MIDDELBIJRGSCHE COURANT.
IP. 114.
143° Jaargang.
1900.
Dinsdag
15 Mei,
FEUILLET0K.
Onheil floor onzen Senaat.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon= en feestdagen.
Prgs, per kwartaal, zoowel voor Middelburg als voor alle plaatsen in Nederland franco p.p., f 2.=
Afzonderlijke nummers kosten 5 cent.
Thermen?©*»?
Middelburg H Mei 8u. vrn. 50 gr. 19 u. 56 gr.
av. 4 u. 5S gr. F. Verw. mat. t. kr. N. O. w„, bew.
A g bs ffl n»
Te Rotte» dam: Nijgh van Ditmab.
Adverfcentïën: 20 cent per regel, ©eboorte-, dood- en alle andere familieberichten on
Dankbetuigingen van 1—7 regels 1.50; elke regel meer 20 cent. Reclames 40 cent per regel
©roote letters naar d© plaats die sjj innemen.
Tot de plaatsing van advertently .en reclames, niet afkomstig uit Zeeland, betreffende
Handel Nijverheid en Geldwezen, is uitsluitend gerechtigd bet Algsmeen Advertentie- Bureau
A. Dl'la MAR Azn., H Z. Voorburgwal 266, Amsterdam.
Middelburg 14 Mei.
Betrekkingen in Zuid-Afrika.
Voortdurend, en nu w< êr in beschouwingen,
door de jongste mail nit Transvaal gebracht,
wordt ernstig gewaarschuwd toch niet derwaarts
te gaan in de hoop daar eene vaate betrekking
te vinden.
Meer dan een is daarvan nu reeds dupe ge
worden.
Zoo lezen wij in een brh f, dato 9 April nit
Johannesburg geschreven aan de Prov. Ooerys.
m Zwolsohe Grt:
„Tan slotte een waarschuwing, die alsnog
Bobijnt noodig te zijn. Met elke boot komen
eenige Hollanders, uitgezonden door het Fonds
voor daadwerJeelyken steun in Holland, met
belofte hier een betrekking te zullen ontvan
gen. Is het niet dadelijk, dan zal door den
agent van het fonds voor onderkomen worden
gezorgd. Die agent schijnt zich deze zaken
weinig aan te trekken en zit hier ot daar aan het
front. Eerst heb ik aan deze verhalen niet
geloofd, doch ik ben geëindigd met ze grooten-
deels voor waar aan te nemen. Ten ernstig
ste moet ik waarschuwen tegen de beloften-
Wat dat fonds werkelijk beoogt, weet ikuiet,
maar die belofte voor betrekkingen, die er niet
sije, moesten achterwege biyven. Alle werk
zaamheden zijn bij de regeering ingekrompen;
voor den oorlog, fog het commissariaat, bij het
informatiekantoor, by het Boode Kruis, overal
wordt gewerkt zonder salaris. Natuurlijk
hebben enkelen salaris, doch dat is uit hoofde
van hun vorige betrekking by den staat.
Bezigheden hebben opgehouden te bestaan of
het - personeel is aanzienlijk verminderd. De
gpoorwegmaatBohappyen hebben hun -per
soneel ingekrompen, het zou my niet verwon
deren als 25 pet. buiten die maatsohappyen
ergens dienst doen. Alleen enkele vakmannen,
byv. bankwerkers, zonden werk vinden, maar
nog sohaarsch. Waar moeten das die betrek
kingen van daan komen? Zelfs geen belofte
voor later mag men doen, want we zgn im
mers niet zeker van de toekomst Dit is een
zaakje voor het comité in Pretoria, dat voor
de belangen van het Hollander element moet
waken, en zooals ik hoor heeft dit comité het
in handen genomen."
Door ons is indertyd het bestuur van dat
Fonds van daadwerTceVyken steun eene ernstige
grief gemaakt van zyn handelingen in deze.
Er werd toen echter terloops in een blaacje
de opmerking gemaakt dat wie niet begreep
dat, wanneer men door dat fonds werd voort
geholpen om naar Transvaal te gaan, dit
alleen was om te vechten, een nil mocht heeten.
Men kon toch moeilijk het doel, waarvoor
die uitzending plaats had, aan de groote klok
hangen»
Alles goed en wel. Dit was ook niet noodig;
Maar tegenover de personen, wien men eene
betrekking voorspiegelde, handelde men toch
onzedelijk door hun do waarheid te verzwygen-
Hun bad men, onder hot zegel der geheim-
HKKLKVINe,
Uit het Fransch.
van
PAUL BOURGET.
I.
■Langzaan* en ernstig had Elisabeth de
Fresne den begroeiden heuvel beklommen die,
ingesloten door een muur, het park van haar
villa vormde. Zy was gaan zitten op de rots,
waar in gelukkiger dagen een terras was aan
gelegd, om te genieten van het ruimste uit-
sieht over berg en zee, dat heel Provence
oplevert een vergezicht ióo mooi, dat men
dit deel der omBtreken van Hyó.-es den by
saam van Gosta bella geeft.
Aan hare voeten wnifden de ongelijke top
pen der dennen in den zeewind heen en weer
in de verte lag de blauwe golf, aan de eene
zjjde ingesloten door de twee lange, emaile
straatwegen van het schiereiland Glans en aan
de andere door het versterkte punt van Bre-
■angja. De eilanden Porguerolles, met zyne
getande rotsen, Port-Oroo, met zjjn wacht
toren, en Levant, met zyne kale vlakten,
sloten den gezichteinder af.
Links strekte sioh de sombere bergketen
More? nit, san welks voet Hyèrei zelf
houding, het eigenlek doel van hun gaan
moeten blootleggenniet iet» moeten voor
spiegelen dat, naar men vooruit wist, niet
zou verwezenlijkt worden, of van welker ver
wezenlijking men in de verste verte niet
zeker was.
der vorsten vleitaal en
eens burgers konink
lijke woorden.
Omtrent da ontvangst van de Nederlandsche
commissie aan hot Dnitsche Hof ter gelegen
heid van de meerderjarigheids plechtigheid
voor den Kroonprinp, wordt gemeld, dat zoo
wel de Dnitsche Keizer als da Keizer vsu
Oostenrijk zeer vriendelijke gesprekken met
de missie hebben gevoerd.
Da beide souvereinen moeten In hoogst
vleiende woorden zich hebben uitgelaten over
de beminnelijke hoedanigheden van Hare
Majesteit onze Koningin.
Ongeveer tszelfder tijd ontving H. M. het
volgende eehry ven
Mevrouw l
Door het gouvernement van de Zuid-Afri-
kaansche Ü9pubiek belast met de samenstelling
van een Europeaech legioen, ter verdediging
van desïelfa onafhankelijkheid, ban ik niet
nalaten Uwer Majesteit mede te deelen met
welk een trotsch gevoel ik het schoone Hol-
landerkorpa sich onder mijne orders zag stellen.
Ik zal het gebruiken zooals het verdient
dat het waardig zy de groote beat6maiing van
uw volk.
My zal de eer biy ven er door nader gebracht
te zyn, overeenkomstig n»yne eympsf hie en die
van het Franache volk, tot het volk van Uwe
Majesteit en te mogen denken toe
indirect het ook moge geweest zyn dat mgn
degen- een korten tijd in Uwer Majesteit*
dienst is geweest.
Indian dc taak van een soldaat in het vuur
de afstanden kan verminderen, zon het een
eenvondigen Franscbman betamen eerbisdiglijk
eene Koningin, dochter van het groote Huis
van Oranje, er op te wyzen, tot welk een
graad de bloedvermenging tueschen de Hol-
landsche en Fracsche volken een gemeenschap
van gevoelens heeft tot stand gebracht, ten
opzichte van bet kleine Boerenvolk, dat men
verpletteren wil onder machtiger legers dan
het zelf bezit.
Het zal my steeds aangenaam zyn my voor
te stelien, dat ik hier strijd overeenkomstig
de gevoelens des harten der jeugdige en gra
tievolle YoratiD, die ik te Parijs heb bewon
derd en dit kan niet anders dan de krach
ten verdnhbeien van den Franschen adfdaat,
geroepen de macht van het TransvaalBChe
Hollanderkorps te leiden.
Ik leg aan de voeten van Uwe Majesteit
mijn diepstgavoelden eerbied.
VILLEBOIS MAREUIL.
Onder dit opschrift levert de heer F. M.
Wibaut, te Middelburg, in het jongste nommer
van De Kroniek een beschouwing in verband
met de geruchten dat eene overgroote meer
derheid in de Eerste kamer tegen de onge
vallenwet zal stemmen.
De schrijve? wijst er echter op dat in het
voorloopig verslag niet poaiiief te lezen is of
er voor verwerping ®u eigenlijk een meerder
heid ishij doet nit dat veralsg eensge grepen
en levert daarop zijuc kanttekeningen.
De heer Wibaut maakt tevens de volgende
opmerking
Wy raakten er al aan ontwend van onze
Eerste Kamer veel onheil te verwachten. De
„afschaffing van de Eerste Kamer", stond nog
wel op onze programmes van democratische
hervormingen, omdat de saraeaatelliiig van dit
college in Jgarechten strijd is met alie theorie
van democratisch bestuur. Doch het was
vooral het reactionair doen van de Senaten in
andere landen, meer dan va» onze eigen goede
Eerste Kamer, dia ons dan nit de theorie ont
sproten esach niet deed vergeten. Wij bloven
den essch gedenken, doch nis geena agitatie
bleek dat wy de vervulling by tonder, driegend
achtten. Doch zoo men de booze gernchten
mag gelooven, dan z&l de Eerste Kamer, nn zy
de eerste sociale wet van eenige beteekenio
voor zich krijgt, foonen in reactionaire ge
zindheid by hare zusterinstellingen niet achter
te staan. Zóó dat wy moeten besluiten dat
wy van de Eerste Kamer enkel daarom niet
veel last hadden, omdat watten, tegen welke
de in haar georganiseerde belangen zich schrap
moesten zetten, haar nog niet waren voorge
legd. Want nu de eerste wet er is, tii is er
ook het verzet. Uit al hetwelk democraten
de leering kunnen trekken dat zy den demo
cratischer! eisch „afschaffing der Eerste Kamer"
niet tot enkel versiering van hunne programma's
moeten laten, doch bg de allereerste grond
wetsherziening moeten pogen te maken tot
werkelijkheid.
Ten slotte richt de heer Wibaut de vol
gende woorden tot de werklieden
De Nederlandsche arbeider» hebben begrepen,
dat zy in veie adressen en in moties van
meetings aan de Eerste Kamer moeten doen
weten, dat zy de verwerping dezer wet niets
winder zouden aohtan des? een ramp.
Zg moeien geen moeite sparen om de drei
gende verwerping af te wenden. Doch zoo
deze verwerping hen toch zou treffan, dan
hunnen zy het zich gezegd, houden dat er in
Nederland zoolang er een Esrete Kamer is,
samengesteld als deze, van sociale wetgeving
zoo goed als niets kan worden verwacht.
BBNOföMliS Éire&o
By kon. besluit:
is C. Petersen, lesraa? aan de H. B. S. te
Brieile, benoemd tot ridder in de orde van
Ormje-Nasaauv
is benoemd by hef pers. der mil. adm., tot
eerate-lmt.' k wartierm. bij het 7de reg. inf., de
tweede-luit.-kwartierm. J. Veeaendaal, van het
korps.
Aanstaanden Woensdag verleent de minister
van justitie geena audiëntie.
tweede kamerverkiezing.
Op eene tot den heer Van Styrum, die te
Haarlem in herstemming komt voor de Ka
merverkiezing, gerichte vraag wat hy zal doen
als hy nu gekozen wordt, antwoordde by daar"
omtient mededeeling te zullen doen als hy
net tijdstip daarvoor, gekomen achtte.
Het bestunr der Volksparty zal voorstellen
den heer Van Asch van Wyok te steunen,
f?
met hare witte huïsen ligt. Eu da heldere
zou beseheen en verheerlijkte alles t hat bosob,
tie ge-If, de eilanden, de benvels, de gevels -
de warme zon van het einde van Maart en
de paden van den tuin, die aan het park
grensden, met zijn bloeiende mimosa's, lila
irissen, witte en roode anjers, groote anemo
nen en lichte rozen.
Ia het denneabosch groeiden de heideplanten
bijna even hoog als de boomen mat hare dof
witte trossen, naast de spierwitte bloemen
van den thymlaurier. Da zeewind vermengde
zijn zilts geur met .'dien der bloemen, dien
van de hars, van de wilde struiken, van den
coosmarijn enz.
Hier en daar ontwaarde men eenige uit-
heemscha planten: reusachtige dadelpalmen, de
scherpe puntige bladeren der aloës, deyuka's.
En dit liefelQke beeld eener byna Oostersohs
lente werd nog verheeriykt door het vrome ge
lui eener kerkklok. Die stem van het kleine
kerkje, dat dengeheolen omtrek overziet, en dea
schoonen naam draagt van Onze Lieve Vrouw
der Vertroostingweerklonk door die heldere,
balsamiecbe, zachte lucht, met hare fijne,
zilverachtige trillingenzy verkondigde dat
deze verrukkeiyke lentemorgen ookdePaasch-
morgen was, en dat het feest der herleving
geheel in overeenstemming was met de levens
vreugde, welke zich alom openbaarde, terwyi
de "natuur door die zon, door die zee, door
die bloemen den zegepraal van het leven over
den Dood scheen te verkondigen*
ïïT"
Het was helaas juist dat feeat in de Kerk,
in het Laven en in de Natuur, dat die jonge
vrouw zoo bedroefd mask-te, op dezen zonui-
gen Paaschmorgen. Het sombere krip, waarin
»y gehuld was, en dat de schoonheid deser
blondine zoo aandoenlijk deed uitkomen, ver
ried een rouw, die de wanhoop in haar hart
had gebracht. Hare mooie blauwe oogen, die
byna dof waren van het schreien, schenen
pijn te doen van het heldere zonlicht.
Haar bleek gelaat betrok hoe IsDger hoe
meer by het hooren van het klokgelui.
Zy had sen^zooa verloren haar eenigen
zoon nu vier maanden geleden, en in dat
moederhart bloedde de wonde opaionw, by
act aanschouwen van al die lenêeweelde, .die
haar Audré niet meer kon zien, by het ver
nemen van dien oproep tot het gebed, daar
zQ niet meer bidden kon, aedsrt God haar kind
haar ontnomen had. Op het zonnige terras
gezeten, keek zy met den onverschilligen blik
der wanhoop om zich faaeo. Aan alle kanten
rezen beelden nit het verleden op, die reeksen
van gedachten opwekten, waardoor alle by-
zondorheden van haar ongeluk haar nog dui
delijker en pgnlgker voor den geest stonden.
Do byna plotselinge dood van een zesjarigen
knaap, aan hersenziekte, dat was op zichzelf
roods een zware beproeving maar persoonlijke
omdat het meeat dat deze gema^keiyker.iaB
de heer Van Styrum het volgende jaar weder
te vervangen zal zyn.
UIT STAD EN PROVINCIE.
Onder verwöziag naar de in dit nommer
voorkomende advertentie aangaande de toe
lating op de Ryks hoogere burgerschool alhier
merken wy nog op dat, om vry«telling van
de betaling van schoolgeld te erlangen, ver-
eiseht wordt dat
a de ouders van den leerling doen blijken
van hun onvermogen, als van dat van hun
kind, en de voogd van het onvermogen van
zyn pupil, of wel dat zy aantoomen ta wonen
bulten da gemeente, waar de school is ge
vestigd, en niet by machte z$n het schoolgeld
benevens de reis- en verbiyïkosten te betalen
b de leerling voldaan hebbe ft&ndeeizehen
van het toelatingsexamen en uit een onderzoek
biyke, dat hy van goed gedrag is, en door
bnitengewonen yver uitmunt.
Ter voorkoming van teleurstelling voor
vreemdelingen, die, zooais de heer C&reio van
Antwerpen, gaarne per automobiel een tochtje
door onze provincie willen maken maar onbe
kend zyn met de des betreffrnde voorschriften,
laten wy die hier volgen, in aansluiting op
hetgeen wy in ons nommer van Vrijdag
schreven.
Art. 87bis van het reglement op de wegen
en voetpaden iu deze provincie, dat alle wegen
beheer acht welke voorkomen op de liggers der
betrokken gemeenten, bepaalt:
,Het ie verboden de wegen te berijden met
ry of voertuigen, welke door eene mechanische
kracht worden voortbewogen.
Gedeputeerde staten kunnen, na zoo noodig
burgemeester en wethouders en, indien het een
weg betreft welke van kunstbedekkitig is voor
zien, ook de onderhoudsplichtigen, te hebben
gehoord, van dit verbod ontheffing en, onder
daarby te stellen voorwaarden, vergunning
verleeaen tot het berijden der wegen met een
daarin te noemen motorrijtuig."
Voor de gemeentewegen en straten in de
kom der gemeenten, niet op dien ligger voor
komende, is vergunning van het betrokken
gemeentebestuur noodig veorzoover hef onder
werp by eene plaatselijke verordening is
geregeld.
Wat de wegen ouder beheer van bet rQk
betreft, daarvoor behoort vergunning gevraagd
te worden by den minister vaa waterstaat
enz., wanneer het ry tuigen geldt, welke dc-or
eene mechanische kracht worden voortbewogen
en een grooter gewicht hebben dan 150 kilo
gram.
Uit een en ander volgt dus vsngelf dat de
autoriteiten onmogelijk op alle aanvragen
direct kunnen beslissen. Met den besten
wil is dit niet doeniyk. Eu men mag dit van
hesa ook niet vergen.
Maar Iaat men daarom vreemdelingen, vooral
Belgen, die zoo dikwijls onze provincie be
zoeken, zooveel mogeiyk bekend maken met
de in deze geldende bepalingen, vooral thans
nu het reiseeizoen nadert.
Wy wezen reeds op de taak, die de besturen
der Vereeniging voor Vreemdelingenverkeer in
deze kannen vervallen. Zij zouden bv. de pers
ia België in dea arm knnnen nemen en baar
verzoeken, wijzende op hetgeen de heer Csrele
ondervond, het bovenstaande te willen helpen
verspreiden. Op die wyze wordt dit bekend
onder hen die daarin belangstellen en daarby
belang hebben. Bovendien kennen die besturen
allicht personen die trouw een tournee maken
door Zeeland, en die zy iel ven tydig kannen
inlichten.
Geheel overeenkomstig het verlangen van
den overledene, die zelf de eenvond in persoon
was, werd heden middag op de algemeene
begraafplaats alhier de laatste eer bewezen
aan den heer P. B. van de Kreke, een alge
meen geacht burger.
Op het kerkhof waren aanwezig behalve
bestuursleden van de vereerJgïog V. W. en
van de Nyoerhcidsvereenigmg, die; van het
sterfhuis- af den lijkwagen hadden gevolgd om
hun medebestuurslid de laatste hulde "te bren»
eenige commissarissen van laatstge
noemde vereeniging, een tweetal commissaris-
sen van de Brandwaarbórgmaatsehapp^ ws^t"
van de overledene directeur was, de directeur
van de gasfabriek, waaraan h| een tiental
jaren werkzaam was, de predikant, ouderlin
gen, diakenen en notabelen der Eugelsbhé ge
meente, waarby de heer Van dé Kiehe het
ambt van kerkvoogd vervulde, en andere bé"
langsfellenden.
Een der familieleden dankte voor de eer,
den overledene bewezen.
Zondag te voren, in de morgen-godsdienst"
oefening, herdacht de heer A. W-Frater in
de Eagalsohe kerk, naar aanleiding vao de
woorden nit Psalm 31, vers 15 (vers 16) Mjfna
tijden zyn in uwe hand, den heer Van da Kreke
en de diensten, door deze aan die gemeente
bewezen.
By de tot Expl. vm Stap*
ia benoemd,tot klerk "telegrafistilè" kl. de heer
G.A. Tydeman te Mid de Tb n r g, thans Saki*
- Mejuffrouw' Emma Bauer,' Van M tA dèl-
del burg, verwierf, na afgelegd examen be
het Wilhelminagasthnis 'te Amifcerdam, het.,
diploma als ziekenverpleegster,
Het eerekruiis Bene Merenti is o. a. ver
leend aan den heer D. J.'Mes te M^dd el-
burglid van het hoofdoomité voor de
wereldhulde aan den Pans.
Zondagmorgen werd op hef terrein achter de
meelfabriek alhier oen voetbalwodstryd ge
houden fussohen E. M. M. II-uit VliMiogea
en O'gmpia III gecombineerd met Victoria)
nit onze stad.
De sfliop wss 0—0.
De mailboot Prins Hendrik, van da
stoomvaartmaatschappij Zeeland, is iu het droge
dok alhier geset om van buiten schoon
gemaakt te worden.
Uit Vliesingen,
In de vergadering van aandeelhohders dêf
Koninklijke Maatschappij de Schelde, Zaterdag
onder voorzitterschap van dan. heer Ar ie'Smit
aldaar gebonden, werd verslag uitgebracht,
over het afgeloopen jaar.
Het dividend ia vastgesteld pp 7
Aan arbeidsloon werd uitbetaald f 740.812,
De noodzakelijkheid van Uitbreiding voorst
voor de scheepsbouw afdeeling heeft aanleiding
gegeven tot het nemen van de 'volgende be
sluiten i
tot vergrooting vaa het aandeoleckapitsil
tot f 2.000.000
tot het sluiten eener 4tyg obligatielee&ing;
omstandigheden verzwaarden nog haf leed, en
de jonge vrouw doorleefde alles weer opnienw,
tegenover dit landschap, dat voor haar zoo
rijk was aan herinneringen.
Het spiegelende water van dia stille golf,
dat was de zee, de onafzienbare zee, waarover
haar man, Ludovic de Fresne, tien maanden
geleden naar het verre Oosten had moeten
vertrekken. Zy had hem vergezeld tot Tou
lon, als bedroefde gade, als gelukkige moe
der l Eb nu zij hem zoo noodig had om haar
te helpan om dit afaohuweiyke leed te dragen,
nu lagen er duizenden mijlen fusschen hen.
Wanneer zou by terugkomen, om de woorden
tot haar te spreken, die zy noodig had om
weer moed te krygen voor het leven, voor
haar plicht?
Welke plicht? Het klokgelui, dat haar op
riep tot de mis, dat zy door het oproer in
haar hart niet kon bijwonen, zei het h*ar
dutdeiyk genoeg.
Als mevrouw De Fresne opgestaan ware, sou
zy op den weg, die van de villa door het
boBch naar de kapel leidt, een ry tuig je, ge
trokken door een pony gezien hebben, waarin
twee kinderen zaten, evenals zy in den rouw
een jongen van negen jaar en een meisje van
acht jaar.
Die twee kinderen, Guy en Alice, waren
nit het eerste huwéiyk van haar man. Toén
zy dien zeeofficier huwde, die tevens haar
spet wsp, WM eg gehoef vjrvnld gewwit m
meielyden voor arme kinderen. Hoe had z§
zich bey vörd bun overleden mosder fcij hen
te vervangen, Zoodat zij ®u op dezen leef-öd
neg niet wisten dat zy niet hunne eigen moe
der was. Hoe had zy zich voorgenomen, toen
zy "zelf een zoon kreeg, om deze Diet voor te
trekkenen bet had haar geen moeite gekost.
Zoolang die drie blonde kopjes om haar been
speelden, lachten en stoeidm, had haar hart
zich gelijkeiyk onder hen verdeeld.
Waarom was het nu niet meer zoo?
Waarom De jonge vrouw behoefde zieh
slechts naar links te wenden, naar een punt,
dat zy maar al te goei kende, om bet ant
woord op dim vraag te vinden. Daarginds,
iohter de laatste huizen de- stad lag, ia een
vallei, het kerkhof. Sedert dea dat?, waarop
«ij met hare eigen oogen het ljjkkistje van
haar kleinen Andié aan lange touwen in den
kuil had zien glijden, had zich oen afsohu.
weiyk gevoel van baar meester gemaakt, dat
zij steeds tevergeefs bestreed; ea op dasr.s
schconen Paaschmorgen waB hot weer sterker
dan ooit. Zy kou hare stiefkinderen niet
•ergeven dat cy vrooiyk waren, dat zij
praatten, dat zy speelden, dat zij leefden in
ésn woord, terwQl die andere, haar kind,
onbewegelijk in het graf lag. Somtyds kwam
hot haar voor, en zy rilde er van, dat zy hen
haatte, alsof «y den overledene zijn aandeel
;«hu licht vreugde ar gezondheid ontstalen*
A!» ai tortj i« m ba»r I." psHS&Sf
