MIDDELBURGSCHE COURANT.
1438 Jaargang,
1902.
Vrijdag
6 Juni,
JV°. 131,
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs, per kwartaal, zoowel voor Middelburg als voor alle plaatsen in Nederland franco p.p., ƒ2.
Afzonderlijke nummers kosten 5 cent.
THERMOMETER EN VERWACHTING.
5 Juni 8 u. tui. 59 gr., 12 u. 63 gr., av. 4 u. 65 gr. F. Verwacht: matige W. wind,
bewolkte lucht, weinig verandering in temperatuur.
Advertentiën20 cent per regel. Geboorte-, dood- en alle andere familieberichten w
Dankbetuigingen van 1—7 regels ƒ1.50; elke regel meer 20 cent. Reclamens 40 cent per regel.
Groote letters naar de plaats, die zij
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames, niet afkomstig uit Zeeland, betredende
Handel, Ngverheid en Geldwezen, is uitsluitend gerechtigd het Algemeen Advertentie-Bureau
A. DE £iA MAR Atn., N.Z. Voorburgwal 266, Amsterdam.
Bij deze courant behoort een Bijvoegsel,
dat alleen aan onze geabonneerden buiten
Middelburg wordt gezonden, daar het reeds
Woensdagavond is bezorgd in onze gemeente.
Middelburg 5 Juni.
De gemeenteraad van Middelburg heeft
Woensdag het publiek weêr een van die ver
rassingen bereid, waaraan men in den laatsten
tyd meer en meer gewend geraakt, vooral
waar het geldt het onderwijs.
Billyksheidshalve dienen wjj echter hierbjj
te voegen, dat niet het gansche college voor
dit besluit aansprakelijk gesteld kan worden.
Yan de 17 leden waren er slechts 11 tegen
woordig.
En van die elf hebben thans zes dus slechts
ongeveer het derde van het geheele aantal
uitgemaakt dat de scholen van mej. Tichelaar
en <len beer Blankert voor het vervolg zullen
opgeborgen worden op de Bree.
Wie den toestand hier kent en iets gevoelt
voor ons openbaar ouderwijs, zal dit besluit
betreuren wie hier vreemdeling is, moet maar
niet komen zien waar een school J., bestemd
voor kinderen van gegoede ouders, die een
behoorlijk schoolgeld betalen, nu zal gevestigd
worden. Hg zou anders meenen te zjjn
stad, bekend om hare dwaze besluiten, maar
die thans gerust naar het Zuiden verwijzen kan.
Het ingenieus idee ging uit van een anti
revolutionnair lidiemand wiens partjj het
wordt thanB ineer en meer van de daken
predikt het te doen is de openbare school
te benadeel en.
Het ideaal aan die zyde isde vrjje school
regel, de openbare school bijzaak.
Nu, het thans gedane voorstel ligt geheel
in die ljjn.
Terwyl die party bezig is uit noodzakelyk-
heid in een onzer mooie straten in een goed
en flink gebouw een zelfde school als de veel
besproken nieuwe openbarè school J onder dak
te brengen, een combinatie van eenzelfde
twee scholen als daarbjj in 't spel is heeft
mr De Veer fluks een aardig plan verzonnen
om eene openbare school van dezelfde strek
king weg te moffelen.
Men heeft onzen vroegeren regeerders wel
eens verweten dat zy met de scholen te veel
aan den weg timmerdenwat het onderwijs
bemoeilijkte en waarvan wy nu nog de naweeën
ondervinden.
Het raadslid, dat ditmaal, natuurlijk zonder
eenige bijbedoeling, louter uit liefde voor het
onderwijs zoonn zonderling besluit uitlokte,
gaat nu tot een ander uiterste over.
Men zegge nu nietmaar is zoo'n school op
de Bree nu wel goed voor kinderen van minver
mogenden en niet voor die van den gegoeden
stand
Dat is een valsche redeneering.
Men weet zeer goed dat ook voor on- en
minvermogenden alles gedaan wordt om de
scholen, voor hen bestemd, tegenwoordig in te
richten naar de eischen des tjjds de gehouwen
aan de Oostkerk en de Molenstraat getuigen
ervan. Voor gegoeden is er te Middelburg
geen enkele gemeenteschool die zoo goed is
iugericht als deze zjjn.
Men weet zeer goed dat, als de nood aan
den man mocht komen, en het kan, voor de
sohool op de Bree een ander gebouw, goed inge
richt, op eene andere plaats gezet zou worden.
Men weet eveneens zeer geed dat op die
school, op dat gebouw een zeker vooroordeel
rust, onder allo standen.
Maar men moet zich by de noodzakelijkheid
neerleggen, zoolang totdat verbetering moge
lijk is.
Om nu echterwaar een nieuwe inrichting
moet geBticht worden, eene waarby ouders zjjn
betrokken, van wier medewerking het
bestaan, de bloei van zulk een school afhangt,
juist die school te vestigen in zulk een gebouw,
dat is de doodsteek geven aan eene dergel jjke
inrichting.
Dat is natuurlijk niet de bedoeling geweest
van den voorsteller
Maar nog veel minder van een paar leden
die vrijzinnig zich noemen en hem toch in
zjjn voorstel steunden.
En dat trots de uitdrukkelijke verklaring
van den heer J. H. Blum, districts-schoolop-
met wiens adviezen wy ons in deze
ten volle vereenigden, dat tydelyke'vesti
ging van school J, in afwachting van de vol
tooiing der voor die school bestemde lokalen
in de Wagenaarstraat, is te beschouwen als
een noodzakelijk kwaad, waarvan de duur zooveel
dient te worden beperkt; en dat het
daarom tamelyk onverschillig is, of de school
in dien tyd van wachten en behelpen in de
lokalen aan de Nieuwe Haven of in die op de
Bree zal worden ondergebracht.
Wjj verkiezen voor zulk een tjjdeljjk verblyf
de school op de Bree boven die aan de Nieuwe
maar om die nu daar voor goed te
vestigen en geen nieuw gebouw voor school J
te zetten dat gaat, dunkt ons, alle grenzen
van een goed beleid te buiten.
Daartegen protesteeren wjj.
Had men dan liever het voorstel van den
heer Van de Ree aangenomen om, eveneens
afziende van het idee tot het zetten van een
nieuw gebouw, school J te vestigen in de
nieuwe school K aan de Molenstraat.
Dit gebouw is toch, naar onze meening,
voorloopig voor het grootste deel overcompleet,
wat ook de heeren Van Dnnné en Van de Ree
opmerkten.
Maar beter is het zetten van een geheel
nieuw gebouw in de Wagenaarstraat; ergo
handhaving van het eens genomen besluit.
Het verbaasde ons dat, na het overleg van
burg. en weth., staande de zitting gepleegd,
niet krachtiger is opgekomen tegen het voor
stel—De Veer.
Door al de verdere regelingen, Woensdag
in den raad voor den overgangstoestand ge
maakt, ia het moeiljjk nu in de richting van
de Molenstraat weer een besluit te nemen,
maar de beslissing, thans omtrent school J ge
nomen, kan onmogeljjk gehandhaafd bljjven.
De eenige weg zal zjjn dat ouders der kin
deren van de scholen D en E zich wenden tot
Gedeputeerde Staten met verzoek het besluit
niet goed te keuren, en daarbjj vooral het
licht te doen vallen op het advies van den
di8tricts-schoolopziener.
A.ls dat beBluit dan vernietigd wordt, kan
in eene meer voltallige raadsvergadering eene
andere beslissing worden genomen.
En zelfs, al keuren Ged. Staten het besluit
goed, dan kan toch spoedig een voorstel
worden gedaan in den raad om terug te komen
op de gevallen beslissing, het oorspronkelijk
besluit tot den bouw van eene nieuwe school
te handhaven en de scholen D en E slechts
t y d e 1 y k op de Bree te vestigen of, wat ons
beter voorkomt, te laten waar ze nu zjjn.
De Commissie van toezicht op het lager
onderwjjs, in wier geest toch stellig ook niet
zal zjjn de Woensdag gevallen beslissing, kon
zich in deze ook nog wel eens doen hooren.
EEN VERZOEKSCHRIFT.
Door de Vereeniging van Beetwortelsuikerfabri
kanten in Nederland is, zooals wy in 't kort
reeds meldden, aan de ministers van financiën
en van waterstaat, handel en nyverheid onder;
dagteekening van 31 Mei een verzoekschrift
ingediend om medewerking tot verkrijging der
navolgende wetsvoorstellen
a. schorsing, geen afschaffing, der premie
tjjdens den duur der conventie
b. een surtaxe op suiker, ingaande uiterlyk
lo September eerstkomende, van 6 op ruw
van 88°, en van 6.75 op geraffineerd, later
te verlagen tot 5'/s en 6 francs
c. vermindering der suiker accjjns met de
helft en die te brengen op 13.50 per 100 kg
afdoende maatregelen te nemen t
het gebruik van saccharine.
Wat a en c betreft, zegt onze landbouw-
medewerker kunnen wjj met het verzoek
schrift medegaaneen surtaxe ten bate der
fabrikanten, onder b gevraagd, zou ons met
het oog op andere takken van ny verheid voor
loopig ongewenscbt voorkomen, terwjjl het
verbod van saccharine, onder d bespri
moet afhangen van de uitspraak van deskun
digen over het al of niet schadelijke van
het gebruik van die stof.
Is saccharine niet schadelyk voor de gezond
heid en wordt zy verboden, dan hadde men
met geljjk recht het gebruik van aniline kun
nen verbieden om de garancine, en daarmede
de meekrapcultuur in leven te houden.
Naar onze meening bepleiten de suikerfa
brikanten hunne beurszaken te veel als een
algemeen belang.
Zoolang Jhet hun goed ging, trad het alge
meen belang veel meer op den achtergrond,
Kameroverzicht.
Zitting van Woensdag.
Toen Dinsdag de Kauiet uiteen ging, zonder
een beslissing te nemen over de drie nieuwe
artikelen 65, a, b en c, welke in plaats van het
oude en afgestemde art. 66 waren voorgesteld,
was het duideljjk, dat er in de zitting van
heden nog eens flink over gesproken zou wor
den. En wel in dien zin, dat het terzake die
nende over de handhaving der tucht, in ver
band met de schorsing der straf gedurende de
reclame, zoo goed als huiten debat zou blyven.
Alleen de heer Tydeman leverde een zakelyk
betoog, grootendeels reeds gisteren uitgespro
ken ter bestrjjding van de nieuwe artikelen,
die volgens zjjn meening indruischen tegen het
militair strafbegripeerst executeeren dan
reclameeren. Dat zal nu slechts in naam be
staan, niet meer in de daad.
Ook de heer De Visser bieei nog vry wel
ikeljjk. Hy dankte de regeering voor de
overname van zjjn amendement, waardoor de
gestrafte by schorsing nu alleen by uitzonde
ring in «honorable arrest" zal gaan. Maar
met den heer Staalman, gevolgd door de üeeren
Hugenholtz, De Waal Malefijt, Borgesius en
Schaper, ging het debat een weinig zakeiyke
richting uit, waartegen de voorzitter herhaal
delijk protesteerde, maar waaraan by niet veel
kon doen. Men wierp elkander over en weer
beschuldigingen toe; de een verdedigde zich
tegen inconsequentie, de ander trachtte hem
dit nogmaals aan te wry ven; de heeren won
den zich op, en wisten op het laatst, geprikkeld
misschien door de hooge temperatuur in de
Kamer, waardoor de barometer aan den muur
voor vele leden the great attraction was gewor
den, niet meer wat ze elkander voor leelyke
dingen naar het hoofd zouden werpen. Het
geleek wel voor een oogenblik een kiezers
vergadering met »vry debat," en de heer
Samson, de anarchist, die op de publieke
tribune dit woordengevecht bjjwoonde, moet
zeker geestelijk gesmuld hebben.
Alle beproefde kracüten namen er aan deel.
Zooals gezegd, begon het met den heer Staal
man, die den «leider" der Kuyperfractie, den
heer De Waal Malefijt, formeel afstrafte. Gis
teren had de »leider" een »pover en treurig
figuur «gemaakt, by had de >stem van zyn ge
weten" gesmoord. Verder beweerde hy, dat de
ag, die de christelijke partyen zich
door de aanneming van de artikelen zullen
berokkenen, diepe sporen zal achterlaten »in
het gemoed van duizenden kiezers". Op dit
thema der «duizenden kiezers" borduurde de
Hugenholtz nog een beetje door, met
kleine af wy kingen, vol vinnigheden aan het
adres van den minister en van de Kamer die
zich «dezen wassen neus" liet aanwrjj ven, terwyl
hy zelf protesteerde, dat hy niets anders wil
dan de krjjgstucht ondermjjnen. Dit was inder
daad een kluchtig slot. Maar nog kluchtiger
was het den heer De Waal Malefijt diens eigen
inconsequentie te hooren verheerlyken. Hy
door art. 66 te helpen afstemmen, zyn
eigen werk volstrekt niet ongedaan gemaakt.
Integendeel, dat sloot alles als een bus. In
zyn lyn doorgaande, zou men bjjna zeggen: dat
is zoo de natuurlijke gang van zakenmen
stelt eerst een amendement voor, laat dit
aannemen, en stemt dan het artikel, waarop
het amendement van toepassing is, af. Dat is
de Malefijtsche wijze van parlementairen wet-
gevenden arbeid.
Wat de nieuwe artikelen betreft, zei de de
afgevaardigde voor Breukelen, dat die «een
aanvalling" bevatten van het oude art,
een aanvulling, die het broodnoodig had. Ten
slotte gaf hy een antwoord aan den heer
Staalman, tegen wien hy echter in het geheel
niet opgewassen is. Wel is waar bezitten beide
heeren niet de gave van het woord, hebben
zy een even droge en slechte voordracht
maar de heer Staalman is oneindig meer gevat,
heeft dadelyk zyn antwoord gereed en dik-
wjjla een repliek, die ad rem is, terwyl
zich zelden opwindt of boosmaakt. De heer
De Waal Malefijt daarentegen wordt zenuw
achtig, al tracht hy dit te onderdrukken,
en praat dan nog onduidelijker dan anders,
zoodat zyn woorden byna geheel te loor gaan,
En als hy dan, zooals gisteren en heden,
bovondien een zwakke zaak moet goed spreken,
dan is bet te begrypen, dat hy er niet veel
van terecht brengt.
Na het duel-Staalman-De Waal Malefyt,
kregen wy een duel-Borgesius-Schaper, een
volgorde die niemand duideljjk was, en die zeker
wel iets te doen gehad zal hebben èn met de
strjjdbare instincten van deze heeren èn met
de hooge temperatuur in de Kamer èn met de
heftige woorden, een oogenblik geleden ge
sproken. Want evengoed als het spreekwoord
zegt, dat er van een bruiloft een andere brui
loft komt, zoo komt er van het zien en het aan-
hooren van een gevecht maar al te dikwyls
een and^r gevecht. Althans in de Kamer
dat het geval
Nu was de heer Borgesius ditmaal o. i. niet
erg gelukkig, en bestond er geen enkele aan
leiding voor hem om zich met de verdediging
van den minister van oorlog te belasten, het
toch inderdaad deed. De verwyten
van de heeren Staalman en Hugenholtz, tegen
den minister en de christelijke partyen ge
richt, trok hy zich ook aan, want ook hy bad
art. 66 helpen afstemmen. Dit was volkomen
juist, maar zouden wy vragengeschiedde dit
niet op andere gronden dan die, waarop de
clericale partyen hun stem uitbrachten? Ver
keerde de liberale oppositie niet in een andere
positie dan de regeeringsmeerderheid
De inconsequentie van eerstgenoemde is,
dunkt ons, van geheel anderen aard dan die
van laatstgenoemde. Zonder hun toedoen zou
hier nimmer sprake geweest zjjn van inconse
quentie, en daarom treft ook hem de volle
schuld van het gebeurde, terwyl het toch zeer
natuurljjk is, dat de liberale partyen niet mede
werken om een wetsontwerp, dat uit den
liberalen boedel dóór dit kabinet iB overge
nomen, te laten strandeneen doel, dat reeds
bjj de behandeling van het wetsontwerp betref
fende het militair strafrecht door enkele onte
vreden clericale heeren in het oog werd gevat.
Deze over «regingen in aanmerking genomen,
het opportunisme van de oppositie in deze
zaak dan ook volkomen gerechtvaardigd, en
was het onbegrjjpeljjk waarom de heer Bor
gesius zichzelf en zyn geestverwanten ten
pleziere van de heeren Schaper c. s. in het
aangeklaagden-bankje plaatste. Was het mis
schien uit parlementaire spori-aandrift, dat de
oud-minister zich -tot een gevecht, een protest
gedrongen gevoelde In elk geval, nadat d8
minister van oorlog, gebruik makende van de
argumenten van den heer Borgesius, zich nog
eens verdedigd had en de heer Lohman na
mens de Commissie van voorbereiding verklaard
had, dat de Commissie met de nieuwe artikelen
kon medegaan, wilde de heer Schaper antwoor
den. Maar dit ging zoo maar niet. De kleine heer
Travaglino verscheen ten tooneele en vroeg
sluiting van het debat. Groot rumoer in de
Kamer, alle leden loopen naar den voorzitters-
Met moeite maakt de voorzitter, die ook
boos kjjkt en boos doet, zich verstaanbaar.
Verscheidene leden protesteeren tegen
sluiting, andere leden willen er een eind aan
maken. Eindelyk wordt er gestemd. Met 65
Btemmen wordt de motie van sluiten
verworpen. Als een haas springt nu de drif-
>er tusschen de opeen gedrongen
leden, tusschen de voorzitterstafel en het
sprekersbankje heen, en draait zich met een wip
in het sprekersbankje. Hy is erg opgewonden,
en wordt al dadelyk door den voorzitter tot
de orde geroepen. De katholieken, zegt hy.
willen een domper op de discussiën zetten,
wat zy ook altyd buiten de kamer doen.
De voorzitter: Ik verzoek den spreker
zich te matigen. Dergeljjke insinuation kun
nen niet toegelaten worden.
De heer Schaper, volstrekt niet gekalmeerd,
laat nu de katholieken los, maar pakt den heer
Borgesius aan, die de verdediging op zich nam
van het treurige figuur der anti-revolution-
nairen
De voorzitter: De spreker kan zoo
niet doorgaan. Het gaat niet aan hier te
spreken van «treurige figuren".
De heer Schaper zal zich dan maar bepalen
tot de «bloote figuren" en over het «treurige1
niet verder uitwyden. Verder zegt hy niette'
begrypen, waarom mr BorgesiuB geen andere
oplossing zag dan de thans voorgestelde. Was
hy de geschiedenis der Militiewet dan verge
ten waarna de heer Schaper over dit onder
werp een weinig begon uit te pakken, zoodat
hy wederom door den voorzitter moest geïn-
terrompeerd worden. Eindelyk was by klaar
met zyn protest.
Maar protesteeren werkt aanstekelijk, en
vooral op de heeren Van der Zwaag en Staal
man, die ook nog eens behoefte hadden
een hartig woordje te zeggen, wat wederom
een antwoord uitlokte van den heer Borgesius,
ten slotte van den heer Lohman, die de
deed schudden van het lachen, toen hy
den heer Staalman voorstelde om het debat
maar verder voort te 'zetten in het door dien
afgevaardigde geredigeerd blaadje Extra lijding.
De twee vrienden Jaap en Ikijs konden de
zaak nu gerust nader in Extra lijding uitvech
ten. Van het «christelijk geweten" van den
heer Staalman kon de heer Lohman
hoogte krygenhoewel hy vroeger wel eens
getracht had, daarvan eenige kennis op te
doen.
Met deze droog komieke opmerkingen
als het ware bjj. toeval aan den heer Lohman
ontsnapt, wat aan het vermakelijke van het
geval een verhoogd karakter gaf, waren wy
eindelyk aan het slot van dit abBoluut niet
ter zake dienende debat gekomen, en werden
de artikelen 65 a, b en c met 80 tegen
stemmen aangenomen.
Dit gaf een heerlyke opluchting, en toen
eenige discussie de nog resteerende arti
kelen onder den hamer van den voorzitter
waren doorgegaan, en de behandeling van het
wetsontwerp teneinde was gebracht, ging er
een algemeen «bravo" op uit de Kamer. De
leden snelden uit hun banken op den minister
tafel toe, om de ministers, die. niet wisten,
hoe spoedig zy met de paparasssn zouden
verdwijnen, de hand te drukken. Het leek
wel een receptie van een engagement of een
bruiloft, waar papa, mama, de oom of de toe
ziende voogd, in casu de minister Bergansius,
minister Kruys, minister Loeff en de regee-
rings-commissaris geluk gewenscht werden
met het lot dat hun beschermelingen staat te
wachten.
waren ongeveer 80 a 90 leden, die de
vier heeren de handen drukten, zoodat dit voor
de geluk te wenschen heeren een aardig stuk
arbeid was. Het eerst kreeg minister Kruys er
genoeg van. Die marcheerde direct af. Trouwens
dat feliciteeren met zooveel weken verveling,
die hy doorgemaakt heeft, was ook een vreemde
vertooning. Toen ging minister Bergansius heen,
rakelings langs den heer Duymaer van Twist,
die zich daarbjj zeker nog wel herinneren zal,
dat de generaal, dien hy Vrydag jl. na de aan
neming van het amendement-De Waal Malefyt
wilde troosten, hem die troost direct als gene
raal tegenover den luitenant vergaldde, met een
Mynheer, u kent uw reglementen niet"wat.
hem, Duymaer van Twist, zeker ten eeuwigen
dagen en vooral heden, zal byblyven. En toen
maakte minister Loeff, dat hjj de groene klap
deuren achter zich kreeg, en ten, slotte ver
dween de veel aangevochte maar toch kranige
professor uit Leiden, en toen was het uit met
de militaire wetgeving, waaraan de Kamer nu
reeds maanden lang heeit gearbeid.
Ten slotte nog een onbeduidende interpel
latie-Ketelaar over de oproeping van een on
derwijzer aan de openbare lagere school te
Lierop (N.-Br.), waarby aan den sollicitant de
eisch gesteld was, dat hy tot de Roomsch-
Katholieken moest behooren. De heer Ketelaar
vond dat dit tegen de Grondwet indruisohte,
en vroeg aan minister Kuyper of hy die op
roeping ongedaan wilde maken. De minister
antwoordde hierop «neen", want feiten bon hy
niet meer ongedaan maken, maar hy had dien
burgemeester van Lierop reeds geschreven, dat,
zoo de benoeming nog niet had plaats gehad,
een nieuwe oproeping moest geschieden. Dat
was dus kort en bondig. Vervolgens werden
nog eenige verhoogingen goedgekeurd, en ging
de Kamer tot morgen uiteen.
Alsdan komen de interpellatie-Melchers aan
de orde en Oost-Aziatische wetsontwerpen.
BÜNUEMCrGM MZ.
Bjj kon. besluit ia aan den tyd. gepens.
eerste-luit., pi. adj. K. Schraver en aan den
tyd. gepens. off. van gezondh. lste kl. van het
pers. van den geneesk. dienst der landmacht
R. C. K. Ilcken, onderscheidenlijk bjj ver
nieuwing een tydelyk pensioen verleend, voor
eerstgenoemde voor den tjjd van vjjf jaren en
voor laatgemelde voor dien van éen jaar, en
het bedrag van het pensioen bepaald voorden
eerste-luit. Schraver op 400 's jaars, en voor
>n officier van gezondh. Ilcken op 650.
Blykens uit lndië ontvangen telegraphische
berichten, zjjn sedert de jongste mededee-
lingen dienaangaande, in de Ned. St. Ct. van
3 Mei 1902, no 103 bjj de krijgsverrich
tingen
in Atjeh en onderhoorigbeden overleden
de 2de-luit. der inf. H. L. van Hoogstraten en
P. C. Haalmeyer, gewond de off. van gezondh.
lste kl. dr E. M. G. Ahn, de lste-luit, der int',
jhr H. C. Goldman, de sergeant J. L. Boogh,
de korporaal G.. H. F. van Suchcelen va» de
Haare, en de fuseliers, G. P. Knotter, G.
Wachtmeester en Chr. Groenendaal
b. in Djambi overleden de fuselier J. Fiebi-
ger dn gewond de fuseliers J. A. Mouthaan,
P. Smit, N. Nicolai en J. Bischofberger
in de afdeeüng Doesoenlanden der Zuider
en Ooster-afdeeling van Borneo, gesneuveld.de
kap. der inf. H. G. van Kesteren, en gewond
de korporaal M. Schipper, de fuseliers A. A.
de Rooy en C. M. Porre
ter Oostkust van Sumatra, by eene pa
trouille uit Kwala Simpang, gewond de fuse
lier W. Kwant.
UIT STAD EN PROVINCIE.
Wy ontvingen het volgend schryven
Middelburg, 4 Juni 1902.
Geachte hoofdredacteur
Uw anders zoo accurate verslaggever legt
my in het laatste verslag van den gemeente
raad woorden in den mond, die ik niet heb
gedacht, veel minder heb gesproken.
By de behandeling van de aanvrage van
Tillenberg, omtrent verlenging zjjner erfpacht,
wordt my in den mond gelegd, dat ik het
met; den heer De Veer niet eens zou zyn, dat
