ffiftltas* Coram Middelburg 1 September. FEUILLETON. ONDERWIJS. Verschillende Berichten. BIJVOEGSEL VAN DE VAN Maandag 3 September 1900, no 207. Waar blijft de logica? Het Centrum, oase opmerking in verband met hare opvatting omtrent Nietzsoho beant woordend, valt over onze bewering dat deze met de hem geschonken geeetes gaven heeft gewoekerd. Gewoekerd vraagt het blad „zon bet ook kunnen zijn dat Nietzsche de hem geschonken geestes gaven heeft misbruikt?" Waar is de grens zonden wij willen vragen. Volgens de leer vfcn vele christenen en ook van Het Centrum, gebeurt er op de wereld niets zonder Gods wil. Die macht heeft dus ook in Nietzsohe den drang naar onderzoek, naar ontwikkeling, naar meer weten gelegd. Eu bovendienmen leert tevens dat men woekeren, moet met de talenten, die God ons schenkt. Dat heelt Nietzsche gedaan. Zyn onlesbare dorst naar kennis, die gave Gods, heeft hem telkens en telkens wcêr ge prikkeld om dieper door te dringen in de ken nis der dingen. Ea tot belooning voor de vervulling van zyn plicht als menaeli, zou God, die als schepper zeil tot dat alles hem drong, hem ten slotte gestraft hebben op schrikbarende wijze, door zijn geest te verduisteren. Wil do redactie van Het Centrum logisch redeueeren, dan moet zy tot die conclusie komenhoe hard, hoe liefdeloos, hoe weinig eerbiedig deze ook is tegenover een hoogar wezen, dat zij zegt te eeren Maar dan ook kan zg niet anders dan, zooals w9 opmerkten, van God een beeld geven, geheel in atryd met de loer van liefde, door den stichter van het christendom gegeven, en met hetgeen deze altijd over de eigenschap pen van zijn „Vader" predikte. Dan gaf Multatuli heel wat liefdergker voorstelling van Hem, in wien hij niet ge loofde vrij wat meer in overeenstemming met die leer. Maar wij begrijpen het wel. De redactie van Het Centrum durft de consequentie van haar eigen geloof niet aan. Zy redeneert zooals ss|j doet omdat men in baar oogen niet, zoo&la Nietzsche, komen mag tot eene andere meening dan die sy en hare kerk prediken. En tegenover de groote menigte mag een denker als de pas overleden philosoof niet op een voetstuk geplaatst worden! Het vrije onderzoek ia uit den booze Dat is gevaarlijk voor de leer van Het Centrum. Meerderen mochten eens gaan door denken Wij kunnen ons zeer goed begrijpen en tot zekere hoogte ook billijken dat de redactie van het katholieke blad die leer verdedigt en voorstaat met het oog op het geluk vau de groote menigte. Maar zij behoefde daarvoor nog niet de nagedachtenis van een grootman in de oogen van hare lezers om het op zen zachtst uit te drukken te verkleinen. smosanuroufiv mis» By kon. besluit is voor het tydvak van 1 Sept. 1900 tot en met 31 Aug. 1901, benoemd tot learasr aan de R. H. B. S. te Gouda, J, C. F. Prikken, oud-leer aar aan de H. B. S. te Amersfoort, wonende te 's Gravenhsge. Sol ik aan mijn New-Found- landsr gekomen ben. 1 Uit het Engelsch, VAN WALTER RAGGE. Twee jaar geleden, in de maand Augustus, wandelde ik langs de Esplanade van een zeker badplaatsje aan de Zuidkust vau Engeland. Het was avond en er was muziek op de Espla nade, waar hot dus heel vol was, terwijl de kleine pier, anders het grootste aantrekkings- pnnt van het strand, zoo goed als verlaten was. Eensklaps trof, boven de tonen van het orkest uit, de luide angstkreet van een vrouw onze oorentoen nog een, en Hog een en daarop een lage mannenstem, die in doods angst riep: «Help, help, help!" De kreten kwamen van het uiteinde van den pier, en de menigte holde naar het hek, de mannen vloe kende, de vrouwen gillende om hun medeiyden te kennen te geven. Gelukkig voor my had ik aan de buitenzijde der Esplanade gestaan eu het hek reeds bereikt voordat het gedrang begon. Ik hoorde hoe het tourniquet omver geworpen werd en het hek gebroken, terwyi ik al een heel eind op den pier was. De portier had zgu puit verlaten en holde, zoo ONGEVALLENWET. Het b8«tuur der Veresniging van Nederland- sche Werkgevers heeft zich ter zake der On gevallenwet tot de Tweede kamer met een adres gewend. Hoewel voorstanders van een ganseb andere organisatie, is hef bestuur van oordeel dat inderdaad de regeering door de indiening van dit ontwerp biyk geeft reke ning te hebben willen houden met vele der in de Tweede kamer als in de Eerste kamer aangeprezen beginselen van meerdere vrijheid van den werkgever tegenover de wettelijke regeling dezer verzekering. Niettemin vestigt het de aandacht op eenige bedenkingen, waar mede de vergadering van leden der Vereeni- giog verklaard heeft in te stemmen en waaraan z. i. zal moeten worden tegemoet gekomen, wil de voorgestelde regeling beantwoorden aan het doel: wegnemicgder voornaamste grieven, in de verschillende adressen destijds tegen de vorige regeling te berde gebracht. Adressanten wenschen: lo. den observatie- tijd voor de bepaliag vantydeiykeotbiyvende ongeschiktheid te zien nitgehreid van 3 tot 13 weken2o. het terrein der tijdelijke onge schiktheid aan de door de Reg. bedoelde plaat selijke vereenigingen van werkgevers overge laten te zien; 3o. toekenning van een reobt van beroep aan hem, die direct betaalt, tegen de beslissing van het bankbestuur over het toekennen van schadeloosstelling; 4o. aan leerlingen bg tydeiyke invaliditeit 70 pCt. toekennen niet van hetgeen zy geacht wor den te verdieneD, maar van hunne werke lijke verdienste; 5o. dat de regeering zich vóóraf nader verklara omtrent den vermoe- deiyken inhoud der te verwachten slgemeene maatregelen van bestuur en of het in hare bedoe ling ligt vóór de definitieve vaststelling dier maatregelen met de belanghebbenden overleg te plegen. In 't bijzonder wenschen adressanten meor licht omtrent de regeling van de voor schriften omtrent het pand of de hypotheek en de eisohen die eventueel gesteld zullen kunnen worden ala voorwaarden voor inwilli ging van het in art. 53 bedoeld verzoek 6o. de mogelijkheid te openen een wettelijk erkende vereeaiging of syndicaat van alle uit het centraal verband uitgetreden werkgevers te doen opbrengen het beaoodigd bedrag van de waarborgsom, zoodat voor al deze werk gevers gezamenlijk een bedrag worde bepaald, door hen collectief te storten ter dekking hunner collectieve aansprakelijkheid 7o. dat bapaaid worde dat ook aan de onderlinge of wederkeeriga verzekering- of waarborgmaatschappij het bedrijfsrisico wet telijk kan worden overgedragen 8o, het opheffan in het geval van zelfver- zekering van de verplichting van art. 45 om trent de loonlijsten 9o. het doen vervallen van het voorschrift dat de voorzitter der plaatselijke commissie, noch werkgever, noch werkman zal mogen zgn, en het doen benoemen van dien voorzit ter door den gemeenteraaden lOo. uitbreiding van den tekst van art. 80, aerate lid, zoadat vaat staat dat de plaatselijke commissie recht van beroep heeft ook indien eene h. i. te hooge schadeloosstelling is verleend» Te Utrecht is geslaagd voor het examen gymnastiek, M. O., mej. Hefiwig Bauer van Middelburg. Tot de derde klasse der Hoogere Burger school te Goes ia nog toegelaten J. H. H. Gunther Mohr van Terneuzen. De Standaard bevat de eerste lijst van de 22e jaarcolleote voor de Scholen met den By bel. Daarop komen voor; Arnemuiden met f 24.46s, 's Gravenpolder (G. K.) f 5 ea Nsenw- dorp (G. K.) f 22.75. LANDBOUW. Uien. In het midden der maand Juli bezochten de eykslandbouwleetaar en ik, als secretaris van de Commissie belast met het toezicht op de proef velden in Zeeland eenige proefveldon onder Aardenburg, Zuidzande en Ctdzand en kwamen bg die gelegenheid ook op het proefveld van den heer De Hullu, molenaar te Gadzand, hard als zyn zwaariyvigheid dit gedoogde, naar de plaats des onheils. „Wie ia het?" riep ik, hem inhalende. „Man en vrouw, mynheer", hijgde hg, „zy zyn maar met huu beiden op den pier zij hadden een dichtgemaakt kinderwagentje by zich ik moest het hek open doen „Dan is het kind zeker over de balus trade gevallen", riep ik en liep nog harder. Zoodra ik het kleine huisje aan het einde van den pier voorby was, zag ik het ongelukkige paar. De man stond op de hank met éen been over het hekde vrouw hield met geweld het andere vast eu gilde zóo wanhopig dat het afschuweiyk was om aan te hoores. Zy had het echter niet op de zenuwenwant zoodra ik naderde, wendde z§ zich tot my en riep: „Weerhoud hem, mynheer, hij kan niet zwem men. O, John, de hond zal haar redden, als zy gered kan worden." „Is het een kind vroeg ik. „Oja, mgaheer I" jammerde de moeder, steeds het been van haar man vasthoudende, „ons dochtertje is in de see gevallen." De menigte had ons thans bereikt es men gilde aau alle kanten„Wat is er, wat is er „Er is een klein meisje in de zee ge vallen", riep ik, „laat een paar van u terug gaan en een boot halen en helpt my om dezen man vast te houden bij kan niet zwemmen. Kom hier, mynheer, kom hier", zei ik, en hielp de vrouw om hem vau de bank af te trekken. welk proefveld dat jaar wan aangelegd om te onderzoeken of eene ruime potaechbemesting kan dienen tegen het St Jan in de erwten. Een en ander met den proefnemer besprekende, vertelde by ons, dat hij aan de andere zijde van den molen een stuk bezaaid had met uien, dat deze uien goed waren opgekomen, zioh gedurende geruimen tijd goed hadden ontwik keld en dat zich daaronder vóór eenigen tyd een ziekteverscbynsel had geopenbaard dat hem op uien nog nooit wao voorgekomen. Natuurlijk spraken wg den wensch uit, dat stuk met uien te zien onder leiding van den eigenaar gingen wij derwaarts en we zagen onmiddellijk dat het veld aangetast was door eene of andere ziekte, want het loof van vele uien was geel en hing geheel slap naar beneden. Bg het nader onderzoek van de uien, die door eene ons onbekende ziekte waren aange tast, bleek, dat de wortels óf alle, óf nage noeg alle waren verdwenen en dat de eene bol meer, de andere minder van onderen be gon te verrotten. DuideUjk zichtbaar was het, dat vretery niet kon beschouwd worden als de oorzaak van het gebrek aan wortels en daar by het nader onderzoek van de bollen daarin door ons geen spoor van eenig insect of van een larve ontdekt werd, besloten wg eene ver zameling aangetaste uien mede te nemen en daarvan eenige te zenden naar het Phytopa- thologisoh Laboratorium Willie Gomme- lin Scholten, onder directie van profes sor J. Ritzema Bos, met de vraag om nadere inlichtingen omtrent deze ziekte. Kort na de verzending ontving ik een be richt vau ontvangst, waar by tevens werd medegedeeld, dat men de ziekte, waardoor de uien waren aangetast, niet onmiddeiiyk kon opgeven, doch dat hier blikbaar aan een zwam gedacht moest worden. Een week later ontving ik het volgend schryven van den heer G. J.-J. van Hall, assistent aan bovengenoemde inrichting, welk schryven ik, in het belang van de verbouwers van uien, eeaigezias gewijzigd hiermede publiek maak. De ziekte, hierboven besproken, wordt ver oorzaakt door een zwam genaamd sclerotinia cepaehet zwamweefssl woekert door den geheelen bol en brengt dien in een toestand van rotting. Eerlang vertoonon zich in de uien zwarte lichaampjes, in den aanvang niet grooter dan een speideknop, scl:rotiën genoemd; deze zyn de organen, waarmede de zwam overwintertzy z^n bestind tegen de felste koude en tegen allerlei ongunstige omstandigheden, loopen in hef voorjaar uit, dringen met de uitgegroeide zwamdraden opnieuw in de uien en maken ook deze weder ziek. Die soleroffëa zaten aan de uien, die wij naar het laboratorium gezonden hadden, in grooten getale, maar de volkomen grootte hadden zy nog niet bereikt. Als verspreidingsmiddelen vormt de zwam gedurende den geheelen zomer conidiëndragers met sporen, welke zeer veel gelijken op die van Botrytis cinerea, voorgesteld in fig. 36 van het boekje van processor Ritzema BosZiekten en beschadigingen der cultuur gewassen, deel I, bladz. 92. Om de verspreiding der ziekte tegen te gaan, moet men de aangetaste uien uittrekken ea verbranden. I» het veld zóo aangetast, dat nagenoeg geene enkele plant van de ziekte is vrij ge bleven (wat soms het geval kan zyn), dan moet men zooveel mogelgk de aangetaste uien vernietigen, het land, nadat de uien verwyderd zgn, diep omploegen, opdat het volgeed jaar geene zwamdraden andere planten kunnen bereiken en in vele volgende jaren geene uien op dat land brengen, omdat ondanks acne diepe omwerking van den grond, het gevaar van besmetting door solerotiëo toch al tyd nog be staan biyfi. Een ander gevaar schrijft de heer Van Hall ten slotte, bestaat hierin, dat de uien niet alleen op het land wordoa aangetast, maar dat ook in de bewaarplaats van de uien dee winters door de sclerotinia cepae soms groote schade wordt aangericht. Hst is dus van groot belang de zieke uien zoo spoedig mogelijk te verwijderen. Nog dient opgemerkt te worden, dat niet „De hond is haar nagesprongen, John", riep ie vrouw weer. „G'j weet dat Nero haar zal redden, als zy gered kan worden. Eu gij kunt niet zwemmen gg weet dat gy niet zwemmen kunt." - „Dat kan ik ook niet," baaste ik my te zeggen, want de vrouw zag my aan, „maar misschien Ia er iemand meer behoef ie ik niet te zeggenwant daar riep al een jong mensoh achter mij„Laat my door 1en drong naar voren met een zwemgordel in de hand. Zonder die zelfs vast te maken sprong hy op de bank on hals over kop over de balustrade. Als ik dien zwemgordel had zien liggen, zou ik het ook gedaan hebben, alhoewel ik niet zwemmen kan, en niettegenstaande ik tegen over myn partner verplicht beu om n»yn leven te sparen; eu weibezien moeten wjj, oudere lieden, ons vergenoegen met een tweede rol; de jeugd moet haar eiieh hebben Er waren heel wat jonger lieden dan ik op den pier en die sprongen ook niet. Bovendien moest ik den radeloozen vader vasthouden, om hem te beschermen tegen zich zelf. Het eleetrïsch licht was opgedraaid en bescheen het woelige water, en daar de pier niet heel hoog was, konden wg duidelijk zien hoe de zwemgordel op de golven dreef en vlak daarbij het donkere, natte hoofd van den moedigen jongen man. Weldra kwam de boot, die altjjd aan de trap van den pier gemeerd lag, den hoek om en vergeet niet dat ik de eenige was die de alle soorten van uien even vatbaar zijn voor die ziektede witte soort is de meest vatbare met de andere soorten is dit minder het geval. Omdat in vele deelen onzer provincie de uien in bef groot worden verbouwd, achtte ik hef van veel belang de aandacht van allen, die daarbij belang hebben, op deze weinig bekende ziekte te vestigen. By voorkomende gevallen kunnen zy met het bovenstaande huu voordeel doen. G. A. VORSTERMAN VAN OYEN. T h'o 1 e n30 Augustus 1900. la Amsterdam schynt, na de Vrijdagmorgen in Kras gehouden bijeenkomst van Transvale», zich toch nog een comité te hebben geconsti tueerd tot stichting van een fonds voor be hoeftige uitgewekenen. In dat comité hebben zïttiDg de beeren: I. van Gelder, ex-uitgever der Stand, and Digger News; Fr. Hompel, redacteur van de VolksstemW. Tresling, idem; G. F. (Engelhart, inspecteur der Z. A. S. M., en W. L. Tresling. Het voornemen moet zyn, zich in verbinding te stellen met de N. Zuid- Afrik. Vereeniging. Omtrent den stand der werkstaking van de klompenmakers te Tiel is te melden, dat raeds vroeger de patroons zich onderling ver bonden moeten hebben om niet toe te geven. Hy, die de eisohen inwilligde, verbeurde f 50, Zondagavond zullen de patroons vergaderen. Te Sobiedam werd eau oude man ernstig gewond doordien hy, door het breken van een ladder, tegen den grond viel. Te Westmaas is een 88 jarige weduwe te water geraakt eu verdronken. Een aardig buitenkansje. Op een der trams van den Hollaudschen spoor tussohen Den Haag en Sobeveningen verloor een logé van het Kurhaus zyn horloge met gouden ketting. Een baanwachter vond beide en kreeg f 100 belooning. Te Albiasserdam is een meisje in de haven gevallen en verdronken zy was ïydende aan toevallen, Dieven hebben zich des uachfs met een looper toegang verschaft tot een juweliers- winkel te Haarlem. Al het zilver uit de uitstal ling ia gestolen. Sedert eenige dagen is, naar men meldt, weder een merkbare beweging waar te nemen in de fuudeering en ver wulven van het Cen traalstation te Amsterdam, zoodat op enkele plaatsen weder flinke ondersteuningen worden gemaakt. Een aantal inwoners van Blaricum hebben een manifest geteekend, waarin zy hun diep medegevoel uitdrukken met het droevig lot van den heer Rommerdo en eohtgenoote, ver klaren dat deze niet gehandeld heeft in over ijling of drift maar geheel uit zelfbehoud en den vurigen wanseh uitspreken dat hij vau de geringste sohnld worde vrij gesproken. Te Nsarden is het vyfüonderdvyffcigjarig bestaan der stad op feesteiyke wij sa gevierd. Te Sehagen is op een diepte van 104 voet brongas ontdekt. DeB nachts ig ingebroken in een woning aan don Groeabeekachen weg b$ Nijmegen. Een groote hoeveelheid tsfslzilver wordt ver mist. Van de dieven is tot nu toe geen spoor ontdekt. De bestolene was tegen inbraak ver zekerd. Toen een vrouw met haar zoon en dochter van Zwolle, waar ze zich voor de rechtbank had te verantwoorden, huiswaarts keerde, kwam by bet afrijden van den Gaidercchen dyk de hondenkar tuaeehen de achterpooten van twee paarden. De paarden sloegen heftig achteruit en troffen de vrouw zoodanig tegen de borst, dat een hevige bloedspuwing volgde. Dadelijk werd geneeskundige hulp ingeroepen, maar de vrouw is aan de gevolgen overleden. Haar zoon en dochter bleven ongedeerd. Qok de voerman der paarden werd op den grond geworpen, doch bekwam geen noemenswaardig letsel. Te Nieuw-Buinen wordt sedert Maan- morgen het driejarig zoontje van een weduwe vermist. Mea vermoedt dat het kind is ver dronken en door den stroom of een geladen turfschip is meegevoerd naar Stadskanaal, want alle pogingen om het op te vissohen rijn tot dusverro vruchteloos gebleven. Te O verschild geraakte het vierjarig aandacht op die boot gevestigd had. Honder den stemmen riepen de bemanning toe „Ziet ge iets? Waar is het kind? Help,help,help!" Toen hoorden wy geplons en wy zagen een twintig meter verder dan waar de zwemgor del gedreven had, iets zwarte boven komen. Er volgde een ademlooze stilte en toen de nitroep„Het io de hond I" Die kreet kwam van den portier, die voor op de placht van de boot stond. „Maakt plaats jongens, hy heefi iets in zyn bak." De vrouw uitte een juichkreet: „Wat heb ik u gezegd John Nero heeft haar geredNero heeft haar gered „Drie hoera's voor Nero 1" riep ik en onmiddeiiyk werd aan dat verzoek voldaan. Da boot, da man met den zwemgordel en de hond waren nu vlak by elkaar. Wy zagen dat de roeiers ophielden met roeien en man en dier in de boot heschen en wy j nichten weer en bleven juichen. Maar eensklaps kwam er een schok van twyfel I Waarom bleven zy rondroeien? Goede hemel, de man was weer in het water gesprongen eu de hond wis hem gevolgd. „Is ze ger6d?" riepen we naar om- laat en de vader smeekte„Laat my gaan laat my gaan ik moet ik wil Maar wy weerhielden hem met geweld cn riepen weer„Ij ze gered Zeg ons om Godswil of gy haar gevonden hebt?" De portier riep terug„Da hond had haar mantel gepakt; maar vreest niet, by zal haar zoontje van een arbeider in eene sloot en ver dronk. De familie Kessels te Tilburg ontving natuuriyk van vele zyden, uit geheel het land, treffende biyken van deelneming. Zeer eigenaardig is wel de volgende brief, den ouders door een tiental huzaren gezonden „Mevrouw en Mynheer, met huiverende ontzetting kregen we kennis van de schrik wekkende gebeurtenis, dezer dagen voorge vallen, en beseffende wat het ouderhart onder het verlies van het lieve kind, dat wy allen kenden, moet lijden, kunnen wy Tilburger», huzaren van hef 3e Regt. te Leiden, niet nalaten U onze oprechte eu innige deelneming te betuigen, er tevens de hoop by voegende, dat God n beiden in deze droevige stonden trooste en de kracht geve, dezen zoo zwaren slag te doorstaan." In de Kurzaal te Ostende stortte onlange 's avonds een plafond in de restauratiezaal naar beueden, gelukkig zonder sekade aan te richten, tegeiyk stortten wateratroomen neer en veranderde de ruimte in een zee. Iu de aangrenzende, groote concertzaal was iedereen overeind gesprongen, men kalmeerde zich echter spoedig weer daarop. Toen echter plot leiing een tweede gedeelte van 't plafond instortte, wer- deu de toehoorders door angst aangegrepen eu begonnen te vluchten. Slechts aan 't bisou dere volhardingsvermogen van de kapel is het te danken, dat een groot ongeluk verhoed werd. De waterleiding was gesprongen eu had het ongeluk veroorzaakt. Hst gedenkteeken, dat men in Frankryk voor de Villebois-Mareuil wil oprichten, komt te Montaigu in Vendéa, een stadje dicht by het kasteel Boiscorbeau, het buitenvarbiyf van de Villebois. By de aankomst van de Orient-Express san het Oosterstation te Parys wilde een reiziger uit de coupé stjjgen vóór deze geheel stil gehouden had. Verschrikt door zyne onvoorzichtigheid, sprong zyne vrouw, die zich in hetzelfde oom- psrtement bevond, naar hem toe en, hem bij den arm gapende, trok zy hem met kracht naar achteren. De man schrok zoo hevig door den kreet die zyne vrouw uitstootte, dat hy viel. Men wilde hem opriehten, maar hy was dood. In het gebouw voor tuinbouw op de Parysche tentoonstelling is een zeer belangrijke postzegeltentoonstelling geopend. Da onder minister voor post en telegraphie, Mougeot, opende baar. De zeldzaamste postzegels ter wereld zyn ingezonden, o.a. de twee beroemde van Mauritius, waarvoor de eigenaar onlangs 52.000 franco weigerde. Er zyn ook een paar belangrijke Hollandsehe inzendingen. Mevrouw Cernucki, doohter van den Franseben maarschalk Sérurier, en vrouw van den heruohfen geinige uit het proces te Rcn- neo, is overleden. Een geweldige crisis teistert den wol- handel te Roubaix en te Touroing. Er is voor 75 milioen francs schade geleden, door bespottelijke spaculanties. Terwyi bet verbruik per jaar 10 miljoen bedraagt, is er in het eerste half jaar van 1900: 55 miljoen omgezet!! Ta Toutes Aures, by Monosque, departe ment Bassés Alpes, werden de hoogbejaarde kloosterbroeder Gyrille Barbier en zyn 14* jarige neef door onbekende misdadigers ver moord. Broeder Cyrille, die sedert 50 jaar dezelfde kluis bewoont, efond by de bevolking wegens zyne vroomheid en milddadigheid iu groot aanzien. De werkstaking in Wales ii geëindigd. Er wordt op dit oogenblik een groote anlomobieltocbt van Beriyn naar Aken gabouden. Ta Bariyn heerscht groote ontsteltenis onder het corps geneesheeren, zoo vertelt da Petit BleuEen geneesheer had by 'fc nemen van pr09ven in een bacteriologische inrichting werktuigeiyk zyn sigaar gelegd op een nabu rige tafel. Op het oogenblik, dat hfj baar weder in den mond stak, wilde de directeur van het instituut hem zulks beletten, en vroeg waar hQ de sigaar bad gelegd. De jonge dokter wees de tafel aan, waarop de directeur hem vol ontzetting herinnerde, dat by op deze tafel proeven genomen bad met bacillen, die ratten binnen enkele oogenblibken doodden. Ds joEge dokter was daarby tegenwoordig geweest. De geheele tafel was met deze bacillen besmet.' wel boven brengen Weer een tyd van vreeselyke spanning en daar kwam de hond weer boven, ditmaal vlak by de boot en weer zagen wy dat hij iets in den bek had. Maar wy juichten niet, wy wachtten ademloos af, en al dien tyd ging de vrouw voort„hy zal haar redden, John, Nero zal haar redden. Niet waar, heeren, Nero zal haar redden De jonge man was uitgeput in de boot ge haald, maar de hond dook opnieuwdus lag het kind nog in het water„By beeft haar muts gevonden", riep de portier. Meu liep naar alle kanten om dreggen, touwen en stokken, maar nog alfcp roeide de boot lang zaam rond en nog altijd dook de hond en kwam weer boven ea dook weer en nog altyd wachtten de lieden op den pier. Alle hoop had ons begeven. Het arme kind moest ver dronken zynal zochten zy nog zoo lang, zy zouden slechts het ïybje vinden. De vrouw snikte hitter, de mau zat naast haar in doffe wanhoop en lette niet op onze troostwoorden. Een groote, dikke mau, met eeu baard kwam aangeloopen en drong dooi da menigte heen tot hy de ouders, met een opschryfboekje in zyn baud. Hy legde den armen vader de hand op den schouder en zei„Dit is een treurig geval, vriend. Vertel er ons alles van." De vrouw hief het hoofd op en staarde hem ver schrikt aan. „®Jt gy van de politie?" vroeg zij snel. „Politie? Neen, neen, arme ziel. Ik ben

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1900 | | pagina 5