MIDDELRURGSCHE COURANT.
TWEEDE BLAD VAN DE
Maandag 22 Mei.
i€andbouu)Arom ek
FEUILLETON.
Kameroverzicht.
N». 120
134 Jaargang.
1011.
Middelburg 20 Mei.
tav os»x vasten medewerker.
Het Paard.
lil.
Het tegenovergestelde, wat in België is ge
schied, heeft plaats gehad in Duitschland,
voornamelijk in Pruisen, en ook in Oostenrijk.
Heeft men in België herhaaldelijk beproefd
door den invoer van vreemde hengsten een
paard in 't leven te roepen, dat beter ge
schikt is voor militaire doeleinden, en heb
ben die pogingen alle schipbreuk geleden op
den vasten wil der fokkers om hunne inerriën
daarmede niet te laten kruisen, in Duitsch
land, ook in Oostenrijk, heeft de staat, om te
kunnen, voorzien in de behoeften van het
leger door het aanleggen van stoeterijen, door
het stationneeren van daar gefokte dekheng
sten het zoo ver gebracht, dal er geen zuiver
Duitsch Tas meer bestaat en dat er voor
'toogenblik m dat land een zeer aanzienlijk
tekort is aan werkpaarden, in welk tekort
hoofdzakelijk wordt voorzien door paarden uit
België en ook uit Zeeland, Noordbrabant en
Limbing, zeer dikwijls nadat zij zich in Bel
gië van een nieuw stel ouders hebben voor
zien.
„De vroeger bestaan hebbende inlandsche
rassen in Oostenrijk en Duitschland," zegt
een bevoegd schrijver, „zijn door vreemd
bloed, vooral door Engelsche volbloed en half
bloed paarden, zóó doorkruist, dat zij hun
eigenaardig karakter volkomen hebben ver
loren." Inlusschen zijn de daaruit voortge
sproten slagende Mecklenburgers, de
Hanoverancn, de S1 e e s w ij k - Hol
ste in er s, uitmuntende rij- en karrepaarden,
die om hunne scboone vormen en hun volhar
dingsvermogen zeer gewaardeerd worden, maar
voor de fokkerij minder aanbeveling verdie
nen dan het Belgisch trekpaard, omdat daarbij
met een veel grooter aantal tegenvallers reke
ning moet worden gehouden. Wij zouden
bijna durven zeggen: houdt men rekening met
zijn schoonheidsgevoel, dan fokt men Olden-
burgers; houdt men rekening met zijn beurs,
dan fokt men Belgen.
In Oost-Pruisen heeft men een beroemde
stoeterij te Trakehnen, die hoofdzakelijk voor
ziet in de behoefte aan mannelijk fokma-
teriaal. De Trakehnerpaarden stammen af
van een Duitsche merrie en den Turkoman-
schen hengst „Turcmainatti," en zijn uitste
kende rijpaarden.
In de stoeterij Lipizza by Triest fokt men
afstammelingen van Arabisch-Perzische heng
sten met inlandsche merriën. Oorspronkelijk
wilde men hier het Andalusische paard aan
lokken later is men daarvan afgestapt. In
de stoeterij Fogaras, in Zevenbergen, fokt men
hetzelfde ras als te Lipizza, in die te Ba-
bolna Arabische, in die te Kisber Engelsche
volbloed en halfbloedpaarden, in Mezö hegeyes
Anglo-Normandiërs, Arabieren, Engelsche half
bloedpaarden en Norfolkers.
Al deze stoeterijen worden onderhouden op
kosten van den staat.
Beroemd zijn ook de stoeterijen te Kraeno-
woy en Padu in Rusland, waar de beroemde
Orlow-liarddravers worden aangefokt.
De avonturen van een Ameri-
kaanscben gauwdief.
Wallingford wint en verliest
een weddenschap.
Naar het Engelsch
S. van
GEORGE RANDOLPH CHESTER.
„Ik begrijp het," zei Blackie kalm. „Ik
denk dat ik je nog vijf en veertig „dimes''
zou kunnen leenen om hem open te krijgen,
maar de rente van het geld zou je te veel
kosten. Kom dus morgen ochtend terug, dan
zal ik. een middel bedenken, om ook voor
die drie cent iets te kunnen leveren."
„Ik kan heel goed op een harmonica
spelen," bood Toad hoopvol aan.
„Neen!" wees Blackie met nadruk af.
„Ik neem drie cent die ik in „Hot Time"
heb belei ik betaal je dezen nikkel
extra, als -i.e. fluit. En maak nu dat
je jweg kom Jien nikkel besteedt, vóór
je vader je op je fcoi zet en schudt."
En zacht schoof l. j Toad n hmten in
den nacht.
Nog een bezoeker k bij hen toen zij
hun koffie en sigaren gen..en, Hen Ilant.
Een sterk trekpaard levert het Pinzgauer
ras, dat thuis behoort in de Oostenrykscho
Alpon, Salzburg, Tyrol en Stiermarken Het
tnunt intusschen niet uit door schoonheid:
het hoofd is zwaar en grof, de hals kort en
dik, de schouders steil, het schoft plat, de
ooren meestal hangend, dikwijls een holle rug
en een gespleten afloopende kroep; korte maar
krachtige beenen en platte hoeven. De kleu
ren zijn vossenrood en blauw schimmels
veelvuldig ontmoet men ook bonten.
Thans komen wij tot het paard in Engeland.
In de eerste plaats noemen wij het Engel
sche renpaard. Oorspronkelijk gaf de
Engelsche adel de voorkeur aan het zware
inlandsche paard voor strijders, maar nadat
in den strijd tusschen de ruiterbenden van
het koninklijke leger en de republikeinen van
Cromwell gebleken was dat de zware ruiterij
der royalisten het moest afleggen tegen de
lichtere en vluggere paarden der republikeinen,
werd er geld noch moeite gespaard om een
sneller paard te fokken en om daartoe te
geraken werden vele Turksche en Arabische
paarden ingevoerd en zoo ontstond onder
koningin Anna, 17021714, het Engelsch-
Arabisch renpaard, dat naar beroetnde paar
den in verschillende slagen is verdeeld en
bekend is onder den naam van Engelsch
volbloed paard the thorough bred.
„Het fokken, africhten of traineeren van het
renpaard heeft in Engeland, zoo lezen wij
bij dr Winkler, een wetenschappelijke of ten
minste systematische richting aangenomen en
wordt met hartstochtelijkheid beoefend."
Twee paarden „Darley-Arabian", een Ara
bier, en „Godolphin", waarschijnlijk eenBar-
barijsch paard, door Coke te Parijs gekocht,
toen hij het voor een waterkar zag loopen,
zijn van zeer grooten invloed geweest op de
vorming van het Engelsche renpaard.
Wij willen ons intusschen met al die bij
zonderheden niet verder bezighouden, alleen
vermelden wij hier nog een paar staaltjes, hoe
Engelsche zonderlingen uitdrukking kunnen ge
ven aan hunne liefhebberij. De eigenaar van
„Godolphin", die den naam van zijn meester
droeg, nam den hengst mede naar de wedren-
die in 1738 te New-Market gehouden wer
den, om hem daar getuige te doen zyn van
de overwinning van drie zijner zonen „Loth",
vijfjarig, „Cade", vierjarig, en „Regulus", drie
jarig, waarvan Lord Godolphin zicli verzekerd
hield en die werkelijk de overwinning behaal
den De hengst stierf in 1753 in hoogen ouder
dom, hij werd begraven in een grafkelder
en men richtte een gedenksteen voor hem op.
Een ander beroemd paard op de renbaan
was „Eclipse", waarvoor lord Grosvenor aan
den eigenaar 12000 guinjes bood, f 144.000;
deze wilde het dier daarvoor niet afstaan; hy
vroeg f 240.000, een lijfrente van f 3600 en
drie volbloedmerriën Die prijs was den edelen
lord echter te hoog. Omdat een klein ongeluk
op de renbaan zoo'n waardevol paard nage
noeg alle waarde kan doen verliezen, besloot
de eigenaar, O Kelly, bet niet meer aan de
rennen te doen deelnemen maar als dekhengst
te gebruiken en als zoodanig werd het voor
hem een ware goudmijn, daar iedere dekking
betaald werd met 70 guinjes f 8.10, en het
dier het zoo druk kreeg, dat verscheidene dek
kingen moesten uitgesteld of geweigerd wor-
in.
Door kruising van volbloedpaarden met in
landsche ontstonden halfbloed paarden en
uil de kruising v.-.r> een volbloed met een half
bloed hel Enge. jachtpaard, de hunter,
„Wel, dat is niemand anders dan onze
bevrijder, de vriend en koetsier van onzen
muilezel I" riep Blackie uit, toen hij het por
tier opende na het aarzelend tikje van Hen.
„Vriend Hen, zet je hoed op het dak en
kom binnen. En vertel nu wat verras
send nieuws je hebt."
Hen ging vooTzicln zit! -n i at punt van
de bank, en keek met oi jnd Tond door
den wonderbaarlyken wagen, met zijn opvouw
baar gazolinefomuis, zijn schitterend licht, zijn
vouwtafel, en allerlei andere huiselijke gerie
ven. Toen slaakte hy e ,jepe zucht, trok
zyn voorlok over Zijn he oorhoofd, zette
zijn handen op zi|n kn. en leunde ver-
1(rouwelijk voorovei.
„Jone Squibble," zei hij met nadruk,
„is een gierige oude vrekl"
„Watl Heeft hy je maar de helft ge
geven van die twintig doii.f riep Blackie
uit, schynbaai in pijnlijke verwondering.
„De helft I" riep Hen. „Hij wou me nog
geen cent geven."
Wailingfoid gaf den man een dollar en was
er voor, hem Ie laten gaan. Ma u Blackie,
die zijn plezier genoot waar hij het vond,
volgd' j de opwelling om aan Iien
s i n een glas cognac te geven, en
uit te noodigen nog een oogenblik te
biyven.
„Ik zou 'len heer Squibble niet werkelyk
gierig durven noemen," zei Blackie peinzend.
een paard dat uitmunt door snelheid en door
zijne geschiktheid om te springen. De hunter
is het geliefde rijpaard van den Engelschman
Andere rassen zyn het Engelsche
koetspaard, gefokt uit Clcvelander
bruinen en volbloedhengstenhet Engel
sche karrepaard, door den beroemden
fokker Bakewell gefokt uit zware merriën, die
hij in Nederland, vooral in Zeeuwscli Vlaan
deren aankocht, en die hij kruiste met de
zwaarste Engelsche hengsten. Door zorgvul
dige keuze verkreeg hij eene verzameling
zware groote trekdieren, waarvan de groote
paarden, die men nog dagelijks in Londen
zien kan, afstammen. Zij meten tot op de
schoft 1.90 tot 2 M. Deze paarden hebben
een zwaar hoofd, een korten dikken hals,
een breede borst, een lang lijf, dikke beenen
en zware hoeven.
Goede landbouwpaarden zijn de Suffolks
waarschijnlijk met Normandisch bloed; minder
sterk de Clydesdalers, die afstammen
van Vlaamsche hengsten en inlandsche mer
riën.
Tot de goede dravers behooren de Nor
folk-trotters, ontstaan uit de kruising
van volbloedhengsten met Percheron
merries.
De Iersche paarden zijn zeer gezocht als
rijpaard. Jaarlijks worden er daarvan aange
kocht, om te voorzien in de behoefte van hel
Nederlandsche leger.
Aangaande de Fransche paarden valt weinig
mede te deelen, De meest bekende rassen
zijn de Norm and iërs, die in den laat-
sten tijd gekruist zijn met Engelsche volbloed
hengsten en onder den naam van Anglo
Normannen in den handel komen, en de
Percheron s, een zwaar karrepaard, waar
van doorgaans de hengsten gebruikt worden
voor hét vervoer van zware steenen uit de
steengroeven. Vroeger deden zij ook dienst
voor de omnibussen in Parijs.
Het paard van Btenne wordt gebruikt
als cavalleriepaardhet aanfokken daarvan
wordt door regeeringsmaatregelen bevorderd,
om daardoor in de behoeften van het leger te
kunnen voorzien.
Voor de verbetering van het inlandsche
paard wordt in den laatslen tijd zeer veel
in Frankrijk gedaan, wat ook noodig is, wil
men voor het leger niet afhankelijk blijven
■an hel buitenland. De Fransche landbou
wer voelt niet veel voor de paardenfokkerij,
slechts in enkele streken legt men zich daarop
toe. In het midden en zuiden van Frankrijk
drijft men den landbouw met ossen of muil
ezels.
Nog eene opmerking. De groote vooruitgang
der paardenfokkerij in Engeland en ook die
het fokken van paarden voor militaire
doeleinden in Duitschland, moet hoofdzakelijk
toegeschreven worden aan de groote nauwkeu
righeid, waarmede daar de stamboeken bijge
houden worden, niet van een nationaal
paard, maar van do verschillende rassen, elk
afzonderlijk, daarbij zorg dragende dat eene ver
menging van paarden van verschillende rassen,
al bestaat daartusschen ook eenige overeen
komst, zorgvuldig vermeden wordt.
(W,ordt vervolgd.)
Het komt er misschien dicht bij, maar hij is
toch niet bepaald gierig. Anders zou hij je
hebben laten betalen omdat je den ezel te
laat thuis bracht."
„Hij is de gierigste man van de wereld,"
verklaarde Hen. „Hij is iemand die door de
provincie een armhuis heeft laten bouwen,
er zijn moeder heen te kunnen sturen. Is
dat niet gierig, hè? U weet zelf, hoe hij u
heeft laten betalen voor die schutting-palen I
Do vorige lente was er hier een lange kerel
met een bril op, en die nam een stukje
blauwe steen van datzelfde veld mee, en
Jone Squibble heeft hem er toen een nikkel
laten betalen. Stel je voor! Niks als
een brokkelig stukje blauwe rots, dat niet
i geschikt was om een kat mee te ver
drinken! En er ligt hier vier acre van dat
goedl Ze noemen het de steenen-boerderij
van Squibble. Eerst dacht Jona dat het iets
waard kon zijn, omdat de andere man iets
zei van lythografischen steen, die bijna zyn
gewicht in geld waard is, maar er is nooit
iets van gekomen. Het was een vent met een
raar uiterlijk, met een rooden baard, die in
jes krulletjes hier en daar uit zijn wangen
oeide."
Blackie knikte wijs met zijn hoofd.
„Williams," zei hy tot Wallingford, op
hetzelfde oogenblik een naam verzinnend voor
den onbekende. „Een handige vent, die Wil
liams, een van de beste die wrj
Zitting van Vrijdag.
Heel even rferden heden de politieke ge
moederen in beroering gebracht door Jiet ont
werp tot wijziging der vaccinewet, bedoelende
vrijstelling te verleenen voor de verplichte
vaccinatie, indien twee doktoren verklaarden
dat vaccinatie voor een kind gevaarlijk kan
zijn.
De heer Lobman, wiens denkbeelden omtrent
de heeren van de medische faculteit bekend
zijn, pakte weder eens geweldig legen deoffici-
eele doktoren uit, evenals tegen de verplichte
vaccinatie.
Dat was een schandaal voor Nederland, ver
klaarde hij. Zelfs met dit wijzigmgsontwerp
blijven wij op den verkeerden weg.
De heeren Heemskerk en Pollema vertelden
het zelfde.
Zij deden het alleen niet zoo grimmig en
vinnig als de heer Lobman, die zich eens
„lekker boos" had gemaakt.
Uiterst nuchter en practisch stond Minister
Heemskerk tegenover deze zaak.
Over het anti-revolutionnaire standpunt in
deze gleed hij handiglijk heen.
Hij betoogde slechts, dat het verkrijgen van
het halve ei beter is dan het hebben van den
leegen dop.
Had hij voorgesteld de verplichte vaccina
tie af te schaffen, er was niets van terecht
gekomen.
Thans was er ten minste kans op aanne
ming.
Van de „beginselen" was er bij deze ver
dediging niets te bespeuren.
Maar mr Theo had succes.
Zonder hoofdelyke stemming ging het ont
werp er door.
Hetzelfde wedervoer de motie-Ter Laan om
trent de regeling dei' periodieke salarisver,
hooging van departementsambtenaren.
Zwaarwichtig werd er voorts geredeneerd
over een motie-Roodhuijzen om subsidie te ver
leenen aan de vereeniging van gepension-
neerden beneden den rang van officier.
Bedoeling van deze motie was om wedu
wen en weezen van gepensionneerden, die
na het verlaten van den dienst gehuwd wa
ren, ondersteuning te verleenen. Natuurlijk
stelden de Ministers van oorlog, marine en ko
loniën in het licht, dat deze nieuwe methode
■an pensionneeren niet aanging
Het ging glad weer in tegen de pensioen
wetten.
De heeren Smeenge, Van Dedem en De
Meester waren van een ander oordeel
Maar de Kamer gaf den Ministers (gelijk, door
met 40 tegen 23 stemmen deze fraaie motie
te verwerpen.
Maandagmiddag voortzetting.
is de heer N. Scheltema, op verzoek, eervol
ontheven van de waarneming van het consu
laat der Nederlanden te Djeddali, is daar
mede belast de heer J Wolff, oud-controleur
bij hot binnenlandsch bestuur in Ned.-Indië,
wien voor den tyd dat hij te Djcddah werk
zaam Zal zijn de titel van consul verleend is
cn is de heer N. Scheltema, benoemd tot
officier in de orde van „Oranje-Nassau".
T. Meijer is ter beschikking van den Gouv.
Gen. van Ncd.-Indië gesteld, ten einde te
worden benoemd tot referendaris op het
hoofdbureau van den post-, telegraaf- en tele-
phoondienst daar te lande.
BENOEMINGEN, EN2.
Bij kon. beslnit:
is aan den adj.-administrateur by de artil
lerie-inrichtingen E. S. J. Vis, op verzoek,
eervol ontslag uit zijne vermelde betrekking
verleend
is benoemd tot Regeeringsafgevaardigde bij
het in Juli 1911 te Soerabaja te houden
Vezelcongres met tentoonstelling, de heer dr.
G. van Iterson jr., hoogleeraar aan de Tech
nische Hoogeschool te Delft
is benoemd lot buitengewoon lid van den
raad van bestuur der kolonie Suriname, C,
A. J. Struycken de Roysancour, waarnemend
administrateur van financiën aldaar
- „Werkte hij voor u?" vroeg Hen nieuws
gierig.
„Wel, we hebben liever niet dal daar
over gesproken wordt", antwoordde Blackie
met een erg geheimzinnig gezicht. „We zul
len dus dat onderwerp maar laten rusten. Je
vriend Squibble is zeker de rijkste man van
deze l»uurt, veronderstel ik?"
- „Hij heeft zijn contant geld overal in zyn
heele huis en winkel en molen verstopt,
denk ik. Dat moet wel zoo zijn, omdat hij
geen enkele bank vertrouwt, en iedere dol
lar dien hij te pakken krijgt, zegt deze ijdele
wereld vaarwel.'
Wallingford veranderde het gazolinefomuis
in een waschbak, en waschte de borden af,
ze daarna weg te zetten in een wonder
lijke mand welke hij ontblootte in den bodem
van den auto. Daarna schreef hij een brief,
liet de vouwtafel verdwijnen, schoof Hen tnet
beleefde verontschuldigingen naar het portier,
en begon toen de banken te veranderen in
een iwonderlyk bed; maar Hen die nu een
maal aan het praten was geraakt, praatte'
voort, totdat Blackie hem eindelijk mee naar
builen nam om hem te laten zien hoe indruk
wekkend do wagen er in de duisternis uit
zag, en hem daar liet staan.
- „Moed gehouden, Jimmy I Alles is nog
niet verloren I" preekte Blackie toen hij weer
terugkeerde. „Zie, ik glimlach, al ziet alles
er 'somber uit."
HOOFDELIJKE OMSLAG.
Het aantal aangeslagene» op het primitief
kohier van de belasting naai- het geschatte
inkomen alhier bedraagt in de verschillende
klassen zooals hieronder is vermeld, terwijl
bij elke klasse hel bedrag van den aanslag
genoemd is:
le 515 f2.40, 2e 321 f4 80, 3e 222 f7.20,
4e 219 f9.60, 5e 161 f 12, 6e 156 f 14.40,
7e 77 f 16.80, 8e 110 f19 20, 9e 53 f21.60,
10c 135 f24.60, He 59 f28.80, 12e 123
f33.60, 13e 57 f38.40, 14c 57 f43.20, 15e
63 f48, 16e 48 f52.80, 17e 35 f57.60, 18e
53 f62.40, 19e 25 f67.20, 20e 47 f72, 21e
24 176,80, 22e 19 £81.60, 23e 15 f86.40,
24e 16 f91.20, 25e 33*196, 26e 15 f102,
27e 11 f 109.20, 28e 32 f 116.40, 29e 13
f 124.80, 30e 22 f 134.40, 31e 16 f144. 32e
20 f 156, 33e 10 f170 40, 34e 16 f 184.80,
35e 7 f 201.60, 36e 21 1220.80, 37e 10 f240,
38e 12 f260.40, 39e 5 f283.20
Verder 40o 13 f307.20, 41e 8 f331.20,
42e 8 f355.20, 43e 3 f379 20, 44e 8 f403.20,
45e 4 f 427.20, 4Ge 3 f 451.20, 47e 2 f 175.20,
48e 3 f499 20, 49e 4 f523 20, 50e 3 f547.20,
51e 3 f571.20, 52e 5 f595 20, 53e 3 f619.20,
55e 3 £667.20, 56e 1 £691.20, 67e 2 f715.20,
58e 3 £739.20, 59e 2 f763 20, 60e 2 f787.20,
61e 2 £81120, 62e 1 f835 20, 63e 1 f859.20,
64e 1 f 883.20, 66e 1 f 931 20, 67e 1 f 955.20,
68e 2 f979 20, 72e 1 f 1075.20, 86e 2
f1411.20, 93e 1 f 1579.20, 138e 1 f2659.20
en 140e 1 f2707 20.
Van de forensen zijn aangeslagen in de
le kl. 1 met een aanslag van f0.80, 2e 2
f 1.60, 3e 5 f2.40, 5o 1 f4, 7e 2 f6.60, 8e
2e f6.40, 10e 1 f8.20, 11e 2 f9.60, 14e 1
f 14.40, 22e 1 f27.20, 23e 1 f28.80 en 35o
1 f67.20.
Het belastbaar inkomen bedraagt van do
gewoon aangeslagenen f 3.048.987.50 en van
de forensen f 4354 16, de belasting respectie
velijk f 146.351.40 en f 209.
TOLLEN OP WALCHEREN.
Het in ons vorig nommer bedoeld adres aan
de Staten van Zeeland gericht door de com
missie die naar aanleiding van de auto-
tolheffing op wegen in beheer bij den polder
„Walcheren" benoemd werd om pogingen aan
te wenden ten einde afschaffing der tollen
le verkrijgen, is onderleekend door de hoeren
mr. J. Adriaanse, advocaat-procureur te Mid
delburg, H. von Brucken Fock, ambtenaar ter
secretarie te Vlissingen, J. M. Kakebeeke,
industrieel te Middelburg, A. Lantsheer, wet
houder van en te Oostkapellc, M. Walraven
van dc Garde, hotelhouder le Middelburg,
E. W. Ilendrikse, kassier te Middelburg, J.
„Je glimlacht omdat je een idioot bent
en niet beter weel," antwoordde Wallingford.
„Ik heb juist geschreven aan. de fabrikanten
van den auto om een nieuw onderdeel ter
vervanging van het gebrokene. Dat idee van
jou om per auto een reisje te maken, was
een juweel van oen gedachte, moet ik zeg
gen 1 Ik vermoed dal je den dag toen je dat
verzon, niet helder van hoofd was, en ik
was een domkop toen ik naar je luisterde.
„Het was de gelukkigste dag van mijn
leven," hield Blackie luchtig vol „Zuivere
landlucht, al de gerieven van een huis, en geen
huisheer. En denk eens aan de verrukking die
te wachten staat voor je vrouw als ze de vol
gende maand van Parijs terugkomt. Denk daar
eens aan en wees dankbaar
„Ben jij dan nooit afgoloopen?" vroeg
Wallingford. „Je rabbelt maar door als een
papagaai Weet je wel dat, wanneer die brief
zoo vlug mogelijk naar New-York gaat, eu ze
dan dadelijk een pakket terug sturen, we in
dit afschuwelijke git vier verschrikkelijke da
gen moeten blyven?"
„Waarom zouden we dan niet gelukkig
zijn?" protesteerde Blackie. „Ik heb nog niet
veel van het gehucht gezien, maar ik ben
zoo VTij le zeggen, dat ik van plan ben ervan
te gaan houden. Ik kan van alles houden als
het moet."
„Ik houd nooit van iots, waarvan ik moet
houden," verklaarde Wallingford wild. „Ik
