Dood van Felix Faure.
FEUILLETON.
s Een grappig tweetal.
middelen en naar de omstandigheden welke
daaruit in geval van oorlog voortspruiten.
Het amendement werd verworpen nadat mi
nister Ritchie verklaard had, dat een officieel
ouderzoek onder de bestaande omstandigheden
had uitgebracht dat de rampspoedige gevolgen,
voor welke men in geval van oorlog vreest,
wel niet verwezenlijkt zullen worden. Als de
vloot maar sterk genoeg wordt gehouden om
de Brifcsche handelswegen te beschermen en
de kusten te beveiligen voor een blokkade, is
er niet het minste gevaar voor hongersnood.
Er is sprake van het aftreden van den
Duitschen minister van landbouw, die het niet
met Von Hohenlohe zou kunnen vinden.
In den Duitschen rijksdag interpelleerde de
afgevaardigde Johannsen over de uitwijzing van
Deensche onderdanen uit Noord-Sleeswijk.
De rijkskanselier verklaarde, dat het recht
tot uitwijzing van buitenlanders een uitvloeisel
is van het sonvereiniteitsrecht der bondsstaten
en de uitoefening van dit recht niet staat
onder toezicht van het rijk. De uitwijzingen,
welke de Pruisische regeering heeft gelast,
vallen buiten den werkkring van den rijkskan
selier. Spr. weigerde op grond daarvan de in
terpellatie te beantwoordenook zouden de
verbonden regeeringen aan een eventueele be
spreking van het onderwerp niet deelnemen.
De Zwitsersche regeering heeft in haar
antwoord aan den czaar gewezen op de nood
zakelijkheid om eenige bepalingen in de con
ventie van Genève Roode Kruis) meer in
overeenstemming met de gewijzigde denk
beelden te brengen.
De Italiaansche senaat is niet zoo volg
zaam als de regeering wel zou willen. Vooral
de jongere senatoren zouden een zelfstandigheid
ten toon spreiden, welke men in dat hooge
staatslichaam niet gewoon is.
Reeds éen wetsontwerp, een van niet over
wegend belang, is verworpen.
Over de crisis in Hongarije zijn nog geen
stellige berichten. Te Boedapest neemt men
algemeen aan dat tot Banffy's aftreden beslo
ten is.
Het gebeurt niet dikwijls dat een regee
ring met leedwezen haar tegenstanders ziet
wegblijven. Maar in Spanje is het anders.
Sagasta is bezorgd over het bevel van Don
Carlos aan zijn aanhangers om weg te blijveD
als het vredesverdrag behandeld wordt.
Gewoonlijk sluiten de partijen zich in om
standigheden als deze aaneen, waardoor voor
komen wordt dat een zoo groot nationaal be
lang als partijkwestie wordt behandeld. Maar
Sagasta schijnt te vreezen, dat de republikeinen
dit voorbeeld zullen volgen. Geschiedt dit,
dan zou alleen de regeeringspartij voor di'
goedkeuring van het vredesverdrag stemmen
en dus de uitsluitende verantwoordelijkheid
daarvoor dragen.
Uit de Temps blijkt, dat de regeering te
Madrid aan het manifest van Don Carlos wel
een militante beteekenis hecht en niet een
terugtocht, gelijk andere bladen.
Maar toch maakt men zich niet ongerust.
De Eerste volksraad van de Transvaal
behandelde de begrooting die in de raming
een batig saldo aan het eind van het jaar van
een kwart millioen pond sterling oplevert
De opbrengst der goudbelasting wordt geraamd
op 200.000.
Daar de regeering meer aanbiedingen voor
een leening krijgt op gunstiger voorwaarden,
zegt men dat de firma Hope Co. haar vroeger
aanbod binnen een paar dagen zal hernieuwen.
Door de verwerping eener motie om de
voorstellen betreffende het Nicaragua-kanaa)
bij de begrooting te voegen, heeft de Ameri
kaanache kamer de tot standkoming der wet
in dit zittingjaar onmogelijk gemaakt.
Een schokkende tijding kwam heden in den
vroegen ochtend tot ons.
Felix Faure is Donderdagavond te 10 uur
overleden. Een hartkwaal maakte een einde
aan het leven van den zesden president der
Fransehe republiek.
Zelden zal een plotselinge dood meer onge
legen zijn ingetreden.
Ongelegen voor de Fransehe republiek, die
zich te midden van zoo geweldige crisis als zij
doorleeft, een nieuw hoofd zal hebben te kiezen,
waarbij alle hartstochten der laatste tijden op
geweldige wijze dreigen uit te barsten. Maar
ook ongelegen voor de reputatie van den over
ledene. Tot den laatsten ochtend zijns levens
Schermutselingen.
Hoeveel onderwerpen hebben wij over den
pook behandeld! Byvoorbeeld De snelheid,
waarmee wij oud worden. Wat de heer Mere
dith toch zou bedoelen met te zeggen, dat de
vrouw het laatste zal zijn wat door den man
beschaafd wordt.
Thomson,
Wat zal dit alles beduiden als we honderd
jaar verder zijn
Hoe heel anders zijn wij tweeën dan alle
andere menschen?
De mooiste vrouwennaam (Mary).
Het ge-heim van te zijn en niet te zijn.
Waarom leeft Mary?
Leeft Mary inderdaad
Zij was binnengekomen met een heel be
drukt gezicht, omdat hoe langer zij er over
nadacht, hoe minder zij begreep waarom zij
leefde. Dat kwam door het lezen van een
boek, getiteldWaarom leven wy een
had men niet opgehouden hem aan te vallen,
en zijn naam in verband te brengen mot zaken,
welke het licht niet mogen zien.
Eu zoo kau het niet, anders, of er zal alom
twijfel rijzen of de toedracht der zaak wel
zoo is, als officieel wordt medegedeeld.
De een zal denken aan de omstandigheden
waaronder een Lemercier Picard en een kolo
nel Henry om het leven kwamen; een ander
zal vermoeden, dat de president zelve een
uitweg heeft gezocht uit de moeilijkheden,
waarin by, naar beweerd werd, is gekomen,
nu zijn voorganger voor het hof van cassatie
heeft gesproken en daarbij niet onaangeroerd
liet de wijze waarop het kabinet van 1894
het Dreyfus-proces behandelde.
In hoever voor dergelyken twijfel grond be
staat, is nog niet te bepalen. Zeer onvoor
zichtig is het zeker, dat men zoo geheimzinnig
te werk giDg, in plaats van terstond naar de
grootst mogelijke publiciteit te streven, gelijk
bij voorbeeld bij den dood van Jules Ferry,
toen nog geen twee uur na den dood het meest
volledige bericht afdoende zekerheid bracht,
dat dit sterven geen verband hield met de
toen woedende Panama-crisis.
Eerst heden middag ontvingen wij de volgende
telegrammen over den dood.
De president, die gelijk o. a. uit zijn beweeg
lijke levenswijze en groote jachtpartijen bleek,
zich in een goede gezondheid scheen te ver
heugen, gevoelde zich Donderdag ochtend
minder wel. Hij klaagde over pijn in de
beenen en liet zijn gebruikelijk toertje t<
paard achterwege.
Toch gevoelde hij zich nog in staat deD
ministerraad te presideer en, welke in de na
middag afliep.
Omstreeks zes uur, en nadat hij de zoo pas ge
nomen besluiten had onderteekend, riep hij gene
raai Gall toe „Kom spoedig. Ik voel my onwel.'
Doctor Parant en majoor Humbert verzorg
den den president.
Reeds spoedig iiet de toestand zich zoo
aanzien, dat de omgeving het noodig oor
deelde den minister-president met het gebeurde
in kennis te stellen.
Dupuy begaf zich onmiddellijk naar het
Elysee, waar voor en na hem ook de andere
ministers samenkwamen.
De toestand bleef den geheelen avond ernstig.
Op Faures verzoek kwamen zijn vrouw ei,
kinderen, van wie de stervende een hartroerend
afscheid nam.
Daarna sprak hij eenige vriendelijke en
hartelgke woorden tot de h eren van zgn huis.
Tevens werd een geestelyken ontbode die den
stervende van de H. Sacramenten voorzag.
Hij verloor te 9 uur het bewustzijn en over
leed te 10 uur.
Twee geestelijke zusters bewaken het lijk
dat heden gebalsemd wordt.
Vooral mevrouw Faure moet door den dood
zeer smarteiyk getroffen zyn.
Aan het Elysêe werden des avonds geen
inlichtingen gegeven over den dood van den
president der republiek. De deuren bleven ge
sloten. Alleen werd door een officier van het
militair huis het bericht van het overig deD
bevestigd.
Voorziening In de vacature.
Volgens de Fransehe grondwet wordt de
president der republiek gekozen in een ver
eenigdo vergadering van Senaat en Kamer,
die te Versailles als congres bijeenkomen. In
den regel heeft deze verkiezing zoo spoedig
mogelyk plaats; in 1894 nog geen drie etma
len na den dood van Carnot.
Ditmaal zal men nog meer spoed maken.
Volgens een telegram van heden middag if
de bijeenkomst van het congres be
paald op morgen (Zaterdag) -middag
te een uur precies.
Iu afwachting van de benoeming van een
opvolger, worden de functiën van president
waargenomen door den president van den
ministerraad, alzoo door Charles Dupuy, toe
vallig dezelfde die ook in 1894 met de waar
neming van het presidentieel gezag was belast.
Nog den avond van den dood heeft Dupuy
de eerste maatregelen genomen, welke door
den toestand noodig werden.
Aan de prefecten en onderprefecten werd
door hem het volgende telegram gezonden
„Met leedwezen meld ik u het overlijden
van den president der Republiek. Wees zoo
goed alle mogelijke maatregelen te nemen om
de bevolking met het sterfgeval in kennis te
stellen. De regeering rekent op uw waak
zaamheid."
In een tweede aanschryving van den minis-
aoort van boek dat niet uitgegeven moest
worden, want het maakt de menschen maar
ongelukkig. Mary staarde het probleem aan,
met groote, strakke oogen, totdat ik haar
dwong om op te zien, door er een ander
probleem tegenover te stellen. „Leeft eij?"
In haar onwetendheid meende zy dat hier
aan niet te twijfelen viel, maar ik leende haar
een boekBisschop Berkeley en sedert is
zij begonnen zichzelf heimelyk te knypen, al
leen om zich te overtuigen dat zij er nog is.
Haar das.
Tot nog toe had ik (zooals men zal opge
merkt hebben) door woord, noch blik, noch
teeken de overeenkomst geschonden, die onze
platonische vriendschap mogelijk maakte. Ik
had haar zelfs nooit lieveling genoemd, om
dat ik na rijp nadenken, met geen mo
gelijkheid had kunnen beweren dat dit een
van de manieren was, waarop ik Thomson toe
sprak. En ik zou op dezelfde wijze voortge
gaan zijn, als zy niet een das had gehad,
dien ik niet verdragen kon. Die das alleen
is aanaprakeiyk voor hetgeen er dieD dag
gebeurde. Het is een reep verschoten terra
cotta, dien zij voor haar mond bindt als zy
door den mist gaat. Dan is haar gelaat uit-
ter-president ontvingen deze ambtearen last
op hun post te blijven of, zoo zij niet op hun
standplaats waren, daar terug te beeren.
Voor zoover bekend, is nergens iets bijzon-
vers voorgevallen.
Verder deed Dupuy, die met de andere
ministers op het Elysêe aanwezig was, de offi-
eieele personen waarschuwen, zooals de gezan
ten, den militairen gouverneur van Parijs, den
prefect der Seine en den prefect van politie,
de presidenten van den senaat en kamer.
Beide laatstgenoemden begaven zich onver-
wyid naar het Elysêe.
Faure's leven.
Een Z0"r eenvoudige Parijsche jongen, 30
Januari 1841 geboren als zoon van een schryn-
werker, en zelf aanvankelgk den kost verdienende
als leerlooier, ziedaar de jeugd van Felix Faure.
Maar met welke vaart steeg hij hooger op
den ladder. Van een bescheiden ambachtsman
klom hij op tot groothandelaar en industrieel,
terwgl zgn groote geestkracht en ondernemings
geest bleken uit den omvang, dien zijn zaken
namen, en Faure tot een van de grootste ree-
ders uit Havre maakten en tevens tot een
zeer geziene, vertrouwde persoonlijkheid. Dat
bleek o. a. uit het feit, dat hij werd ge
roepen aan het hoofd te staan van de Kamer
van Koophandel in zijn woonplaats.
Hoe iemand, die het in de maatschappij tot
zulk een hoogte heeft gebracht, die een werk
kring had, welke hem dubbel lief moest zijn,
waar hij zelf zyn zaak had gegrondvest, hoe
zoo iemand ooit de voorkeur heeft kunnen
geven aan het politieke leveD, ziedaar een
vraag welke ons een raadsel is, ook omdat
Faure, die als koopman een beslist vrijhande
laar was, zijn beginselen zoo niet over boord
moest werpen, dan toch verloochenen.
Maar Faure aanvaardde niet alleen een zetel
in het Palais Bourbon, hij Het zich zelfs vinden
tot een geheele toewijding aan de politiek, en
wel door bij de vorming van het groote
ministerie een plaats als onderminister van
handel en koloniën aan te nemen. Driemaal
bekleedde hij dat ambt (onder Gambetta, onder
Jules Ferry en onder Tirard).
Na eenige jaren was Dog belangrijker plaats
voor hem weggelegd. Bij de vorming van het
kabinet Dupuy in Mei 1894 werd Felix Faure
belast met de portefeuille van marine.
In het licht van die dagen heeft hg deze
betrekking naar behooren vervuld. Maar eerst
later werd ook zijn naam genoemd in ver
band met de slechte voorbereiding der Mada-
gascar-expeditie, toen bleek dat Frankrykniet
over de noodige schepen kon beschikken en
zelfs de Engelsche handelsvloot moest worden
te hulp geroepen, om de Fransehe troepen over
te brengen.
Bekend zijn de hevige aanvallen, welke in die
dagen, vooral in September en October, tegen
Faure's collega voor oorlog werden gericht.
Geen smaadreden werd den minister bespaard,
vooral niet door de clericaal-antisemitische
pers, die generaal Mercier verantwoordelyk
stelde voor het feit, dat bg deze expeditie, welke
geen enkel schot had te lossen, meer dan 7000
officieren en soldaten zgn omgekomen van
ellende en gebrek.
Steeds wonnen deze aanvallen in kracht,
vooral toen de anti-semitische pers, voorgelicht
door Du Paty de Clam of Henry, de eerste
berichten over de arrestatie van Dreyfus kreeg
en dus nieuw voedsel vond voor aanvallen op den
minister, die niet krachtig genoeg heette op te
treden tegen den Joodschen verrader.
Meer dan waarschijniyk dat men daarin den
oorsprong heeft te zoeken van de groote zaak.
Want toen Mercier, door de voorbarige pu
bliciteit gedwongen, besloot de vervolging
tegen Dreyfus door te zetten, zwegen allen,
die een paar dagen te voren nog het hardst
gescholden hadden, ook Rochefort, die, als wii
ons niet vergissen, in die dagen het bekende
woord sprak „een leger saamgesteld uit soldaten
als leeuwen en generaals als ezels".
Destijds werd over Faure gezwegen. Maar
de socialistische Dreyfuspers heeft vooral den
laatsten tijd niet nagelaten te beweren, dat
ook Faure schuldig was aan den noodlottigeD
afloop van de Madagascar-expeditie en dat
Faure zich bij de uitrusting der vloot en hel
doen van bestellingen meer koopman dan
staatsdienaar had getoond, en dat niet eens
van gunstige zijde.
Dat er in die dagen geknoeid is, staat, ge-
looven wg, vast. Of Faure daarbij willens en
wetens heeft medegewerkt, niet.
Bovendien mag niet onvermeld blyven, dat
hg in èen opzicht schandelijk belasterd is.
dagend genoeg, maar ik kon het wel verduren
als ik den anderen kant uitkeek, als ze dan
maar zelf niet zoo roekeloos was, van allerlei
afscheidsopmerkingen door die das heen te
maken, die heel dun ia. Dan is haar mond
om kort te gaan, ik ban dat niet verdragen.
Ik had haar herhaaldelijk gewaarschuwd,
maar zg scheen niet te begapen wat ik
bedoelde.
„Kom niet dicht bij my, met dat ding
voor uw mond", heb ik wel tienmaal tegen
haar gezegd. Ik heb hardnekkig geweigerd
het voor haar vast te binden. Ik heb gezorgd
dat de tafel tusschen ons in was en dan vroeg
zij waarom (door de das). Zij was heel dwaas.
En van daag toen ik mij toch al wat vreemd
voeldeHet was in een oogenblik geschied
„Tracht niet te spreken met dat ding
voor uw mond!" had ik gezegd, terwgl ik
met myn rug naar haar toe stond.
„Denkt gij dat ik het niet kan, omdat
hij te stijf zit."
„Ga weg."
Zy draaide mij om en zei verbaasd„Waar
om, hy zit heel los. Ik geloof dat ik er wel
door zou kunnen fluiten."
En zy floot er door. Dat maakte een einde
aan onze platonische vriendschap.
Faure heeft in het minder eervolle leven
van haar vader geen aanleiding gevonden om
niet de vrouw te trouwen, die bij lief bad.
En bekend met de onzuivere bronnen van den
rijkdom des vaders, nam hij de dochter zonder
bruidschat, een feit dat, gelijk men weet, in
Frankrijk maar zeer zelden voorkomt.
Alles wat wij over deze zaak hoorden, heeft
ons steeds den indruk gegeveD, dat Faure
handelde als eerlijk, fatsoenlijk man, die vrij
was van een helaas te veel bestaand vooroordeel.
Faure als president.
Gelgk wg reeds opmerkten, werd in de dagen
van-Faure's ministerschap zgn naam nooit in
verband met het Madagascar-schandaal genoemd.
En zoo ongerept was zgn naam, dat, toen
in het laatst van December de keuze van een
kamer-president moeielgkheden bood, er ernstig
sprake was, dat de minister van marine naar
het Palais Bourbon zou verhuizen. Daartoe
kwam het niet. Maar grooter eer was voor
Faure weggelegd.
Toen Casimir Perier half Januari van het
jaar 1895, onder nog steeds niet opgehelderde
omstandigheden, aftrad als president der repu
bliek, vereenigden de gematigden hun Btemmen
op Faure, en slaagden er zoo in Henri Brisson
uit het Elysêe te weren. Met 430 van de 791
stemmen werd Faure met de hoogste macht
in den Franschen staat bekleed.
Dat hij die ten nutte van zijn land heeft
aangewend, zal wel niemand beweren. Nog
gisteren en eergisteren werd door de gematigde
bladen als de Temps betoogd, dat de oorzaak
van de moeilykheden, welke de republiek alle
levenskrachten ontnemen, niet ligt in de
grondwet, maar in de toepassing of juister in
de niet-toepassing van deze hoogste staatswet.
De macht, welke de grondwet hem schonk,
gebruikte Faure niet. Maar zijn tegenstanders
waren vooral de laatste maanden niet uitge
praat over het misbruik, dat hij zou maken
van de macht en den invloed, welke hij buiten de
grondwet had.
Zijn persoon.
Om uit de omgeving, waarin Faure geboren
werd, op te klimmen tot de positie, welke hij
te Havre zou innemen, daarvoor waren
zeker groote hoedanigheden, bekwaamheid,
doorzicht en geestkracht noodig. Zonder deze
is het in de niet-staatkundige wereld slecht
vooruitkomen.
Ook zgn huwelgk, onder de zooeven vermelde
omstandigheden, kon niet dan een voor zgn
karakter vleiend getuigenis zgn. Maar later
bleek, dat sterke beenen noodig zijn om de
weelde te kunnen dragen. Vooral sedert de
Octoberdagen van 1896, toen Faure door den
machtigsten souverein der wereld als zijns
gelijke werd behandeld, toen bij het afscheid
de czaar hem omarmde, schynt een belangryke
keer in zijn karakter te zijn gekomen.
Van waardeering was sedert weinig sprake
meeren als men zich over het hoofd van den
staat uitte (wat natuurlgk een groot deel der
pers niet doet) dan was het nooit anders dan
met spot over den van niets tot- iets en alles
gekomen man.
Ontelbaar zyn de verhalen over de bespot
telijke aanmatiging van den vroegeren burger
jongen.
Vooral op de jacht, zgn meest geliefkoosde
uitspanning, toonde hij niets van die gemeen
zaamheid, welke doorgaans door dit vermaak
wordt gewekt. Het trotsche hoofd van den
staat won het steeds van den hartstochtelyken
jager.
Wel is alles wat verhaald wordt, niet op
een goudschaaltje te wegen, maar zeker is dat bij
enkele gelegenheden werkelyk bleek van een
allerminst democratische opvatting van zgn
hoog ambt.
En als men daarbij voegt de verhalen over
zijn vroeger doen als minister, zijn krachteloos
bewind, en het sterke vermoeden dat hg, wel
licht om persoonlijke belangen, een der eersten
was onder do tegenstanders des rechts, dan ge-
looven wij genoeg te hebben gezegd, om aan
te geven, dat Faure niet om zich zelf zal
worden betreurd.
Toch is zijn dood, naar wij gelooven, voor
het land een ware ramp.
Wie zal hem opvolgen
Ziedaar de vraag welke zich opdringt en
vermoedelijk reeds morgen te Versailles zal
worden beslist.
Natuurlijk dat de geheele strijd zal loopen
over de vraag van den dagvoor en tegen
revisie, voor en tegen den generalen staf en
diens clericalen meester.
Vijf minuten later.
Ik sprak onstuimig, hartstochtelijk, opge
wonden en zij was al dien tijd bezig om haar
jakje aan te trekken en den mouw te zoeken.
„Het was uw eigen schuldmaar ik ben
blij. Ik heb u gewaarschuwdschrei maar
gerust. Ik zie u gaarne schreien."
„Ik haat a."
„Neen, dat doet ge niet."
„Een vriend
„Mijnheer Thomson
„ThomsonChutThomsonZgn voor
naam is niet Harry Ik weet niet hoe die is,
het kan me niet schelen
„Gij zeidefc
„Het was een leugen. Trek niet zoo'n
mondje
„Dat zal ik doen, als ik wil."
„Ik waarschuw u!"
„Het kan me niet schelenOO
„Ik heb u gewaarschuwd
„Nu weet ik wie ge zift."
„Juist, en ik ben er trotsch op."
„Platonische vriendschap? Nonsens! Ik
kibbelde met u dien keer, opdat ik uw hand
zou kunnen vasthouden, als wy het weer by-
legden. Toen ge dacht dat ik uw karakter
bestudeerde toen zet niet zoo'n
Wellicht dat het keerpunt, aan welks naby-
heid wg gister nog niet geloofden, heden
gekomen blijkt.
Zal het een man van het zwaard zlju, of
een des rechts? Zal men een geëerbiedigd
staatsman zoeken of een generaal? Zal men
een kracht willen of een zwakkeling
Ja zal men een republikein willen of
een monarchaal?
Ziedaar de groote vraag van den dag. Maar
dit is zeker de toekomBt van Frankryk staat
op het spel.
Zal de republiek deze nieuwe crisis overle
ven. Of zou uit de verwarring van heden wel
licht een man te voorschijn komen?
INGEZONDEN STUKKEN.
Ingezonden stukken worden in geen geval teruggezonden.
Mijnheer de Redacteur.
In het laatste verslag van de raadsvergade
ring van Terneuzen schrijft uw correspondent,
dat de wethouder Van IJsselstein beweerd
heeft, dat de bouwmeester zijn plicht niet heeft
gedaan, omdat een bestek op den bepaalden
tijd niet was ingezonden bij het dagl. bestuur
en de verrekeningsstaten niet in orde waren.
Vergun mg, mijnheer de redacteur, den lezers
van uw blad aangaande deze zaak eenige op
helderingen te geven.
Wat toch is het geval
De bouwmeester (mijn zoon) had een bestek
gemaakt, dit ter inzage gezonden by de leden
van de commissie van fabricage en in de ver
gadering van 6 Februari was het behandeld.
Nadat elk der leden zijne bezwaren in het
midden had gebracht de heer Visser had zes>
de heer Van den Hoek niet minder dan 15
aanmerkingen deelde ik aan de heeren mede,
dat ik, vermoedende dat het bestek door
enkelen ten onrechte zou worden afgekeurd, een
hooggeplaatst ambtenaar van 's rijks waterstaat
inlichtingen dienaangaande had gevraagd, en
dat ZEd. mij verzekerd had, dat het bestek,
door mijn zoon bij de commissie van fabricage
ingediend, in orde was en zeker zou worden
goedgekeurd. Eenige veranderingen en bijvoe
gingen waren door de meeste leden van de
commissie van fabricage gemaakt en de wet
houder Van IJsselsteijn droeg mgn zoon op
het gewijzigde bestek denzelfden avond bij
het Dagel. best. in te zenden. Mijn zoon heb
ik ten sterkste afgeraden dat te doen. Immers,
een deskundige had uitgemaakt, dat zyn be
stek voldeed aan de voorwaarden, door den
Staat voorgeschreven, en het is mij ook later
verzekerd, dat de wijzigingen, die de meeste
leden van reeds ge noemde commissie in het
bestek gemaakt hadden, overbodig waren.
Wat de verrekeningstaten betreft, waarover
de wethouder Van IJsselsteyn in de vergade
ring gesproken heeft, kan ik den lezers van
uw blad mededeelen, dat zy tot de laatste
maand toe ingevuld waren. Myn zoon heeft
ze dan ook dadelijk bij zgn thuiskomst aan
het Dagl. Best. verzonden.
Wegens familie-aangelegenheden heb ik de
raadsvergadering niet kunnen by wonen en heb
das ook niet de reden kunnen noemen, waarom
mijn zoon het bestek niet op den bepaalden
tijd heeft ingeleverd.
Een ieder, mijnheer de Redacteur, die weet,
dat enkele leden van den Raad alles in het
werk stellen om den bouwmeester zooveel
mogelijk tegen te werken omdat hij bij de
benoeming hun candidaat niet was zal moeten
bekennen, dat de wethouder Van IJsselsteyn
in de raadsvergadering van 9 Febr. mgn zoon
ten onrechte beschuldigd heeft van het niet
volbrengen van zynen plicht.
U, mynheer de Redacteur, dankzeggende
voor de afgestane plaatsruimte, hoogachtend,
Uw dw. dn.
C. VAN DER HOOFT,
Lid der Commissie van fabricage.
Terneuzen 15 Febr. 1899.
HANDELSBERICHTEN.
Grraanmarüten enz.
Vxmbihoik, 17 Febr. Boter f 1.20 f 1.15.
Eieren f 3.60 per 104 stuks.
Ajcstmuum, 17 Febr. Lynolie/' 183/4. Raapolie
2472 a contant.
cükegsem-airdkkiechi, bij Bküssel, 16 Febr.
Ter veemarkt van heden (Donderdag) waren
1500 stuks runderen aangevoerd, waarvan 642
ossen, 190 stieren en 668 koeien en vaarzen.
De prijs per kilo levend gewicht was voor:
ossen 0.70 tot 0.84 francsstieren 0.55 tot
0.70 francskoeien en vaarzen 0.55 tot 0.70
francs
mondje
„Geef my myn das."
„Ik leende u Berkeley opdat ik u by de
schouders zou kunnen vatten, onder voor
wendsel dat ik moest onderzoeken of gij nog
leefdet."
„Vaarwel voor altyd
„Al dien tijd, toen wij het geheim van
het Zijn bespraken, dacht ik hoe prettig het
zou zgn om mgn hand onder uw kin te steken
en uw hoofdje op te lichten."
„Als gg ooit weer tot mg durft spreken."
„Trek niet zoo'n mondje
en ik zou liever mgn vingers door uw haar
steken dan het grootste gedicht maken
Zg was weg, en liet haar das achter. Myn
hart zonk mg in de schoenen.
Ik deed het raam open, en ik had haar
kunnen volgen. Maar ik deed het niet. Wat
ik zag had een merkwaardige uitwerking op
myn gemoed. Ik zag haar met opzet de straat
oversteken, ten einde den ouden man een
dubbeltje te geven.
Einde goed, al goed! Ik ga onmiddellyk
naar het huis, waar Mary-lief woont.
EINDE,
