IdénrgsÉ Courant
Middelburg 15 Jnni.
FEUILLETON.
Ingezonden Mededeelingen.
j koop
3.0®
8.5'
8.2®
9 47
8.5*
17 11.0®
BIJVOEGSEL
VAN DB
VAN
Vrijdag 16 Jnni 1911,110. 140.
Engelsche Brieven.
„Mijn hart staat in groot-uniform voor
Hare Majesteit", schreef een Japanner in een
Engelsche revue die deze maand verscheen,
ten einde goed te laten uitkomen ,hoezeer|
hij Koningin Mary bewondert, iets waarop
deze gracieuse vorstin ongetwijfeld recht heeft.
Op het oogenblik houdt inlusschen de vraag
hoe men verschijnen moet voor Koningin Mary
en Koningin George, bij gelegenheid van de
kroning, velen bezig, 't Woord „men" worde
in dit verband natuurlijk opgevat in den geest
van den Oostenrijksclien edelman, die het be
ginsel verkondigde dat „der Mensch fangt erst
beim Baron au."
Deze „men" kan natuurlijk niet volstaan,
met alleen een hart in groot-uniform; er
behoort jwat meer bij en vooral de dames,
do „peeresses", komen er niet zoo eenvou
dig af. De zaak is ook niet zoo eenvoudig
als hij een hofbal bijvoorbeeld; daar is het
rijkste loilot en zijn de schitterendste juwee-
len niet immer teekenen van den hoogstcn
rang en eene „Geborene" is soms lang zoo
kostbaar niet gekleed als eene „bürgerliche".
Die wedstrijd tusschen afkomst en opkomst
is trouwens zoo oud als de wereld en nog
pas onder Jacobujs 1 heeft men hier de „pee
resses" veroorloofd zich zoo mooi te maken
als ze verkozen, zonder te vragen of wie'
paarlen en hermelijn droegen wel lOOOpd.sl.
inkomen hadden destijds (16081625) een
enorme som. Zelfs „peeresses", die zich met
„miniver", 't bont van 'l Siberisch eekhorentje,
wilden versieren, moesten toch nog 400 pd. st.
inkomen hebben.
De Lords haddon in die oude lijden weer
andere klcedij-privileges, waarvan er een
ons in deze dagen van vrouwen-kiesrecht,
vootvrije japons en jupes-culottes zeer bij
zonder zou hinderen. Onder Eduard IV
(1-461—1483 )wcrd namelijk bepaald, dat al
leen baronnen en hoogere edelen kleeren
mochten dragen ,die „indecently short" (on
behoorlijk kort) waren.
Uit den aard der zaak volgt ,dat de mode
bij koningskroningen, niet veel varieert. Voor
eerst komen er te weinig van die feestelijk
heden voor toen Eduard VII gekroond word
had zoowat niemand meer een stel statie-ge
wadenj ten tweede volgt men bij zulk eene
gelegenheid gaarne de traditie. Nu heeft Ja
cobus II (1C851689) gezorgd dat voor zijne
kroning alles tot in de puntjes geregeld werd
en alle „peeresses" naar haren rang gekleed
verschenen. En zoo is het eigenlijk die ruim
200 jaar gebleven, liet groote verschil is,
dat men tot in Victoria's tijd hot décolleeté
over de schouders wegknipte in V-vorm, tor-
wijl het nu vierkant weggesneden gedragen
wordt; de koorden en de kwasten zijn onveran
derd en de mouwen feitelijk ook, De man
tel is van karmozijn fluweel, met rijen her
melijn bezet, die grooler in aantal zijn, naar-
matc men hooger rang bekleedt. De japon-
lókken worden met goud of zilver geborduurd
en met kant gegarneerd. Daar wordt heel wat
Ixmluiukunsl aan ten koste gelegd, vooral
omdat men, als de mantel maar „model" is,
de japonnen vrijwel naar eigen smaak mag
maken. Vele „peeresses" laten er hun fami
liewapen in borduren en anderen hebben aller
lei schitterende dessins daarin. Trouwens heel
Wal. van die grandes dames" hebben zelve
gedurende het afgeloopen jaar de borduurnaald
ter hand genomen en haar kroningsrobo ver
sierd naar eigen ontwerpen. Dal zulke kro-
■|iingsrobes familiestukken van groolc waarde
worden, die hare klein- en achterkleindoch
ters later bij plechtige gelegenheden met be-
tamelijken trots zullen dragen, behoeft nau
welijks gezegd.
Een gewichtig artikel is de kroon, die
elk draagt. De mooiste i s de koningskroon,
dio zoowat drieduizend edelgesteenten bevat:
diamanten, paarlen, robijnen, smaragden en
saffieren, allo gezet in goud en. zilver en
met de groote stukken van 4® Cul|inan
diamant (nu Ster van Afrik$) als centrum. De
kroon, van karmozijn fluweel, met hermelijnen
rand, weegt ruim 11/2 KG. en 't is voor
Koning dus maar gelukkig, dat hij haar, zelfs
bij de kroning, tniet voortdurend pp 't hoofd be
hoeft te dragen. Die van den Prins van
Wales is veel eenvoudiger. Zij bestaat alleen
uit goud: eerst een breede gouden band, waar
op gedreven figuren, die verschillende edel
gesteenten moeten voorstellen. Boven dien hand
ziet men, om den andoren, vier „croix patées"
en vier „fleurs-de-lys", waarboven wèer een
gouden hoog, met, middenop, een gouden bal
en kruis, 111 vorm ietwat gelijkend op bal len
kruis van juwéelen ,die 'sKonings kroon af
sluiten. Die gouden boog was er vroeger niet
bij; Karei II liccft hem er in 1660 op
laten maken, om deze kroon daardoor te laten
verschillen van die der andere prinsen en
prinsessen van den bloede. In plaats-vati hal
en kruis hebben die er een gouden knop op.
Bij dc prinsessen van den bloede zijn tus
schen elk stel „croix patées" en „fleurs-de-
lys" aardbeziënbladen van goud aangebracht.
Bij do kronen der neven en nichten des
Konings verdwijnt de „fleur-de-lys" boven den
gouden band en wisselen de „croix patées""
en de aardbeziënbladcn elkaar af.
De hoogste edelen zijn de hertogen. Zij en de
hertoginnen/hebben geen gouden, doch ver
guld zilveren kronen, met alleen acht aard-
beziënbladen hoven den vergulden hoofdband
en, natuurlijk ook geen boog. De „fleur-de-lys"
do „croix patées" zijn dus geheel ver
dwenen. Do edelen volgend in rang, de mar
kiezen hebben vier aardbeziënbladen 0111 den
anderen afgewisseld door vier zilveren ballen:
hoven den verguld-zilveren hoofdband. Bij de j
graven en gravinnen komen die zilveren bal
len weer verder op den voorgrond, wijl ze op
'erguld zilveren punten rusten, vrij hoog
hoven de aardbeziënbladen; bovendien hebben
;r acht van elk en ze zijn dus kleiner
van stuk. Doch de aardbeziënbladen verdwij
nen geheel en al bij de kronen der „vis
counts" en „viscountesses". Deze hebben bo
ven den verguld-zilveren hoofdband zestien
zilveren ballen. Al deze kronen hebben
evenals die van den Prins van Wales op
den hoofdband gedreven figuren, welke, zoo-
als ik zei, aan edelgesteenten moeten herinne
ren; doch edelgesteenten zitten er niet op.
Die vindt men ook niet bij de kroon van
een baron. En zelfs de versiering van den.
hoofdband ontbreekt nu bijna geheel; er zijn
alleen wat slangvormige lijnen zichtbaar. Het
aantal zilveren hallen is verder verminderd
van zestien tot zes.
Bij allo is de muts of kap, die in de kroon
zit, van karmozijn fluweel, met hermelijnen
rand onder «len hoofdband.
Ook de pairs en hunne dames dragen hun
kronen niet. Alleen op het oogenblik dal Ko
ning en Koningin gekroond worden door de
aartsbisschoppen van Canterbury en van York,
nemen Zij zo op en houden ze boven hun
hoofd; enkel dus een symbolieke handeling
op dat moment, het gewichtigste .en plechtigste
van den geheelen dienst in dc Westminster
Abbey.
Tot de kroningskleinoodiën der Koningin be
hoort de ivoren staf „the queen's ivory rod
een soort scepter van wit ivoor, ruim dria
reel lang, meL gouden knop, appel en kruis,
bovenop het. kruis een wit ivoren duif.
De eigenlijke scepter der Koningin gelijkt
reel op dien des Konings. llij is iets korter,
twee voet tien duim metende, is geheel van
goud en schitterend met edelgesteenten ver
sierd.
„De staf van St. Eduard" is ook een merk
waardige reliquïc van geslagen goud, ruim
4>/2 voet lang, met een ijzeren punt van 41/2
Eng. duim 10 c.M Die ijzeren punt bewijst,
dat deze staf in oude tijden wezenlijk werd
gebruikt om mee te loopen.
Al. deze voorwerpen worden door hoogc
edelen of door hoereu en dames van hooget
Maria Jennison.
Naar het Duitsch.
van
L. M. SCHULTHEIS.
afkomst, die het recht er toe geërfd hebben,
voor het Koningspaar uitgedragen, met uit
zondering van de scepters. Zoo ook de„Cur-
tana", het „zwaard der genade", en het rijks
zwaard; het eerstgenoemde heeft geen punt,
doch loopt stomp toé. Verder het zwaard
der geesteljjke en der wereldlijke gerechtigheid
de gouden adelaar, (die leen t.ampuUa" of flacon
is, in den vorm van een arend, waarm de
gewijde olie en een verguld zilveren lepel
(uit de 15e eeuw), waarmee deze olie tot
zalving des Konings wordt aangebracht. En'
ten slotie 's Konings ring, zijn gouden sporen,
zijn armbanden ,de rijksappel, de kelk en
drinkbeker, do eene nog al mooier en kunstiger
bewerkt dan de ander en die alle in den stoet
worden meegedragen, door edelen die eerst
voor een commissie hojiben moeten bewijzen,
dat zij het recht hebben daartoe. Die com-,
missie bestaat uit leden van den hoogen raad
van adel, hooge rechters, lieroemdc historici
en heraldici en stuk voor stuk zijn alle han-t
spraken onderzocht op deze en dergelijke
dingen.
INGEZONDEN STUKKEN.
S2ge2oadeaBtuIik<mwatdcningeengeval teruggezonden
Collecte gewapenden dienst.
Den 20sten van deze maand zal wederom de
jaarljjk8che collecte wordon gehouden voor
het FondB ter aanmoediging en ondersteuning
van den Gewapenden dienstin de Nederlanden.
Telken jare wordt de opbrengst dezer col
lecte in ons district (het eiland Walcheren)
minder. Dit is wellicht toe te schrijven aan
omstandigheid, dat zoo weinigen bekend
zjjn met het doel van het fondB en met de
gevallen, waarin ondersteuning wordt ver
leend.
Het komt de districtscommissie daarom van
belang voor over het fonds een en ander mede
te deelen
In 1909 werden nit het fonds toelagen ver
leend aan
815 verminkten uit Indië;
716 infirmen en veteranen, zoowel van de
land- als zeemacht hier te lande en uit de
koloniën, dio oen zeker aantal dienstjaren
hebben volbracht binnen het r|jk of in de
koloniën
4 Oud-Btrjjdera van België.
Voorts bezit het ionds het invaliedenhuis te
siden, waarin in 1909 worden verpleegd 83
gepensionneerde militairen.
In het geheel werd in dat jaar aan 1035
personen f 48593.14 uitgekeerd.
Deze cjjfers toonen aan, dat het fonds steeds
oortgaat binnen de grenzen van zgn ver
mogen aan oud-soldaten boven hun pensioen
gratificatiën toe te kennen.
Dub niet alleen gewonden in den oorlog
kunnen een toelage bekomen, maar ook zjj,
die bier te lando in hun garnizoen een zekeren
diensttijd hebben volbracht, komen daarvoor
in aanmerking en tal derzulken genieten reeds
de toelage. De bedragen zjjn voor een soldaat
i 37, voor een korporaal f 40 en voor een
0 ideroffioier f 52 per jaar. Bovendien krggen
vjrminkton nit A'job nog reap, f 31.50, i 34
en 1 44.50 uit een geschenk van wjjlen Z. M-
den Koning.
Voor tal van oud gedienden, waarvan velen
met huishoudens en te oud om in hun onder
houd te voorzien, zjj a de toelagen boven hun
veelal geriag pensioon een ware uitkomst. Het
a daarom te betreureD, dat het fonds niet
over ruimer middelen beschikt, want er zgn
r nog velen, die niet in aanmerking komen,
omdat de middelen te kort schieten om allen
te steunen. Verruiming daarvan zal uitbreiding
aan de categorieën, die in aanmerking komen
kannen geven.
Verhooging van de opbrengst der collecte
zal daartoe kunnen medewerken.
En nu donke men niet, dat het geld uit ons
district elders wordt gebruikt. Integendeel,
Hier werd in 1909 aan toelage voor 19 doel-
gereebtigden nit ons eiland (12 te Middelhui g,
4 te Vlissingen, 2 to Westkapelle, 1 te Kou
dekerk?) betaald f 854.25, waartegenover een
opbrengst aan collecte van f 206.04', waarvan
61,31' te Middelburg. Uit de algemeene bas
moet duB jaarlgkB -een niet gering bedrag
Haastig duwde de moeder Martha naar
binnen.
„E11 nu", zei ze ademloos. „Vertel hier
nu nog eens, wat je mij zoo even ge:
hebt."
Toonloos herhaalde Martha haar bekentenis
van zwakheid en val.
Haar moeder bleef eenige oogenblikken stom.
Toen kwam een dof gekreun uit haar borst.
Haar blik dwaalde wanhopig van liet voor
liaav ineen gekrompen meisje, dat baar gelaat
in de handen verborgen had, door het kleine*
vertrek, naar de witte bedden der kinderen,
naar Dorkas, die met schuwe, begrijpende
oogen het tooncel aanzag, naar de goudkleurige
kastanje, die buiten in de zon stond. E11
plotseling viel haar blik op haar eigen beeld
in don langen spiegel aan. den muur in een
zwarte trouwjapon met een hoed met don
keren sluier. Uit de omlijsting daarvan glans
de haar eigen smal gelaat, bleek en smartelijk.
E11 in het wille gelaat gloeiden een paar'
Medusa-oogon met donkere randen haar tegen.
Zonder een woord te zeggen, keerde ze
zich 0111, en ging naar builen.
Het was vporbij zoo snel als al die
oogenblikken voorbij gaan, op wélke men een
heel menschenloven heeft gewacht, gebeden eu
gebeefd. De man met de platvoeten was in
een gezellige stemming. Reeds meermalen had
hij de stomme voorname gestalte naast hem
toegesproken met „mevrouw". Dat scheen hem
bjjzoiuler veel genoegen te doen, en hoeveel
meer moest het voor haar een genot zijn?
I11 de kleine woning gekomen werd hij luid
ruchtig en vroolijk.
„Verduiveld, kinderen, mu moeten we
bruiloft vieren met champagne," riep hij. „Wat
zegt mevrouw Starnhaufl ervan?".
Hij wendde zich half om, maar kreeg geen
antwoord. Zijn vrouw had ongemerkt de kamer
verlaten.
„Ook goed," zei hjj bitter. „Dorkas,
laat jij champagne halen. Ilier i s het gold."
Hij drukte liet haar in de hand. „Laat maar
een paar flesschcn halen."
Dorkas ging heen.
Martha hield intusschen haar vader gezel
schap. Ze bad de slanke gestalte van baar
moeder, maar was kleiner, en had rood haar
evenals Theodoor. Toen haar ouders op het
stadhuis wanen, had zij eerst nog wat ge
schreid, maar toen haar tranen afgedroogd. Zo
was nu weer vergenoegd. Het ergste was
voorbij, en ze was blij dat ze liet op een
gunstig oogenblik aan haar moeder bekend
had. Die had er nu zek§r <?o(i99in,. berusi.
Wat voor tragisch was e£ bij^lot y&n re
kening in? Bjj haar was- het' immer» ook
niet anders geweest.
Dorkas kwam met de champagne en de
glazen. iStarnhaufl liet de.. kurk knallen en
schonk in. Ook dat was hem niet ongewoon.
Hij was vergenoegd. Lieve hemel, waarom
zou een man niet vergenoegd zijn, die ai zijn
verplichtingen nu ja, zoo tamelijk allemaal
heeft vervuld?
worden bijgepast.
Tooh staan ook hier nog tal van sollicitanten
op de lgst, die niet aan de vereisohten vol
doen. Uitbreiding dor middelen, zal die ver-
eischten verkleinen, en ook hen binnen de
werkkring van het fonds trekken, waardoor
hunne zorgen in den ouden dag zullen worden
verlicht.
De districtscommissie hoopt in het boven
staande- het* goede doel van het fonds vol
doende te hebben uiteengezet.
Moge deopbrengst dor a. s collecte daarvan
het bewjjs geven.
Wat men geoft, wordt in eigen omgeving
gebruikt.
Middelburg, don 14 Juni 1911.
De districtscommissie voornoemd,
W. J. SPRENGER, Voorzitter.
Mr, G. J. SPRENGER,
Secretaris- Penningmeester
AFLOOP VERKOOPINGEN.
Door den notaris H. R. Struve, alhier,
werd Woensdag voormiddag in den Campveerschen
toren, in 't openbaar verkocht de hofstede be
nevens bouw- en weiland, aan den Zand-
djjkschen weg aan den Veerachen straatweg
in Zanddijk, gemeente V e e r e, bewoond door
den heer J. de Bree en oen huis en erf aldaar,
wjjk B. no. 27, samen groot 17.85,17 HA.
De uitslag der verkooping, welke wjj gis
teren niet meer konden opnemen is als volgt;
De perceelen 1 en 2, zijnde, huis, schuren,
erf, tuin, boomgaard, weiland, vjjver en bouw
land en lijver, aamcn groot 1.58.30 H.A., aan
J. Harpe, Koudekerke voor f 6000.
de pero. 3 tot en mot 8, zgnde bouw- en
weiland, samen groot 2.61.80 H.A., aan
W. Kasse Dz., Vrouwepolder, voor f 5907
de perc. 9 en 10, zjjnde weiland en vgver,
samen groot 86.10 a. aan J. Harpe, Koude
kerke, voor f 1988;
perc. 11, zjjnde bouwland en vgver, groot
42 a., aan A. Louwerse voor f 920 j
porc. 12 en 13, groot 69.50 a., aan A. Plujj-
mers, Middelburg, voor f 752 en f 666
perc 14, groot 32.80 a., aan W. Sturm voor
f 700
porc. 15, groot 31.60 a., aan L. van Wallen
burg voor f 591
perc. 16, groot 27.50 a., aan P. Gideonse
.or f 511
perc. 17, groot 28.80 a., aan A. Caljouw Jz.
te St. Laurens voor f 513
perc. 18, groot 22.90 a., aan J. Roelse voor
f 517,;
perc. 19, groot 19.70 a., aan J. Koppejan
voor f 576
perc. 20, groot 49.60.. aan P. A. Bakker,
Koudekerke, voor f 1251
perc. 21, groot 31.20 a., aan A. Caljouw
.or f 876
perc. 22, groot 36,20 a., aan A. Plujjmersi
Middelburg, voor f 901
Deze perceelen bestonden allen uit bouw
land;
perc. 23 tot en mot 27, Bamen groot 1.72.50
HA., aan D. Kasse voor f 3975
perc. 28, groot 52.20 a., aan F. J. Castel
voor f 1321
perc. 29, groot 1.03.60 HA., aan P. A. Bakker,
Koudekerke, voor f 1979
perc 30, groot 50.40 a., aan A. Plujjmers en
J. C. Mejjboom, Middelburg, voor f 925
perc. 31 en 32, samen groot 89 50 a.
P. Simonae Iz., Vrouwepolder voor f 1713;
perc. 33, groot 1.74.70 fl.Aaan N. Minder-
boud J.Czn. en J. Gabriëlae Jz., Middelburg
voor f 3122
perc. 34 groot 79.70 a., aan J. KaBse Dz.
voor f 1351
Alle deze perceelen bestaan uit weiland.
Perc. 35, zgnde bouwland, groot 1.11.20 H,A.
aan C. de Bree Jz, voor f 1795;
perc. 36, zgnde bouwland on sprink, groot
37 47 aaan C. Geenseo, Middelburg, voor
f 725;
De totale opbrengst bedroeg f 39.575
Perceel 37. zjjnde huis erf, tuin en bouw
land, groot 15 90 a., werd voor f 1601 opge
houden
De koopers wier woonplaats niet ïb vermeld,
wonen allen te V e e r e.
Een ingenieur,
door de Pink Pillen genezen.
De heer Viola, een dor knndigsto ingenieurs
van de stad Milaan, het grooto induatrieele
centrum van Italië, heeft, dank zg de Pink
Pillen, de genezing verkregen van een zenuw
ziekte, die hem sedert langen tjjd martelde en
hem zelfs genoodzaakt had, de belangrjjke
werken die hg bestuurde, ter z(jde te laten.
De heer Viola, wonende Via Santa Maria
Segreta, te Milaan, schreef ons den onder-
staanden brief naar aanleiding van zjjne go.
nezing
HOOGWATER,
te Vliazingen.
Vrjjdag 16 Juni nm. 4.13
Zaterdag 17 4.58
Zondag. 18 5.42
Maandag 19 vm. 6.20
Dinsdag 20 7.18 I
Woensdag 21 8.18
Donderdag 22 9 24
Ingenieur Viola.
>Gedurende eenigen tjjd, vermoeid door da
vele werken die mg geheel in beslag namen,
was ik door een zenuwuitputting en door
neurasthenie aangetast. Geheel mjja gestel was
in de war, eu ik had pjjn om zoo te zeggen
overal in mgn lichaam. Mgn maag kon het
voedsel niet meer verteren en ik was daar
door zeer verzwakt. Ik was bl ek, mager, prik
kelbaar geworden cn altgd onrustig. Het
duurde niet lang of ik was in de onmogelijk
heid, mjjne werken uit te voeren of mjj met
berekeningen bezig te houden. Ik heb ver
scheidene geneeBwgzen gevolgd, ik heb een
waterkuur ondergaan, maar alles zonder merk
bare uitwerking. Een geneeskundige, specialist
voor zenuwziekten, die een vriend van mg is
raadde mg, na mgn treurigen toestand waar
genomen te hebben, en ziende dat de gebrui
kelijke geneeswgzen niets op mg uitwerkten
de Pink Pillen te nemen. Ik heb het genoegen
u te berichten dat de behandeling met de
Pink Pillen zeer gunstig voor mjjne gezondheid
is geweest en dat, dank zg deze pillen, mgn
toestand van neurastenie verdwenen ie. Ik ben
nu heel wel en heb mjjne bezigheden weer
opgevat."
Zieken, gjj moet partjj trekken van dezen
raad van een geneesheer, gesteund door de
verklaring van genezing door een kundig per
soon afgelegd De gave zich te bunnen genezen
door beproefde geneesmiddelen, is niet meer,
zooale vroeger, het uitsluitend bezit van men-
schen die door de fortuin begunstigd zgn. De
izing ia binnen het bereik van allen en
men vindt de Pink Pillen oveial.
Verkrjjgbaar k f 1.75 per doop, en f 9 dezes
doozen, bjj het Generaal Depot der Pink Pil
len, van Eeghenlaan 22, Amsterdam, Jobs de
Roos, Vlasmarkt K 157 Middelburg, S. A Luit-
wieler, A. C Baniest Vlissingen, Gebrs. Mul
der, Goes.
Hij haalde een etui uil zijn zak en liet
het aan de meisjes zien. Toen de deksel
open sprong fonkelden hen steenen tegen.
„Voor jullie moeder," zei hij met welbehagen.
2e bewonderden het sieraad met glanzende
oogen.
„Dorkas, ga jij toch eens je moeder
halen," zei hij cindeljjk. „De champagne ver
slaat,......"
Dorkas ging heen. Na een poosje kwam ze
terug.
„Moeder is ingeslapen en antwoordt
niet," zei ze.
„Dan niet," antwoordde de vrooljjke echt
genoot wat knorrig. Het was hard voor een
man, dio zjjn plicht gedaan had, en meer dan
zijn plicht daarbij zochten zijn oogen het
etui Jd at hjj mot een beetje vreugde in
don kring van zjjn familie kon genieten. Wat
moest dat om Godswil weer beteekencn? Wat
wilde Maria eigenlijk?
Hij wendde zich weer lot dc beide meisjes.
„Nou kinderen ook goed, klinkt dan maar eens
met je ouden vader 1"
De glazen klonken. Starnhaufl haalde al
lerlei herinneringen op De meisjes knabbel
den bonbons, en namen telkens een teugje
champagne. Hun gezichten begonnen.Ie gloeien
en Siamdiaufl, die zich telkens, opnieuw in-
shhoiik^ilverd sentimenteel. Hij -•wilde/ klinkeft
op zijn lieven verdwenen Th'eodoor. „Op
Theodoor, dat geschenk van den hemel",
bij met dikke tong, terwijl hij wankelend op
stond om te klinken. Maar toen bedacht hij
dat Maria er bij moest zjjn, als er op Iiaar
zoon gedronken werd. Met het glas in de hand
ging hjj naar de gang en klopte aan haar
kamerdeur.
„Maria I
Geen antwoord.
„Maria, kom, wees met zoo stijf. We
klinken op Theodoor.'
Alles bleef stil.
„Maria," snikte hij „Luister toch. Theo
door, dat geschenk van den hemel, heeft het
toch noodig, dal we hem iets goeds toe-
wenschten. Kom locli hij ons. Wees nu niet
zoo koppig."
Daarbij tuimelde hjj met zijn schouder tegen
een deurpost; het champagneglas gleed uit
zijn hand, en viel in scherven stuk. De stoot
en het breken van glas ontnuchterden hem
weer wal. Hij begon nu te luisteren naar de
geluidlooze stilte in de kamer. In zjjn bene
veld hoofd kwam een gevoel van beklemdheid
op over hetgeen daar binnen gebeurde. Waar
om bleef Maria zoo stil.?
Toen, heel plotseling, overviel hem de angst.
Hij duwde zijn schouder tegen dc deur en
brulde
„Maria, om Godswil, maak openMaak
me niet woedend. Ik trap anders de
deur in!"
Schel gilden de twee meisjes door zjjn
loei heen.
Maar Maria Jennison bekommerde zich daar
niet om. 'Voor dë eerste maal in haar leven
1 Zotte zén een" slillèn, ijzeren wil tegenover het
woeden'ttfan'. fleA man daarbuiten. Als een
ijskóüde lüchtstroom kwam die stille wil door
de spleten, en legde zich verkillend op het
verhitte gemoed van de buitenstaanden.
Toen men eindelijk, na lang wachten, de
zwijgende kamer met geweld opende, bevond
men dat Maria Jennison «til Iwas heen geslopen
van het bruiloftsfeest van hot. leven. De een
voudige zwarte japon lag op het bed, evenals
de smalle schoenen, ja, en daarin lag ook
nog het slanke lichaam, maar was dat Maria
Jennison? Een armzalig overblijfsel, dat nu
als Maria Starnhaufl zou worden overgegeven
aan dc aarde.
Laf? Nu ja, zooals u het wilt opvatten.
Ik zou het liever insolvent noemen. Want ten
slotte, juist op het oogenblik dat zjj zou trou
wen, werd liet haar duidelijk dal alles tever
geefs was, dat haar beetje credit niets woog
tegenover het ontzaglijke debet dat haar over
stelpte. Wat hielp 't dan 't leven nog verder
voort te slepen Ze dacht aan het kindje dat ver
brand was, en aan Theodoor dien ze had moe
ten afstaan en aan wien haar hcelc ziel ge
hangen had, en aan de eentonige jaren en
jaren. En nu Martha weer, die ze in den
poel zag verdwijnen
Ze zag plotseling hoe haar noodlot als een
lawine was aangegroeid sedert dien onzahgen
dag, toen zij haar leven in de handen van den
roodharigen man gai; en hoe het nu op haar
neerstortte met nieuwe eischen, nieuwe offers.
Toen begreep ze in eens dat ze niet meqr kon.
Niet meer kon en niet meer wilde.
Het was genoeg. Daarom vond men haar
stil en uitgestrekt op haar bed, juist op den-
zelfden dag, dat zij den laatsten keer als
Maria Jennison onderteekend had- Daar lag
ze en liet het nauwelijks verworven voorrecht,
om zoo te zeggen, zorgeloos weer van zich,
wegglijden, en daarmee al de gedachten, zor
gen en de verantwoordelijkheid voor komende,
nog ongeboren geslachten, die men ook nog
op haar last zou schuiven
EINDE.
Stqomdrukkerjj, Firma D. G. Kröber Jr.
Middelburg
