MIDDELRURGSCHE COURANT.
Woensdag
22 Augustus.
FEUILLETON.
H\ 197.
143" Jaargang.
1900.
Deze eoorant verschijnt dagelijks, met uitzondering ran Zon- en Feestdagen.
'»S«i per kwartaal, zoowel voor Middelburg als voor alle plaatsen in Nederland franco p.p., f
Afzonderlijke nummers kosten 6 cent.
Tiiermemtt ar
Middelburg 21 Aug. 8 u. m 61 gr. 12 u. 68 gr.
av.4u.70gr.F.Verw. zw. t. mat Z. w., bew. onweer.
Agentesi!
TeTerneuzen: M.ds Johgs te Oostburg firma Al
J. Beonswijs.
AdvertentiSnSO cent per regel. Geboorte-, dood- en alle andere familieberichten en
Dankbetuigingen van 1—7 regels 1.50; elke regel meer SO eent. Seolames 40 cent per regel
Groote letters naar de plaats tie zjj innemen.
Tot ie plaatsing vau advertentiën an reclames, niet afkomstig uit Zeeland, betreffende
Handel, Nijverheid en Geldwezen, is uitsluitend gerechtigd het Algemeen Advertentie-Bureau
A. M LA MAR Azn., N.Z. Veerburgwal S06, Amsterdam.
Middelburg 21 Augustus.
WEWMIÖMU* «USN BW38»
Da minister van oorlog, brengt nader ter
kennis van belanghebbenden, dat, met wgzi-
giog van de vorige aankondiging, voor eene
plaatsing by de cadettenschool in aanmerking
komen voor den dienst hier te landeE. T*
Hissink, W. G. de Bas, jhr H. Laman Trip,
P. B. Kuipers, J. C. Spaich, J H. C. van
Beenen, jhr L. M. van Reigersberg Versloy»,
J. W. Stoutjeadijk, A. Fabius, J. Visser, L.
van Daren, J. H. Gaade, F. Vervooren, B.
Busschoten, A. R. F. van dar Mark, W. van
der Mandele, J. de Ronde Breaser, J. L. van
Gjgh, M. Brevet, R. G. van der Garden, G.
T. Slothonber, W. van der Hoot, J. E. Sehef
ter, jhr W. F. de Villeneuve, H. J. Ossen en A.
T. Dufour en voor den dienst in N. I.L. C.
A. van de Kasteele, F. van der Goes, J. T.
Ü.j8t. W. H. do Blaauw, H. van Doorn nm,
W. A. Boswyk, E. K. A. de Neve, W. M.
Dudok, J. D. Koopman, H. M. Savalle, H. G.
Brandon, J. K. Brnyuis, I. J. Milborn, H. van
den Bossche en R. F. C. Smith.
Donderdag verleent de minister van justitie
en Vrijdag die van koloniën geen audiëntie.
KORTE MEDEDEEL!NCEN
VERGADERINGEN.
In de te Utrecht gehouden wordende verga
dering van den A-gemeenen Neder landschen
Kletrmakersbond is Maandag, na langdurige
discussie, conform de voorstellen der afdeelin*
gen Purmerend, Middelburg en Amsterdam
II, besloten tot wederasnsli.it ie g by het Nedtr-
landseh Arbeiderssecretariaat.
De voorstellen van het hoofdbestuura. om
de contributie aan het hoofdbestuur te bren
gen op 10 cant per lid en per week, en wel
2l/» eent voor het blad, 21/, cent voor de
propsgends en 5 aeat voor bat vormen vso
een weerstandikasb. om het hoofdbestuur op
te dragen nit agn midden te benoemen eeD
persoon, die de innctie zal vervullen van be
zoldigd propagandist-secretaris penningmeester,
en c. om de sfdeeiingen van den bond geiijk-
tgdig te doen agiteeren voor loonsbeweging,
werden verworpen.
Het voorstel van Groningen en Utrecht:
„Het hoofbestnnr stelle pogingen in het weik
om den Naaistertbond samen te doen smelten
met den Kltedermakersbond, werd aangenomen.
Een voorstel van Utrtoll: „Het congres
worde voortaan gehouden den len en 2en
Kerstdag", werd verworpen.
Ingevolge een voorstel van de afdeeling
Formerend, die meer verbinding wenscht met
het hoofdbestuur, zal in 't vervolg het in de
de bestuaravergaderingen behandelde worden
opgenomen in bet vakblad.
Het voorstel van Alkmaar„Voor aanvragen
tot aanslniting van den bond by bet een of
andera comi.ó wordt door het hoofdbestuur
een referendum uitgeschreven", werd aange-
EERSTE KAMER.
Wijziging van art. 240c en 243 der
Gemeentewet.
In de eerste plaats deed zich by het onder
zoek van dit wetsontwerp in de afdcelingen
de vraag voor of het noodig is, dat de wet, di»
in 1897 werd aangenomen en nog niet alge
meen in werking is, na reeds worde gewyzigd
Ia verschillenden zin werd deze vraag be
antwoord. Sommige leden waren van oordeel
dat de tyd voor wijziging nog niet was aan
gebroken.
Onderscheidene leden betreurden het, dat door
den loop der omstandigheden een tegenstander
der ia 1897 tot standgekomen bepalingen is
geroepen geworden om aan die bepalingen
nitvoering te geven. Intussohen gingen deze
leden niet zoo ver dat zy op grond van hunne
bezwaren bun Btem aan het wetsontwerp
zonden onthouden.
Ter beoordeeling van de wenschelijkbeid der
wetswyziging betoogden andere leden, dat de
wet van 1897 door aanneming van bet Ben-
thamsohe stelsel eene te beperkte progressie
zoude toelatei; dat de kleinere en de middel
bare inkomens zwaarder worden belast en de
grootste daarentegen ontlast. Van deze zyde
werd betreurd dat by het onderzoek door de
regeering omtrent de werking der wet van
1897 ingesteld niet ook gegevens waren ver
zameld die ten opzichte der werking van 247
jnncto art. 243 der gemeentewet, in onderling
verband, licht konden verschil!ju. Voormeld
onderzoek bleef daardoor eenzydig en onvol
ledig. Ook deze leden wilden daarmede echter
nog niet te kennen geven, dat zy, op grond
dezer bezwaren, hnnne stem aan dit ontwerp
zonden onthouden.
Tegenover deze meeningen otond die van
onderscheidene andere leden, die verklaarden
de indiening van dit ontwerp met genoegen
te hebben gezien, omdat zy zich met het
verbod fan alle, behal e van de Benthamsche
progressie, krachtens art. 243 der Gemeente
wet, zooals die in 1897 ia gewyzigd, nooit
goed hadden kannen vereenigen. Esnige dezer
leden stelden daarby overigens in het licht,
dat het beginsel der wet van 1897 toch ock
in dit ontwerp zjjee rechtvaardiging en be
vestiging vond. Verecheidene leden waren
dan ook van oordeel, dat onveranderde toe
passing van de wet van 1897 niet wenscheiyk
was en leiden moest tot bezwaar voor de
gemeente fiuanoiën. Daarom achtten zy wij
ziging der wet noodig.
Verschillende leden die geen bezwaar had.
Jen tegen eenige verruiming als aangebracht
werd in het wetsontwerp zooals het aan van.
keiyk luidde, konden ditzelfde echter niet
zeggen van het ontwei p, zooals het thans, na
4e daarin gebrachte wijeigiDger, luidt. Door
die wytigingen was het ontwerp hans
verbeterd. Oaderaoheidenen banner
ook van oordeel, Ldat ook by dit
ontwerp da regeering aan hare neiging tot
gemeen overleg met de volksvertegenwcordi-
gitg te vetl had toegegeven. Zy hadden
daarby meer in het byzonder het oog op
wyziging die art. 243 snb II bad ondergaan.
De vraag werd voorts ter beooideclwg van
de voorgestelde wyziging gedaan of zy aan
bet beoogde doel voldeed, nl. om
lo. de gelegenheid te openen kleinere inko
mens van slechts enkele honderden guldens
iets meer te ontlasten dan mogtljjk zoude zijn
y toepassing van het Bentham stelsel;
2o. eene progressie in te voeren, waarbij
matigheid wordt betracht zonder bet hoogste
percentage uitsluitend van de zeer groote
inkomens te beffen.
Het oordeel hieromtrent was verschillend.
Door enkele leden werd de vrees uitgesproken
dat by eene verhoogiiig van bet cyfer voor le
vensonderhoud in gemeenten met lage omsla-
m miabrnik zonde gemaakt worden om het
rtal kiezers te verminderen.
Ten opzichte van de wijziging meer ia het
byzonder do ar het amend Kuy per in het ont
werp gebracht, werden verschillende beden
kingen en vragen in het midden gebracht.
Eenige leden verklaarden nog geen reobt
begrip te hebben van da eigenlyke strekking
der bepaling van art. 2 snb. II en deden daar
omtrent verschillende vragen. Zoo vroeg men
om eea staatje tot verdnideiyking van de
werking eener aan de eischen van het artikel,
zooals het thans lnidt, voldoende progressie
belasting. Naar het oordeel van enkele leden
zonde bet wenscheiyk zijn geweest, dat dit
ontwerp ware afgedaan vóór het tfldatip waarop
de gemeentebesturen hunne begrooting voor
het diens j «ar 1901 moeten voorbereiden.
Gevraagd werd het gevoelen der regeering
omtrent den omvang en de beteekenis der
bevoegdheid voor de Kroon voortvloeiende nit
de artt. 233 en 243 der gemeentewet, juzeto
art. 147 le lid der grondwet ten aanzien van
de belastingverordèningen waarop dit wetsont
werp betrekking heef:.
t HIT Dll mm BAARD.
Uit het E'gelach.
VA*
WINIFRED GRAHAM.
Johanna knerp in haar opwinding de b
van Maria, die als eenig antwoord maar e
knikte.
„Alles. Moeder werd weer beter en vader
ging een zeereis maken en was by zyn terug
komst weer in staat om te werken".
„Hoe zag de fee er uit vroeg Johanna
opgetogenin haar verbeelding zag zy al too*
verachtige gewaden, gonden stangen en wittf
vleugels.
„Hy was een grappige fee", laohte Mariai
„oen fee met een grycen baard".
Johanna werd bleek van telenrstellii g.
„O," riep zö met een pruillip ja ui'.
„Maar die soort feeën zyn de beste;
ay kannen je 't beste helpen," verklaarde
Msria. Haar toon was erg overtuigend.
Langen tyd liep Johanna stil voort, met
haar eigen gedachten bezig. Toen Maria zioh
omkeerde om verder te gaan, maakte
onnitaprekeiyke verwondering zieb van
|in* meester, terwyi *y steeds nader by den
rozentnin kwamen.
„M»g ik nog eens even kijken," vleide
zy, toen 't hek in 't gezicht kwam. Zy was
geheel vertronwd geworden met het denkbeeld
van een fee met een grgzen baard, de eerste
irdrnk was by nader inzien verdwerer. Maria
glimlachte over de belargsteliing, draalde
oogenblikje, terwjjl Johanna baar oogen
kost gaf in den toovertnin, waar deze vreemde
fee leefde.
Zoodra Johanna thuis kwam, sloop zy
zaeh j i naar de ksmer van baar znster en
dnwde de dear open „Ik ben 't maar,
Patrieia I"
en slank meieje, in een witte japon, stond
voor den spiegel, terwyi zy haar goudblond
haar borstelde, dat blork in den ochtend zonne-
achy o.
„0, staat gy op?" sprak de kleine
vraagster. „Is je hoofdpijn over
„Ja lieverije."
„Eu hnil ja nu nlat meer
„Neen," met een fiauwen glimlach.
„Ik ben, zoo blijfvleide Johanna, ter-
wyi zy tegen de plooien van de japon van
Patrieia aanleunde,-'„want alles komt tereoh
i ja behoifc niet meer ongelukkig te tyn.;
Patricia's oogen straalden plotseling, terwyi
zy omkeek naar Johanna's gelnkkige get
De borstel viel nit baar band.
„Wat bedoel je Hoe weet je het
Je kunt bét toch niet gehoord hebben?';
PROF. KORTEWEG
schrijft aan het Weekblad van het Nederlandsch
Tijdschrift voor Geneeskunde
Den Isten Juni 1.1. ontving ik een schrijven
van den voorzitter van den Royal College of
Surgeons of England, Mac Cormac. Het voor
nemen bestond my by gelegenheid van het
eeuwfeest van dat college Honerary Fellow te
maken. Ik zoo daarvoor den 26stea Juli per
soonlijk in Londen moeten komen en werd ver
zocht zoo spoedig mogeiyk te molden of ik
daartoe bereid was.
Den lOden Jiui heb ik geantwoord, „dat ik
fe bedoeling, welke tot die uitnoodiging ge-
eid had. op hoogen pvijs stelde en dat ik my
persooniyk door die onderscheiding ten zeerste
reeld gevoelde, maar dat ik tot myn spyt
in deze tyden aan geen feesteiyke bijeenkomst
in Londen kon deelnemen, omdat de hande
lingen van het Ergelache gouvernement ten
opzichte der Zuid-Af ikaantche republieken
my te zeer grit f den."
Inderdaad vertrouwde ik het mijzei ven niet
toe, wanneer ik in Londen den Znid Afrikaan-
aohen oorlog hoorde verheeriyken, steeds i
;en vorm van protest te zullen vinden. Ook
my deze gelegenheid, onverwacht en onver-
d als zy was, te schoon om niet oik
mynerzyds een steentje by te dragen tot
nadere grondvesting der overtuiging, dat
Engeland's tegenwoordig doen verafsohnwd
wordt.
u de verdere benoemingen bekend zyn ge
worden, heb ik van myn antwoord geen spyt.
Naast den prins van Wales, den markies van
Salisbury, den graaf van Rosebery en drie
adaezen slechts drie Doitsehers en ésn
Oostenryker, terwijl drie Italianen en twee
Spanjaarden bewyzen, dat men op een fellow
meer niet gezien beeft. Dit teekent voorzeker
voldoende, dat het College of Surgeons niet
van politieken invloed is vry gebleven.
Behalve Nederland ontbreken onder
Enropeescbe staten alleen PortngAl, Griekenland
en Tnrkye.
Ö1T STA0 EN PROVINCIE.
De St.-Ct van 21 Aagnitns bevat wyti
gingen in de statnten der naamlooze vennoot
schap de oc Operatieve stoomzuivelfabriek Luc-
tor et Emerge teZocnemaire.
In een Zondag te Gent gebonden inter
nationaal sohermeoneonrs, uitgeschreven door
de Club d'Ar mes aldaar, is een gouden medaille
behaald, als korpsprjjs degen, door de scherm-
vereeniging Koningin Wtlhelminu a 1 h i e r, die
daar vertegenwoordigd was door I. van der
Sluis en J. Manter.
Tevens werd aan dia vereeniging de medaille
voor het verstkomsuda gezelschap toegekend.
Zooala nog in deel der oplaag van ons
vorig nommer werd medegedet 14 afin Maandag
voor het examen Fransob, 1. o., te 's Gravenhage
geslaagd de heerea C. J. Monters te M i d~
de 1 bnrg enJ.Adriaanaete Hontenine.
Uit VU as in gen.
Heden echter d te zes men kwam de Ha.
warden Castle op de reede,metde quarantaine
vlag in top.
De dokter begaf zich aai boord en te onge
veer acht nar kwam de boot in de haven om
kwartier later te maeren aan de zuidelijke
ponton.
Op die ponton werden eenige familieleden en
belangstellenden, alsmede de vertegenwoordi
gers der pers, toegelaten.
Da 800 paisagiers, waaronder ook vrouwen
i kindereo, ver toot den z ch op het dek en
werden door vrienden en kennissen toegeroepen.
- heerechte onder de passagiers eerst eene
gedrnkte stemming dech later, onder het de
bar quecren dat te 940 aren aanving en toen
door een der passagiers het Ncderlatdtche en
bet Tranvaaleche volkslied werd geblazen, dat
dapper weid medegezongen, kwam er wat leven
onder hen.
De zich aan den wal bevindenden riepen
hun een Inid hoera toe.
De Hawarden Castle is een bcot in marine-
dienst, ten teeken waarvan ter zyde van het
lebip met groote letters is aangebracht no.
i de minnevlag van achteren wappert.
De passagiers zijn den 15 Juli van Pretoria
in treinen naar East Londen vervoerd, alwaar
zy den 19 Juli aankwamen. De zeereis duurde
S3 dagen. De 4-dtagsohe apoorreia waa treurig
Beat. De Eogelsche regeering sou v
ling zorgen, doch aan de stations, w
men «ankwam, was niets te koopen. Zy,
eetwaren hadden medegenomen, deelden die
anderen recht broederiyk. Da voeding
boord was zeer slecht geweest en
ligging niet veel beter.
Er waren onder de passagiers 270 Neder
landers.
Op da ponton stonden ook eenige Belgische
vrienden, om de hecren Van Heek, Rotsaert
Soly, leden der Belgische ambulance, te
begroeten.
la da douaneloods werden de ambtenaren
ir N. Z. A. S. M. door de directie toegespro-
30, welke toespraak met een driewerf hoera
igroet werd. Daarna werd met ben aldaar
afgerekend.
Op verzoek tan den voorzitter van het
hoofd-comité van het Ned. Roods Kruis, den
„Ik, ik bedoel, dat ik 't aan een
hoede fee zal vragen," stamelde Johanna,
„het is myn heerlijk geheim!"
Patrieia onderdrukte een zucht van teleur
stelling een zacht die bijna een snik
„O, ib begryp 't" zei ze. Tranen
ider baar lange wimpers.
III.
Sedert den vorigen dag, foen Lionel sjfn
vaders studeerkamer vet liet met op elkaar
geklemde lippen en een onheihpellend licht in
tijn bit uwe oogen, hadden de beide mannen
niet meer met elkaar gesproken. Myn!
Trollope voedde sijn verbi tering in een somber
stilzwijgen zRn gerimpeld voorhoofd was
donker bewolkt.
„Als hy durft I" mompelde de oude man
in zich zelf, terwjjl by alleen ia zyn heiligdom
zat„als hy my durft tegenwerken 1"
Het venster, dat in den tnin uitkwam, stond
open en liet oen koelen luchtstroom binnen
en de rozen keken om 't hoekje, gekoesteid
door de zon. Onwillekeurig keek de heer
Trollope naar den tuin, als 't ware daartoe
gedwongen. Kwam bet doordat hy den
lichten tred op 't grint vernam, of bad hy een
kleine schaduw in den zonneschijn gezien, die
op zyn gordijn weerkaatste? In eik geval
hield by zyn blik gevestigd op 'topen raam,
alsof by iets verwachtte.
Bon lief kind, goklni ln ,en rws jurk,
naderde plotseling den drempel met aarzelende
sohreden. Daar atond zy, zonder hoed, met
haar ioa hangende haren en een stralend ge-
aicb je, waaruit haar oogen, als een paar
blinkende sterren, regelrecht naar mynheer
Trollope keken, die in zyn grooten leuning
stoel zat.
Hy was te verbaasd om een woord nit te
brengen, toen de kleine indringster met groote
dapperheid den verwonderden, ouden man
naderde. Zy kwam vlak by hem staan, legde
hand op den arm van zyn stoel, en be
voelde hem met bare andere hand, als om
zich te overtuigen, dat hy „echt" was. Ti
zy in dat opzicht gerust gesteld was, keek
zy vertrouwend, glimlachend naar hem op.
Hy glimlachte terog wel wat stroef
maar hy glimlaohte toch.
„Bent n een fee vroeg zjj, met too'n
harde kinder-finisterstem, die heel dnideiyk in
een kamer weerklinkt.
Mynheer Trollope maakte een beweging van
verbazingtrok zyn wenkbrauwen samen en
knohte zenuwachtig.
„Een fee, myn kleintje? Hoe ben je op
dat denkbeeld gekomen
„O, ik denk het niet alleen, maar ik
weet het" antwoordde zy triomphanteljjk
„omdat Maria, myne kindermeid, het my ge
segd heeft- Ik weet zeker dat u het ia
Maria zei dat de fee een gryzen baard had!"
zei Johanna in groote opwinding.
r baron Van Hardenbroek van Bergambacht,
op de ponton aanwezig de heer J. W de
.d, secretaris van het plaataeiyk comUé
het Ned. Roode Kruis te Middelburg, om
de zusters Weaterbeek van Eerten en Helle-
van de tweede Roode Kruis ambulance
te begroeten.
In de donanenloods sprak de heer De Raad
de dames toe en zeide ongeveer„Namens het
boofdoomité is het my eene eer en tevons
eene aangename taak u voor 't eent op den
vaderlcndsohon bodem te mogen begroeten en
u het welkom toe te roepen. Nederland is er
trotaoh op znlke zusters in zyn midden te
hebben. Is het voor n een gewichtig oogenblik,
het hoofd-comité is n erkentelijk en dankbaar
voor al hetgeen u daar hebt verricht om 4e
gewonden en zieken te verplegen.
Mag ik a nament het hoofd-comité deze
bonquetten aanbieden, als herinnering aan dit
voor n zoo plechtig oogenblik."
De fraaie bocqaetten, versierd met lintea
ir nationale kleuren, werden door de dames
onder harteiyke dankbetuiging gaarne aanvaard.
Ouder de passagiers bevond zich ook de
kleinzoon van Panl Krnger, de heer T. G. W.
Kruger met vrouw en 2 feioderen. Hy was
wegens ziekte van Rustenburg nasr Pretoria
en kwam na naar zyne ftmilie te
die hem hier begroette, voor herstel
van gezondheid. Hy beeft van zjjn 12 tot zyn
20ste jaar zyne opvoeding genoten te Kampen,
alwaar hy ook is getrouwd. De heer K uger,
een zeer minzaam en spraakzame man, zag er
g gebrnind nit.
Over den uitslag van den oorlog kon by
na'unriyk niet veel zeggen. Hy had alleen
nog hoop als do Boeren maar volhouden. De
overmacht is anders veel te groot. In alle
geval zal de oorlog nog lang duren.
In 't station en in 'S hotel Zeeland was het
spoedig overvol, en daar deed men zich te goed
aan datgene wat men aan boord had moeten
ontberen.
Het Engelsehe sfoomrehtp Clapton, gez.
Warman, komende van Londen en bestemd
voor Antwerpen, geraakte heden nacht op de
Spjjkerplaat aan den grond.
Het kwam heden morgen zonder assistentie
vlot en stoomde naar Antwerpen.
De raad van Wolfaartsdy k besloot,
ider nadere goedkeuring van Gedeputeerde
Staten, het plan van aflossing der gemeente-
in zoover te wyzigen, dat van af 1901
jtariyks f 5&0 in stede van i 700 wordt afge
lost. Het restant der leening bedraagt f 13200,
die das in 24 jaar wordt afgelost.
Aan het kanaal teWemeldinge had
in lOjarige knaap de roekeloosheid om onder
stelling, welke een dikken balk
eea zware schroef, van boven
gedragen, bevestigd was, aan
te draaien in zoodanige rich-
de schroef nit de moer ging, naar
viel en hem met het lichaam op een
scherp stak yzer smeet. Met gebroken ttm,
borst en gesohonden hcofd werd by
een voorbijganger gevonden, die, in het
van een verbanddoos, het eerste
onweder in den nacht van Zondag
op Maandag sloeg te Wilhelminadorp de
bliksem in een boomgaard naby de kweek-
Mgnheer Trollope luisterde met veel belang
stolling naar do mededeeling.
„Gy kant alles doen", ging 't kind
>ort, terwyi zy zioh tegen hem aanvleide;
Isarom ben ik vandaag juist bier gekomen.
Zelfs uw rozen groeien in den winter, want
't is een toovertuinl"
„Ii 't heuach waar riep de oude man
nit, die geheel verdiept geraakte in het gesprek.
„Ja, dat weet ik heel goed, en Maria
zei, dat u de beste fee was, die men kon ont
moeten, niettegenstaande uw gryzen baard
n't Is had vriendeiyk van Maria om mjj
zulk een goed karakter toe te kennen", mom
pelde mynheer Trollope, vereerd en verrast
door dit vertrouwen van het kind.
„Oh 1 Maria weet het 1" vertelde de kleine
m toen daobt ik, dat ik n zon over»
m voor Patricia alles in orde te
Zy ia myn zuster en ik kan het
wasriyk niet aanzien, dat zy hnilt. Zy is
zoo vreeeeiyk ongelukkig over ietv, daarom
ben ik hier vandaag gekomen. Ik ben weg
geslopen, toen niemand naar my keek, en ik
bad geen tyd om myn hoed te balen, 't Is
voor 't eerst dat ik alleen nit ben geweest en
ik heb den heelen weg over gebold. Ik heb
aan een dame gevraagd om 't hek voor me
open te maken, het was zoo zwaar en de
knop zat zoo hoog. Ia heb een heelen tyd
in den tnin naar n gezocht, want ik dsehb
dat feeën nltyd buiten leefden';.
