FEUILLETON.
pers'
BIJVOE0SEL
VAN DE
VAN
Maandag 20 Mei 1901, no. 117.
A albessen.
De aalbes, in een gedeelte van Zeeland
janivers genoemd, ontving volgens Dodo-
naeus den eersten naam, omdat zij de edelste
aller beziën is en dus, den naam van add bes,
die later tot aalbes is samengetrokken, in
alle opzichten verdient.
Haar botanische naam iB ribes rubrun en dr
H. van Hall geeft in De kruidtuin vansRijks
hoogere burgerschool te Middelburg als gewestelijke
namen van deze vrucht nog op: Johannes-
druifkens, St Jans-beziën, beziën over zee en
wjjnbeziën. Wij kunnen daaraan nog toevoegen
die van bezemenwelke haar in de Meierjj
gegeven wordt.
Tot het geslacht ribes, waarschijnlijk alduB
genoemd naar den Scandinavischen naam ribs
van de roode aalbeB, treft men in Nederland
volgens dr C. A. J. A. Oudemans vier
soorten aan in het wild:
1. de kruis- of klapbes, ook stekelige aal
bes, doornbes, kruisdoren, kris, stikbes, knoe-
zelen, doornappel, beiers genoemdribes
grossularia
2. de alpenbes, bergbos, krentenboompje,
naar de kleine, onsmakelijke vruchten, die
wel iets van krenten hebbenribes alpinum;
3. de zwarte aalbes, naar de vrucht zoo
geheeten, zwarte janiver, ribes nigrum
4. de roode en witte aalbes, reeds hooger
genoemd
maar daar de kruisbes, de zwarte, roode en
witte aalbes algemeen worden aangekweekt
en zeer gemakkelijk door zaad voortteelen,
komt het ons voor dat de tegenwoordig nog
in het wild voorkomende planten wel be
schouwd mogen worden als zaailingen van
aangekweekte struiken.
Waarschijnlijk zijn de aalbessen door de
Noormannen overgebracht naar het noorden
van Frankrijk; in de zestiende eeuw maken
kruidkundigen van haar gewag en beschrijven
haar als een sierplant, waaraan zij den naam
Ribes hortense gaven. De volksnaam was
Groseille d"1 outre nierwat in het Latijn werd
overgebracht alö uva transmarinaoverzeesche
druif.
Omtrent het geneeskundig gebruik zegt de
Flora Batava, dat het sap der vrachten ver-
frisschend, verkoelend en zuiverend is en
daarom in koortsziekten veelvuldig wordt
aangewend.
In ons vaderland leveren deze heesters eene
van de aangenaamste en meest verfrisschende
vruchten; de roode en witte worden geperst
en het sap wordt bewaard als bessensap, of het
wordt onder toevoeging van suiker omgezet
in wjjn, die door ons geheele vaderland als
bessenwijn, aalbessenwjjn, janiver wijn te koop
wordt aangeboden, en, naar de kleur der
bessen, wit ot rood is. De smaak van dien
wjjn is zeer aangenaam, maar men moet met
het gebruik daarvan zeer voorzichtig zjjn,
daar deze wgn door de groote toevoeging van
suiker, die in alcohol wordt omgezet, zeer
koppig is.
Nog wordt van de bessen een gelei bereid,
die door de banketbakkers gebruikt wordt bjj
het vervaardigen hunner vruchtentaarten.
Van de onrijpe bessen maakt men in Noor
wegen azjjn, die daar den naam draagt van
wijnazjjn.
De zwarte aalbessen worden rjjp geplukt en
in haar geheel getrokken op brandewijn of
jenever en leveren dan een vrjj onschuldigen
drank, die bekend is onder den naam van
»aalbeBsen", »rood" of «rooden jenever". Dit
aftreksel, met ongeveer anderhalf maal de
hoeveelheid water gemengd, geeft in den
zomer een verfrisschenden drank, die zeer
aangenaam van smaak is.
De niet geheel rijpe zwarte aalbessen gaan
in groote hoeveelheden naar Engeland, waar
6 'Naar het Fransch.
Gelooft ge dat die bloemen zelfs hier
zeldzaam zijn vroeg Tomasi.
Vooral hier, Signora, ze komen zeker
uit de buurt van Atlisco en dat is hier twaalf
mjjlen van daan."
Terwjjl ik haar de merkwaardigheden der
bloem uitlegde, stak Tomasi haar, na er wat op
geknabbeld te hebben, in haar ceintuur. Zij
was weer naar het balkon gegaan en keek
naar de Itaccihuatl. Plotseling zw'eeg ik.
»Wat ia er, dokter?" vroeg ze, met haar
hoofd op zjjn Behouders leunend.
»Op mjjn woord, ik zou zeggen, zweren.''
«Wat
>Dat die ruiter daarginds, die daar zoo
argeloos rjjdt, niemand anders dan onze
Acate is."
De jonge vrouw leunde nog vaster tegen
mjj aan, begon te lachen en sloeg mg met de
bloem, waarop ze nog even beet, en stuurde
mg toen weg.
Ik wilde juist in bed stappen, toen ik een
prachtige stem hoorde zingen, zooals ik het
nog nooit gehoord had. Ik sliep in met de
gedacht» dat Perz, als hg in den hemel warer
men er volgens het booze gerucht, voor
welks waarheid wjj niet durven instaan, maar
dat wij meenen toch te moeten mededeelen
rooden portwijn van maakt.
Hetzelfde verhaal loopt van de boschbessen
blauwbes (van Potgieter), die bjj groote
hoeveelheden verscheept worden uitNjjmegen,
waar zjj den naam dragen van Waedbessen,
verder nog gevonden worden in vele bosscben
in de Mejjerij, waar men ze St. Jansbessen
noemtin het Mast- en Liesbosch bjj Breda,
waar zij klokkebeien heeten, en in het Sterre-
bosch bjj Assen, waar zjj bleeken worden ge
noemd. Haar botanische naam is Vaccinium
myrtielus.
Ofschoon de aalbesheester op alle soorten
van grond voorkomt en vruchten draagt, kan
men aan de groote van de vrucht gemakkelijk
zien of hg naar zjjn zin staat; het liefst
heeft hij een goeden, niet al te zwaren tuin
grond, die met klei gemengd is. Bessen, op
kleiachtigen grond geteeld, hebben den zoet-
sten smaak.
De heester mag niet geplaatst worden op
te drogen, te vochtigen, noch te warmen stand.
In de volle zon staat de aalbes niet op zjjn
plaats, hij houdt van schaduw en daarom is
hjj zoo bjjzonder geschikt voor tusschenplan-
ting onder hoogstam kroonboomen. Wie een
boomgaard heeft, kan tusschen de daarin voor
komende boomen aalbessen plantenzjj zullen
hem, wanneer zij overigens goed behandeld wor
den, zeker een aanzienlijke opbrengst leveren.
Heeft men geen boomgaarden wil men dus
de aalbessen in de volle zon aankweeken, dan
moet men den grond dekken met snoeisel, of
indien men op meer netheid gesteld is, met oude
run, riet of stroo, of met den afval van vlas,
dien men verkrijgt bij het zwingelen en be
kend is onder den naam van schoeven of
le e m e n.
Dit belet het te veel uitdrogen van den
grond, dat doorgaans tengevolge heeft dat de
bladeren geel worden en vóór den tijd afval
len en de bessen als zjj nog slechts halfvol
wassen zijn al beginnen te rjjpen en te
kleuren.
De aalbes is een heester, die zich onmid-
delljjk boven den grond in takken verdeelt;
om bem te vermenigvuldigen wordt hij ge
stekt.
Men neemt daartoe in het voorjaar scheuten,
die het vorig jaar rjjp geworden zijn, snijdt
deze op eene lengte van twee a drie decime
ters, en steekt ze, zonder een oog weg te doen,
ongeveer een decimeter in goeden vruchtbaren
grond, die behoorljjk gesloten is, en voor het
uitdrogen met een dikke laag mest of schoe
ven bedekt wordt.
Het behoeft nauweljjks vermelding, dat men
de stekken neemt van de vruchtbaarste
heesters, der best smakende bessen en grootste
dragers.
Deze stekkon schieten al heel spoedig
wortel, die van de zwarte trager dan die van
de witte en roode soorten. In het na
jaar neme men de gewortelde stekken op en
plante ze op nieuw in rijen, zoodanig dat
drie of vier takjes, die aan het hoofdstam
metje bevestigd zjjn, eveneens in den grond
komen; wederom wordt de grond tusschen de
planten bedekt met een laag korten mest en
in den loop van het volgend jaar zullen alle
zjj takken, die in den grond staan, wortel
hebben geschoten. Deze hoofdtakken leidt men,
na de heesters op hunne plaatsen gebracht
te hebben, verder op, doch om goede vruchten
te hebben, nooit hooger dan een meter tot
een meter vjjf en twintig centimeter. Worden
zoodanige struiken in goeden grond gebracht,
dan kan men aanzienljjke oogsten verwachten,
omdat nu elke tak op zich zelf het voedsel
uit den grond tot zich kan nemen.
De aalbessen, zoowel witte, roode als zwarte,
halen veel voedsel uit den grond, daarom is
het noodig dien zoo niet ieder jaar, waaraan
wjj de voorkeur geven, dan toch zeker om
de twee jaar te bemesten.
Daarvoor geven wjj de voorkeur aan beer,
als men dien in voldoende hoeveelheid be
komen kan, waaraan we zouden toevoegen
200 KG gezuiverde kali-magnesia van 25
Heeft men geen beer, dan bemeste men het
geheele terrein met 400 KG ammoniak super
wat toch ongetwjjfeld het geval was, gelukkig
moest zjjn alle dagen daar zulk zingen te
hooren, want het was hemelsch
Acht dagen lang doorkruiste ik de stad in
alle richtingen, doorzocht alle bibliotheken,
en werd voortdurend geslingerd tusschen hoop
en teleurstelling. Alle personen, die van Perz
boeken als aandenken gekregen hebben, toon
den ze mjj met de grootste bereidwilligheid
maar hoe ik ook vroeg, beschreef en ver
klaarde, niemand begreep mjj als ik over den
Gomara van Millan, Saragossa 1552 sprak.
Eens op een avond, toen ik vroeger dan
gewoonljjk in 't hotel kwam, uitgeput en met
het plan om naar Mexico te gaan, ik had
een lijst van de namen van Perz' vrienden in
die stad, zag Tomasi mij van haar halkon
af en riep mg.
«Dokter, u ziet er slecht uit", zeide zjj,
terwijl ze mjjne handen vatte, «zit dat onge
lukkige boek u nog steeds in 't hoofd?"
«Altjjd nog", zei ik droevig.
»Kom, kom, ge moet er niet meer aan
denken en u wat afleiding gunnen en wachten
tot de fortuin u gunstig is. Ze zoekt ons
dikwjjls in den slaap op, dat weet ge toch?"
»De fortuin wel, maar boeken niet!'4
«Hoor eens dokter, m welke mjjner rol
len beval ik u het best
Ten prooi aan een verlegenheid, waarover
Tomasi glimlachte, moet ik bekennen dat ik,
orertoigd den Gomara niet in de comedie
phosphaat en 200 KG gezuiverde kali-mag
nesia; alles per hectare.
De prijzen van deze meststoffen stellende
op 7.50 per 100 KG, een prijs, die voor
beide meststoffen hoog genoeg berekend is,
loopen de kosten van bemesting op 45,
dat is op ongeveer 1 cent per heester.
Het snoeien van de aalbessen is niet moei
lijk te leeren, maar men moet het zien doen
wjj zouden daarvan hier wel eene beschrijving
kunnen geven, maar aangezien we die niet
door een voldoend aantal teekeningen kunnen
ophelderen, zouden wjj daarmede toch ons
doel niet bereiken. Wie aalbessen in het
groot wil' aankweeken, doet het best om het
snoeien te gaan zien in eene of andere streek,
waar de aalbes voor den handel wordt aan
gekweekt.
De aalbes groeit gemakkelijk, en die ge-
makkeljjke groei heeft aanleiding gegeven
om ze in allerlei vormen te kweeken.
Men plaatst ze in leivorm tegen muren
men maakt er halfstam kroonboompjes van;
men leidt ze op tot pyramiden, men heeft
zelfs horizontale snoeren gevormd.
't Is alles zeer aardig om te zien, maar
doelmatig is die wijze van kweeken niet, want
men krijgt wel mooie en zonderlinge vormen,
maar slecht fruiten daarvoor wordt de
aalbes niet aangekweekt.
Wanneer men lekkere aalbessen wil heb
ben, late men ze aan den heester goed rijp
wordendoorgaans toch worden ze te vroeg
geplukt. Zjj zjjn dan wel goed gekleurd,
maar nog min of meer wrang; men zou ze
eigenljjk nooit moeten plukken voor de laatste
week van Juli. Wil men ze nog langer aan
het boompje houden, dan dient men de plant
in de schaduw te brengen, 'tgeen geschiedt
door haar te omgeven met kranjangs en van
boven met een kranjang af te sluiten.
Om van de aalbessen wijn te maken, laat
men ze goed rjjp worden, plukt ze bij droog
weder, rispt ze af en perst ze uit.
Dit geschiedt voor huiselijk gebruik vaak
in een doek, die door sterke handen goed ge
wrongen wordt. Verkiesljjk is een vruchten-
Het sap vermengt men met de dut Ae
hoeveelheid water en voegt daaraan tof ï-
veel suiker als men vocht heeft. Een .«n-
der wordt in een vaatje gedaan om te gisten
en op eene plaats gebracht, waar een tempe
ratuur heerscht van 17 tot 20° C. Na eenige
dagen begint de gistingis deze in vollen
gang, dan sluit men het spongat af met een
gistbuis, om de azijn vorming te beletten. Ib
de gisting geëindigd, dan legt men het vaatje
in een koelen kelder en laat het daar rustig
liggen tot Maart of April van het volgend
jaar; alleen moet men van tjjd tot tjjd gaan
zien, of het vaafje nog vol is en zoo dit het
geval niet mocht zijn een weinig suikerwater
bggieten om het vol te houden.
In Maart is de wjjn helder; men brengt
hem dan door middel van een hevel in een
ander vat over, doch voorzichtig, opdat het
bezinksel niet worde medegevoerddit laatste
giete men daarna door een filter of een fijnen
doek, die alleen het vocht doorlaat.
Heeft men geen tweede vat, dan kan men
het eerste weder gebruiken, na het goed om
gespoeld te hebben. In dien tusschentgd, die
niet te lang mag duren, beware men den wjjn
in houten emmers, niet in metalen, dewijl
daarin de smaak van den wgn bedorven wordt.
Nadat de wgn tien a twaalf weken op het
tweede vat is geweest, kan hjj worden afgetapt.
De bovenstaande bereiding van wgn is ont
leend aan het tuinboek van Fiets.
Voor de huishouding wordt ook bessensap
bewaard.
Om dit te bereiden worden de bessen
gewrongen of geperst, het sap gekookt en zoo
warm mogelijk gedaan in flesschen, die van
te voren gezwaveld zijnom daarbjj het
springen der flesschen te voorkomen, is het
goed ze vooraf in een bad met water, dat
langzaam verhit wordt tot 50 a 60 graden, te
verwarmen. Goed sluiten na de afkoeling en
bewaren op eene frissche plaats zjjn vereischten.
te zullen vinden, vèrzuimd had, naar de
opera te gaan.
«Houdt ge dan niet van muziek
«Integendeel, ik dweep er mee."
»Dan moet ge mij van avond komen
hooren, dat verlang ik," voegde zjj er bjj, toen
ze zag dat ik wilde tegenspreken. »En daarna
zullen we hier samen soupeeren. Ga nu een
witte das omdoen."
Dien avond hoorde ik Tomasi als Lucie,
en later heb ik nooit meer een andere zan
geres in dien rol willen zien, om de herin
nering aan haar stem niet te verliezen. Ach
ter mjj, in hare loge, zaten de twee Italianen
met wie ik boven op de diligence van Ori-
nara gekomen was. Zjj speelden dien avond
niet en deden nu hun best om zoo bard
mogeljjk te applaudïseeren.
«Wel, Fanti, weet je nog wat ik voor
speld heb?"
»Ik moet bekennen, dat er een verande
ring in haar heeft plaats gehad, luister maar,
dit is nu de kunst in al hare volmaaktheid.
En nu houdt ge vol dat ze verliefd is?"
«Ja, hoort ge dat dan ook niet aan
eiken toon dien ze voortbrengt?"
»Maar op wien dan Behalve den graaf
del Moro weet ik niemand
«Chi lo sa, en wat gaat het ons aan
Er werd luide gejuicht, en ik moet beken
nen, dat de uren, gedurende welke ïk naar
Tomasi luisterde, de eenige waren, dat ik
Middelburg 18 Mei.
Rundvee-stamboek.
Plaatsgebrek dwong ons Vrijdag het verslag
der, in de Prins van Oranje te Goes gehouden
vergadering van de afdeeling Zeeland der
vereeniging Het Nederland&ch Rundvee-Stamboek
af te breken.
Wjj laten thans het slot ervan volgen.
Blijkens de agenda voor de algemeene ver
gadering te Rotterdam stelt het hoofdbestuur
voor het aanbod van de commissie voor de
Parjjsche tentoonstelling aan te nemen, en de
71/* %j welke de vereeniging toekomt van de
overgeschoten gelden, te storten in een fonds,
dat zal worden gesteld in handen der Veree
niging, teneinde daaruit bjj voorkomende
tentoonstellingen enz. prjjzen beschikbaar te
stellen.
Een der leden opperde de vraag of nit
dat fonds niet een bedrag zou kunnen worden
beschikbaar gesteld voor de keurtentoonstel-
ling te Middelburg.
Dit denkbeeld vond steun, doch werd door
den voorzitter bestreden, op grond dat de
keurtentoonstelüng alleen paarden geldt.
Besloten werd de vraag niet te doen.
Door het hoofdbestuur wordt voorgesteld
een commissie van 5 leden te benoemen welke
zal overwegen of eene reorganisatie
der Vereeniging noodzakeljjk is en
welke middelen daartoe zullen worden aan
gewend.
De heer E. van den Bosch lichtte dit voor
stel toe en toonde aan dat eene reorganisatie
dringend noodig is, want de Vereeniging is
krank tot stervens toe en de veefokkerjj, komt
er geen verandering, ten doode opgeschreven.
Aan de afgevaardigden werd opgedragen
voor het instellen der commissie te stemmen
zjj zijn vrij hun stem uit te brengen
voor de heeren die hun uit de genoemde
dubbeltallen het meest gewenscht voorkomen
Door het hoofdbestuur zullen uitgenoodigd
worden als leden dier commissie de heeren
F. B. Löhnis te 's Gravenhage en L. Broekema
te Wageningen, terwjjl voor de overige 3
leden worden aanbevolen de heeren S. J. E.
Rooda te Middelstum, G. J. Vinckers te Wes-
terloo, J. Oostwoud Wjjdenes Jzn te Lambert-
schaag, J. H. M. Evelein te Haarlemmermeer,
E. van den Bosch en W. Kakebeeke te Goes.
Door den heer Van Weel werd de wen-
8cheljjkheid betoogd om te trachten bjj de
reorganisatie te bereiken, dat een gedeelte
der inschrjjvingskosten kome ten bate der
afdeelingskas, in plaats van, zooals tot dusver,
te bljjven ter beschikking van het hoofdbestuur.
De aandacht van de afgevaardigden werd
hierop gevestigd.
De voorzitter stelde in het licht dat bij een
reorganisatie het zeer wenschelgk zou wezen
dat in het stamboek een splitsing werd ge
maakt tusschen de verschillende veerassen.
In beginsel bleek de vergadering het daar
mede eens te zjjn.
Het hoofdbestuur verzoekt de algemeene
vergadering machtiging m sommige provin
ciën het aantal verplichte keuringen faculta
tief te stellen.
Hiertegen was geen bezwaar.
Als afgevaardigden naar de vergadering te
Rotterdam werden zooals in ons vorig nom-
mer reeds is gemeld benoemd de heer W.
Kakebeeke, bij eerste stemming met 16 van
de 25 stemmen, en de heeren H. J. Dorst en
A. Langeraad, na herstemming tusschen hen
en de heeren J. P. Elenbaas en^, Zuidweg.
Aan de orde was nu het voorstel van het
bestuur, om te worden gemachtigd aan de
regeering eene hoogere subsidie aan te vragen,
met het doel daaruit onderhoudspremiën te
verleenen aan jonge stieren, in de provincie
Zeeland gefokt.
De voorzitter stelde in het licht dat alge
meen de wensch is uitgesproken om ook aan
jonge stieren, in Zeeland gefokt, onderhouds
bijdragen te verleenen.
Het bestuur behoeft die machtiging met,
maar wenschte toch niet te handelen zonder
de vergadering te raadplegen.
niet aan Gomara dacht.
Eensklaps toen ik rond keek, moest ik met
geweld een kreet inhouden. Acate, geleund
tegen een pilaar, stond naar Tomasi te kijken,
met strakken blik, zonder op iets in zjjn om
geving te letten. Op zjjn kernachtig, gees
tig gelaat, zag men alle aandoeningen, waar
aan hij achtereenvolgens ten prooi was. Een
gedachte ging snel, door mjjn breindie
ongelukkige was verliefd op Tomasi, de
koningin van de kunst, die door alles van
hem gescheiden washjj waagde zjjn leven
om haar te hooren en te zien, want hjj wist
dat hjj vogelvrjj verklaard was.
Ondanks mjjzelf bewonderde ik zjjn stout
moedigheid.
Hg liep gevaar herkend en vermoord te
worden en toch applaudiseerde hjj uit al zjjn
macht. Zjjne tegenwoordigheid bedierf voor
mg de rest van den avond.
Op het oogenblik, dat ik plaats nam in het
rjjtuig van Tomasi, die er op aangedrongen
had met mij naar huis te rjjden, viel er een
bouquet océote op haar schoot. Zjj boog naar
het portier en wjj reden weg. Ik achtte het
raadzaam niet met haar te spreken over de
tegenwoordigheid van Acate in de comedie,
dat zou maar onaangename herinneringen
bij haar opgewekt hebben. Zjj kwam mjj ver
strooid voor, sprak geen woord onderweg en
ging dadelijk naar boven.
Het kwam mjj zelfs voor dat ze koortsig
Het ligt ook in de bedoeling de andere
commission uit te noodigen een geljjk verzoek
aan de regeering te doen.
Er werd op gewezen dat het wenscheljjker
wezen zou te trachten het provinciaal regle
ment gewjjzigd te krijgen.
Het bestuur wenschte daar voorloopig niet
op in te gaan. Het meende dat, bon verkregen
worden wat het voorstelt, ieder voldaan zou
wezen.
De heer Van Weel was dat niet eens.
Wanneer de regeering een hoogere bjjdrage
geeft, zal die dan op dezelfde wijze worden
verdeeld als nu, met de verhooging voor
dieren, door Vereenigingen aangekocht?
vroeg hij.
De voorzitter toonde aan dat uit het voor
stel voldoende bljjkt dat de bjjdrage alleen
voor den veefokker wordt gevraagd.
De heer Mol vreesde dat een hoogere sub
sidie niet zal worden verkregenhij zou het
beter achten, dat eerst werd gepoogd het
provinciaal reglement gewjjzigd te krjjgen.
Met acclamatie werd de machtiging verleend.
Daarna werd besproken de kwestie van de
25 die aan stieren van vereenigingen wor
den toegekend.
Het bestuur wenschte voorloopig de zaak
te laten rusten, vooral ook om dat er Blechts
zeer enkele vereenigingen zjjn. Mochten de
leden echter een gemotiveerd voorstel doen,
dan kan dit op een volgende vergadering be
handeld worden.
Het provinciaal reglement werkt nog te
kort om er wjjziging in te brengen.
De vergadering legde zich hierbij neer.
Als plaats voor de aanstaande zomerverga
dering werd, zooals gemeld, Cortgene aan
gewezen.
Namens het bestuur bracht de voorzitter
dank aan de leden der keuringscommissie en
den secretaris voor de vele werkzaamheden,
die zjj met zooveel jjver hebben vervuld.
Daarna werd de vergadering gesloten.
TEREENIGING TOT BEVORDERING
DER BELANGEN VAN DEN DIENST
BAREN STAND TE MIDDELBURG.
Verslag over het jaar 1900.
Drie feiten vooral dienen gememoreerd te
worden in het verslag over het jaar 1900.
Het eerste betreft een ernstig verlieB. dat
de Vereeniging geleden heeft door het aftre
den van haren voorzittersinds Mei 1893 had
ds. A. B. ter Haar Romeny het voorzitterschap
bekleed en dat op zulk eene wjjze dat zjjn
vertrek uit Middelburg ook voor deze Veree
niging een ernstig verlies moet genoemd wor
den. Met volle toewjjding toch behartigde
hjj steeds hare belangen en de 54 dienstboden,
die gedurende de laatste 8 jaren het voorrecht
hadden uit zijne handen het getuigschrift en
een souvenir te ontvangen, zullen zeker nog
lang de herinnering bewaren aan de gevoel
volle woorden, die hjj haar bij die gelegenheid
toesprak.
De twee andere feiten, waarop wjj nog wil
len wjjzen, zjjn gelukkig voor de Vereeniging
van ver big dender aard.
In de eerste plaats toch kan er op gewezen
worden dat in het jaar 1900 aan niet minder
dan elf dienstboden het getuigschrift en een
souvenir kon uitgereikt worden, een getal dat
tot nu toe nog niet bereikt was, en zeker
merkwaardig in een' tjjd waarin, hetzjj dan
terecht, hetzjj ten onrechte, in het algemeen
zoo geklaagd wordt over de wispelturigheid
der dienstboden. Wat men ook zeggen moge,
het feit alleen dat in één jaar elf dienstboden
zich eene onderscheiding hebben waardig be
toond, waarvan 9 wegens tien-, 1 wegens
vjjftien-, 1 zelfs wegens dertigjarigen trouwen
dienst in hetzelfde gezin, wjjst er voldoende
op dat het ras van de oude getrouwen nog
niet aan het uitsterven is.
In de tweede plaats kan met genoegen ge
constateerd worden dat het bedrag van de
contributies, dat, in de laatste jaren steeds
gedaald, in 1899 voor het eerst weêr geklom
men was, in 1900 weêr vooruitgegaan is, in
welk laatste jaar van 18 leden 65.50 en van
59 belangstellenden 66.50, samen dus 132
ontvangen werdeen bedrag dat sinds 1885
niet meer bereikt was.
Aan rente werd verder in 1900 ontvangen
116.10, terwijl de uitgaven, waaronder wéér
was, haar oogen glinsterden vreemd, en haar
bewegingen waren minder bevallig dan anders.
«Ge soupeert toch met mij; daar denkt
ge immers aan?" vroeg ze droog.
Ik boog, terwjjl zjj naar het balkon ging.
«Maar praat dan toch", zei ze, «praat
over uwe Grieken, uwe Romeinen, bloemen,
Gomara, alles wat ge maar wilt 1"
Ze liep door de kamer, ging weer zitten,
bedekte haar gelaat met de handen en bewoog
zich eenigen tjjd niet.
Gekwetst door den toon, waarop ze gespro
ken had, wilde- ik juist weggaan, toen ze naar
het halkon liep. In den stillen nacht klonk
de galop van een paard; ze zuchtte diep,
kwam glimlachend, stralend naar mjj toe en
nam mjjn arm om naar de eetzal te gaan.'
«Vergeef mjj", zeide ze met haar liefste
stem. «Ik ben de grillige fee; wist ge dat
nog niet, dokter?"
Door haar bevalligheid bekoord, zeide ik
«Gjj zjjt Euterpe 1"
Onder het souper vertelde ik haar dat de
naam van de Muse der muziek ook die is van
een prachtige kapel en van een fraaien palm
zjj sloeg mjj met haar waaier en zei schate
rend van 't lachen: »Die geleerden! wat
zeggen ze toch een boel met een enkel woord
Den volgenden morgen werd ik laat wakker.
Toen ik mjjn kamer wilde verlaten, stond
Tomasi tegenover mg.
«Ik dacht dat ge vroeger opstondt, dok-
