MIDDELRURGSCHE COURANT.
N°. 213.
141° Jaargang.
1898.
Zaterdag
10 September.
FEUILLETON.
DE VERMISTE EXTRA-TREIN.
Verschillende Berichten.
De*e courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs, per kwartaal, zoowel voor Middelburg als voor alle plaatsen in Nederland franco p.p., 1.—,
Afzonderlgke nummers kosten 5 cent.
Thermometer
Middelburg 9 Sept. 8 u. vm. 74 gr. 12 u 89 gr.,
av. 4 o. 87 gr. F. Verw. zw. Z.W. w'nd.
Advertentiën voor het eerstvolgend
nummer moeten des middags vóór één uur
aan bet bureau bezorgd zijn.
Advertentiën: 20 cent per regel. Geboorte- dood- en allo andere familieberichten en
Dankbetuigingen van 17 regels 1.50; elke regel meer 20 cent. Reclames 40 cent per regel.
Groote letters naar de plaats die zij innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige
voorwaarden. Prospectussen daarvan zijn gratis
aan bet bureau te bekomen.
Agenten.
Te Zierikzee: A. C. de Moorj, te Tholen: W. A.
van Nieüwenhdijzen.
Middelburg 9 September.
Maatschappij van Weldadigheid.
Wij ontvingen het op de jongste alge-
meeno vergadering door den directeur, den
heer Job van der Have, uitgebracht jaarver
slag dezer maatschappij over 1897 en ont-
leenen daaraan het volgende:
De bevolking bestond op 31 Dec. 1897 uit
1525 zielen 159 vrijboergezinnen, 77 arbeiders
gezinnen en 149 bestedelingen. Verhuurd wer
den 92 vrijboeren- en arbeiderswoningen, 75
personen verlieten de maatschappij, waarvan
15 gehuwd, 11 ontslagen of teruggevraagd, de
overigen als dienstbode, knecht enz.
Uit het verslag en uit het rapport der
financieele commissie blijkt dat de financieels
zorgen groot zijn, doch dat de maatschappij op
den goeden weg is tot verbetering. Dat
blijkt onder meer wanneer men let op den
landbouw. Waar vroeger jaarlijks voor zes
duizend gulden hooi moest worden aangekocht,
bunnen thans schuren van de gronden voor
den veestapel, die eerder uitgebreid dan ver
minderd is, gevuld worden, ja zelfs werd in
het afgeloopen jaar voor f 3000 hooi ver
kocht; een gevolg van betere bewerking en
doelmatiger bemesting der weilanden.
Ook de pachters voldoen beter dan vroeger
aan hunne verplichtingen. Op zeer kleine uit
zonderingen na worden de pachten nu jaarlijks
afbetaaldja zelfs het atgeloopen jaar werd
weder eene vermindering van achterstallige
schuld tot stand gebracht. En wat is daarvan
de reden De vrijboeren zien hoe in de M. v.
W. gewerkt wordt en met welk resultaatdit
doet hen denzelfden weg bewandelen. Waar
vroeger vele vrijboeren een groot gedeelte ver
laten bouwland, dat tot beide teruggegaan was,
hadden, vindt men nu om zoo te zeggen bij
de vrijboeren geen heide meer.
Maar bij al die teekenen van vooruitgang
blijft toch nog steun noodig en is het gewenscht
dat bet ledental vermeedere en giften toevloeien,
want bedrijfskapitaal is er noodig om een der
oudste en schoonste philantropische instellingen
in Nederland niet alleen in stand te houdeD.
maar te doen bloeien, opdat zij onder de vele
in oub vaderland bestaande nutige en goede
inrichtingen niet de minste, maar de eerste
plaats moge innemen.
Eene aan dat verslag toegevoegde bijlage:
beschouwingen over den financieelen toestand
in de Maatschappij van Weldadigheidis van
den volgenden inhoud
Heeft de M. v. W. in vele opzichten ook
door eigen schuld teleurstellingen bij baar
edel streven ondervonden, is inzonderheid het
ideaal, dat haar stichter zich voorstelde, om
namelijk de arme bevolking onzer steden in de
Drentsche heide een bestaan te verschaften, on
bereikbaar gebleken; niemand, die haar in de
laatste jaren van nabij heeft leeren kennen, zal
tegenspreken, dat zij als philanthropische inrich
ting op uitstekende wijze san hare bestemming
beantwoordt. Voor den oppassenden arme eene
gelegenheid tot productieven arbeid aan te biedeD,
hem en zijn gezin voor den arbeid meer en
meer geschikt te maken, hem het vooruitzicht
te geven, dat hij zelf en althans zijne kinderen
plaats in de menschelijke
Uit het Engelsch.
van
A. CONAN D0YLE.
De bekentenis van Herbert de Lernac, thans
te Marseille ter dood veroordeeld, heeft licht
verspreid over een van de meest onverklaar
bare misdaden van deze eeuw een voorval,
dat, naar ik mecD, geheel eenig is in de jaar
boeken van elk land. Ofschoon men in
cieele kringen af keerig is van publiciteit hier
omtrent en er slechts weinig inlichtingen
verstrekt worden aan .de pers, zijn er toch
aanwijzingen, dat het getuigenis van d
aartsmisdadiger overeenkomt met de feiten
©n dat wij eindelijk en ten laatste de oplos
sing hebben gevonden van een hoogst verba
zend raadsel.
Daar de zaak acht jaar oud is en daar haar
belangrijkheid min of meer werd verduisterd
door een politieke crisis, die de aandacht van
het publiek destijds geheel in beslag nam, zal het
goed zijn de feiten nog eens mee te deelen,
voor zoover wij die hebben kunnen vaststellen.
Zij zijn bijeengegaard uit de Liverpoolsche
couranten van dien tijd, uit de berichten aan
gaande het onderzoek naar John Sloten den
maatschappij zullen bereiken, ziedaar, gelijk
een begaafd schrijver het zoo jniat uitdrukte,
het eigenaardig philanthropisch karakter der
M. v. W. in korte woorden omschreven, en
honderden, thans in allerlei betrekkingen over
geheel Nederland verspreid, zullen met dank
baarheid erkennen, dat zij in Frederiksoord tot.
;zame, ordelijke en ontwikkelde burgers
zijn opgeleid.
Toch mag met recht de vraag worden ge
daan en is zij ook meermalen geopperd, of niet
het goede doel, dat de M. v. W. beoogt en in
vele opzichten verwezenlijkt, op meer geschik-
wijze zouden kunnen worden bereikt, of,
met andere woorden, de resultaten die verkre
gen worden, geëvenredigd zijn aan de finan
cieele eischen van hare administratie. Inzon
derheid is er, naar aanleiding van de reorga
nisatie-voorstellen, in 1892 door den afgetreden
directeur Löhnis ontworpen, door de afdeeling
Steen wijk een denkbeeld aangeprezen, dat ook
in den boezem der Maatschappij bij velen weer
klank heeft gevonden en wel om de bevolking
der Maatschappij geleidelijk uit den toestand
van afhankelijkheid, waarin zij voortdurend
verkeert, op te heften, door aan de meest ge
schikten het eigendom der door hen bewoonde
hoeven toe te kennen.
Het bestuur der Mij. meent echter de toe
passing van dit stelsel, hoe uitlokkend het
moge schijnen, noch in het belang der bevol
king, noch uit een financieel oogpunt te mogen
aanbevelen. Het sluit zich te dien aanzien
geheel aan bij het betoog, door den oud-voor-
zitter jhr Quarles van Ufford, op bid. 174 van
het jaarboekje Erica van 1896 geleverd, waarin
op duidelijke wijze de moeilijkheden worden
uiteengezet, welke van een veranderd systeem
te wachten zijn, en heeft noch in de mede-
deelingen van den directeur, omtrent dé
toepassing van het aanbevolen stelsel in
de Pruisische veenkolonie, noch in de
stichtingen van den Oranjebond van Orde aan
leiding kunnen vinden om op zijn gevoelen te
rug te bomen. Met handhaving alzoo van bet
hierboven omschreven beginsel, is het bestuur
der M. v. W. evenwel ten volle bereid inbare
organisatie, behalve de reeds tot stand ge
brachte, meerdere wijzigingen en vereenvoudi
gingen aan te brengeD, welke kunnen strekken
om den financieelen druk, waaronder zij heeft
te lijden, minder bezwarend te maken.
Reeds nu is die toestand zoodanig zorgwek
kend, dat afdoende maatregelen niet lang kun
nen uitblijven en de algemeene vergadering
zich daarmede in de eerste plaats zal hebben
bezig te houden. Commissarissen hebben alzoo
gemeend, vooral ook ten behoeve van de nieuw
toegetreden leden, een financieel overzicht te
moeten publiceeren, waaruit in verband met
de daarbij gevoegde toelichting ban worden
nagegaan hoe de administratie der Maatschappij,
sedert hare nieuwe, van den staat onafhanke
lijke inrichting in 1859 volledig beslag kreeg,
is gevoerd en de grieven omtrent weelde en
ondoeltreffende werkverschaffing aan de cijfers
kunnen worden getoetst.
gericht, welke inderdaad bet toppunt van aan
zetting tot schaamtelooze knoeierij mag ge
noemd worden. Zij luidt als volgt
„Wij veroorloven ons de vrijheid, u«v aan
dacht te vestigen op onze Miueralin», ontegen
zeggelijk de belangrijkste ontdekking van
den later en tijd.
Er is geen meelfabrikant, die bet niet om
verschillende redenen moet gebruiken.
Het meel zal daardoor veel blanker en zachter
worden en in geen enkel opzicht Jminder waar
dig zijn, het is in geen enkel opzicht schadelijk
voor de gezondheid en door deze stof te
gebruiken zal men een winst van 1700 A 1800
Mark per wagonlading kunnen bereiken.
Oui lage transportkosten te verkrijgen, ver
zenden wij het als „ship-strift"'.
Wij leveren u onze mineraline vrij spoor ten
uwent, voor best meel a 85, voor middel meel
a 68, voor broodmeel a 51 en voor voermeel
a 34 Mark per vat.
Voor best meel heeft men 15 pet, voor mid
del meel 12 pet, voor broodmeel 12 pet en
voor voedermeel 18 pet mineraline noodig.
Wij verzenden aan al onze afnemers vrachtvrij
een meDgtoestel, waardoor ook de meng-ver-
houding steeds juist is en wordeD daarvoor
dus geen bijzondere onkosten vereischt."
De naam van de fabriek die dit vervalschings-
materiaal levert is de York-Manufacturing Cy.
te Greensboro.
Wanneer men nu weet, dat bij chemisch on
derzoek gebleken is, dat „mineraline" niets
anders is dan veldspaatb, een stof die o.a. ge
bruikt wordt voor porcelein glazuur, en natuur
lijk wegens totale onverteerbaarheid bepaald
schadelijk voor de gezondheid is, kan ieder be
grijpen, hoe gevaarlijk dergelijke aanbiedingen
zijn. Het eenige middel er tegen is publiciteit
in de ruimste beteekenis van het woord, en
groute voorzichtigheid bij den aankoop van
buiteDlandsch meel. Men verlange van den ver-
kooper of agent de meest voldoende waarbor
gen voor de zuiverheid der waren, en betale
eerst, nadat, men zich behoorlijk overtuigd beeft
dat de partij werkelijk zuiver? waar is.
UIT STAD EN PROVINCIE.
In het gebouw van het gewestelijk be
stuur van Zeeland zijn heden middag uitgeloot
de volgende oblig&tiëa in geldleeningen ten
laste van de provincie Zeeland
Leening ƒ490.000 (1839) de dos. 2, 3, 19,
77, 78, 79, 103, 116, 133, 146, 174, 205,
286, 391 en 394.
ening f 261,000 (1891) de nos.26,40, 73,
102, 105,126,152,161,165,188,191,214 en 232.
Leening f 120.000 (1893) de nos.3, 14, 40,
55, 79 en 105.
De uitgelote stukken worden I Januari 1899
afgelost.
Donderda gnacht kwamen per sneltrein
uit Berlijn te Ylissingen aan prins en
prinses Leopold van Pruisen om mst de nacht
boot naar Engeland over te steken, terwijl
Zondagnacht prinses van Battenberg daar ver
wacht wordt op hare reis naar Londen.
BRUTALE MEELVERVALSCHERS.
Onder bovenstaand opschrift lezen wij in
het jongste nommer van het Maandblad tegen
de vervalschingen
Wij maakten dezer dagen kennis met een
Amerikaansche circulaire aau meelfabrikanten
BENOEM1NWEN ENZ.
Bij kon. besluit:
zijn benoemd bjj den generalen staf, tot
luit.-kolonel, de majoor F. H. A. Sabron, van
dien staf, hoofd der lie afd. van het dep. van
oorlog; bij het wapen der infanterie, bij het
3e reg., tot luit.-kolonel, de majoor A. J. Ge
vers Leuven, van het korps, hoofdofficier van
het reservekaderbij het 8e reg tot majoor,
de kapitein P. C. Colthoff, van het reg. gren.
i jagers, en
zijn benoemdbij den plaatsel. staf tot
kapitein de eerste-luit. F. Britt, pl.-adj. te
Zutphen; bij het wapen der inf., bij het lste
reg. tot kapitein de eerste luit. N. Ducroix, vau
het 7de regiment; bij het wapen der art., bij
het 3de reg. vesting art. tot kapitein de eerste-
luit. J. P. Smeeta, van den staf der art., werk
zaam bij de pyrotechnische werkplaatsen.
lij beschikking van den minister van marine
met ingang van 1 October a. s., benoemd
tot adspirant-administrateur by de Koninklijki
Nederlandsche zeemacht de jongelingen P. A, F.
Atpelboom, J. Dolk, L. Hollaar en E. G. P.
van Slijpveld.
Aanstaanden Woensdag verleent de i
nister van justitie geen audiëntie.
machinist en uit de verslagen van de London
en West-Kust spoorwegmaatschappij, die men
welwillend te mijner beschikking heeft gesteld.
Zij zijn in het kort als volgt:
Den derden Juni 1890 verlangde een heer,
zich noemende Monsieur Louis Caratal, een
onderhoud met den heer James Bland, den chef
van het Londen- en West-Kust station te Liver
pool. Hij was een klein man, van middelbaren
leeftijd, en liep zóo voorover dat bet een ge
brek in den ruggegraat deed veronderstellen.
Hij was vergezeld van een vriend, een man
met een forsche gestalte, wiens onderdanige
houding en voortdurende dienstvaardigheid
deed denken, dat bij in een afhankelyke ver
houding tot den anderen stond. Die reis
genoot, wiens naam niet bekend werd, was
zeker een vreemdeling, waarschijnlijk een Span
jaard of een Zuid-Amerikaan. Een bijzonder
heid werd er van hem opgemerkt. Hij droeg
in zijn linkerhand een klein zwart lederen
tascbje en een scherpziende klerk in het Hoofd
bureau had opgemerkt, dat dit met een leertje
om zijn pols bevestigd was. Indertijd werd er
geen bijzonder gewicht hieraan gehecht, doch
de latere gebeurtenissen gaven er eenige be
teekenis aan. Monsieur Caratal werd in het
kantoor van den heer Bland gelaten, terwijl
zijn reisgenoot buiten bleef.
Zijn boodschap was spoedig afgedaan. Hij
was dien middag uit Centraal Amerika gebo-
men en zaken van bet grootste gewicht m
Tot agent van politie 2e kl. te Goesi
is benoemd P. Zandee Mz. te Goes. Met hem
stonden op de voordracht P. de Bel te Kat-
tendijke en P. M. Zweedijk te Goes.
In de raadsvergadering 1 Sept. te Cats
gehouden, werd als wethouder herbenoemd de
heer P, Verhuist, die echter later heeft be
dankt.
In de Donderdag 11. gehouden zitting is na
in zijne plaats benoemd de heer P. Breure,
met het lot tegen den heer E. C. Priester.
Ter gelegenheid van het inhuldigingsfeest,
dat Dinsdag te St. Anna ter Muiden ge
vierd werd op dezelfde wijze als overal elderB
gebruikelijk, werd onder anderen in de ke k
een zeer mooi concert gegeven, voor velen zeker
het meest aantrekkelijke van het gansehe feest.
Medewerkers wareD voor zang mad. Schrötter
uit Berlijn en miss N. B. uit New York, voor
orgel professor H. Bal uit Gent en voor vio
loncel de beer G. Dreidorff uit Leipzig, tijd'lijk
te St. Anna verblijvende. Het uitgelezen pro
ama werd onder ademlooze stilte aange
hoord en was voor het publiek zeker te spoedig
afgeloopen. De uitvoerders kunnen zich ten
volle beloond achten, door het door allen ge-
uitte „'t Was prachtig 1" Daar de toegang voor
vreemdelingen 25 cent bedroeg, bracht het con
cert ruim 63 op. Hierbij moet men echter in
aanmerking nemen, dat velen meer dan
verschuldigde kwartje offerden.
ten dat hij zonder eenig oponthoud moest reizen
naar Parijs. Nu had hij den sneltrein naar Lon
den gemist en wilde een extratrein hebbend
Op geld behoefde niet gezien te worden. Tijd
alles. Als de maatschappij hem zoo spoedig
mogelijk voorthielp, kon zij zelf zeggen wat
zij er voor hebben moest. De heer Bland
drukte op de electrische schel, ontbood den
heer Pottier Hood, den treinopziebter, en de
zaak was in vijf minuten beklonken. Over drié
kwartier zou de extra-trein vertrekkenzooveel
tijd was er noodig om te zorgen dat de lijri
vrij was. De gTtote locomotief RochBdale
(no. 247 in bet register) werd voor twee wagens
geplaatst, met een conductenrswagen achteraan.
Het eerste rijtuig was alleen bestemd om het
schommelen een weinig te verminderen. Het
tweede was verdeeld als gewoonlijk, ïn vier com
partimenten, een eerste klasse, een eerste klasse
rookwageD, een tweede klasse en een tweede
klasse rookwagen. Het eerste compartiment,
het dichtst bij den locomotief, werd den reizigers
aangewezen. De andere drie bleven leeg. De
conducteur vau den extra-trein was James Mac
Pherson, die reeds eenige jaren bij de maat
schappij in dienst was. De stoker, William
Smith, was een nieuweling.
Toen monsieur Caratal het kantoor verliet,
voegde hij zich weer bij zijn reisgenoot en
beiden legden veel ongeduld aan den dag om
weg te komen. Zoodra de verlangde som, die
vijftig pond beliep, tegen den gewonen prijs
RECHTSZAKEN.
Arrondissemems-Rechtbcmk te Middelburg.
Den 23en September a. zal voor bovenge
noemde rechtbank behandeld worden de zaak
tegen den beruchten Leo Miloen, alhier gede
tineerd, ter zake: lo. van den door hem in den
nacht van 8 op 9 Januari 1896 te IJzendijke
gepleegden diefstal van 85 kippen en 5 hanen
en 2o. dat hij op of omstreeks 12 Augustus jl.
te Middelburg in een cel in het huis van be
waring opzettelijk en wederrechtelijk de
dier cel en den post dier deur heeft bescha
digd, door het hout van die deur en deurpost
los te breken en daarin met een beitel, althans
met een scherp voorwerp, te steken en tevens
op tijd en plaats als bovenvermeld, opzettelijk
en wederrechtelijk een in die cel staande ijzereD
krib heeft beschadigd, door een ijzeren stijl
daaruit te breken.
van vijf shillings per mijl, betaald was, ver
zochten zij dadelijk in den trein te Btappen,
en namen terstond hunne plaatsen in, ofschoon
zeker wisten, dat er bijna een uur zou
moeten verloopen eer de lijn geheel vrij was.
Intusschen had er een zonderling voorval
plaats op het kantoor, dat monsieur Caratal
zooeven verlaten had.
Een verzoek om een extra-trein is niet zoo
iets heel buitengewoons in een rijk handels
district, maar dat er denzelfden middag twee
gevraagd werden was al heel zonderling.
Het gebeurde echter dat de heer Bland, te
nauwernood den eersten reiziger had uitge
laten, of er verscheen een tweede met hetzelfde
verzoek. Dit was een heer Horace Moore, een
deftig man, met een militair uiterlijk, die
vertelde dat zijn vrouw in Londen plotseling
ziek geworden was en het voor hem dringend
noodzakelijk was, dat hij geen minuut draalde
met vertrekken. Zijn angst en wanhoop waren
zoo groot, dat de heer Bland zijn uiterste best
deed om hem terwille te zijn. Van een twee
den extra-trein kon geen Bprake zijn, daar de
gewone lokale dienst reeds min of meer in de
war gebracht werd door dien eenen. Er werd
echter aau den heer Moore voorgesteld om
kosten met den heer Caratal te deelen, en in
het andere compartiment eerste klasse p
te nemen, indien de heer Caratal er niet op tegeu
bad dat hij bij bem zat. Het was moeilijk
eenig bezwaar te maken tegen deze schikking
Voor dezelfde rechtbank zal den 27en dezer
behandeld worden de zaak tegen J. O., ouder
wijzer te Waarde, alhier gedetineerd, in welke
zaak 11 getuigen zijn gedagvaard, terwijl op
30 dezer zal behandeld worden de zaak tegen
J. W. v. D., ontslagen keurmeester te Vlis-
singen, alhier gedetineerd, in welke zaak 7 ge
tuigen zijn gedagvaard.
Voor de Rotterdamsche rechtbank stond
Donderdag terecht de 23-jarige dienstbode A.
v. d. V., die den 31en Mei in de Rijkskraam-
zaal aan de Schiekade bevallen was van ecu
jongen. Teneinde zich van dat kind te ont
doen, begaf zij zich den 15en Juni 11. naar een
weiland tusschen den Nieuwen Binnenweg en
den Westzeedijk, alwaar zij het in een greppel
gde eu met dikke graszoden bedekte.
Bekl. deelde mede, dat zij zich van haar kind
had ontdaan, ofschoon zij wist dat zij bij hare
ouders hulp kon vinden. Gedurende 14 dagen
had zij zelts het kind gevoed en wel bet laatst
om 9 uur 's morgens van den 15 Juni, op wel
ken dag zij de kraamzaal heeft verlaten. Van
daar bad zij zich begeven naar bovengenoemde
weide, waar zij het kind levend heeft gelegd
in een greppel en het gebeel met zoden beeft
bedekt. Hare bedoeling biermede was, dat het
daar zou stervenzij had er daarna ook niet
naar omgekeken. Aan hare ouders en
kennissen bad zij medegedeeld, dat zij eene
miskraam had gehad.
De president bracht beklaagde onder het oog
of zij wel begreep zich aan een hoogst ernstig
misdrijf schuldig gemaakt te hebben. Het kind
tocb, dat zij gedurende 14 dagen zelve bad
gevoed en waarvoor zij genegenheid moet ge
kregen hebben, op zoo'n afschuwelijke wijze te
vermoorden. Wie weet boe het kind nog met
in dood heeft geworsteld.
Beklaagde bewaarde het stilzwijgen.
Uit bet verhoor der beide deskundigen bleek
dat het kind den honger- of verstikkingsdood
kan gestorven zijn.
Het O. M., spijt gevoelende dat beklaagde
niet berouwvol hare bekentenis had afgelegd,
van meening dat het feit, dat bewezen
was, moest gequalificeerd worden met het
selijke woord „moord." Een dier zal met
haar jong niet handelen, zooals beklaagde
4 gedaan met haar kind. Geen enkele ver
zachtende omstandigheid was hier aanwezig.
Het eischte 10 jaar gevangenisstraf.
Ook de toegevoegde verdediger mr G. H. M.
Delprat verklaarde na de lezing der stukken
mede met afschuw vervuld te zijn over het
door beklaagde bedreven feit. Geen verzach
tende omstandigheden, geen lichtpunt waren
ten deze aanwezig. Alleen vermeende pleiter
dat na beklaagdes afgelegde bekentenis, die
op zich zelve stond, niet voldoende bewezen
was de ten laste gelegde voorbedachten rade. Op
dit pnnt refereerde pleiter zich aan 's rechters
oordeel.
Terwijl Dinsdag middag op de Markt te
Bergen op Zoom de schoolkinderen opgesteld
werden om naar het feestterrein te trekken»
bemerkten eenige onderofficieren, die vooreen
iehuis de drukte aanzagendat een
leerling van een der scholen op „klom
pen" in de rij stond. De beeren vonden dat
klompen" en feestvieren niet erg by
en toch wilde monsieur Caratal er geen
oogenblik overdenkentoen de heer Potter
Hood het hem voorstelde. Het was zijn
trein zei hij en hij wilde er alleen de beschik
king over hebben. Alle pogingen om hem van
dit onwelwillend besluit af te brengen bleven
vruchteloos en eindelijk moest het plan opge
geven worden. De heer Horace Moore verliet
het station in den grootsten wanhoop, nadat
zich vergewist bad dat hem niet anders
overbleef dan om zes uur met den gewoneD,
langzamen trein Liverpool te verlaten. Om 4.31
stoomde de extra-trein met den mismaakten
Monsieur Caratal en zijn reusachtigen reis
genoot het Btation uit. De lijn was toen
geheel vrij en zy zouden niet stoppen voor
Manchester.
De treinen der Londen-Westkustmaatschappij
loopen over de rails eener andere maatschappij
tot aan deze stad, welke zij voor zes uur
moesten bereiken.
Kwart over zessen werd er niet weinig ont"
steltenis veroorzaakt te Liverpool door een
telegram nit Manchester, om te zeggen dat
daar nog geen extra-trein was aangekomen
Wordt vervolgd.)