HelnA Com!;
FEUILLETON.
in huwelijk uit liefde.
BIJVOEGSEL
VAN DE
VAN
Dinsdag 16 December 1902, no. 296.
Middelburg 15 December.
Kameroverzicht.
Zitting van Donderdag.
Wat er heden nog van de begrooting van
Justitie te behandelen overbleef, had niet veel
om hot ljjf. Wel waren de onderwerpen talrgk,
maar bijzondere belangrijkheid was aan geen
van alle toe te kennen. Voor het overgroote
deel waren het de v^ste posten, die jaarlijks
bjj justitie ter sprake komen. De rijksveld
wachters en do marechaussées kregen een beurt
voor hunne belangen sprongen de heeren De
Klerk, Hugenholtz en anderen in de bres; de
gevaugenisonderwijzers kregen ook een beurt
hterbjj klaagde de heer De Ridder over be
zwaren, die solliciteerende bijzondere onder
wijzers ondervindende heer Willinge pleitte
voor het bouwen van een gevangenis in elke
provincie-hoofdstad, daar nu b. v. tusschen
Groningen eu Zutfen geen gevangenis is, waar
veroordeelden hun atraf kunnen ondergaan,
zoodat daaraan groote reizen verbonden zjjn,
en zoo werden meer belangen en belangetjes
van allerhanden aard besproken en onder de
aandacht van Z.Ex. gebracht.
Orer het geheel maakte het debat den in
druk van een aangename conferentie, gehouden
door belanghebbenden, die voorgelicht werden
door een bekwaam man, die geen teekenen
gaf van verveling, al waren de voordrachten
nog zoo vervelend, niet ongeduldig werd, al
moest kjj in zjjn repliek nog eens herhalen
wat reeds vroeger door hem gezegd was, die
kortom altfid zijn goed humeur wist te bewa
ren zonder daarbij aan fermheid en kordaat
heid in te boeten. De minister maakte das ook
bjj de verdediging zijner begrooting een zeer
goed en sympathiek figuur. Hierbjj viel bij
zonder in het oog de flinkheid, waarmede hjj
zjjn denkbeelden ook tegen zjjn eigen partjj-
genooten wist te handhaven.
Op een eigenaardig gebied kwam dit b. v.
heden uit in zjjn houding tegenover de heer
De Stuers.
Ü3Z3 afgsvairdigde bid m>t heel veel
aplomb »wenken" gegeven, die bjj den bouw
van bewaarplaatsen voor archieven te pas kon
den komen Ia het kort kwam zjjn betoog hierop
neder, dat de minister daartoe maar op zjjn eigen
houtje was overgegaan, de plannen niet eerst
aan de Kamer (d.w.z. aan den heer De Stuers)
had overgelegd, en geen advies had gevraagd
aan de «deskundigen", die bjj Binncnl. zaken
disponibel zjjn. Volgens den heer De Stuers
was dat heelemaal niet in den haak. Meteen
soort van gezag en op hoogen toon werd den
minister dit duideljjk gemaakt. Daarbjj sloeg
de afgevaardigde uit Weert een zeer onaan-
genamen toon aan, waaruit duideljjk sprak het
idéé«Ik, De Steurs, had eerst daarin gekend
moeten worden." Hjj kwam echter van een
erg koude kermis thuis. De minister verklaar
de zjjn eigen «deskundigen" te hebben, en
zag geen noodzakelijkheid «andere" deskundigen
te raadplegen. Hg was verantwoordelijk voor
zjjn departement, dr Kuyper voor het zjjne.
Dit moest de heer De Stuers goed begrjjpen.
Deze kwam nog wel in repliek, maar de hooge
toon was daarbjj h9el wat lager geworden.
Het aanvallelje was smadeljjk mislukt. De
heer De Stuers kon den aftocht blazen. «Jus
titie" had een wil. Er was niets mede aan te
vangen. En «Justitie" luisterde niet eens naar
zjjn repliek. «Justitie" zat kalm in papiertjes
te scharrelen, net alsof b. v. een minder ge-
De brief, dit overzie ht bevattende, kwam
eerst Zaterdag avond te negen uur in ons
bezit. Hjj was afgestempeld te 's Gravenhage
Donderdagavond 11 Dec. tusschen 10—12 nam.,
en te Middelburg Zaterdag 18 Dec. 78. Hjj
heeft dus heel wat tjjd noodig gehad om ons
te bereiken. (R e d.)
2 Uit het Fransch,
VAN
LÉON BERTHAÜLT.
Juist wilde Louis zjjn laarzen uittrekken toen
hjj uitriep: «Wat doet het er ook toe, wat
vroeger of wat laterHet komt op hetzelfde
neer," Daarop verscheurde hg het enveloppe,
nam den brie! er uit en las
Samuel en ik, wg hebben te Versailles
gehoord dat ge getrouwd zjjt met Louis Mattel.
Wjj feliciteeren je en hopen dat je, als hg je
in zjjn armen sluit, niet te veel zult betreuren
die van den armen Marcellin, die, nu hg het
zelfde gehoord heeft als oom, zich troost voor
de teleurstelling, welke de begoocheling van
het eerekruis hem gespeeld heeft, door hier
iemand te zoeken, bft wie hjj jou kan vergeten.
Jeanne Guillon."
Louis Martel kon zjjn oogen niet gelooven.
Hg verbleekte. Wat hg leed, was nog iets
heel vaags. Maar iets vreeseljjks. Hjj las het
nog eens over en dacht na.
Die Jeanne Guillon had hg eenige malen
bg Marguerite gezien, daar zjj haar uit mede
lijden vaak werk bezorgde doch het hielp
niet la Guillon ging den slechten weg op. Zjj
wichtig lid uit het Zuiden aan het woord
was, en niet de groote non-actieve kunst re
ferendaris. «Justitie" ging zelfs verder. Toen
de spreker geëindigd had, beek «Justitie" even
op, «n vroeg met de oogenIs het nu gedaan
Daarna begon «Justitie" weder druk in de
papieren te zoeken. «Justitie" had de kunst
totaal verpletterd. Het was een heel aardig
t oo ne eitje.
Zegevierde de minister over de oppo
sitie van den heer Da Stuersde sprekers,
die het over de Rijkswerkinrichtingen te Veen-
huizen hadden wel het belangrijkste onder
werp dat heden in debat kwam maakten
het hem evenmin lastig.
Trouwens nu er een Staatscommissie zal be
noemd worden, die over deze zaak rapport
zal uitbrengen, bestond daartoe ook weinig
aanleiding. Men bepaalde zich dan ook tot
het geven van wenken en inlichtingen, waar
van de minister verklaarde te zjjuer tjjd
gaarne gebruik te zullen maken. Voor het
oogenblik luidde het consigneafwachten tot
dat het rapport der Staatscommissie zal zjjn
verschenen. Hiorbjj dient vermeld te worden
dat de heer Hugenholtz een tal van belang
wekkende mededeelingea deed, die betrekking
hebben op den inwendigen dienst der Rijks
werkinrichtingen. Zonder overdrijving, en
zonder dien prikkelenden, onaangenamen toon
waarmede deze afgevaardigde anders gewoon
lijk spreekt, droeg hg zgn betoog voor, waar
naar de Kamer dan ook aandachtig luisterde.
Wat hg b. v. mededeelde over de z.g. «katjes"
d. w. z de personen, die het meidenwerk te
Veenhuizen verrichten, en de knoeiergen, die
vooral onder het mindere ambtenaren-perso
neel te Veenhuizen Bchgnen gepleegd te
worden, was inderdaad belangwekkend. Er
zat stof in voor een roman, en de berichten
waren bljjkbaar niet afkomstig van maar den
eersten den besten bedelaar of landlooper, dien
de geachte afgevaardigde mocht tegengekomen
zgn. Hg benutte blijkbaar de ervaringen van
een eerste-klasse-bedelaar* althans van een,
voor wien het «bedrjjf" geen geheimen meer
kent.
Met 65 tegen 5 stemmen werd de begroo
ting van justitie ten slotte aangenomen.
Het was reeds vier uur toen de bespreking
van binnenlandse/ie zaken aan de orde kwam.
Veel belangrjjks Leverde deze discussie echter
niet op. De heer Michiels had gaarne een
wetsaanvulling om Den Haag ook voor de
Statenverkiezingen in districten te verdoelen,
geljjk reeds in Amsterdam en Rotterdam be
staat; de heer Van Nispen besprak politie
bestanden en wilde een examen voor politie
agenten instellen, en de heer Helsdingen klaagde
over burgemeesterljjke inmenging bg het ver
huren van localen aan socialistische vereeni-
gingen.
In deze laatste quaestie waren de heeren
Idsinga en Lohman aan de zjjde van de heeren
Helsdingen en Hugenholtz, die hierover ook
gesproken hadden. Natuurljjk op juridische gron
den. Vólgens hen kan de burgemeester van
Haarlem waar zich o. a. deze inmenging
had voorgedaan zich niet op de politie
verordening beroepen, omdat hg dan zgn
bevoegdheid overschreed. Door den heer Lohman
werd ter loops ook nog de Waalwjjkscbe kerk-
subsidie-quaestie aangeroerd.
Belangrijk of onbelangrjjk als deze onder
werpen mogen zgn in éen woord: keurig
was de manier, waarop dr Kuyper de heeren
te woord stond. Hjj was in high spiritsde pre
mier, had het heele maal niet noodig geacht
papieren mede te brengen. Hg was zoo maar
de vergadering binnen geloopen, zeker niet
verder denkende, dan om eens te komen hooren
wat de heeren alzoo te vertellen hadden. Een
miniatuur notitieboekje was alles wat hem
behulpzaam moest zgn. En ook dat papier
bleef maagdelijk. Op een drafje ging het van
den eenen spreker naar den andere. De Kamer
had er schik in, zooals dat als het ware
tusschen de bedrjjven in, werd waargenomen.
Dr Kuyper vermaakte zich niet minder. Bg
zien zelf nam hg al voorschot op het antwoord,
dat hg zoo straks zou geven. Nu, dat ging
met den Franschen slag.
De heer Michiels kreeg te hooren, dat die
districten-verdeeling van Den Haag misschien
wel zou kunnen geschieden. Dat was nog tot
zekere hoogte ernstig. Maar den heer Van
Nispen, die een heel droog verhaal van de
politie had gedaan, kreeg tot bescheid den
was de maitresse geworden van Samuel, den
adjudant, dien ze naar Versailles volgde.
Marcellin was een jongen van goeden huize,
die het, met twintig duizend francs rente, voor
den oorlog niet verder gebracht had dan
kwartiermeester; hg deed niets waardoor hg
aanspraak op snelle bevordering kon maken;
maar hjj was dapper en werd op zgn tjjd
officier, doch zou tweede luitenant big ven
totdat het zgn beurt was om eerste
te wordenhg muntte niet door schran
derheid of eenig talent uit.
Marcellin was ook wel knap van uiterljjk.
Louis Martel herinnerde zich dat hg hem wel
om Marguerite had zien heen draaien. Zjj had
zelis den versmaden minnaar beklaagd. «Die
arme Marcellin, ik geloof wel dat hjj van mg
hield i tprwjjl mjjn Louis, slechts behoef
de te verschjjnen om bemind te worden."
Die woorden van Marguerite herinnerde hg
zich heel goed. Maar hjj dacht niet dat Mar
cellin tot een laagheid in staat was. En toch
was die brief van Jeanne Guillon gezegeld,
met het cachet van Marcellin. Wat kwam-" zjj
hier doen, die Jeanne, wier uiterljjk hem altgd
had tegengestaan? Het is waar dat Samuel,
die nu geheel onder den invloed dezer slechte
vrouw was, in het regiment een heel leeljj ken
naam had, en dat, naar men zei, Marcellin
erg jaloersch was geweest van de decoratie
vanzjjn ouden makker.
In alle geval, wie den brief ook bedacht
ministerieelen wensch, dat de Politie Bond van
zgn mededeelingen zou kennis nemen. Die
heeren zouden dit zeker hoogeljjk waardeeren.
Voor den minister waren geen cjjfers genoemd.
Daarom wel belangrjjk, maar Ten opzichte
van den heer Bos, die op een wet op de bank
van leeningen had aangedrongen, werd de hoop
uitgesproken, dat hjj niet «in de lucht" ge
sproken zou hebben; de ambtenaren hadden
het echter thans te «druk" met andere zaken
en de heeren Helsdingen c.s. moesten het stellen
met de verzekering van dr Kuyper, dat hg
die burgemeesters in 's Gravendeel, Maruin en
Haarlem meer geloofde dan de «zegslieden"
van die afgevaardigden. Die burgemeesters
«bedrogen" hem niet.
Zoo behandelde dr Kuyper «de stof", die
heden na vieren aan de orde kwam. Het was
een amusant slot.
De brochure-Van den Brand.
ii.
{Slot)
Bljjkens het in ons vorig nommer mee
gedeelde gaf dus, volgens de Ind. Mercuur,
mr J, van den Brand eene onjuiste voorstelling
van de alg9meene werking der koelie-ordon
nantie. Terugkeer tot den toestand van vóór het
bestaan dier ordonnantie zou allertreurigste
gevolgen hebben, zegt dit bladen het toont
verder aan, dat ook mr Van den Brand's oor
deel over verschillende détails onjuist is.
Op pag. 51 der brochure lezen wjj«Eu
kreeg nu nog maar altgd de koelie het hem
toekomend loon in dollars, d. i. in zilver of in
gangbaar papier. Maar op hoeveel onder
nemingen ziet de koelie zich niet op den dag
der uitbetaling afgescheept, meestal gedeelte
lik, soms geheel, met estate-bons of bons op
de kedei." Welnu, lezer, dit «afschepen" ge
schiedt werkeljjk maar heeft wel degeljjk een
zeer goed doei. Vooraf ga, dat uitbetaling in
uitsluitend estate-bons of bons op de kedei
(markt) nergens plaats heeft.
De Aziatische werkman dobbelt graag. Hg
is, voor zoover op Deli werkzaam, uit de
heffe zgn volks afkomstig en die ondeugd is
onuitroeibaar. Het geschiedt dus maar al te
vaak, dat het met het verdiende werkloon
gingzoo gewonnen zoo geronnen. Waarvan
moest dan zoo'n speler leven Bjj eenig na
denken springen de nadeelige gevolgen, van
diefstal, vechtergen enzwelke hieruit ont
stonden, dadelijk in het oogom ze te voor
komen, geeft men bjjna algemeen den werk
man een deel van zgn loon in zg. rjjstbons,
waar hjj genoeg rjjst voor krjjgt, om tot den
volgenden bstaaldag van te leven. Onver
beterlijke dobbelaars en opiumschuivers wor
den bovendien in aparte congsiete vereenigd
en ontvangen dageljjbs hun loon, ook weer
deels in eene rjjstbon, deels in gangbare munt.
Mr Van den Brand heeff, over de rechtspraak
handelende, gezegd«Gewoonlijk evenwel be
kennen de beschuldigden, 'uuidal zjj v erlangon
naar de gevangenis, die hun verademing zal
schenken van het ljjden op de kebon". Het
aantal gevangenissen mocht dan wel vertien-
dubbeld worden antwoordt de Mercuur
Spreekt de heer B. H. Hoetiak in zgn rapport
van dit Ijjden? Heeft ook de heer Van Kol
niet erkend, dat van zulk een lgden geen
sprake is
Verder somt de schrjjver in de Ind. Mercuur
nog een reeks onjuistheden en scheeve voor
stellingen uit de brochure op:
Zoo worden op de hoofdplaatsen in Deli wel
degelijk Zon- en feestdagen herdacht! Op de
plantages is, in verband met de werkzaam
heden, de rustdag voor de Europeanen de be
taaldag. De schrjjver van de brochure vergeet
te melden, dat zelfs op dien dag het Europeesch
personeel niet geheel vrjj is, hetgeen die uit
betaling vanzelf tengevolge heeft. Dikwjjls
echter geschiedt de uitbetaling den vorige»
avond, terwjjl verder nu en dan toegestane
verloven de compensatie moeten vormen van
de Zondagen, waarop wordt doorgewerkt. Dit
is dan ook niet erger dan het op Zondag ar
beiden van Europeesch treinpersoneel en post
en telegraafbeambten. Zooals deze laatsten
altgd gereed moeten staan voor het publiek,
zoo eischt ook de tabaksplant altgd verzorging,
en de schade, welke het niet verwijderen der
rupsen in éen dag kan doen ontstaan, iB in
verhouding even groot als die, toegebracht aan
had hij was verachtelijk, evenals degee»,
die hem geschreven had. En toch kon Louis
niet nalaten te denken: zou er ook eenig ver
band hebben bunnen bestaan tusschen den
tegenstand van Marguerite om te trouwen, en
de leeljjke, lage, gemeene redenen, die dezen
afschuweljjken brief hadden ingegeven
Onwilejkeurig begon hg stellingen op te
bouwenmaar hg schaamde zich over de
nieuwsgierigheid, die hem deed vorschen naar
het onbekendehg herinnerde zich de uren,
bg Marguerite doorgebracht, de bewjjzen harer
goedheid, de oprechtheid harer oogen en
mompelde«In alle geval hebt gjj u niets te
verwjjten, mjjne geliefde, en ik bemin u nog
meer, als men tracht tweedracht tusschen ons
te zaaien, want met dat doel is die gemeene
brief geschreven!
Hg ging naar den haard, streek een lucifer
ai en wilde het noodlottige papier vernietigen.
Doch eensklaps bedacht hg zich «Neen Gg,
Marguerite, zult nooit iets van deze laagheid
vernemen maar zg moet big ven bestaan, op
dat ik de oplossing van het raadsel kan vinden,
en den schuldige tegenover mg plaatsen, en
wg die zaak vereffenen kunnen, man tegen
man. Dat moet. Hierop ging hjj naar zgn
secretaire en sloot den brief, dien hjj opnieuw
verzegeld had, in een tweede enveloppe, in
een ijzeren kistje, waarin hjj zgne militaire
stukben bewaarde.
Heel big dat hg toch toegegeven had aan
eene op Zondag werkende maar onverzorgde
stoommachine.
Dat het burgerljjk Nieuwjaar gevierd wordt
is zeer gelukkig; men doet dat hier in Hol
land ook. Ook de Chineesche feestdagen vor
men eene aanleiding, om aan het Europeesche
deel der plantage-bevolking eenig verlof te
schenken.
De Europeanen verdienen er grof geld
(ook bjj de tegenwoordige scherpe concurrentie
op handelsgebied ea de slechte tabaksprjjzen
De schrjjver der brochure ziet hier de uit
zonderingen voor den regel aanMen denke
b. v. aan de Serdangsche koffiecultuur, welker
voortbestaan nog dubieus isde tabaksmaat-
schappjjen deelen groote dividenden uit
(behalve dan de etteljjke maatschappijen,
welke onder eene zware schuldenlast gebukt
gaan en de klein8 particuliere tabakkers, die
juist kunnen bestaan), Medan is electrisch
verlicht.... (zie Rjjswjjk en tientallen andere
dorpen), de hotels zgn van den 06rsten
rang
Ten slotte nog een enkel woord over de
bewering van den heer Van den Brand, dat
de Javaansche vrouwen, die als koelies naar
Deli komen, zoo slecht betaald worden, dat
zjj, om zich een sarong te kunnen aanschaffen,
zich aan prostitutie moetan overgeven.
De schrjjver in dö Ind. Mercuur merkt aller
eerst op, dat een fatsoenlijke, op zich zelf
staande Javaansche vrouw, als regel niet als
contractwerkster naar Deli gaat. Dat verder
zulk een vrouw dit stuk op 16 jarigen leeftjjd
zou ondernemen, is, evenals de keuze van den
gefingeerden naam der onderneming, waar de
beweerde zonden zouden gepleegd zgn, eene
onsmakelijke jacht op effect.
Van de op zich zelf (dus niet als echtge-
noote van conhractwerklieden) aankomende
vrouwen, sluiten velen zich voor goed aan,
huwen met arbeiders stamgenooten of Ohinee-
zen. Het gebruik is dan dat de echtgenoot
haar sohuld, zoo zg die heeft, overneemt of con
tant betaalt en de vrouw ophoudt contractante
te zgn. Als algemeene regel geldt verder de
bepaling, dat de werklieden hun contract na
het einde van het eerste of tweede contract
jaar, reeds kunnen doen eindigen, wanneer zg
vrjj van schuld zgn, terwjjl bg het einde van
het derde jaar, schuld of geen schuld, het
contract afloopt.
Wat de loonen betreft, dient te wordon op
gemerkt, dat zooveel mogeljjk werk in contract
(borong) wordt uitgegeven, waarbjj bg geregeld
arbeiden de Javaan zoowel als de Javaansche
vrouw, in staat is, gemiddeld het dubbele van
het minimum dagloon te verdienen. Bovendien
bestaat bg enkele groote maatschappijen de
bepaling, dat ook bjj het contraotwerk (borong)
een zeker minimum moet worden uitbetaald,
zoodat zelfs zjj, wier jjver te kort schiet, toch
nog een billjjk loon krjjgen, waarop zg dan
eigenlgk geen recht hebben. De ongehuwde
Javaansche vrouwen zgn op de tabaksondeme-
mingen bg Javaansche coagsie's ingedeeld en
wonen In liet voor de uougsie aangewezen
gebouw. Dat zg «zich (dus) ma&r ergens op
moeten schieten" is niet waar.
Wg gelooven, dat het meegedeelde voldoende
is, om den lezer een anderen indruk van de
toestanden daarginds te geven, dan hg moge
ljjk kon hebben verkregen door lezing van de
brochure Van den Brand. Trouwens, reeds bg
de begrootingsdebatten was gebleken dat de
mededeelingen van den Deliscben advocaat
allerminst onvoorwaardelijk vertrouwen ver
dienden; merkt de Zutph. Crt, op.
Of er toch niet veel is, waarin mr Van
den Brand geljjk heeft en dat dringend ver
betering behoeft, zie daar eene andere vraag,
die ernstige overweging verdient.
SSÏfiM OJSMX8Tlasra&e
Bij kon. besluit
is de commissie van toezicht en behe'r over
's rjjks kweekschool voor vroedvrouwen te
Amsterdam samengesteld als volgt en daarin
benoemd: tot leden dr J. W. R.Tilanus, oud-
hoogleeraar, dr S. Schippers en D. Schut,
bouwkundige, buitengewoon lid van den cen-
tralen gezondheidsraad, allen te Amsterdam,
en tot adviseerend lid dr II. Treub, hooglee
raar te Amsterdam
is de burgergeneeskundige (arts) F. A. van
Slucbtelen op verzoek, een eer rol ontslag
verleend uit zjjne betrekking van reserve
tweede-luit. bg het 7de reg. inf., en hjj be
zjjn nieuwsgierigheid, omdat hg daardoor zgn
vrouw verdriet had bespaard, kleedde hg zich
verder aan en wachtte haar thuiskomst af. Hg
was gewoon als ze elkaar terugzagen haar
hoofd tusschen zgne handen te nemen en haar
een kus op het voorhoofd te drukke». Zjj was
erg op dien kus gesteld, die liefkoozing van
den grooten, sterken man voor zgn lief
vrouwtje, een zachte betuiging zjjner manne-
ljjke bescherming. Dien dag drukte bg haar
langer dan gewoonljjk aan zgn hart en was
daarna zoo vroolgk aan den maaltgd, dat zjj
vroeg: «Wat hebt ge toch, waarom zjjt ge
zoo big
«Omdat ik u nog nooit zoo liet gevonden
heb", antwoordde hjj.
De goede man straalde van vreugde. Maar
dat belette niet dat hjj steeds tegenover een
raadsel stond en dat raadsel soheen vree-
seljjk moeiljjk.
Intusschen verliepen er eenige jaren en
niets stoorde het geluk der jongelieden. Af
en toe verzonk de offioier in somber gepeins,
en dan vroeg Marguerite «Wat scheelt er
aan Hjj antwoordde slechts mot een glim
lach want die willekeurige overpeinzingen
maakten hem niet minder vriendeljjk.
Als hg soms een oogenblik stil stond bg de
gedachte om den schuldige te willen dooden,
misleidde hg zich zelf; want als bg er niet
toe genoopt werd, door de conventioneele en
weinig logische wetten der eer, zou hg zich
noemd tot offi. van gezondh. 2de kl. bg bet
pers. van den geneesk. dienst der landmacht;
zgn op pensioen gesteld de kolonel op non-
act, W. J van der Hoeven, van het wapen der
inf. ad f 2100, de luit.-kol. P. O. W. Mossel
en F. Mossel, prov. adj. in Overjjsel en Fries
land, elk op 1800 s' jaara
aan den commies der telegraphic lste kl.
L de Hoog, op zgn verzoek, eervol ontslag uit
's rjjks dienst verleend
is benoemd tot directeur der afdeeliugen
«waarnemingen te land" bjj het Kon. Ned.
Meteorologisch instituut, dr E. van E verdin
gen, assistent voor de natuurkunde aan de
rjjks-universiteit te Leiden.
Deze week verleenen de ministers van
justitie en van oorlog geene audiëntie.
De minister van financiën brengt in de St
Ct. ter algemeene kennis, dat de prjjzen der
edel9 metalen, benoodigd gedurende het jaar
1903 voor de medailles, in den loop van dat
jaar aan 's rjjks munt te vervaardigen, zgn
bepaaldvoor het goud van 0.983 fijn op
f 720 per k.g.voor het zilver van 0.985 fijn
op 50 per k g.
Voor nadere bg zonderheden betreffende de
kosten van het maken van medaille-stempels
en afslagen daarvan wordt verwezen naar het
kon. besluit, opgenomen in de Ned. St. Ct. van
29 en 80 Dec. 1901, no. 304.
LETTEREN EN KUNST.
Tusschen de directie van het Lyrisch
tooneel en den heer Van der Linde», van de
Nederlandsche Opera, is een ov er eenkomst ge
sloten om dit seizoen samen te werken.
In het jongste nommer van de Wereld
kroniek komen voor een portret van den beeld -
houwer Toon Dupuis in zgn atelier, afbeeldin
gen van eenige zjjner werken, waaronder de
buste van Haverman, portretten van alle, dezer
dagen veel genoemde personen, o. a. van de
professoren Wefers Bettink en Martin, van dr
Van de Spek, minister Kuys, mr Troelstra enz
van den oud-majoor Pop, een groot portret
met levensbeschrijving, een afbeelding van
Carlès buste van president Krnger en van de
villa, die de president te Menton bewoont.
Belang en Recht van 15 December bevat
Kindervoeding door H. v. d. M. Het Blauwe
Kruis. Uit de Begrootings-debatten in de Tioeede
Kamer. Coöperatie II (slot) door A. Hingst.
Onderwijskroniek. In een Verhuurkantoor van
Dienstboden te Berlijn, door May. Verscheiden
heden enz.
MOG IETS OVER CBITIEK.
In het jongste nommer van Het Tooneel kan
men lezenBjörnsterne Björnson. Sehrjjven
voor het tooneel. De Improvisator Ver
leden Op Hoop van Zegen te Parjjs.
Het is wel verwonderljjk dat bjj zgne aan
halingen uit de pers over De Improvisator de
redacteur van het blad zicb alleen bepaalt tot
de critieken in de Amsterdamsche bladen en
de N. R. Crt. maar niet wjjst op hetgeen Van
N(ouhuys) m Het Vad. over dat stuk zegten
dat bjj, waar hjj over Verleden wel een eigen
oordeel uitspreekt, over de eerstgenoemde, ook
eene oorspronkelijke eomedie, het zwjjgen be
waart.
Het looneel is gemeengoed.
En menig lezer ervan zal liever een eigen
oordeel van den redacteur of een anderen
medewerker vernemen dan al die brokstukken
uit recensies, die men voor een deel al ge
lezen heeft en wier waarde in de provincie
tegenwoordig al zeer gering wordt geschat.
Het looneel moet niet zgn een reclame-blad
voor een bepaald clubje van critici.
Geljjk met het jongste nommer daarvani
ontvingen wjj een exemplaar van het Dagblad
van Rotterdam, waarin C. K., schrjjvend over
looneel- en Muziektoestanden en klagend over
het slechte bezoek in Rotterdam aan komedies
en concerten, de volgende vraag doet: „Soms
denk ik, heeft de critiek hier schuld, die dik
wjjls zoo onoordeelkundig en onverantwoorde
lijk afbreekt; in plaats van in gepaste be
woordingen de noodige op- en aanmerkingen
te maken, en de verschillende ondernemingen
toch te steunen in hun pogen
Dat wjj die vraag, ook wat Amsterdam be
treft, reeds sedert jaren bevestigend beant
woordden, weten onze lezers; en dat hierbjj
ook eenzijdigheid van sommige critici in 'fc
spel is, weten wg ook.
nooit willen wreken (dit was alleen in de
eerste opwelling geweest). De bezadigde ver
ontwaardiging had hem gebracht tot die fiere
inzichten, die voldoende zgn om waarljjk edele
karakters schadeloos te stellen voor het leed.
Toen Louis Martel kapitein werd zei Mar
guerite «Ik hoop dat ik nu dien rimpel niet
meer zal zien op het geliefde voorhoofd."
Ea als hg nog wel eens sombere gedachten
had, merkte zg het niet, want meer dan ooit
begverde hg zich om haar alle zorgen te ont
nemen binnenkort zou zjj moeder worden,
Zg hoopte op een zoon.
«Mg wol", zei bjj lachend, «maar ik heb
bjjna liever een meisje."
Hg voegde er niet bjj, en wist het zelf
misschien ook niet, dat die wensch voorna-
meljjk voortkwam uit de begeerte om zgn
vrouw nog eens te zien herleven, in al hare
lieftalligheid en met die bekoorlijkheid welke
meisjes op jongens voor hebben.
Het was een meisje.
Onnoodig te zeggen dat Marguerite het
volstrekt niet betreurdezjj leefde alleen door
het geluk van haar man. Van toen af scheen
hun geluk voor altgd gevestigd. Elke vreugde,
elk leed, want welk leven bljjft daar geheel
vrg van, die door hun kind kwam, lachen of
tranen, gezondheid of ziekte was een
reden om nog meer van elkaar te houden,
zich nog inniger aan elkaar te hechten.
Slot volgt)
