lilMÉpk Coral
FEUILLETON.
Een romanesk huwelijk.
^BIJVOEGSEL
Dinsdag 24 Februari 1903, bo. 46.
Middelburg 22 Februari.
De kwestie van den dag.
VA» DE
TAN
De debatten op de Vrgdagavond te Amster
dam gehouden vergaderingen van hoofdbe
sturen van Nederlandsche vakbonden, waar
van wg in ons vorig sommee wegens plaats
gebrek geen melding konden maken, moeten
zeer warm zga geweest. Er bestond vooral
verdeeldheid over de vraag of onmiddellijk de
algemeene werkstaking zou worden gepro
clameerd, dan wel getracht zon worden het
vermeende gevaar af te wenden door een
gedeeltelgke staking.
De uiterste pa-tg heeft het op de vergadering
niet kunnen winnen. Echter werd aan haar
wenschen in zooverre tegemoet gekomen, dat
aan het comité van verweer een zeer uitge
breide volmacht werd gegeven. De bevoegd
heid van bet comité wordt slechts beperkt
door de beslissing dat bjj een mogeljjke
«aanranding van de vrjjheid van den arbeider
onmiddellijk de staking zal worden geprocla
meerd voor het spoorwegpersoneel en alle
transportarbeiders." Men zie Laatste berichten
in het hoofdblad
Leidt deze staking niet tot het gewenschte
resultaat, of geeft ze aanleiding tot een krachtig
optreden van overheidswege, dan zal ze worden
uitgeb'eid tot de bedrjjvfn, welke voorzien in
de dagelgksche levensbehoef-en en zal zoo
noodig ten slotte de algemeene werkstaking
worden geproclameerd.
De gemeente-werklieden onthielden zich wel
van deelneming aan de beraadslagingen, doch
gaven te kennen voor een groot deel althans,
waarbjj in 't bjjzonder werden genoemd de
gasbewerkers dat zjj zich aan het bevel
tot staking zullen onderwerpen.
Ter vergadering waren 43 vereenigingen
vertegenwoordigd, te zamen bestaande uit
93,000 georganiseerde arbeiders, benevens en
kele plaatselijke vereenigingen.
In een vergadering van hoofdbesturen van
Patrimoniumden Chr. Nationalen Werkmansbond,
de werkliedenvereeniging Maarhen Luther en
het ChristeHjk Arbeiderssecretariaat is een mani
fest vastgesteld aan de Nederlandsche arbeiders,
waarin verontwaardiging wordt uitgesproken
over dm oproep tot staking, uitgegaan van
zich noemende neutrale en socialistische bonden
op 20 Febr. en geprotesteerd tegen de poging
om de Nederlandsche arbeiders te brengm tot
revolutionnair verzet.
Te Utrecht heeft verder Zondag een protest'
meeting plaats gehad van spoorwegpersoneel
uit verschillende deelen des lands tegen de
eedbreuk van arbeiders, werkzaam aan de
spoorwegen en tegen de gebemrtenisssn van
Januari jl.
Die meeting was georganiseerd door den
Anti-sociaal-democratischen bond van Neder
landsen spoorwegpersoneel Recht en Plicht.
Daarop werd, met 6 stemmen tegen, de vol
gende motie aangenomen
«Vjjfhonderd leden van het personeel van
alle maatschappijen, vergaderd in protest tegen
de ongelukkige gebeurtenis der laatste dagen
van Januari, betreuren het leed dat aan zoo-
velen hunner medemenschen daardoor is aan
gedaan, en de onrust, die door deze revolu-
tionare wandaden over het geheele land tot
heden heerscht
«roepen al hun collega's op den smaad, die
op de arbeidersbeweg'ng in 't algemeen en
op het spoorwegpersoneel in het bjjzonder is
geworpen, zooveel mogeljjk uit te wisschen en
de kalmte aan ons vaderland weer te geven
«spreken den wensch uit, dat door aller sa
menwerking dit jaar de bloei der Maatschap
pijen alle geleden en nog te ljjden nadeelen
zal herstellen, en dat zg door de verbetering
32
Uit het Fransch.
VAN
MARIE PORADOWSKA.
der Maatschappijen zelf ook mogen komen tot
verbetering van hun eigen positie."
Voor allen die middeltjes aan de hand doen
tegen de stakingen enz. geeft de Amsterdammer
een goede plaat. Allerlei geleerde doctoren
komen met adviezen, «Waarde colega's, zsgt
dr. A. Kuyper, ik dank n voor uw goede be
doelingen maar de patient heeft vooreerst
rust noodig rust!"
Te 's Gravenhage heefc Vrijdagavond in de
Hoogduitsche Schouwburgzaal de aangekon
digde voordracht plaats gehad van den heer
A. S. Talma, lid der Tweede kamer, over
de beteekenis der jongste spoorwegstaking
voor de arbeidersbeweging in ons land.
De ruime zaal was meer dan propvol.
Volgens de meening van dien spreker had
deze beweging aangetoond, dat de sociaal
democraten naast haar soc. dem. theorie de
anarchistische praktjjk in zich hebben opge
nomen. Dit was z i. een bederf voor de vak-
bewpging. Ook de contract-breuk was een
element van anarchisme. De bedreiging van
Oudegeest en Petter was een optreden, waar
door de arbeiders zich zelf den grondslag voor
hun leven wegnemen. Wanneer personen als
Oudegeest en Petter zeggen, dat, als er een
bepaalde wet bomt, zjj zich niet meer gebonden
achten door eer, geweten en wet, dan vreest
de heer Talma moeiljjke en bange tjjden.
Naar zjjue innige overtu:g:ng was deze sta
king voor de arbeidersbeweging een zoo groote
schade geweest, dat er jaren en jaren zullen
noodig zjjn om de schade in te halen.
Door een aantal sprekers werd de inleider
bestreden.
De gedachtenwisseling, waaraan met den
spreker deelnamen de sociaal-democraten Berg-
mejjer en Loopuyt, de vrjje socialist Samson,
de vrjjzinnig i democraat dr Van Embden en
de werkman Kloosterman, werd tot na midder
nacht voortgezet. De debatten waren warm
en nu en dan op 't kantje van persoonlijk, maar
toch bleef de orde in de zaal ongestoord.
De tjjdicg van een socialistisch blad over
den staat van beleg, die heden in Amsterdam,
Den Haag en Rotterdam zou worden afgekon
digd in een deel der oplaag van ons vorig
nommer nog opgenomen is niets geweest
dan een sensatiebericht. Dit bleek alreeds uit
het feit dat op hetzelfde bulletin, waarop dit
gemeld werd, een aanbeveling van het blad
voorkwam.
Het bericht is dan ook reeds beslist tegen
gesproken. De minister van oorlog
he eft zelf verklaard dat het van
allen grond ontbloot is.
De National Z-.itung zegt van goedingelichte
zjjde te kunnen verzekeren dat het bericht,
als zou in een nota van de Duitsche regeering
zjjn geprotesteerd dat de Nederlandsche regee-
ring tengevolge van de werkstaking te Am
sterdam de internationale spoorwegverbinding
gedurende 24 uur liet onderbreken, geheel
uit de lucht is gegrepen.
Het manifest, Zaterdag verschenen en ge-
icht «Aan onze medeburgers in stad en lande'(
deelden wjj in hoofdzaak in ons vorig nommer
eeds mee.
Het is echter wel waard in zen geheel be
kend te maken.
Het lu;dt dan als volgt
De gebeurtenissen, waarvan ons land en
onze hoofdstad in de laatste weken getuigen
waren, hebben, het kon niet anders, veel
ontroering en veel bezorgdheid gewekt. De
uitbreiding, door onze werklieden-organisaties
aan het begrip solidariteit gegeven, met het
gevolg, dat een klein verschil over het doen
werken van een niet aangeslotene zich uitgezet
heeft tot eene stremming van heel ons spoor
wegverkeer, het neerleggen van den arbeid
door de werkers op het bevel van hun leiders,
het dreigen met latere maatregelen van geljjk
verweer, eindeljjk het stellen van een ultima
turn aan den Amsterdamschen raad door de
vereenigde werklieden der gemeente, en het
dreigen met het neerleggen van hun werk,
indien niet binnen den kortsten tijd aan hun
wenschen voldaan was, dit alles heefc de ge
moederen van velen verontrust, en schjjnt te
prikkelen tot maatregelen van verweer, tot
XXV. Hljnhser Anastase.
Mjjnheer Anastase was erg ontstemd van
den notaris temggegekomen. Het contract
was, helaas, maar al te onlerispelgk. Het
onderzoek van het bosch, ingesteld door Jan
en een deskundige, was er duideljjk in ver
meld. Overal was de hand van den sluwen
Pik, hoewel handig verstopt, toch te vinden
Wat mjjnheer Van Rudowitz betreft, was het
bewezen, dat geen stuiver voor zjjn be
zitting ontvangen had, daar hjj die, krachtens
een ander contract en onder bedriegeljjke
toezeggingen van onteigening, verruild had
voor terreinen en huizen te Lemburg. En
mjjoheer Anastase begreep, dat, als men les
Sapins voor een prikje verkocht had, er juist
genoeg over zou bljjven om de laatste termjj
non te betalen en de schulden af te doen
Jan zou dus arm zjjn 1 Welnu des te beter
dacht hjj. Het was een harde les, maar daar
door was er ook kans dat Jan er volkomen
door zou genezen. "Geldwonden zjjn gelukkig
dikwjju te genezen met werk en volharding.
Het voornaamste was nu het verdoolde schaap
weer naar de kudde terug te voeren en hem
den weldadigen invloed van 't familieleven
te doen gevoelen Dicht bjj het goed,
dat mjjnheer Anastase op de grens van
Bukowine bezat, lag een bezitting die ver
laten was, sedert den dood van den eigenaar,
Daar hg de erfgenamen kende, twgfelde hjj
niet of hjj zou er zjj a neef wel als rentmeester
geplaatst kunnen krjjgen Eu zijn gezag,
vereenigd met de liefde der grootmoeder en
der twee tantes, zouden wel het overige er
toe bjjdragen om het reddingswerk te voltooien.
Toen mjjnheer Anastase zjjn kamer in het
hólel wilde binnengaan, waar Jan bjj hem
zou komen, was hjj aangehouden door drie of
vier gedaanten, die zich bjj de deur opgesteld
hadden, gekleed in langs, vuile tab, beiden
met hoogs hoeden op en lange krullen langs
het gezicht, en die naar mjjnheer Jan Korab
gevraagd hadden. Ze waren gekomen, zeiden
zjj, om geld te ontvangen voor ingediende
rekeningen van toilet artikelen, aan Mevrouw
geleverd, een bonten mantel, een japon, lin
nengoed.
«Mevrouw?" had Mjjnheer Anastase ver
bluft geantwoord. Wat beduidde dat
Toen hadden de Joden, bjj stukjes en beetjes
al grinnekend de geschiedenis van hetjberuchte
huweljjk verteld, waar de heele stad over ge
praat had. Zonder er zich in 't minst over uit
te laten, had mjjnheer Anastase al de rekenin-
handhaving van het gezag, ten koste van wat
het kosten moge.
De ondergeteekenden, die geen mannen of
vrouwen zjjn van de politiek, maar die daar
om met niet minder groote belangstelling den
ontwikkelingsgang volgen, die zich in onze
maatschappjj en ons volk gaat afteekener,
hebben gemeend dat het in deze crisis van'ons
nationals leven plicht is, openbaarheid te geven
aan hun overtuiging omtrent hetgeen nu ge
beuren moet en hetgeen niet gebeuren
mag. Wie den toestand 'overziet met de on
bevangenheid en onpartijdigheid, welke meer
dan ooit van ons gevergd worden, zal, naar
zjj vertrouwen, met hen instemmen, dat de
zaak waarom het gaat er niet een is van
spitsvondig juridisch recht, en dat zjj aller
minst gemaakt mag worden tot een van
macht, doch dat zjj moet worden behan
deld als een vraag van de ernstigste maat
schappelijke en nationale verantwoordelijkheid,
waarin wjj allen, arbeiders en ni6t-arbeiders,
arbeiders met het hoofd of met de handen,
betrokken zjjn. De vraag moet gesteld of wjj
allen ons van die verantwoordelijkheid bewust
zjjn geweest; of we, als staatsburgers, leden
der volksgemeenschap, als directies, werkge
vers, aandeelhouders, ons van die verantwoor
delijkheid jegens hen, die in onzen dienst
staan, dus hebben gekweten, dat wjj het recht
hebben de arbeiders zoo luide ver wjj ten toe
te voegen wegens het stellen van hun eigen
klassebelang boven het algemeene. Ronduit
moet worden verklaard, dat het recht der
arbeiders om mee te spreken waar het geldt
hun eerste belangen, niet langer mag worden
miskend. Dat geen macht gezocht mag worden
in het verzwakken der arbeiders-organisaties,
doch dat integendeel van hun erkenning en
hun waardeering als onvermjjdoljjk strijdmiddel
voor den alleenstaand al te zwakken arbeider
verwacht mag worden een sneller ontwikke
len van hst verantwoordelijkheidsbesef onder
leiders en leden.
Wie in aanmerking neemt hoe weinig
in ons land nog gedaan is aan de hoogere
volksopvoeding, en hoe miskenning van den
naar zelfstandigheid dringenden arbeidersstand
tot voor korten tjjd onze maatschappij en onzen
Staat beheerschte, zal niet kunnen loochenen
lat, afgez'en van het gansche feit der staking
zelve, de bezadigdheid in het optreden onzer
spoorwegorganisatie en de zelfbeheersching
betoond in het terugkomen op een in tjjdeljjke
opwinding genomen besluit (als van de ge
meentewerklieden te Amsterdam) vertrouwen
wekken in de toekomst onzer arbeidersbewe
ging en in het toenemend verantwoordelijk
heidsbesef van haar voorstuwers. De geleidelijke
politieke en maatschappelijke emancipatie van
onzen «vierden" stand, door velen gevreesd als
bet begin van ontbinding onzer natie, zal in
tegendeel tot haar versterking strekken, wan
neer zjj wordt begroet met vertrouwen, in
plaats van tegengegaan met onwil en zelfs met
geweld. Het intoomen van overschatting, het
beheerschen van overjjling, de overwinning van
een te eenzjjdig opvatten van «solidaritietsge-
voel" zullen te sneller en te zekerder hun be
slag krjjgen als wjj ze overlaten aan het inzicht
in overwicht der meest bezadigden en meest
verantwoordelijken onder onze werklieden zei
ven, en aan het overtuigings woord van
buitenstaanders, niet aan hun dreigen. De
rieuwere volksgemeenschap moet invrjjheid
groeien, en waar wjj van de arbeiders met re
ien eischen dat zjj de gemeenschappelijkheid
van ons aller belanven zoowel als de vrjjheid
Ier individuen zullen eerbiedigen, hebben ook
wjj ons van dwingen te onthouden en op
snze beurt ons van onze gemeenschappelijke
verantwoordelijkheid te dieper te doordringen
Voor hareu pucht tot handhaving van ge
zag en orde zal de overheid te beter berekend
sjjn, naarmate zjj te sterker de uitdrukking is
van de gemeenschappelijkheid aller belangen
Verzekering van de bronnen van ons aller
welvaart zal te steviger steun vinden bjj allen,
saarmate allen van die welvaart te duidelijker
nee genieten. Tot het ook voor hemzelf boos
weermiddel van staking zal de arbeider te
minder zjjn toevlucht hebben te nemen, als
'.jjn rechten meer erkend, en voor het doen
hooren en doen wegnemen zjjner grieven de
-echtmatige organen zjjn aangewezen. En te
sterker zal men van hem mogen vragen, dat
rjj de op zich genomen plichten nakome, als
lok zjjn rechten te eerljjker geëerbiedigd wor
den. Op dit oogenblik beleeft ons volk een
crisis, niet ongeljjk aan die, welke het vóór
1848 doormaakte, een crisis van groei, die,
als de vorige, kan en zal eindigen meteen
versterking en verhooging van ons volkswezen,
wanneer men zich niet door vrees laat ver
leiden tot reactie en dwangmiddelen, integen
deel vertrouwen wordt betoond in vrjjheid]
nder verantwoordelijkheid, en
wjj allen, ieder in zjjn kring en naar zjjn in
vloed, ons bcjjveren die verantwoordelijkheid
voor het wèl en wee van heel ons volk na te
leven.
Het manifest is onderteekend doorJhr mr j
E. W. Berg, oud-lid van den Raad van Toe
zicht op de SpoorwegenH. P. Berlage, ar
chitect; prof dr. R. C. Boer, hoogleeraar
dr. A Bonebakker, med. doet.; prof. dr. A. J-
H. W. Brandt, hoogleeraar; mej E. Boissevain,
directrice school voor socialen arbeidjhr. G.
W. C H, Graafland, gep luit.-kol. Ned.
Ind. leger, te HaarlemM. C. M. de Groot,
voorzitter van het Volkshuis, te Schiedam;
dr. J. H. Gunning, schoolopziener P. H. Hugen-
holtz jr., voorganger vrjje gemeente; prof.
dr. G Kalff, hoogleeraar te Leidenprof. dr.
G. W. Kernkamp, hoogleeraar; mej. E, C
Knappert, directrice Volkshuis, te Leiden; mej. I
G. F.Mtyboom, directrice huishoudschool; Th,
Sanders, voorzitter van den Verbruikersbond
mevr. Sauders-HuideeoperL. Simons, voor
zitter afd. Amsterdam van den Verbruikersbond
mej. C. Tilanus, voorzitster van de ver. Samen
werking J. A. Tours, directeur van Ons Huis
prof dr J. M. J. Valoton, hoogleeraar.
De meeste onderteekenaars, wier woonplaats
niet genoemd is, wonen te Amsterdam.
{en betaald, echter na er de helft op afgedon
gen te hebben en toen zjjn neef was gekomen,
had hjj ze hem onder den neu3 gehouden.
«Kom je mjj dit raadsel oplossen Is er dus,
een mevrouw Korab
Een kleine trilling van zjjn lippen alleen
'erried zjjn aandoening.
Jan bleef met een somber gelaat voor hem
staan.
O, wat was het toch vreeseljjk om al
zjjn trots te moeten afleggen, tegenover dezen
rechter! Zjjn gezicht was vuurrood geworden,
en moest zich zichtbaar groot geweld aan
doen, want de aderen van zjjn voorhoofd
zwollen op, alsof ze zouden bersteneindeljjk
bromde hjj tusscheh' zjja tanden: t Is waar,
>k ben getrouwd."
«Och kom, geen gekheid, hoor
«Ja, 't is misschien geen huweljjk in alle
vormen geweest, maar ik heb het toch als een
huweljjk erkend en ik heb niet het recht het
te loochenen
En toen vertelde hg aan zjjn oom alles wat
er gebeurd was. Toen hg aan 't eind was
slaakte mgnheer Anostase eene diepe
zucht en zei«Arme jongen, ik wist niet
dat je zón ziek was! Werkelgk in krank
zinnigen gestichten zitten er opgesloten die
minder gek zgn dan jg Maar die vrouw, van
wie je genoeg gehouden hebt om je die ge
schiedenis op den hals te halen, wist je
dan niet dat ze een nichtje van Pik was
Een woord tot het publiek
is, zooals wg in ons vorig nommer in 't kort
meldden, gericht door den heer J. Oadegeest,
voorzitter van de Nederlandsche Vereeniging
van Spoor- en Iramweg -personeel.
Het is te uitvoerig om te voldoen aan het
tot ons gericht verzoek om het in zgn geheel
op te nemen.
Wg ontleenen daarom het volgende eraan
De schrgver acht, nu rust en kalmte lang
zamerhand wederkeeren, den tgi gekomen,
eenige tegen hem en zgu kameraden aange
voerde grieven te bespreken
Allereerst behandelt hg de beschuldiging
van terrorisme in ons land te hebben uitge
oefend, en dit opvattende als «pressie op het
spoorwegpersoneel" stelt hg daartegenover dat
de overgroote meerderheid van de georgani-
seerden en ook van degenen, die buiten de
organisatie stonden, vrgwillig het werk heb
ben neergelegd.
Dan gaat de schrgver voort:
Men heeft 't niet minder druk gehad over
wat men noemde het vormen van een «Staat
in den Staat". Onze vakorganisatie zou dus
beteekeneneen macht in den Staat, die aan
dezen de wet voorschrgft. Zulk een verwgt
is toch wel wat te gek.
In de eerste plaats zg er op gewezen, dat
organisaties van spoorwegpersoneel toch vol
strekt geen nieuwe dingen zgn, die in ons land
voor het eerst bestaan. Ia alle beschaafde
landen bestaan ze en werken zg ten nutte en
ten zegen van het betrokken personeel. Dan,
waarom zou ons niet vergund zgn te doen
wat voor alle andere arbeiders goed, nuttig
en heilzaam wordt geoordeeld
De eenige manier om onze belangen te be
hartigen en gehoor te krg gen voor onze grie
ven is voor ons, zoo goed als voor welke
categorie van arbeiders ook, krachtige orga
nisatie. Ea het resultaat van de gebeurtenissen
die achter ons liggen, heeft alweder bewezen
dat dit de eenige mogelgke weg voor ons is
Jaren en jaren hebben wg gewaarschuwd;
wg hebben tot in het oneindige geprotesteerd,
in het publiek, in vergaderingen, ia geschrif
ten, in moties enz. teg^n het negeeren onzer
vakvereeniging door hooghartige directies,
maar de gansche groote pers liet ons roepen,
liet ons protesteeren. Ook de regiering.
Nu hebben de arbeiders door een daad ge
toond, dat zg zich niet langer als kinderen
willen laten behande'en, en nu vertelt men
de goede gemeente, dat 't ons te doen is om
de wet voor te schrgven aan onze superieuren
aan de directies, aan de regeering, ja, aan wie
niet al
Komaan, men weet wel beter
Wat wg willen, dat is, dat men ons in alle
orde, in rust en in vrede laat voortwerken
aan onze organisatie en de behartiging van
onze belangen.
Wg willen de orde en niets dan deze. En
j wg ons verzetten tegen maatregelen van
dwang, d;e men op ons toepast, als men wet
ten gaat uitvaardigen, bepaaldelgk tegen ons
gericht, om onze organisatie den levensadem
zoo goed als uit te blazen, haar zoo goed als
geheel te verlammen, dan, ja dan zullen wg
ons daartegen weten te verzetten.
Maar, dan komt de schuld en de verant-
woordelgkheid daarvoor op de hoofden van
hen, die ons onder een uitzonderingswet wil
len plaatsen.
Nog een punt in de akte van beschuldiging,
die men zoo grifweg tegen ons in het publiek
heefc uitgebracht, is, dat wg onzen eed zou
den geschonden hebben. Wg stellen hierbg
voorop, dat het, en dit op grond van de feiten,
voor allen die het werk hebben nedergelegd
op grond van de gebeurtenissen, nog eerst
moet worden uitgemaakt of zg wel allen be-
eedigd waren
Art. 97 van het Algemeen Reglement voor
den dienst op de Spoorwegen, geeft de for
mule van den eed aan, die als volgt luidt
«Ik zweer (beloof) dat ik al de plichten,
welke de wet tot regeling van den dienst en
het gebruik der spoorwegen, de krachtenBdie
wet uitgevaardigde algemeene maatregelen
van inwendig bestuur en de krachtens die wet
en die algemeene maatregelen vastgestelde
reglementen en verordeningen («vorderingen"
heet het in den tekst) mg opleggen, eerlgk
en vlgtig zal vervullen. Zoo waarlgk helpe
mg God almachtig" (Dat baloof ik)
Men ziet hieruit, dat de geheele eed enkel
en alleen slaat op de bepalingen van de
spoorwegwet en de op die wet berustende
reglementen, en dat hg niet onder alle om
standigheden verplicht aan den arbeid te
blgven.
Ware er sprake van een onder alle omstan
digheden en voor alle tg den geldend arbeids
contract, onder eede aangegaan, en voor de
aibeiders zoowel als directie bindend, dan
zou men spreken van eedbreuk. Nu bezit dit
punt van de aanklacht in geen enkel opzicht
eenige waarde.
Men heeft getracht 't in den lande zóó voor
te stellen, alsof 't het doel van de organisa
ties ware heel Nederland onderstboven te
- -'U 1
keeren. Ei men sprak en dit heet roeke
loos en onverantwoorde!gk 1 van ons, alsof
't ons te dóen was om politieke doeleinden
en niet het onmiddellgke belang van onze
organisaties bg ons voorop stond.
Wg verklaren hierbg, eens en vooral, te
zgn een vakbond, die strgdt met alle wettige
middelen om tot krachtig vakverenigingsle
ven ea een goede behartiging van onze be
langen te komen. En als zoodanig willen wg
worden aangemerkt; dat zgn wg en wenschen
wg te blgven. Maar wg hebben maar weinige
middelen, om ons te verwerven tegen even-
tueele pogingen om ons te knevelen en om
ons vakvereenigingsleven met lamheid te
slaan. En van die weinige zullen wg op vol
komen ordelgke wgze, maar op de meest ener
gieke wgze gebruik weten te maken. Dit is ons
recht en dat recht kunnen wg ons niet la
ten rooven, zonder tegelgkertgd aan onze
met zooveel moeite en onder zoovele zorgen
opgebouwde organisatie den levensdraad af
gesneden te zien.
Wg zullen noch mogen dulden, in het be
lang van duizenden en duizenden, dat men
d&iraan de hand slaat.
fflSÜ OlSJQUDf WUSW Ü38&.
Bg kon. besluit
is benoemd tot notaris binnen het arr. Leeu
warden, ter standplaats Leeuwarden, mr A.
van Giffdn, advocaat en candidaat-nolaris te
Velp, gemteate Rheden
zgn mevrouw H. M. J. de Klerck, geboren
Schut van Krimpen aan den IJssel, te 's Gra
venhage, en de heer J. Wgs, gewezen predi
kant bg het krankzinnigengesticht Meerenberg
te Bloemendaal, benoemd tot ridder in de orde
van Oranje-Nassau
zg a benoemd bg "het wapen der genie bg
den staf van het wapen, tot majoor de kapi
tein F H. L. de Wg", van dien stafbg het
korps genietroepen tot kapitein de eerste-
Het is klaar als de dag dat ze je van 't begin
af hebben willen begoochelen. Alles was heel
handig op touw gezet: En jg bent altgd te
goedertrouw geweest en je hebt zelfs bg alles
den eersten stap gedaan.... Die Pik is een
slimme vogel en weet wel hoe blind verliefde
gekken zgn!... En, ging hg voort, waar is
nu je zoogenaamde vrouw
Jan bloosde.
«Ik had gedacht haar op Les Sapins te
vinden," zei hg zacht. «Maar zg had haar intrek
genomen bg de Piks en toen ik haar daarvan
een verwgt maakte, heeft za de stad verlaten
van morgen
«Alleen?" vroeg mgnheer Anastase spot
tend.
Jan boog zwggend het hoofd
«Welnu, mgn vriend, dat is alles even
prachtig en ja moet toch de slimheid van die
jonge vrouw bewonderen, die zoo vriendelgk
is je je vrgheid terug te geven, zoodra z9 op
de een of andere wgze gehoord heeft dat je geld
op is.Trouwens, dergelgke avonturen eindigen
altgd zoo! Wees dus maar dankbaar, dat je
er zoo gemakkelgk afkomt. De aanbidders
van de dames Pik zullen het erger hebben.
Een zeker bewoner van Moskou is verleden
jaar ook geruïneerd, maar die is bovendien met
de oudste dochter opgescheept gebleven. Wat
den bankier Tedesoo betreft, de gelukkige be
zitter der jongste, die stakkert heeft zich laten
verleiden om een kolossaal aantal aandeelen
te nemen in een Bank van Slamboul en Bucha
rest een zaak die zgn schoonvader op 't touw
gezet heeft, en waarvan Pik een L.b lachtig
commissieloon trekt zonder de minste verant-
woordelgkheid, en ik heb alle reden om te
gelooven dat die bank alleen op 't papier be
staat! Men heeft mg ook verteld, dat je
vriend Sé /erin er ook voor minstens eenige
duiz inden fl jrgnen in betrokken is."
De woorden van zgn oom brachten Jan ge
heel van de wgsAlles spande ook samen.
van de houding van Mauve af, tot de geheim
zinnigheid toe, waarin Thekla zich hulde.
Helaas, welke strgd, welke kwelling wachten
hem nog En waar lag zgn plicht f
Met de ellebogen op de tafel geleund, liet hg
het hoofd modeloos hangen. Emdelgk richte
hg zich op en zei zacht»U beweert dat ik
er goed afkom, oom. Wat verstaat u daar
onder
«Wel, mgn jongen, heel eenvoudig dit 1
We weten allen dat zulk een huwelgk totaal
geen waarde heeft 1'
«Dat ben ik niet met u eensl Voor mg
is het een gewetensvraag 1 Het ieit, dat we
in alle oprechtheid elkander 'huwelgkstrouw
beloofd hebben, terwgl een priester de inze-
geningswoorden uitsprak, is voldoende om er
een heilig verbond van te maken. Ii de aloude
kerk deed men vroeger niet anders Het is
voldoende voor een man van eer en dat be
weer ik te zgn 1"
