BUITENLAND.
MMIMMMM——MMgBBSggBW
sloten voortaan alle stedelijke tramlijnen in
eigen beheer te nemen en een plan te doen
opmaken voor een stedeiyke electriaohe tram
baan.
In de laatste weken wordt in Boelgarge
veel geklaagd over moord en plundering ten
platten lande. Men schrijft dece misdaden toe
aan de uit Macedonië gekomen vluchtelingen.
Nansen gaat een wetenschappen ke reis
maken naar IJsland en scheepte zich reeds in
op de Staatsstoomboot Tare,
Uit Simla gaat weer een regiment naar
China.
Een Amerikaansch uitgever bood Roberts
100.C00 pd at. voor een geschiedenis van den
oorlog. Men zegt dat Roberts het heeft aan
genomen. Het aanbod bevreemdt ons; immers
wat men van zyn kunst van vertellen en van
voorstelling der feiten heeft gezien, bewgst
voldoende, dat Roberts, hoe handig ook, de
laatste man voor dit werk is.
Een telegram van den onderkoning van
Britsch-Indië houdt in, dat gebrek, honger,
pest en cholera zich tegen alle verwachting
uitgebreid hebben en dat de vooruitzichten in
Rajpoetana en Midden-Azië somber zijn.
Weer heeft een Duitsche boot het Trans
atlantische record gebroken. Da Deutschland
maakte de reis naar New-York in 1 unr min
der dan de tot heden snelst varende boot.
Het schip maakt gemiddeld 22.42 knoopen,
terwjjl by contract 22 was voorgeschreven.
De Saaie io thans vlot gemaaktmen
heeft nog 24 lyken in de stoomboot gevonden.
Hét getal dooden op dit sehip bedraagt das 60.
Amerika is nu eenmaal het land van het
excentrieke. Zoo is Woensdag te New-York
in de baai van Long-Island een feestmaal ge
houden aan boord van de Argouant, een door
kapitein Lake uitgevonden onderzeesoh vaartuig.
Er waren dertien aanzittenden (het bygeloof
der aanwezigen was das niet groot), die twaalf
meter onder de oppervlakte der zee glazen
champagne leeg dronken ter eere van de
onderzeesche scheepvaart, na een diner van
verscheiden „gangen". Vervolgens werd een
zyinik geopend en staken twee dnikers af
naar de diepte, om den gasten hnnne „werk
zaamheden" te vertoonen. Deze laatsten ver
klaren het zeer goed gebad te hebbenalleen
hadden enkelen een weinig hoofdpyn toen zy
op de bovenwereld terugkwamen. Dit was
echter volgens den heer Lake minder aan zijne
kajuit te wyten dan wel aan zyn heerlgken
champagne.
Een andere excentriciteit is het besturen
van een sneltrein door drie jonge dames, be-
hooreade tot de hoogste kringen van New-
York. Het zyn de dames Eiisabet en Lonise
van Baren en Josephine Reynolds.
De meisjes reden van Kansas City naar
Oklabama.
De eene dame fungeerde als machiniste, de
tweede als stookster en de derde als assistente.
Met een snelheid van 96 K.M. per uur vloog
de trein langs een der gevaariykste lijnen van
Amerika.
De reden voor dezen halsbrekenden tocht was
de aardigheid.
EEN ECHEC VOOR OEN PRINS VAN
WALES.
De Londeniehe oorrespondent van Bet Vad.
deelt een avontnnr van den prins van Wales
mede, dat de heele Londensche samenleving
schalks en heimeiyk doet lachen; Gy moet
weten, dat de prins van Wales Commodore of
voorzitter is van de Royal Yaoht Squadron
de eerste zeilvereeniging van Engeland en
wellicht van Europa, een uiterst aristocratisch
en trotseh lichaam. Het bezit het uitsluitend
recht om den witten standaard te doen waaien,
evenals de oorlogsschepen. De leden hooren
tot de eerste Engelsche families en worden op
algemeene vergaderingen van de heele socië
teit geballoteerd. Een zwarte bal in de tien
sluit uit. Nu wilde de Prins van Wales on
langs een zijner ploertige protégés voor het
lidmaatschap van de Squadron voorstellen
een van die kameraden by wie de afwezig
heid van geboorte, manieren, persooniyke
charme of beschaving vergoed wordt door het
bezit van zeer veel geld. Byzondere meetings
werden bijeengeroepen en het bleek spoedig
zonneklaar, dat onze man afgestemd zou wor
den. Wat doet Z. K. H. Hy vraagt een by-
Neen, dat was de taal der harteiykste liefde.
Ida verstond haar als haar moedertaal. Eu het
verkeerde Hoog-Duitschhoe liefeiyk klonk
het uit dien troostryken mond.
Ida kon geen woorden vinden. Zy omarmde
jnffronw Martinsen en kuste haar, alsof ze
haar moeder was, eu deze fluisterde zacht
„Ei vergeef ons onze schuld, geiyk wy ver
geven onze schuldenaren. God heeft zyn hand
zichtbaar over je gehouden Idawat zouden
wy, arme menschenkinderen, zyn zonder Hem.
Ik had 't niet overleefd als gy ten gronde
gegaan waart. Daarvoor wil ik God danken
tot aan myn zalig einde."
„Hem danken", zei Ida zacht, terwyizy
het hoofd boog. Zy had de handen gevouwen,
zooals in haar jeugd, en twee harde vereelte
handen omvatten de hare. In het eenvoudige
vertrek van Martinhagen was noch priester,
noob altaar, maar God was erdat was^klaar
gebleken uit de woorden der eenvoudige vrouw.
Ida bleef, maar Lena en Jochem zeiden den
dienst op en trouwden. Toen zij de hoeve
verlaten hadden, vertoonde zich geen spook
meer. Nog eens slechts werd er weer zoo
griezelig gehuild en dat op klaarlichten dag
op den bleek. Daar stond Doortje met een
zweep en aan het einde zat een stokje hout
geknoopt en dat maakte dat gelnid als
men er mee sloeg.
„Das Jochem zien spook," zei ze, „ik he'm
beloerd. Eens op een avond wou ik door
de haag kropen, en daor kwamen der twee,
ik kneep not, wat ik loopeq koul Ze
zondera algemeene vergadering in bet lokaal
van BoodWs Club, ter behandeling van een
voorstel om de ballotage door de heele ver-
eeniging totaal af te schaffen ten gunste
van kiezing door het bestuur: misschien de
radicaalste omwenteling in de reglementen,
die men zich verbeelden kon. Nog erger
op de vergadering laat hy voorstellen, dat by
de stemming op deze wijze de ballotage door
het tellen van handen vervaDgen zal worden.
Vergeet niet, dat de leden van de Squadron
uit heer en bestaan, dia veel te verwaohten
hebben van de gunst van den troonopvolger:
benoemingen voor hun zoons in het leger of
in de marine, diplomatieke baantjes enz. Eu
toch, en toch is het Koninkiyk voorstel van
de hand gewezen. Het eenigo, dat de prins
nog gewonnen heeft, is dat er nu by de stem
mingen êen zwarte bal. in de vyf, in plaats
van een in de tien, moet zyn om den candidaat
nit te sluiten. Een vorst, die democratische
veranderingen teweeg brengtMaar geldelijke
belangen strekken in Engeland zoo ver!
Algemeen Overzicht.
De ontmoediging is te Londen groot, te
grooter natuurlijk nu men de laatste dagen den
oorlog in Zuid-Afrika uit het oog had verloren,
meestal in de meening dat het nu uit was.
En nu op eens het bericht van een neder
laag, welker omvang nog niet is te bepalen.
En wat dit nog pijnlgker maakt, is dat men
hier niet staat voor een stouten slag van een
klein clubje, maar voor een groote strategische
beweging. Dat althans is daaruit af te leiden,
dat de Boeren op éan dag een aanval deden
op vier punten der Engelsche stelling om
Pretoria. Waar dat mogelijk is, daar blijkt
voldoende dat de Boeren nog steeds een flinke
macht om Pretoria hebben, en dat deze goed
wordt aangevoerd.
Het grootste der vier gevsehten was dat bg
Nitralsnek, waar de Engelschen, naar Roberts
erkent, bepaald een nederlaag leden.
Waar Nitralsnek ligt, weet men alleen van
Roberts, die als aan wy zing opgeeft 18 Eng.
myi van Pretoria. Andere berichten maken
het waarschijnlijk, dat men deze plaats in N.W.
richting heeft te zoekeu.
Het tweede gevecht had plaats by Derde
poort, maar niet bij de geiyknamige plaats,
waar in December de Kaffers de beruchte
moorden pleegden. Bedoeld is een plaatsje
benoorden Pretoria.
De Boeren vielen daar de Engelsche voor
posten aan, waarop het 8e regiment dragon
ders de Boeren in bedwang hield, tot het op
de hoofdmacht terugtrok.
Dit terugtrekken eener macht, die den vy-
and in bedwang hield, iB natuurlijk een aardig
woordenspel. Maar uit wat Roberts verder
meldt, blijkt voldoende, dat de dragonders ver
slagen zyn. Immers Roberts meldt:
„Het regiment zou niet veel geleden hebben,
indien niet een detachement de noodlottige
vergissing had begaan, in hinderlaag liggende
Boeren voor Engelschen aan te zien."
M. a. w. Roberts erkent, dat by Derde
Poort de dragonders in een hinderlaag zyn
gevallen, en daarby zware verliezen leden. Dit
in verba&d met het terugtrekken op de „sup
ports" bewijafc, dunkt ons, genoeg, dat de
Engelschen twee nederlagen
hebben geleden.
Over de andere gevechten op dezen voor hen
zoo noodlottigenWoensdag meldt Roberts onder
dagteekeniDg van Donderdag:
„Generaal Smith Dorrien had gisteren na
middag een gelnkkig treffen by Krugersdorp
hy bracht den Boeren zware verliezen toe.
Generaal Boller seint dat wy gisteren na
een kort gevecht de Boeren verjaagd hebbes,
die den spoorweg by Paardekraal vernielden."
Wat de Engelsche pers betreft, zoo zegt
de Standard, dat bet gebaarde den moed en
het vertrouwen der Boeren zal aanwakkeren;
de Westminster Gazette acht het een onaan
genaam iets die activiteit van de Boeren, in
kregen me niet." Dat was hef griezelige
avontuur van Kay Rutach en George Peters
geweest.
„Lana praat altijd van God," zei Martin
son, „maar ze lag met Joohem onder een deken
en maakte ons bang. Wat wou ze toch?"
„Ze wou de baas zgn," zei juffrouw
Martinsen. „Het was tgd dat ze vanzelf weg
ging. Eu dan had ze nog een pik op de
juffrouw en dat kon ook niet langer zoo."
Een raadsel bleef het, hoe het gekomen
was dat het in huis ook spookte en lawaai
maakte.
„Dat was zoo beschikt", zei jaffrouw
Martinsen, „waarschijnlijk ia de wind tusschen
beide gekomen en wie dien gezonden heeft,
weten wy."
„De wind", dacht Ida, „maar die ontstaat
toeh door de natuurwetten. Maar wie maakte
die wetten?"
Zy moest met dominé Mander spreken, die
moest haar de vragen beantwoorden, die zy
zicb stelde sedert ze wist wat levenstorm
en zielenood is.
Later spraken de kinderen eens van spoortje
spelen en zeiden„Doortje kan het."
En toen zei Doortje dat zy het teeken
gegeven bad.
„Hoe kwam je daartoe?" vroeg Ida.
„De juffrouw was 's morgens zoo vrien-
deiyk geweest en toen liep ik gauw en kwam
net by tydi. Niemand zag me, oom ook niet."
Zoo weinig liefde en daarvoor zoo'n geluk
brengende daad.
de onmiddeliyke nabyheid van het groote
leger te Pretoria en de Star wil een eer
vollen vrede sluitende Boeren zijn toch niet
te overwinnen, en men kan dan 50.000 man
naar China zenden.
Zoo! heeren van de Westminster en de Star
Wy weten dat Roberts 6en groot leger heeft
gekregen, wij weten dat hy omstreeks 240.000
bewapende mannen onder zich had. Maar zou men
werkeiyk meenen, dat er te Pretoria een groot
leger is of kan zyngelooft men werkeiyk
dat er 50.000 valide mannen naar China te
zenden zyn
Wy voor ons achten dat meer dan fcwyfel-
achtig.
Maken wy nu de reis, die het Engelsche
leger uit Zuid-Afrika niet kan maken, en
gaan wy nu naar China.
Central News heeft Vry dagochtend de mede.
deeling verspreid, dat, volgens by een der te
Londen gevestigde ambassades ontvangen be
richt, alle vreemdelingen in de Chineesohe
hoofdstad op 6 Juli waren vermoord.
Maar sedert zyn berichten van den 7en ge
komen, welker inhoud wel zeer ernstig was,
maar die toch bewgzen, dat diem dag de slag
nog niet gevallen was. Het eerste was een
telegram van den Amerikaauschen consul-
generaal te Shangai, die meldde dat de gou
verneur van Shanto8ng had geseind, dat de
Boksers en de soldaten, die de legatiegebou-
wen te Peking bombardeerden, den 7en toe
bereidselen maakten tot den eindaanval; de
gouverneur was uiterst bezorgd over het lot
der gezanten en der vriendschappelgk-gezinde
Chineezen te Peking.
Verder biykt dat niet bg een der ambassades,
maar wel by het Londensche bykantoor voor
de Keizeriyk-Chineesohe douane een telegram
ontvangen was, met de mededeeling dat de
tyding bevestigd van Goodnow, dan Amori-
kaanschen consul, betreffende het bombarde
ment der legatiegebouwen op 7 Juli door
generaal' Soeng. Ia offioieele kringen meent
men, dat het telegram zeer weinig hoop laat
voor het lot der Europeanen te Peking.
Een iets gunstiger bericht kreeg de Belgi
sche minister van buitcnlandsche zaken, die
Vrgdag een telegram uit Shanghai ontving,
waarin uit Chineesohe bron gemeld werd, dat
generaal Nieh de opstandelingen by Peking
geslagen had en Tsching en Joengloe onder
steunde, die poogden de Europeanen te be
schermen.
Da Belgen Van den Bergen, Ponthière, Pivé
en Chabot waren te Shanghai aangekomen.
INGEZONDEN STUKKEN.
Ingezonden stukken worden in geen geval teruggezonden.
Een verzoek.
Mijnheer de Redacteur.
Als protest tegen hetgeen de redactie van
De Zeeuw schreef in hét by voegsel, behoorende
by het nommer van Zaterdag 30 Juni van dat
blad, werd namens hst bestuur van den Mid-
delburgschen Bestuurdersbond een stuk ter
plaatsing aangeboden in ovengenoemd blad
dat door d9 redactie geen plaats werd waardig
gekeurd, waarom door de gedelegeerden-ver
gadering van den Bond van Dinsdag 11 Jnli
jl. werd besloten het ter plaatsing aan te
bieden aan u en nog twee of drie andere bladen,
waarom wy u beleefd verzoeken daaraan ge'
volg te geven.
Het was van den volgenden inhoud
»Onze Arbeiders!"
„Een woord ook tot u, stoere mannen,
die in het zweet nws aansehyns nw
brood tracht te verdienen. Ook uw
vereelte hand zal wanneer ge be
wust wordt hoe men nw belangen
versjachert— zich tot een vuist ballen."
In bet bijvoegsel van De Zeeuw van Zater
dag 30 Juni, no. 114, komt een epistel voor
onder bovenstaand opschrift, dat ons thans,
nu de slag aan de stembus is geleverd en
men uit het onderstaande, waarvoor wy u
beleefd een plaatsje verzoeken in uw blad,
Met uitzondering eener kleine variatie, door one
daarin aangebracht, waa dit de aanvang van bedoeld
stok in De Zeeuw
Ida streelde het roode kopje.
„Wil je by my leeren, Doortje? Ik zal
je handwerken en allerlei leeren."
»0> j*. o, ja!"
„Hand in hand, door de liefde," zei Ida
tot zich zelf" nn weet! ik wat dat beduidt.
Het is de weg naar 't vaderland."
Laatste naschrift.
De jaren verliepen eentoonig en geiyk, zooals
altyd buiten, met kleine zorgen en genoegens,
die echter niet minder wegen dan de groote
gebeurtenissen der groote wereld.
Het eerste viooltje was een evenement. Ma
thilda en Anna gingen/er op nit; en wie het vond,
liep een met stralend gezicht naar Ida om haar
den voorjaarsbode te brengen.
Doortje Het niet na sleutelbloemen te pluk-
ken, een groote bos zonder groen, zoodat het
leek op een gele kwast. Eu de zwaluwen,
kwamen en de ooievaars en de zomerdagen,
dan de herfst met zgn gaven en de winter tot
zyu treurige stilte. Ida's verhouding met
jnffronw Martinsen was heel innig geworden,
als tusschen moeder en dochter en de kinde
ren beschouwde zy ala zusjes.
Toen die aangenomen werden op een dag.
zooala juffrouw Martinsen gewenscht had,
moest Ida aan haar eersten kerkgang denken,
zy kon er nu om lachen, en was heel dank
baar zy had geleerd en met de kinderen
den kostbaren sehat, ootmoed, verworven.
Nu was haar werk ten einde en moest zy
vau Martinbagen scheiden. Dat viel haar
hard. Ook In de baart vond oen het jammer,
geen aanbeveling van den tegenoandidaat kan
filtreeren de Middelburgsche Bestuurders-
bond staat op economisoh standpunt en bemoeit
zich alleen met arbeiderspolitiek aanleiding
geeft aan oritiek te onderwerpen.
Onwaarheden verkondigen en dat zoo te
doen dat zy gedrukt staan en dus gemeen goed
worden is in dagen van verkiezingscam
pagne volstrekt geen zeldzaamheid en geschiedt
Diet alleen in uw blad. Maar waar in dnide-
Igk leesbare letters aan den kop van nwblad
„Christeiyk-Historisch" staat afgedrukt, zou
dit o. i. een even groote waarborg voor het
niet mank gaan aan bet euvel van leugens
debiteeren moeten zyn ala twee maal twee
vier is.
In bedoeld schryven staat, dat de belangen
van ons, arbeiders, het best worden behartigd
door hen, die „de beginselen van het Evan
gelie willen toepassen op de sociale verhou
dingen van het leven". Dat ia zeker een
prachtig mooie redeneering, waard in toepas
sing gebracht te worden. Ongelukkig kan het
bewezen worden, dat men vsn deze woorden
met een kleine variatie op Mirabean's gezegde,
kan constateeren, dat ze alleen voorkomen „in
den anti-revolutionnairen verkiezings-almanak
van slechts enkele dagen".
In den Raad van Middelburg zitten twee
Christeiyke raadsleden, de heeren Koole en
Verhage. De eerste heeft, toen door den
Middelburgsehen Bestuurdersbond een verzoek
werd gedaan tot opname van minim.-loon en
maxim.-arbeidsduur is bestekken voor ge
meentewerken, in de zitting van Woensdag 25
Maart 1896, niets onbeproefd gelaten het ver
zoek van de baan te knikkeren, en beide
Christeiyke gemeenteraadsleden stemden in
1898, toen in principe besloten was aan het
verlangen van den Bond te gemoet te komen,
tegen het voorstel van burg. en wetb., dat 18
cent uurloon stelde, en waren van oordeel,
dat 16 cent nurloon voldoende was.
Een parodie dus op het„Hebt Uwe naasten
lief ais u zeiven."
Wat den Prov. Stoombootdienat aangaat,
waarover zoo hartroerend wordt geschreven,
wy hebben uit hoogst vertrouwbare bron ver
nomen, dat de dienst voor het personeel eer
der is verzwaard dan verlicht.
Dit is echter verklaarbaar. De meerderheid
in ons Prov. en Gad. College bestaat uit
mannen „die de rechten van den arbeider
wenschen fe handhaven, omdat zy die van
God Almachtig hebben ontvangen."
Er wordt nog in dat stuk gezegd:
„Met de arbeiderstoeatanden heeft dit alles
zeer veel te maken. Ook voor de Prov. Staten.
Immers worden er ook door die provincie
werken aanbesteed? Is hef niet noodig dat
voor dezen, voor zoover mogelgk, een regeling
kome voor arbeidsduur en arbeidsloon een
flinke regeling voor de rustdagen en tyden?"
Zeker io dat noodig. Maar de Chriateiyk-
Historische leden in onze Staten zyn, wanneer
de arbeiders dienaangaande iets verzoeken,
even Ooat-Iadiach doof als zy, wier plaatsen
zy nu innemen.
De afd. Middelburg van den Alg. Bed.
Typografenbond heeft aan de Provinciale
Staten een verzoek gericht tot opname van
bepalingen voor het drnkken van hetgeen
op de algemeene ledenvergaderingen wordt
verhandeld waarin worden vastgesteld
minim.-loon en maxim.-arboidstyd naast af
schaffing van Zondagsarbeid. Ged. Staten,
waarvan de meerderheid bestaat uit hen, „wier
doel het is overeenkomstig de beginselen van
Gods Recht te sturen in Christelgke-Democra-
tische richting", is er als de kippen by om
aanneming, op grond van een afgezaagd en
allerminst chriateiyk motief, te ontraden.
Wy zouden het lysf je nog kunnen aanvullen
met meerdere voorbeelden, het tegendeel be-
wyzende van wat onder het opschrift „Onze
Arbeiders!" wordt opgeschept. Hiermede
evenwel basta l
De arbeiders, die hunne belangen willen
zien behartigd, afgescheiden van een geteem
an gefemel over zooveel dat buiten den ge
zichtskring en bevattingsvermogen gaat, hebben
zelf daarvoor op te komen en te zorgen dat de
heeren daarmede niet langer sollen.
Achtend, D. B1MMEL,
Voorzitter van den Middelburgschen
Bestuurdersbond.
men was zoo aan haar gewoon geraakt. Roh-
wedder zei„de Martinsero hebben toch ge-
liekik heb een half dozgn gouvernantes
gehad en bg maar éen, die toch nergens veel
van af wist 1"
„Het komt door zgn vrouw, dat kan een
klein kind beoordeelen. Zg heeft baar zoo
gemaakt, want eerat waa het meisje onver-
dragelgk."
„Of iemand je ooit op 't eerate gezicht
bevalt? Ja, aio 't een manspersoon was
Tante Agnes keerde zich woedend om,
maar deed geen poging om zioh fe verdedigen.
Terwyi Ida met de Martinsers op den trein
wachtte, waarmee ze naar Beriyn moest, en de
beide mooie meisjes Mat,bilde en Anna haar
niet los wilde laten, zei Ida „Lievelingen,
God behoede u en Martinhagen, dan gaat het
zooals het wezen moet."
Heel bedeesd, alsof ze iets verkeerds deed,
naderde er nog iemand in boerenkleeren.
„Doortje," riep Ida, „Doortje
Doortje kwam langzaam nader, maar de
trein kwam ook. Nog een kus. „Instappen!"
Toen luidde de bel, de trein ging weg eu
de Martinsen reden naar huis.
Doortje stond nog lang op 't perron en
keek de rails langs. Tranen liepen over haar
waDgen ep af en toe zei ze zacht„Wat was
ze lief.''
--
En weer zyn vele jaren voorbij en Ida ia
weer op Martinhagen.
Maar niet alleen, £9 If er met haar man. Marie
De redactie van De Zeeuw, die dit protest
uit den boezem van onze arbeiders voortge
komen, heeft willen smoren, moet zelf maar
uitmaken of hare handelwyce is goed te keuren.
Van een ruimen blik getnigt ze, naar het ons
voorkomt, niet.
Namens de gedelegeerde-vergadering vin
den Middelburgsehen Bestuurdersbond,
D. BIMMEL, Voorzitter.
G. WOLDERS, Secretaris.
ONDER Wl J2ERS J AAR WEDDEN.
Geachte Redacteur
In uw verslag van de laatste raadszitting
heeft my zeer getroffen wat een der heeren
raadsleden in het midden bracht, vóór de be
noeming van een hoofd van school A plaats had.
Vooral de gulle erkentenis, dat een onderwyzer
de gemeente vele jaren yverig en taktvol
gediend had voor een „karig loon", deed me
goed. Ieder, die weet hoe de onderwyzers
hier beloond worden on waarde hecht aan goed
onderwys wie durft in dezen tyd openiyk
bekennen daaraan geene waarde te hechten
zal de woorden „karig loon" niet te kras
vinden, 't Is voor de hoofdplaats der provincie
Zeeland eenvoudig eene schande hare onder
wyzers zoo laag te bezoldigen
Als ik het wei heb, dan heeft het boven
bedoelde raadslid indertyd het initiatief ge
nomen de jaarwedden van burgemeester en
wethouders te verhoogen, welke ambtenaren
z. i. dus ook te „karig" bezoldigd werden
Nu zon ik gaarne aan ZEd. de vraag willen
doen, hopende daarmee niet onbescheiden te
zgn„Zoudt u nu ook voor andere „karig"
bezoldigde ambtenaren eens het initiatief wil
len nemen hunne ook lage jaarwedden te
verhoogen
Zeker, 't is waar, met bet laatste zult u
wellicht meer tegenstand ontmoeten dan by
het eerste het geval geweest ia. Onder de
kerkeiyken, die in onzen raad zitten, zullen er
zgn, die misschien zullen zeggen, dat het on
derwijs al zooveel geld koet, eu dat het zoo el
welletjes ia.
In het laatste verkiezingsnummer van De
Zeeuw althans werd eene klacht geuit over
het dure van het „liberalistische
schoolstelsel"
Waarom niet „liberale" schoolstelsel
Enfin, laten de liberalen ter wille van de goede
zaak maar eenigen smaad geduldig dragen
Der kerkelijken schoolstelsel, de schooi van
iedere sekte, ja zelfs van iedere party, en die
door den staat bekostigd, zooals ik door ker
keiyken heb hooren sanpryzen, sou zeker veel
goedkooper zynDwaas is, wie 't gelooven
wil.
In de praktgk bewijzen de kerkeiyken
zeer zuinig met 's lands penningen te
kunnen huishouden. Hier in Middelbnrg bv.
zgn twee kerken voor de Hervormden, die
per Zondag vier banrten eischen, als ik goed
ingelicht ben. Nu geef ik het in tienen te
raden, hoeveel predikanten men daarvoor niet
„karig" onderhoudt. Raden is eigenlijk 't
woord niet, immers ieder Middelburger kan
weten, dat daarvoor vier, neen, wat zeg ik?
zes, zegge zes dominees schijnen noodig te zyn.
Zoo zyn de kerkeiyken! Onvergeeflyk in
consequent! Den een met een hongerloon
voor veel arbeids afschepen, den ander voor
weinig arbeids ruim beloonen.
Een der kerkeiyken in den raad zal zeker
weer aankomen met„De „Christeiyke" onder
wyzers hebben ook een karig loon, ja zelfs
nog kariger dan de openbare onderwijzers,* de
laatste moeten het er dus ook maar mee doen."
Wat heerlijke, achting afdwingende logika
't Zal zeker „Christelijke logika zgnFi done l
Conservatieven onder de raadsleden zullen
Maar genoeg
U vindt, geachte heer redakteur, u vindt
wellicht myn „ingezonden" al wat lang voor
de zaak. Daarom basta 2
Dat dit stukje er toe by dragen moge, dat
de jaarwedden der onderwyzers te Middelbnrg
zoodanig verhoogd worden, dat zy, die jaar
wedden nl., met glans kunnen doorstaan de
vergeiyking mat onderwyzersjaarwedden in
sommige andere gemeenten met een ongeveer
geiyk aantal inwoners 1 Dat zy zoo
Uw. dr.
PANDARUS.
Winzingen heeft een groote meisjesschool ge
sticht en daar zgn Ida en haar man aan ver
bonden.
Van de blauwe livery Is niets gekomen,
maar Ida is er niet minder tevreden om. Met
haar stiefmoeder leeft ze in vrede, ter wille
van haar vader.
Op Martinhagen is bruiloft. Mathilda en
George Peters trouwen samen. Daar moest ze
by zgn.
En wat een knap paar! Hy is een flinke
man geworden, en Mattel zelf? Als iemand
haar juffrouw Martinsen noemt, bloost ze als
een pioenboe moet dat gaan als ze mevrouw
Peters heet? Goed dat ze haar hoofd achter
een breedan rog kan veratoppen.
Anna is geëngageerd met Henry Rutsch.
Zoo gauw by een hoeve heeft, trouwen ze.
Jochem en Lena maken het goedze zyn
yverig, maar gierig en eigeawga. „In den
mond zyn ze vroom," zegt dominé Mander,
„maar hun hart is van steen
Doortje is ook getrouwd, ze woont in 't
zelfde huisje waar haar moeder woonde, die
nu achter woont. Ida zocht ook haar op.
Met trots wees Doortje haar kindje. „We
hebbe der Ida gedoopt", zei ze, „en slim dat
ze isAls we zeggenIda lach eens, dan
lach zo, nou, lach er isEu beiden lachten,
de groote Ida en de kleine.
EINDE.
Stoomdrukkerij - D. G. Kröber Jr.Middelburg.
