FEUILLETON.
TE PAARD.
met air Alfred in te «temmen en tevens, dat
bet Gouvernement niet voornemona waa de dis
cussie over die quaestie voort te zetten.
Aan Engeland alzoo het uitsluitend recht
de overeenkomst uit te leggen.
Beknopte Mededeelingen.
Waarschijnlijk z*l reeds Vrijdag de^ be
handeling der nieuwe Belgische kieswet aan
vangen. De regeering deed aan de centrale
sectie weten, dat, als do wet wordt aangenomen,
in den voorzomer van 1900 een ontbinding
der kamer zal volgen. De regeering is tegen
een uitbreiding van het aantal kamerleden,
(zoodat de bestaande wanverhouding tusschen
stad en platteland blijft bestaan) en ook tegen
de toepassing van het stelsel op provinciaal
en gemeentelijk kiesrecht.
Volgens de Temps zyn Zondag 71 politie
agenten gekwetst. De Sint Josephskerk in
niet ontwgd en zal heden heropend worden.
De schade bedraagt 20.000 Irancs.
De toestand in de Rue Chabrol te Parijs
was Dinsdagavond nog niet veranderd.
Berichten uit Berlijn gewagen van een
groote verdeeldheid onder de ministers, zoo
dat zelfs sprake is dat allen aftreden. Dal
lijkt ons zeer onwaarschijnlijk. In Pruisen
zijn de ministers dienaren des koningB, en
geen solidair kabinet. Dat allen gelgk heen
gingen, zou strijden met de Pruisische tradities.
Volgens een bericht van Dinsdag middag aan
de Frankf. Z. stond de ontbinding van de
kamer vast.
De algemeene raad van de Oostenrijksche
sociaal-democraten heeft aan het congres voor
gesteld te verklaren, dat Oostenrijk alleen een
bondsstaat der nationaliteiten kan zijn.
Uit Bohemen komen berichten van nieuwe
troebelen, ook te Grasslitz waar de beweging
een pan-Germanistisch karakter heeft.
Eju geneesheer te Oporto heeft een aan
slag gepleegd op dr Jorge, die openbaarheid
gaf aan het voorkomen der pest.
De menigte nam een zoo dreigende houding
tegen dezen „Vijand des volks" aan, dat de
bereden politie moest optreden.
De ziekte heet to Oporto aan het minderen.
Het onderzoek moet hebben aangetoond, dat
de ziekte is overgebracht door een stoom
boot uit Indië, die een lading rijst overbracht.
Volgens particuliere berichten uit den Kau-
kazus zijn er in den omtrek van de Kaspische
zee een aantal gevallen van pest voorgekomen
en heeft de regeering reeds strenge maatrege
len genomen ter isoleering. Men weet dat prins
Oldenburg verleden jaar op die wijze de pest,
die in Turkestan was, onderdrukt heeft.
Terwijl in het gouvernement Kazan onder
de bevolking, reeds door hongersnood be
proefd, scheurbuik uitgebroken is, moet nu
een hevige vorm van luchtpijpontsteking ver
woestingen aanrichten in eenige dorpen van
het gouvernement Astrachan.
Ahmed Djelladin pacha, die met 20.000
Turksche ponden naar Parijs werd gestuurd,
heeft 6 Jong-Turken weten te bewegen naar
Konstantinopel terug te keeren.
Uit Karin wordt gemeld, dat een Chi-
neesche rooverubende een Russisch ingenieur
en diens geheele geleide heeft vermoord.
Het Dreyfus-proces.
Het hoofdpunt van de zitting is reeds uit de
telegrammen in ons vorig nommer gebleken
de terugkeer van Labori en de nieuwe geest
welke daardoor in de debatten kwam. Dat
is dubbel gelukkig. Niet alleen om de vragen
die Labori stelt en om de antwoorden, die al
of niet worden gegeven.
Maar die kleine incidenten zullen door de
rechters gemakkelijker te volgen zijn, dan
lange redevoeringen, en vestigen natuurlijk
beter eon indruk, die van zelf niet ten gunste
van de stafpartij is.
Het belangrijkste incident was natuurlQk dat
met generaal Mercier, belangrijk ook omdat
nu blijkt wat eerst duister was, dat de gene
raal Zaterdag niet het valsche stuk zelf, maar
BlechtB een vertaling van het zoogen. rapport
van kolonel Schneider overhandigde.
Het incident verliep als volgt:
Labori vraagt hoe dit stuk aan generaal
Mercier is toegekomen, die geen minister meer
was, toen hij het Btuk dat, een staatsgeheim is,
voor den dag bracht.
Mercier antwoordt alleen dat hij de verant
woordelijkheid voor de vertaling ep zich neemt.
Labori vraagt met welk recht Mercier
hot bezit was van al die documenten.
Mercier antwoordt niet.
Labori constateert dat men weigort do ver
antwoordelijkheid te aanvaarden.
Mot betrekking tot dat valsche atuk had
nog een incident plaats. Labori deed aan
Rolin dienaangaande een vraag, waarop
joor Carrière dit verbood. „Deze zaak moet
geheime zitting worden behandeld." Met andere
woorden, de generaals, die van valsehheid
beschuldigd zijn, kunnen zich dus verantwoor
den buiten alle controle op de waarheid van
beweringen. En dat terwijl, als bet stuk
valsch is, de ontdekking daarvan alleen te
dankou is aan do openbaarheid!
Einde lijk 2ij nog vermeld, dat volgens de
Temps kolonel Schneider de zaak zal laten
rusten tot na ailoop van het proces.
Zou dat zijn, om na een eventneele veroor
deeling nogmaals reden tot revisie te geven?
Merkwaardig was nog een incident aan het
slot der zittiDg, bij het verhoor van Bertinj
den hoofdofficier, die indertijd aan kolonel
Fabre de inlichtingen gaf, welke leidden tot de
eenige ongunstige aanteekeningeD, welke op
conduitestaat van Dreytua te vinden zijn.
Verder was Bertin de man, die in 1897 het
gesprek met Scheurer-KeBtner had, dat ais de
aanvaDg der revisiebeweging is te beschouwen.
Tijdens het verhoor vroeg Demange aan dezen
getuige of hij niet aan Scheurer-KeBtner had
gezegd dat hij en vier anderen een verschrik
kelijk geheim kenden, dat niet zou uitkomeD,
tenzij een der vijf klapte, en of dat geheim
niet de onschuld van Dreyfus was.
Bertin riep daarop „neen". Het niet-steno-
graphische verslag doet vermoeden, dat dit
neen" alleen op de laatste vraag sloeg.
Het verschrikkelijk geheim blijft dus een
geheim voor den krijgsraad.
Aan het slot merkte Labori op dat Bertin
eerste was geweest, die aan een diner bij
i de overtuiging had gewekt, dat Dreyfus
onschuldig was. Maar Bertin werd gedwongen tc
erkennen, dat by had geïnsinueerd dat Demange
de advocaat was van de Duitsche ambassade
als zoodanig ambtshalve de DuitBche spion
nen had te verdedigen.
Ofschoon de koatsier voor de drie paarden
zorgde, stond Hector elk oegenblik op om
zien, of het zijne niet te kort kwam, en
streelde het over den nek, gaf het brood
koekjes en suiker te eten.
Hij verklaarde„'t Is een geweldig draver.
Hij heeft me in 't eerst zelfs een beetje door
elkaar geschudmaar je hebt wel gezien, dat
ik me gauw herstelde 1 Hij heeft zijn meester
gevondenhet zal zich uu niet meer verroeren."
Zooals besloten was, ging men langs A
Champs Elysées naar buis
De breede avenue krioelde van rijtuigen,
En aan de kanten waren de wandelaara zoo
De mededeeliDgen der andere getuigen ko
men overeen met die, welke wij reeds in ons
vorig nummer aan de dossiers ontleenden.
Vermelden wij ten slotte nog de kwestie
Lajoux. Men weet dat deze spion, die over
Dreyfus gunstige berichten deed toekomen,
oogenblikkelijk daarop is ontslagen, en dooi
den staf in staat gesteld naar Brazilië te gaan.
Gribelin heeft moeten bekennen bij den man
zijn geweest tot de boot vertrok.
Op de vraag „waarom?" moest Gribelin ant
woorden om zekerheid te hebben, dat hij wer
kelijk heen ging.
De staf vertelt nu allerlei kwaads vau den
man, waarop Labori de reeds gister vermelde
vraag deed, waarom men iemand, die zoo'n
schavuit bleek, dan een maandgeld vau 200 f rs gaf.
,Om vroeger bewezen diensten", zoo lnidde
i antwoord.
Tot de dezen dag nog gehoorde getuigen be
hoort zekere Ferret, een gewezen schrijver
van het ministerie van oorlog, die kwam ge
tuigen, dat hij nu zes jaar geleden heeft gezien
dat Dreyfus buiten de bureau-uren met een
niet-militair op een bureau was, dat hij een
kast met geheime sluiting had geopend, en op
tafel eenige daarait genomen stukken inzag.
Deze Ferret schijnt onder de getuigen t6
wezen wat de valsche stukken onder de
Na zes jaar met dat verhaal aankomen 1 Is
het niet te ergMaar generaal Gonse is de
uitvinder van dit verhaal, en hij deelde ook
waarom de getuige nu pas opkwam.
De eerste jaren had hij zijn officieren niet
willen controleeren, later had hij majoor Ber
tin willen inlichten, maar deze was toen juist
vervangen, waarom Ferret den nieuwen chei
niet durfde spreken. Eu zoo kwam h
slechts voor eenige dagen over te praten met
Gonse, die dus de onvoltooide taak vanQues-
aay de Beaurepaire voortzet.
Aan dezen waren de laatste woorden gewijd
die in de zitting van Dinsdag werden gespro
ken. Een der getuigen kwam aandragen
een brief van een vriend, die beweerde dat
ook hij indertijd Dreyfus bad hooren zeggen
dat hij te paard de Duitsche manoeuvres
Muhlhausen had bijgewoond. In dien briel
werd naar den 36ste getuige van Quesnay d<
Beaurepaire verwezen.
En daarop Dreyfus: Ik wil niet spreken
over wat Quesnay de Beaurepaire heeft ver
haald; dat heeft geen naam. Maar ik ben
bedroefd dat een officier gebruik maakt van
wat is gezegd door een getuige, wienB immo
raliteit hier voor den krijgsraad zal worden
en weet dat Henry in 1894 en Gonse
tegenwoordig proces zich beriepen opeen
.zeer achtenswaardig" spion, van wien men
verder vernam dat hij niet bezoldigd was,
maar een zeker (tamelijk hoog) bedrag genoot
voor de bezoldiging van agenten. Alzoo een
soort chef van een bureau des renseignements
vroeg Demange.
Thans deelt de Voltaire made, wie bedoeld
De Spaansche attaché militaire De Val-
rijk, dat het twee lange zwarte linten leken, die
van den Are de Triomphe tot de Place de la
Concorde zich uitrolden. En over dat alleB
viel oen vloed van zonlicht, die het vernis
der calèches, het staal der tuigen en deknop
pen der portieren deed glinsteren.
Een bewegingswaanzin, een levensverrukking
scheen deze menigte lieden, equipages en
beesten voort te dry ven. En daarginds ver
hief zich de obelisk in een gouden nevel.
Zoodra het paard van Hector den Are de
Triomphe voorbg was, herkreeg het plotseling
zijn vurigheid en rende tusschen de wielen
door naar den stal, ondanks alle pogingen
van zgn ruiter om het kalm te houden.
Het rytuig was nu ver, ver achter, en ziet,
tegenover het Ny verheidspaleis sloeg het paard,
een open veld voor zich ziende, rechts af
en ging in galop over.
Een onde vrouw, met een schort voor, stak
Carlos zon de man zyn, die Henry had inge
licht, dat iemand aan het tweede burean
verraad pleegde.
Uit het heden middag ontvangen uitvoerig
verslag der zitting van Dinsdag, nog eea enkel
staaltje, om te bewgzen hoe nette lieden die
Fransche hoofdofficieren wel zgn.
Kolonel Gaudron vertelde dood gewoon,
dat hij, in verband met een door zekere lieden
te koop aangeboden Italiaanach geweer, naar
Italië ging. Hy nam op die reis den naam
Romani aan, betgeen aan zgn handlangers
bekend was, en door hen aan de Italiaansche
regeering verklapt werd.
Maar de naam Remani behoorde aan een
ander Fransch officier, en toen deze een tijd
later Italië bezocht, werd hy gearresteerd door
de schuld van Gendron, die den naam van zyn
wapenbroeder voor een smerig zaakje had
gebruikt.
By het nalezen der stenographische ver
slagen trof ons in het verhoor van generaal
Gonse nog ditom duideiyk te maken, dat hg
niet in de zaak van het faux-Henry betrokken
was geweest, deelde hg mede, welke aanneme
igke maar valsche verklaring hg van het ont
staan van het stuk zou hebben gegeven indien
hg medeplichtig ware geweest. Het blgkt
daarait dat de generaal een goede leugenaar is!
De verdedigers van Dreytns moeten
t verklaard dat de kapitein de laatste
dagen zeer verzwakt is. Geen wonder trouwens,
na de nienwe marteling welke by in de on
afzienbare reeks beschuldigingen ondergaat.
Dezer dagen hoorden wij van militaire
de opmerking maken, dat Dreyfus, die
voor deu troop was gedegradeerd, weer als
kapitein werd beschouwd, en daardoor aan
spraak had op militaire Baluut, zonder dat
officieele handeling hem weer als
kapitein had doen kennen. Voor deze op
merking gevoelen wij wel iets, ten minste
algemeenen zinhet royeeren van het
«ronnis in de registers i3 geen openbare
handeling. Maar toch is de opmerking, hoe
juist zg overigens kunne wezen, in dit geval
uiet gegrond. De kamer heeft gelast dat het
arrest van het hof in alle gemeenten zou
worden aangeplakt, zoodat alle Franschen, das
ook de militairen, officieel weten, dat het
vonnis van 1894 is vernietigd.
Clemenceau heeft moeten bekennen in de
Dreyfus-zaak een ieelgke vergissing te hebben
begaan. Hg had, naar hg nu bekent, altijd
aangenomen, dat er ook echte stukken in de
dossiers waren.
wereld hadden gemaakt, on die toen deugde-
lgke bewijzen hadden gegeven te volharden
en te kunnen volhouden. Hun staf telde nog
een derden kapitein Jonallaud, den luitenant
Pallier, den geneesheer dr Henric, twee Fran
sche onderofficieren, 20 apahis, 50 geregelde
Soedaneesche tirailleurs en 200 anderen, die
los waren aangeworven, terwijl van de 1000
dragers nog ruim 300 van Gras-geweren waren
voorzien, zoodat de geheele expeditie nit
omstreeks 600 geweerdragenden bestond.
En na de tragische coïncidenties.
tWas 14 Juli, de nationale feestdag voor
Frankryk. Tgdons en na de groote revue,
juichte Parijs Marchand toe, terwyi zgn man
nen werden vergood.
't Scheen de apotheose van een roemryk
wapenfeit, gelijk nog nooit door„de Fransche
wapens in Afrika was bedreven.
En denzelfden dag had in een ander deel
van Afrika het gevecht plaats, dat de zwartste
bladzgde is, welke de hedendaagsche koloniale
geschiedenis van eenig volk aanwyst.
Maar nog toevalliger samenloop. Op bet
zelfde oogenblik, dat de Fransche overheid in
Afrika door renboden bericht krijgt van het
gruwelijke verraad van den jongen Chanoine,
stond diens vader voor den krggsraad te Ren-
een onschuldige vau verraad te betichten,
hy de man die zelf nog geen jaar tevoren
een parlementair verraad had gepleegd, zoo
groot als in de geschiedenis der constitutio-
ie rijken niet bekend is.
grenzen kunnen dus de hazou in Zoeland weg
vangen en schieten en in België ter markt
brengen; de eerlgke jager, voorzien van oen
behoorlgke acte, moet dit aanzien als zyn tijd
aanbreekt, zyn de hazen opgernimd.
Maar nog erger iedere jager weet dat aan
een hond van middelmatige dressuur onmoge-
iyk is in te prenten dat hg de kans moet
laten voorbggaan om by het jagen op patry-
zen een onnoozele jonge of door omstandig
heden tgdelijk niet te vlugge haas te snappen.
Dit zal herhaaldelijk aanleiding geven dat
een niet schriftgeleerde hond den jager zyns
ondanks eene overtreding doet begaan, en een
aldus gevangen haas op het veld moet achter
gelaten worden.
De maatregel is bovendien volkomen onnoo-
dig want ieder jager, die op zyn terrein de
bazen vooreerst sparen wil, heeft dit geheel in
zyn macht, behoudens in het bovenaangehaalde
geval dat zyn hond hem parten speelt.
Een en ander samengevat, mag men dezen
nieuwen maatregel niet zeer gelukkig getrof
fen noemen. H.
A., Augustus 1899.
BRIEFWISSELING.
De moord in Soedan.
Op zich zelf ligt er iets tragisch in, zoo
dikwgls een der vele expedities, die het Zwarte
werelddeel doorkruisen, door den vgand wordt
vernietigd. Maar hoeveel treffender is de
moord op Klobb en Meynier niet, nu het de
aand van den rebellischen wapenbroeder was,
die den ondergang der expeditie bewerkte. En
dat alles komt nog een zeldzame aamen
loop van data en feiten.
Men herinnert zich de dagen, na juist een
jaar geleden. In het laatst van Augustus,
coeu de Engelschen eindelijk doordrongen tot
Omdurman en de puinhoopen van Khartoem,
kwam de onheilspellende tyding, dat een kleine
macht Fransche troepen, een der vele expedi-
welke het Midden-Afrika doortrokken,
een zuidelgker gelegen plaats aan den Nijl,
aet sedert befaamd geworden Fashoda hadden
kreet van bewondering ging in Frankryk
op, over wat de eensklaps tot een held verhevoD
Marchand en diens Senegalache tirailleurs
aadden gedaan. Maar tegeüjk barstte aan de
overzgde van het Kanaal een storm van ver
ontwaardiging over zoo veel euvelmoed los.
Het verloop der zaak kent men. Marchand
en de zgnen moesten door de regeering te
Pargs worden losgelaten en werden door de
Engelschen gedwoDgen heen te gaan, zoodat
oen militair incident word vermeden. Meer
was er mede gemoeid, om ook het diplomatieke
conflict uit de wereld te helpen. Maar toch
men werd het eens. Frankrgk en Engeland
verdeelden het groote centrum vau Afrika,
dat, nauwelijks een kwart eeuw geleden, nog
het minst bekende deel der wereld was.
Eu nog waren Marchand en de zgnen op
weg naar de Oostkust, toen een
expeditie, van nog sterker samenstelling, een
anderen tocht maakte.
Aan de kapiteins Voulet en Chanoine (de
laatste eerst sedert enkele maanden door zyn
vader tot dien rang bevorderd), was opgedra
gen het gebied in den omtrek van het Tchad-
;e verkennen, dat weldra voor goed aan
Frankrgk zou worden afgestaan.
De expeditie, welke deze opdracht had, was
een vrij belangrgke. Aan haar hoofd stonden
beide genoemde kapiteins, die in 1896 en
1897 reeds eenige tochten in dat deel der
Over de zaak zelve kunnen wij kort zijn
an groote blgvende beteekenis heeft zg niet.
Zg kan een internationale beteekonis erlangen,
als het mogelgk ware te vermoeden, dat het
verraad bv. ten gunste van Engeland bad
plaats gehad. Maar die onderstelling is op
zich zelve onzinnig, terwyi er nog bykomt,dat
de i vermoedeiyke drgfveer was vrees voor
de straf welke de beide kapiteins wachtte.
Hun optreden, dat tot de eerste klachten
leidde, moet gruweiyk zyn geweest. Moord,
roof, brandstichting en vrouwenverkrachting,
ziedaar de misdaden, welke op aanstichting,
althans met toelating van de chefs bedreven
werden. In hoever de geheele expeditie schul-1
dig is aan die wanbedryven en aan den nu
plaats gehad hebbenden moord, blgkt uit de
voorloopige berichten niet.
Het raadselachtigste is wat de muiters zich
wel voorstellen te doen. In Midden-Afrika een
koninkrykje stichten, geüjk met bitteren spot
wordt beweerd en door de Temps zelfs niet
geheel verworpen wordt, dat zal toch wel geen
ideaal voor een Fransch officier zyn. Terug
naar de door Frankrgk bezeten kust kunnen
i ook niet. Wat dan wel?
Men vreeBt dat zg de Franseben nog veel
moeite zullen veroorzaken en dat een groote
expeditie zal noodig zgn om Voulet en Chanoine
onBchadeiyk te maken.
Want daar is haast by.
Op zich zelve al gevaarlgk door hun optre
den tegen de inlandsche bevolking, zullen zy,
au geen uitweg meer mogelgk is, en de wan
hoop stggt, allicht nog ruwer worden. En de
bevolking, die natuurlgk geen begrip heeft
van den toestand, zal wat dit tweetal misdryft
op alle Europeanen, vooral op de Fransche
officieren wreken. De rust van het land eischt
dus doortastende maatregelen.
Aan O te M i d d e 1 b u r g. Wy bedoel
den natuuriyk dee erate soliste, gebo
ren te Middelburg, die hare talenten in wij
den kring ten toon zal spreiden.
Anderen zijn meer dilettanten, maar van
zeer groote terdienaten on, door ons steoda
met waardeering erkende, zeldzame gaven.
Aan te Hulst. Berichten, ons zonder
naam van inzender toegezonden, worden door
ons terzij gelegd.
HANDELSBERICHTEN.
met bedaarden tred den straatweg over; ze
stond juist op den weg van Hector, die in
volle vaart kwam aanstuiven. Niet bij machte
|zijn beest de baas te blijven, begon hg uit
alle macht te schreeuwen„Holahéhola
daar
Ze was misschien doof, want ze zette rustig
haar weg voort tot ze, voortgestooten door
het als een locomotief hollende paard, tien pas
ver wegrolde, na drie buitelingen over het
hoofd.
Er werd geschreeuwd: „Hoadt hem tegen!"
Hector klemde zich wanhopig aan de manen
vast en brulde „Helphelp 1"
Een vreeseiyke schok deed hem als een kogel
lover de ooren van zyn ros schieten en in de
armen van een agent vallen, die op hem was
toegesneld.
In een oogwenk stond een woedende, ge-
baren makende, scheldende groep om hem heen.
Graanmarkten enz.
Gons, 23 Aug. Eieren f 3.50, f 3.60 a
f 3.50 de 104 stuks.
Verbeterde opgaaf.)
008TBUBO, 23Aug. Ter graanmarkt van
heden was de aanvoer redelijk met matigen
omzet.
Men besteedde heden voorjarige tarwe 6.
6.15 den H.L.; nienwe a
ïn H.L.; jarige rogge a/—nieuwe
5 60 a f 5.65 den H.L.; jarige wintergerat
a nieuwe J 8.75 a f 9.— de
100 K.G.; jarige zomergerst a
nieuwe a de 100 K.G.chevalier
a de 100 K.G; haver f 7.30
7.50 de 100 K.G.paardenboonen 6.50
den H.L.: bruineboonen a
f den H.L.; witteboonen a
den H.L.groene erwten 7.50 a 7.85
kroonerwten a den H.L.kook
a en niet kook/—.— den
H.L.koolzaad 7.75 a 8.—; kanariezaad
a per 100 K.G.
Amsterdam, 23 Aug. Lynolie f 25'/b- Raapolie
23Vi a contant.
INGEZONDEN STUKKEN.
Ingezonden stukken worden in geen geval teruggezonden.
EEN NIEUWE MAATREGEL.
Do inhond van Provinciaal blad no. 84 leert
ons dat de jachtliefhebbers in deze provincie hun
moordend lood op patry zen kunnen richten van
af 2 September dat de fazanten gespaard
worden in den Dames-polder tot 30 September
in het overige deel der provincie tot
October dat de hazen in den Dames-polder
reeds zullen sneuvelen op 2 September maar
in het overig deel der provincie door eeriyke
jagers eerst op 2 October zullen mogen worden
geschoten. De bedoeling dezer eenigzins inge
wikkelde regeling laat zich slechts raden; dat
zy aan de hand zoude zijn gedaan door voor
standers van de belangen van den landbouw
of door hen die met de toestanden ten aanzien
van het jachtveld in alle deelen der provincie
bekend zgn, laat zich niet denken.
Men heeft bier vermoedelijk te doen met een
maatregel, uitgelokt door heu die de beschik
king hebben over groote aaneengesloten jacht
terreinen, gesteld onder bijzondere bewaking
tegen de stroopers.
Nu weet men dat, waar geen byzondere be
waking door middel van jachtopzieners plaats
heeft, bg na overal in onze provincie de stroopers
vrg spel hebben. In de Belgische provinciën
Oost- en WeBt Vlaanderen wordt reeds in Augus-
de jacht ook op hazen geopend de strik-
kenzetter, de lang niet zeldzaam voorkomende
jager zonder acte, de stroopersbenden aan de
Een oude heer vooral, met een groote ronde
ridderorde en lange witte knevels, scheen
hoogst verbolgen en zeide„Wat dnivel, als
men zoo onhandig is, blgve men thuis. Je
moet geen menschen op straat komen overry
den, als je geen paard kunt besturen.
Maar er versohenen vier mannen, die de
oude vrouw droegen. Ze Bcheen dood met
haar gele gelaat en schuinstaande mnta, grijs
van het stof.
„Brengt die vrouw in een apotheek,
beval de oude heer, „en wy gaan naar den
commissaris."
Hector begaf zich tusschen twee agenten op
weg. Een derde leidde zyn paard. Een me
nigte menschen er achter en daar verscheen
op eens de break. Zijn vronw snelde toe, de
meid verloor alle tegenwoordigheid van geest,
de kinderen grienden. Hy zette uiteen dat
hy gauw thuis kwam, dat by een vrouw om
Marktpryzen van Tarwe en Meel.
Dinsdag 22 Augustus.
Antwerpen. Tarwe kalm. Amerikaansch
roode no. 2 fr. 163/8.
F r jj e. Tarwe gedruktloop. ma. fr 19.bo.
P e s t h. Tarwe flauw, Dinsdag fl 8.44. Maan
dag fl 8.48.
Beriyn. De flauwere telegrammen uit
Amerika waren hier aanvankeiyk van nadeeli-
gen invloed; daar evenwel het aanbod weinig
had te beteekenen ontstond er weldra eene
vastere stemming, zoodat Tarwe op levering
slechts 25 pf. verloor. Rogge heeft de daling
zelfs geheel kunnen herwinnen.
PRIJZEN VAN EFFECTEN.
Per telegraaf I°w.
Aug.
Staatsleeningen.
«IDRRLAND. pCtlcértgStoito*
Gert. M. W. Wu >X 1000 8O8/4
«ito OH.
dito Cert. S
BONS. Sc««lcud*i
1811-884
15'ALU. Lu. 81/11 I
OOST3NRIJZ.OH.
Ibi-HsTsalnz I
ilia J».4«ll k
PORT. O. 1. U/14
1000
1000
848/4
,1000 -
Lin 100-100000 871/b
1000
1000
831/4
>81/8
281/4
95V4
38
Ang.
808/,
948/1
881/u
838/IB
888/4
33B/4
958
978/s
1601/, 1007/1
100)4
«ito «ito '88/59
H«k«t 4)4 b. 100
ROELAND. OH.
1550 rasas. 4 XJL 6Sk
«ito 1518 71 cm 4 Mk
Jifcs '94 6e Ra. 4 r 6t»
«te 1837/69 ..4 100
die 1584 k OJL18MOOO
4 F». 1000-94000 6518/w 568/,
dito Vla. 4 ft. SOO-SkOOO
rURKUO. «e;riï. 4 h. 100-3800 93
»rle D. >0->«>p *218/w 23
«ito «ito O. 80-100 24)4
B6TPT3 a L. T8 4 e *0-100
SR4KILI1. OH.
*«*4* 188C. i 4)4 - 100 - 608/,
«ito OU. 1889. 4 100 5913/M60
VZNlïOSLA 1851 4 100400 848/8
vergeworpen had, dat het niets beteekende.
En zijn ontstelde familie reed weg.
By den commissaris duurde de uitlegging
kort. Hy gat zyn naam op. Hector de Gri
belin, ambtenaar by het ministerie van mari
ne, en men wachtte op tyding van de gewonde.
Een agent, die om inlichtingen was uitge
stuurd, kwam terugZe was weer by kennis,
I maar ze had inwendig verschrikkeiyke pyn,
zei ze. Het was een werkvrouw, vyt en zes:
tig jaar oud, en ze heette vrouw Simon.
Toen hy hoorde, dat ze niet dood was, kreeg
Hector weer hoop en beloofde de kosten voor
haar verpleging te betalen. Vervolgens liep
hy naar de apotheek.
(Overvloed vaü stof dwingt ons nogmaafc
te zettenSlot volgt).
