liÊirpcïe Courant
FEUILLETON.
Dj Biyeail ia 1st botei fl'Aiiieierre.
BIJVOEGSEL
VAN
Maandag 24 November 1902, no. 277.
Frambozen (Rubus idaeus),
De framboos komt in het wild voor in geheel
Eoropa en ook in Siberië; de vruchten zijn dan
merkelijk kleiner dan die, welke in onze tuinen
groeien. Wel waa'schljnlgk zijn do verschei
dt nhedeo, die wjj tbans kennen, door aanhou
dende cultuur voortgekomen uit de wilde.
Voor een vijftigtal jaren kende men alleen
de framboos, die in de maanden Juni en Juli
vruchten voortbiengtthans heeft men ook
variëteiten, die in het najaar vruchten dragen
en bekend zijn onder den algemeeoen raam
van herfstframbozen. De vruchten der laatste
zijn iofusschen wel fraai maar betrekkelijk
weinig geurig; zij zijn meer eeu sieraad vaD
de desserttaful dan cene versnapering.
Zooals men weet, bestaat de vrucht, die wij
framboos noemen, u'it eece verzsmeling steen-
vruchtjes, die gezamelljk op eene verdikking
van dou bloembodem zijn ingeplant. De plant
behoort tot de f im lie der roosachtigen, afdeeling
rubus, en heeft den naam idaeus ontvangen naai
den berg Ida op het eiland Caudia, waar zij
in groote menigte voorkomt.
De frambozenstruiken worden door velen op
eenigen afstand van elkander geplaatst op een
perk of langs een pad. De scheuten, die ieder
jaar voor den dag komen, worden aan een paal
aaamgebondeo en op zekere lengte gewoon
lijk 1'/, meter ingekort.
Deze wijze van planten vinden wij niet de
goede. Door de scheuten aan een paal saam
te binden, worden de zijscheuten, die i.aar binneD
zijn gekeerd, van licht en lucht beroofd en
komen daardoor niet tot bun recht. De fram
bozen worden daardoor stelselmatig gedwongen
tot mii.der vruchtbaarheid.
Wij planten de frambozen in eena rij met
eeno tuischenmioate van 18 a 20 centimeter;
daarnaast plaatsen wij op afstanden van 2'/a
meter palen, waarlangs drie rijen gegalvaniseerd
ijzerdraad gespannen zijn, waaraan de scheuten
naast elkander worden vastgebonden, zoadat
zij in al e richtingen zijscheutjes kunnen vor
men. De vruchtbaarheid wordt door deze
wijze van planten, in vergelijking met de eerst
aangegevene, nagenoeg verdubbeld.
De framboos boven den grond leeft slechts
twee jaar: de wortel in den grond is overblij
vend en maakt jaarlijks nieuwe scheuten
De scheuten, uitloopers, worden gaande weg
losjes aangebonden en voortdurend nagezien,
opdat zij door bet aanbinden niet zouden krom
groeien. Worden zij langer dan de hoogte,
waarop de bovenste draad gespannen is, dan
snijden wij die top-inden niet af, maar wij
buigen die in het najaar, als de bladeren ge
vallen zijn, voorzichtig, hoepelsgewijze om.
Zoodra de stengel zijne vruchten heeft voort
gebracht, begint hij te sterven in het najaar
is hij doorgaans geheel dood. Zoodra dit het
geval is, snijde meu hem weg, juist boven of
eenigsïins in den grond, niet omdat zulks
van eenigen invloel is op de struik, maar uit
sluitend voor bet oog. Wat heeft men aan
dooie stengels?
Het laat zich gemakkelijk begrijpen, dat
eene plant, die jaarlijks nienwe uitloopers moet
maken, een vruchtbaren grond vereiseht; eene
jaarlgksche bemesting is dan ook hoognoodig.
Wij zijn gewoon tweemaal te mesten en wel
in het najuar met ammoniak-superphofphaat
en zwavelzure kali-magnesia en in het begin
van Mei uitt beer, die wij, ona den onaangena-
men reuk te voorkomen, mengen met ijzervitriool.
De beide kunstmeststoft'-n strooien wij over
den grond, aan weerszijde van de ry een hal ven
meter breed, tot eene hoeveelheid van een ons
per strekkenden meter; daarna harken wij dien
mest onder, na den grond een paar centimeter
diep te hebben omgekeerd.
De beer wordt in voortjes gegoten, die
20 ceniim. van de plant, aan ween zijden van de
rij maken door ophooging veeleer dan door
uitdieping, omdat het spitten in den grond,
waarin de frambozewortels zicb in alle richtin
gen uitbreiden, nic-t geradon is. Zoodra de
beer in den grond getrokken is, worden de
voren dicfcdgebafkt.
Door op deze wijze te handelen, lean men
van de buitengewone vruchtbaarheid aan groote
frambozen verzekerd zijn.
Wanneer men nieuwe fiambozeniijen aanlegt,
moet men diep spitten en den groud in de
ondersle lagen goed van mest voorzien, waar
voor wij dezelfde kunstmeststoffen aanbevelen
als svij hooger opgaven in nagenoeg gelijke
hoeveelheid.
Den giond mengen met goed geteerdeo koe
mest, zelfs varkansmesf, verdient ook alle
aanbeveling.
Plant men eenige rijen naast elkander, dan
verdient de richting van bet zuiden naar bet
noorden aanbeveling, terwijl de onderlingo af
stand der rijen niet minder mag zijn dan 1'/-,
meter.
Van de frambozen, die in don zomer rijpen,
heeft men twee kleurendo roodc en do
gele. Van de eerste soort kunnen wij aan
bevelen de Hornelwaarvan de vrucht zeer
groot, langwerpig, saprijk, zoet en geurig is.
Do struik groeit vrij goed, heeft bruin groene
twijgen en draagt lang.
De Falstofl, Faslolf of Falslajf is eveneens
eene nitstekende vaiiëttit met bruine twijgen
vele bruine stekels. Deze framboos is iets
vroeger rijp dan de voorgaande en zeer ge
schikt voor den handel.
Van de gele variëteiten is de Chüische gele
wel de meest aanbevelenswaardige, wat de
vrucht betreft, maar zij geeft weinig uitloopers
de Antwerpsche gele geeft minder fraaie vruch
ten, maar zij is rijk aan uitloopers en da door
veel vruchtbaarder dan de eerstgenoemde vori
De CTiil'sche gele is ook in den handel ge
bracht a's eene Engelsohe variëteit en draagt
als zoodanig den naam van Ooiden queen.
Van do frambozen, die iu het najaar vrucht
drageD, zijn ons bekendMerveille des quatre
saisons, zoowel rood a's geel. de Belle de Fon-
tenayde Blanc Cê*ar en de Queen Victoria ook
Roger's Vidor'a genoemd.
De Victoria ea de Belle de Fontenay zijn rood,
de Blanc Cé sar is, zooals zij a raam reeds aan
wijst, bleekgeel.
Geurig zijn, zooals wy reeds opmerkten, de
vruchten van dezj herfstframbozen, ook wel
doorbloeiers of perpétuellen ge
noemd, niet.
De Belle de Fontenay is wel zeer groot, maar
week en meer zuur dan zoet. Zij schijnt ont
staan te zijn uit eene kruising van een tram-
boos met eene braam. De struik groe t gewil
lig, maakt vele uitloopers, doch wordt niet
zeer hoog,
De Blanc Cèsar geeft vruchten, tot het begint
te vriezen, maar zij zijD, evenals de uitloopers,
kleit».
De twee Merveilles, zoowel de roo-le als de
gele, vertasteren zeer Bpoedig en al het mer-
veilleu8e (wonderbare) is er dan af. De vruch
ten zijn klein en zonder smaak.
Ui
By de perpétuellen blijft waar, wat wg van
de framboos in het algemeen zeiden de stengel
draagt slechts eenmaal.
Heeft men dus in 't najaar vruchten van een
stengel geplukt, dan snijdt men dien in 't voor
jaar at de scheuteu, dia alsdan gevormd wor
den, bindt men in en deze zullen in het najaar
bloeien. Veel hooger dan een meter groeien zij
niet. Om vrachten van eenige beteakenia te
krijgen, mag men niet meer dan 3 of 4 uit
oopers op één struik laten staan.
Natuurlijk moeten do najaarsframbozen, wil
er iets van terecht komen, geplant worden op
een warm hoekje. De koude winden en de regens
van het najaar zijn bet rijpen der vrucht niet
bevorderlijk.
Ten slotte herhalen wij najaarsframtozen
zijn aardig als curiositeit, als vaicht om te ge
bruiken, hebben zij in ons oog weinig waarde.
YBAGHSBUS.
Eeneh uisvrouw wenscht gaarne te weten, ot
prei bij het stoven door behandelen met azijn
een ioode kleur kan aannemen ook zonder dat
het email van een .nieuwe" pan daarop van
invloed kan zijn.
Er werd beweerd dal die verkleuring van
de groenten veroorzaakt kan worden, wanneer
de prei geteeld is op een veld waar in de na
bijheid roode kool is geplant.
Op de eerste vraag is ons antwoord in bet
algem-en: neen.
De bewering aangaande den invloed van
roode kool achten wij ook van weinig waarde.
Herhaalde malen hadden wij prei naa3t roode
kool, maar bij het stoven bleef da prei haar
wit-geel-groene kleur behouden.
Indien de prei door toevoeging van azijn
rood getint werd, zonden wij vermoeden, dat
onder de bemesting van die prei zicb wat lak
moes bevonden heeft, dat wellicht door de
prei opgenomen is.
Lakraops wordt dooi' de vrouwen gebruikt
bij het stijven, 't Zou ook kunnen, dat bij
't gebruik daarvan een klein stukje onder de
prei was geraakt; toevoeging van azlja maakt
lakmoes rood.
Eene andere oplossing weten wij voor 't
val niet te geven.
Middelburg 22 November.
2 Uit het Engelsch.
VAN
Mrs WILLIAM SON.
VERBBTERIM VM HET KANAAL
GENT—TERNEUZEN.
Blgkens de memorie van antwoord der re
geering inzake het wetsontwerp tot goedkeu
ring van de met België gesloten overeenkomst
tot wjjziging der overeenkomst betreffende de
verbetering van het kanaal Gent- Terneuze»,
is de goedkeuringswet in België 24 Mei jl.
door den Koning bekrachtigd. Ten aanzien
van het stellen der conventie in de Fransche
taal is ditmaal het bestaande gebruik gevolgd.
Met het oog op het bloot aanvullende ka
rakter der conventie konden wg aan België
hierbg den eisch niet stellen tot eenige noe
menswaardige contraprestatie. De beide
Belgische spoorwegmaatschappijen, die op Ne-
derlandsck gedeelte het Ijjnuedeelte Sluiskil—
Tern9uz9n gemeenschappelijk bedienen, zgn
door den minister van waterstaat uitgenoodigd
zich binnen eeu bekwamen, haar gesteld en, tor-
mjjtt te verstaan omtrent eene regeling waar
door alle stationsinrichtingen te Terneuzen
deel zou worden van één gemeenschappelgk
station. Bjj weigering heeft de regeering zich
voorbehouden gebruik te maken van de haar
krachtens wet en concessie ten dienste staande
middelen om het aangegeven doel te berei
ken. Daarbg is de mogelijkheid niet uitge
sloten, dat nog meer ingegpende maatregelen
zullen worden genomen, desnoods met mede
werking van België, om aan de misstanden
te Terneuzen een einde te maken. Aan het
verkrijgen der medewerking van België valt
niet te twgfelen.
Bjj de heffing van invoerrechten op land
bouwproducten door België zgn geene voor
ons zoo overwegende belangen betrokken dat
het gerechtvaardigd zou zga geweest op wij
ziging daarvan aau te dringen by gelegenheid
van eene regeling van geheel ongeljjksoortigen
aard.
Tegen de zeer ongunstige voorstelling, in
het voorloopig verslag van den uitvoer van
ie gegeven, wordt opgekomen.
De kosten tot het stichten van een inlich
ting voor electrische verlichting te Terneuzer j
niet uitsluitend voor de sluiswerken doch
voor alle bandelsinrichtingen zouden voor zoo
ver hierdoor een inrichting van grooter capa
citeit zou moeten worden gesticht, bezwaarlijk
ten laste der Belgische Regeering kunnen
worden gebracht.
Ten einde renteverlies op de aan België
door Nederland voorgeschoten uitgaven voor
de verbetering van het kanaal Gent—Terneu
zen te voorkomen, zal de Regeering niet in
gebreke big ver, vroegere terugbetaling der
voorgeschoten gelden te bevorderen.
Dat de vergrooting in breedte en diepte der
te bouwen sluis te Terneuzen en daarmee ge
paard gaande verruiming van het kanaal geen
vorder belang voor Nederland zou hebben,
klinkt eenigszins vreemd, waar ruimere afme
tingen door de Nederlandsche deskundigen
en de Kamer van koophandel te Terneuzen
van groot belang geacht worden.
De ligging der bestaande losplaatsen aldaar
ten opzichte van den nieuwen tosgang naar de
Schelde, zal geen verandering ondergaan.
Een afschrift van het gedeelte van het rap
port der commissie van 1900, belast met instel
ling van een onderzoek naar de behoefte aan
haven-uitbreiding te Terneuzen, betrekkeljjk
de voorstellen der commissie te dien aanzien
is bjj de memorie gevoegd. Eene voor de
havenvorbetericgswerken oen losplaats voor
diepgaande zeeschepen en havens voor den
hout- en steenhandel opgemaakte raming
bedraagt ƒ700.000 (bjj eenigszins ruimere ont
eigening f 760.000). Stellen da betrokken
spoorwegbe8turen, de gemeente Terneuzen en
de provincie Zeeland prjjs op spoedige verbe
tering, dan zullen zjj een zoo ruim mogeljjke
bjjdrage in de kosten moeten verstrekken.
De vrees voor meerdere doorkwêlling is als
ongegrond te beschouwen. Welke maximum
vaartsnelheid voor de groote en diepgaande
schepen zal worden bepaald, is thans niet
aan te geven.
Van Belgische zjjde is de mededeeling ont
vangen dat geen bezwaar zou bestaan tegen
eene clausule, krachtens welke alle geschillen
over de uitlegging of uitvoering van het trac-
taat, aan het Permanent Hof van Arbitage
zullen wonden onderworpen. H8t kwam even
wel niet noodtg of wensoheljjk voor, de spoed-
eischende behandeling van het tractaat voor
een aanvulling in dien zin op te houden.
Door de thans gesloten overeenkomst wordt
ge9n verband gelegd tusschen de mechanische
beweging en electrische verlichting van de
werken te Terneuzen en het gewone onderhóud
en de gewone bediening van het kanaal.
Het kanaal zal wel verdieping maar geen
verdere verbreeding ondergaan tot verruiming
der sluis te Terneuzen met 2.25 M en der
sluishoofden te Sas van Gent met 5 M. bestaat
ruimsohoots gelegenheid zonder nieuwe ont-
eenmaal bestaande speelzucht bot te vie-
toch is de conolusie niet gewettigd, dat
mitsdien zoodanige afschaffing uit een oog
punt van zodelgkheid geenerlei gevolg zal
habben. Zoolang de Staat zelf het spelen be
vordert, mist hg in moreelen zin de bevoegd
heid om er straffend tegen op te treden, en
eerst nadat bjj zelf daadwerkeljjk met het
stelsel van zoodanige bevordering heeft ge
broken, zal hg met nadruk het gewraakte
euvel kunnen beatrjjden. Wie nu vreest dat
het aannemen van zoodanige, juist uit een
oogpunt van zedelgkheid, noodzakelgke hou
ding den Staat terstond op een opoffering
OBgeveer 650.000 per jaar zou komen
staan, vergeet weder, dat ten vorigen jare
ook reed9 werd medegedeeld dat da afschaffing
der Staateloterjj zou plaats hebben langs ge
leidelijken weg, met inachtneming zooveel
mogeljjk van de daarbjj betrokken bijzondere
belangen. Aangezien de indiening van het
wetsontwerp tot die afschaffing aanstaande is,
kan voorloopig met bovenstaande vingerwijzing
worden volstaan.
Das begon het beleg,
Miss Jenny Clamour, met hare frissche kleur
en hare mooie oogen, verscheen driemaal
daags in een ander toilet. Hare hoeden waren
groot, schilderachtig en vol met bloemen en
pluimen, hare schoenen buitengewoon klein,
met spitse toonen en hooge hakken, en meestal
van dezelfde kleur als haar japonnen.
Maar niemand keek naar haar het was
alsof zjj een geest was, onzichtbaar voor het
menscheljjk oog men zag over haar heen,
door haar heen maar nooit in haar gelaat.
Niettemin wiBten de dames altjjd precies wat
zjj aan had en wisten zjj ook, dat indien Métretat
Ostende of Biarritz ware geweest en zjj een
prinses van den bloede, alles volmaakt in orde
zou zjjn geweest Maar het w a s nu eenmaal
Métretat, daarom was het afschuweljjken
het «boycotten van Amerikaansch blikjesgoed",
zooals Jack Aveiy het noemde, werd onver
droten voortgezet.
Terwjjl al de bewoners van het hotel en van
de paar villa's, behoorende aan de ware soort
van menschen (er waren te Métretat geen and ernaar eetlust, die eenigszins geleden had in den
meer) gingen baden, golfspelen, varen, wande
len of wedstrjjden houden van croquet of ten
nis, liep Miss Clamour, in haar eentje, met
een boek langs het strand, keurig gekleed,
met haar opgeheven hoofd beschermd door een
kanten parasolletje, of zjj maakte toertjes in
de buurt, in den eenigen landauer, die het
plaatsje opleverde.
'a Avonds als het hotel weergalmde van
vrooïjjke stemmen, gelach, muziek en ping
pong, zat Jsnny Clamour in het hoekje, dat
eens aan Lady L'yn Gryffyth behoord had
nu onbetwist het hare was, in diep gepeins
verzonken of in haar boek verdiept.
Zoo verliepen er zeven mooie Augustusdagen
en zjj had met niemand anders een woord
wisseld dan met de bedienden of met koop
lieden.
Op zekeren warmen morgen, toen geheel
Métretat lag te blakenen in de zon, zag
haar (ofschoon niemand naar haar scheen te
kgk6») het dorp in gaan, naar het postkan
toor, met een vastberaden uitdrukking op
haar gelaat. Zjj schreef een telegram in het
Engelsch en verzond het. Het was iets merk
waardigs, waar men later op het postkantoor nog
vaak over sprakwant het besloeg twee for
mulieren en kostte 18 fres. In den loop van
den middag werd haar een Wauw enveloppe
gebracht, terwjjl zjj alleen op het balcon zat
thee te drinken. Met een verheugd gelaa
tak zjj het in haar zak. Dien avond wast
j£E wwisaroe crass
Bjj kon. besluit
is benoemd tot notaris binnen het arr. Haar
lem, ter standplaats Haarlem, J. C. Burkens,
candidaat-notaris aldaar
is benoemd tot kantonrechter te Alphen
jhr mr M. A. de Savornin Lehman, thans
griffier bg het kantongerecht te Winschoten;
is benoemd tot commissaris van politie te
Hoorn F. J Terlaak, thans inspecteur van po
litie, 1ste kl. te Rotterdam
is benoemd tot hoogleerraar aan de R.jjks-
Academie van Beeldende Kunsten te Amster
dam P. Dupont, kunBtschilder-graveur te An vers
sur-Oise (Seine et Oise);
is benoemd tot lid van de, bjj kon. besluit
van 8 Maart 1899 ingestelde Pharmacopee-
commissie dr W Nolen, hoogleeraar te Leiden;
is aan J. de Lange, te Leiden, op zgn ver
zoek, eervol ontslag verleend als agent der
Rijksverzekeringsbank
is benoemd tot voorzitter van de commissie
ter voorlichting van den Minister van Oorlog
omtrent de meest economische wjjze, waarop
ware te voorzien in- de behoefte aan brand- en
lichtstoffen bjj eene eventueele insluiting van
de Stelling van Amsterdam, de geueraal-majoor
P. C Kool, oommandant der Stelling van
sterdam, lid dier commissie, en tot lid de kap.
B H. Goudriaan, die tevens belast big ft met
de functiën van secretaris der commissie.
A.s Woensdag verleent de minister van
justitie geen aud ëotie.
Het hof heeft, met ingang van heden, voor
drie dagen den lichten rouw aangenomen we
gens het overly den van Z, H. prins Eduard
van Saxen Weimar-Eisenach.
AFSCHAFFING STAATSLOTERIJ.
Ia haar antwoord op het voorloopig verslag
der Staatsbegroting voor 1903 zegt de rt
ring het volgende
D9 in de Memorie van Bjantwo rdlng der
wet op de Middelen ten vorige jare gemaakte
opmerking, dat bevordering of onverzwakte
handhaving der Staal stoter jj zich bezwaarlgk
zou laten rjjmen met het van den aanvang
af uitgesproken voornemen van dit Kabinet
om onder andere de speelzucht op openbaar
terrein krachtiger te beteugelen, heeft nog
niet van hare juistheid verloren. Het moge
waar zgn, dat ook na de afschaffing der Staats-
loterjj gelegenheid te over zal bljjven om de
laatsten tgd, veel beter, zooals de kellner, die
haar bediende, opmerkte.
Den volgenden morgen reed zjj met den
landauer naar het station, en Lord Sbrathallin,
die haar tegenkwam, dacht dat zjj vertrok
zjj was dus overwonnen. De kamenier kwam
zeker met het goed achterna. Maar zjj had
Metrétat niet verlatenzjj was slechts naar
den trein gereden om een grooten, dikken heer
af te halen, met grjjs, kort krulhaar, een glad
geschoren rood gelaat, met fijne trekken en
een kin als Napoleon en de oogen van een
financier. Hg was van meer dan gewone
lengte en zgn geruit reispak deed hem nog
grooter schjjnen dan hjj was. Hjj keek bg
het uitstappen het perron langs en liet twee
rjjen gezonde witte tanden zien, toen hjj een
wolk van roze neteldoek in het oog kreeg,
waaruit hem d9 kreet «Poppategemoet
klonk.
Hij had geen andere bagage bg zich dan
een handkoffer, dien bjj vrooljjk in de eene
hand zwaaide, terwjjl bjj zgn dochter met de
andere beetpakte en zoo liepen zg samen naar
het rjjtuig.
«Wg kunnen dit cfeg wel naar het hotel
zenden en te voet gaan., niet waar? maar gjj
zjjt zeker niet gekleed voor een wandeling
zei John Clamour.
«Ja wel poppa ik wil heel graag
loopen", zei het meisje en het rjjtuig reed
met het handkoffertje" weg.
Er was een koutere w$g, die van den
straatweg afweek, lang9 het golfterrein liep
dan over de rotsen boven de z9e. Nadat
vader en dochter geproken hadden over de
gewisselde telegrammen, zgn plotseling vertrek
uit Londen (waar hjj zaken moest afdoen) en
het meisje hem herhaaldeljjk bedankt had dat
hg gekomen was, bereikten zjj een bank, waar
niemand hen zien kon, behalve de visschers
«Laat ons hier een beetje gaan zitten,
zei de groote man. «Hat is hier zoo frisch
een mooi uitzicht ook. Het schjji t een
aardig plaatsje, dat Métretat (hg sprak het
uit als rijmde het op kat). Ifc wed dat
mg zoo haastig hebt laten komen, omdat
dom genoeg was van je te schrjjvan dat het
klimaat in Londen mij ziek maakte en
dacht dat het hier beter voor mjj zou zgn,
't niet?"
«Ja ik wilde je hier hebben," zei Jenny
en boorde haar parasol in een spleet tusschpn
de rots. «Maar dat was het niet alleen,
geloof dat ik heimwee heb. Gisteren dacbt
ik dat ik het op mp zenuwen zou krjjgen.
als ik je n:et gauw zag, poppa!"
Hjj wierp snel een blik op het
hoofdje naast hem er was iets ongewoons
in haar toon.
«Gy ziet er een beetje pips uit Sissy,
zei hjj, «lang niet zoo vrooljjk als anders."
«Sissy," slikte hoorbaar een paar maal
en begon bjj de derde maal te snikken. Haar
neusje werd rood en groote tranen biggelden
LETTEREN EN KUNST.
Van den heer D. Bolle te Rotterdam,
voor wiens catalogus wjj reeds de aandacht
van onze lezers vroegen, ontvingen wjj twee
het eene getiteld Zes maanden vrij aj
door S. Kakebseke, het andore Freule Kitty,
naar het Duitsch, van Eifemea von Aldersfeld-
Ballestrem.
Beide zjja geïllustreerd en in keurig ge
waad gestoken.
Zes maanden vrij af heeft een locaal tintje
het hoofdpersoontje van het verhaal, een jon
gen van 18 jaar, woont te Middelburg. Hg
brengt, omdat hjj, tengevolge van een ziekte,
zeer zwak is geworden, een zes maanden in
het Goesohe land door, waar hg door de bui
tenlucht en de levenswijze zeer versterkt wordt.
Daar geniet hg ook onderwjjs.
De schrjjver heeft, schetsende tweeërlei in
zicht, van doktoren, van ouderB, omtrent op
voeding en onderwjjs, zgn meening in deze
neergelegd in het verhaal. Hg pleit voor eene
eenvoudige opvoeding.
Verschillende karakters zgn door hem goed
geteekend, hoewel wjj ons wel eens afvroegen
of door hem de boerenmenacheu tegenover de
stadslui niet wat al te veel geidealiseerd zgn
De heer Kakebseke hoopt dat knapen en
meisjes het boek met genoegen zullen lezen.
Dat, gelooven wg, zal wel het geval zgr»,
In al de wederwaardigheden van den 13jarigen
Jóhan van Ylie'endam, in het doen en laten van
hem en van allen met wie bg in aanraking
komt, zal de jeugd, dunkt ons, wel belang
stellen.
Freule Kitty, een meisjesboek dat in Duitsoh-
land veel opgang maakte, geeft te lezen de
.g. «heldendaden" van Kitty Héllberg in drie
afdeelingen «De lievelingsnaam van den nota
risklerk Jodocus Mablag", De berenleider" en
Kleefstof."
Menige guitige jongejuffrouw zal met genoe-
in lezen de geschiedenis van "die freule, en
daardoor kunnen genezen worden van haar
idee dat zoo'n freuletje een ander wezen is
dan een burgermensch. Zg is precies het
zelfde en doet evenveel kattekwaad.
Het verhaal laat zich prettig lezen.
Aanstaanden Dinsdag en volgende dagen
wordt er in De Brakke Grond te Amsterdam
door de fi-ma Frederik Muller Co eene be-
langrgke veiling gehouden van oudheden, af
komstig uit verschillende verzamelingen. Ia
de eerste plaats noemsn wg het atelier van
den bekende kunstschilder Jan Striening Jz.
De daarvan gemaakte en fraai versierde cata
logus vermeldt een aantal wapens uit ver
schillende tgden en landen, glaswerk, waaronder
buitengewone fraai, zeldzaam koperwerk,
muziekinstrumenten, enz. Mej G H Mariua
schreef een waardeerend woord tot inleiding
bg den catalogus.
Als voor Z e e L a n d bgzonder merkwaardig
vestigen wg de aandacht op no. 301a, zgnde
een Venetiaansch glas, dat aangeboden werd
De Ruyter. Er staat op gegraveerd de
Hollandsche vloot voor Nyborg met het jaartal
1659 Bovenaan komen de initialen M. A. D. R.
voor en op den voet het deviesGodt Bewaert
De Syne,
net als bg een kind aan hare lange wimpers
Johan Clamour's gelaat werd nog veel rooder
dan het was. «Maar kind, maar kindjelief!"
riep bg uit. «Schreien 1 Dan moet er al iets
heel ergs gebeurd zgn 1 Ik heb het je niet
zien doen sedert ]e tien jaar oud was. Wat
scheelt er aan? Vertel het aan den oaden man,
er iets is dat bg voor je doen ka»,
reken dan gerust op hem. Waar heb je hem
anders voor, niet waai Je bent immers het
eenige, wat hg op de wereld heeft en hg moei
goed voor je zorgen
Jenny bedekte met de handen haar gelaat,
dat verhit en vochtig tusschen de smalle vin
gertjes doorscheen. Zgn groote, bruine hand
klopte haar op den Italiaanach strooien hoed,
tusschen de wapperende gardenia'sen do
aderen aan de slapen van John Clamour
zwollen op en klopten hevig.
«O I Poppa ik ben een fUuwert
maar ik kan het niet helpen", snikte het
meisje, dat tegenover den vgand zoo dapper
was geweest, »:k moest ja laten komen.
Ik kon het niet langer uithouden, hier allee».
Het was vreeselgk, maar niemand heeft
het gemerkt, geloof ik."
«Vertel mg dan toch wat er gebeurd is'
kiEd."
«Het zgn die menschen," riep Jenny
schreiend uit, met haar hoofd op zgn sobou-
der, tot groot nadeel voor haar hoed. «Het
zgn akelige, wreede wezens
(Wordt vervolgd.)
