GSCHE COURANT.
ST. 286.
142° Jaargang
1899.
Maandag
4 December.
Voor het vervolg.
Dftia courant verschijnt dagelijks, met uitsondering van Son- ©n Feestdagen.
Pt§b, per kwartaal, zoowel voor Middelburg als voor alle plaatsen in Nederland franse p.p., 1.—
Afzonderlijke nummers kosten 5 cent.
Thermom-eter
Middelburg 2 Dec. 8 n. vm. 47 gr. 12 u. 50 gr.
tv. 4 u. 48 gr. P. Verw. m. t. kr. N. W. w., 1. bow.
Advertentiën voor het eeratvolfjeni
nummer moeten des middags vóór één nor
aan het burean bezorgd zijn.
AdvertentfiJn20 cent per regoL Geboorte- dood- ct alle andere familieborichten sa
Dankbetuigingen van 17 regels 1.50; elke regol meer 20 cent. Reclames 40 cent per regel
Groota letters naar de plaats die zij innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige
voorwaarden. Prospectussen daarvan sijn gratis
aan het bureau te bekomen.
Agenten;
Te AmsterdamA. db La Mab Azh.; te Rotter
dam: Nijgh Sc vajs Ditmab.
Bg «leze courant behoort een Byvoegsel
Middelburg 2 December.
Bij gelegenheid der ontmoeting tnsschen
het Dnitscbe Keizerepaar en onze Konin
ginnen, Woensdag, wezen wij er met in
genomenheid op hoe het station te Vlissingen.
vooral zooals het nu is ingericht, zich bij
uitstek leent voor dergelijke zeldzame ge
beurtenissen.
Over de goede inrichting der plaats van
aankomst voor schepen en booten kunnen
wij gevoegelijk zwijgen; die is reeds van
tijden her bekend.
Maar door het, sinds enkele jaren nieuwe,
station biedt het geheel thans eene zeldzame
gelegenheid aan voor eene dergelijke vorste
lijke ontvangst.
Met vreugde wijzen wij daarop nogmaals;
en wij verheugen ons daarover te meer,
omdat eene ontmoeting als nu plaats had,
van zelf op nieuw de aandacht der gansche
wereld vestigt op het niet te loochener.
feit, dat Vlissingen een eenige zeeplaats may
genoemd worden.
Die ingenomenheid met, onze belangstel
ling voor onze zusterstad, voor wie gebeui-
tenissen, als Woensdag eene plaats had, me
hare voorafgaande bemoeiingen, bezoeker
van hooge personaadjes en aankomst van
oorlogsschepen, ook hare materieels vooj-
deelen opleveren, dwingt ons echter tot eenige
opmerkingen in haar belang.
Wij hebben het niet verbloemd, dat er bij
gelegenheid van dat vorstelijk bezoek feiten
plaats hadden, die niet te verachoonen waren
en die een slechten indruk hebben moeteD
maken op de vreemdelingen, Woensdag in
Vlissingen aanwezig.
Van verschillende kanten is daarop dan
ook reeds gewezen; en zelfs opbeer scherpe
wijze heeft deze en gene vertegenwoordiger
der pers zijn misnoegen te kennen gegeven
over de bejegening, hem aangedaan.
Uit de vele beschouwingen, daarover ge
leverd, wenschen wij slechts éen greep t<
doenze komen trouwens alle op hetzelfde
neer.
Wij laten hier volgen wat de verslaggever
van het Nieuws van den Dag o. a. schreef
»De stoet begaf zich langs het plancher naar
het Btation, en nauwelijks waren de laatste
uniformdragendeo, gevolgd door enkele haastige
matrozen met koffers en kisten van de keizer
lijke bagage, de station egang binnengetreden
en was de portière achter hen dicht gevallen,
of daar had men het lieve leven gaande. Hoe
't zoo ganw gebeurde, is haast niet te begrij
pen, maar in een oogenblik ontstond er in de
hal een geweldig tnmnlt. Het bleek, dat de
maatregelen van orde, door de Vlissingsche
politie genomen, niet alleen onvoldoende
waren, maar dat er bovendien een font was
gemaakt. Er war8n nl. te veel toegangs
kaarten voor de stationshal uitgegeven, niet
door de Staatsspoorweg-Maatschappij, tot wier
terrein het behoorde, maar door den burge
meester van Vlissingen en den Duitschen con
sul, die, in hnn goedgeefschheid en hnn
streven om de menschen ter wille te zijn, te
veel toeschouwers hadden toegelaten.
Daarna kwam het onhandig, daarna zenuw
achtig, ten slotte zelfs ruw optreden van den
Vlissingachen inspecteur van politie, die zijne
maatregelen verkeerd nam en daardoor de ver
warring nog grooter maakte. Hij werd zelfs
tegen wil en dank in het levensgevaar^ke
gedrang medegesleept.
Op het perron, in de ot middel lijke nabijheid
van de salons, waar de vorstelijke personen
vertoefden, was 't nog erger. De spoorweg
autoriteiten waren onmachtig om iets te doen
en de politie was het hoofd kwijt. Er werd
gedrongen, zóo, dat er ruiten van de deuren
op het perron werden ingedrnkt en vrouwen
begonnen te gillenhet publiek, dat buiten
het station stond, begon op te dringeD, brak
het gesloten hek open en drong tot op de
perrons, en zelfs tot in de gelederen van de
schatterseerewachtkortom: er heerschteeen
onbeschrijfelijke wanorde.
't Is te hopen, dat Hunne Majesteiten dit
niet zoo gehoord hebben. Deze hadden zich
intussohen in het ontvangstsalon begeven,
waar de vorstelijke personen korten tijd in het
jjua omringend talrgk gezelschap vertoefden.^
En het slot van zijn verslag luidde:
„De slot-indruk is, dat alles naar wensch is
afgeloopen, waartoe de fraaie, stralende herfst
dag niet weinig bijdroeg. Maar of de Vlissing
sche politie-commissaris van de Vorstinnen
het gebruikelijke bedankje voor de haudbaviog
van de goede orde aan het station heeft
gekregen, betwijfelen we wel een beetje."
En in denzelfden geest luiden meerdere
klachten.
Wij kozen met opzet de vorengaande, om
dat zij stellig niet geschreven is onder den
eersten indruk, later verscheen dan de an
dere en de schrijver nog al den tijd heeft
gehad haar ernstig te overwegen.
Er heerechte dus Woensdag aan het sta
tion te Vlissingen eene schromelijke verwar
ring de handhaving der orde liet zeer veel,
zoo niet alles te wenschen over.
Ook de pers is daarvan dupe geworden.
Doch daarover later.
Wij hebben nu in de voornaamste plaats
het oog op de bejegening en de houding
van het publiekop de verantwoordelijk
heid der daartoe geroepen autoriteiten tegen
over de vorstelijke personen.
Dezen zullen, dnnkt ons, geen gunstigen
indruk gekregen hebben van de zorg, die
men jegens hen genomen had. En keizer
Wilhelm, die, naar men beweerde, er bij
zonder op gesteld was, dat hij zoo min
mogelijk door het publiek werd lastig ge
vallen, zal wol vreemd hebben opgezien,
toen bij bemerkte hoe weinig men daaraan
zich had gestoord.
Ja, zoo men zelfs een demonstratie tegen
Z. M. op touw had willen zetten, ware daar
toe alle gelegenheid geweest.
Gelukkig was men verstandigerverstan
diger ten minste dan zij, die het idee heb
ben opgevat, om bet Heil dir im Siegeslcranz
te doen spelen, waarvan de melodie, geheel
gelijkend op het Engelsche volkslied, in
•leze dagen allicht het sein had kunnen
geven tot onverwachte en ongewenschte be
toogingen.
Genoeg, alles is goed afgeloopen, on
danks de slechte regeling van het geheel.
Wie heeft daaraan echter schuld
Zullen wij, als zoovelen, die werpen alleen
op de politie
Wij willen er eerst uitdrukkelijk op wijzen,
dat alles in den kortst mogelijken tijd moest
geregeld worden. De komst der koningin
nen werd eerst laat bekend.
Natuurlijk is, toen daarvan officieel be
richt was ontvangen, door de autoriteiten
direct de hand aan het werk geslagen om
de noodige maatregelen te nemen.
Maar nu zal er, dunkt ons, eigenlijk eene
begripsverwarring hebben plaats gehad, wie
de hoofdleiding in handen had.
Naar wij meenen, is de toestand aldus
op de perrons en in de hal heeft de directie
van de Maatschappij tot exploitatie van Staats
spoorwegen, wijl haar die terreinen in eigen-
dom toebehooren, alleen recht van optreden.
Op de pontons ten behoeve van de Zeeland
heeft de hoofdingenieur van den Rijks
waterstaat het gezag in handenen op de
pontons voor den Provincialen dienst de
hoofdingenieur in Zeeland.
De politie kan op die terreinen natuurlijk
steeds optredenmaar het burgerlijk gezag
moet zooveel mogelijk waken niet in anderer
rechten te treden. En dit schijnt Woensdag
niet in het oog te zijn gehouden.
Volgens den schrijver van het door ons
aangehaalde werd de verwarring ook veroor
zaakt door den grooten stroom van personen,
die kaarten hadden ontvangen van den Duit
schen consul en den burgemeester.
Duidelijk is het ons niet, met welk recht
die beide heeren bewijzen van toegang af
gaven voor terreinen, waarover zij niets te
zeggen haddeD. Waren zij daartoe gemach
tigd door den directeur-generaal der Staats
spoorwegen
Hij toch alleen had over het stations
emplacement en de hal te beschikken.
Maar in elk gevalde bewijzen van toe
gang waren afgegeven. Het is dus moge
lijk, dat de schrijver in het N. v. d. D.
gelijk heeftmaar een feit is het ook, dat die
stroom bezoekers onnoodig vergroot werd door
het al te ruime gebruik dat door velen, die
voor hun persoon, vaak alleen om hunne
betrekking, gelegenheid hadden om in de,
naar het heette, afgesloten ruimte zich te
bewegen, werd gemaakt door hun gansche
gezin mee te brengen. Dit verzwaarde de
taak der politie niet weinigwant op die
wijze kreeg men van zelf eene opeenhooping
van menschen, die bij de minste verwarring
stoornis veroorzaakte. Maar de grootefout
schuilde in het niet te loochenen feit, dat
het geheel niet goed afgezet was en dat er
geen voldoende contröle werd gehouden of
zij, die binnen het terrein waren, wel voor
zien waren van een kaart. Op een gegeven
oogenblik bevonden zieh toch in de bal en
op het stations-emplacement tal van personeD,
die stellig geen uitnoodiging hadden.
De verwarring begon, toen de vorstelgke
personen van de ponton naar de wachtka
mers zich begaven. Op dat oogenblik sloot
zicb plotseling achter ben aan een groote
menigte, die door de toegangen tot de hal
waren gedrongen, terwijl de politie mach
teloos scheen haar te stuiten.
Waarom had men de toegangen tot de Hal
niet voldoende afgezet of des noods deze
aan de stadszy de, waar natuurlgk het grootst
aantal menschen zich bevonden, gesloten
Waarom waren aan den Stationsweg niet
de noodige maatregelen genomen om het
overklimmen van hekken tegen te gaan
Was er geen voldoende politiemacht?
Zoo dit het geval was, dan ware het de
plicht geweest van hem, die de leiding in
handen had, om hulp in te roepen, des noods
van de militaire macht.
Niemand, allerminst onze vorstinnen, zul
len bezwaar geb. d hebben tegen eene
nadering van het publiekmaar tegen het
feit dat dit zoo verward en onbehoorlijk
geschiedde als nn, en volstrekt niet alleen
door wat men noemt, het volk, moet toch
wel degelijk ernstig geprotesteerd worden
Tot de verwarring heeft stellig ook mee
gewerkt het gebrek aan overleg tusschen
verschillende machthebbenden.
Toen bekend was, dat de Duitsche keizer
en keizerin zouden komen, was het, naar
wij meenen, de Duitsche consul, die het
gezag in handen meende te hebben. Op
welk recht dit steunde, is ons niet duidelijk
tenzij deze autoriteit daartoe gerechtigd was
door den directeur van den Staatsspoor of
anderen die over de terreinen te beschikken
hebben.
Maar dit veranderde natuurlijk geheel
toen onze koninginnen hare komst lieten
aankondigen. ToeD moesten anderen de
leiding in handen nemen of hernementoen
had een ander weêr het recht van bevelen.
Maar wie?
Voor het vervolg is het zeker gewenscht,
dat dit duidelijk kenbaar worde gemaakt.
Het gebeurde is dus uit verschillende
omstandigheden te verklaren, niet het minst
uit de haast, die gemaakt moest worden,
nit de veranderingen, die de komst der
koninginnen in het oorspronkelijk p an heeft
gebracht, en uit de ongewoonte voor de
politie te Vlissingen om bg zulke gelegen
heden op te treden.
Maar daarom blijft het niet minder te
betreuren.
Wij kunnen ons voorstellen, dat hetgeen
plaats had een zonderlingen indruk heeft
gemaakt op de vertegenwoordigers der pers
en dat dezen niet konden nalaten aan hnn
ergernis daarover lucht te geven.
En dit te meer, omdat zij zeiven reden
hadden tot ernstig beklag over d bejege
ning, hun aangedaan.
Op éen oogenblik werden zij zelfs door
de politie met verwijdering bedreigd.
En nu is het mogelijk dat een enkele
hunner, geprikkeld door de zonderlinge
toestanden, die hg aantrof, zoo geheel in
strijd met de gewoonte elders, zieh minder
heusch tegenover de politie gedroeg of uit
liet, niet te loochenen valt het dat de
behandeling, die de pers in 't algemeen
ondervond, haar niet in staat stelde te doen
wat zij haar plicht achtte en in strgd was
met de begrippen, welke op dat pnnt algemeen
heerschen, vooral ook in het buitenland, o. a.
België, en met de welwillende bejegening, die
onze collega's overal, vooral in groote steden
als Amsterdam, Den Haag en Rotterdam^
bij vorstelgke bezoeken ondervinden,
wg herinneren ons nog goed de uitmun
tende regeling, bij gelegenheid der inhuldi
gingsfeesten in eerstgenoemde steden gemaakt.
Overal liet de politie de mannen der pers
vrij in hnnne beweging. Tot vlak bg de
treinen, waarmee de Vorstelgke personen
kwamen, konden zg naderen.
De verslaggevers werden daar beschouwd
als mannen, op wier medewerking men
prijs stelde.
In Vlissingen daarentegen werden zij,
niettegenstaande zg bekend waren als per
sonen, die hun plicht moesten vervulleD, op
grooten afstand gebonden, zoo zelfs dat zij
van de aankomst van den keizer zoo goed
als niets konden zien.
Vandaar dat menig verslaggever, meer
dan hem lief zal zgn geweest, wel eens
moest afgaan, niet op wat hg zag, maar op
wat hij van anderen hoorde, waardoor een
paar verslagen werden opgemaakt met fraaie
voorstellingen, die hadden kunnen plaats
hebben.
Waarom werd den verslaggevers niet eene
behoorlijke plaats verleend op de pontonop
eenigenafstand van de plek waar de vorstelijke
personen elkaar zonden ontmoeten Bij de
duizenden, die op de kaden en op de buizen
van die ontmoeting getuigen waren, kon
toch waarlijk de aanwezigheid van eenige
verslaggevers aan het einde van de ponton
geen inbreuk maken op het vertrouwelijk
karakter, dat de ontmoeting heette te dragen-
En op het perron zelf had ook een ver
slaggever eene minder aangename ervaring
met de politie.
Zonderling, hoe ook op dit punt verwar
ring heerschte.
Na het bekende voorval op het perron
van het station te Amsterdam, toen een
opgewonden verslaggever onze koningin wat
al te dicht wilde naderen, is duidelijk be
paald, dat voortaan op alle stations van deD
Staatsspoor, bg de aankomst van vorstelijke
personen, alleen zouden worden toegelaten
de verslaggevers die voorzien zijn van een
bewgs van toegang, hnn gegeven door de
directie der Maatschappij tot exploitatie
van Staatsspoorwegen. Dit geschiedde in
overleg met het bestuur van den Journalis
tenkring.
Van zulk een kaart, aan het station op
naam verkrijgbaar, waren dan ook de er
kende verslaggevers voorzien.
Maar nu hadden anderen ook in deze
zich het recht toegekend, dat alleen
aan die directie toekwam, om
bewgzen van toegang te geven. Ook alweer
een gevolg van het gebrek aan overlegaan
onbekendheid met bestaande regelingen.
De houding, door de politie tegenover de
pers aangenomen, doet ons vooral leed
om Vlissingen zelf.
Er waren Woensdag ook vertegenwoordi
gers van bnitenlandsche bladen, o. a. zegt
men van de New York Herald.
Wat zullen die wel gedacht en gezegd
hebben 1
Waren zg maar weggebleven 1
Het is al meer dan genoeg, dat Holland-
sche bladen Vlissingen maakten tot risée
van velen, onder wie er zijn die met leed
vermaak dergelijke aanvallen lezen, kenois
nemen van wat Vlissingen kan benadeelen.
En onze zusterstad heeft juist zooveel
behoefte aan medewerking en waardeering,
vooral van de zijde der pers.
Daarom te meer is het voorgevallene, het
gebrek aan overleg en aan takt, ditmaal ge
bleken, zeer te betreuren.
Er z§n verschoonende redenen voor het
gebeurde. Wij hebben ze aangewezen.
Maar veel had toch anders kunnen zgn
en vermeden knnnen worden. Vooral wan
neer er meer samenwerking, meer overleg
hadde plaats gehaden niemand inbreuk
hadde gemaakt op anderer rechten.
In elk geval kan met hetgeen nu is ge
schied, winst worden gedaan voor bet ver
volg.
Wie, bij eventueele latere bezoeken van
den aard als Woensdag in Vlissingen eene
plaats had, geroepen wordt de te nemeD
maatregelen voor te bereiden, zorge dat die
flink zijn, trede in overleg met andere macht
hebbenden, en bevordere dat het gezag in
éen hand zg en blijve.
Dit kan ook niet anders dan de taak der
politie vergemakkelijken 5 een taak, die haar
nu ontegenzeggelgk te zwaar wasgevolg
ook vau allerlei misverstanden, die er hebben
bestaan.
De goede naam, dien Vlissingen als haven
plaats heeft, moet gehandhaafd blijven niet
alleen, maar meer en meer verbreid worden.
En allerminst mag zij benadeeld worden
door fouten en tekortkomingen, die voor een
deel het gevolg zijn van gebrek aan beleid,
aan kracht, aan voortvarendheid, aan ken
nis van bestaande regeliEgen en toestanden
elders.
Daar eens een lesje te nemen, zou zeker
menigeen geen kwaad doen en de eer van
onze zusterstad ten goede komen.
UIT STAD m "provincie.
Een onzer lezers te Groede schrijft ons
Eiken dag worden hier in ons landje van
Nienwvliet naar Breskens, groote vrachten
beten vervoerd van 5000 kilo op wagens
van ODgeveer 5 a 600 kilo.
't Zgn oude stakkers van paarden, die men
voorbg ziet trekken'; en Vrgdag viel een dezer
dieren voor de derde maal. Het beest scheen
geheel op te zgn.
Is hiertegen niets te doen Moet de politie
daarop r iet toe zien Zoo ja, dan geloof ik,
dat in deze de dienstgver al zeer gering is.
Wij kunnen den vrager antwoorden, dat wei
degelijk de politie op zulke feiten moet toe-
zieo, die strafbaar zijn gesteld bg art. 455
van het wetboek van strafrecht.
Dit luidt
„Met geldboete van ten hoogste vgftien
galden wordt gestraft
lo hij die door dieren doet trekken of
dragen een last welk^ kenuc-lrjk hnnne krach
ten te boven gaat
2o bij die het vervoer door trek- of lastdie
ren doet plaats hebben op eene noodelooa
pgnlgke of kwellende wgze;
3e hg die dieren vervoert op een noodelooa
pijnlijke of kwellende wgze."
Bg recidive kan, in plaats van degeldboe'e,
hechtenis van ten hoogste drie dagen worden
opgelegd.
Wancear de berich'gever zgne bevinding
zon willen mededeelen aan de politie, dan zon
wellicht proceav erbaal kannen opgemaakt
worden en wanneer hg om de een of andere
reden zelf geen aangifte mocht willen doeD,
dan kan bg zich steeds, met liefst zoo nauw
keurig mogeigke inlichtingen, wenden tot het
bestnar van de Nederlandache vereenigirg tot
beecherming van dieren, afdeeliog Zeeland,
gevestigd te Middelburg, welk beetnnr
dan, zoo mogelyk, zorgt dat er een vervolging
wordt ingesteld.
Dank zg den geldeigken stetln van de
Nwteleden kan het beatunr van het departement
Middelburg opaieuw aan de kinderen zQdef
bewaarscholen, ter gelegenheid van het St-
Nicolaasfeest, een pretje aanbieden.
Het zal plaats hebben op de sobüöl aati dé
Vlasmarkt, doch niet, zooals gewoonlijk, op
den eigenigken feestdag, maar^Zaterdag P
December.
Dit uitstel vindt zgn oorzaak in de velé
zieken aan mazelen, die denkeigk in den loop
der week op de school terngkeeren.
Bg uitzondering maken wy van deze feasté-
ïgkbeid op den naamdag van den goeden Sint''
meldiDg, omdat het velen der kindereD, dié
niet ter schole komen, onbekend zal wezen.
Wg verzoeken echter onzen correspondenten
zich te onthonden van het zenden van berich
ten omtrent bg die gelegenheid te geven school
feesten, wgi wg die alle terzgde moeten leg
gen, tenzij er iets hoogst belangrijks ge
beurd is.
Zekere Van B., een twee en twii tigjarig
metsel aar* gezel te Goes, tydefijk te Amster
dam werkzaam, viel in 't begin der week van
een steiger en is dientengevolge heden morgen
overleden.
De vorige week was het aantal van
Iersek e verzonden oesters iets minder dan
de daaraan voorafgaande weeknu is het weder
lager, nam. 600 000 en dat in een tyd van het
jaar, dat anders stggiDg een vast verschynsel
is. De pryzen waren ongeveer als volgt 5
70-72 KG. 36 -45 gld., 58- 60 Kg. 23-26 gld.,
53-55 Kg. 19-21 gld., 45 Kg. 10-13 gld.,
40 Kg. 6—8 gld.
Bg de herstemming voor een lid van dsn
raad te Zierikzee brachten 656 van de
818 kiezers hunne stem nit. Bg de stemming
op 22 Nov. jl. bedroeg dit getal 581.
Gakozen is de heer L. Koopman met 326
stemmenbg eerBte stemmiag verkreeg hg
256 stemmen.
Op den heer A. H» W. van der Vegt waren
Vrgdag 317 en bg de eerste stemming 88J
stemmen uitgebracht,
