BIJVOEGSEL
LAATSTE BERICHTEN.
Middelburg 29 Sept.
FEUILLETON.
Het geld van den inbreker
Benoemingen.
Ingezonden Mededeelingen.
Zaterdag 30 Sept. 1911, no. 231,
In den laatsten tjjd onderging deze rubriek
in de
Middelburgsche Courant
een groc.te uitbreiding
Men vindt daariu tal vaa zeer belang-
rïjKe berichten, o. a. uit het buitenland, en
wel van denzelfden dag.
In het buitenland vallen tegen
woordig zeer b e 1 a n g r jjfe e g o b e u r.
teniaaen voor, dia de aandacht
verdienen.
Men abocneere zich dus op dit blad.
DE ADMINISTRATIE.
GEMEENTERAAD VAN SOUBURG.
(Vervolg en slot van de zitting van
Donderdagmiddag.)
Bij den begrootingspost met voorstel do ver
goeding voor den veldwachter voor het aan
brengen van inkomstenopgaven ten behoeve
der belasting met f 5 te verhoogen, wijst de
heer Wisseling op het onwenschelijke dat dit
baantje aan den veldwachter zelf is opgedra
gen. Wanneer hij in. dienst der belastingen,
aan de bewoners vraagt wat ze verdienen,
geven ze natuurlijk veel minder op dan het
werkelijke bedrag.
De verhooging van f 5 wordt daarna toege
kend. Tegen stemt de heer Wisseling.
De h eer Wisseling zou bij behandeling van
-den post verlichting een lantaren willen plaat
sen op den Cevaalsweg. De heer Jobsc sluit
zich hierbij aan.
Do voorzitter merkt op dat dit in strijd
zou zijn met een vroeger genomen verorde
ning.
De heer Jobsc meent dat wanneer er een
verordening gemaakt is die niet deugt, deze
gewijzigd moet worden. Gebeurt dal niet, dan
werkt de raad op z'n Russisch.
De voorzitter wijst er op dat hel wensche-
lijk zou geweest zijn als de bewoners dien
weg aan de gemeente hadden overgedragen.
Nu is het geen openbare weg maar een par
ticuliere.
Do verordening houdt in dat de verlichting
van gemeentewege geschiedt, wanneer de straat
aan do gemeente wordt overgedragen. Boven-
mocten de bewoners dan nog zelf de kosten
dragon.
De heer Wisseling stelt voor de verorde
ning te wijzigen, maar de voorzitter vindt dit
minder goed met het oog op het nog korte
bestaan Idezer verordening.
Het beste zou nog steeds zijn dat de bewo
ners den weg aan de gemeente afstonden.
De raad besloot het voorstel van den heer
Wisseling aan te houden en eens bij de be
woners te informeeren of zij tot afstand van
den weg genegen zijn.
Nu' komt ook liet adres in behandeling om
een lantaren op den. hoek van den zaaihoek-
weg te plaatsen.
De heer Pieterse zou ook graag een lan
taren bij de brug op den Nieuwen Vlissing-
schcn 'weg geplaatst zien, evenals op den
Ouden weg in de buurt van de woning van
den heer Jobse.
De heer Jobse kan zich met het plaatsen
van de drie nieuwe aangevraagde lantarens
volkomen vereenigen.
Tot plaatsing van deze lantarens wordt ver
volgens met algomeene stemmen besloten.
De heer Jobse wijst nog op de slechte
verlichting van de Groote Abecle. Hij wil ooic
daar een lantaren plaatsen.
Dit voorstel vindt geen steun en besloten
wordt de daar slaande lantaren, naar de over
zijde van den weg te verplaatsen.
Hiermede zijn de discussies betreffende dé
bcgrooting afgeloopen.
Zo is nu geraamd in ontvangst en uitgaaf
op f 16.294.965.
Naar het Duitsch.
6. van
FRITZ PHILIPPI.
Karl Manger geraakte, in tegenstelling met
Hanna, in heftige opgewondenheid. Hij streek
met zijn hand door zijn haren en noemde zich
(een verloren in an. Hanna wilde haar (man gaan
verklikken. Hij kon niet meer terug.
De duisternis kwam en vulde de kamer.
Zo staken geen licht aan. Ze waren bang
elkaar van aangezicht tot aangezicht te zien.
Ilanna maakte geen. aanstalten om naar bed
to gaan. Ze hurkte in den hoek bij de deur
neer als een schaduw, en bewoog zich niet.
Mangor probeerde eenige malen baar toe te
spreken. Maar ze gaf geen antwoord. Veeleer
herhaalde haar zwijgen met een onwrikbare
vastberadenheid dat ééne: Als hij dit deed!
Of hij haar niet tot spreken kon dwingen?
Voor de eerste maal in hun huwelijk pakte hij
haar ruw aan, en sleurde haar naar het ven
Op een vraag van den lieer Pieterse ant
woordt de voorzitter dat er plannen gemaakt
zullen worden het dorpsplein met bloemperken
te verfraaien.
Hoe dit zal geschieden, zal nog een punt
van latere besproking uitmaken. Voorloopig
wordt besloten een gedeelte van het plein af
te rasteren en te verfraaien.
De heeren Pieterse en Jobse stellen voor
hiervoor f 100 op de begrooLing te brengen.
Hiertoe wordt besloten. Tegen stemt de heer
Cysouw.
De voorzitter wijst op den last, die de her-
Keuring van het vleescli nu oplevert. Waar
om moeten daar drie rijksveeartsen aan te
pas komen? Die zijn bijna niet bij elkaar te
krijgen. Laten er dan drie lierkeurders zijn,
maar wanneer er een rijksvcenrls bij is slechts
één. Dit zou ook groote besparing voor de
gemeente met zich brengen. Dan zou de eed
moeten worden afgelegd door lien die geen
rijks veearts zijn.
Zij zouden dan kunnen worden aangewezen
door den burgemeester of wie hom vervangt.
De raad gaat hiermede met algemecne stom
men accoord.
De heer Cysouw wijst er op dat bijna in
geen enkele gemeente een keuring verlangd
wordt bij uitvoer van een geslacht^ijier. Al
leen lie Souburg geschiedt dit, hoewel het
niet in de verordening is opgenomen. Hij
zou vrijdom van uitvoer voor lieele geslachte
beesten willen.
De raad besluit hiertoe. Tegen stemt de
heer Pieterse.
Aan den lieer Cysouw wordt een lijst van
inkomsten van den keurmeester over een ge
heel jaar toegezegd.
De lieer Wisseling zou bij rondvraag gaarne
zien dat er een commissie in het leven werd
geroepen om de invoering van een tonnen
stelsel te bespreken, daar de huidige toestand
onhoudbaar is.
De raad gaat hiermede accoord. Een com
missie van drie .personen zal voor een onder
zoek in deze kwestie benoemd worden.
De raad gaal over tot verkiezing van deze
faecaliëncommissic.
Gekozen worden de lieercn Wisseling, Da-
nielse en Jobse.
Alle heeren nomen de „waardige" opdracht
aan onder dankbetuiging aan den raad.'
Daarna gaat de openbare zitting over in
een met gesloten deuren ter behandeling van
suppletoire kohieren hoofdelijken omslag en
hondenbelasting.
EEN MILLIOEN GULDEN VAN DE
WIELRIJDERS.
Dit de Maandstatistiek van den In-, Cit- en
Doorvoer, uitgegeven door het Dep. van Fi
nanciën, blijkt, betreffende den invoer van
rijwielen in ons land, dat in do maand Augus
tus uit België zijn ingevoerd: 150 rijwielen,
met een aangegeven waarde van f7000, zijnde
ongeveer f-16.50 per rijwiel; uit Groot-Britan-
nië: 303 rijwielen met een aangegeven waarde
van f17.000, zijnde ongeveer f56 per rijwiel;
uit Pruisen: 852 rijwielen met een aangegeven
waarde van f26.000, zijnde ongeveer f30.50
per rijwiel.
Over het tijdvak 1 Januari tot 1 September
zijn deze cijfers:
België2078 stuks f 59 000
Gr.-Biïtannië 9567 382.000
Pruisen 27.881 664.000
Wanneer wij aannemen, dat van de rijwielen
gemiddeld, met de opcenten (de rijwielen vor
men een grondslag van de personeele belas
ting), per stuk f 1.50 belasting wordt geheven,
en men dit bedrag vermeerderd met de invoer
rechten, waarbij wij veiligheidshalve nog
willen voegen de opbrengst der personeele be
lasting en invoerrechten der motorrijwielen,
en, om de maal vol te meten, den herhaaldelijk
voorkomendon dubbelen of meer dan dubbelen
aanslag voor hetzelfde rijwiel (bij verhuizing
van den gebruiker) dan zou men het be
drag, dat de wielrijders als zoodanig betalen
aan de Staatskas, gerust- kunnen schatten jaar
lijks op één milliocn gulden.
Dat de Staat hoe langer hoe meer rekening
houdt met de belangen van het moderne ver
keer, en in liet bijzonder met die der wielrij
ders, mag men dan ook als een billijken 'we
derdienst voor deze niet geringe geldelijke
offers beschouwen. („De Kampioen").
KORTE MEDEDEELINGEN UIT
VERGADERINGEN.
Woensdagavond hebben te Rotterdam
vergaderd de chr. bootwerkersvereenïging
„Toenadering", de afdeeling Rotterdam van
den centralen bond van transport- en haven
arbeiders, de algemeene havenarbeidersver-
eeniging en de R. K. bootwerkersvereeni-
ging om een aktie te bespreken ter verkrij
ging van verhooging van het uurloon van
de Rotterdnmsche bootwerkers. Na landurige
discussie werd besloten, een commissie te
vormen, bestaande uit 4 personen, uit elke
organisatie één, die in opdracht kregen, een
plan van aktie te ontwerpen en dit binnen
8 dagen aan do gecombineerde vergadering
van de besturen der genoemde organisaties
ter goedkeuring voor te leggen.
Bij kon. besluit:
is bevorderd tot officier in de orde van
„Oranjc-Nassau" jhr. L. F. C. II. M. ridder
de van der Schueren, tc Zevenaar, voorzit
ter van den Ncdcrlandschen Boerenbond
is bij het Dep. van Landbouw enz. aan
tat1. J. A. N. Patijn, op verzoek, eervol ont
slag verleend als referendaris, bevorderd tot
referendaris mr. A, L. Scholtens, thans hoofd
commies en benoemd lot hoofdcommies, mr.
II. W. Groeneveld, thans hoofdcommies bij de
Rijksverzekeringsbank, |Onder gelijktijdige toe
kenning van eervol ontslag uit laatstvennelde
betrekking
is benoemd tot ridder in de orde van den
„Nederlandschen Leeuw", professor dr. S.
Cramer, voorzitter van liet bestuur der Alge
meene Doopsgezinde Sociëteit te Amsterdam
is benoemd tot rechter in de ar rond. recht
bank tc Utrecht, mr. A. S. de Blécourt, thans
rechter in de arrond. rechtbank te Zulphenwas Iwcrd er een onzer ingestopL; lang-
is benoemd tot ambtenaar van het O. M. zamerhand werd hel aantal dat nog vóór mij
bij de kantengerechten in het arrondissement! was kleiner, eerst nog vier, drie, twee dan
Maastricht, ter standplaats Maastricht, mr. „Bel Costa"; ik wenschte hem een „wel
0- C. J W. Hermans, thans ambtenaar van tehuis" en rang de deur achter liem ging
het O. M. bij de kantongerechten in het in 'tslot. Nu was 'tmijn beurt, een deur
arrond. 's Hertogenboscli, ter standplaats
's Hertogenbosch
is benoemd tot notaris binnen het arrond.
Utrecht, ter standplaats de gemeente Maars-
sen F. Schilstra, candidaat-notaris te Har-
taelen
is aan den cerste-luitenant J. H. C.
legion." Enfin, ik was weer blij toen wij liet
station bereikten, en nog meer verheugd, toen
de trein aankwam; reeds direct zag ik dat
de (waggons, „gereserveerd voor 't legioen",
ook medegevoerd werden; uit een der por
tieren stapte een sergeant, do bevelvoerder
over een transport gevangenen, avelko naar hun
garnizoensplaats werden teruggevoerd; het wa
ren minstens een 40-tal, die, evenals wij,
geprobeerd hadden hun vrijheid te hernemen,
doch op de een of andere manier door de
gendarmerie of door do „gnoems", inlandsche
politic, waren gesnapt.
Allen waren, evenals wij, aan elkander ge
koppeld, terwijl in icderen waggon twee sol
daten zalen geen legionairs met geladen
geweer, om te voorkomen dat zij weder zou
den ontsnappen. Wij werden door onze gen
darmen overgegeven aan de zorgen van den
sergeant, die ons in een waggon stopte en
weldra waren wij weer op reis naar Saïda.
Onze mede-passagiers bijna allen Duilschers
hieven een lied aan, begeleid door hot
stampen met de zware schoenen op den bo
dem met de vuisten welke vrij waren wer
den do wanden bewerkt, enfin men zou niet
gedacht hebben met een troepje gevangenen
te doen te hebbenzij geleken meer op
„promisionairs" <lie naar huis gingen.
In Saïda werden wij opgewacht door een
patrouille soldaten met de bajonet op 't ge
weer; onze namen werden voorgelezen; Wij
werden met vieren geplaatst en voorwaarts
ging het do stad in, geëscorteerd door Je
patrouille.
Wat zullen do voorbijgangers wel gedacht
hebben? Ik was blij toen wij de kazerne be
reikt hadden en in het wachtlokaal van onze
boeien werden ontdaan. De sergeant van de
wacht liet ons één voor één voor zich ko
men en ontnam ons de pakketten met klecren
wij moesten onze zakken ledigen; niets moch
ten wij behouden dan een zakdoek.
'Daarna ging liet naar de „prison", waar
wij werden ingeboekt en aan den portier over
gegeven, die ons wenkte hem te volgen. Wij
bétraden een kleine poort in den muur rond
de kazerne; «laar was nog een poort, voorzien
van een ijzeren klopper, welke onze bege
leider deed werkende deur werd geopend
door een korporaal, die ons met een ironischen
lach welkom heette. Ik keek eens rond en
zag twee lage gebouwen, welke- door een
deur aan elkander waren verbonden"deze werd
geopend door een schildwacht, die met Je
bajonet op 'L geweer bij deze deur post vatte.
Ik zag in «Ie gang, welke de twee gebouwen
scheidt, de cellen, die allo voorzien waren
van een nummer, naam van den bewoner en
aard der straf met nummer der compagnie.
Zouden ze hier werkelijk plaats hebben voor
de veertig die- beden weer waren aangeko
men, dacht ik. Doch de cperii maakte reeds
een aanvang, wij marcheerden één voor één
achter elkaar, de cipier aan 't hoofd, langs
de rijen van deurenwaar geen bewoner
Totaal 39.526 stuks f 1.105.000
Hiervan werden 5 pCt. invoerrechten betaald,
zijnde f 55.250.
In liet nieuwe ontwerp van invoerrechten,
dat in Februari door de Tweede Kamer in be
handeling zal worden genomen, is hot invoer
recht op 10 pCt. voorgesteld, dat voor motor
rijwielen en automobielen op 12pCt. motor
vrachtwagens lOpCt.
In de statistiek worden de mechanisch voort
bewogen voertuigen niet afzonderlijk genoemd.
Wanneer wij deze invoercijfers in verband
brengen anet die, welke wij vermeldden in
„De Kampioen" van 8 Aug. j.L, dan komen wij
tot de volgende beschouwingen: in 1908 was
het aantal in de belasting aangegeven rijwie
len: 435.100. Indien men de stijging van
dit aantal in verband met die van vorige
jaren stelt op 14pCt., dan kan dit aantal in
1909 geschat worden op 496.000, in 1910
(stijging 13pCt.) op 560.500, en in 1911 (stij
ging 12 pCt.) 627.750*).
Het werkelijke aantal rijwielen is na
tuurlijk nog grooter, daar onbelast zijn de
rijwielen, waarvan de gebruikers een perceel
bewonen, dat door zijn geringe huurwaarde
onbelast is.
ster om haar gezicht te zien. Zo was zeker
■an plan hem te bespionneeren en te verra
den Jn dezen nachtHjj dreigde
haar te slaan en was bijna razend.
Toen gleed er over bet bleeko gelaat der
rouw een glimlach, alsof zij aan andere din
gen dacht. Zoo vergeefs was zijn woede 1 Dat
moest hij wel inzien en hij liet de wankelende
gestalte uit zijn knokige handen op den vloer
neerzinken.
Als hij nu zijn plan wilde volvoeren, moest
hij eerst zijn vrouw dooden
Weer drukte de duisternis stil en zwaar.
Hanna was weer op haar plaats bij de deur
gaan zitten.
De stilte sprak met overredende kracht. En
weer na een poosje haalde de man diep adem.
Hij begon te schreien.
Den boelen nacht had Zeek, met het oor aan
het sleutelgat op den stap der vrijheid ge
wacht. Zóó liad nog nooit een ander gewacht.
Het was vergeefs. Toen do blecke dag in het
raampje 'zichtbaar werd, wierp de oude spits
boef zich tap zijn bed en trok zich jde haren uit.
Manger had, toen hij zijn collega Kreckel
afloste, een vast plan over hetgeen hij Zeek
Szou zeggen om zich van hem- los te maken. Hij
had alles met Hanna besproken, den vorigen
avond; nadat Manger's wilde opwin<ling was
erder, oen cel onbewoond. „Après", zcido
de cipier, en ik stapte binnende deur werd
gesloten en ik bevond mij alleen met de vier
muren, aan de eene zijde een klein venster,
voorzien van dubbele ijzeren tralies, do deur
met ijzer beslagen, geen kans om er uit te
komen. Als meubileering een steeuen bed,
Eyk van Voorthuyscn en aan den luitenant ter hoo&lkussen van dezelfde kwaliteit. In een
der 2de kl. J. W. Vlielandcr Hein, ophoek zoo'n toestel, „kaslerolc" zeggen de
verzoek, eervol ontslag uit den militairen
dienst verleenden
is A. J. M. Stoffels, directeur van het
gemeentelijk bouw- en woningtoezicht to
's Gravenhage, buiten beZwaar van 's Rijks
schatkist, benoemd tot vertegenwoordiger der
Regeering pp liet lilde internationale congres
v-oor woninghygiëne, hetwelk van 2 tot 1
October g.s. te Dresden zal worden gehouden.
BRIEVEN UIT HET VREEMDELINGEN
LEGIOEN.
XI.
Mascara, 12 Sept.
Onze bundeltjes onder den arm, en op weg
gingen wij naar 't station. Ik had de aange
bonden hand in mijn broekzak gestoken en
dicht tegen elkaar gedrongen, opdat niemand
het afhangend stuk ketting zou bemerken. Zoo
Hepen wij door de straten, vooraf gegaan door
de gendarmerie, die onze wapens droeg. De
lieden, die ons op straat ontmoetten, zagen
ons minachtend na. en eenige schooljongens
h,oor<le ik Schreeuwen van „déserteurs de
omgeslagen in een krampachtig snikken, was
Hanna uit haar verstijving opgerezen, en had
zich, alsof ze ontwaakte, hartstochtelijk aiui Je
borst van haar man geworpen. Ze omklemde
hem, alsof tee hem met geweld moest vast-
lipuden.
Mangers gedachten verzamelden zich over
Hanna, en kregen daardoor een vast middel
punt, van waaruit hij do zaak met Zeek be
schouwde. Het geld zou hij terug geven.
Maar niet pverdag; in den eerstvolgenden
nacht fils hij nachtdienst had. Hanna wilde
erbij zijn. Hij moest haar heilig beloovea niet
alleen met Zeek te onderhandelen. Hemzelf
was dat pok liever.
Dien dag wist hij het zoo in te richten,
dat hij met Zeek niet alleen was, als deze
helde. Hij hield den knecht bij zich die voor
hot iminderwaardige Iwerk was.
Zoo kwam de nacht. Manger wilde eens
verstandig met Zeek spreken. Zeek moest in
zien dat er in die omstandigheden niets aan te
doen was.
Nu was het tijd. Het sloeg middernacht, en
Manger's hart klopte tot in de vingertoppen, zoo-
dat hij nauwelijks de controle-klokken kon vast-
teetten. Angstig keek hij, toen hij terugkwam
naar dei trap of Hanna daar wachtte. Daar
stond ize doodsbleek, en probeerde tegen hem
te glimlachen.
Franschen, in zuiver Hollandsch heet het
evenwel „kibelton". Dat was alles wat naar
meubel leek. Zie zoo, hier zou ik tijd heb
ben over mijn zonden na te denken; ik ging
maar een poosje op mijn „bed" liggen, <lat
mij evenwel verduiveld liard toescheen.
Om zes uur 's avonds werd de deur ge
opend en een deken er in gesmeten, daarna
een oude eetketel met een lepel; ik dacht:
wacht nou komt de soep ook, doch jawel,
de milde gever verdween zonder mijn dank
te aanvaarden en de deur ging weer op slot.
Ik keek de boel eens na, misschien zat er
wat eetbaars in, doch hoe ik ook zocht en
keek, het bleef een oude deken, een „blik
en een lepel. Ik maakte mijn bed op en legde
mij maar weer neer, in afwachting mis
schien? Een half uurtje later ging de «leur
open en een korporaal wenkte mij- hem
te volgen met. mijn „blik", hml Zie je wel,
als men maar geduld heeft, dacht ik, doch
daar in dien hoek Hepen er nog meer met
hun blik, «lat zij vulden onder een groote
kraan. Nou nog mooier: soep uit een kraan?
Ik keek «mns in een blik, dat mij passeerde,
en zag dat er klaar water in was; dus die
Zeek klopte al. Toeu Manger opende, werd
hij bestormd door een heftig gefluister. Einde
lijk kwam Manger aan het woord. Maar toen
hij do blauwe biljetten wilde teruggeven, ge
raakte Zeek in woede. Het heen en weer
spreken duurde eenige minuten, die aan Han
na een eeuwigheid toeleken. Ze drukte liaar
handen pp haar borst. Wat zou er gebeuren
tussclicn die twee mannen?
Plotseling sliet ze een kreet uit. Zeek storm
de uit zijn cel naar de binnen plaats, en
achter hem aan Manger met lange passen. Nu
was (alles verloren. Hanna hoorde nog een
schot dreunen en werd bewusteloos.
De burgerlijke buitenwereld was vol over
het griezelige inieuwtje, waarvoor men den
roodon steenklomp dankbaar was.
De hulpcipier Manger werd in alle couran
ten geroemd als een vastberaden, plichtsge
trouwen beambte, die een voor de maatschappij
gevaarlijk individu met een zeker schot van
den ringmuur pihaalde.
Do uitgebroken gauwdief was rijkelijk van
geld voorzien. Hij had drie honderd-mark-
biljotten in don zak, en hij de lijkschouwing
bleek tot (groote verbazing der dokters dat
hij in zijn aarsopening een rolletje staniol-
papier met twee biljetten van duizend mark
had. De hecle stad sprak daarover, aan alle
kerels hadden al gegeten; ik nog niet.
Maar waar was dan toch <le keuken
Ik besloot de stoute schoenen aan te trek
ken en eens te vragen, trok den korporaal
aan zijn jasje en hield hem mijn blik onder
den neus, terwijl ik vroeg: „enne soep,niks?"
Hij keek mij verwonderd aan, wees op zijn
voorhoofd, en daarna naar de nog immer
loopende iwaterkraan. Niets aan te doen;
wanneer ik niet gauw mijh blik vulde, «lan
hadden zo mij zonder water in mijn cel ge
sloten en het is toch immers beter wat
dan niets. Zoo wierp ik dan dien avond
mijn lepel in een hoek en dronk tot ik hiet
meer kon. Toen ging ik slapendien nacht
droomde ik dat ik veroord«iold zou worden
om den hongerdood te sterven.
Den anderen morgen .vroeg, het was nog
donker, werd de deur reeds opengesmeten
en mij iets gevraagd, wat wist. ik niet. Ik
bromde maar „Non" en de vrager ging ver
der pm naast mijl zijn vraag te herhalen.
Wat mocht «Ho kerel verlangd hebben? Mis
schien of ik koffie wikle? Drommels, ik wil
eens kijken; de deur stond nog open en ik
koor<le m de donkere gang juist een geluid
of de soepketels daar waren voor de koffie.
Voor alle zekerheid nam ik mijn blik mede
en snuffelde eens rond, want een onaange
naam luchtje kwam mij tegemoet; juist liep
ik den cipier tegen het lijf, die mij op een
ledige kribelton wees en mij toesnauwde en
jou „tinet" non? Ila, nu begreep ik hem, ik ge
bruikte geen eetketel want «iio onaangename!
lucht werd veroorzaakt, omdat iedere ge
vangene des morgens vroeg zijn ton of zooals
het hier heet „tinet" moet leeg maken. Ik was
blij. Jat dat Werkje achter den rug was en
mijn deur weer was gesloten, evenwel mijn.
deken was verdwenen en in mijn blik was nog
steeds water!
V. d. Velden.
89re SFAATS-LOTBRIJ.
5e klasse, 8e lijst. Trekking van Donderd ig
28 September.
Prijs van f 10000 No. 12505
1000 1077 8170 10977
19292
400 2715 11045 16944
16992
200 1994 3470 5757
12033 12300
100 1434 7435 8126
8777 8911 8987
10636 10673 12138
13782 14609 14675
14793
Prijzen van f 70.
8424 9649 20506 20528
Nieten.
2501 3572 7155 9847 9893 9943
2531 3593 8415 9869 9895 9945
2535 3607 8420 98«2 9915 20513
2548 3672 9834 9885 9921 20514
2584 3675 9840 9889 9940 20529
2627
Bij de opgave 6e lijst trekking van Dins
dag 26 September behooren nog onder de
met niet uitgelote nummers2604, 2607
en 2612.
stamtafels.
Maar het publieke rechtsgevoel geraakte in
verontwaardiging, toen bekend werd «lat do
bureaucratisch© dienstdoenerij Iden beveiliger
van den gezonden ongestoorden hurgerslaap,
den hulpcipier Manger op straat wilde zet
ten om zulke nietige redenen.
De volgende post bracht aan Manger in
zijn gevelkamertje het aanbod van een loo-
nendo betrekking. Hij werd looper bij een
voorschotvereeniging. Dat hij onder die om
standigheden (afzag van verderen arbeid in
den gevangenisdienst, hoewel hem die aange
boden werd met verhooging van het daggeld
op 3.20 Mark dat was maar al te begrijpe
lijk.
En des te meer, daar zijn vrouw van schrik
ziek was geworden. En ook hem zelf scheen
het doodschieten van een tnedomensch
want «lat was de oude spitsboef ten naastebij
toch pok niet in zijn kleeren te zijn blijven
zitten.
EINDE.
Stoomdrukkerij, Finna D. G. Kröber Jr. -
Middelburg
