BUITENLAND.
Vergaderingen, Concerten enz.
Middelburg.
V r ii d a g 4 Nov. Dankoefening. Engelsche
kerk 8 u.
Zondag G Nov. SoiréeMeubelmakersveree-
niging. Schuttershof 8 u.
Maandag Nov. Voordracht-Van de Stadt
Natuurkundig-gezelschap.
Gebouw 8 u.
Woensdag 9 Nov. Concert Emma de Jong-
Chcvallerau - Collin-Heuc-
keroth. Concerten ge
hoorzaal.
Woeusd. 16 Nov. Wute-voordracht. Kegel'
baan Soc. De Vergenoe
ging 8 u.
W oe u 8d. 23 Nov. Voorstelling Twoli-gezeï-
schap. Schouwburg 71/» u.
Algemeen Overzicht.
't Is waarlijk een aangenaam vooruitzicht I
Alsoi het al niet genoeg is, dat de Fashoda
kwestie met den dag ingewikkelder wordt en
telkens tot sensatieberichten leidt, begint zij
nu nog een neiging te vertoonen, om een deel
der Oostersche kwestie te worden. En als dat
geschiedt, is het einde niet te voorzien.
Dat het gevaar voor een noodlottigen afloop
daardoor grooter wordt, zullen wij niet be
weren, maar de kwestie zou, wat ook erg is,
vervelend worden.
De naaste aanleiding daartoe is de reeds
vermelde uitbreiding van het geschil over Fas
hoda tot het geheele Egyptische vraagstuk.
Dat de Fransche regeering deze kwestie reeds
te Londen aan de orde heeft gesteld, schijnt
onwaar. Maar het is niet onmogelijk dat zij
dit alsnog doet, en daarbij op den voorgrond
stelt, dat zij voor bespreking van de aangele
genheden van Egypte en Soedan, niet te Lon
den, maar te Kaïro en te Konstantinopel
moet wezen. De Fransche pers roert dit vraag
stuk met een opvallende volharding aan. Op
zich zelf beteekent dit weinig. Waarom zoo
iets van de Fransche pers was te verwachten,
stipten wij in ons vorig nummer reeds aan.
Maar men mag niet vergeten, dat reeds lang
bekend is, dat de Khedive de Britsche voogdij
moede is.
Voor een paar weken, toen keizer Wilhelm
zijn plan voor een reis in het Nijlland opgaf,
is gewezen op de mogelijke oorzaken en daarbij
werd genoemd de ontevredenheid van den
Khedive, welke zoo groot was dat Engeland
er reeds aan dacht een ander in 's mans plaats
te. stellen. Maar Abbas pacha, die weet dat
het gebrek aan vriendschap tusschen hem en
de Engelschen wederkeerig is, zou daarom
hebben getracht steun te zoeken onder de va
derlijke bescherming van zijn wettigen suzerein
Abdoel Hamid, die ook door Frankrijk als de
ware éigenaar van het Nijlland zou worden
beschouwd. Zijn beroep op den Sultan moet
ton slotte daartoe hebben geleid, dat men te
Konstantinopel wakker werd en weer ging
denken over de Tnrksche rechten op het Nijl
land. En nu moet de Khedive zich weer bijzon
der hebben beklaagd over de Fashoda-zaak,
en tot bemoediging van de Franschen
hebben gezegd, dat deze la&tsten evenveel
recht hebben op Fashoda, als de Engelschen
op Khartoem.
Met betrekking tot de rechten van Frankrijk
in deze streek, wijst de Westminster Gazette
op een nota van Hanotaux, waarin deze in
1894 vroeg of het nog wel noodig was in het
licht te stellen, dat de provincie Bahr-el-Ghazal
vroeger aan Egypte had behoord, voordat de
Egyptische agent door de bekende gebeurte
nissen deze streek had verlaten.
Hanotaux schreef dat in verband met de
regeling, welke destijds met den Congostaat
werd gemaakt, krachtens welke deze voor den
duur van het leven van koning Leopold een
groot gebied, waaronder Bahr-el-Ghazal, in
pacht afstond.
Het gevolg van het toenmalig optreden van
de Fransche regeering was, naar Hanotaux
in een kamerzitting van April 1895 mededeelde,
dat de Congo-staat het pachtcontract opgaf
en Frankrijks aanspraken op den Boven
Oebanghi erkend wérden.
Waar Frankrijk destijds voldoende compen-
dwenen, met zijn prooi. En het dier kwam
den mensch boven-menschelijk voor.
Nog eens schoot de oude man met groote
verwoedheid op het dier, op het gevaar af van
zijn vee te raken. Tevergeefs beproefde hij in
drift zelf het roofdier te lijf te gaan. Zijn
vrouw smeekte, het kind hing zich aan zijne
kleeren. Den volgenden dag zei hij„Ik ga
den grooten Jacob halen, die schiet beter dan
ik."
Groote Jacob was zjjn schoonzoon, de vader
van Greta, die in het naburige dorp woonde.
In het voorbijgaan nam hij zijn geweer van
den wand, doch bedacht zich, wierp het in
een hoek en bromde allerlei minachtende
scheldwoorden. Voor de hut nam hg zijn bijl
op, een stevige, zware hakbijl, zijn gewone
gereedschap, waarmee hij zooveel had gevoch
ten tegen stronken, stammen en aardlagen.
Hg woog hem, bekeek hem of hij scherp
was en zei niets.
„Wat doet gij daar riep zgn vrouw.
„Ik neem mijn bijl mee. In het terug
komen zal ik het pad verbreeden, de takken
groeien er overheen.
H0 vertrok. Hg begaf zich naar het bosch
en bleef er uren lang ronddolen. Het werd
avond. Hg had slechts éen denkbeeld in het
hoofd: wij zullen zien. Hg doorwaadde de
steenachtige otted, die zelfs in het holst van
den nacht wit zag. Op de kiezels stiet hij tegen
een ouden schoen van Greta en bleef er een
pogenblik peinzend naar Kijken. Hij keerde
satie heeft genoten, vraagt de W. G. of dit
land nu nieuwe voorwaarden mag stellen, op
grond dat bedoeld gebied niét aan den Khedive
behooren zou.
Met meer voldoening wijzen de Fransche bla
den op een artikel van professor Westlake uit
Cambridge, die in de Revue de droit interna-
tional onder meer de uitdrukking „vallei van
den Nijl" bespreekt. Hij toont daarin aan dat
deze woorden een gansch andere beteekenis
hebben dan men er gewoonlijk aanhecht. Het
aldus aangeduide gebied omvat niet alleen den
Ngl en zijn oevers. Dat is reeds aanstonds
door enkele knappe koppen begrepen. En de
natie zal nu leeren begrgpen, dat de rechten,
welke men in haar naam vraagt, veel meer
omvatten en veel onrechtvaardiger zgn dan
men had gedacht, en dat deze nooit door
Frankrgk erkend zijn.
Hij acht het een dwaasheid dat Engeland op
deze rechten zou staan, alleen omdat ze inder
tijd (door sir Edward Grey in het Lagerhuis)
geproclameerd zgn en omdat men in Enge
land ze wettig achtte.
De stemming der Londensche pers was Woens
dag overigens niet te best over Frankrijk,
die van de St. James Gazette zelfs dreigend,
en daarnaast dezelfde teekenen van volksop
winding, welke een zwakke regeering tot
dwaze dingen kan leiden.
Vooral de geïllustreerde bladen prikkelen
het nationale gevoel en laden daardoor een
groote verantwoordelijkheid op zich.
Maar toch aarzelen wij vooralsnog geloof te
hechten aan wat de Londensche correspondent
van de Ind. Beige seint, dat de bussines-men
in de City zich openlijk uitspreken voor oor
log, en dat zij de bedreigingen van Fransche
zijde ernstig opnemen.
Al even onwaarschynlljk is de voorstelling
van denzelfden correspondent, dat ook de
volksmassa oorlogzuchtig zou zgn. Zou het
waar zgn dat Tom Burt, de werkman-parle
mentslid, reeds verklaard heefc dat een oorlog
ophoudt misdadig te zijn als hg noodig is
Over de krijgstoerustingen van Engeland
werd Dinsdag gemeld, dat de oorlogsschepen,
welke op dit oogenblik worden uitgerust, twaalf
in getal zijnhet kleinste meet 5600 ton,
de elf anderen van 9330 tot 11.940 ton. Te
zamen zullen deze met de torpedobooten en
torpedojagers een eskader vormen, dat bij
Portsmouth en Plymouth bijeenkomt.
De Temps zoekt achter deze uitrusting een
tweeledig doel; in de eerste plaats een mobi
lisatie onder gelijke omstandigheden als bij
oorlogsgevaar voorkomen, in de tweede plaats
een streven om het bewys te leveren, dat En
geland, zonder zich ergens te ontblooten, een
voldoende scheepsmacht kan bijeenbrengen tot
bescherming zijner kusten. Tevens zou men
dan op alle eventualiteiten voorzien zgn.
Deze opvatting komt ons voor veel waar-
schijniyks te bevatten.
De Engelsche bladen schijnen sedert te hebben
besloten wat minder gedetailleerde mededee
lingen te doen over de wapening der vloot.
Maar het blijkt, dat men toch hard voortwerkt.
De berichten uit Fransche bron zwijgen
geheel over de wapening der vloot. Men vindt
alleen berichten over verplaatsingen van troe
pen (mariniers en artiljerie) naar de voor
naamste kustplaatsen.
Er bestaat bij het landleger een groote aan
drang om bij de mariniers over te gaan. Reeds
400 infanteristen kregen verlof dit te doen.
Uit Szegodin wordt gemeld, dat een
Fransche commissie daar vertoeft, met het doel
voor de regeering 3000 paarden op te koopen.
Bij den OBzekeren toestand is het natuurlgk,
dat men dient acht te geven op allerlei kleine
aanwijzingen, ook dan als men niet zeker is
van de plaats, welke zg in den loop der ge
beurtenissen innemen.
Gelijk men weet, hobben Frankrgk en Rus
land een min of meer grooten invloed in Abes
synië verworven, getuige o. a. het optreden
van Leontieff en Henri van Orleans. Thans
wordt beweerd, dat van die zgde steun aan
Marchand zal worden verleend, en dat 9000
Abessyniërs oprukken om de bezetting van
Fashoda te versterken.
Ook deze mededeeling moet met voorbehoud
worden opgenomen. Blijkt zij waar, dan zou
de positie van do Franschen in dit deel van
Afrika er veel beter op worden.
Het sensatiebericht uit Wei-Ha-Wei, dat
zich om en zag naar de hut, waar het licht
als goude streepen tusschen de reten der palen
en gebladerde takken doorscheen. Op den oever
zag hg in den modder een menigte sporen
van zijn hoornvee. Hg onderscheidde van
al zijne dieren kende hij de hoeven den
poot van een kalf dat verdwenen was en door
den ander opgegeten, en hg dacht: Zoo, hebt
gij mijne dieren opgegeten dan, zal ik u ope
ten of gy mij.
Hij ging het kreupelhout in maar niet
heel ver. Eensklaps bleef hg staan. Boven
een hoogen ondoordringbaren groep levens-
boomen verrezen oude, holle, verwrongen
olijfboomen, en knoestige schubbige eiken; er
liep een pad tusschen den bladeren muur door,
een pad bezaaid met breede sporen, dit was
dus de weg van den baas des wouds. De
baaswij zullen zien wie de baas zal zgn
Aan den voet van een eik was een open plek.
De man posteerde zich daar in een zwarten niB
en wachtte. Hij was alleen geheel alleen, in
de vreeselijke, nachtelijke stilte, en oud, en
klein van gestalte. Tegenover den reuzen-
muil, die daar weldra zou verschgnen, had hij
geen ander wapen dan zijn bgi, gelgk de hol
bewoner niets had dan een steen. Maar om
het even, hij was bedaard en zgn gelaat schit
terde van een verheven aandoening, voort
spruitende uit al zyne opgekropte grieven, en
uit iets nog grooters, dat hy niet wist. Hg
luisterdede geluiden in het bosch zwollen
op in zijn oor. Zijn hand omklemde den byi.
Al zyne zintuigen waren buitengewoon ver-
daar zeven Engelsche oorlogsschepen liggen,
I gereed voor het gevecht, heefc te Londen ge
loof gevonden. Men zegt dat Rusland van de
verwikkelingen tusschen Engeland en Frank
rijk gebruik zou willen maken om Niu-Chang
te bezetten, d. w. z. het toekomstig eindpunt
van den spoorweg van Peking in N. O. rich
ting, welks concessie voor eenige maanden tot
zooveel verwikkelingen heeft aanleiding gegeveD.
Beknopte Mededeelingen.
Het nieuwe Fransche kabinet is Woensdag
door Dupuy aan Faure voorgesteld. Maar de
officieele benoeming komt pas vandaag.
Volgens de Temps heeft het nieuwe Fran
sche kabinet in beginsel goedgekeurd een
inkomstenbelasting naar uiterlijke teekenen.
De Parysche correspondent van de Ind.
Beige geeft weer een nieuwe lezing van den
gevangene van de Mont Valerien. 'tZou Du
Paty de Clam zijn.
'tSchynt vreemd dat in een democratische
republiek iemand op deze wijze verdwijnen
kan. Maar men weet dat ook Dreyfuss wel
veertien dagen lang een geheimzinnige gevan
gene is geweest.
Jules Guérin, een der meest beruchte
anti-semieten, die bij de opstootjes op de
Place de la Concorde een commissaris van
politie een ernstige verwonding toebracht, heeft
nog meer op zijn geweten. Hij moet terecht
staan als medeplichtige van twee mannen, die
werden gevangen genomen na een moordaanslag
op den journalist Roger.
Met het oog op de bestaande spanning tus
schen Frankrgk en Engeland heeft de hertog
van Orleans het beter gevonden niet langer
gebruik te maken van de Engelsche gastvrg-
beid, waarvoor hij overigens zeer dankbaar is.
Te Dover heeft men alweer een spion
opgepaktO, die spionnen vrees
Men kent de merkwaardige onthullingen
van de Vorwcirts, welk socialistisch orgaan
telkens opzienbarende geheime staatsstukken
openbaar maakt. Nu iB een ander socialistisch
blad weer eens in staat geweest oen dergeiyke
onbescheidenheid te begaan en wel door de rede,
welke de keizer te Jeruzalem zou houden,
vooruit in haar geheel af te drukken. De
andere bladen zijn natuurlijk woedend.
Er is te Beriyn sprake van dat majoor
Wi8sman de leiding krijgt van een groote
expeditie naar het Tchadmeer.
Te Rome is men een beetje verslagen
over het feit, dat by de provinciale verkiezingen
te Certe Leone twee candidaten zgn gekozen,
een republikein en een ultra-clericaal, die, na de
onlusten te Milaan, gevangen werden genomen.
Koning George is met Koningin Olgaop
de terugreis naar Athene te Weenen aange
komen. Zy bezochten den Keizer en woonden
den ïykdienst op den sterfdag van Czaar
Alexander HI by.
Servië is de laatste dagen weer aan het
protesteeren by de Porte wegens den toestand
in de aan Servië grenzende deelen van het
Turksche Ryk. De Servische regeering vraagt
een gemengde commissie van onderzoek en
geeft te verstaan, dat bij niet inwilliging de
betrekkingen tusschen beide landen groot ge
vaar loopen.
De Turksche ministerraad kwam Dinsdag
avond in buitengewone zitting bijeen tot be
spreking van een definitief voorstel betreffende
de benoeming van prins George. Volgens be
richt uit Rome aan de Temps zon men, om
den Sultan te ontzien, den prins den titel geven
van tijdelijk commissaris.
De Christenbevolking op Kreta heeft bij
de generaals geprotesteerd tegen de in ons
vorig nummer vermelde nieuwe verlangens
van de Porte.
Alweer is te Cadix een transportschip
van Caba aangekomen. Van de 150G personen,
die zich hadden ingescheept, kwamen er slechts
1408 levend over. 't Ly kt waariyk wel of het hier
een lading beesten in plaats van menschen geldt.
Maar neenAls het om dieren te doen was,
zou het waarschijnlijk niet ontbreken aan be
schermers, die ten hemel schreiden om wraak
over zoo groot schandaal.
Wie de schuld heeft, weten wij natuurlijk niet.
De berichten uit Spaanscho bron zeggen dat
de Amerikaansche overheid den kapitein dwong
zieken en zelfs stervenden aanboord te nemen.
scherptzgn geest bijzonder helder. Hij volgde
twee gedachten reeksen te gelijk. De oleander
geur deed hem aangenaam aan.
Het duurde heel lang. Eensklaps vernam
hij geritsel, geschuifel het kwam nader
Hij was het. Al zyne krachten inspannende,
bereidde hij zich voor op den slag, die hem
het leven kon kosten. Hg stond met kramp
achtig kromgetrokken voeten en zijne handen
waren aan den bijl vastgegroeid. Het geritsel
kwam nog naderbg. Het roofdier sloop lang
zaam voort.
De man dachtals hij maar niet brult.
Daar kraakte een tak. Het fonkelen der ster
ren weerkaatste in den opgeheven bijl.
Was het minachting of onbedachtzaamheid?
maar de leeuw kwam steeds naderbij. Men
hoorde, men voelde zijn adem. Eensklaps ver
scheen hij, een groote schaduw, met vurige
oogen, aan de voeten van den man en kromde
verbaasd zgn gestrekte ruggegraat in het groen
van het kreupelhout en hief zijn kop, met
omhoogstaande manen op, om zich te verdedigen
Hhan! Men hoorde niets anders dan Hhan!
Alsof de houthakker een eik velde: de byi
kwam duizelingwekkend neer op den reus-
achtigen schedelde dikke beenderwand
kraakte en als door den bliksem getroffen
viel het monster neer, metde op getrokken lippen
slap naar omlaag. De uitgespreide klauwen
krompen in. De man wilde zijn bijl terug
trekken, om hem nog eens te treffen, daar hg
niet kon gelooven aan den dood van zulk een
krachtig leven. Maar met het yzer rees de
Dat alle Amerikanen, zelfs de soldaten,
niet blaken van geestdrift voor de koloniën,
kan uit het volgende blijken. Een iu Colorado
behoorend regiment, dat naar de Philippgnen
was gezonden, heeft aan den gouverneur een
telegram gezonden. Daarin verzoeken de man
schappen, dat hun regiment onmiddellijk na
het sluiten van den vrede zal worden terug
geroepen. De rations zijn slecht en onvoldoende
en 15 van de manschappen is ziek.
Japan, dat als beschaafde staat nog in
zgn kinderjaren verkeert, wil nu reeds een
grooten stap doen op den tegenwoordig in
andere staten gevolgden weg. Er is sprake
van dat alle spoorwegen zullen worden genaast
en door den Staat geëxploiteerd.
Keizer Wilhelm in het Oosten.
't Zijn niet alleen de arme Turksche ambte
naren en officieren, die te klagen hebben over
de groote kosten van 's keizers reis.
Maar zeker is, dat deze klachten luide ge
noeg zijn, en zelfs zichtbaar. Want Zaterdag
den 22sten, den dag van het vertrek van het
keizerpaar, waren op verscheidende plaatsen
in Stamboel billetten aangeplakt, waarin een
groep zgn patriotten in een zeer heftige taal
de Ottomanen opmerkzaam maakte op het dure
bezoek van den Duitschen keizer bij het door
een voortdurend wanbeheer reeds zoo uitge
mergelde Turkije, en hen opriep om niet toe
te laten, dat het rijk nog verder door de Duitsche
„bedelaars" zou worden ingepalmd, enz.
Van deze plakkaten zijn ook exemplaren,
voorzien van een Fransche vertaling, toege
zonden aan de Duitsche ambassade en de
schepen van het eskader, waarmede de keizer
was gekomen.
Een tweede rede tot ontevredenheid is, naar
uit een correspondentie in het N. v d. D. blijkt,
het hijsehen, op den dag van de aankomst en
dien van het vertrek van het keizerpaar, van de
Duitsche ryksvlag naast de Turksche op de
hooge, overal in de stad zichtbare torens der
brandwacht te Galata en te Stamboel.
Hiermede werd immers het buitengewone
schouwspel geboden, dat het kruis (de Duitsche
rijksvlag vertoont een zwart kruis op een wit
veld) broederlijk naast do halve maan over de
hoofdstad van het Ottomaansche rijk waaide.
De Turken waren daarover verontwaardigd,
maar de Grieken vol blijde hoop, wegens dit
gelukkige voorteeken.
Wie ook ontevreden waren, dat zijn de ver
tegenwoordigers der pers. Te Konstantinopel
werden de Duitsche journalisten door den kei-
zerlgken perscensor half en half gedwongen
hoog op te geven van de geestdrift der Turken,
welke natuurlgk uit niets was gebleken en in
de gegeven omstandigheden ook niet kon be
staan. Maar nog erger dan deze inbreuk op
de vrgheid der pers, was, wat den Engelschen
journalisten in Palestina wedervoer. De Turk
sche ambtenaren werkten den correspondenten
zooveel mogelgk tegen, en de vertegenwoor
diger van de Times is door de Turksche lijf
wacht met den dood bedreigd.
Over den intocht in Jeruzalem worden nog
verschillende bijzonderheden medegedeeld. De
optocht moet veel hebben gehad van een pel
grimstocht; de keizer toch droeg, evenals alle
leden van het gevolg, over zgn uniform een
witten zijden stofmantel, gesneden als een pel
grimskleed. Vooraf gingen zes herauten, daarop
volgden inrytuigen de consuls der vreemde
staten en daarna, voorafgegaau door trompet
ters, de keizer. De keizerin en de dames van
het gevolg waren in rijtuigen gezeten.
Een paar maal maakten wij reeds melding
van het terrein, dat de keizer ten behoeve van
de R.-K. vereeniging van het Heilige Land
heeft gekocht. De waarde van dit geschenk
is van historischen aard.
Het terrein der Dormition de la Sainte Vierge
staat bekend als de grond, waarop de woning
van den evangelist Johannes heeft gestaan,
waarin de moeder van den Heiland overleden
is. Van verschillende zijden is meermalen be
proefd, die gewijde plaats te koopen, doch hoe
groote sommen daarvoor ook geboden werden,
de Turken wilden dat terrein niet in Christen-
bezit doen overgaanvoornamelijk niet omdat
het grenst aan het Coenaculum (de Avondmaals
zaal), in welks gebouw zich ook het graf van
David bevindt, dat door de gansche Islamiti-
groote kop machteloos en zwaar omhoog, als
ware het er door den slag aan vast gesmeed
er kwam een luchtstroom door den bek, die
met een geloei de zijden van het roofdier
deed inzakken. En in de duisternis was
verder niets meer te hooren dan het kloppen
van het kleine menschenhart, dat klopte, en
klopte, van zegepraal en bevryding.
Sedert vele jaren is deze daad niets meer
dan een overlevering, die 's avonds bij het
hoekje van den haard verteld wordt. Er staan
thans verscheiden groote huizen, waar destijds
niets was dan één hutje. Kinderen spelen
haasje-over op dezelfde plek, waar die drie
menscheiyke wezens zooveel doodsangst heb
ben uitgestaan. Aan den oever der rivier,
vroeger bezaaid met sporen van roofdieren,
fladderen thans papieren uit de schriften van
schoolkinderen met groote letters en strepen
in den wind.
En als men de kroniek van het gehucht wil
gelooveD, dan hebben een jongen en een meisje
elkaar wel eens omhelsd in den nis van
gebladerte, waar het kleine, oude mannetje zijn
byi ophief tegen den .koning van het woud.
Het bosch heeft niet meer het aanzien van
een dreigenden, geopenden muil, zooals vroe
ger. Het is een frissche rustplaats, waar men
zich gaat verkwikken, vermijden. De zoo wilde
olijfboomen, gekerfd door de enters, ontdaan
van hunne kronen, gewond aan den stam, zgn
gedwongen door welke duivelsche macht?
om met hun eigen sappen vreemde takken
sche wereld als een heiligdom wordt vereerd.
De Sultan had last gegeven den Keizer en
de Keizerin toe te laten tot dit graf,
dat tot heden nog nooit door een uiet-
Mohammedaan is gezien. Ook de andere
Mohammedaansche gebouwen waren voor den
keizer opengesteld.
De Keizer en de Keizerin doorstaan
de warmte goed en zgn welvarend. Dinsdag
reden zij te paard naar Gethsemané en Bethanië.
De Keizer heeft aan de Duitsche kolonies
herhaaldelijk verzekerd, dat zij ten allen tijde
op zgn Bteun zullen kunnen rekenen.
INGEZONDEN STUKKEN.
Ingezonden stukken worden in geen geval teruggezonden.
Het Amsterdamsche Blindeninstituut.
Mijnheer de redacteur.
In uw vorig nummer komt een ingozondeu
stuk voor, welks schrijver de belangstel
ling voor het Amsterdamsche Blindeninsti
tuut wil levendig houden. Hij wijdt daarom
uit over de zegeningen dezer instelling, welke
voldoende bekend zgn. Maar lig zwijgt over
een cardinaal punt: over de vraag of de
instelling steun noodig heeft.
Waren het de bestuurders zeiven, die een
beroep op den weldadigheidszin deden, men
zou zonder meer kunnen aannemen, dat hulp
noodig is.
Maar de mg onbekende schrijver is iemand
die buiten de zaak staat; dat blijkt uit zijn
woorden dat hg korten tijd geleden hot insti
tuut een bezoek bracht en toen vernam dat de
instelling byna 90 jaar bestaat.
Indien men hier te doen heeft met oen
uiting van iemand, die alleen schrijft uit be
wondering voor die instelling en uit overtui
ging dat zij nuttig werkt en noodig is, dan
acht ik zgn oproeping geheel misplaatst. Er
ziyn andere instellingen, even nuttig, even
noodzakelijk en even edel, waarvan bekend is
dat zij steun behoeven, en daarom zou het
jammer zijn, als door de geestdriftige bewon
dering van iemand, die niet met de behoeften
bekend is, en die op dit oogenblik zoowat de ge
heele Nederlandsche pers als propagandamid
del koos, eene instelling, die voldoende fond
sen heeft, nog meer kreeg.
Vergun mij daarom de vraagHoe staat
het met de financiën van het Amsterdamsche
Blindeninstituut
Heeft deze instelling een zoo algemeen beroep
op de liefdadigheid van geheel Nederland noodig
Of heeft zij vroeger in den vorm van giften,
legaten, en andere inkomsten reeds zooveel
ontvangen, dat het publiek beter doet andere
instellingen te begiftigen? Y.
NATIONAAL.
Vele vreemdelingen, die ons vaderland bezoe
ken, twijfelen er aan of het onafhankeiyke
Nederland eene eigen taal bezit, rijk genoeg
aan woorden om geen behoefte te hebben aan
de hulp van vreemde talen. De aanleiding tot
deze dwaling ligt in het veelvuldig gebruik
maken, vooral vau Fransche uitdrukkingen op
Uithangborden, Winkelramen, Aanbiedingen,
Aanbevelingen, Briefadressen, Naamkaartjes
enz., wat getuigt van geringe nationale trots
en van een nog steeds gebukt gaan onder het
sinds lange jaren afgeschudde gehate Fransche
juk.
Zoude het nu, terwijl onze geëerbiedigde
Koningin getoond heeft eene Nederlandsche
vorstin te willen zgn, niet de juiste tgd zgn,
paal en perk te stellen aan het te hulp roepen
van vreemde uitdrukkingen in bovengenoemde
zaken
Daartoe zoude het meest afdoend middel
zeker zijn een Bond te stichten, waarvan de
leden de verplichting op zich nemennoch op
adressen vóór binnenlandsche brieven, noch op
naamkaartjes vreemde woorden te gebruiken
en zich verbinden zich niet te voorzien bij hen,
die hunne diensten en waren in Onnederland-
sche woorden aanbieden.
Allen, die genegen zgn tot het oprichten
van zoodanigen Bond mede te werken, worden
uitgenoodigd hun naamkaartjes, onder letter
N. B., toe te zenden aan de firma Ten Hoet
te Nijmegen, zullende bij ruime deelneming
later eene oproeping ter vergadering geschieden.
te voeden, God weet waar geboren en zelfs den
mensch te voeden met hunne oiyven, die tam
gemaakt zgn. Vele eikenboomen verbazen zich
dat zij zoo lang geleefd hebben, om den mees
ter des lichts van blokken te voorzien, en nu
als onttroonde koningen heel burgerlijk ge
bruikt te worden, om soep te koken voorden
overweldiger.
De jagers, die uit de stad komen, beginnen
te glimlachen, als.men hun de onwaarschynlijke
geschiedenis van den leeuw en den grijsaard
vertelt. Bgna al de dieren zgn gevlucht of
tam geworden. De houtduiven nestelen met
de tortelduiven. Het wijfje van een wildzwijn
heeft gestreepte jongen geworpen. Terwgl de
stinkbeesten verdwenen, hebben de leeuwerik
ken en de musschen en de zangvogels der
beschaving zich vermenigvuldigd op de uit
gestrekte velden en de kwikstaartjes houden
de herders gezelschap, gezeten op de horens
of op de breede rosse ruggen der veel talrgker
kudden.
De akkers breiden zich met den dag uit.
De eik is overwonnen door het koren, de jak
hals door den hond. Weldra zal er op dit
eenmaal maagdeiyk terrein niets anders meer
zijn dan de mensch en de planten en dieren,
die door den mensch gekweekt en getemd zgn,
EINDE
