FEUILLETON.
De millioenen van Nelly.
terugtocht op Lombok bleef een stuk geschut,
waarbij hij ingedeeld was, in een watergang
steken. Vier gewonden bevonden zich op den
voorwagen, de stuk-commandant was gesneu
veld, Van de Ven alleen bleef over. Ofschoon
hij bloot stond aan een hevig vuur van don
vy'and, mooht het hem gelukken het stuk
geschut met de gewonden door de bindernis
heen te brengen en dit en het leven van zijne
kameraden te redden.
Voor deze moedige daad werd hem de Mili
taire Willemsorde toegekend.
Van de Ven is geboren te Heesch (Noord-
Brabant j en thans 40 jaar oud. Den 23sten
November 1886 trad hij, na eerst in het leger
hier te lande by de rijdende artillerie gediend
te hebben, in het Indische leger als kanonnier.
Bij aankomst te Amsterdam werd hg begroet
en harteiyk toegesproken door den plaatselijken
commandant, kolonel A. P. Klerck en den
kolonel van het 2e regiment vesting artillerie,
Westhoff, die hulde brachten aan den man,
die zijn leven waagde om zijn kameraden te
redden.
De andere officieren, die aan boord waren,
kwamen V. d. Ven de hand drukken en de
muziek speelde de volksliederen.
In Engeland yvert men tegenwoordig om
een paar wondeplekken in het maatschappelijk
lijven weg te nemen. In de eerste plaats door
de reeds kort door ons vermelde wet tegen
woeker, welke nu by het Hoogerhuis is inge
diend. Tegen een ander euvel heeft de
opperrechter, lord Russell een wet ontworpen,
en wel tegen het geven van korting enz. aan
personen, die voor hun patroons bestellingen
doen. Minder heeft hij daarbij op het oog het
fouienstelsel in de dienstbodenwereld, maar wel
op het kwaad in de handelswereld, dat het karak
ter van een soort omkooping heeft gekregen.
Strafbaar wordt het geven of aannemen van
geschenken, of van korting, tenzy daarvan
blijkt uit een rekening of ander dergelgkstuk,
dat bestemd is voor den patroon, uit wiens
naam de bestelling wordt gedaan.
Ook het geven van geschenken of fooien
aan bedienden van hen met wie men in
handelsrelatie staat, wordt verboden, voor
zoover de patroon daartoe niet schrifteiyk
verlof gaf.
Dit verbod wordt uitgebreid tot de naaste
verwanten van het personeel, opdat het niet
te gemakkelijk zou zyn, de bepaling te ont
duiken. De algemeene strekking van dit ont
werp is door de commissie goedgekeurd.
Daily Chronicle meldt, dat men dezer
dagen een geheel on verwachtten afloop van het
Druce-proces zal zien. Gelijk men weet, loopt
dit proces over den titel en de bezittingen
van den hertog van Portland, en wordt nu
reedB maanden lang geprocedeerd over de
opening van het graf van Charles Druce, die
de hertog van Portland zou zijn geweest.
Te Keulen heeft men een paar vreemde
lingen gevangen genomen, die, naar bleek, half
Europa hadden rondgereisd, overal min of meer
belangrijke oplichteryen plegende, vooral in
de hoofdsteden. De man zegtRousonteheeten,
de vrouw is een Parisienne van goede familie.
Men vond voor 20.000 frcs bankpapier by hen
cn vele gouden horloges, briljanten en andere
kostbaarheden.
In Saksen heeft een pas ontslagen ge
vangene een ouden bezembinder aangegrepen,
vermoord en daarna beroofd. De moordenaar
is gevangen genomen.
Rudyard Kipling lijdt aan een ontsteking
van de rechterlong, maar oogenblikkelijk ge
vaar schynt er niet te zijn.
Er zal nu wel zoowat de laatste hoop ver
dwenen zyn, dat de Bulgaria nog dovende is.
De Vittoria is den vierden dezer maand in de
nabijheid van het ontredderde schip geweest
en heeft toen een sloep met vier opvarenden
overgenomen. Een poging om een boot naar
het zinkende schip te zenden, mislukte, en den
volgenden dag had de Vittoria de Bulgaria
uit het oog verloren.
Cerechtelljke dwaling en.
't Is alsof de feilbaarheid der justitie een
ontdekking van den laatsten tijd is, want
nooit hoorde men zooveel van gerechtelijke
dwalingen als in deze dagen, nu éen derge
lijke dwaling de beteekenis eener wereldgebeur
tenis heeft gekregen.
Hot jongste bewys dat rechters evenals alle
6. Uit het Duitsch.
VA»
WILHELM HEGELER.
IV.
„Mijne middelen voor de boeren en voor het
vee slaan bij haar niet aan. Wij moesten Nelly
maar naar het Zuiden zenden", zei de dokter
tot den dominé. „Mij dunkt naar Montreux, aan
het meer van Genève", voegde hij er by, daar
hij zelf in zijn jeugd daar eens geweest was.
Dit scheen een uitstekend voorstel te zyn,
want Nelly werd reeds bijna gezond van het
vooruitzicht op die reis. Sedert Peter te
Genève woonde en eens een briefkaart met
een plaatje aan den dominé had gestuurd,
scheen dat meer haar toe als een stuk van
den blauwen hemel, dat op de aarde neerge
daald was, en waarvan de zonnige oevers een
Paradijs voor de menschen waren. Zij had
er zich al zoo in verdiept dat zy bevende
voor een teleurstelling vreesde; want alles
hing van tante Ida af. Of zg bij hare bekende
willigheid, die ook vaak in de pastorie ter sprake
kwam, tot zulk een reis zou besluiten? En
of zij wel zoo rijk was als de dominé
pjeende Mevrouw Beerenbuseh had haar eens
andere menschen, feilbaar zyn, is te Augsburg
geleverd. Daar was een werkman wegens
diefstal tot vijf maanden gevangenisstraf ver
oordeeld. Thans is hy, na 106 dagen van
zijn vrijheid te zijn beroofd, ontslagen, omdat
by het onderzoek van een andere strafzaak
aan het licht kwam, dat de diefstal door
anderen was gepleegd.
Maar dat ook vroeger rechterlijke dwalingen
plaats hadden en veel sensatie wekten, blijkt
uit de Temps.
Dit blad vindt in het overlgden van zekere
Rosalie Doize aanleiding te herinneren aan een
rechtelijke dwaling van vóór 37 jaar, die des-
tyds een groot opzien baarde.
In 1862 werd de man van deze dame ver
moord gevonden, en al spoedig viel de verden
king op haar. Zij werd gearresteerd en geheel
afgezonderd gehouden, in de hoop dat zij dan
wel zou bekennen. Ook hier bleek deze
moderne pgnbank goed te werken, Rosalie
bekende den moord te hebben gepleegd.
De zaak kwam toen voor de assises, maar
nu nam de beschuldigde haar bekentenis terug.
Veel hielp dit niet; ondanks haar stellige be
tuigingen van onschuld werd zg tot het tucht
huis veroordeeld. Eerst op het laatste oogen-
blik, toen de veroordeelde op het punt stond
haar straf te ondergaan, bleek dat men gedwaald
had, en zoo kreeg Rosalie haar vrijheid weer.
De zaak baarde vooral opzien, omdat men
hier stond voor een onware bekentenis, afgelegd
onder den invloed van een sterk veroordeeld
stelsel dat, gelijk men weet, bestemd was
nog tot in 1898 stand te houden.
Op aandrang van Odilon Bar rot opende de
Temps, destyds een zeer jeugdig blad, dat
nog in zyn tweeden jaargang was, een in
schrijving ten behoeve van het arme slacht
offer en deze slaagde volkomen. Vele Parysohe
en provinciale bladen sloten zich aan, en er
kwam veel geld in.
De man die nooit sliep,
zoo werd de dezer dagen te London overleden
millionair Eduard Bams door zgn kennissen
aangeduid, want de man had het zoo druk
met geld verdienen, dat hg zich in 16 jaar
de weelde niet gunde eens gerust naar bed te
gaan! Maar deze opoffering van een onmisbare
levensvoorwaarde en van een genot, dat an
deren met groote schatten zoudea willen be
talen, schynt werkeiyk doel te hebben getrof
fen de man is ryk geworden, maar dat op
een wyze, die niemand hem bengden zal.
Zyn ouderB, die in behoeftige omstandighe
den verkeerden, lieten hem een handwerk
leeren en zoo werd Edward opgeleid voor de
staal-industrie. Hg verkeerde van toen af aan
met niemand meer, maar concentreerde al zgn
kunnen op het doel om geld te verdienen.
Als hij met zgn kameraden over dag gearbeid
had, bleef hg alleen achter en bracht den nacht
door met het bestudeeren van boeken, nam
een bad en was den volgenden morgen weer
om 8 uur op zyn werk.
De knaap, die als leerling begonnen was,
werd, naar men verbaalt, weldra millionnair,
Zyn vrienden rieden hem met goed gevolg
aan, om een uit aandeelhouders bestaande
maatachappy te stichten, zichzell tot voorzit
ter te maken en anderen in zgn plaats te
laten werken.
Toen BamB echter niets meer te doen had,
fungeerde de menschelyke machine in hem
niet meer naar wensch. Op raad van zijn
dokter ging hg op het land wonen, kocht een
boerdery en begon weder te werken. Hywas
zeer bang voor den slaap, zat den geheelen
nacht ia een stoel en liet zich voorlezen.
Spoedig vond hij ook bierbg geen baat. Toen
begon hij te ryden. Dikwijls kon men hem,
van een dienaar vergezeld, 's nachts door de
straten zien ryden. Eens sliep hy in een
koffiehuis in, terwgl de biljartballen aan het
rollen waren. Van toen at aan kwam de arme
ryke iederen nacht in bedoeld koffiehuis, om
te slapen, terwgl zijn bediende de biljartballen
liet rollen. Spektakel en gedruisch beteeken-
den voor hem de rust. Zoo bracht hem ook
dikwyis het rgden in een spoorwegcoupé den
gewenschten slaap en jarenlang bracht hij zyn
nachten daarin door. Nu eindelijk heeft de
beklagenswaardige man zijn eeuwige rust ge
vonden.
gezegd dat het die dikke, oude juffrouw niet
zoo slecht ging als zy steeds voorgaf; maar
dat zij or heel warmpjes inzat (met de wol.)
Zij, kon zich echter wel vergissen.
Zenuwachtig, bleek en veel meer hoestende
dan gewooniyk, zat Nelly aan de tafel en
wachtte in groote spanning af wat tante met
den dokter in de andere kamer zou besluiten?
Dat hoesten was echter haar gelukwant het
werd het afdoende argument van den dokter.
Toen tante allerlei bezwaren maakte, werd
bij ten slotte boos en zei„Hoort ge dan
niet dat dat een echte bronchitis is. Het kind
moet weg. Liever van daag dan morgen. Zij
heeft niet zoo'n sterk gestel als gg en ik.
Die ellendige sneeuwstorm is doodond voor
haar,"
De ruwheid van dien boerendokter ergerde
juffrouw Felsche zeer en zy dacht dat een
Leipsiger dokter niet zoo zou durven spreken.
Doch door haar eigen dokter een professor,
die het heel druk had, en die eeuwig klagende
oude vrijster gaarne eens een winter kwyt
wilde ziju haar zelf een verblijf in een
zachter klimaat had voorgeschreven, liet zij
zich overreden, om voor de gesondheid harer
nicht een groot offer te brengen!
Na een geruimen tijd kwamen de dokteren
tante weer binnen. Wat; er besproken was,
werd niet verteld; doch toen de dokter ver
trok, liep Nelly hem na en vernam dat het
hem gelukt was.
Verknopingen en?.
Donderdag avond is op de bovenzaal der
sociëteit de Vergenoeging te Middelburg,
ten overstaan van notaris Tab, verkocht eene
karoterjj, bestaande in woonhuis, schuur, moes
tuin, boomgaard en vyver, staande en liggende
alhier aan de Baanstraat, wijk Q no. 279, groot
77 a. 30 cent., voor f 5700.
Opgehouden werden een huis en erf met
tuin, ingericht tot bierhuis, wijk Q no. 274,
groot 2 a. 38 cent., en een huis en erf, wyk
Q no. 275, groot 60 cent.; voor beiden geza
menlijk was bet hoogste bod f 4000.
Te Ylissingen had heden namiddag
de inschryving plaats voor eerste, tweede en
derde keuze voor staanplaatsen bg gelegenheid
der jaarmarkt. Er waren biljetten ingekomen
voor stoomcaroussels, electrische visscherijen
(rad van avontuur), poffertjes-, wafelkramen
en nog andere inrichtingen.
Er werden flinke sommen besteed, o. a. voor
1 stoomcaroussel op het De Ruijterplein werd
voor f 1817.17 ingeschreven. De overige in-
schry vingen varieeren tusschen f 10 tot f130.
De geheele opbrengst was f 2731,27 tegen
f 1433.85 in 1898.
LAATSTE BERICHTEN
's Gravenhage. De minister van marine,
jhr Röell, zal, geheel hersteld, einde Februari
zijn ambt weer hervatten.
Benoemd tot ontvanger der belastingen te
IJsselmonde J. C. Roest te T hol en.
Invoer vee België.
Blgkens bericht van Hr Ms gezant te Brussel
vau 22 dezer zullen met ingang van 1 Maart a. s.
de Belgische grenskantoreu Baarle Hertog en
Watervliet voor den invoer van Nederlandsch
melkvee geopend zyn.
Parijs. De gevangenneming van Paul
Deroulède en Marcel Habert is nog gehand
haafd.
De regeering zal aan de kamer verlof vragen
deze afgevaardigden te vervolgen. Wordt dit
toegestaan, dan kan de vervolging plaatshebben
op grond van art. 87 van hetCodepénal betreffendo
een aanslag tegen don regeeringavorm of aan
sporing der burgers om zich te wapenen tegen
de overheid. Tegen deze misdrijven is deporta
tie naar een versterkte plaats bedreigd.
Men gelooft evenwel, dat men de volgende,
minder strenge artikelen van het wetboek zal
toepassen.
Madrid. In den Senaat stelde Comas voor
alle schuld, ook die van Cuba en van de
Philippijnen, te unificeeren en te converteeren in
3 pet schuld, aflosbaar iu 100 jaren met rente
betaling in peseta's.
De beraadslaging zal later plaats hebben.
In de kamer verdedigde Silvela het laatste
conservatieve kabinethy zeide dat Sagasta
niet langer aan het bewind kan blijven en
beval een staatkunde van decentralisatie aan,
ter voorkoming van verbrokkeling van het ryk.
Verder zeide hg dat het crediet des lands
en de rechtvaardigheid de erkenning van de
schuld noodzakelijk maken.
Algemeen Overzicht.
't Was in 't algemeen gesproken niet noodig
bijzondere aandacht te wijden aan wat in de
buitenlandsche parlementen gesproken is naar
aanleiding van de groote gebeurtenis in
Frankrgk. In den regel hebben dergelijke
gelegeDheidsspeeches een zeer betrekkeiyke
waarde. En daarom maakten wij alleen een
uitzondering voor den Dnitecben Rgksdag, wijl
de manifestatie van dat land tegenover Frankryk
„Maar het heeft mg moeite gekost",
voegde hg er bij. „Ik wil liever tien boeren
behandelen dan deze oude dame nog eens tot
iets te moeten overreden."'
Nadat Nelly naar haar kamer gezonden was,
begaf men zich naar het studeervertrek, waar
mevrouw Beerenbusch tante Ida hare afreke
ning vcorlegde. Deze cgferde met groote
welwillendheid, maar nog grooter nauw
keurigheid post voor post na, zoodat de
dominees vrouw zenuwachtig werd van al
dat rekenen, napluizen en optellen. Ten slotte
bleef er oen verschil van 50 centen, die tante
Ida meende niet te moeten betalen, en om er
een einde aan te maken stelde de dominé voor
ze maar aan de armen te geven.
„Dat is goed, dan dragen wy ook een
penningske by om den algemeenen nood te
lenigen", zei de oude dame. „Ik ben inLeip
zig wel lid van „Armenzorg" en het leven
wordt wel altijd maar duurder. Ja het is
waar," voegde zij er, de rekening dichtvouw
ende mst een zucht by, „zoo'n jong meisje
in een half jaar 48 Mark aan kleereu 1"
„Maar zg heeft toch niet meer dan het
hoog noodige gehad", viel mevrouw Beeren
busch in.
„O, vrouw, trek niet te velde tegen een
onometootelijke waarheid!" zei de dominé,
„het leven wordt duurder dat valt niet
tegen te spreken. Maar laat ons nu over
aangenamer diagen praten."
nog altijd een beetje meer de aandacht, trekt.
Maar wy gelooven, dat nog een uitzondering
noodig is.
Een paar groote Engelsche bladen hadden reeds
den ochtend na den dood van Faure zich aange
sloten by de resolutie, welke door de regeering
in het parlement zou worden voorgesteld. Wel
een bewijs dat men zich bij voorbaat verzekerd
hield, dat do regeering het initiatief zou ne
men, tot eeu officieele betuiging van deelneming.
Maar ziet, een bepaald voorstel is uitgebleven-
De regeering heeft alleen in de beide huizen
een warm woord gesproken en daarbij bleef het-
In het Hoogerhuis heeft Salisbury zijn deel
neming betuigd in de ramp, welke den nabuur
en bondgenoot van zyn president beroofde. En
daaraan knoopte hij een zeer waardeerende
beoordeeling van den overledene vast.
In het Lagerhuis, waar Salisbury's neef Bal
four sprak, werd de persoon van Faure n'et
genoemc( en alleen een woord van sympathie
voor Frankryk geuit.
De Londsche correspondent van de Frrnkf.
Zeitung acht het noodig daarop te wijzen, en
hij doet dit op een voor Frankryk tamelgke
koele wyze.
Het Fransche volk en de Fransche pers, zoo
oordeelt hy, kunnen maar niet begrijpen, en
zoo zy dat al doen, dan vergeten zjj bet tel
kens weer, dat Engeland op dit oogenblik
bezig is aan een afrekening met Frankrgk, en
wel op een wijze die Engeland geheele vol
doening moet geven.
In de eerste plaats zyn aan de orde de onder
handelingen over de grensbepaling van Bahr-
ol-Ghazal; dan komt de New Foundland kwestie
en later Madagascar, en al deze strijdpunten
wil Engeland tot zyn volle voldoening zien
opgelost.
De schry ver acht het daarom in het belang
van den vrede en van de menschelgkheid
noodig, dat Frankryk van nieuwe gebiedsver-
overing afziet, en bv. niet tracht de verhou
ding aan de Perzische golf nog ingewikkelder
te maken, want Engeland en de regeering van
dat land zyn voor den oorlog gereed. Men
zou zich te Pargs vergissen, als men uit de
woorden van Salisbury afleidde, dat alles weer
in orde is, en Engeland weer aan het toege
ven gaat. Salisbury houdt van Frankryk, maar
de eendracht in zijn kabinet staat bg hem
boven den vrede met Frankrgk.
Aldus de correspondent, die, naar nu reeds
blijkt, in éen opzicht den toestand juist heeft
ingezien.
Da Engelsche regeering heeft de zaak van
de haven op de kust van Oman zeer krachtig
aangevat, en gezorgd, dat zy volledige vol
doening kreeg.
Een oogenblik heeft men nog getwijfeld of
de berichten wel juist waren. Maar in het
Lagerhuis heeft de regeering zelve wat meer
licht ontstoken.
Op een vraag van Labouchère heeft Hamil
ton geantwoord, dat de afstand van een haven
aan Frankrgk in stryd was met de bestaande
tractaten. Die zaak gaat daarom alleen de
Indische regeering en den sultan van Osman
aan; mat buitenlandsche mogendheden heeft
men zich niet in te laten. De sultan heeft
verplichtingen jegens Engeland, voortspruitende
uit relaties van zeer byzonderen aard, welke
verbintenissen medebrengen ten aanzien van
den afstand van gebied.
Verder heeft de regeering by monde van
Broodrick mededeelingen gedaan betreffende
Soedan.
In Engeland en Egypte bestond een ern
stige reden voor ongerustheid. Men seinde dat
de Khalief een strijdkracht van 15.000 a 20.000
man heeft verzameld en daarmede oprukte in
■le richting van Khartoem. Wijl een groot ge-
leelte van de expeditie van September reeds
weer naar Beneden-Egypte en naar Engeland
terug was, kon uit deze hervatting van den
stryd iets ernstigs voortkomen. In allergl
werden maatregelen genomen om de troepen
in Soedan te versterken. De spoorweg zal
daarbij wel goede diensten doen. Maar deze
ligt nog niet tot Omdurman.
Men vreesde vooral, dat de troepen op de
buitenposten het hard te verantwoorden zullen
hebben.
Uit de officieele mededeeling in het Lager
huis bleek, dat deze berichten in hoofdzaak
juist zijn. Het telegram over de mededeeling
van den minister is niet zeer duidelgk, en laat
zelfs een vrij ernstige lezing toe.
„Ik wilde u ook nog gaarne dank zeg
gen, mijn waarde heer en mevrouw Beeren
busch, voor alles wat gij voor Nelly gedaan
hebt."
nZy is ons allen dierbaar geworden."
„Dat doet mij veel genoegen. Oals ik
bedenk wat er van mijn nichtje zou geworden
zgn in een andere omgeving, bij baar treuri-
gen aanleg! Die lichtzinnigheid van haar
moederEn gg weet toch dat haar vader een
beruchte doorbrenger was."
„Zoo
-- „Hij heeft schatten verkwist. Maar hebt
gij niets van dien aard aan het kind be
speurd
„Zy is nooit in de gelegenheid goweeBt
om iets te verkwisten", zei de dominé lachend,
„hoogstens kon zij zich te buiten gaan aan
een paar appelen."
„Goddank en het kind is rein ge
bleven, niet waar Heeft ze nooit een nood
lottige neiging voor iemand aan den dag
gelegd?"
„Daarvoor is, hoop ik, ons huis borg"
riep mevrouw verontwaardigd uit.
„Goddankherhaalde tante met gevou
wen handen. „O, als gij wist hoe die vorant
woordelijkheid my drukt, om te moeten zorgen
voor een kind dat zoo moeiiyk te leiden is
en zulk een donkere toekomst te gemoet gaat."
„Als zg uit Zwitserland terugkomt, moet
zy dan waariyk naar de kookschool
Khalifa severely defeated friendlies kan ac
tief en passief worden opgevat.
Wij vreezeu echter dat de bedoeling is, dat
de met Engeland bevriende stammen zijn ge
slagen, want op dezen zin volgt de mededeeling,
dat maatregelen worden genomen om het
voortrukken van den Khalief te stuiten.
Een ander deel der wereld, waarheen men
met klimmende bezorgdheid de blikken wendt,
is Spanje.
't Is altijd moeilijk te beoordeelen, of een
correspondent wel biliyk is bg het wederge
ven van wat hij de openbare meening noemt.
Zoo dikwijls loopt daaronder veel, dat in de
eerste plaats eigen meening is. Maar toch
gelooven wij dat de 2V>nps-correspondent te
Madrid wel gelijk zal hebben als hy seint,
dat de openbare meening de debatten in de
Cortes niet goed opneemt.
Het treurige tooneel, waarop wy in een vorig
Overzicht wezen, was, naar later bleek, nog
niet afgeloopen. Dinsdag werd het debat in
den Senaat weer lustig hervat, tot schade van
de landsbelangen en van het aanzien van de
Cortes. Maar Woensdag wilde Almenas weer
aan den gang. Nu verlangde hij te interpelleeren
over de koloniale oorlogen en daarby „zeer
belangryke" stukken voor te lezen. Maar de mi
nister van oorlog weigerde elke interpellatie,
tot groote teleurstelling van Almenas. „Welk
middel heb ik na deze weigering om de re
geering tot antwoorden te dwingen" zoo
vroeg hy, waarop de president van den Senaat
antwoorddegeen enkel.
Een andere aanval werd door den markies
Cerattores tegen de regeering gericht en wel
wegens de zwakheid, welke zy tegenover de
Carlistische propaganda toont. Openiyk worden
in Biscaye aanstellingen als officier in het toe
komstig leger van den pretendent uitgereikt,
en de regeering doet niets, zoo klaagde deze
senator.
Men vreest dat een crisis zeer spoedig zal
uitbreken en dat de regeering nn reeds in den
senaat in de minderheid is. Bij de samenstel
ling van de bureau's der afdeelingen had de
regeering in 3 de meerderheid en in 3 de min
derheid, in het zevende staakten de stemmen,
waarop bij loting een ministerieel bureau werd
gekozen. Maar uit het totaal der stemmen
bleek, dat er 92 senatoren tegen en 87 vóór
het ontwerp betreffende de Philippguen zgn.
Over de republikeinsche aanvallen in de
Kamer lichtte de telegraaf ons Donderdag
reeds in. De toestand wordt dus wel somber.
Maar een troost is ten minste, dat het er daar
al meer slecht heeft uitgezien.
Beknopte Mededeelingen.
Voor eenigen tgd werd medegedeeld, dat
prins George met een dochter van den prins
van Wales zou trouwen. Men sprak dit des
tijds tegen, wijl de Grieksch-orthodoxe kerk
een huwelgk tusschen vollen neef en nicht ver
biedt. Maar nu melden Standard en Daily
News, dat de prinses van Wales met haar
dochter naar Kreta gaat om prins George te
bezoeken. Het koninklijk yacht Osborne zal
de reizigers overbrengen.
Zou audermaal blijken dat er accomode-
mants avec le ciel zyn?
By het Lagerhuis is ingekomen het ont
werp tot hervorming van het plaatselyk be
stuur van Londen. Het ontwerp laat de City
onaangetast en verdeelt de rest van Londen
in gedeelten, die elk voor zich een lichaam
voor het bestuur der plaatselgke aangelegen
heden krygen. Deze bestuurslichamen zyn niet
verbonden met den Londenschen County Coun
cil. De wet zal in November 1900 in werking
treden.
De Duitsche begrootingscommissie is niet
erg meegaande geweest. De regeering had 10
uieuwe escadrons cavalerie gevraagd, en dit
voorstel verdedigd met een beroep op de con
centratie van Russische cavalerie in de nabij
heid der Duitsche grens. Maar de commissie
heeft de uitbreiding verworpen.
De commissie heeft verder ook de verster
king der infanterie tot 502.506 afgestemd;
alleen de conservatieven stemden voor; het
voorstel om de gemiddelde sterkte der bataljons
op 590 man te bepalen, werd eveneens verr
worpende conservatieven en de nationaal-
liberalen stemden voor. Ten slotte werd die
sterkte op 584 man vastgesteld. Alleen de
aanvraag voor de artiljerie is toegestaan.
„Neen, volstrekt niet" riep de oudé
vrijster verontwaardigd uit, en op haar dom
gelaat vertoonde zich al de trots van haar wol;
rijkdom, terwgl zij zich schrap zette om deze
arme lieden eens te laten voelen hoever zij
boven hen stond.
„Ik reken het mij ten plicht", sprak zg
met gemaakte nederigheid, „u mede te deelen
dat Nelly van haar grootmoeder van moeders-
zgde haar vader was van de familie von
Habenichts een vrg aanzieniyk vermogen
geërfd heeft. Ik kan wel zeggen een miilioen."
Er heersebte een diepe stilte na dit groote
woord, dat in deze armoedige studeerkamer
bijzonder indrukwekkend klonk.
De kleine dominéés vrouw werd doodsbleek
en sloot de oogen, als verblind door zooveel
rgkdora. De dominé sprong overeind en sprak
na een poos, met een soort van ontzag„Drom
mels! nog toe, gij spreekt daar een groot
woord, gelaten uit."
Tante Ida schudde bet hoofd en ging jam
merend voort„Nu zult gy begrijpen welk een
zware taak mij wacht.. Ik moet de toekomst
van dat kind leiden. Ik moet zorgen dat de
verkwistende aard van de ouders met wortel
en tak uitgegroeid wordt, opdat al dat geld
niet in verkeerde handen komt."
De dominé liep met groote stappen door de
kamer en bromde: „Een miilioenHeb ik ysn
mijn leven!" Toen zag by zijn vrouw aan,die
met bitterheid dacht aan al het sparen en uit;
