MIDDELBIRGSCHE COURANT.
N°. 302.
141° Jaargang,
1898.
Vrijdag
23 December.
Dene courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Eon- en feestdagen»
Prijs, per kwartaal, aoowel voor Middelburg als voor alle plaatsen in Nederland franaep.p.,/1,—
Afzonderlijke nummers kosten 5 cent.
Thermometer
Middelburg 22 Dec. 8 n. vm. 34 gr. 12 u 46 gr.,
av. 4 u.38 gr.F.Verw. zwakke wind.
AdvertentiSn voor het eerstvolgend
nummer moeten des middags vóór één aar
san het bureau bezorgd zijn.
AövortentlSn20 cent per regel. Geboorte- dood- en alle andere familieberichten en
Dankbetuigingen van 1—7 regels 1.50elke regel meer 20 eent. Xeolames 40 eent per regel
Groote letters naar de plaats die «ij innemen.
Advertentión bij abonnement op voordeelige
voorwaarden. Prospectassen daarvan zijn gratis
aan bet bureau te bekomen.
Agenten^
Te Ylissingen: C. N. J. de Vet Mestdagh; te
Goes: A. C. Bollütt, firma Wed. de Jonge.
Maandag a., Tweeden Kerstdag, verschijnt
de Middelburgsche courant niet.
Middelburg 22 December.
•Bij een graf.''
Onder dit opschrift bespreekt De Maasbode
de Marnix-betooging. Het blad merkt ironisch
omtrent de betoogers op
VrijzinnigeVlamingen, Hollandsche liberalen,
loge-mannen en Christelijk Bistorischenzie,
dezen kwamen daar broederlijk samen om den
man te eeren,
voor wien alle vrijzinnigheid altijd en overal
uit den booze was;
die geene andere overtuiging kende dan de
zijne en daarom ook in de overtuiging van
anderen niet wilde gelooven
die een type was van de meest bittere,
sombere onverdraagzaamheid, zooals de ge
schiedenis er geene weet aan te wijzen
die zoowel van libertijnen als van weder-
doopers en andere protestantsche secten de
verklaarde vijand was en nog op den avond
zijns levens de opinie verdedigde, dat de over
heid geen Godgevaller werk kon doen dan al
die secten en partijen met alle macht, die in
haar was, te vervolgen en van de aarde weg
te vagen
Maar op dit vertoon van raenschelljke zwak
heid wilde men hier na geen acht slaan.
Men kwam bijeen, om volgens de uitdruk
king van dr Fruin „den ernstigen Christen
Staatsman" te huldigen, den medegrondlegger
onzer onafhankelijkheid, den redenaar, den
psalmvertolker, den geuzenzanger, den diplo
maat, in een woord den „edelen" Aldegonde
De laatste alinea is volkomen juist. Maar
waarin zit dan het wonderlijke van deze be
tooging? De aangehaalde woorden van pro
fessor Fruin bevatten inderdaad de volkomen
verklaring van den eerbied der liberalen voor
Marnix.
Wij, liberalen, hebben geen vereteven dog
ma's, geen verroeste sleutels die wij in alle
tijden pogen te wringen. Wij beoordeelen elk
met zijn omgeving, naar zijn tijd.
Als thans een Marnix opstond, dan zouden
wij zijn onverdraagzaamheid wichtiger rekenen
dan zijn groote eigenschappen omdat
onze omgeving, onze toestanden zulk een felle
bestrijding van andersdenkenden niet zouden
wettigen.
Maar de Marnix, dien wij vereeren, leefde in
een tijd en iH een omgeving waarin een gods
dienstleer tijdelijk in de hand van den vreemden
dwingeland geworden was tot een gevaarlijk
instrument van tiranny. Tegenover vreemde
o ver heer aching volkomen verdraagzaamheid te
stellen, ware laks en laf.
Van dwang is het liberalisme een even groote
vijand als van onverdraagzaamheid in tijden
van geloofsvrijheid.
Daarom eeren wij in Marnix (al mogen wij
ook oordeelen, dat hij in zijn satirieke geschrif
ten te scherp was) „de mede-grondlegger onzer
onafhankelijkheid."
Aldus merkt zeer juist het Handelsbladlop.
Taquineeren en dreigen.
De begrooting van Oorlog is er, maar 'de
minister heeft van zijn werk niet veel pleizier
beleefd, zegt Het Vad. De aderlatingen, waar
tegen bij Dinsdag waarschuwde, hielden niet
op, en de minister mag met Heine zuchten:
Anfangs mficht ich fast verzagen
Vnd ich meint' ich trüh es nie,
ünd ich hab es doch ertragen
Aber frag mich nur nicht toie.
Eerst moesten successievelijk de drie aange
vraagde ry loodsen verdwijnen, te 's Graven-
hage, te 's Hertogenbosch, te Amersfoort. Na
lang debat weiden de gelden voor de verbou
wing van het militair hospitaal in de residentie
behouden, maar met de aanwijzing om er wel
de bedoelde perceelen voor te koopen, doch
niet voor het hospitaal te bestemmen. In
zooverre kon deze beslissing den minister on
verschillig zijn, omdat ook hij wel moet toe
geven, dat men een ideaal hospitaal op die
plaats niet krijgen zal. De moeieigke vraag,
waar dan, is echter in deze discussie niet op
gelost. Het idee van den heer Smeenge, om
er de Alexanderkazerne voor te bestemmen, is
bijna geniaaleen hospitaal, omringd door de
verfoeilijkste stinksloot, die ergens in de wel
riekende residentie te vinden is.
Doch het was maar een „hint"; de kamer
wascht haar banden in onschuld, vertrouwende
dat wel eens een of ander goedkoop plannetje
uit de lucht komt vallen.
By de vestingbegrooting echter werd het
echter meeneDS. De minister wilde in de
ling van Amsterdam de forten Liebrug en Pen-
ning8veer, waarvoor verleden jaar de fundee-
ringen zijn toegestaan, verder afwerken, en
voor vijf nieuwe forten de fundeeringen be-
^inuenj verder in de stelling voor de opberging
van materialen zoogenaamde sectorparken
groepdepots gaan aanleggen. Dit alles is gewei
gerd alleen is, nadat de minister de portefeuil
le-kwestie had gesteld, de helft van de aange
vraagde som voor de eerste beide forten toe
gestaan. Natuurlijk, dat de heer Kerdijk, ook
al was hij niet overtuigd, zijn amend
strekkende om de f 484.000 voor beide forten
af te voeren, introk. Natuurlijk ook dat de
gelegenheid om tegen ministerieel© pressie en li
beralistisch wijken voor pressie op te komen, te
schoon was voor den heer Troelstra, om die niet
aan te grijpen en zijnerzijds het amendement
weer in te dienen. Intusschen niet dit verdient
afkeuring dat de minister, als het spant, de
portefeuille-kwestie stelt, maar wel, dat hij het
doet op niet-principieelen grond. Want het was
den heer Kerdijk niet te doen om te reageeren
tegen de beslissing van het vorige jaar, en de
forten, waarvan de grondslag gelegd was, niet
te bouwen, maar om beter ingelicht te worden
omtrent de gewichtige vraag, of wij hier woon-
of wachtforten, moeten bouweD. De militaire
leden vielen hem ten volle bij, dat de minister
deze belangrijke vraag niet voldoende had toe
gelicht, en 's ministers antwoord, dat de Kamer
lange stukken vervelend vindt, en dat sommige
zaken beter in het mondeling debat zijn toe
te lichten, was hier zeer zeker ten volle mis
plaatst. Wat de minister ter verdediging van
zijn woonforten zeide, was nu zeker aller
belangrijkst, maar het was te veel gevergd van
de Kamer, hoe deskundig zij hem schatte, hier
op gezag te gelooven en er genoegen mee te
nemen, dat hij een jeugdig maar kundig tegen
stander onder het wicht zijner meerderheid als
verplette. De minister weet, dat de meerderheid
der Kamer hem behouden en steunen wil, om
denkbeelden van legerorganisatie door te
voeren, maar het was misbruik maken van die
wetenschap, als hij van die goede stemming
der Kamer zich bediende om, onder bedreiging
met ontslag, voor zijn vestingplannen een
meerderheid te krijgen. Onvoorzichtig is het,
als men zoo duidelijk toont den steun der
Kamer te behoeven, de Kamer in anaoto oaken
te dwingen te gaan, waar zij niet wil. Dat de
Kamer zwichtte, is alleszins te verklaren en te
vergoelijken: want wat zou zij krijgen, als zij
thans hem liet vallen? Maar in deze delicate
positie is voorzichtigheid wederzijds noodig:
zulk een eenigszins gedwongen vriendschap is
tegen taquineeren eenerzijds en dreigen ander
zijds op den duur niet bestand.
Met dit taquineeren bedoelen wij niet het
amendement-Kerdijb, dat ten volle gerecht
vaardigd was, maar wel, wat de commissie
van rapporteurs deedin de eerste plaats dan
toch nog de helft der voor beide forten be
geerde gelden inhoudendan, schoon de mi
nister van zijn nieuwe vijf forten er reeds drie
had teruggenomen, ook de bescheiden aanvraag
voor de overige twee hem onthoudeneinde
lijk ook de gelden voor sectorparken ev
groepdepöts hem weigeren. Men denke niet,
dat wij het thans willen gaan opnemen voor
de stelling van Amsterdam en voor het be
stemmen van gelden, die voor andere doeleinden
zoo goed besteed konden worden, voor ves
tingen. Maar het is ons bezwaar, dat in dit
ganscbe debat van principieel positie nemen
geen spoor was te bekennen. Men vroeg
niet, wat noodig was voor de stelling of hoe
zij het zuinigste ware in te richten, of in
welken staat men haar veilig kon latenmen
verlangde alleen uitstel van de nu aange
vraagde werken, op grond van den financieelen
toestand. Of dit niet kortzichtige politiek
is, kan op velerlei gronden worden gevraagd-
Als een werk af moet, zal het dikwijls
voordeeliger zijn flink door te zetten, dan te
slabakken. En zoo men op grond van den
slechten financieelen toestand van het oogen-
blik werken weigert, de kans is natuurlijk zeer
groot, dat die financieel© toestand een volgend
jaar niet schitterend zal zijn. Ook maakt het
een niet verheffenden indruk Kamerleden, wier
optreden bij andere hoofdstukken van zuinig
heid geen 6poor te zien geeft, nu, waar het de
verdediging des lands betreft, over enkele tien
duizenden te zien vallen. Dit alles weltever
staan, als wij op den voorgrond stellen, dat
de voorgenomen werken noodig zijn, wat eigen
lijk in het debat niet werd betwist, al zou
daarover, wat de vijf forten betreft, nog wel
het een en ander te zeggen zijn. Had men den
minister vierkant betoogddeze afwerking der
stelling is onnoodig, die houding had eerbied
kunnen afdwingen maar dit aftappen was even
jammerlijk als de verzuchting van dezen be
windsman: „nu ben ik toch zoo'n zuinig mi
nister, als men maar verlangen kan, en nu
beknibbelt die booze Kamer mij nog!"
Het weinig verheffend schouwspel van den
dag van Woensdag versterkt den indruk niet,
dat deze kamer en deze minister groote dingen
samen znllen kunnen doen. Men geloove, dat
wij het neerschrijven, met innig leedwezen,
maar dat wij het neerschrijven omdat wij mee-
nen, dat bet oog niet te laat u.
De kamer besloot met zeer kleine meerder
heid nog vóór het reces het revisie-ontwerp
ten tweede male in de afdeelingen te brengen.
Dit hernieuwd sectie-onderzoek dunkt ons vrij
onnoodig, en of het "aterdag met buitenge
woon veel belangstelling zal geschieden, is min
stens twijfelachtig. Maar dat men het op Zater
dag stelde, toont, dat de meerderheid door
drongen is van de noodzakelijkheid, om wat
inderdaad een gelegenheidswetje is spoedig te
behandelen.
De geheele oorlogsbegrooting werd door de
kamer aangenomen met 85 tegen 8 stemmen.
Tegen stemden de heerenStaalman, Van
Kol, Van der Zwaag, Schepel, Troelstra, Heldt,
Ketelaar en Nolting.
Hierna kwam de begrooting voor waterstaat
aan de orde.
Daarbij werd met 53 tegen 25 stemmen aan
genomen een amendement om art. 11 met
ƒ2400 te verminderen, teneinde de vermeerde
ring van het aantal adspirant-ingenieurs te
doen vervallen, alsmede een post voor eene
geologische kaart.
BESTOEMIN U EN MZ.
Bij kon. besluit:
is F. H. von Boddien, te Nijmegen, met al
zijn wettige zoo mannelijke als vrouwelijke
afstammelingen, in den Nederlandschen adel
ingelijfd, met de praedicaten van jonkheer en
jonkvrouw
is P. H. van Mens benoemd tot burgemees
ter van Eindhoven; en
is aan den len bewaarder bij 's rijks werf
te Hellevoetsluis A. W. de Wit op verzoek,
eervol ontslag uit 's rijks dienst verleend.
De heer O. C. Nickelsen, vice-consul der
Nederlanden te Cbristiania, is, op verzoek, als
zoodanig eervol ontslagen.
UIT STAD EN PROVINCIE.
De Staatscourant van heden (Donderdag) j
o. 299 bevat de statuten der Vereeniging tot
..W™'.,, y7.—
Domburg, te Domburg.
De vereeniging heeft ten doel de instand
houding, bevordering en vermeerdering van
den bloei van de badplaats Domburg.
Zij tracht baar doel te bereiken door
a. het verspreiden, zoo in het binnen- als
in het buitenland, van mededeelingen en aan
bevelingen betreffende Domburg en omstreken
b. het bevorderen van alles wat ban strek
ken tot veraangenaming van het verblijf te
Domburg; en
het zoo mogelijk medewerken tot alles
wat den bloei van Domburg zal kunnen be
vorderen.
De heer C. Verbage stelt in zijn voorstel,
Woensdag, zooals gemeld, bij den Raad inge-
en, voor het schoolgeld voor Bchool G
alhier te bepalen op f 75. Thans bedraagt
dit f 60.
Naar men ons meldt, zal de kruiser
Noord-Brabant, in aanbouw bij de Koninklijke
Maatschappij De Schelde, op 31 December te
water worden gelaten.
TeVlissingen viel Woensdag namid
dag, terwijl twee jongens in een roeiboot voeren
een hunner overboord en zou zeker verdronken
zoo niet de matroos V. van het wachtschip
Bulgia hem bad gered. Deze begaf zich terstond
gekleed te water en bracht den drenkeling al
zwemmende naar den wal.
In: de Woensdag gehouden zitting van
den Raad van State werd rapport uitgebracht
effende een reclame om pensioen voor den
gepaeporteerdenmilitair J. de Groot te Ylis
singen.
Als eene bijzonderheid meldt men ons
dat Woensdag onder West-Souburg een
wilde zwaan gezien werd. Dit is, zegt men, een
zeldzaamheid en wordt gehouden als een teeken
van een zeer strengen winter.
Bij de vergrooting en restauratie van de
R. K. kerk te Overslag, heeft zich een aardig
geval voorgedaan.
Men was namelijk genoodzaakt een stuk
grond aan te koopen, waarop een muur stond.
De eigenares van den muur vroeg echter
veelgeld, dat het kerkbestuur onmogelijk haar
eisch kon inwilligen. De noodig geworden rech
terlijke beslissing laat nog Bteeds op zich wach
ten, zoodat het kerkbestuur over den muur
heen een brug heeft laten bonwen en over
deze brug moeten tbanB de kerkgangers den
tempel bereiken.
Polderbestuur van Walcheren,
Heden middag had een buitengewone vergade
ring van het polderbestuur vs.n Wklcheren^lia.ïs,
welke door 20 commissarissen werft bijgewoond.
Zij was belegd tot het behandelen van een
voorstel van het Dagelijksch Bestuur tot het
makes van een dulnverdedigiDg van H3
tusschen de dijkpalen no. 37 en 38 te West-
kapelle.
Beoogd wordt versterking van den duinvoet
door aanleg eener steenglooiing. De kosten
werden geraamd op 45.400, te dekken door
leening, op in de voorjaarsvergadering vast te
stellen voorwaarden.
De heer Landsheer zette de noodzakelijkheid
van het werk uiteen en vroeg waarom het
werk niet reeds op de loopende begrooting iB
gebracht en in den afgeloopen zomer uitgevoerd.
Hem toch bleek, dat de toestand niet van
recenten datum iB en reeds vroeger zoo was,
dat voorziening dringend noodig werd geacht.
De voorzitter, de heer Dronkers, antwoordde
dat in Augustus bleek, hoe het zand niet als
anders terugkwam. Verzuim heeft niet plaats
gehad; maar langer uitstel is niet mogelijk.
De heer V. d. Swalme kwam op tegen het
beweren, dat de toestand reeds verleden jaar
zoo was en vroeg of het een deskundige was
die den heer Landsheer inlichtte.
De heer Landsheer merkte op niet te hebben
gezegd, dat de toestand verleden jaar zoo was.
De heer De Bruijn van Melis- en Mariekerke
vroeg waarom, als in Augustus de toestand
zoo slecht bleek, er niet reeds vroeger, bij de
vaststelling van het dijkgeschot op die voor
ziening is gerekend.
De voorzitter merkte op dat in September
nog niet te zien was wat moeBt worden gedaan.
De heer Cysouw betoogde, dat do toestand
niet altijd betzelfde is en dat deze, als de
wind draait, verandert.
De voorzitter zeide dat het dagelijksch be
stuur langer tijd heeft gehoopt, dat het werk
niet noodig zou blijken, maar die hoop is
ij del gebleken.
De heer Snijders vroeg een inlichting over
het verschil im omschrijving van het werk iD
het opschrift en in het voorstel zelf, welke
inlichting door den voorzitter werd gegeven.
De heer Snijders verzocht verder in over
weging te nemen of, nu weer nieuw geld moet
worden gemaakt, het niet wenschelijk is, ook
Ook de heer Corré wees op dat belang.
De voorzitter antwoordde dat zijn meeniDg
dienaangaande bekend is.
De heer De Bruijn vroeg een plan voor dei
leening en zou van dat plan zijn stem over
het voorstel afhankelijk maken.
De voorzitter antwoordde dat ;het hierbij
eene bealissiBg in beginsel geldt. Later vol
gen alle bijzonderheden, waarbij de vergade
ring amendementen kan voorstellen. Ook voor
het werk bij Domburg is aldus gehandeld.
Een plan voor de leening bestaat nog niet.
De heer De Bruijn achtte de zaak niettemin
bedenkelijk, waarna de voorzitter de verwach
ting uitsprak, dat de heeren het dag. bestuur
toch wel zooveel vertrouwen zouden schenken.
In het bepalen van de wijze, waarop geleend
zal worden, blijft de vergadering geheel vrij.
De heer De Bruijn vroeg toezegging, dat de
leening in 3 jaar zal worden afgelost.
De voorzitter antwoordde dergelijke toezeg
ging niet te kunnen doen. Bevalt het voorstel
van het dag. bestuur niet, dan kan men het
amendeeren. Verder gaf hij in overweging
>t voorstel te splitsen.
Met algemeene stemmen werd besloten het
werk te doen uitvoeren.
Op verzoek van den heer De Bruijn werd het
debat over de leening heropend. Hij stelde
voor het bedrag te vinden door het dijkgeschot
jdurende 3 jaar met f 1 te verhoogen.
De voorzitter voerde daartegen aan dat het
dijkgeschot telkens voor éen jaar wordt vastge
steld, zoodat het voorstel in strijd is met het
reglement.
De heer V. d. Swalme was het eens met de
strekking van het vooretel-De Bruijn, in zoo
ver dit beoogt den polder niet onder schulden
te bedelven. Toch begreep by niet welke
schrikkelijke bezwaren de heer De Bruijn wel
heeft tegen het voorstel een leening te slniten.
De heer De Bruijn handhaafde zijn meening
en zeide dat, waar het niet mogelijk is het
dijkgeschot over drie jaar te verhoogen met
f 1, bij nu moet voorstellen dit te doen over
1 jaar met f 3.
Dit amendement werd ondersteund.
De heer Corré achtte dit voorstel bezwarend;
de laatste jaren is voor 2 ton aan leenin-
gen afgelost; waarom dan geen nieuwe leening
van f 50.000 te sluiten als dit noodig is.
De heer De Visser was tegen verhooging
van dijkgeschot, vooral omdat niemand weet
hoe veel er door stormschade bijkomt.
De heer Pouwer ondersteunde deze bezwaren.
De heer Van Teylingen betoogde dat men
bij de begrooting kan oordeelen over het dijk
geschot. Zoo noodig kan men het bezwaar
ondervangen door een buitengewone aflossing
op de oudere leening,
De heer D. J. Dronkers verklaarde zich teren
het voorstel om de ingelanden eensklaps zoo
hoog te belasten.
Het vooratel-De Bruijn werd verworpen
met algemeene stemmen behalve die van den
voorsteller.
Het bestuurs-voorstel werd aangenomen
met dezelfde meerderheid.
Daarna werd de vergadering gesloten.
De toestand der dijken in Zeeland.
In verband met het sympathieke opstel in
De Gids van December „Worstelend Zeeland
door R. P. J. Tutein Nolthenius," eene beschou
wing die we ieder lid van een polderbestuur
in handen wenschen, is het niet onaardig op
te merken, dat in 1825 de toeBtand van de
dijken nog al iets te wenschen overliet. In
eene circulaire van 1 Maart van bedoeld jaar
schreef de gouverneur onzer provincie Van
Doorn aan de polderbesturen het volgende
,De Springvloeden van den 4n. Maart, 3n.
April, 14n. Augustus, 12n. September en lln.
October dezes jaars, volgens de waarne
mingen van geleerde Mannen berekend
van meer dan gewone hoogte te kunnen
heeft ZIJNE MAJESTEIT, met deze
waarnemingen beleend gemaalet, gelast dat daar
van aan de Autoriteiten in deze Provincie,
aan welke de zorg over dyken en andere
waterkeerende werken is aanbevolen, zoude
worden kennis gegeven, met aanbeveling van
ijver en waakzaamheid in het voorbereiden van
alle die maatregelen, welke, casu quo, meest
gesebikt zijn om alle eventueel gevaar zooveel
mogeljjk af te weren."
In 1825 werden dus de besturen voor de
springvloeden gewaarschuwd en wel door Zijne
Majesteit zelf, die door,geleerde mannen (sic)
ewaarschuwd werd dat het wel eens zou
kunnen spoken. Na '25 vinden wij in het
archief, dat wij raadpleegden, geene gemoede
lijkheidsuitingen meer als de aangehaalde,
ofschoon pas na 1833 op de waterkeerende
dijken een scherper toezicht toegepast werd
en de hestoren, tot hetero vorow..;».™
aangemaand. Mogelgk begreep het landbouw-
bestuur toen al, oat iedere boer een almanak
n zijn zak droeg, waarin de springvloeden
;enoteerd waren, zoodat wel allo besturen op
de hoogte van de te wachten gevaren zullen
t zijn. Doch thans is, dank zij het
voortdurend toezicht én van den Rijks- èn van
den Provincialen waterstaatdank ook het
betere reglement voor de polders en water
schappen, maar vooral daDk de betere ont
wikkeling der landbouwers, die deel uitmaken
der besturen, geen almanak, geen waarneming
van geleerde mannen meer noodig. Het onder
scheid tusschen de waterkeerende en water-
loozende werken van heden en 75 jaren geleden
al te groot; moeBt men toen voorbereid
worden of voorbereid zijn op ieder en vloed,
thans kan men met kalmte den hoogsten vloed
afwachten, enkele uitzonderingen vaD poldertjes
aan de Schelde daargelaten. (Zie Middelb. Crt.
van 14 December 1897.)
Ieder begrijpt beter dan vroeger het groot
belang van een voortdurend worstelen tegen
het soms zoo woeste element. Begrijpen de
besturen hun taak niet, dan zijn de ambtenaren
van den waterstaat daar om hnn aan huDne
plichten te herinneren.
Gedurende enkele jaren„werd, op aanbeve
ling van Gedeputeerde Staten, door verschei
dene polderbesturen overgegaan tot verhooging
hunner zeedijken, welke verhooging tengevolge
der stormvloeden van 12 December 1883 en
December 1894 noodig bleek te zijn. Ook
in dit jaar werden nog verschillende zeedijken
verhoogd, terwijl ook vele polderbesturen niet
eens eene aanschrijving van Gedeputeerde
Staten hebben afgewacht.
Zoo wordt iedere springvloed getart en
iedere bekendmaking van Hare Majesteit noode-
loos gemaakt. J.
LANDBOUW.
De afdeeling Oostburg
van de Maatschappij tot bevordering van
landbouw en veeteelt in Zeeland hield Woens
dag, onder voorzitterschap van den heer J. de
Bruijne-De Die, eene vergadering, die door 55
leden werd bijgewoond.
Eenige ingekomen stukken werden voor
kennisgeving aangenomen, evenals de mede-
deeling, dat zich voor den in 1899 te houden
hoefsmeecursus 18 smeden hebben aangemeld.
Voor dezen cursus werd het bestuur een cre-
diet van f 100 verleend.
Verder werd medegedeeld, dat de landbouw-
cursus thans te Oostburg door 23, te IJzen-
djjke door 15 leerlingen met lust en ijver ge
volgd wordt.
Tot de mededeeliDgen behoorde verder dat
voor de in 1899 te IJzendijke te houden ten-
De voorzitter toonde daarop aan, dat het I toonstelling door het hoofdbestuur zou worden
plan der conversieleening verhoogde aflossing I bijgedragen f 450 endoor het bestuur van
verbiedt. lhet Vod. Brnrdmtamboeh ƒ175. Om met
