MIDDELBURGSCHE COURANT 144° Jaargang. 1901. W oensdag 23 October. Tegen Engeland. ff°. 2S0. Deze courant verschijnt d a g e I ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs, per kwartaal, zoowel voor Middelburg als voor a Je plaatsen in Nederland franco p.p., f 2.—. Afzonderlijke nummers koaten 5 oent. THERMOMETER BW VERWACHTING. 22 Oct.: 8 u. vm. 48 gr., 12 u. 57 gr., av. 4 u. 54 gr. F. Verwacht: zwakke wind, zwaar bewolkte lucht, nevelig, geringe afname in temperatuur. W Advertenüên20 cent per regel. 0eboorte-3 dood- en alle andere familieberichten en Dankbetuigingen van 1—7 regels 1.50; elke regel meer 20 cent. Reclames 40 cent per regel. Uroote letters naar de plaats, die zij innemen. Tot de plaatsing van ad verten tiè'n en reclames, niet afkomstig uit Zeeland, betredende Handel, Nijverheid en Geldwezen, is uitsluitend gerechtigd het AïgesseeE A«Sv©rÉeaaüe=lBBureara A. ©El ÜLA MASS /kssSoj £g.ü. '$9e>s>lratt>g3ral 3®$» tejMasng Luidens mededeeling van het voorloopig comité van transportwezen in Amsterdam stroomen de betuigingen van sympathie met het plan om Engelandte boycotten toe, maar een vast besluit kan natuurlijk eerst dan genomen worden, wanneer uit de ver schillende buitenlandsche havens toezegging is gedaan tot het verleenen van steun. En mogen wj enkele berichten gelooven, dan zijn ook reeds van daar gunstige tij dingen ontvangen. In een „Oproep om steun" geeft het voorloopig comité kennis dat het wil zien zijn idee ten uitvoer te brengen. Er is dus kans dat het plan verwezen lijkt wordteen plan, dezer dagen genoemd: „een roekeloos plan dat aan het meewarig hart ontweid is, of liever ontrukt, maar door het hoofd niet voldoende gecontroleerd." Laat ons nog even nagaan wat dit plan beoogt. De mannen, die het op touw zetten, willen de arbeiders van het watertransport in alle havens van het Euiopeesche vaste land overhalen, om na 31 December „geene schepen, onder Engelsche vlag varende, meer te lossen of te laden, daar geen goed meer uit te ontvangen ofte leveren, voor en aleer de vrede zal zijn gesloten." Dit idee, eerst door Het Vollehet dag blad voor de arbeiderspartij, met eenige reserve begroet, omdat het zijne redactie „op het eerste gezicht vreemd en ongeloof lijk voorkwam", vindt nu bj deze sym pathie, omdat het zulk een goeden geest ademt en op zulk eene gezonde redeneering berust. „Het kan niet anders", zegt het manifest der mannen, van wie het plan uitgaat, bestuursleden van vereenigingen in het watertransport, „of deze poging der arbei ders, om een einde te maken aan Engeland's wreedheid, zal door de geheele wereld met belangstelling worden gadegeslagen en En geland zelf zal getroffen worden op de plaats waar het alleen trefbaar is, nl. in zijne scheepvaart." „Dit is zeker waar" merkt Het Volle op, „Van de ruim 25.000 seheepstonnen, in 1899 in ons land ingeklaard, voeren ruim 11.000 onder Engelsche vlaghet Britsche eiland is voor alles op zijn scheepsvaart aangewezen en wanneer zijn schepen niet meer geladen of gelost worden in Europa, is de groote Reus verlamd. Als dus de werklieden van het water- transport het van Hamburg tot Lissabon en van Helsingfors tot Konstantinopel met elkaar eens zijn, om den Reus te boycotten, dan moet hij bukken voor die macht. Het denkbeeld is dus wèl schoon en, komt het in alle groote havens van Europa tot Uitvoering, bij uitstek praktisch." Van begin af gevoelden wj warme be langstelling, groote sympathie voor het streven om op die w jze Engeland te treffen in een zijner teerste belangen. Maar wj achten het noodig daartegen over toch eenige reserve in acht te nemen. Bj dergeljke grootsche bewegingen is het oordeelen en het overzien der gevolgen voor leeken niet zoo gemakkeljk. En waar, zooals hierbij, vooral een gevoelskwestie in het spel isaan de eene zjde zich open baart een gevoel van innig medeljden, van sympathie voor de verdrukten en aan den anderen kant een van haat jegens de ver drukkers, die men zoo gaarne zag verdreven uit Zuid-Afrika of benadeeld zooveel slechts mogeljk is, daar is het zaak met uiterste omzichtigheid en met een kalm hoofd het geopperde plan te bezien. Daarover is nu al heel wat geschreven. Sommige uitingen doen het hart goed van hen die nog oog hebben voor de idealistische zjde van het vraagstuk, maar andore, daartegenover staande, verdienen evenzeer belangstelling, vooral van hen die begrjpen dat het eene ernstige zaak geldt met vérstrekkende gevolgen voor hen, die dit wapen tegen Engeland willen keeren, en die ten volle beseffen dat het een twee snijdend wapen is dat ook de hanteerders zeiven kan en meer dan waarschjnljk zal wonden. Om die wonden zoo weinig p jnl jk moge- Ijk te doen zjnom ze te helpen dragen en ze te genezen moet op anderer hulp kunnen gerekend worden. De voorzichtigen wijzen hierop reeds en geven nu al middelen aan om daarin te voorzien. En ook dat is goed. Dit voorname punt is niet licht te achten in een tjd, waarin zooveel gevraagd wordt en gegeven moet wordenwaarin nog zoo veel valt te voorzien voor de toekomst, a. wanneer eenmaal de oorlog in Zuid- Afrika is geëindigd en de krjgsgevangenen weer wat wj allen hopen naar hun vrij gebleven land kunnen terugkeeren. Dat bezwaar telle men dus niet licht. In die oproeping om financiëelen steun wordt op de noodzakeljkheid gewezen dat die algemeen worde verleend. "Wj achten dit ook noodig maar niet voordat uit het buitenland de medewerking voor het plan is verzekerd en eene alge- me e n e uitvoei'ing ervan een feit is. Zoodra die zekerheid is verkregen en een organisatie, welke voor mislukking g vrees meer oplevert, is het oogenblik van handelen daar voor hen, die door bjdragen hun sympathie willen betuigen. Daar zijn nog andere bedenkingen ge- >perd. De Engelsche reeders kunnen en z j zullen dat ook wel doen als het zoo ver komen mocht hunne schepen bren gen onder andere vlag. Daartegen werd aangevoerd dat het een groote smaad zou wezen voor Engeland de Union Jack" van zijn schepen te moeten str jken om daarvoor in de plaats een andere vlag te hijschen. „Wanneer er aan den dollen en overmoedigen strijd voor een Hrooter-Britannië nog een zweem van idea lisme ten grondslag ligt, ziet, zoo werd be weerd, de Engelschman liever zjjn vloot vermolmen in z jn havens, of bindt hj den bloedigen strijd aan tegen de gansche wereld, liever dan zjn schepen slechts geduld te zien onder de kleuren eener andere natie". Zou dat waar zjn? Is John Buil niet allereerst zaken-man; handelsman Is geld verdienen b j hem niet hoofdzaak Het is toch een niet te loochenen feit, dat nu reeds tal van Engelsche schepen varen onder Noorsche of Nederlandsche vlag. En zullen afschepers, kolen-leveranciers uit Engeland komt toch een groot deel der steenkolenontvangers van dat artikel, en tal van andere personen die b j den handel op Engeland en o. a. hj de staalindustrie betrokken zjn, dat varen on der vreemde vlag voor Engeland niet in de hand werken en het boycot tegenwerken zooveel zj kunnen Daarom, ook over dat bezwaar stappe men niet zoo licht heen Daarenboven John Buil en zjne vrien den zjn uitgeslapen en vindingrijk genoeg om allerlei middelen te verzinnen ten einde de beweging, tegen hem op touw gezet, machteloos en krachteloos te maken. Als zj, die haar op touw zetten en steu nen, dan maar even uitgeslapen zjn Maar toch. zou men hun willen aanraden, eer de toevoer van. kolen, jzer en staal wordt bemoeiljkt, eerst te overleggen met de indu strie-arbeiders. Men kan met éen enkel rad van de machine stilzetten en de andere laten doordraaien. Tal van arbeiders in andere vak ken zouden b j doorvoering van het plan mede Ijden, en hebben dus, nu het niet een brood- vraag voor de transport-arbeiders, maar een ideëel streven geldt, recht om mede gehoord te worden in het overleg. Aan uitvoering van het plan in een betrek- keljk onbelangrijke haven als Amsterdam, als er niet algemeene medewerking is in de groote vastelandshavens, wordt natuurl jk ook door de ontwerpers niet gedacht. Intusschen zou ik, bj erkenning van de groote bezwaren, die uit een eenigszins langdurige toepassing van het denkbeeld zouden voortvloeien, toch niet uit het oog willen verliezen, wat een korte en algemeene, dus krachtige manifestatie van dezen aard voor inoreelen indruk zou maken. Wanneer er berichten komen van de organisaties der transportarbeiders in andere havens, en daar uit bljkt dat over het algemeen de stemming goed is, zou een dergeljk plan wellicht nader te overwegen zjn." Dat in het buitenland de socialistische pers omtrent het welslagen van het plan alles behalve optimistisch gestemd is, bljkt wel uit het volgende, door het Gentsche blad Vooruit geschreven: »Wj verwachten geenszins dat het edele pogen onzer Hollandsche gezellen zal geluk ken, daartoe ontbreken nog te veel elementen van welslagen. Hoe sterk de plaatse] jke vereenigingen ook ogen, toch is die sterkte niet overal is het internationaal verband te zwak om tot eendrachtig optreden te besluiten. Overigens, werkstakingen voor eigen voor deel, voor eigen lotsverbetering zjn reeds moeiljk en lastig om te organiseeren en vra gen soms zware offers aan het solidariteits gevoel der arbeiders. Werkstaking voor een vredesdoel zal in de toekomst wel mogeljk aangegaan worden de werkers bewust zullen zjn van hunne internationale macht en sterkte doch voor alsnu aanzien w j ze als totaal onmogeljk nog. Toch is het goed dat de aandacht der ver eenigingen erop geroepen worde, hoe machtig invloed der georganiseerde werkersgroepen zou zjn bj een gewapend treffen tusschen de Staten van Europa. Wantin theorie heb ben de Hollandsche vervoerarbeiders geljk: zoo de arbeiders willen, is geen oorlog meer mogeljk Maar willen is niet voldoende. En verder Het is daarbj een kenschetsend teeken van den immer aangroeienden vredeszin onzer organisaties. Zj begrjpen reeds duideljk dat zj niet alleen macht zullen uitoefenen op de plaatse- Ijke en gewesteljke gebeurtenissen, op de sociale toestanden in onmiddelljke omgeving (loon, werkuren, werkregeling, ongevallenver- :ekering enz.) maar zelfs op het uitgestrekte wereldtooneel (oorlog, verdragen, kolonisatie, enz.) Zoo moest het ook." Ongeveer in denzelfden geest spreekt De Werkersocialistisch dagblad te Antwerpen, doch voegt er bj„Maar dit neemt niet weg dat wj het gedacht edelmoedig vinden en mede zullen werken om het te ver- wezenljken, zoover het mogeljk is." wantrouwen zaaien zal en tot klassenstrjd aanzetten. Laat men bj deze kwestie, zoo geheel gebaseerd op het begrip van menschlievend- heid, van medegevoel, van solidariteit tegen over strijdende volkeren in Zuid-Afrika, beginnen met te zoeken naar de punten van aanraking en samenwerking; en al wat verwj deren kan vermj den. Bj zulk eene veel omvattende beweging hebben w j elkaar te veel noodig om niet te trachten de tegenstanders ervan te winnen, liever dan door tweedracht en verdachtmaking hen van de goede zaak, als z j eenmaal een vasten vorm mocht kr jgen, te vervreemden. Part j-zaak mag die beweging niet worden. Een daad van menschlievendheid, van rechtvaardigheid, van liefde jegens zjn verdrukte medernenschen zj en bljve zj in de allereerste plaats HET «EBEERDE VOOR DB RECHT BANK TB GRONINGEN. Van alle uitingen in deze lazen wj, naast die van Het Vaderland, met de meeste instemming die in De Kroniek, wiens re dacteur toch zeker wel de belangen dei arbeiders niet over het hoofd ziet en niet door kapitalistische neigingen bewogen wordt om het plan met opzet af te breken. Hj, de bekende P. L. T., schrjft: »Zeker ontbreekt het m j niet aan sympathie voor het sterke gevoel dat hier aan het woord kwam. En het is te begrjpen, dat de diepe verontwaardiging, die in alle klassen der maatschappj gewekt is door de daden der Engelschen, nu de Amsterdamsche transport arbeiders met warme begroetingen tegemoet komt. Men zou de mannen van dat denkbeeld de band willen drukken. Aan Het Volk zjn wederom twee belang' rjke bedragen toegezegd, n.l. door een per soon uit Leeuwarden honderd gulden, door een ander, een arts, vjfhonderd gulden dade- Ijk als er een begin van uitvoering gegever wordt en bj kans van slagen nog eens vjf honderd gulden. "Wie het wèl meent met de arbeiders, zal hoe groot zjne sympathie voor het boycot-plan ook moge zjn beamen wat door T. en in die bladen wordt gezegd. Wj hebben ook onzerzjds nog eens willen doen uitkomen, hoe moeiljk het juist oordeelen is over het bewuste plan. dat op zich zelf waardeering en sympathie wekt, omdat in dezen prozaïschen tjd, waarin louter de gedachte is gericht op „geld verdienen," van uit de arbeiderskringen een hooger idee wordt verkondigdstem men opgaan voor een belangelooze daad. Maar voor deze tot uitvoering komt, dient men haar gevolgen, ook voor anderen, in eigen kring goed te overziente wik ken en te wegen of de beweging is uit te houden en of z j niet het onmogel jke eischt voor hen die daarbj betrokken zjn en voor hunne vrouwen en kinderen. Een vurigen wensch koesteren wj, nl. dezen Bj de bespreking van dit plan gluurt weer om 't hoekje een booze geest, die Middelburg 22 October. In het nommer van heden der Prov. Gron. Crt. komt onder de ingezonden stukken ook voor het schrjven van den heer N. de Ridder, officier van j ustitie b j die rechtbank, dat onzen lezers bekend is uit ons vorig nommer. De verslaggever van genoemd blad laat daarop het volgende verweer volgen: »Mjnerzjds een enkel woord naar aanleiding van het ingezonden stuk van den heer De Ridder, die meent, dat mjn verslag kraBBe onjuistheden bevatte en dat ik in mjn taak belangrjk ben te kort geschoten. Mjn verslag van de terechtzitting van 10 October is in het nummer van 12 October gerectificeerd." Gaarne wil ik nogmaals erkennen, dat het wel mogeljk is, dat B. den voorzitter toege voegd heeft»Je liegt". Het is door de bank uiterst moeiljk. wanneer men iets niet heeft gehoord, te zeggen, dat het ook niet gespro ken is. Maar dat ik, zooals de heer De Rid der wil, de woordenje liegt, had moeten hooren Ik merk op, dat m geen der verslagen, welke andere plaatse!jke bladen van het incident hebben gegeven, deze woor den worden vermeld. Volgens alle andere verslagen, door den heer De Ridder szooal niet meer volledig dan toch stellig meer juist" genoemd, werd B. verwjderd onmiddelljk na dat h j tot den voorzitter gezegd had»U (of gj) moest n schamen." Verder wensch ik te zeggen, dat ik niet geloof, zooals de heer De Ridder schjnt te doen, in de onfeilbaarheid van een substituut griffier, belast met het opmaken van een pro ces-verbaal eener terechtzitting. En ten slotte houd ik staande, zoo beslist als men maar iets kan staande houden, dat ook door den officier van justitie ia gezegd »Er uit!" Misschien kan ik er den heer De Ridder mee pleizieren, wanneer ik hier ook nog even neersehrjf, hoe het incident in een der andere plaatseljke bladen is vermeld. In het Stads en Provinciaal Groninger Advertentieblad van 11 October staat •De president merkte den bekl. op, dat hj toch in ieder geval eerbied diende te hebben voor de overtuiging van anderen. De bekl. (die de duim en w jsvinger van de rechterhand over elkaar streek) »voor eene overtuiging, waarvoor men goed betaald wordt." De pres. En waarvoor wordt gj betaald? voor de menschen uit te scheldenG j moest u schamen De bekl. tot den pres. Gj moest u schamen. De pres. en de officier van justitie Eruit!" De heer De Ridder ziet hieruit, dat ook nog een andere verslaggever den officier van justitie heeft hooren zeggen Er uit Wellicht zal dit hem tot andere gedachten kunnen brengen. Deze rectificatie kennen onze lezers. In de eerste plaats was, na de resumtie der notulen, aan de orde de rekening en verant woording van den penningmeester. Daaruit bleek, dat gedurende 1900 de ont vangsten, hadden bedragen 711,66. Hieronder was begrepen 299,35 als batig saldo van de vorige rekening, terwjl aan contributien werd geind f 352,40 en aan teruggegeven rente- looze voorschotten en buitengewone bj- drage 59,91. De uitgaven bedroegen 457,65 of slechts 12,50 minder dan het vorige jaar. De rekening, sluitende met een batig saldo van 254.01, werd op voorstel der financieele commissie, onder dankbetuiging aan den pen ningmeester, den heer A. F. Krabmer, goed gekeurd. Uit het algemeen verslag, uitgebracht door den secretaris, den heer A. L. A. van Unen, bleek, dat er hoewel niet veel dan toch eenige verbetering in den toestand der vereeniging kon waargenomen worden. De vereeniging telt thans 195 donateurs, leden en begunsti gers met eene gezamenljke contributie van 367.90. Het verslag doet den wensch hooren tot terugkeer naar den vroegeren bloei der ver eeniging en tot versterking der kasmiddelen, waaraan zeker, met het oog op den naderen den winter en het gebrek aan voldoende werk, groote behoefte zal bestaan. Aan de orde was nu de verkiezing van 3 bestuursleden wegens periodieke aftreding van de heeren A. J. van Ockenburg Sr., E. M. Chevalier en W. L. Winkelman. Genoemde ren werden met nagenoeg algemeene stem men herkozen. In de plaats van den heer J. J. Kljberg, die aan het bestuur medegedeeld had wegens zjne vele drukke werkzaamheden niet langer de functie van commissaris te kunnen waarnemen, werd nu met algemeene stemmen gekozen de heer C. J. Labout. Eveneens werden herkozen de aftredende leden der financieele commissie, de heeren W. Klomp, J. T. Op den Zieke en H. Loois. Nog was aan de orde een voorstel van het bestuur tot wjziging der statuten, wat aan leiding vond in het volgende. Het gemeentebestuur heeft het voornemen om op de begrooting een zeker bedrag uit te trekken om daaruit, voor zooveel noodig zal bijken, leerlingen der lagere scholen van voeding en kleeding te voorzien en daardoor schoolverzuim te voorkomen. Het bestuur van 'p in Nood was nu voorloopig aangezocht of het zich met die taak wilde belasten en het bestuur had zich daartoe bereid verklaard. Het achtte het nu evenwel wenscheljk, dat i uitbreiding van zjn werkkring ook dui deljk in de statuten omschreven werd. Tot de behandeling kon evenwel niet over gegaan worden, omdat geen voldoend aantal leden tegenwoordig was de statuten eischen du» in dit geval 130 leden. Daarom werd het voorstel aangehouden tot eene volgende algemeene vergadering, die nu plaats zal heb ben op Maandag 28 dezer en waarin, ongeacht het aantal leden, dat dan tegenwoordig is, tot de wjziging kan overgegaan worden. Te 'a Gravenpolder werd heden morgen een rund, dat naar eene slager j werd gebracht, woest, wierp een man tegen den grond en ontsnapte aan alle pogingen der slagerB, die het dooden wilde. Eindeljk werd het in een gang gedreven, waar een jachtop ziener het dier met éen schot ter aarde velde. UIT STAD EN PROVINCIE. Het bestuur van het Militair Tehuis N ieuwstraat te M i d d e 1 b u r g zal aan hen die op 29 October deelnemen aan de loting, gratis brood en koffie verstrekken. Uit Viissmgen. Maandagavond werd aldaar in de zaal van den heer W. Stofkoper de negentiende alge meene vergadering der vereeniging Hulp in Nood gehouden. Met inbegrip van 7 bestuursleden en 2 leden der finantieele commissie waren slechts 15 leden ter 'vergadering gekomen. Men schrjft ons uit Sas var Gent: In de Maandag gehouden raadsvergadering kwam de bestrating der veemarkt ter sprake. Yan de klinkerbestrating, waarop wj in een der vorige nommers wezen, was het meerendeel der leden afkeerig. Eenigen zagen liever be dekking met sintels. Alleen onze voorzitter is een groot voor stander van bestrating. Hj toont hierdoor dat het belang der markt hem ter harte gaat. Immers waar alle kooplui verklaarden, dat een bestra ting niet alleen gewenscht doch noodzakeljk is, kan dit middel niet anders dan doeltreffend zjn. Het kost wel een twintig gulden meer, doch dan is de zaak voor altjd opgeruimd, terwjl men met sintels telken jare in hetzelfde zou vervallen. Verleden week bleven wegens den slechten toestand waarin het terrein verkeert, reeds een aantal beesten weg. Daarop wees de voor zitter onze vroede vaderen ook; het baatte echter niet, men kon het niet eens worden. Dit zal den bezoekers onzer bloeiende markt niet bevallen verbeeldt je tot aan de enkels in het sljk te zakken. Voor het vee, dat uren achtereen daar moet 3taan, is de positie ook alles behalve aange naam. Daar gelaten de schade die het dier daarvan wellioht ondervindt. In diezelfde vergadering werd de plaats vastgesteld waar de school in den Van Re- moorterepol&ei zal worden gebouwd. Het is tusschen de huieen van den smid Francette

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1901 | | pagina 1