ingezonden stukken.
SiL-rSTrfS^
ïï.rtr.'v.'.'ï:.. de
BUITENLAND.
FEUILLETON.
De Patholoog.
Beknopte Mededeelingen.
EEN BELANGRIJKE STEMMING.
Volgens aankondiging of bet k«kbmfyv«
v,0k?27 bs ud'H%™,S ,r
f,.d. kante-». naar de hter thans be-
rVel a d» te,l 'opse
verkozen kiescollege.
Wij wenschen mol nadruk de aandacht op
hel gewicht de»r stemming te vestigen.
Al aanstonds dit. De gemeente heelt neb»
gfiovfeel mogelijk onmiddellijk
Middelburg,
rocM zoveel mogelijk
baar invloed-te doen gelden op d
mcD stelling van den kerkeraad. bq
•wiea hot bestuur der gemeente berust, en
veelmeer nog om bij voorkomende vaca-
tan», 1st, predikant en te kienen.
Set ligt dos in den aard der zaak, dat de
benoeming van kerkeraadsleden en predikan
ten beter is opgedragen taan een kiescollege,
dat door de gemeente gekozen wordt, dan aan
den kerkeraad, die jaar op jaar zelf zijne
eden inkiest, waarop de gemeente niet den ejscht dal.
minsten invloed heeft. De kerkeraad moge moente
•-enigszins rekening honden met de toestan
den en de hem nu en dan kenbaar geworden
wenechen der-gemeente, het dreigt altijd min
of meeï een onder-onsje te worden, waarin
eigen opvattingen, inzichten en wenschen der
rillende leden blijvend den toon aangeven.
Doch voor Middelburg heeft de vraag
of de kerkeraad de alleenbeerschende macht
zal behouden, dan wel aan een kiescollege
de jbenoern ïngen zullen worden opgedragen, een
een zeer bjjzonder belang.
Jaren wij mogen zeggen eeuwen lang
is de Hervormde gemeente m de stad Middel
burg een krachtig lichaam geweest Zij ver-
-eenigde verreweg de meerderheid der hier
wonende protestanten, jal zelfs der inwoners.
;>p liet gebied van 't geesteljjk leven, bij
armenzorg enz. ging groote invloed van haar
uil En nog, ondanks veranderde toestanden,
is deze van veel beteokenis. doch daar knaagt
een worm aan haar wortel. Het is de geest
der onverdraagzaamheid, welke bij het be
staande verschil van richting verwarring en
scheuring hoeft gewekt. Mag nu dal verschil
van richting onvermijdelijk heeten, de scheu
ring unoest met zijn. In een protestantsch)
ïerkgenootschap moet men eenheid en sa
werking zoeken, door elkanders recht te er
kennen lot het koesteren van onderling af
wijkende overtuigingen
De modernen, zoo lang zjj aan 't roer
waren, hebben dit begrepen. Zij beriepen ook
orthodoxe predikantenom aan die partij ge
legenheid te geven, naar hare opvatting voor
inaie godsdienstige behoeften voldoening to
vinden. Straks echter zijn zi) door de ortho
doxen overvleugelddeze konden voor geen
moderne of vrijzinnige genade en de modernen
zjjn genoodzaakt geworden elders in eigen
kring stichting tc zoeken.
Later kwam de doleantie en hoevelen hebben
zich onder haar invloed van de Herv. kerk
afgescheiden.
Nu mocht zeker van den kerkeraad, die in de
de laatste jaren onbeperkt de leiding der
zaken in de gemeente in handen had, ver
wacht worden, dat hij moeite zou doen, de
verstrooiden weder te vergaderen en door
verdraagzaamheid de gescheiden dcelen weer
te vereenigen. De kerkeraad echter heeft dit
niet gewild Bij de drie predikantsvacaturen,
welke nog voor kort zich hebben voorgedaan
beriep hg onveranderlijk predikanten van de
■orthodoxe richting, met gevolg, dat de klove
tusschen zoogen. rechtzinnigen en vrijzinnigen
ja de gemeente steeds grooter dreigt te wor
den. Was het te veel geëischt en mocht niet
van een verstandig beleid bij den kerkeraad
verwacht wórden, dat van de zes predi
kant sp 1 a a t sen in dc allengs kl
•geworden Middelburgsche
ffletnle minstens één of twee aan modernen
werden af gestaan 7
Het gaat tocÜ wel niet meer aan, van de
modernen te zeggen, dat zij godloochenaars
•en kerkverwocsters zijn, gelijk men een tijd
lang hen geliefde te noemen. Wjj meenen, dat
•üwrr nog wel betere herinneringen aan de
'B.B Koch en Sibmacher Zijnen voortleven. En
wie nog onder -invloed van dergelijke versleten
lasterpraatjes modernen met wantrouwig oog
aanziet, zjj ernstig geraden op een Zondag
morgen de godsdienstoefening in het gebouw
dor Vrjjzinnig Godsdienstige Vereeniging eens
te gaan bijwonen; hij kan vernemen, dat men
er niet .afbreekt, maar enkel in den
geest van christelijk geloof en liefde tracht
te stichten.
De kerkelijke toestanden lijden hier in hooge
mate aan het bedreven onrecht jegens de
vrijzinnigen en zij lijden niet minder aan inner
lijke onwaarheid.
Waarom kan men niet het voorbeeld van
loceuwardcn, Zwolle, Zulphen," Nijmegen, Den
Bosch, Dordt enz. volgen, waar de gemeente
onder leiding van predikanten van onderschei
dene richting vereenigd blijft?
Wat zal te Middelburg van de voortdurende
uitsluiting der modernen het gevolg zijn, o. a.
voor de diaconale armenzorg?
Wat zal liet gevolg zijn voor de kerkelijke
financiën
Daar is reden voor groote bezorgdheid
Waar nu de kerkeraad getoond heeft, hierin
geen verandering te willen brengen, is het,
meenen wjj, hoog tijd, dat de gemeente
zelve de leiding der zaken weer
in handen neemt en D rn»sdag 7
Febr. hare stem uitbrengt voor de
instelling van een kiescollege
Niet het belang van deze of gene partij
Zijn deze voorwaarde er niet, dan moet
Holland toegang der Schelde verbieden aan
oorlogsschepen.
En bijgevolg heeft Holland bet. recht te
Vlissmgen de versterkingen te bouwen, die
het verlangt en noodig oordeelt.
De Fransche generaal Langlois, die reeds
vroeger, bij hot vormen der Belgisch-Neder-
landsche toenaderingscommissie, door artike
len in de „Temps" Nederland en België
natuurlijk niet zonder bijbedoeling - waar
schuwde tegen te nauwe relatie tot Duilsch-
land, verklaarde dezer dagen aan de „Intran-
Bigeant", dat de versterking van Vlissingen
uit moTeol oogpunt gelijk staat met een be
slaglegging van Duitschland op Nederland. Uit
een practisch oogpunt is het Frankrijk vrij
onverschillig of Vlissingen versterkt wordt of
niet.
versterking van Vlissingen is door
Duitschland geïnspireerd, het zal zijn doel
vervolgen en bereiken. „Wij staan tegeuover
een Duitsche overwinning, die niet op ons
behaald is en (Ons niet direct treft. Toch
kunnen we ons niet gelukwensclicn met wat
den tegenstander krachtiger maakt."
eL belang de
Namens vele Vrijzinnigen
ge-
schandelijke middelen als deze bi-lcediging van ook in het begin van dn volgende wee-
den koning. Smaad van den koning is hier werk neerleggen,
te minder geoorloofd, omdat het een door het
volk beminden en grootendeels wcerloozen
vorst geldt.
De rechter verklaarde met te weten, of
Mylius onder een of anderen invloed heeft
gehandeld. Hij zou beklaagdo echter veroor-
deelen tot slechts één jaar gevangenisstraf.
Dit is wel onvoldoende, maar men dient in
aanmerking te nemen, dat dergelijke belcedi-
gingen van den koning in Engeland zelden
voorkomen. Was dit niet het geval, dan zou
Mylius een strengere straf hebben gekregen.
LASTER-AANKLACHT
GEORGE.
DE VLISSINGSCHE KWESTIE.
Nog altijd zijn in dc Belgische Kamer en
in den Senaat de aangekondigde interpel
laties (over de Vlissingscbo kwestie niet ge
houden. De regcering is er blijkbaar niets
'erlangend naar, die" zaak te verhaasten.
Voor de goede verhouding tusschen Noord
en Zuid Nederland kan dat niet anders dan
gunstig zijn.
De stemmen worden over en weer bezadigd,
Hot geschetter jvan een Roland de Morés wordt
nu vervangen door zwaarwichtiger beschou
wingen
Een der interessantste uitingen van de
laatste dagen zijn die van het Antwerpscho
Kamerlid Paul Segors, die in Nederland is
geweest om de kwestie te bestudeeren, en die
reeds nu in een interview eenige lezenswaar
dige |opmorkingen heeft gemaakt, vooral be
treffende de kwestie van den doortocht dor
schepen pp do Schelde
Voor koopvaardijschepen, verklaarde de heer
Segers, is het recht van doortocht absoluut
en bestaat voor alle naties het is zelfs in
oorlogstijd van kracht. Dit blijkt vooral uit
hot Tractaat van Weenen dat, als hoofdvoor
waarde voor de vereeniging der Belgische pro
vinciën bij de Nederlanden vooropsteldedat
geen beperking of hinderpaal kon gesteld wor
den aan de Sclieldevrijheid
Dit blijkt eveneens uit bet verdrag van
April 1839, gesloten tusschen de Nederlanden
en België, en Waarin verwezen wordt naar
het verdrag van Weenen.
Wat den doortocht van oorlogsschepen aan
gaat heeft Holland geon rechtstrèeksche ver-
bmtonisson aangegaan, wat betreft de Belgi
sche onzijdigheid, maar door art. 2 van het
verdrag Van 1839 te onderteekenen, neemt
Holland den door de mogendheden gegeven
waarborg aan en verbindt zich, er geen belem
mering aan tc brongen.
Nu moeten die verplichtingen overeenko
en met de verplichtingen, welke het behoud
zijner eigen onzijdigheid aan Holland opleg
gen en die duidelijk uitschijnen uit de Haag-
sche overeenkomst van 1907.
En daaruit blijkt dat Holland wel dooltocht
moet verleenen aan oorlogsschepen die naar
Antwerpen (opvaren, maar en 't is een
groote maar onder de volgende voorwaarden
lo. Als die oorlogsschepen (behooren aan
de vloot van een der waarborgers van Bel-
giö's (onzijdigheid
2o. (Wanneer die borg is geroepen door
België en zijne vloot de Schelde opvaartt,
a ons hulp te brengen
3o. En dat die borg nog geen oorlogvoe
rende partij zjj op het oogenblik dat liij
België komt. verdedigen
Naar hal Engelsch
van
HORACE ANNESLEY VACHELL.
Bmnen een half uur had iedereen op de
ranch het nieuws gehoord. De professor
alleen bleef monumentaal onbewogen.
„Al wat in monschenmacht staat; zal
worden gedaan," verzekerde hg.
„En hoc will u hem behandelen vroeg
de eigenaar van de ranch.
„Ik heb hier geen geneesmiddelen; maar
ik heb reeds een man naar San Lorenzo
gezonden om strychnine, dat in het eerste sta
dium onschatbare waaide heeft. Intusschen
u genoeg whisky?"
„Ja, maar.
„Ik moet minstens een gallon vol heb-
nen."
„Natuurljjk weet u ik bedoel datu
2ult begrjjpon.
De professor maakte een strenge aiwe-
Het vorige nommer had 3 moeten zgn.
Men zie daarvoor het nummer van Woensdag
1 Februari.
Geheel alsof het een gewoon geding gold,
as op do rol van het hof van den Engel-
scheu Hoofdrecliter Woensdag aangekondigd
,De Koning vs. E. F. Mylius". Maar de go-
rechtszaal, een der grootste in de Londensche
rechtsgebouwen, was geheel opgevuld door
belangstellenden, lang vóór de Hoofdrecliter
binnen kwam.
Wc hebben reeds in ons vorig nummer
vermeld dat de beklaagde, die zich zelf ver
dedigde, of althans geen rechtskundig verde
diger had, zijn brieven terug vroeg, en den
koning nis getuige wilde oproepen,
beide vorderingen werden afgewezen
De procureur-generaal, Sir Rufus Isaacs, die
voor den koning optrad, loiddc de zaak in
met een rede van vijf kwartier Hij deelde
daarin de artikelen mee, waarvoor Mylius te
recht staat, en waarvan de voornaamste be
wering was, dat de koning, toen hij in 1890
op Malta vertoefde, met de dochter van ad
miraal Seymour in het huwelijk trad, en dat
hij, toen hij in 1892 door den dood van zijn
ouderen broer troonopvolger werd, zijn vrouw
snood verliet, teneinde een prinses te kun-
t rouwen.
I sterken nadruk verzekerde sir Rufus
dat dit geheele verhaal een samenweefsel van
onwaarheden is. Hij deelde voorts mee, dat
de koning zelf wel had willen komen getuigen,
maar het had nagelaten op advies van zijn
rechtsgeleerde raadsmannen, die meei
dit inconstitutioneel was.
Vervolgens werden eenige getuigen opgeroe
pen Admiraal Seymour en zijn dochter werden
beiden gehoord. Laatsgenoeinde, nu mevrouw
Napier, getuigde dat zij den kapitein ter zee
Napier in 1899 heeft gehuwd, en nooit te
voren 'getrouwd was. Zij was 7 of 8 jaar
oud toen de koning op de „Britannia" diende.
Zij heeft in 1895, 5 maanden na hel huwe
lijk van den koning met de koningin, haar
eerste bezoek aan Malta gebracht. De broe
der van mevrouw Napier legde een gelijklui
dend getuigenis af
De vertegenwoordiger van de Maltezer I
autoriteiten legde de huweljjksrcgisters van
1886 tot 1903 over, waarin geen huwelijk is
opgeteokend van oen bruid, die den naam
Seymour draagt.
Sir Arthur Bigge, 'skonings particulier se
cretaris, verklaarde, dat hij in Augustus 1910
een brief heeft geschreven, waarin hij mach
tiging verleent, het gerucht over het morgana
tische huwelijk van den koning logen te
spreken.
Mylius stelde den getuigen geen vragen.
i verdedigde zich ook niet na de scherpe
toespraak van den rechter tot de jury.
De rechter noemde liet jammerlijk, dat
Mylius dergelijken laster niet alleen op groote
schaal rondstrooide, maar ook nog in de
rechtzaal herhaalde, zonder evenwel het min
ste bewijs te leveren. Beklaagde eischle al
leen de onmogelijke tegenwoordigheid van
den koning, en onderwierp geen enkelen ge
tuige aan een kruisverhoor. De voorzitter
achtte Mylius schuldig aan alle drie de pun
ten die hom ten laste zijn gelegd.
Nadat de jury den beklaagde had schuldig
verklaard zei de rechter dat. niemand het
recht heeft, welke zaak ook, te bepleiten met
DE NIEDERFÜLLBACH-STICHTING.
Aan hel eind dor zitting van Woensdag
werd in de Belgische kamer door don minis
ter van justitie de belangrijke meedeeling ge
daan dat den 28 Januari door do regeering in
zake de nalatenschap van koning Leopold een
schikking is getroffen met de stichting Nic-
derfüllbach, zoodat de staat in deze nu nog al
leen maar met prinses Louise heeft rekening
le houden.
De Belgische staat, hoewel hulde brengend
aan de vaderlandslievende gezindheid van ko
ning Leopold, houdt toch vol, dat deze niet
de algeheelo beschikking had over de fondsen,
die aan een stichting der kroon behoorden
Bijna al die fondsen immers waren voort
gekomen uit do inkomsten van den Congo
en de Kroon. De slichting is in de onmogo
lijkheid om te voldoen aan de haar gestelde
eischen.
Alle fondsen zullen dug terugvallen
den Belgischen staat, die voor do stichting
Niedefüllbach een kapitaal van 1.100.000 mark
reservecren zal.
De regeering zal echter aan (le Kamer voor
stellen in den Congo een stichting te doen ver
rijzen, gewijd aan de nagedachtenis van koning
Leopold.
De minister las een verklaring voor
Ook in Engeland dreigt ©en crisis m
drukkersvak De Engeleche bood van
drukkerspatroons heeft besloten, eeo aatio
nale uitsluiting af te kondigen, om de pa
troons te Londen in hun strgd met hun werk
lieden over de werkuren te steunen Op 11
Februari zal een termijn van 14 dagen wor
den gesteld
Het is echter niet waarschijnlijk dut ook
de groote provinciale bladen door de uitslui
ting getroffen zullen worden.
- De Pruisische minister van justitie heeft
Woensdag vn hot Huis van Afgevaardigden
een toelichting gegeven tot do beschouwingen
over „rechtmatige uitoefening van het ambt",
uitgesproken door den voorzitter van het
.Schwnrgericht", (lat het tweede Monbitcr-
proces behandelde
Volgens den minister had de voorzitter
slechts een uiteenzetting van het genoemd
liegrip aan do jury willen geven, en had hij
daarbij ook een kras voorbeeld van onrechi
matige ambtsuitoefening genoemd, en gezegd
dat iil zoo'n geval de scherpste afwering
veroorloofd was. Dit gezegde heeft aanleiding
gegeven tot de verkeerde opvatting dat iemand
die zich in noodweer bevindt, dadelijk naar
de scherpste middelen moet grijpen.
De minister stelde in het licht dat die mee
ning onjuist is, Volgons de beslissingen van
hel Rijksgerecht. „De onrechtmatige uitoefe
ning van zgn ambt door een beambte veront
schuldigt de daders niet," zoo luidt, een der
beslissingen van dal rechtscollege
De ex-pater Loyson, de bekende mo
dernistische Fransche priester-leeraar, die niet
heeft willen buigen voor het Vaticaan en
toen geëxcommuniceerd werd, had aan prins
Max van Saksen een brief geschreven, zijn
verwondering uitsprekend over diens toegeven.
Prins Max heeft hem daarop liet volgend
antwoord gezonden
„Mjjn antwoord zal kort zijn. „Errare hu
koning Albert, waarbij deze uil naam
zichzelf en van zijn zoon, afstand doet van manum est perseverare diabolicuni Vergeel
alle opbrengsten der stichting, op welke zij niet dat uw graf geopend is. en dal gij wel
recht hebben.
moeten," zeide de minister, „hulde
brengen aan den koning, wegens diens hooge
opvattingen." („Levendige toejuichingen"
DE PEST IN~MANTSJ0ERIJE.
correspondent van de A'. 1 Herald
seint uit Kharbin waar hij Maandag is aan
gekomen, dat alle steden en dorpen binnen
kring van 200 mijl om de stad, zjjn aan
getast.
De vreeslijke snelheid waarmee de ziekte
voortwoekert is wel in staat groote
dra voor den rechterstoel van God zult staan
Toch hebt gij nog tijd u naar Rome to
1 ia aston, er uw zonde te beweenen en ver
giffenis te smeeken voor al liet schandaal
dat gij sedert meer dan veertig jaar aan det
wereld hebt gegeven
Gij, die de Heilige Kerk hebt verlaten, gij,
die zulk een slecht gebruik hebt gemaakt
van tie gaven van God, ontvang met mijn
wenschen voor uw bekeoring de verzekering
van Jni.jn diep medelijden."
Met het oog op het veelvuldige misbruik
tegenwoordig gemaakt wordt van do
steltenis te wekken, lir UI van gum!-m „malitolijk aa,, scllaIte„ rovolvws
ten gebeuld van personen die ziel. bhjkbani ramn]issia U1, dc Kran,ch, Kamer,
gezond ta teel aan boden ter onderzoeking m0, hCTVOrmjag va„ Jastitio pkegl
door dc dokters, en d,e eensklaps wankelden houdl,n „on beslnil goedgekeurd,
en zelfe dood neervielen YÓOr de dokters hande] m „„v,.rcenigba„
hen totallp konden tomen verklaart niet eiken onderen handel en ba
Het HaHking-seruni holpl met De -enige da, ns uilslujtc„d ,rord„
afdoende bescherming is een mask, j I verkoclit. Wanneer ze ten huize van den
411e Japanners, Ch,neezen en Europeanen. 11 „orfe„ al ,„„d 011 ,,B.„ „(p,,.
die tol de polilio ol den spoordienst, van d„,ra„
behooren, drage" als voorbehoedmiddel legen Dc Iu,iaamche spoo™efhea„bten heb
de mekte longe kleederen van gaas en ofn
iodoform gedompelde lappen gaas voor helm b y„ Al]cona Bou| toude„
gezicht, die slechte de oogen vlasten I De Miz] wn ,ra„spara„, mcl hel
De bevolking begrgpl de bedoeling daarvan v„to„6Md, spoomegboambten
mot, en lach!do dragels uil aid> yerschalfal."
rende beweging met zijn arm, torwijl zjjn grjjzo
oogen onder zjjn ruige wenkbrauwen boos
flikkerdon.
„Ik weel wat ik doe," zei hij scherp.
„En ik kan geen kostbaren tijd verliezen door
aan een leek de kennis mee te deelen waar
voor ik con leven van studie heb noodig ge
had. De whiskv als 'tu blieft dade
lijk."
Zjjn gastheer gehoorzaamde gedwee. Vijf
minuten later liep de professor naai hol bij
gebouw, met een gallon-kruik onder zijn arm.
Een kwartier later kon men hem zien tcrug-
keeren. Zijn oogen straalde van vuur en op
gewondenheid, want hjj hield van een gevecht
terwille van het vechten.
Zijn lieftallige gastvrouw liep hem tegemoet.
(„Professor," smeekte ze, „ik verlang
niet dat h mjj de kennis van een loven van
studie (meedeelt, maar zeg als 't u belieft
iets, als een goed welwillend man. Wij
zjjn op dc grens van wanhoop en angst."
Ze keek zoo betooverend, dat de man van
de wetenschap smolt. Met een ophaling van
zjjn inagero schouders zei hjj
„Mijn waarde (mevrouw, ik zal probeereu
aan een niet onredelijke nieuwsgierigheid te
voldoen. Ik wilde u vanmorgen niet voorbarig
verontrusten, maai het ergste is gebeurd.
Do silicium-fragmenten uit die verwensclite
aarde hebben do slijmvliezen van die drie
ongelukkige jonge mannen verschrikkelijk ge
havend. Dat zou op zichzelf een kwestie van
weinig boteekenis zjjn. Do sljjravliezen zijD
zeer teer, maai' hebben oen merkwaardige
In de N. Chineesclie stad Foetsjiatien zijn
dc 30.000 inwoners 4000 aan do vreese-
lijke ziekte overleden, teswijl de helft de stad
is (Ontvlucht. Geheele straten zjjn in brand
gestoken- Men denkt zelfs, zooals uit Peking
wordt geseind, dat het noodig zal zijn de ge
heele stad te laten afbranden.
De inwoners houden de 9tergevallen ge
heim uit vrees, dat zij naar de barakken
gebracht zullen worden- "s Ochtends zijn de
Straten (bezaaid met Ijjkcn. die daar des
nachts zijn nedergeworpen.
In de provincie Luik dreigt een alge-
meene staking onder de boekdrukkers. Deze
zijn n.l. ontevreden over loonen en arbeids
voorwaarden en eischen een negenurigen ar
beidsdag en een loon van vijf francs per dag.
Te Verviers staat dc arbeid reeds in veertig
drukkerijen stil. De directies der bladen zul
len nu trachten samen een blad uit te ge
ven, dat buiten de stad gedrukt zal worden.
Daar do eigenaars van drukkerijen te Luik
weigeren met de arbeiders in onderhande
ling le treden, zullen deze vermoedelijk
De sneltrein die achter den eersten treui
aankwam, kon bgtijds gewaarschuwd wor
den lom een ongeluk te voorkomen
Naar aanleiding van oen motie van de
uiterste linkerzijde in de Italiaanschc Kamer,
waarbij de regeering werd verzocht maatre
gelen voor te stellen, die kunnen leidon tot
•erlaging van den prijs der levensmiddelen,
wees üe minister-president op de verlaging
van enkele rechten en verklaarde hij dat. het
de plicht der regeering is, te zorgen voor
het evenwicht van de begrooting en tevena
'oor de macht en de verdediging van het
land.
Hij dgelde mede van plan te zgn nog an
dere maatregelen voor te stellen tot veria
ging van de rechten op de levensmiddelen
voor de volksklasse, voor zoover dit in over
eenstemming is te brengen met een krach
tige begrooting. en zonder dat deze gevaar
loopt voor tekorten. Een aantal af gevaar
digden stelden voor aan de motie eenige
woorden van vertrouwen in den arbeid der
regeering toe te voegen.
Het debat wordt heden voortgezet.
eigenschap zich zelf weer herstellen. De zaak
is echter dezeHot water in die bron. en
ik zal openhartig zijn het water van de
meeste bronnen aan do oppervlakte in deze
buurt, krioelt van ziekte-kiemen, en daaronder
vond ik hedenmorgen de tot dusver nog onge
noemde coccus, die ik de eer had te ont
dekken, en die even doodelijk is als de
coma bacillus van de Aziatische cho
lera, of als het hoog ontwikkeld vergift van de
ratelslang."
- „Lieve hemel I"
„Deze coccus, waarde mevrouw, ver
menigvuldigt zich slechts onder zekere om
standigheden. Zjj verlangt een zeer gchaven
den toestand van liet slijmvlies, waarin zij
zich inwerkt. Gelukkig is zij zeldzaam, ge
lukkig ook wordt zij zeidón gevonden in
water dat door diatomaceusche aarde is ge
drongen. Want die fosiale nederzettingen wor
den slechts hier en daar aangetroffen en
in den regel niet in do buurt van water."
Zjjn gastvrouw zuchtte. De tranen wolden
in haar oogen op, terwijl ze mompelde:
„Hot zijn alle drie zulke aardige jongens I"
- „Ik hoop hen erdoor tc halen," zei de
professor moedig. „Voor het oogenblik kan
er niets meer gedaan worden. Zc zijn in bed
en wat in dit geval van beleekenis is
half dronken. Alcohol verdooft de cocci,
maar vernietigt ze niet. Ik zal whisky door
hun keel blijven gieten totdat de geneesmid
delen uit San Lorenzo zjjn gekomen. Ik heb
aan den meesterknecht gezegd dat mijn pa
tient en niet gestoord mogen worden. Na het
_/ondeten zal ik hun een nieuwe dosis
whisky toedienen."
IV.
Een uur later, na het avondeten, ging dc
professor, vergezeld door zijn gastheer, weer
naar het bijgebouw.
,.lk hoop hen in slaap te vinden," zei
hjj. „Ik heb hun genoeg whisky gegeven
om hen te verdooven."
„Hoeveel?"
„Samen zeker een kwart gallon
Zjjn gastheer schudde twijfelend zijn hoofd
en zei toen met duidclijken eerbied
„Ik wcnsclv niet uw behandeling
twijfel te trekken, maav cowboys kunnen een
verbazingwekkende hoeveelheid whisky ver
dragen. Alcohol is een prikkelend bedwel
mingsmiddel, (niet?"
(„Juist."
„Alcohol wekt eerst op. Sprekend uit
een Veelsoortige ervaring met cowboys,
ik zeggen dat een kwart-gallon whisky niet
voldoende is om drie krachtige jonge man
nen te bedwelmen."
„Hm," zei de professor peinzend. „Daar
had ik niet aan gedacht. Ze verzekerden mij
mij dat ze water dronken In ieder geval kan
een Vergissing van dien aard gemakkelijk
hersteld Worden."
Met die (woorden was hij op zijn teenen
naar het gebouw geslopen, en ging met den
vinger i>p de lippen naar binnen. Dadeljjk
toonde een scherpe uitroep dat er iets ver
rassends was gebeurd- De baas volgde hom
snel, en vond den professor met uitpuilende
oogen naar drie leege kribben staan kjjken.
„Weg 1" zei de professor verbaasd
„Ze kunnen nog niet ver weg zjjn, pro
fessor."
Binnen vijf minuten had men echter zeker
heid op dat belangrijke punt. De meester
knecht had de voorschriften maar al tegoed
opgevolgd. Hij was niet in dc buurt van het
gebouw geweest. Zelfs had hjj met de andere
knechts het avondeten gebruikt op meer dan
honderd pas daar van daan
Hij was de eerste die de gedachte opperde
dat geen cowboy ooit een verren afstand te
voet aflegt. een gedachte die den professor
op een drafje naar den grooten stal deed
loopen Daar ook waren drie boxen leeg
De patiënten van den professor hadden op
roerende hij ze een ibewjjs gegeven van den hen
beheerschenden hartstocht, en waren to paard
gestegen en weggereden.
Met een merkwaardig overtuigd gezicht zei
Oom. Jan
„Ik denk dat ze naar do stad zjjn om
eerst nog een een paar vroolijkc uren te heb
ben, Vóór ze hun hoofd voor goed moeten
neerleggen."
„Ongelooflijk I" riep de professor ea
keek schuins naar den baas, die aarzelend,
antwoordde
„Ik denk dat het mogeljjk, en zelfs waar
schijnlijk is."
(Wordt vervolgd), j.
