MIDDELBURGSCHE COURANT.
Vrijdag
6 Juli.
W. 157.
143" Jaargang.
1900.
Dese courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en feestdagen.,
per kwartaal, zoowel voor Middelburg als voor alle plaatsen in Nederland franco p.p., f Ho-
Afzonderlijke nummers kosten 5 cent.
Thermem@tsr
Middelburg 5 Juli 8 u. m 63 gr. 12 u. 67 gr.
*v.4u62gr.F.Verw. mat. W. w., bew. regenachtig.
Agenten
Te Vlissingen: C. N. J. de Vet Mbstdaohj te
GoesA. G. Boltjit, firma Wed. de Jonsï.
Advertentiën: 20 cent per regel, fteboorte-, dood- en alle andere familieberichten en
Dankbetuigingen van 1—7 regels 1.50; elke regel meer 20 cent. Reolames 40 cent per reg
ttroote letters naar de plaats die sjj innemen.
Tot de plaatsing van advertentiSn eu reolames, niet afkomstig uit Zeeland, betreffende
Handel, ~N0verheid en Geldwezen, is uitsluitend gerechtigd het Algemeen Advertentle-Buree?
A. DE LA MAR Azn.f N.Z. Voorburgwal 208, Amsterdam.
Het nieuwe ontwerp der
Ongevallenwet.
Zeer spoedig na de verwerping door de
Eerste kamer van het wetsontwerp tot wet
telijke verzekering vau werklieden tegen
geldelijke gevolgen van ongevallen in be
paalde bedrijven heeft de Regeering een
nieuw wetsontwerp van dezelfde strekking
ingediend, dat met evenveel spoed door de
Tweede kamer aan het afdeelingsonderzoek
is onderworpen. De politieke vraag, of de
Regeering het gerezen constitutioneele con
flict op de meest aanbevelenswaardige wij ze
tracht op te lossen, laat ik bij de bespre
king van het nieuwe ontwerp liefst rusten.
Het is van overwegend practiech belang,
dat spoedig de invoering van een goed
stelsel van ongevallenverzekering bereikt
worde, met hooghouding van de beginselen,
waarop onze sociale wetgeving rusten moet;
beginselen, die door een groep leden der
Eerste kamer ten eenenmale zijn miskend.
Of dit doel zal worden bereikt langs den
door de Regeering ingeslagen weg, kan alleen
de uitkomst leeren. De regeering stelt
zich thans blijkbaar tot taak als middelaar
te fnngeeren tusschen de twee takken der
vertegenwoordiging. Tot de Tweede kamer
richt zij thans het verzoek, op het centra-
liseerende stelsel van het ontwerp uitzon
deringen toe te laten, zooals in adressen
van werkgevers werden verlangd, wier be
zwaren tegen het eerste ontwerp werden
gedeeld door enkele leden der Eerste
kamer, die ongevallen-verzekering op pu
bliekrechterlij ken grondslag niet absoluut
verwierpen. Indien voor het nieuwe ont
werp een meerderheid in de Tweede kamer
gevonden wordt, dan zal de Regeering, ge
steund door dit votum, trachten de min
derheid van 20 tegen 29 stemmen in de
Eerste kamer tot eeae meerderheid vóór
het ontwerp te doen aangroeien, hetgeen, in
het licht der daar gehouden dissussiën, niet
onwaarschijnlijk is.
Slaagt de poging der Regeering, dan zal
men haar dank moeten weten, dat zij de
rol van bemiddelaar heeft willen vervallen.
Slaagt zjj niet, dan zullen de verkiezingen
van het volgende jaar de richting moeten
aangeven, waarin de strijd over de ver'
plicht© ongevallen-verzekering zal zijn voort
te zetten.
Het aanknoopingspunt voor de voorge
stelde uitzonderingsbepalingen in artikel 53
tot 61 van het ontwerp vormen de in No
vember 1899 in de Tweede kamer behan
delde amendementen—De Beaufort c.
De Savornin Lohman c. s.
Beide amendementen hadden ten doel om
naast de verzekering bij de Rijksverzeke
ringsbank, welke regel zou blijven, de gele
genheid te openen voor werkgevers, om hel
geldelijke risico der ongevallen in hun bedrijf
op andere wijze te dragen dan door premie
betaling aan de Bank volgens de door de
Bank opgemaakte rangschikking der bedrij ven
in gevaarklassen. Ongeschonden bleven
hierdoor de hoofdbeginselen der wet, dat
de aanspraken van den getroffen werkman
op uitkeering wettelijk verzekerd zijn en dat
het onderzoek van het ongeval, alsmede de
vaststelling der schadeloosstelling vanwege
de Rijksverzekeringsbank plaats vinden. De
regeling van den geldelijkena"toestand
werkmans, wien een ongeval overkomt, werd
dan niet aan den patroon overgelatenhet
verschil met de gewone organisatie lag
uitsluitend in de fiuantiëele verhouding tus
schen werkgever en Staat, hetgeen buiten
den werkman om gaat. Men zal zich her
inneren, dat het amendement-De Beaufort
met technische medewerking van het
Departement 7an Waterstaat tot stand kwam
en de strekking had den werkgever te
veroorloven, zelf het risico te dragen,
mits een pand gevende of hypotheek stellende
voor de nakoming zijner verplichtingen en
mits hij bij elk ongeval de gelden voor de
tijdelijke uitkeering fonrneerde of, indien
een rente werd toegekend, de contante
waarde van die rente bij de Bank stortte.
Het ameudement-Lohman strekte om den
werkgever te veroorloven, zoowel zelf het
?iaico te dragen als dit over te dragen aan
eene verzekeringsmaatschappij, onder gelijk
soortige waarborgen als in het amendement-
De Beaufort werden gesteld. Dit laatste
werd verworpen met 56 tegen 31 stemmen,
dat van de heeren Lohman c. s. met 49
tegen 38 stemmen.
Het voorstel, dat de Regeering nu doet,
bestaat uit eene combinatie van de twee
amendementen. Tegen het voorstel-Lohman
voerde de Minister Lely onder meer het
bezwaar aan, dat het onduidelijk en onvol
ledig was geredigeerd en niet voldoende
aansloot bij de overige bepalingen van het
ontwerp. Dit bezwaar is thans opgeheven
door eene nauwkeurige formuleering van
het voorstel, welke uit den aard der zaak
i sterke gelijkenis vertoont met de
redactie van het amendement-De Beaufort.
Aan het gronddenkbeeld van den heer
Lohman wordt echter gevolg gegeven, door
den werkgever zoowel het zelf dragen van
het risico te veroorloven, als het overdragen
daarvan aan eene naamlooze vennootschap
of rechtspersoonlijkheid bezittende vereeni-
ging. De waarborgen worden wederom
gezocht in het doen geven van pand of
hypotheek en in het doen storten van de
tijdelijke uitkeeringen of van de contante
waarde der toegekende renten.
Tegen het voorstel bestaan onmiskenbare
principieele bezwaren, welke destijds bij de
behandeling der twee amendementen door
den minister en vooral door den heer Vee-
gens werden uiteengezet. Indien de werk
gever, in plaats van jaarlijks een vast
bedrag als premie te storten, telkens wanneer
zich een ongeval in zijn bedrijf voordoet,
som gelds moet storten voor de ver
goeding, welke in dat speciale geval vereischt
wordt, ontstaat er voor den patroon een
belang om het ongeval geheim te houden
en de zaak met den werkman af te doen
door hem persoonlijk een geldsom ter hand
te stellen. Tegen zulke ontduikingen van
de wet bevat echter het ontwerp strenge
strafbepalingen. Gevangenisstraf van ten
gste zes maanden wordt gesteld op het
opzettelijk niet voldoen aan de verplichting
tot aangifte van een ongeval en van ten
gste drie jaren op het opzettelijk doen
eener valsche verklaring omtrent een ongeval.
Hierin ligt een waarborg, dat niet licht
tot wetsontduiking zal worden overgegaan.
Een ander bezwaar, aan het voorstel ver
bonden, ligt hierin, dat een werkgever met
geringe financieele draagkracht het er toch
op zal wagen, zelf het risico te loopen, doch
dat hij, bij het voorkomen van een Massen-
Unglück in zyn bedrijf, niet bij machte zal
zijn de vereischte sommen te storten, en
ook het gegeven onderpand onvoldoende
blijkt. Waarschijnlijk zullen de eischen, bij
algemeenen maatregel van bestuur te stellen,
ten aanzien van de door de werkgevers te
verstrekken waarborgen, in den regel wel
voldoende zijn, maar geheel uitgesloten is
het toch niet dat het omgekeerde het geval
blijkt te zijn. Het zelf dragen van het
risico is en blijft eene afwijking van het
assurantie-beginsel, dat, evenals het zelf
dragen van het risico van brand, gevaarlijk
kan zijn voor hen, wier zaken niet zoodanigen
omvang bezitten, dat zij een eigen assurantie
fonds kunnen stichten.
echter een voordeel, dat men niet uit het
oog mag verliezen, wil men een billijk oor
deel vellen. Werkgevers, die de voorkoming
van ongevallen in hun bedrijf door veilig
heidsmaatregelen tot een groote hoogte heb
ben gebracht, kunnen waarschijnlijk volgens
het nieuwe voorstel op goedkoopere wijze
in de verzorging van door een ongeval ge
troffene voorzien dan door jaarlijksche premie
betaling, gegrond op rangschikking in een
gevaarklasse, welke een gemiddeld bedr
gevaar zal betreffen, dat allicht hooger zal
zijn dan het werkelijke gevaar in hun be
drijf, Als prikkel tot het inspannen van
alle krachten, teneinde ongevallen in de
indnstrie te voorkomen, heeft het zelf dragen
van het risico ongetwijfeld waarde, allereerst
voor de werklieden, die aan bedrijfsonge
vallen zijn blootgesteld.
Dit voordeel vervalt, indien het risico
I tegen premiebetaling wordt overgedragen aan
Jeene verzekeringsmaatschappij. Het is ook
'twijfelachtig of die overdracht in andere
opzichten voordeel zal opleveren en op ruime
schaal toepassing zal vinden. Verzekerings-
happijen, die zich met ongevallen
verzekering inlaten, keeren altijd bij over
lijden of blijvende invaliditeit een zekere
kapitaalsom uit, doch geen rente. Worden
zij tot het laatste verplicht, dan komt in de
berekening een nieuwe factor: nl. de sterf
tekans der rentetrekkers. Het is de vraag
of de premiën der maatschappijen, gegrond
op de eischen der wet ten aanzien der uit
keeringen, niet hooger zullen blijken te zijn
dan de premiën der Rijksverzekeringsbank.
Ten einde tegemoet te komen aan het
bezwaar, dat de werkgevers, die geen premie
aan de Bank behoeven te betalen, niettemin
hun aandeel in de administratiekosten der
ongevallen-verzekering zullen moeten voldoen,
stelt de Regeering voor alle administratie
kosten ten laste van het Rijk te brengen,
'terwijl het bijeenbrengen van een afzonderlijk
reservefonds voor de Bank onsoodig wordt
geacht en de bijdragen voor dat fonds der
halve ook vervallen. Hierdoor wordt de
verzekering goedkooper voor alle werk
gevers en wordt de administratie, vooral
tegenover de werkgevers die eigen risico
dragen, veel eenvoudiger. Voor de schatkist
is dit geen gering offer; stelt men de admini
stratiekosten op f 0,50 per jaar en per
werkman, dan zal het Rijk enkele tonnen
gouds per jaar voor de ongevallen-verzeke
ring moeten uitgeven.
Het komt mij evenwel voor, dat dit be
zwaar niet overwegend is. Ofschoon de
kosten in de eerste plaats terecht ten laste
worden gebracht van de bedrijven, is de
instelling der ongevallenverzekering tevens
een groot openbaar belang, dat als zoodanig
een offer van de schatkist rechtvaardigt.
Stip ik ten slotte nog aan, dat de werk
kring der plaatselijke commissiën van advies
wordt verruimd, door haar de bevoegdheid
te geven beroep aan te teekenen tegen de
beslissingen der Rijksbank en hierdoor in de
eentraliseerende richting eene verbetering
is aangebracht, dan is het overzicht van
het nieuwe ontwerp der ongevallenwet ten
einde.
Aan de groote wijziging, door het over
dragen van het risico aangebracht in het
oude ontwerp, zal, wegens de principieele
bezwaren, een geestdriftige ontvangst by
alle voorstanders van verplichte ongevallen
verzekering niet ten deel kunnen vallen.
Toch is het betrekkelijk waarschijnlijk, dat
de artikelen 53 tot 61 een meerderheid in
de Tweede kamer zullen verwerven. Het
voorstel der regeering vormt toch een com
promis tusschen twee tegenstrydige opvat
tingen, waardoor wellicht het ontwerp in
veilige haven kan worden gebracht. Wij
staan thans niet zuiver meer voor de vraag,
welk stelsel van ongevallen-verzekering het
beste is. Er is een factor in de berekening
romen, welke er in November 1899
niet was, nameiyk de overweging dat op
nieuw aan de Eerste kamer een ontwerp op
publiekrechtelijken grondslag moet worden
voorgelegd, waarin aan sommige bezwaren
van werkgevers wordt te gemoet gekomen,
Door dit mogelijk te maken, bewijst men n». i.
aan de zaak der sociale wetgeving een
beteren dienst, dan door het nieuwe ontwerp,
uit een gevoel van wrevel over de conser
vatieve beslissing der Eerste kamer, geheel
van de baan te schuiven.
Laat ons das hopen dat de Eerste kamer
spoedig opnieuw voor het vraagstuk
plaatst zal worden.
Amsterdam, 3 Juli 1900.
Mr J. KRUSEMAN.
kennen, dat die onder het hnidige regime wordt
gemist, en naar onze meening, op den grond
slag van het thans geldend systeem, ook niet
te verhrygen is. zy, die de militaire straf
procedure wilien behouden, juist ter wille van
de tucht, stellen o. i. aan de anbordinaire ver
houdingen in het leger te lage eischen. Zjj
maken het zich, wat de handhaving van de
tucht betreft, om het zoo eens uit te drnkken,
te gemakkeiyk. De behoefte aan een „eigen"
rechter is een miskenning van de bracht en
de stevigheid van de grondslagen der onder-
geschiktheid, terecht het weEen en de ziel van
den militairen dienst genoemd.
Een meer zydelingsoh voordeel van eene
berechting buiten de militairen om zien wij
hierin, dat men geleidelik het vooroordeel ial
laten varen als zonden officieren en soldaten
saam eene afzonderlijke kaste vormen met
eigen recht en eigen onrecht.
Aldus schrijft de militaire medewerker der
Amh. Crt.
plaats had op de Rommelbade, gecommandeerd
door kapitein M. F. Stevens, en geinspecteerd
door kapitein W. G. Spronken, commandant
van het Algemeen depót van disciplinebij af-
weEigheid van den luit.- kolonel Bonemeijer.
De batal j onamucisk voerde eenige nemmer e uit.
In beide gemeenten woei van de openbare
en enkele bijzondere gebouwen de vlag.
Dein Zeeland geplaatste kommiezen-
verifioatenr 3a categorie bij 's rijke belastingen
Th. G. van Silfhont te Ternenzen, H. H. Beek
Hanaweert en AI. Niehof te Vliasiugen
rijn, ingegaan 1 Juli, bevorderd tot kommies»
verif. 2e catagorie.
KLASSIEKE LETTEREN EN 8ROOD.
Dezer dagen waarschuwde de Amsterdamsche
hoogleeraar Hngo de Vries tegen den over
vloed van studenten in de plant- en dierkunde,
die weldra geen behooriyk bestaan meer zollen
knnnen vinden.
Dit doet Dr. Nassau Noordewier Sr., te
Delft, in de N. B. Crt. sohryven:
Prof. De Vries heeft gelijk, dat hjj bijtijds
waarschuwt. Diezelfde waarschuwing, op een
ander gebied, vroeger vernomen, zon misschien
menig jonkman hebben teruggebonden om
in de klassieke letteren te gaan stndeeren.
Hoewel het voor velen te laat is, wil ik toch
met een onkel woord ieder, wien zijn leven lief
is, wgzen op den trenrïgen stand van safcen.
Zes jaren minBtene op het gymnasium, zob
jaren aan de academie geploeterd, met groote
opoffering der, meest arme, familie, eindelijk
aan het eind gekomen, gepromo veerd, misschien
wel cum laudet en dan in de eerste jaren niets
of bijna niets. Enkele privaatlessen voor minder
geld dan gevestigde leeraars en bongeriyden
dat is het doel der tegenwoordige jonge
doctoren in de klassieke letteren, die geen
fortnin hebben, en dat is de regel.
Wacht eens, ik vergat iets, daar komt een
betrekking open in Alkmaar. Daar kan een
doctor geplaatst worden op een traktement
van f 1000. Wel, wel 1 En op een patticnliiere
inrichting in Leeuwarden ook zoo ietB heer
lijke; zeer veel lesuren en een minimum
inkomen. En daar vechten de jeugdige pro-
letariè'rs nog om; daar kannen ze dan mager
worden en opdrogen.
De toestand wordt gaandeweg erbarmeiyk.
Ik waarschuw duo by dezen alle toekomstige
en tegenwoordige studenten, om niet in de
klassieke talen te gaan etudeereu.
Waarin dan? zult ge vragen.
Daarop kan ik geen antwoord geven, of
't moest zijn: stndeert in het geheel niet, als
geen bijzondere roeping en aanleg hebt
voor stadie, wetenschap eu armoê lijden.
Middelburg 5 Juli.
kon. besluit
aan D. C. E. de Bats, wed. P. Pichal
adjunct-commies le klasse ter provinciale
griffie van Zeeland, een pensioen verleend
van f 454
zyn benoemd tot ontv. der dir. belast, enz.
te EIburg c. a. J. L. Zunr, ontvanger te Leek
te Dragten c. a. E. Hemmes, ontvanger
te Workum c. a.te Gorredyk e. a. F. Fok
ontvanger te Sexbierum c. a.; te Litb
J. F. J. Mzrtens, ontvanger te Hasselt
te Maastricht (buitengemeenten) A. H.
de Joncheere, ontvanger te Kerkrade (station)
is benoemd by het wapen der infanterie, by
het 6ie rag. tot kap, de eerste luit. J. P. C.
Hardie van het 2de reg.;
is de kapitein J. F. P. Bekkers, van het 5 ie
rag. inf., op aunvraga op pensioen gesteld ten
bedrage van f 1679 'sjsars;
is in zgn rang overgeplaatst bij het reg.
grenadiers cn jagers de eerste-Init. J. P. S.
Verberne, van het 5a reg. inf.
Zaterdag verleent de minister van binnen-
landsche zaken geen audiëntie.
UIT STAD EN PROVINCIE»
Blgkens een in de St. Crt. geplaatsten
staat van afkoop van tienden over het jaar
1899, zyn van het kroondomein in Zeeland
afkoopen gesloten tot een be&rag van f 15.104.90,
en van tienden aan particulieren tot een be
drag van f 9199.43.
Ter eere van den verjaardag van H. K,
H. prinses Marie, vorstin Zn Wied, werd heden
door de garnizoenen alhier en te V1 i
s i n g e n parade gebonden. Hier ter stede had
zij plaats geheel overeenkomstig het in one
vorig nommer gemeldez0 trok slechts weinig
MILITAIRE RECHTSPRAAK.
Dat de Juristen-vereeniging" met. een flinke
meerderheid een speciale militaire rechtspraak
heeft in den ban gedaan, vervnlt one met
biydachap, al zien wy niet voorby, dat van
regeling dezer materie nog weinig in 't zicht
is, en al is het geenszins zeker, dat de kryge
raden cum annexis nn hun langsten tijd heb
ben geleefd.
D8 beste waarborg voor legerfcueht zienf publiek.
w0 in rechtszekerheid, en niemand^kan ont«Te Vlissingen werd de parade, die
Uit Goes sohryft men ons:
Men kent de geschiedenis van Staring'#
Hoofdige Boer.
Nadat de predikant de noodzakelijkheid be
toogd had van een broei e „op 't smalste,
naast de voord, uit planken van 't geringste
soort" had men de poppen aan 't dansen.
Het stuk kwam ernstig op 't tapijt
En wat men hoorde, wijd en zijd,
Was vier maal dertig dagen lauk
Slechts palen, halken, rib en plank
En driemaal dertig andermaal,
Slechts planken, ribben, balk en paal 1
Zoo ongeveer is 't hier ook.
Weken lang is 't hier over modder
En andere weken over vuilen klodder I
Grog van modder, modder-menn, diné van
modder, enz. enz. Bij Staring ctcheen 't alsof
een renzenzoldering den gsnseheo stroom
verdekken ging", en ook in Goes is modder
(nit de stadsvesten nl.) schering en Inslag.
Emigen vinden die modder nog zoo ge-
vaariyk niet. De koeien drinken toch uit de
vestgroenteboeren wasschen er hunne groen
ten in nit; de bronwerjj trekt er hetnoodige
water van. Maar dat ie niet het gevaariykste
deel. Het oosteiyk deel der stad dreigt groo-
ter gevaar. Niet alleen door het rooien der
boomen is het aantal wandelaars daar zeer
verminderd.
Wai Staringo „voord" vooral den meisjes
tot bezwaarde Oostvest is allen wandelaars
tot bezwaar, en we knnnen niemand een com
pliment maken over zyn fija reukorgaan, die
niet opmerkt de anti-odenren, welke opwellen
langs den pnblieken wandelweg.
Ook is het geen geheim, dat de Zeenwsohe
koorts baar intrede in Goes heeft gedaan, en
dank zy den nasporiugen van den Middelburg-
sohen medicus is de oorzaak daarvan bekend.
Als vry zeker mag een dsel zoo niet de
geheele schuld geschreven worden op rekening
van zekere insecten, die met bij rondere voor
liefde hunne „bakermat" vinden in een aan
miasmen rijken bodem.
Wie oogen heeft om te zien, merkt de vieze
grysaobtige bellen, die tot aan de oppervlakte
atygen, daar barsten en hare verkwikkende
geuren aan den dampkring mededeelen ter
inademing van mensch en dier.
Ei waar nn een particulier niet het recht
heeft door vuilnis- en mesthoopen den damp
kring voor zjjue buren te verpesten, daar moet
de overheid voorgaan en dus een „open riool",
zooveel mogelgk onschadelijk maken.
Of daartoe andere middelen konden aange
wend worden, moge onbesproken biyven, nn
de gemeenteraad besloot tot uitbaggeren.
E- zal dns gebaggerd worden om de Ojstveet
van haar kwaiyk riekende» inhoud te ontlasten-
Natuurlijk zal dat geld kosten, misschien veel
geld zelfa. Maar is het biliyk om, waar het
de behartiging der volksgezondheid, d. i. van
het openbaar welzijn, betreft, te spreken van
weggegooid geld?" Niet vergeten moet wor
den, dat een wandeling met vrouw en kind
voor velen een genot is, en dat genot mag
men hnn niet ontnemen. Integendeel, die ge
legenheid tot het inademen van onbedorven
lacht moet zoo raimmogeiyk gemaakt worden.
Hogelijk zal men binnenkort met Staring
erkennen
«Zoo groeide een wij «gegeven raad
Ten railden oogst van zegenzand I"
Groote en kleine wandelaars van eiken stand
en van elk geslaoht zullen weder den Oostwal
vervrooiykes, wanneer de „gordel van modder",
verdwenen zal zgn en de voor de longen na-
deelige uitwasemingen opgehonden zullen
hebben den dampkring te verpesten.
Mogeiyk zal er dan ook nog, als b0 StaringJ
een Scholte Stuggink zyn, „wiens gal door dat
werk gewekt is"; de meerderheid zal echter
erkentelijk zyn, en misschien zal nog wel
yan toepassing wezen wat de Gsldorsohe
dichter van het bruggetje opgeteekend vond:
Nog blinder, die met Juli kwam
En niets van 't groen portaal vernam,
Ter dankbetoonende offerand
Door 't maagdengild daarop geplant!
Al zyn er dan enkele Scholte Stugginh's, die
er de voorkeur aan geven om te wandelen
met den zakdoek voor den neus, liefst met
