n MIDDELBURGSCHE COURANT. Maandag 7 November. N°. 263. 141° Jaargang. 1898 Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van 35on- en feestdagen. PrÜ8> P®r kwartaal, *oowel voor Middelbar gals voor alle plaatsen in Nederland franeo p.p., ƒ3.- Afzonderlijke nummers kosten 5 cent. Thermometer Middelburg 5 Nov. 8 u. vm. 48 gr. 12 u 42 gri, av. 4 o. 40 gr. F. Verw. W. wind. Advertentie voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór één nor aan het bnreau bezorgd zijD. Advertentfén: 20 cent per regel. Geboorte- dood- en alle andere familieberichten «a Dankbetuigingen van 17 regels 1.50; elke regel moer 20 oent. Reclames cent per regel Groote letters naar de plaats die zij innemen. AdvertentiSn bij abonnement op vooideelige ▼oorwaarden. Prospectuseen daarvan zijn gratis aan het bureau te bekomen. Agenten. Te 's GravenhageDe Gebr. Belinfante te Amsterdam A. be La. Mar Aze. Middelburg 5 November. Brieven van een Hagenaar. Dezer dagen verscheen in eene courant, de Zutphensche zoo ik niij niet vergi8,eene beschou wing, waarover ik eerst de schouders op- baalde, maar die my bij nader inzien en over denken toch niet onjuist gedacht toescheen. Zij betrof het verslag van de Staatscommissie over de pensioenverzekering met zijn aanvankelijk veelbelovenden, maar ten slotte, wegens vervaarlijk dissoneerend slotaccoord, teleur stellenden inhoud. Dezelfde reden, die Richard Strauss heeft om zijn Also sprach Zarathustra met e9n onopgelosten dissonant te eindig hadden de heeren van de Staatscommissie, want ook zij zochten en zochten, doch konden niet vinden wat ze zochten, evenals de Indische filosoof. Het merkwaardige van hun geval was echter, en op deze omstandigheid liet de schrij ver der bedoelde beschouwing de aandacht val len, dat zij, al zoekende en niet vindende,juist hetgeen ze zochten in handen hebben gehad maar 't weer hebben weggeworpen, omdat ze zich van het op te sporen voorwerp eene andere voorstelling hadden gemaakt. De Staatscommissie had tot taak de moge- lybheid te onderzoeken van de verzekering van werklieden en daarmede gelijkgestelden, dat wil zeggen van die zeer bveede klasse der bevolking wier levensavond na harden arbeid altoos in zorg en kommer, niet zelden in ar moede en gebrek gesleten wordt, en, zoo die mogelfk achten, een wetsontwerp tot het invoeren ervan op te stellen. Nu antwoordt zij, niet dat zoodanige verzekering mogelijk, maar „raadzaam" is, en voegt geen wetsont werp bij haar verslag omdat er verder in haar midden verschil van gevoelen bestond. Zóo motiveert zij zelf de slotsom van het inderdaad hoogst belangrijk rapport. Doch wie dit stuk met aandacht leest, vindt er heel wat meer in dan een betoog van de „raadzaamheid", zegge: theoretische wenschelijkheid van de bedoelde verzekering alleen, die wordt ook niet getrof fen door een zoodanig verschil van gevoelen, dat het uitwerken van, door de groote meer derheid vastgestelde punten van regeling on mogelijk maken moest. Overal waar denkende mannen, die iets anders zijn aan marionetten, door een leider bestuurd, met een ernstig doel bijeen zijn, zal men verschil van gevoelen vin den dat zich ten slotte in eene meerderheid en eene minderheid openbaart; en wanneer eene Staatscommissie, voor welk onderwerp ook ingesteld, alleen voorstellen mocht doen wanneer ze éénstemmig was, zou het goed- kooper en eenvoudiger zijn nimmermeer der gelijke commissies te benoemen immers de punten, waaromtrent alle deskundigen het in eenige kwestie eens zijn, behoeven niet op zoo omslachtige wijze geconstateerd te worden. Deze Staatscommissie heeft wel degelgk de mogelijkheid van de verzekering tegen ouder dom en invaliditeit onderzocht, en aanwezig bevonden. Zoo niet op vaBte wiskunstige grondslagen, omdat aangaande de invalidi teit, anders dan door hoogen leeftijd ontstaan, geen vaststaande gegevens te vinden zijn, maar op motieven van groote probabiliteit heeft de commissie geconstateerd dat zooda nige verzekering mogelijk is op de volgende hoofdvoorwaarden (want de détails laat ik ter zyde, om den lezer niet te vermoeien)lo dat de werkman op zijn 16e jaar beginne pre mie te betalen2o dat de premie-betaling ver plicht zij3o dat de patroon of werkgever eeD alterum tantum betale; 4o dat de Staat het beheer van deze verzekering op zich neme (waarvan de kosten op ongeveer een halfmil- lioen in het jaar te stelles zijn). Derhalve kan de eigenlijke assurantie tot stand komen zonder subsidie van den Staat,zichzelfbedrui- Met geheim ras eea graf sn ees o&dsraardse&e weslag. Een ware De werkelijkheid is dikwerf geheimzinnige) dan de verbeelding. Met deze woorden vangt zoo menig voortbrengsel eener rijke verbeel dingskracht aan. En al zal nu zoowel de titel van het hier volgende verhaal, als de plaats welke het ii onze kolommen krijgt, doen vermoeden dat het een vertelsel is van Sherlock Holmes, den beroemden speurder, wy verklaren alles wat wy schrijven voor volle waarheid, ontleend de verslagen van een proces, dat gedurende maanden voor den Engelschen rechter werd gevoerd. pende naar de regelen van bet assnrantiewe- zen ziedaar bet belangwekkend en heugelijk resultaat van dit onderzoek van welken ernst en zorg elke bladzijde van het verslag de be wijzen geeft, cijfers van premiën en pensioen noem ik hier niet; in kat verslag kan ieder belangstellende die vindengenoeg zij 't te ver melden dat de eerste niet te hoog en de tweede niet te laag zijn. Toch is de commissie vastgeloopen op de hooge kosten. Maar, zooals in de bedoelde beschouwing duidelijk werd gemaakt, die kos ten betroffen niet het pensioenfonds (om't zoo eens te noemen) zelf, maar de vele millioeneD, die de Staat zou hebben te betalen, indien hij giDg suppleeren wat noodig zou zijn om aan werklieden, die nu al ouder zijn dan zes tien jaar en dus niet in het pensioenfonds kunnen opgenomen worden dan tegen de be taling eener verhoogde premie, die boven hunne krachten gaat dat is ongeveer de geheele actueele arbeidersbevolking in ons land hetzelfde pensioen bij invaliditeit of ouderdom te verzekeren. Een maatregel van overgang dus, die vijftig jaren duren zou, en die schouwd wordt als een noodwendig gevolg of aanhangsel van de eigenlijke pensioenverzt ring, die eerst in de toekomst zou werken, Is deze beschouwing juist? Ik betwijfel het. Worden al de tegenwoordige werklieden op de beschreven wijze in de verzekering opgenomen, dan is dit toch, zooals de schrijver, aanwien ik ontleen, opmerkt, niet veel meer dan eene schijn-verzekeringde lage, voor den zestien jarige voldoende premie is voor den oudere ten eenemale onvoldoende om hem recht op pensioen te bezorgen, ea wat de Staat daar ij legt is ondersteuning opdat de man niet tot armoede zou vervallen. Is het niet onbil lijk jegens de belastingschuldigen, telken jare ettelijke millioenen te besteden voor zulk eene ondersteuning, waarvoor geen ander motief is aan te voeren dan bf medelijden met de onde ren, die nu reeds, hetzij door hunne betrek kingen, hetzij nifc openbare of particuliere liefdadigheidskassen worden ondersteund, öf de valsche redeneering, dat men, door de in stelling van deze verzekering die eerst in hare volle werkiDg ban treden voor het thans op komend geslacht, aan de toekomst eene onschat bare weldaad bewijzende, in billijkheid ook in de behoeften der tbans levenden behoort te voorzien De instelling, waarvan de commissie ten slotte de „raadzaamheid" erkende, hoewel zg de bestaanbaarheid ervan in bijzonderheden aangetoond had, verdient juist daarom zooveel sympathie, omdat zij op gezonde beginselen steunt. Waarom dan niet begonnen met haar in het leven te roepen, en dus te decreteeren, dat na eene halve eeuw geen enkel werkman in Nederland meer behoeft bezorgd te zijn voor de ellende van den ouden dag? Men is nooit teruggeschrikt voor het opleggen van lasten aan de belastingschuldigen van het levend ge slacht voor werken en ondernemingen, die eerst aan een volgend geslacht hunne volle produc tiviteit zullen toonen; laat men nn den moed hebben aan het opkomend geslacht de ver plichting op te leggen te zorgen voor zyn eigen ouden dag, zonder afhankelijk te zijn van de openbare of bgzondere liefdadigheid, zonder het genadebrood van nabestaanden te eten, zonder bedeeling te trekken van den Staat. Het rapport van de Staatscommissie toont aan dat de wetgever thans in de gelegenheid is te doen, wat de oude Latijnsche dichter, door Cicero aangehaald, noemdeboomen planten, waarvan eene volgende eeuw de vruchten zal genieteniedere dag, die met wachten voorby gaat, geeft een verlies, dat nimmer te her- Mij dunkt dat de regeering in het rapport der Staatscommissie materiaal in overvloed vindt tot de samenstelling van een wetsont werp tot invoering van de verplichte verzeke- Wij behoeven zelfs niet te spreken van het jaar 18**, maar kunnen dag, maand en jaar invullen. Den 2en November 1898 heeft hot LondeDSche hof van appèl last gegeven tot het openen van het graf, waarin sinds 1864 Charles Druce heet te rusten. En als dat graf geopend is in tegenwoor digheid van den Coronervan een magistraat van Queens Bench en van verschillende advo caten, en als hun onderzoek j is afgeloopen, dan zal het publiek wel meer van deze z booren, genoeg in elk geval om te weten, wat er van zooveel duistere en vreeselijke verhalen waar is. Een paar dagen voor bet einde van het jaar 1864 werd te Londen op de gebruikelijke wijze aangegeven, dat in een woning aan Bakerstreet aldaar, aan de gevolgen eener be roerte was overleden de heer Charles Druce, oud 50 jaar, echtgenoote van Anna Maria ring tegen ouderdom en invaliditeit. Dat ze dan onderneroe wat de Staatscommissie heeft nagelaten en zulk een wetsontwerp make en indienen. Maar ook in een tweede opzicht ze het voorbeeld van de commissie niet moeten volgen. Zij late de ondersteuning van Staats wege voor hen, die buiten de reëele verzeke ring vallen, die onder zijn dan zestien jaar, rustenzoo wordt de verwarring vermedeo waarin de commissie is vastgeloopen zoo blijft de zaak der verzekering zelve van vreemde bij- mengselen vrij, de assurantie, door premiebeta ling wordt niet door het liefdadigheidsargument gedenatureerd. Achten de Kamers deze onder steuning noodig voor het tijdperk van overgang; zien zij feaus de millxoenen daarvoor te vinden weten zij er raad op eene of andere schikking tot stand te brengen met de armbesturen en lieidadige instellingen, die tegenwoordig in bet lot der bejaarde armlastigen voorzien, en daaraan zeker niet minder ten koste leggen dan de offers, welke die ondersteuning, volgens de schatting der Staatscommissie van den Staat ei8chen zou, zooveel te beter. Zijn de Kamers daartoe niet bij machte, en houden zij deze ondersteuning voor zóo billijk en zóózeer aan de verzekering van het opkomend geslacht vastgeknoopt, dat zij deze laatsten zouden verwerpen om de financieele onmogelijkheid van de eerste, dan is althans de Regeering verantwoord. Zulk een eindresultaat zou ik betreurende wetgever zou daardoor toonen, buiten staat te zijn tot een daad van hooge moreele beteekenis, het zorgen voor de nakomelingschap, door haar de les van de zelf hulp te leeren. Ook al is hij niet in staat in de behoeften en wenschen van het oogenblik naar hetzelfde gezonde be ginsel te voorzien, dit mag geen motief zijn om de bereikbare, heilrijke toekomst aan het heden op te offeren. Den Haag, 3 November 1898. BEWOEMIN «KJ* E7TZ. By kon. besluit is de vice-admiraal G. Kruys, op zijn ver zoek, op pensioen gesteld, onder dankbetuiging, en het bedrag van het pensioen bepaald op f 4664 'sjaars; is bevorderd tot vice admiraal de schout bij-nacht F. K. Engelbrecht; is aan H. J. Kalt, op zyn verzoek, eervol ontslag verleend als bureelambtenaar van den rijkswaterstaat lste kl. ÜIT STAD EN PROVINCIE. Men schrijft ons: Ingevolge ministerieele aanschrijving is het. sedert 1 dezer aan spoorwegmaatschappijen verboden rundvee naar België te vervoeren zonder deskundige verklaring, dat het vee vrij is van besmettelijke ziekte. De vraag is gewet tigd of de minister daarbij gedacht heeft aan invoer op andere wijze dan per spoor, bgv. te voet, per vaartuig of tram. De bedoeling van den maatregel zal toch wel zijn elk stnk rundvee te weren, waarvan geen gezondheidsverklaring wordt overgelegd. En de aanschrijving, gericht tot de burgemeesters in Prov. blad no. 126, gewaagt alleen van in voer per spoor Weder is verschenen een door den gemeente ontvanger, den heer M. Fokker, be werkte statistiek der gemeente Middelburg, thans over 1897. Evenals vroeger, vindt men daarin op een viertal folio bladzijden, dus in een zeer klein bestek, tal van opgaven, de huishouding der gemeente rakende, waardoor men, zonder lang zoeken, zich van verschillende zaken met een oogopslag op de hoogte stellen kan. Een der winkeliers te Middelburg vond heden in zgn lade een kwartje, dat alle teekenen droeg van valsch te zijn. leu zy dus op zyn hoedel Druce en vader van Walter Thomas en George Sydney Drnce. Hoewel by deze aangiite geen genees kundige verklaring of andere bewijsstukken werden overgelegd, nam de daarmede belaste ambtenaar de aangifte van overlijden naar En- gelsch gebruik in ontvangst. Maar al waren er geen andere papieren, er was wel een testament, waarin volkomen in den wetteiyken vorm aan de weduwe een jaar geld van 2000 pd. st. werd verleend, en waarbij de oudste zoon Walter Thomas tot universeel erfgenaam werd benoemd. Deze huwde met een weduwe, die hem een stiefzoon ten huwelijk bracht, en overleed in 1880, zonder eigen kinderen, terwijl hij zijn fortuin aan zgn vrouw achterliet. Vóór eeBige maanden, dus 18 jaar na den dood van haar oudsten zoon, eischte de weduwe van CbarleB Thomas Druce voor haar zoon, Maandag zal in Middelburg dejaar- lyfcsche collecte plaats hebben voor de oud strijders. Wij vestigen op de daaromtrent in dit nom- mer voorkomende kennisgeving de aandacht van het publiek. De burgemeester van Oost- en West- Son burg ontving heden een schrijven van den secrotaris der afdeeling „Antwerpen" van bet Willem-Fonds, waarin wordt medegedeeld dat eenige vereerders van Philip van Marnix van St. Aldegonde voornemens zijn op 15 December a. s. eeno lauwerkrans te komen neerleggen op het gedeukteeken te West-Sou burg. Tevens wordt in dit schrijven gevraagd of het gemeente-bestuur van Souburg zich by die betooging zou willen aansluiten, om dan ge zamenlijk de plechtigheid te regelen. De kommiezen bij 's rijks belastingen P. M. A. van den Brandt te Vlisaingen (atad\ J. van Rooié te Heinkenszand, J. de Bruijne Az. te Goes zijn bevorderd van de tot de le klasse, en W. C. van de Putte te Vlissingen (stad) van de 3e tot de 2e Te Waarde bad heden een zeer treurig ongeluk plaats. Een knaap werd door een met bieten geladen wagen overreden hy was direct dood. Te Borsele lootte Donderdag de derde zoon van een ingezetene vrij voor de militie, evenals zijn twee andere broeders. Zooals zijn oudere broeder, trok ook hij nommer 10. De klompenmakers in Zeeuwse h- Vlaanderen (O.-D.) willen een bond oprich ten hoofdzakelijk tot gezamenlijken aankoop van Russisch bout. Dit moet na genomen proeven even goed gebleken zijn als bet inland- sche, terwijl de prijs ervan ongeveer een vierde deel bedraagt van den prijs, die tegenwoordig voor het hout in die streken wordt betaald. Door den bisschop van Breda is benoemd tot kapelaan-assistent te St. Jansteen de heer Th. Buysrogge, priester van het seminarie. Tot postbode te G r o e d e, is tegen 1 Dcc. benoemd A. Verboom te Kloetinge. Stukken van den Gemeenteraad van Middelburg. Door de commissie voor het ontwerpen van •erordeningeD, tegen wier overtreding straf is bedreigd, is aan den raad ingediend een ontwerp verordening tot wijziging der verorde ningvan algemeens plaatselijke politie. Die wijzigingen vinden haren-grond in de groote verbeteringen, niet alleen van het riool stelsel, welke binnen korten tijd zullen zijn tot stuud gebracht, maar ook in de zoozeer verbe terde wijze van ruimen van beerputten en in het steeds ruimer wordend gebruik van duin water sedert 1892. De voornaamste wijzigingen zijn, dat elk ge bouw zal moeten voorzien zijn van een of meer secreteD, ingericht als hieronder is bepaald. Artikel 96 wenscht de commissie te lezen als volgt: Het is aan ieder, die reeds vóór het inwer king treden der Hinderwet eene bewaarplaats van ontplofbare stoffen, bedoeld bij de wet van April 1884 Staatsblad no 81) had, ver boden daarin eene grootere hoeveelheid ont plofbare stof te hebben dan vijftig kilogram; de bewaring daarin anders te doen ge- ieden dan in eene afgesloten ruimte, op de deur voorzien van een opschrift, waaruit blijkt voor welke ontplofbare stof de bewaarplaats dient c. de bewaarplaats te openen tusacheo zons ondergang en zonsopgang in het vertrek ot op den zolder of de George Sydney, het vaderiyk erfdeel op. Tot rechtvaardiging van dezen eisch voerde zy aan, dat haar gemaal niemand anders was dan de hertog van Portland in eigen persoon, dat Charles Druce niet in 1864 maar eerst in 1878 was gestorven, op zijn eigen Kasteel en onder zijn eigen naam. Wat in 1864 was gebeurd, was een vertoo ning geweest. Er was niemand begraven en men had een kist naar het kerkhof gebracht, waarin zich verschillende looden voorwerpen bevonden, tot een gewicht dat met dat van een gewoon mensch overeenkwam. Op grond van dit alles eischte de moeder van George Sydney voor deze het vaderlijk erfdeel met den titel en de majoraatsrechten van het hertogdom Portland op. Wat natuurlijker dan dat de weduwe van Walter Thomas Druce tegen deze vordering opkwam, en baar rechten op de nalatenschap vliering, waar zich de bewaarplaats bevindt, te stoken, licht te branden, te rooken, of aldaar licht ontvlambare stoffen te hebben; e. in de bewaarplaats tevens te bewaren of voorhanden te hebben slaghoedjes, metaalpa tronen of gekleurd Bengaalsch vuurwerk." Artikel 111 als volgt: „Het is verboden de faecaliën der secreten op andere wijze te bewaren, te verwijderen of te doen verwijderen dan lo. door middel van tonnen. Voor elk secreet moeten twee tonnen voorhanden zijn, gemaakt volgens een door burgemeester en wethouders goedgekeurd, aan het kantoor van den gemeente-bouwmeester voorhanden model en van een door burgemeester en wethouders vast te stellen waarmerkteeken voorzien; 2o. door middel van eenig riool, dat deel uitmaakt van hot riolennet in den rioolwater gang, naar Veere uitloopende; 3o. door middel van eenen waterdichten beerput; 4o. door middel van eenen reeds in 1892 bestaanden doorzijgenden beerput, waarvan blijkens door burgemeester en wethouders afgegeven schriftelijke verklaring het bestaan en de ligging bekend zijn. De beerputten mogen niet in verbinding staan met eenig in kaai, gracht of vest uitloopend kanaal. Burgemeester en wethouders zijn ten allen tijde bevoegd aan het gebruik van beerputten zoodanige voorwaarden te verbinden als zij noodig achten tot waarborg tegen misbruik." Van de afd, Walcheren der Vereeniging voor vrouwenkiesrecht is een adres van adhesie in gezonden aan het adres der afd. Middelburg van de Sociaal-democratische arbeiderspartij, betreffende het verstrekken van voeding en kleeding aan kinderen, die de scholen voor onvermogenden bezoeken. Van K. le Cointre is een verzoek ingekomen om een subsidie van f 75 voor de uitgave van een jaarboekje, in den trant van den laat stelijk in 1894 verschenen Middelburg sche Naam- wijzer. Naar aanleiding van het adres van den Middelburgschen Bestuurdersbond omtrent het opnemen van bepalingen omtrent minimum-loon en maximum-arbeidsduur bij aanbestedingen van gemeentewerken, stellen bnrg. en weth. voor, evenals de raad den lOen Nov. 1897 deed, afwijzend op het verzoek te beschikken. Van L. P. de Rijke te St. Laurens is een adres ingekomen, waarin hij, wijzende op de in den raad gevoerde besprekingen omtrent de puinkwestie en het brengen van pnin op de aardenwegen der gemeente, den raad in over weging geeft een klein bedrae jaarljjks be schikbaar te Btellen voor het verhoogen met puin van rond de stad liggende wegen. Wat betreft het voorstel van burg. en wetb. tot het aanleggen van werken ter bevordering van aanslibbing in het afgesneden havenkanaal der v o o r m a 1 ig e Mid- delburgsche haven zegt de meerder heid der commissie van fabricage van oordeel te zijn dat de aanbevolen proefneming overwe ging verdient. IntuBschen vereenigt zich die meerderheid in zoover met de minderheid dat zij 'tmede zeer gewenscht zoude achten om, nevens het tegenwoordige rapport, te zien overgelegd een volledig plan van afsluiting der haven door middel van bedyking met be grooting van kosten. Immers dan eerst zal het mogeiyk worden om te beoordeelen wel ken weg de gemeente in deze het voordeeligat kan opgaan. Zoolang echter dienaangaande geene beslissing is gevallen, zou de meerder heid der commissie de thans voorgestelde wer ken, waarvan de kosten betrekkelijk gering zijn, willen zien tot stand gebracht, opdat dan van haar man deed gelden. Zoo oppervlakkig zou men meenen, dat haar kansen goed staan. Immers een hertog van Portland, opper stalmeester van koningin Victoria, is niet de eerste de beste, die zoo maar verdwijnen kan. Een onderzoek naar het leven van zulk een man schijnt zelfs zeer gemakkelijk. Maar in werkelijkheid is het anders. Het leven en het bestaan van den hertog vau Portland is zoo vol geheimzinnigheid geweest, dat men voor een geheim staat, zoo ondoor grondelijk, dat de vreemdste verhalen, welke den hertog betreffen, een schijn van geloof waardigheid krijgen. En deze verhalen krijgen nog te meer betee kenis, omdat de held er van iemand is, die een inkomen had van 1200 pd. sterling per dag. {Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1898 | | pagina 1