MIDDELBURGSCHE COURANT.
142' Jaargang.
Dinsdag
29 Augustus.
De motie van „Patrimonium."
N*. 203-
18994
Deie courant verschijnt d a g e 1 ij k smet uitzondering van Zon- en Feestdagen,
Prjjs, per kwartaal, zoowel voor Middelburg als voor alle plaatsen in Nederland franco p.p., I.—
Afzonderlijke nummers kosten 5 cent,
Thermometer
Middelburg 28 Aug. 8 u. vm. 65 gr. 12 u. 72 gr.
av. 4 u. 72 gr. F, Verw. z. t. m. Z.W. w., bew., regen
Adyertentiën voor het eerstvolgend
nummer moeten des middags vóór één uur
aan het bureau bezorgd zijn.
AdvertentiSn20 cent per regel. Geboorte- dood- on allo andore familieberichten ea
Dankbetuigingen van 17 regels 1.50; elke regel meer 20 cent. Reclames 40 oent por regel
Groote letters naar de plaats dio zij innemen.
AdvertentiSn hij abonnement op vcordeelige
voorwaarden. Prospectussen daarvan zijn gratia
aan het bureau te bekomen.
Agenten.
Te Zierikzee: A. C. dz Moom; te Tholen: W. Ai
van Neeuwenhuijzen; te Terneuzen: M. de Jonge.
Middelburg 28 Augustus.
Naar aanleiding van hare opmerkingen over
de bekende motie, op de jongste vergadering
van Patrimonium inzake de schoolkwestie te
Siaxumhni?en aangonomeD, ontving de Arnh.
Crt. bet volgende schrijven van iemand, oofe
in onze omgeving zeer goed bekend als strtj
der voor de aDti revolutionnaire, democratische
beginselen
Hooggeachte Redactie.
O/ertuigd, dat het protest tegen het gebeurde
te Saaxumhuizeu uwe instemming moet hebben,
vraag ik u mij toe te staan enkele opmerkingen
te make i over uw schrijven naar aanleiding
van het protest. Een kerkeraad doet moeite
de oudera te bewegen, aan hunne kinderen eene
opvoeding te geven naar eisch van de begin
selen, door die ouders beleden. Dat is natuur
lijk goed. Ook door u zal het toegejuicht
worden, wanneer wij, die een kerkelijk ambt
bekleeden, ons best doen getrouw schoolbezoek
te bevorderen. Dus het zeggen „uwe kinderen
moeten naar school", dat zal ook naar uwe
meening goed zyn geen gewetensdwang, mits
dien een gerechtvaardigd advies. Dit advies
kan niet afkeurenswaardig worden wanneer
een kerkeraad, overtuigd dat alleen een christe
lijke school in staat is voor de kinderen te
geven, wat de onders bij den doop hun
ner kinderen beloofden hunuen kinderen te
zullen verzekeren, aan die vermaning dezen
vorm geeft„gQ moet uwe kinderen naar een
christelijke school zenden".
In dit geval doet eea kerkeraad eenvoudig
zijn plicht, en doet hetzeüfle, wat het bestuur
van een Dageraads&tdealing zou doen, wauneer
het een lid tot da orde riep, die om bijredenen
zijn kind naar de christelijke school zond. Die
kerkeraad daar in het noorden oefende dan
ook geen dwang, maar vermaande krachteD»
zijn plicht.
Nu komen de boeren en zeggen„lederen
arbeider, die zija kind durft zenden naar een
christelijke school, jagen wij weg uit onzen
dienst en wij verbinden ons om elkanders
weggezonden arbeiders niet te gebruiken.
Dat is zulk een brutale rechtsverkrachting,
zulk een verloochening van de eenig juiste
opvattiDg der verhouding tusschen werkman
en patroon, dat ik het zeer betreur, dat in een
blad als het uwe ook maar een schijn van recht
vaardiging van zulk een bedrijf voorkwam.
M. i. moet gebrandmerkt worden ieder pogen
van werkgevers om door zulk een bedreiging
werklieden te dwingen tot een daad tegen
bun geweten.
Kan hier werkelijk provocatie worden aan
gemerkt als verontschuldiging De arbeiders
hebben niet geprovoceerd, maar, indien al, dan
alleen de kerkeraad.
Maar is nu werkeiyk uw meening, dat wan.
neer na een bezoek van mij op mijn advies
een arbeider zijn kind van school doet veran
deren, een patroon recht heeft dien arbeider
broodeloos te maken en dan er zich mee te
verontschuldigen, dat ik hem heb geprovoceerd?
Mag in het vervolg, wanneer een patroon of
dominé een candidaat aanbeveelt, ieder werk
gever zijn arbeiders wegjagen, die naar dat
advies stemmen 2
M. de Red. Ik daoht, dat voor u toch ook
wel vaststond, dat de band tusschen patroon
en arbeider, een band was van twee menscheD,
elkanders gelijhen, die in elkander hebben te
ontzien het recht der vrije persoonlijkheid
Daarom hoop ik zeer, dat n nog zult kun
nen besluiten, om, al is het dan na medadeel;ng
van het gebeele zondenregister onzer partij,
duidelijk en zonder bepaling te zeggen, dat de
handeling der liberale boeren van Saaxum
huizeu onverdedigbaar is.
Door alle rangea der bevolking heen heerscht
helaashet beginselWiens brood men
dieus woord men spreekt. Het is in het belang
van waarheid en recht., dat eenparig protest,
wordt gehoord, als een sterke het waagt om
de toepassiog van dat beginsel aan zwakkeren
op te dringen.
Overtuigd, dat „Patrimonium" in deze zaak
ten slotte ook in u een bondgenoot vinden
zal, en na betuiging van oprechte hoogachting
Wijt ik gaarne. Uw dw.
A. S. TALMA.
Ellecom, 25 Aug. '99.
Wat de geachte inzender, aau wiens kalm en
welwillend wederwoord v?y gaarne onze buide
brengen, aau 't slot van zijn schrijven van ons
verwacht, is zoo schrijft de redactie der
Arnh. Crt. als antwoord reeds door ons ge-
gebied immers wfl schreven„Zeer zeker
keuren wQ, waar 't de keuze geldt der school
jwaarbeen ouders hunne kinderen wenschen te
zenden, elke pressie af, welke de vrijheid dier
keuze belemmert en aanrandt", en evenzeer
stemmen wij volmondig met hem in, dat mis
bruik van macht van werkgever tegenover den
werknemer onverdedigbaar is. Wij hebben er
dan ook niet aan gedacht, en denken er ook
nu nog niet tan, den maatregel der boeren te
Saaxumhnizen te verdedigen. In zoover
bestaat er dus tusschen onzen geachten stad
genoot en ons geen verschil.
Maar waartegen wij wel meenden te moeten
opkomen, 't is de „diepe verontwaardiging" van
de heeren Huvy en Talma en Patrimonium
over eene afkeurenswaardige handeling, waar
aan ook hnnno eigen geestverwanten zich bij
herhaling hebben schuldig gemaakt en zich ook
nu te Baflo weder schuldig maakten, al. on-
gepasten dwang te oefenen tegen ouders, waar
door dezen in de vrije keuze der school voor
hun kroost worden belemmerd en aangerand.
Da heer Talma geeft van die pressie wel is
waar ean zeer onschuldige voorstelling en
noemt ze een „gerechtvaardigd advies" en eene
„aanmaning", maar over de beteekenis dezer
woorden bestaat tusschen hem en ons een niet
op te lossen verschil van opvatting, indien bij
zon willen beweren dat zich daartoe gewoon
lijk van de zijde der voorstanders van bet
christelijk onderwijs de middelen bepalen,
waardoor onders overreed worden om
hnn kinderen naar de bijzondere school te
zenden. Want in zeer vele gevallen is die
„overreding" feitelijk niets minder dan dwang.
Trouwens we zeiden 't reeeds Woensdag
11. uit het ingezonden stuk in de N. Prov
Oron. Crt., dat zoozeer de verontwaardiging
gaande maakte der vergadering van Patrimo
nium, blijkt zoo duidelijk mogelijk, dat de
Christelijk Gereformeerde kerkeraad te Baflo
niet, zooals ds. Talma de zaak voorstelt, de
arbeiders te Saaxumtmizen door een „gerecht-
aardigd advies," of een welwillende „aanma
ning" poogde te overreden om hun kroost
naar de christelijke school te zeDdeD, maar hun
kortweg berichtte dat zij dit moesten doen,
zeits dien „werknemers", die „geen lidmaten
der Kerk" zijn. Dit ia dan toch waarlijk nog
wel iets anders dan wat ds. Talma zegt: „Een
kerkeraad doet moeite de ouders te be
wegen, aan hunne kinderen eene opvoeding
te geven naar eisch van de beginselen,
door die ouderB beleden"! De kerke
raad te Baflo beveelt de onderB hunne kin
deren naar de christelijke school te zenden,
zelfs niet-lidmaten van zijn kerkgenootschap,
zonder zich te overtuigen of ook met hnnne
beginselen het bezoek der openbare school
niet is overeen te brengendat zij er geen
kwaad in zagen, bewijst overigens het feit dat
zij hunne kinderen ter openbare Bchool zonden
en misschien ook nu nog zenden. Dat een
dominé of een kerkeraadslid hen door vrien
delijk vermaan en ernstig advies tot andere
gedachten tracht te brengen, we denken er
niet aan hem het recht daartoe te betwisten
ook al kannen wij van ons standpunt er de
noodzakelijkheid niet van inzien, omdat wg
ten deze zouden wenschen dat ieders vrijheid
van keuze onvoorwaardelijk geëerbiedigd
werd. Maar het optreden van den kerkeraad te
Baflo blijven wij als gewetensdwang af
keuren, waardoor de op zich zelf evenmin te
rechtvaardigen dwang der boeren van Saaxum-
huizen is uitgelokt.
Dat het leegpompen der openbare school
overigens lang niet altijd geschiedt op de on
schuldige wijze, alB ze door den geachten
inzender geschetst wordt, zal hij ook zelf wel
niet ontkennen. Immers, 't zal toch wel iets
anders zijn dan bloot toeval, dat door hem
geheel gezwegen wordt over het bekende,
door ons in herinnering gebrachte feit, dat
zeer vaak, zoo niet altijd, door orthodoxe en
katholieke diaconieën als eerste voorwaarde
van bedeeling wordt gesteld, dat de behoeftige
onders hunne kinderen van de openbare
afnemen. Op deze wijze van „advies" g
en „vermanen" past geen andere naam
gewetensdwang, en wij blijven overtuigd dat,
als de voorstanders der bijzondere school
daarvan aflieten en zich werkelijk tot over
reden en vermanen bepaalden, zij zich over
gewetensdwang van den kant van voorstanders
der openbare school niet meer te beklage
zouden hebben.
Wij hebben het voorgaande in ons blad over
genomen, niet alleen omdat wij in ons nommer
van Vrijdag met instemming de opmerkingen
van het Arnhemsche blad onder de oogen onzer
lezers brachten, maar ook omdat wij, zooals
steeds, het „hoor en wederhoor" wilden toe
passen te meer waar als woordvoerder van
onze tegenpartij is opgetreden een even ijverig
als talentvol strijder als de heer Talma.
Maar bovendien ia eene dergelijke polemiek
waard buiten den kring der lezers van de
Arnh. Crt bekend te worden, omdat wat in
het Noorden gebeurde ook elders valt waar
te nemen, zij het ook in auderen vorm, het
hierbij een principe kwestie geldt en de be
ginselen en opvattingen, van beide zijden
verdedigd, door het gansche land, en ook in
Zeeland, heerschen.
Ieder op zijn beurt.
Onlangs werd door een Oud-Katholieko ge
meente aan bet buitenland verkocht een
kunstwerkde chef reliquaire van den H. Fre
dericus.
Dit gaf De Tijd aanleiding den Jansenisten
te doen verstaan dat zij, als zij voorwerpen
van kunstwaarde, die met het R. K. kerkelijk
leven in verband staan, te verknopen hadden,
zich tot de regeering of tot de R. K. moesten
wenden.
Maar daarop tikte de heer Jan Kal ff het
katholieke blad weer op de vingers.
Bij herinnerde eraan dat bij van de offer
vaardigheid van de Nederlandscbe katholieken
voor deze kunstvoorwerpen tot dusver weinig
bespeurd had. Hij gaf daarom in overweging
een vereenigine in 't leven te roepen in deD
geest van Rembrandt en op deze wijze te
zorgen dat in Nederland kunstschatten op kerke
lijk gebied binnen de grenzen blijven.
De heer Jan Kalff voegde aan zijn denk
beeld eenige opmerkingen toe, waaruit bleek
dat hij het verkoopen van kunstschatten door
R. Katholieke kerkbesturen op zichzelf niet
euvel duidde als dit geschiedde om te ontko
men aan fiaancieele bezwaren der parochie
Gaat een kerkbestuur gebakt onder zware
schulden, dan achtte hij den verkoop minst
genomen geoorloofd.
Tegen deze opvatting kwam dü op ziju beurt
de heer Victor de Stners op.
De stichting van een fonds, dat van de
noodlijdende kerken de te vervreemden kunst
voorwerpen tegen taxatie overneemt, doch ze
daarna aan die kerken in bewaring laat, noemt
j zeer onpractisch.
Als men vooropstelt dat de bestuurders
eener kerk haar kunstschatten mogen verkoopen
wegens de schnlden, die zij zeiven goedvonden
te maken de heer J. K. zal vermoedelijk
wel opkomen tegen deze voorstelling van zijn
denkbeeld dan opent men, naar de beer
Victor de Stners doet opmerkeD, de deur voor
de grofste misbruiken. De kerkbesturen zullen
tegen geen uitgaaf me8r opzien, omdat zij
alles knnnen dekken uit de opbrengst der
kunstvoorwerpen. Zoo werden in 1849 de
prachtige orfèvrer ie werken uit de Xlle eeuw
nog wel voor een appel en een ei ver
kocht, om met de opbrengst het choor der
St. Servaaskerk te verknoeienZoo beproefde
onlange het N. H. kerkbestuur van Purmerend
een marmeren grafmonument te gelde te
maken, eenvoudig om een winst ten behoeve
der kerkekas te realiseeren. Ea de heer De
Stuers vreest dat het kwaad nog grooter zal
worden als het mocht gelukken een fonds tot
stand te brengeD, waarin de kerkbesturen
eenvoudig hun kunstzaken konden sterteuom
geld te bekomen.
Het denkbeeld heeft echter, gelukkig, niet
de minste kans van slagen. Het beginsel moet
hoog gehouden worden, zoowel door R. K. als
door Ned. Herv. kerkbesturen, dat zij alleen
zijn beheerders van de kerken en hun kunst
schattendat zij die kunstwerken niet mogeD
verkwanselen, maar dat het hnn plicht is die
aan hun opvolgers over te dragen, gelijk zij die
van hun voorgangers ontvingen en overnamen.
„Die kunstwerken, aldus vervolgt jkr De
Stuers, ïpugen niet beschouwd worden als e n
deel van het kapitaal in geld, waarmede het
huishonden der kerk wordt bekostigd. Is er
niet genoeg geld in kas, dan wende men alle
middelen aau om geld te bekomen, mits niet
ten koste van in depot ontvangen kunstvoor
werpen, die als een heilig depot moeten wor
den bewaard. Vooral voor een R. K. kerk
bestuur is er bij de onovertroffen milddadig
heid der Katholieken geen enkele verontschul
diging, wanneer het geld slaat uit de zeldzame
kunstvoorwerpen, welke van den storm der
Hervorming zijn gered. Voor een kerkbestuur
moet een kunstvoorwerp even heilig zijn als
een familieportret dit is voor den afstamme
ling van een ond geslacht. Die kunstwerken
vormen den stamboom der gemeente en zijn de
teekeDen van haar oudheid en de bewijzen van
de godsvrucht, de milddadigheid, den kunstzin
der voorouders. Die voorwerpen moeten aan
de kinderen altijd meer waard zijn dan aan
een vreemden kunstkoop''r, die daarin slechts
een geldsom ziet."
De reo'eneeritg dat het hard is een kost
baar kunstwerk te moeten behouden terwijl
men het geld zoo goed zou kunnen gebruiken,
noemt de heer De Stners valscb. Als
dergelijke kunstwerken beschouwt als voor
werpen buiten deu handel, dan is er niet meer
hardheid in dan in bet verbod aan Adam en
Eva in het eten van den appel. Is het soms
hard, dat men zijn kinderen niet als slaven
mag verkoopen? 't Is niet do vraag of eigens
een dnit uit te slaan is, maar allereerst of het
oorbaar is dit te doen. En de R.-katholieken
hebben dienaangaande nog een bijzondere aan
wijzing in het Pauselijk Edict Pacca, waarbij
de verkoop naar het buitenland ook aan par
ticulieren vorboden is, een wet waaraan zelfs
do Italiaanscho regeering de band hondt. Had
den wij iets dergelijks gehad, ons land zon
niet, zooals nu, door vreemde liefhebbers en
kooplieden uitgeplunderd zijn.
BMOE9UNGM ENZ.
Bij kon. besluit:
is, voor het tijdvak van 1 September 1899
tot en met 31 Augustus 1900, benoemd tot
leeraar aan de R. H. B. te Tilburgdr C. L. van
m Broek, tijdelijk leeraar aan die school
zijn benoemdby het wapen der infanterie,
bij het 3de reg. tot kaptitein de eerste luit. J.
Burger, van het reg. gren. en jagers; bij het
5<le reg. tot eerste luit. de tweede-luit. M. G.
Labree, van het korps; bij het 8ste reg. tot
kapitein de eerste-lnit. R. Dufour, van den staf
van het wapen, werkzaam by de Kon. Mil.
Academie;
is in zynen rang overgeplaatst bg het reg.
grenadiers en jagers de eerste luitenant J. M.
M. Muller, van het 4de reg. inf.
De ministers van oorlog en waterstaat ver
enen deze week geene audiëntie.
Blijkens bericht van Hr. Ms. gezantschap
te Brussel zal, met ingang van 1 September
e. k., het douanekantoor te Sintvliet, voor
den invoer van Nederlandsch melkvee gesloten,
het douanekantoor te Esschen (station en
dorp) heropend worden.
Dit bericht is nog in een deel der oplaag
van ons vorig nommer opgenomen.
ONGEVALLENWET.
Te Utrecht is een buitengewone vergadering
gehouden van Recht en Plicht, bond van anti
sociaal-democratische vereen igiugen van Neder
landsch spoorwegpersoneel, waarin de heer C.
van Vorsten, hoofdconducteur H. IJ. S.y in den
breede doel en strehkiDg van bet ontwerp
Oogevallenwet uiteenzette. Hy concludeerde
ten gnnate van bet amendement Kuyper.
Met algemeene stemmen werd besloten een
adres aan de Tweede Kamer der Staten-Gene-
raal te zendeD, waarin gevraagd wordt baar
aan het regeeringsvoorstel te onthouden,
tenzij het gewgzigd worde door het door
dr Kuyp-r ingediend amendement.
Aan dr A. Kuyper werd een adres van dank
betuiging en adhaesie t<
gezien, kunnen zich nu een goede voorstelling
maken van de wijze, waarop ons laud aan da
baren ontwoekerd is, door terzelfder plaatse
nog eens noordeiyk front te maken.
Daar, waar vroeger do breede rivier nog
heerscboresae was, ligt nu een uitgebreide,
vruchtbare land vlakte,de pas ingedykte Koningin
ü^mna-polder.
Men zon hot een vreemde niet spoedig aan
nemelijk maken, dat daar, waar nu weelderige
landouwen, doorkruist met een net van wegen,
voor hem liggen, hier en daar reeds bezet m«t
een boerdery en ook enkele woningen, vó.»r
enkele jaren de wateren nog hun laag- t»
hoogty vierden.
Een bestrate weg, die van uit deu Louisa-
polder tot do haven loopt, breugt u midden
door den polder. Links treft ge een groote
landbouwschuur aan van den heer Coilot
d'Escury, burgemeester van Hontenisse, welke
schuur nog op een hnis wacht om aanspraak
te kunnen maken op een landbouwhoeve.
Rechts van u, vlak tegenover de genoemde
schuur, die van hout is opgetrokken, ziet ge
een bepaalde landhoeve, een enorme steenen
schnur met stal en daar even vandaan een
net huis met balcon, tot woning bestemd voor
den bestuurder der boerdery, den heer Van
Weel.
Verder op vindt ge verspreid een achttal
woningen, waarvan, volgens 's lands gebruik,
de helft bierhuizen, terwyi er nog éan in aan
bouw is. Als men 't laatste bierbuis gepas
seerd is, vindt ge boven op den zeedyk de
flioke woning van den havenmeester van Clinge,
die nu nog dankbaar spreekt van de verbete
ring zijner behuiringe.
Maar 't beste komt nog 't leste.
Een aindweegs oostelijk op hebt ge nog te
zien de landhoeve van de Naamlooze Vennoot
schap, waarvan de heer Hombach te Hulst
directeur is. Eu die hoeve io eenig in baar
soort. Als ge nu eens een flinke, Daar de meest
moderne eischen des tyds ingerichte boerdery wilt
zien, daar hebt ge er dan een. De bouw zal
zoo wat op ƒ30.000 komen, en dit zal niemand
verwonderen. Allerhande machinerieëndia
zoowat een geiyk kapitaal kosten, zyn er ver
tegenwoordigd. Electnsch licht, electri&cb
dit electrisch dat zoo goed als alles
gaat er machinaal, waarvoor een apart persoon
dienst doet. In de stallen is turf aangebracht
om 't vervliegen te beletten van sommige
vluchtige mestbestsnddeelen. Er is eene water
leiding die de stallen voorziet, een lift, een
pers, een weegbrug, kortom het is een model-
boerderg. Er zyn maar weinig polders m,*t
deze overdenking verlaat ge de nieuwe land-
die zoo Bpoedig en flink voor den dag
als deze jongere oollega.
UIT STAD EN PROVINCIE.
Wy ontvingen een afdruk van het opstel
van mr J. P. Can te Zierikzee, ODder den
titel Schets eener vrijwillige pensioenverzekering
van werklieden, verschenen in het Sociaal
Weekblad
Destijds maakten wy daarvan uitvoerig mel
ding in ons blad.
De generaal msjoor W. L. de Petit, be
velhebber in de Ille militaire afdeeling, verge
zeld van zijn sdjadsnt A. F. G. G. Schwartz,
inspecteerde heden de militaire gebouwen in dit
garnizoen. Hg vertrekt nog heden tot geiyk
doel naar Vlissingen.
Met 1 Sept. is door den burgemeester
van Middelburg tot agent van politie 3e kl.
benoemd G. Bouwknegt, gepasporteerd mare
chaussee, en dat in plaats van den agent van
politie A. Oudt, die benoemd is tot politieagent
te Hilversum.
De gemeenteraad van B o r s s e 1 e be
sloot tot het plaatsen vau eeu straatlantaarn
j het kantoor vau den brievengaarder.
De ontvangsten en uitgaven der gemeente-
rekening over 1898 stelde de raad voorloopig
vast op f 12902.286 en f 10266.42.
Door B. en W. werd den raad aangeboden
de gemeentebegrooting voor 1900, geraamd in
ontvaDg en uitgaaf op f 9147.35. Voor on
derhoud van wegen is uitgetrokken f 2000 en
voor 't onderwijs f 2535.
Te Wolfaartsdijk is opnieuw mond
en klauwzeer uitgebroken by bet vee van den
landbouwer J. M. Mol.
Dezelfde ziekte ia geconstateerd onder het
jonge vee op de hoeve van den heer P. G.
Lange te G oiynsplaat.
Na vyf weken droogte is er in oi
provincie wêer eenige regen gevallenhet
meest, naar het schijnt, in Zuid-Beveland.
In onze naaste omgeving had dit nog niet
veel te beduiden.
Door de Nederlandscbe en Belgische
regeeringen is met het oog op de verbete
ring van het kanaal Gent—Terneuzen een
commissie vau ingenieurs belast met een
onderzoek der groote waterbouwwerken van
het vasteland.
Deze heeren zgn, volgens een bericht in Bet
Vad.} dezer dagen te Hamburg aangekomen.
De overheden stelden stoombarkassen te
hunner beschikking en on-Jer de leiding vau
hoofdambtenaar bezochten zy de Hum-
burger havenwerken, in 't byzonder de
electrische en hydraulische inrichtingen der
haven. In de commissie hebben zitting voor
België de ingenieurs De Heem en Grenier, van
Gent, en Troost, van Brussel; voor ons land
de hoofdingenieur bij 'srijks waterstaat A. A.
Behaar, te Middelburg,. en de ingenieurs
Nelemans en De Groot, beiden te Terneuzen.
Naar men ons heden meldt, bezocht die com-'
missie ook Antwerpen, Rotterdam, Amsterdam,-
IJmnideD, het Kaiser Wilhelmkanaal teDott-
mund en het Emskanaal.
Later zal zy een bezoek brengen aan der-
geiyke inrichtingen in Engeland en Frankryk,-
hoofdzakeiyk voor het beBtudeeren van hy
draulische en electrische inrichtingen by
haven- en kanaalwerken.
Bij beschikking van den minister van
waterstaat zijn benoemd tot buitengewoon op
zichter de civiel-ingenieur L. F. E. van Hoo-
genhuyze, te 's-Gravenbage, by de verbetering
van het kanaal van Gant naar Terneuzen
en L. G. de Graaf, te Scherpenisse, by
de uitvoering van baggerwerk in de Boven-
Merwede.
Men schrgft ons uit Zeeuwsch-Vlaan-
4 e r e u O. D.
Zy, die eenige jaren geleden op den dyk
van den Aalsteynof Louisa polder nog een
uitgebreide Scbeldestroom voor zich hebben
Men meldt ons nit Oostburg:
Den persoon F. C., die op 30 Juli j!., door
naar zijn hoed te grypen, van de tram vielen
belangrijk gekwetst werd, is nu bet bem
boven de knie geamputeerd. Er bestaat vrees
voor het leven van den ongelukkige.
In de Zaterdag morgen door den raad
van Aarden burg gehouden zitting werd de
rekening over 1898 en de begrooting van 1900
van het algemeen armbestuur goedgekeurd. Dit
geschiedde ook met de rekening van het burger*
