MIDDELRURGSCHE COURANT. re. 18. 143e Jaargang. 1900. Maandag 22 Januari. Middelburg 20 Januari. EENT TEHUIS. Verkoopingen enz. Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Prijs, per kwartaal, zoowel voor Middelburg als voor alle plaatsen in Nederland franco p.p., ƒ2.- Afzonderlijke nummers kosten 5 cent. TRerm«m«t Middelburg 20 Jau. 8 u. vm. 44 gr. 12 u. 46 gr. av. 4 u. 46 gr. F. Verw. m. W. w.,baw. AdvertentiSn voor het eerstvolgend nummer moeten deB middags vóór één uur aan het bureau bezorgd ziju. AdvertentiSn: 20 cent per regel. Geboorte-, 'dood- en alle andei'e familieberichten en Dankbetuigingen van 17 regels 1.50; elke regel meer 20 eent. Reclames 40 cent per reg< Groote letters naar de plaats die zij innemen. AdvertentiSn bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Prospectussen daarvan zgn gratis aan het bureau te bekomen. Agenten! TeTerneuzen:M.DB Jouerate Oostburg firma Ai J. Bkonswuk. Bij deze courant behoort een Bijvoegsel. Tot heden hebben wij, tegenover, de poging, die in Middelburg is aangewend, ©n, naar het schijnt, met goed gevolg, om ©en Christelijk Tehuis voor den soldaat op te richten, een strikt onzijdig standpunt ingenomen. Wij bepaalden ons tot het doen van eenige mededeeiingen daaromtrentzonder ons verder over die poging uit te laten. Naar onze meening was het ook vrij over bodig om tegenover onze lezers van ons gevoelen in deze te doen blijkenzij toch konden weten, dat de oprichting van zulk een Tehuis niet in onzen geest kon zijn. Maar aan den anderen kant lag het niet op onzen weg, en zon het zelfs vruchteloos geweest zijn, om hen, die zich voor de oprichting daarvan beïjverden, met bezwaren lastig te vallen, waarvoor zij toch stellig niet veel zonden voelen. Hunne pogingen sloegen wij, niet met sympathie, maar wel met belangstelling gade; zooals wij alles aanschouwen wat in onzen kring voorvalt en uit sociaal oogpunt de aandacht verdient. De verschillende stroomingen op velerlei gebied oefenen haar invloed uit op onze maatschappijen daarmee dient elk, die aan het openbaar leven en zyn belangen zich wijdt, rekening te honden. Wanneer wij nu een enkel woord in 't midden wenschen te brengen over deze aangelegenheid, dan doen wij dit niet omdat wjj de waarde der pogingen van hen, die voor hefc Christelijk Tehuis voor den soldaat Booveel moeite zich getroosten, zouden mis kennen of willen verkleinen, of eenigszins bun het recht zouden willen betwisten voor hunne beginselen in deze te pleiten. In- tegendeel. Maar, nu ons gebleken is van een verschil van gevoelen onder eigen geest verwanten, meenen wij, zonder beschuldigd te kunnen worden van anderer, in eigen oog goed, werk te willen bemoeilijken, ons standpunt in deze nog eens duidelijk in 't licht te mogen stellen. En dit te meer omdat wij aan een ons gedaan verzoek om met een enkel woord die zaak te steunen, meenden niet te mogen voldoen zonder verloochening van eigen beginselen. Er ia nu gebleken van verdeeldheid onder ben, die in hoofdzaak éen zijn van gelooi op kerkeljjk gebied» De heer W. J. J. Koole te Middelburg Vien men steeds de eere moet geven van &jjn hart geen moordkuil te maken, maar die tegenover partijgenoot en tegenstander altijd rondweg voor zijn gevoelen uitkomt, heeft; zooals door ons is medegedeeld, in de Nieuwe Zondagsbode de bezwaren open baar gemaakt, die hij heeft tegen het op richten van zulk een Tehuis in Middelburg. Sinds jaren ia hy lid van den Militairen hond, omdat hij een Militair-Tehuis voor eene groote garnizoensstad noodig en nuttig acht; en 't is nog slechts weinige dagen geleden, dat bij eene bijdrage opzond voor het Tehuis te Bergen op Zoom, waar, in de grootendeels roomeche omgeving, de protes tanten geen lokaal kunnen hebben, dat heel den dag beschikbaar is. „In groote garnizoensplaatsen kan men onder de zoogenaamd „minderen" nog enkele beroepssoldaten hebben, die tot denmilitairen- <5tand behooren, en met een „burger" niet kunneneigenlijk niet willen omgaan. De meeste militairen van beroep zijn echtei mannen met strepen op de mouwen, en zooals het met dezulken te Middelburg 't geval ia, daaronder zyn verscheidene ge* huwden, die in ooze burgermaatschappij medeleven, mede geacht worden, au geen apart Tehuis behoeven. „Aiö we goed nagaan voor wie al de drukte gemaakt wordt, al het geld moet verzameld en uitgegeven worden, dan zien we in wer kelijkheid slechts een handjevol miliciens, want een grooter garnizoen dan thans krQgt .Middelburg nooit." Byzondere redenen heeft de heer Koole dus, om ziju steuu niet te verleenen aan eene poging tot oprichting van zulk een Tehuis in onze woonplaats; en die redenen deelden wij reeds in ons nommer van Maan dag mee. Daarbij wees hij op het te Mid delburg bestaande Chrietelijk Yereenigings- huis in de SpaDjaardstraat, waarheen men te vergeefs trachtte miliciens te lokken. Ziedaar bijzondere punten van verschil; redenen waarom, naar de heer Koole meent, te Middelburg de behoefte aan een afzon derlijk Tehuis voor militairen niet bestaat. Maar belangrijker dan deze komt ons voor de èe^asel-kwestie, waarover onze stad genoot ook zijne meening zegt. „Is het" zoo vraagt hij „nu de tijd om 't verouderd begrip van standverschil tu6schen „militair" en „burger" te doen opleven Is het daartoe nu de tijd, nu de persoon- lyke dienstvervulling allerlei jongelieden naast elkander in 't gelid brengt. En zaL men eerlang niet verder gaan, en van alle „burgers" soldaten neen weerplieh- tigen maken En moeten die alien dan, zoodra hun haar modelgeknipt is en zij modelgekleed gaan, een poosje als wezens van andere soort worden beschouwd en be handeld Gelooft me, een milicien, die gisteren werk man, boer, student of klerk was, is het na zyn oefeningstyd alweer. Heeft hij intusschen andere lichamelyke, geestelijke of vriend» scbapsbehoeften Noemt even den naam van Dreyfus, en aacstonds herinnert gij u de verontwaar diging, opgewekt door 't militaire stands- verschil in Frankryk. Waarom voor een militair niet het gewone rechtDit heeft ieder gevraagd. Waarom den mensch Drtyfus anders behandeld dan men gewone menschen behandelt Aanschouwt het oomleger, neen, 't is geen leger, 't is de gewapende burgerijdie op dit oogenblik in Zuid-Afrika strijdt tegen een soldaten leger, dat „geen lor" waard is. Verbeeldt u eens de ziekelyke philan thropic, die ging collecteeren voor Militaire- Tehuizen in Transvaal en Vry staat! Ik kan het verBchil niet zien tusschen een wapendragend en een gereedschap to an teer end en een pennevoerend jongman. Wij mogen ons zeiven en anderen nu niet meer wysmaken, dat een tijdelijk militair buiten de maatschappy, buiten de kerk, buiten de broederlijke samenleving staat. Onlangs, op oudejaarsavond, zocht een sergeant eene plaats in de Nieuwe Kerk, niemaud in de nabyheid ontfermde zich over den zoekenden man. Hy mocht ol moest terng naar de buitenste duisternis. Schande 1" Aldus de heer Koole. En wij reiken hem, uit instemming met hetgeen hy schreef, gaarne de hand; al bestaat er tusschen ons toch nog wel eeoig verschil van opvatting. De militair dus in de maatschappyéen zijnd met de burgerij. Nu er van meer dan een zyde wordt aangestnnrd op volkswapening, op volks weerbaarheid, op een volksleger, op hei populariseeren van den dienst, is dit het juiste standpunt en verlieze men twee be langrijke punten vooral niet uit het oog: Eerstens dat meer en meer moet doordrin gen het idee, dat volk en leger samen die nen te werken voor de verdediging des lands tegen verraderlijke aanvallen van onrecht plegende groote mogendhedenen ten tweede, dat men tusschen dat leger en het volk, maar vooral tusschen hen, die in dat leger dienen, allerlei scheidsmuren van stand of geloof moet trachten weg te nemen, én allerminst mag oprichten. Daarom vragen wy wat ter wereld is het toch noodig, dat men afzonderlijke Pro- testantsche ot Roomsche tehuizen opricht? Wat heeft het geloof toch te maken mei de verdediging van ons land Het mogè waar zfjn, dat de Transvalere groote kracht vinden in hun geloof en in het vertrouwen daarop j als zy tegelij- kertyd niet met y ver weerbaar zich gemaakt of niet flink geoefend hadden, pon bon 4»i geloof alleen weinig baten. Zoo slim zijn ze zeiven welzy toonden ten minste dit teo volle te begrijpen. Bovendien, by hen bestaat een zekere eenheid in het kerkgeloofwat by een volk, met gemengden godsdienst, niet het ge val is. Daar is het dus verstandig verschil in geloofszaken zoo min mogeiyk op den voor grond te stellen, waar het een gemeea- schappeiyk belang raakt Dan zal van zelf ook het onderscheid in stand des te gereeder wegvallen, een ver schil dat by persoonlyken, en meer nog by algemeenen, dienstplicht zich hoe langer hoe minder zal doen gevoelen. Eu ook aan dat doel kan niet bevorderlijk zijn het oprichten van militaire Tehuizen, zelfs van vereeuigingen met een beslist kerkelyke kleur; welke voor een deel toch ten doel hebben onze jongens onder het toezicht te houden van geestelyke leiders, die vreezen voor afvalligheid eemersijds of voor proselietenmakery aan den anderen kant. Gaan wy dus in menig opzicht samen met den heer Koole, op dit beïangryk punt loopea onze meeningen uiteen. Eu wy gelooven zelfs dat de consequentie in deze meer is aan onze dan aan zyue zyde. Want doorredeneerende, zooals hy doet, moet men wel van zelf komen tot ons standpunt, dat men in den soldaat vooral den burger, den mensch moet zien, niet den aanhanger van het een of ander geloof. Voor de voldoening aan de behoeften van zyn hart op godsdienstig gebied zijn de kerken, de catechisaties en andere derge»; lyke samenkomsten. Bovendien staat zeker wel deze en gene hniselyke kring open, waar men hetzelfde geloof belijdt, menig jongeling dus gaarne zal vertoeven en, vooral by de tegenwoordige regeling, har» teiyk ontvangen zal worden. In die richting ligt een gezegende arbeid voor allen, die het wel meenen met onze dienstplichtigen. Of zy al de kazerne uitgaan, en zich weer begeven in een ander gebouw, waar zy toch meestal dezelfde personen ontmoe ten, met wie zy dagelijks omgaan; wat zai dat hun baten? Ontspanning zal hun dit zeker niet geven. Dan kunnen zy even goed in de kazerne bly venen dit te meer, omdat in de laatste jaren alles wordt aangewend om het hun ook daar, in de cantine, aangenaam tè maken. Er is zelfs van tot oordeelen in deze be voegde zijde wel eens beweerd, dat het te veel onttrekken van den soldaat aan het ontspanningslokaal in de kazerne ook zijne bedenkelijke zyden heeft, omdat de soldaten daardoor ontwend worden het elkaar in huh eigenJijk huis-aangenaam te maken. Maar voor 't overige vinden zy onder de burgëry een harteiyke ontvangst! ISn willen zy kennis garen, verpozing buiten de kazerne en buiten den familie kring zoeken, dat zy dan hunne schreden richten naar een Ons Huist zcoals er te Middelburg in de Wagenaaratraat een be staat, waar zy menschen van allerlei slag, van allerlei geloof aantreffen; waar zy hun kennis kunnen vermeerderen, niet eenzydig maar veelzydigwaar zij, door met men schen van verschillende levensopvatting om te gaan en van gedachten te wisseleii, anderen als mensfih leeren waarde©ren. Het zal hun blik verruimen. En de maatschappij zal er door opge bouwd worden, omdat op die wijze worden gevormd soldaten, die zich burgers biyven gevoelen en doordrongen worden van héi oeaef, dat ook in de gelederen het gelooi geen scheiding behoeft te brengen. In Ons Huis kan een soldaat, evenals een burger, een goed Te Huis vinden; én, wy noemen het dan ook een gelukkig verschijnsel, dat in den laatsten tijd hei bezoek van militairen aan die nuttige instel ling meer en meer toeneemt. Maar daarnaast zagen wy den soldaat ook gaarne een plaatBin meuigen hmselyken kring bereid, als by zelf dit niet heeft in de stad vaar by ayo dienst vervult, Het zal den band tusschen het volk en het' leger versterken, en zooals de heer Koole het, evenals wy, zoo gaarne wenscht het verouderd begrip van stands verschil tusschen mititair en burger meer en meer doen verdwynen. NASCHRIFT. In het heden verschenen nummer van de, Nieuwe Zondagsbode komt over dit onder werp, naar aanleiding van het schry ven van den heer Koole, een polemiek voor, waarbij diens meening bestreden wordt door den heer C. J. Havers en het bestuur der afdeeling Mid delburg van den Nederlandschen Militairen bond. Dit laatste verklaart categorisch dat de heer Koole geen begrip heeft, van het doel van een Militair Tehuis. Zulk een inrichting is geheel verschillend van een gebouw voor een Christelijke Jongeliogs- vereeniging." Volgens den heer Huvers is het verschil tusschen een Vereenigingsgebouw, uitgaande van een Christelijke Jongelingsvereeniging, en een Tehuis voor militairen reeds daarom zoo groot, „wijl een Jongelingsvereeniging bestaat uit leden van gelijke gezindheid, en een „Tehuis voor Militairen" toegankelijk is ook voor personen van niteenloopende gezindheid. Daar zyn in één woord allen welkom, Protestanten, Eoomseh Katholieken, Joden, ja zelfs Owgeloovigen". Alsof een inrichting met zulk een bepaalde Hervormd-orthodoxe kleur, in het bestuur waarvan twee predikanten zitting hebben en overigens personen, die eveneens een zeer geprononceerde richting op Protestantsch kerkeiyk gebied zyn toegedaan, de Roomsch katholieke en Israciitischo militairen kan en zal uitlokken tot bezoek! Laat staan de kwestie of de geesteiykheid der ëerstge- noemden dit zou toelaten. Terecht zegt de heer Koole, die sich verbaast dat juist de heer Huvers, en niet een der Hervormde oprichters van het Tehuis over deze zaak het woord vraagt, ter elfder ure kwain het protest van het bestuur in dat, men moge het vroom protestantsch©" van ©en Militair-Tehuis willen verbloemen ieder, die zoo'n Tehuis meermalen bezocht, weet dat hei toch niets anders iss Een warm medestander in zijne ideeën op dit punt vindt de heer Koole in den heer J. P. van Melle, predikant te Sluis, een man die de prakiyk van het leven goed kent, vroeger zelf sergeant is geweest, en dus tot oordeelen alleszins bevoegd. Toen bij, enkele maanden geleden, eene circulaire ontving, waarin de opriohting van een Tehuis voor militairen te Middelburg werd aangekondigd, en hem steun gevraagd werd, heeft hy aan het bestuur geantwoord, dat h| overtuigd was, dat hier goed geld naar kwaad geld gegooid werd. Verder schryff hy „Mijne overtuiging, dat het Militair-Tehuis volslagen fiasco maken moet in een garni- zoensstad als Middelburg, steunt op geheel dezelfde gronden, als door den heer Koole reeds werden ontwikkeld. Ik vind het jammer, dat er gelden worden gevraagd voor een Militair-Tehuis, terwijl er eene inrichting reeds bestaat, die ruim schoots kan voorzien in de geestelyke be hoeften van de weinige militairen, die een tehuis missen en er naar verlangen. De bestuurders zyn klaarblijkelijk van ander oordeel. Ik wenseh bun allen mogelijken zegen toe, maar als ik myn ervaring raad pleeg, zeg ikBroeders, gy brengt uwe kracht waarlijk onnuttelyk toeUwe inrich ting zal zijn om eene kazerne-uitdruk king te gebruiken een dood kindje met een lam handje. „Ook in de beg/nselkwestie, door den heer Koole gesteld, sta ik geheel aan zyn zyde. Waar het garnizoen zóo klem is als te Middelbnrg, moet met het kpart houden van de militairen worden gebroken." Ook door deze polemiek zijn wij versterkt in de meenicg dat het standpunt, blootgelegd in ons hoofdartikel, het eenig juiste is. 01T STAD EN PROVINCIE. Wy hebben te zyner tyd melding ge maakt van de belangrijk© giften, een van f 2500 en dezer dagen een van f 9200, door de firma Van Heel Zn te Goes ontvangen van den heer Joh. Steketee, vice-consul te Grand Rapids; giften, door de Nederlanders aldaar sa omatreken ingezameld ten behoeve van hun stamgenooten in Transvaal. ThanB vinden wij 'm verschillende Uollandflehe bladen de volgende zonderlinge dealing s „De voorzitter-penningmeester van het hoold- comüé van het Ned. Boode Kruis verzoekt mede te deelen, dat tot heden geen der beide bedragen door hem voor de kas van het Roodo Kruis is ontvangen." De firma Van Heel, die wy om inlichting vroegen, zónd ons de volgende ophelderings „Het cooranten-herieht als zonden die giften alleen bestemd zij a voor het Boode Kruisis foutief. De gelden zga bestemd voor hulp aan het Boode Kruis en de nagelaten betrekkingen, dos voor da Ned. Zuid-Afrikaonsche Vereent- ging te Amsterdam. Deze ontving onraiddeUijte de geiden en berichtte de goede ontvangst.'' Wy herinneren dat indertijd by onze mede- deeling omtrent die giften alleen sprake is geweest van een Transvaai-comité. Er haerschte duo eenige begripsverwarring, maar ons dunkt, dat dit dien voorzitter-pen ningmeester nog niet het recht gaf om een beiieht de wereld in te zenden, dat allióut tol aller les verkeerde gevolgtrekkingen aanleiding kan geven. Wist die voorzitter-penningmeester den asu^ gewezen en tegenover de Goesohe firma meer fatsoenleken weg niet om opheldering te vra gen Had hQ vóór hy zulk een mededee* ling deed pubiiceeren niet eerst die firma eens kannen schrijven? Na biyven wy zijne handelwyzé, op zijd zachtst uitgedrukt, zeer zonderling noemen; en voor het vervolg allerminst aaabevelens- oé aa volgens was; dig. De minister van waterstaat, handel èc nyverheid brengt, onder verwijzing naar de aankondiging in de St. Ot. van 19 Sept. jl., ter kennis van belanghebbenden, dat de beperking van de scheepvaart door de grootte schutsluis van het kanaal door Zuid-Beveland te W e« melding©, tot nadere aankondiging is ojpM geheven. Te Golfjnoplaafc geraakte Vrydag-' morgen een werkman by het dorschen mét' de hand zoodanig in de machine bekneld, dat; naar men vreest, hy drie viogers zal moeten ver» liezen. Hem werd spoedig geneeskundige hulp verleend» De onderlinge verzekeringsmaatschappij tegen het verhezen van varkens Helpt u zèloêtS te G r o e d e hield Donderdag hare jaar verga» dering, waarop tegenwoordig waren 81 leaecé Uit het verslag bleek dat de vereeniging op 1 dezer telde 10 donateurs en 97 deelnemers en dat verzekerd waren 198 varkens. In 1890 deden zieh 15 ziektegevallen voor; uitgekeerd werd f208 55. De bezittingen der vereeBiging bedragen f 2289.66, en zjjn in het afgeloopen jaar met ruim 1 260 vooruitgegaan. De inleg voor nieuwe leden werd als vroeger bepaald op f2.50, d@ uitkeering op 40 cent per kilo» gramaan de deelnemers werd ala vorige jaren vrijdom van contributie verleend over. de cerate maanden van dit jaar. De aftredend© bestuursleden H. G. Hammaober en F. M» Meyer werden met nagenoeg algemeen© stem-; men herkozen, terwyi,in de plaats van de over leden bestuursleden A. Houtzager en F. Lucieer werden gekozen Jae. Lucieer en J. Luteyn Pa» De marechaussee Giiles uit Zondert, van wien in een vorig nommer sprake was, en die zich thans met onbepaald vei lot te Ijzen» dyke bevindt, is nog lang niet hersteld» Dr. Schouten van lJztndyke is er wel in ge» elaagd uit de bovtnrug een gedeelte van den kogel te verwydereD, die in stukken ia het lichaam was gedrongen, doch aan gezien G. nu stetda pyn gevoelt in de onder rug, vermoedt men, dat ook daar nog een stufe auoet gezocht worden. Het zich voor- of 4enterover buigen, fcoat «mos veel moeste en gaat met hevige pijnen gepaard. Hoogstwaar- ut hg olijk zaj beo dan ook nog een hdele tyd duren, eer hy weer in fanoue zal knnnen treden, Door de Vereeniging tot aankoop vati kunstmeststoffen te 'a H eer-Arendakerka werd aanbesteed de levering van 46.500 KG. superphosphaat, 35.000 KG. ammoniak* superphosphaat en 18.800 KG. Ghiii-aalpete^ Hiervoor werd ingencnrevon voor alle drie partijen door P. J. v. Aardenne te Dordrecht respeeiieveiyk voor t 2.79, t 7.02 en f 9.74 j voor de superphosphaat en de amm -superphos» phaat door Pateer te Hontenixse voor f2,8673 en f 7, 48l/jj door Goenes en

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1900 | | pagina 1