pellen.
Dat ook onzo provincie bij die huis-industrie
betrokken is, blykt wel uit een afboelding
a komen in dit verslag veel afbeeldingen
voor waarop men een vrouw in Zeeuwscho
dracht druk aan het pellen ziet met haar
Maar terwyl rondom de Zuiderzee in tal van
plaatsen het garnalen pellen wordt beoefend,
worden uit Zeeland slechts twee plaatsen ge
noemd n.l. Brouwershaven en Arne-
maiden.
Te Brouwershaven werken allen voor één
werkgever, een m makerij, welke zoowel con
serveert in blik als door inzouten in vaatjes^
In de fabriek worden vrouwen en meisjes, die
de puberteitsjaren zijn ingetreden, geweerd. Er
werken daar slechts enkele meisjeB van 12
en 13 jaar, doch er wordt niet gepeld. Ouder
geworden gaan deze ook thuis pellen waar
bet bedoelde bezwaar niet bestaat, omdat na
hot pellen de garnalen nog gekookt worden.
Aan hot pellen nomen 65 gezinnen geregeld
dee! van Maart of Mei tot November of Decem
ber. De visscherij wordt met 13 schepen uit
geoefend, bemand met 45 personen. Er komen
ook garnalen gepeld uit Harderwijk en Zout
kamp.
Over Arnemuiden meldt het verslag dat de
sunakerrj aldaar langen tijd heeft gesukkeld
net bederf der garnalen. Tot dusverre werd in
de labriek gepeld Er is thans evenwel in het
beheer en in do technische leiding eenige
verandering gekomen en men hoopt daardoor
«De teleurstelling te boven te zijn. Met het
oog op de groote armoede, die in een groot
deel der gezinnen hecrscht, moet een even
tueel slagen van dit bedrijf, van groot belang
voor de bevolking geacht worden, die ook
leeds tot het erwten lezen haar toevlucht heeft
genomen. Deze gemeente heeft 448 gezinnen,
waarbij 77 van weduwen. Het pellen geschiedt
alleen in visschersgexinnen. Erwten lezen
wordt tevens verricht door hot landbouwende
deel der bevolking. Voor den winter van 1911
Waren van de 120 gezinnen, die zich aange
meld hadden 80 aangenomen om in huis te
pellen, terwyl hot pellen in de fabriek go-
heel zon gestaakt blyvon. In de 2de helft
van November hadden, nog lang niet allen ge-
Naar het Franeoh
29. van
BENÉ BAZIN.
Ik begrjjp de weigering van Evelyn©. Zij
heeft zich teruggetrokken, zy heeft niet ge
wild. Ze is trotsch ,maar dat vermoordt baar.
Zoo was ze van dat denkbeeld doordron
gen, zoo ongelukkig, niemand te hebben, voor
wie zo haar hart kan uitstorten, dat zy, zon
der er ieta van aan Evelyne te zeggen, alleen
met juffrouw Mauléon ging praten.
De gewezen, eerste verkoopster, altjjd m do
pontjes, en juffrouw Mauléon, enkel aardig
«n hupsch, waren dadelijk goede vrien
dinnen en babbeldon lang. Toen ze wegging,
«ei ze bedrukt:
Miju lieve juffrouw Mauléon, doe het,
als n durft. Wat mij aangaat, ik zou het nooit
«lurven.
Toch ging ze den volgenden dag weer terug
ro gold werk. De garnalen worden voor een
groot deel aangebracht te Vlissmgen.
Ook voor visch vrouwen en ventors wordt
door anderen in huis gepeld. Deze lieden heb
ben veelal abonnement op het*"spoor en gaan
met hun waar naar do steden in Noordbrabant,
Gelderland en Limburg; zij slaan ook visch
in, afkomstig uit IJmuiden-
Onder het opschrift, „do arbeid van hoog
bojaarden" wordt ook in dit hoofdstuk een
treurige opsomming gegeven van treffende ge
vallen, die men daarbij aantreft.
Voorts worden heel jongo kindereu aan
het, garnalenpellen gezet, daar hot werk spoe
dig is geleerd en geen krachtsinspanning kost.
In sommige plaatsen geschiedt het werk vroeg
zoodat daar niet over schoolverzuim geklaagd
wordt. Wel zyn de onderwijzers eenstemmig
in hun oordeel over do hoogo mate van
onreinheid der visscherskindcren, niet het
minst wat do handen betreftdo klassen met
vele zulke leerlingen moeten voortdurend
extra gelucht worden.
Het verslag laat echter daar op volgen
„Niet zonder uitwerking op den algcmce-
nen gezondheidstoestand der schoolbevolking
bleef de vermeerdering in welvaart, die in
de laatste jaren door de garnalen gebracht
was."
De beperkte hoeveelheid en het gebonden
zyn aan uur van aflevering maakt dat de
misstanden niet zóó groot zijn als bij het ew-
tenlezcn en tabakstrippen, maar nog blijft bet
lot dezer honderdtallen kinderen zeer betreu
renswaard. Het pellen berooft hun van spel
en vrijheid, een indirect gevolg is, dat jon
gens zoowel als meisjes niet trachten werk
te vindon in oen .ander vak en in een andere
plaats dan waarin hun ouders reeds armoede
hjden en voor hen zelve geen beter vooruit
zicht bestaat.
Te Brouwershaven wordt van December tot
Maart niet gepeldde drukste tijd valt in
Juli, Augustus en September. Nachtwerken
komt niet voor, evenmin arbeid op Zondag
Te Arnemuiden worden de voor het venten
bestemde garnalen in Vlissingen gekocht. De
vischvrouwen komen er te ongeveer 4 uur
's namiddags mee in Arnemuiden. Er wordt
dan 's avonds gepeldde gepelde garnalen
worden in het schuurtje bewaard en den vol-'
genden dag „geleurd" in Middelburg, Goes,
Brielle, VHertogenboach, Nijmegen enz. Voor
de inmakery wordt hot meest 's morgens ge
peld van af ongeveer half zeven. Hoeveel
uren op den duur gewerkt zal kunnen worden,
viel nog niet te zeggentot dusverre liep
het meestal vóór den middag af.
Het loon bedraagt te Brouwershaven gemid
deld 8 ct. Te Arnemuiden loopt, wanneer voor
visschersvrouwen gepeld wordt, het loon vrij
■willekeurig van 10 ct. tot 25 ct. waarvoor
een hooien avond gepeld wordt. Voor de in
makerij raamt men het gemiddeld uurloon op
8 cent.
De overgroote meerderheid dezer gezinnen
beeft bhjke-ns de loonsopgaven de bijverdienste
door het garnalenpellen hard noodig. Enkele
beter gestelde gezinnen doen er aan mede,
omdat iedereen in de buurt het doet en men
anders de vrouw voor te lui om te werken
uitscheldt. Daar komt echter by, dat menige
vrouw graag over wat extra-geld beschikt
voor byzondere uitgaven, die echter nog niet
aan weeldezucht zijn toe te schryven.
De mannen toonen zich in die gevallen
meestal niet ingenomen mot die handelwijze
en zijn van. oordeel, dat de weinige verdienste
I
niot wordt opgewogen door hot nadeel, dat do
vrouw aan haren huishoudolijken arbeid wordt
onttrokken, de kinderen ook al aan 't werk
worden gezet en - vooral' dos zomers
stank en vliegen het huis weinig aantrekke
lijk maken.
In de gedetailleerde opsomming van den
toestand der gezinnen wordt omtrent de 20
ïn Arnemuiden1 bezochte visschersgezinncn ge
zegd, dat die merkbaar minder welvarend zijn,
dan dezelfde soort huishoudens in Stellendam
J en Brouwershaven. In vele huizen heeft het lang-
I durig armoelijden onmiskenbare gevolgen ge
had, nog verergerd door arbeid buitenshuis
en huisindustrie van do vrouw. De verdiensten
der visschers worden geraamd op gemiddold
f 400 per jaar, doch velen van hen verklaar
den in het laatste jaar niet meer dan 5,
hoogstens f 7 per weck verdiend to hebben.
Zoolang de kinderen nog niet meevordienen,
is de armoede niet te koeren, want wat do
vrouwen met erwten lezen en Landarbeid ver-
I dienen, is (niet veel.
Over de woningen en werkplaat
sen deelt het verslag mee, dat hot peilen
byna steeds geschiedt in het voor huiskamer,
slaapkamer en keuken dienende voornaamste
Vertrok uit het huis. Bij uitzondering wordt
er een keukentje of andere ruimte voor be-
I stemd, o.a. te Brouwershaven, doch 's zomers
dienen zij toch ook weer als woonvertrek.
De zindelijkheid was ever het algemeen nog
al goedden minst gunstigen indruk maakten
Arnemuiden en Harderwijk, terwijl te Brou
wershaven en to Stellendam het meerendeel
dor gezinnen uitmuntte door bijzondere net
heid. In het. algemeen was hot meer slordig
heid dan vuilheid., waardoor de enquêteurs
getroffen werden in de minder nette huis
houdens. Waar het niet zindelijk was, werd
gewoonlijk een toestand van verregaande ver
vuiling aangetroffen. De bewerking der gar
nalen geschiedt, zooals wel vanzelf spreekt,
niet steeds op de meest smakelijke wijze.
Er zijn pelsters, die er een afzonderlijke tafel
voor gebruiken, doch de meerderheid is zoo
rijk of zoo zindelijk niet. Dè lichaamsreiniging
laat veel tc wonschen over, vooral bij de
kinderen, die 's morgens zoo uit bed aan het
werk gaan om vóór schooltijd zooveel mogelijk
gepeld te hebben. In de huizen zelf hangt
door de aanwezigheid der garnalen en doppen
of schalen altijd een weeë vischlucht, dio
vooral in den zomer hoogst hinderlijk kan
worden.
Van de bezochte werkplaatsen muntten
vooral de grootere uit door zindelijkheid. Men
weet dat het bedryf do meest nauwgezette
reinheid eischt. Enkele kleinere waren vuiler
dan menige woonkamer, waarin gepeld werd.
Zitting van Donderdag.
De gewijzigde Militiewet is zonder hoofde
lijke stemming aangenomen
Het teekent den toestand. Daar komen vier
leden, die niet do eersten de besten zijn onder
deze vijftig uitverkorenen der natie, en ze
vertellen, dat het wetsontwerp, hetwelk door
de Regeering aanhangig wordt gemaakt, heel
slecht is; dat er eigenlijk maar één ding
aan deugt, namelijk, dat het den toestand niet
erger maakt dan dat deze is en, mits goed
toegepast, misschien wel voordeelen kan bren
gen. Zy vertellen het in verschillende toon
aarden; technisch, politiek, sociaal en ethisch,
maar allen vrij streng, een enkele zoo streng,
dat zij op do rede van een ,,toml>eur dos
ministères" ging lijkon.
Do overige leden van den Senaat zwijgen;
en wat moet men uil dit zwijgen anders op
maken do criliek was toch wel gouif
door mannen, die het bestrijden waard waren
dan dat ze ook niet veel goeds in het ont
werp konden ontdekken. Maar zij, dio hun
hort moesten luchten, verklaarden allen vóór
to zullen stemmenwaarom zouden zy, die
zwijgen, dan anders doen? Do verantwoorde
lijkheid in het politieke eu parlementaire leven
schijnt ook. al gezocht vo moeten worden in
het criterium van kwaad te voorkomen; maar
een regeering tegenover welke het vrij harde
oordeel, dat ze do defensie niet regelt naar
do nooden, en een Minister van Oorlog, wien
men verwijl, dat hij niet heeft willen of kun
nen nemen wat hij voor dio defensie krijgen
kon, laat men aan! „Getuigen" schijnt in
zulke omstandigheden geen zin to hebben en
geen behoefte te zijn!
Minister Colijn roeide zich blijkbaar zeker
van de zege en maakte or weinig moeite mede.
Hij hield geen groote rede, hij behandelde
fragmentarisch do ter sprake gebrachto detail
punten en goed en helder spreker als hij is,
deed hij dat kort en knap Hij sprak over het
karakter der wet en stelde sterk op den voor
grond, dat men slechts beoogd had een ver-
belering van het systeem van 1901 en dat
men dit systeem zelf dus het systeem
van die verfoeilijke vrijzinnigen! - intact
had willen houden.
Hij sprak van de verschillende onderdeelen,
voorzooverre daartegen bezwaren werden inge
bracht, cn stond in het bijzonder stil bij
het tweeploegenslelsel en de quaestie van het
blijvend gedeelte, terwijl hy ook met warmte
de afschaffing der derde herhalingsoefening
bepleitte, doch tegelijk en wel eenigszins
tot veler verwondering, want meer vraagt men
practisch toch niet thans I verklaarde, dat
de Regeering niet verder kon gaan en haar
twee herhalingsoefeningen moest hebben. Hij
meende, dat do Regeering het aan ernst en
spoed niet had laten ontbreken, en meende
tegenover den beer 't Hooft, dat het verkrijgen
van een 12-maandschen diensttijd onder de
sterke politieke pressie, die deze wenschta,
op politieke chantage zou hebben kunnen ge
lijken.
En ten slotte stond de Minister nog stil
bij do boteekenis van de eerste oefening, en
meende, dat hierin oen vergelijking met bef
buitenland niet opging, want daar wenscht
men een sterk vredescon tin gent, en dat wil
men hier niet.
Minister Heemskerk mengde zich eveneens
in het debat, maar meer om te toonen blijk:
baar, dat de Militiewet geheel het Kabinet ter
harte gaat, dan omdat de premier wat nieuws
te zoggen had. Hy sprak als burger-corveér,
zcide hij en een luid gelach ging van allo
kanten op toen do Minister, moeizaam opge
rezen van achter de groene tafel en nog
nauwelijks met een hand daarop steunende,
deze woorden in den langzamen toon van hot
begin uitsprak.
En in zekere mate arbeidde hij als een
burger corveër; een, die hot nu eenmaal moet
doen, maar die geen of weinig animo voor de
zaak bezit. Wie gerekend had op eenig warm
geschermutsel met den heer 't Hooft, waartoe
toch wel aanleiding was geweest, vergiste
zich; hot bleef bij een tegenspraak, dat het
Kabinet den Minister Cool met warm zou
bobben gesteund en by oen wanne lofspraak
op Minister Colijn, die inderdaad sneller gg-
werkt hooft dan ooit by oen bewindsman ;s
waargenomen.
Do duplieken waren nu ook kalm De heen
't Hooft, beier op dreef dan gisteren toen h#
herhaaldelijk pauseerdo, nog in mineur ep
I stemddo lieer Staal liot hot bij enkele kleine
opmerkingenMinister Colijn weerlegde ewi
en ander nog kortolijk; en Minister Heems
kerk sprak een slotwoord.
Toen was 't gedaan, word or niet gestemd-
en werd aan de Ministers hartelijk do handi
geschud piet het „succes". Welk. succes
eigenlijk? Met do reeds dadelijk vaststaande
zekerheid, dat de wet er door zou komen,
onnoodig Met het niet behaalde parlementaiu
succesbelachelijk,
hi den middag ging men aan de wettelijke
tegemoetkoming aan rijksambtenaren en be
ambten wegens do duurte der levensmiddelen,
die intusschon voor het grootste doel al is
geleden Do heer Van Wassenaer was er fat
togen; sprak boos, dat men maar geen var
wachtingen had moeten opwekken l Do heer
Hoffmans was or voor; een duurtetoestand als
dozo is voor bijzondere maatregelen vatbaar
en zal zich zoo spoedig niet. herhalen. De
heer Hovy was er ook voor, hier moest
door den Slaat iots worden gedaan in den
geest waarin zoovele werkgevers roods het
voorbeeld hadden gegeven. Maar do heer Van
Wélderen Rengors was er weer tegen; da
salarissen van staatsambtenaren en beambten.
I bchooren evenredig te zijn aan den gopres
I leerden arbeid, meer niet en minder niet,
en dan werken toeslagen als deze demorali
seorond.
Er kwam weer kalmte in de booge verga,
doring, die oen beetje was verstoord door het
militair debat Maar terwijl men kalmpje»
aan dacht nog oen uurtje door to keuvelen
hief de voorzitter de zitting tot morgenoch
tend op. Waarom? vraagschudden de hoofdec
achter de groene tafel tegen elkander. En ie
verwondering, maar welgemoed, ging mar.
uiteen. V. D. M
naar de melkinrichting in de rue Boissy-
d'Anglas. Dat was in den namiddag gedurende
die uren, waarin de vliegen, het geraas van
de straat en de slaap van de patrones vrij
spel haddon. Mevrouw Gimel ging tor linker
zijde van het witte bureau zitten, waar Eve
lyne zoo vaak op had geleund.
Ze nam uit haar 'zak een papier, dat ze
ontvouwde en begon te lezen, onderzoekend
en oen beetje ontroerd, scherper de medeklin
kers uitsprekend dan in de Comédie gebeurt,
terwijl ze baar stem dempte en soms zuchtte
zonder dat te willen, soms ook de zinnen
kracht byzettond met een gebaar van de ge
schoeide hand. Juffrouw Mauléon luisterde ern
stig toe, do kin op de vuist gesteund, met
vaag turende oogen, die bereid schenen, ieder
oogenblik zich met tranen to vullen. Naar
mate haar nieuwe vriendin vorder las, wond
juffrouw Mauléon zich moer en meor op
een glimlach van tevredenheid en goedkeuring
deed haar wangen glimmen en liet haar mooie
tanden te voorschyn komen.
Daarna verliepen veertien lange dagen, ge
durende welke mevrouw Gimel buitengewoon
opgewonden was. Zy was soms zoo verstrooid,
ais ze „haar dochter" aankeek, dat deze moest
vragen
Wat hebt u? Waar zijn uw gedachten?
Ik ben overtuigd, dat u geen woord verstaan
hebt, van wat ik heb verteld.
Ze had gelyk. Ze sliep nauwelijks, verma
gerde, werd bleek, in die mate, dat Evelyne
op een Zondag zelf het consigne moest bre
ken, dat zij had ingesteld. Mevrouw Gimel
kwam terug van een wandeling, die ze gewoon
waren, samen to maken tusschen vier en
vijf uur, als het weer het toeliet: Champs-
Elysées, om don Are de Triompho en terug
langs do Avenue Friedland. Op den hoek
van de rue du faubourg Saint-Honoré, bleef
ze staan en toen ze een omnibus zag aan
komen
Laten wo die rammelkast nemen. Ik kan
niet meer.
Toen werden tusschen beide vrouwen, die,
naast elkander op dezelfde bank gezeten, door
elkaar werden geschud, achter in het rijtuig
enkele woorden gewisseld, die de medereizigers
niet begrepen.
Kom moeder, is bet om mij, dat u ver
driet hebt?
Ja.
U ontkent toch niet, dat het goed was,
wat ik gedaan heb?
Nee schat. Je heb gehandeld als een
Zy zocht naar een vergelyking. Dat gaf
«ven een stilte.
A1b een heilige.
U verwijt meneer Morand ook niets meer?
Nee.
Nu dan, omdat daar niets aan te veran
deren valt, moet u u. daarover heen zetten,
zooals ik ook doe. U moet beginnen, met u
HET MOTU PR0PR10.
In de Memorie van Antwoord van d«i
Minister van Justitie op het voorloopig ver
slag der Eerste Kamer omtrent de Justitie-
begrooling, schrijft de Minister
I liet Motu proprio „Quaulavis diligentia,
is slechts toepasselijk, waar het oude juris-
dictievoorrecbt van de Roomsch-Katholiekd
geestelijken nog bestaat. De Regeering achfi
hot niet twijfelachtig, dat zulks in Neder
land niet hot geval is, evenmin als in do
aangrenzenden landen Duitschland en BelgiÖ.
Ware hot anders, dan zouden het Motu
proprio en de andere voorschriften van deö
Paus, met dit onderwerp verband houden
de, volgons die voorschriften zelf, toch niet
op on7/i3 rechtelijke ambtenaren van toepas
sing zijn.
Bij kon. besluit ia F. J. Kloyn, hoofdcor
rector, mot den persoonlijken titel van direc
teur der „Nederlandsche Staatscourant", be
noemd tot ridder in de orde van Oranje-
te verzorgen. We zijn nu in den tijd van de
zeebaden. Ik bied u op gezamenlijke kosten
een reisje naar Trouville aan. U moet er een
of twee weken blijven en u bomt gezond
terug.
En jy dan?
Ik? Ik ben bezig. Ik heb niets noodig.
Tot groote verrassing van Evelyne, begon
mevrouw Gimel na een oogenblik zwijgen op
nieuw, terwijl ze door de ruiten naar builen
keek:
Ik verwacht een geneesmiddel, bind, dat
ik heb aangevraagd, maar dat nog niet geko
men is.
Dien avond voelden beiden zich zoo moe,
dat ze zonder gegeten te hebben onder de
wol kropen. En zo begrepen, dat zwijgen
beter is dan halve vertrouwelijkheid.
Tot Maandag den twaalfden brak geen enkele
gebeurtenis do eentonigheid van het werk aan
de Bank of van het leven thuis. Evelyn©
had weer naar gewoonte bij juffrouw Mauléon
koffie gedronken; maar omdat het huwelijks
plan was afgoaprongen .vermeed z© een ge
sprok met de directrice en vergenoegde zich
met een vriendschappelijk hoofdknikje bij bet
binnenkomen en weggaan.
Hot was precies kwart voor vieren, toen
in de zaal, waar de typisten van do Bank aan
't werk waren, hot geluid van militaire mu
ziek binnenschalde, waardoor de muziek van
de toetsen oogenblikkelijk zweeg. Juffrouw Itay-
Do Minister van Waterstaat brengt ter ken
ruondo sprong het eerst© op, zette oen galoppaa
in, terwql z© haar rokken op do maat deed
wiegen en zeide:
Daar moetik heen. Dat verzuim ik nooit.
Juffrouw Marthe opperde:
I Ik houd niet van hun vak, maar ik gs.
toch,
Evelyne aarzelde een oogenblik ©n volgd©
haar kameraden. De drie meisjes holdon da
gang links uit en bogen zich daar uit het ven-
ster. Een regiment trok voorbij, komend uit
de Avenue Malesherbes. Het koper blonk, dat
hot een lust was. Eerste compagnie; tweed©
compagnie, do mannen marcheerden vlug;
derde compagnie; een officier in het laatst©
gelid, met het zenuwachtig voorkomen van
een Zwitser, een groote kerel met een vier
kante kaak, met een korten knevel en mager©
wangen, een jongo man, die zooals het voor
schrift luidt, twintig passen voor zich uitkijkt,
wendt, toen liij ter hoogte van de Bank Ma-
clary gekomen was, hot hoofd om, bemerkt
de drie meisjes aan het venster, groet mol da
sabel en vervolgt zijn tocht. Het gebaar duurde
kort, maar is o pgemerkt.
Heeft hy jou daar gegroet?
Weinee jou natuuriyk.
(Wordt vervolgd).
