Woensdag
18 Februari.
N°. 41
146' Jaargang,
1903.
Middelburg 17 Februari.
Een belangrijke beschouwing
sy een excursie van Priok Tjahoe naar
Belawan werden de luitenant Akersloot van
Houten Roos en een mindere gedood. Het
nachtbivouak werd beschoten. De officier van
gezondheid Bosch en een mindere werden
daarbg gewond.
Hf STAB EN
HIDDELBURGSCHË EOIJRAIV
Deae courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en* feestdagen.
Prijper kwartaal, zoowel voor Middelburg als voor alle plaatsen in Nederland franco p.p., 2.
Afzonderlijke nummers kosten 5 cent.
THBBSIOHBTBB KW VERWACHTING.
gr., 12 n. 43 gr., av. 4 u. 43 gr. F. Verwacht: zwakke Z. W. wind,
17 Pebr. 8 u. vm. 35
licht bewolkte lucüt, weinig verandering in temperatuur.
Advertentiën20 cent per regel. Geboorte-, dood- en alle andere familieberichten en
Dankbetuigingen van 1—7 regels f 1.50; elke regel meer 20 cent. Keclamens 40 cent per regel.
Groote letters naar de plaats, die lij innemen.
Tot de plaatsing van advertentiën en reolames, niet afkomstig uit Zeeland, betreffende
Handel, Ny verheid en Geldwezen, is uitsluitend gerechtigd het Algemeen Adverteaaile-BBreaia
A. SIK txA HAR Ann., M.S. Veerborgwnl 960, Anuterdan.
leverde dezer dagen de heer A. G. Kröller,
ohef der firma Wm H. Muller en Co te Rot
terdam, in de .V. R. Crt in verband met de
staking der transportarbeiders te Amsterdam.
I dan gewettigd is, is door den enkelen werk
man niet of moeilgk te verkregen.
Doet hjj slechts zjjn mond open, dan stelt
hjj zich aan ontslag bloot, terwjjl van den
anderen kant by de scherpe concurrentie de
enkele werkgever, al moge hy van de billgk-
heid van den eisch tot hooger loon overtuigd
I zgn, dezen niet kan inwilligen zonder de
zekerheid dat dezelfde loonsverhooging by zjjne
concurrenten intreedt.
Staat het dus vast, dat de organisatie den
enkelen werkman zoowel moreel als materieel
groote voordeelen brengt, dan is het ook ver-
Al is het ons onmogelgk van alle opstellen,
die daarover verschgnen, melding te maken, I 'uü'7™ uaB uöt
het door hem, éen der daarby betrokken per- kkar.baar' dat h« echt te spreken is op z^nen
het ook l on8e'e®ereerden collega, die wel de vruohten
organisatie wil plukken, doch zonder de
sonen, geschrevene is zeer waard,
in hoofdzaak, te vermelden en vooral om ge
lezen te worden.
Na eene uiteenzetting van de bekende oor
zaken die tot de staking aanleiding gaven,
schryft hy
«Het aannemen van nieuwe werklieden (de
z.g. onderkruipers) werd de aanleiding tot de
uitbreiding der staking ook bp de Spoor weg-
Maatschappjjen.
Het is daarom goed, duideiyk te omschry ven,
om welke beginselen het hier ging.
Tweeërlei verschilpunt tusschen werkgever
en werknemer deed zich hier voor.
lo. Is de werkgever verplicht, alleen ge
federeerde arbeiders in zyn dienst te hebben
2o. Mag de werkgever, wanneer zgn pee-
toneel het werk staakt, anderen, tot voort
zetting van dien arbeid bereid, in dienst nemen?
Beide punten komen hierop neder, dat de
werkgever voor zich het recht van gebruik
making van vryen arbeid verlangt, de arbei
der hem dit ontzegt
Toch is de beteekenis van het tweede punt,
het voortzetten van den arbeid met nieuwe
arbeiders, wanneer de ouden het werk staken,
prinoipieel van veel grooter beteekenis dan
het eerste, het werken bg overigens normale
omstandigheden met niet-gefedereerden.
Want in zake het werken met niet-gefede
reerden,, het punt, dat de onmiddeliyke aan
leiding tot werkstaking was, is beginsel van
practyk scherp te onderscheiden
lk geloof dat vele werkgevers met mg het
ontstaan van krachtige arbeidersorganisaties
niet betreuren.
Waar de strooming van onzen tgd gaat
in de richting van groote bedrgven, daar
ii van zelf het persoonlgk contact tussohen
werkgever en werknemer in vele gevallen
eenvoudig onmogeiyk geworden
Hy, die thans aan het hoofd eener uitge
breide onderneming staat, kan met den
der
lasten daarvan te dragen.
Ook wg, werkgevers, zien niet gaarne onze
combinaties door den een of anderen .black
leg" in de war gestuurd. Veel sympathie voor
het optreden der veem en heb ik dan ook in
onze werkgevers-vereenigingen op scheep
vaartgebied niet kunnen ontdekken, vooral
waar niet bleek, dat by het betrokken veem
de noodzakelgkheid voorlag, het beginsel van
den vryen arbeid op den voorgrond te brengen'
Eenige afspraak tusschen het Blauwhoeden
veem en de werkgevers op scheepvaartgebied
heeft dan ook niet bestaan. Het veem heeft
zonder ruggespraak en, naar het velen onzer
voorkwam, zonder noodzakeiykheid, deze nete
lige kwestie aan de orde gesteld.
Doch eenmaal gesteld, was het plioht der
werkgevers, ze zonder vrees onder de oogen
te zien
Verder merkt de heer Kröller op
«Niemand zal den werkman, gefedereerd of
niet, het recht tot staken ontzeggen, doch geen
werkgever kan daartegenover het recht prys-
geven, tegenover de staking, het beginsel
van vrgen arbeid in te roepen. Nog heeft,
ook in Nederland, iedereen het recht, zynen
arbeid ter beschikking van anderen te stellen
tegen loon en condities, door hem alleen, in
vrjje wilsuiting te beoordeelen, en al moge
het nöch de wensch, nóch ook het belang van
den werkgever zyn, ieder oogenblik dit fun
damenteel beginsel in te roepen, onder geen
omstandigheden mag het worden prgsgegeven
wanneer het van den kant der werklieden
wordt aangetast.
En waar aan boord van de Statsfurt het werk
werd nedergelegd, ging het van toen af aan
zuiver en alleen om dit beginsel van vryen
arbeid."
Dat de werkgever zich ten deze niet alle
besten wil zich niet altgd en voortdurend I macht uit handen kan laten nemen wordt dan
met zyn werkvolk inlaten. Dit wordt hem nader betoogd.
zelfs reeds, wat zyn kantoorpersoneel betreft
mceiiyk.
Nu moge het in vele opzichten te betreuren
dat de vroegere patriarchale toestanden
onmogeiyk zgn geworden, practisohe werk
gevers hebben met de gegeven toestanden te
rekenen, willen zg hun bedryf op de hoogte
det tjjda brengen en houden
De werkman is dan ook in de practgk tame-
iyk wel overgeleverd aan zyn baas of opzichter.
De opheldering over grieven, gegrond oion
gegrond, die by den werkgever inkomen, wor
den dns uit den aard der zaak door deze bazen
toegelicht, en dat van hen groote objectiviteit
verwacht kan worden, zal wel niemand be
weren. Men behoeft daarby nog niet direct
aan bewuste partijdigheid te denken, doch
stelle zich eenvoudig de vraag, hoevelen on
eer verstaan de kunst in eigen bedrgf objec
tief te oordeelen?
En dat persoonlgke nukken, bevoorrechting
van familieleden en vrienden ook hier hun
rol spelen, wie, die de wereld kent, mag er
aan twyfelen
Wel verre dus van den arbeiders-organisaties
vjjandig tegenover te staan, worden zy door
vele werkgevers als nuttige instellingen begroet.
Het onderdanige van den enkelen werkman,
die met zyn gezin geheel afhangt van zgn
«broodheer", is waarlgk geen karaktertrek,
welks verdwynen wg behooren te betreuren,
en dat de werkman, lid eener federatie, zich
onafhankelijk gaat voelen, is een gelukkig
▼ersohynsel, dat juist ons werkvolk, dat in het
algemeen een zekere kruiperigheid uit den
Regententyd schjjnt te hebben overgeërfd, ten
goede komt.
Zelfs het niet te ontkennen feit, dat vooral
in den beginne en bg de unskilled labour de
leiding vaak in banden van personen zonder
eenig gevoel van verantwoordeiykheid was en
is, mag den werkgever het oog niet doen sluiten
voor het vele goede der arbeiders-organisatie.
Bg elke kracht op economisch gebied be-
behoort een tegengewiohtslechts de resul
tante van tweeërlei strooming kan hier
als bg vraag en aanbod de richting der
ontwikkeling aangeven.
Beschermt dus de arbeiders-organisatie den
enkelen werkman tegenover willekeur en
machtsverhooging en bezorgt zg hem hooger
loonaan den anderen kant moet de mogeiyk
heid bestaan, te ver gedreven eisoben door het
in dienst nemen van anderen te kunnen af-
w jjzeii.
Wie ter wereld heeft het in zyn macht, ge
heel naar eigen believen, zonder rekening te
houden met derden, de vergoeding voor zynen
arbeid vast te stellen
Zouden niet de werklieden de eersten
om er tegen op te komen, indien eens bakker
en melkboer zoo willekeurig optraden
En welk ander tegenwioht tegen ongemoti
veerde eischen van den kant der werklieden-
federaties bestaat er, dan juist het gebruik
maken van vryen arbeid, het reguleeren van
de loonen in de enkele bedrgven door den
algemeenen loonstandaard
De heer Kröller haalt vervolgens voorbeel
den aan van het verdwgnen van takken van
handel door de overdreven eischen der werk
lieden.
Daartegenover moet de werkgever met de
grootste kracht, en zelfs zonder «vrees voor
eigen Ijjf en leden", het beginsel van den
vrgen arbeid handhaven
«Doch daartoe is de eerste eisch dat het
terrorisme der stakers, te sterker waar men
voelt, dat overvloed van werkkrachten slecht»
op een gelegenheid wacht, om het door de
stakers versmade werk op te nemen, gebroken
worde.
Dit maar ook alleen dit is de taak
der overheid."
ln een tweede opstel besprak de schryver
door de arbeiders getoonde terrorisme, de
vrees voor verdere moeiiykheden en de twgfel
aan de zoo noodige bescherming van den
vrgen arbeid door de overheid.
De schrgver laakt het in de werkgevers, dat
dezen meenden het algemeen te dienen door
toe te geven zonder te bedenken, hoe zulk
een overgave tot veel grooter moeiiykheden
in de toekomst moet aanleiding geven.
Komende tot de verantwoordeiykheids-
quaestie, verklaart bg zich, evenals onze
Torenwachter, sterk tegen het gedrag van de
H. IJ. S. M. en vóór dat der ministers.
Volgens den heer Kröller die verder be
toogt dat zulk een spoorwegstaking altgd erger
ïykt dan zg inderdaad is en zg, wanneer men
zich door de eerste dagen heen werkt en zich
niet laat intimideeren, spoedig verloopt had
de Maatschappg al jaren geleden rekening
moeten houden met de mogelgkheid van een
groote staking
Had men een en ander gedaan, dan zou de
gemeenschap met de Duische en Belgische
grens in elk geval onderhouden zgn.
De heer Kröller verklaart zich verder een
beslist tegenstander van wettelgke maatregelen
ter voorkoming van een herhaling.
Economische quaesties," zoo zegt hg, «wor
den nog altgd het best door economische
middelen uitgevonden" en hy waarschuwt tegen
den «wind uit het oosten", die in de laatste
jaren ten onzent op sociaal gebied waait.
Hg is er volkomen gerust op, dat bjj vol
doende bescherming van de vrge arbeiders,
die men in dienst neemt in plaats van de
stakers, het kwaad kan worden bezworen.
En deze taak der overheid is tot nog toe
nog niet naar behooren toegepast."
Het slot van zgne twee opstellen luidt
«Aan den anderen kant zullen de leiders der
beweging, nu de roes der onverwachte victorie
voorby is, inzien, dat men te hard van stal
kan loopen. Allerwege treedt een tegenstroo-
ming te voorschjjn en de vraag zg hun gesteld
of het goed is, de werkgevers zelfs tege.n hun
zin in de armen der katholieke en andere
kerkeljjk getinte vereenigingen te drjjven.
En toch, welk werkgever kan men het ten
kwade duiden, wanneer hg bg voorkeur werk
lieden neemt, aangesloten bg vereenigingen,
met wier bestuur men kan spreken zonder het
gevoel te hebben, dat men niet alleen verbe
tering van conditie wenscht, doch den werk
gever van de plaats zoekt te dringen, die met
zgn verantwoordelijkheid overeenstemt.
Ook zg ten slotte de vraag gesteld, of in
die bedryven, in welke stakingen nu juist
niet aan de orde van den dag zgn, de verbe
tering in de sociale positie van den werkne
mer niet evengoed is ingetreden als bg die
welke voortdurend in agitatie ver-
In Engeland, waar de labour-unioni zooveel de thans afgeloopen staking in het bgzonder,
ouder zyn, ii deze periode in de ontwikkeling
reed* voor een groot deel achter den rug, en
wie in de gelegenheid is geweest, een Burns,
een Bell en andere Engelsche leiders te hooren,
zal verbaasd hebben gestaan over hun kennis
en helder oordeel in economische kwesties.
Ook loonsverhooging, zelfs waar deze meer
Hg constateert van den beginne af een
zekere slapheid en «tegenzin" by de werk'
gevers om den strgd te voeren, die hg in de
eerste plaats toeschrgft aan de tevoren gerele
veerde omstandigheid, dat men de federaties
niet ongaarne ziet, maar ook noemt h| als
oorzaken van het gebrek aan energiehet
Wie steeds gereed staat met steenen te wer
pen naar den nog in zoo menig opzicht veron-
gelgkten loonarbeider, mag zich wel eens af
vragen of zulke illustre voorbeelden ook
opvoedend werken".
Het Wb. van het Recht vindt het niet twg-
felaehtig, dat «in de daad der spoorweg-beamb
ten op 30 en 31 januari moet worden gezien
eene formeel onrechtmatige schending der door
hen aangegane overeenkomst."
De onderafd. «Spoorweggroep en Post van
den Arnh. R -K. Volksbond heeft Zondag ver
klaard zich te scharen aan de zgde van
de Voorwaarts en de Vrije Socialistwaar deze
bladen de plaats gehad hebbende spoorweg
staking noemen een daad van anarchie.
Zg is niettemin van oordeel dat o. a. weg
werkers en stationarbeiders te laag worden
bezoldigd om in den regel te kunnen hebben
een menschwaardig bestaanen verklaart dat
verbeteringen in den toestand van het perso
neel moeten worden verkregen langs den weg
der evolutie, niet door revolutie, onder welke
laatste handeling zeker niet vallen petionne-
ment en ordelgke manifestatie en dringt er
ten slotte by de spoorwegbesturen op aan, op
afdoende wgze eerst daar te verbeteren, waar
het meest hulp aan verbetering noodig is.
VERGUNNINGSRECHT»
is tot klerk by het Rjjksarchief in Friesland
benoemd Pieter Bosma, te Leeuwarden
is de luit. t./z. 1ste kl. H. Herman bevor
derd tot officier in de orde van Oranje-Nassau.
De minister van binnenlandsche zaken brengt
in de St. Ct. ter kennis van belanghebbenden
dat in den loop van dit jaar vier opzichters
en een opzichteres van den arbeid kunnen
worden benoemd aan welke betrekking is ver
bonden een jaarwedde van 900, die bjj ge
bleken geschiktheid kan stggen tot 1800.
Verder dat in den loop van dit jaar een
electro-technicus bg de arbeidsinspectie kan
worden benoemd, aan welke betrekking een
jaarwedde is verbonden van 2500.
Voor nadere inlichtingen zie men de St.Ct.
no. 40.
De audiëntie van den minister van oorlog,
a. i. van marine, zal deze week niet plaats
hebben.
De Rgksoommissie voor de examenB ter
verkrgging van een diploma als stuurman aan
koopvaardijschepen, zal, aanvangende 10 Maart,
te 9'/a uur, zitting houden to Rotterdam, in
het gebouw der Loge aldaar.
Voor nadere inlichtingen zie men de St.Ct.
no. 50 en de advertentie in dit nommer der
courant.
bedrgven,
keeren."
RECHT EN MACHT.
Door den heer P. L. Tak was in De Kroniek
geschreven dat werkstaking een oeconomische
oorlog is en spot met wetten en contracten,
die op de maBsa de kracht missen, welke zg
op den enkele hebben. Hierover was hg in
sommige persorganen heftig aangevallenzoo
wordt dus, zeiden deze, alles geoorloofd!
Zgn antwoord nu luidt
«Inderdaad is er zeer veel geoorloofd in de
wereld. De werktgd der machinisten en de
loonen der dagwerkers en seinwachters aan de
spoorwegen zyn geoorloofd. De betaling der
stalknechts van de tram en der arbeiders aan
de stadsreiniging te Amsterdam zjjn geoorloofd.
Zy mogen zelfs trachten ervan te levende
wet verbiedt het niet. Als L9iter of een
ander, als een vereeniging van speculanten de
granen ophoudt en de prys van het brood
stygt, straks wordt ket sohaarsch, dan is ook
dat geoorloofd en noch De Nederlandernoch
de Nieuwe Courant, noch De 'lijd zullen een
wet ontdekken die het verbiedt. Maar als de
arbeider zyn koopwaar, zyn arbeidskracht tg-
deiyk van de markt neemt, om do voorwaarden
van verkoop te verbeteren, dan leest men dat
dit ongeoorloofd is. Want het doet zooveel
schade. Zou men de schade niet eens bereke
nen van de stgging der graanprgzen bg mini
male inkomsten Of de schade van eene
bejegening als het spoorwegpersoneel moest
verduren, in de som van bitterheid die zich
ophoopt in de gemoederen
Js 't billgk, is 't niet een meten met twee
maten, den arbeider die van zgn macht gebruik
maakt, voor te houden dat hg onrecht pleegt,
als hg dagelgks het voorbeeld voor oogen ziet
van kapitalisten, die de macht van 't geld mis
bruiken tot het vormen van trusts, waarvan de
millioenen kleinere consumenten de slachtoffers
zyn, of van regeeringen, als de Russische, die
de Finsche grondwet vertreedt, en de Engel-
sohe, die een onafhankelgk volk van zgn vrg-
heid berooft en in den oorlog onafgebroken en
straffeloos het volkenrecht schendt, alleen om
dat zy zich machtig genoeg voelen om aan
verdrag noch recht zich te behoeven te storen
De St. Ct. van Dinsdag bevat thans het meer-
besproken kon. besluit van den 29en Januari
1903, tot vernietiging van het besluit van
Gedeputeerde Staten van 15 Mei 1902 no 2,
waarbjj ongegrond is verklaard het beroep,
ingesteld door J. A. A. Yierbergen, weduwe
van H. W. Van Ramele, tegen een besluit van
burg. en weth. van Utrecht tot weigering der
vergunning voor den verkoop van sterken
drank in het klein.
Bg dat besluit is overwogen
dat art. 26 der wet van 28 Juni 1881 (Stbl.
no 97), göWgaigd do "irotifcoii vam Qö Apvil
1884 (SM. no 54), 16 April 1885 (Stbl. no 78),
15 April 1886 (Stbl. no 64) en 27 April 1901
(Stbl. no 85), o. m. voorschrgft, dat voor de
lokaliteiten, waarin op 1 Mei 1881 zonder strgd
met wet of verordening sterke drank werd
verkocht zoolang aan die lokaliteiten de be
stemming om voor verkoop van sterken drank
in het klein te worden gebruikt, niet door
een daad van den eigenaar of gebruiker is
ontnomen, de vergunning, tenzg in de gevallen,
bedoeld bg artikel 3 nos 2, 3, 4, 5, 6, 7, 9 en
10, niet geweigerd kan worden aan hem, die
op voormeld tgdstip daarin het bedryf uit
oefende, zoolang hg leeft;
dat J. A. A. Vierbergen voornoemd den
SOsten April 1873 in algeheele gemeensohap
van goederen gehuwd is met H. W. Van Ramele;
dat H. W. Van Ramele op 1 Mei 1881 patent
had als tapper en den kleinhandel in sterken
drank dreef in het perceel Lange Viestraat
no 4 te Utrecht
dat zgn echtgenoote destgds, hem hierin be
hulpzaam zgnde, het bedrgf van tapper ge
meenschappelgk met hem uitoefende
dat artikel 1, derde lid, der destgds nog
geldende wet van 21 Mei 1819 (Stbl. no 34)
houdende eene nieuwe ordonantie op het recht
van patent, voorschreef, dac de gehuwde vrou
wen geen afzonder] yk patent behoefden wegens
het beroep, hetwelk zg gemeenschappelgk met
hare mannen uitoefenden
dat de uitoefening van het bedrgf ook niet
in strgd met eenige plaatselgke verordening
geschiedde
dat J. A. A. Vierbergen voornoemd mitsdien
moet geacht worden op 1 Mei 1881 in voor
melde lokaliteiten zonder strgd met wet of
verordening het bedrgf van verkoop van ster.
ken drank te hebben uitgeoefend
dat de bestemming om voor den verkoop
van sterken drank in het klein te worden'ge
bruikt niet door een daad van den eigenaar
of gebruiker aan die lokaliteiten is ontnomen
dat geen der gevallen, bedoeld bg artikel
nos 2, 3, 4, 5, 6, 7, 9 en 10, aanwezig is
dat dus de gevraagde vergunning niet mocht
worden geweigerd
dat mitsdien bovenvermeld besluit van Ge
deputeerde Staten van Utrecht in strydismet
artikel 26 van bovengenoemde wet.
Oost-Incliê.
De correspondent te Batavia der N. R. Crt.
seinde Maandag
Het blad teekent daarbij aan.
De gesneuvelde le luitenant der infanterie
J. L. Akersloot van Houten Roos was ge
detacheerd bg het leger in Ned. lndië. Hg
werd in 1867 geboren, 23 October 1893 tot
2e luitenant aangesteld en 3 Maart 1898 tot
le luitenant bevorderd.
De gewonde offioier is de officier van ge
zondheid 2e kl. dr. A. Bosch.
De tocht van Priok Tjahoe naar Belawan is
reeds in het begin van December van bet
vorige jaar zonder succes ondernomen.
BJAMBI.
By het departement van koloniën is ont
vangen het volgende van 14 dezer gedagtee-
kende telegram van den gouverneur-generaal
van Nederlandsch-lndië -.
«In Djambi heeft zich overgegeven Pangerang
Temenggoeng met groot gevolg."
Pangerang Temenggoeng is een vaj de
invloedryke Djambische hoofden, e- jestuurder
van het stroomgebied van de Mcr ;in.
Dit berioht deelden wjj nog in de tweede
editie van oob vorig nommer mede.
Bl&iti UJEMIÏf CHE2B BMZ»
By kon. besluit
zgn benoemd tot contröleerende geneeskun
digen der RgksverzekeringsbankG. P. van
Troogen, arts, controleerend geneeskundige
eener onge vallen-verzekeriugsmaatschappg, ge
meente-geneesheer en geneesheer-directeur
van het kinderziekenhuis te Dordrecht; dr
M. Baart de la Faille, arts, eerste-geneesheer
van het Zander-instituut te Amsterdamdr C.
H. van Herwerden, arts, gemeente-geneesheer
te Tienhoven (provincie Utrecht); dr T. Byie
veld, artB, te Amsterdam
De St. Ct van heden bevat een koninkl.
besluit waarbg het ryk voor het toezicht, be
doeld in art 82 der ongevallenwet 1901, wordt
verdeeld in zestien agentschappen. Het agent
schap Middelburg omvat de provincie
Zeeland.
Tot predikant bg de Ned. Herv. gemeente
te Ngmegen, vacature-Mouljjn, is beroepen de
heer dr. J. R. Slotemaker de Bruine te
MJi ddelbnrg.
De verplaatsing van den klerk der
posteryen en telegraphie 2e kl. J. A. Wemels-
felder van Goes, telegraaf kan toot, naar
Wemeldinge is ingetrokken.
Een jaar verlof is verleend, ondbr stilstand
van anciënniteit, aan de vrouwelgke klerk der
postergen en telegraphie 2e kl. C. F. van
Schelven te Goes, telegraafkantoor.
Door den dgkraad der waterkeering van
het cal. wat- Stavenisse is benoemd tot des
kundige voor de schatting der pachtwaarde
van de gronden in den cal. polder Oud-Kem
pens hofstede de heer C. L. Dorst.
Ingelanden van hetzelfde waterschap Sta
venisse benoemden als vertegenwoordigers in
den dgkraad de heeren T. C. J. J. v. d. Lek
de Clerq, Haamstede, L. Hage, A. H. v. d. Slik-
ke, A. Steenberg, P. Gaakeer, H. Steendgk.
J. Hage en J. van Patten Sr.
Te Sas van Gent dreigde Maandag
ochtend een werkstaking te ontstaan aan de
spiegelfabriek. De werkzaamheden aan los- en
laadplaatsen, welke voorheen altgd door Bel
gische werklieden werden verricht, zgn thans
door aanbesteding overgegaan in handen van
Nederlandsche werklieden, waarvoor -een ploeg
volk van Terneuzen gekomen was. Deze durfde
echter het werk niet beginnen, daar zoowel
de arbeiders van binnen als van buiten de
fabriek, allen Belgen, eene dreigende houding
aannamen.
Toen de politie verscheen werden de werk-
