lUIDDËLBlIRGSCHE COURANT.
141° Jaargang.
1898.
Vrijdag
9 September.
FEUILLETON.
„DE GAUWDIEF".
N\ 212.
De*e courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs, per kwartaal, zoowel voor Middelburg als voor alle plaatsen in Nederland franco p.p., /!.-
Afzonderlijke nummers kosten 5 cent.
Thermometer
Middelburg 8 Sept. 8 u. vm. 79 gr. 12 u 96 gr.,
av. 4 n. 85 gr. F. Verw. zw. Z. w'nd.
Advertentiën voor het eerstvolgend
nummer moeten des middags vóór één aar
aan het bureau bezorgd zgn.
Advertentiën: 20 cent per regel. Geboorte- dood- en alle andere familieberichten en
Dankbetuigingen van 17 regels f 1.50; elke regel meer 20 cent. Reclames 40 cent por regel.
Grooto letters naar de plaats die zij innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige
voorwaarden. Prospectussen daarvan zijn gratia
aan bet bureau te bekomen.
Agenten.'
Te Zierikzee: A. C. de Mooij, te Tholen: W. A.
van nleüwenhuijzen.
Middelburg 8 September.
Kamers van Koophandel.
Ten einde te kunnen oordeelen over de
werking der bepalingen omtrent het kiesrecht
voor de Kamers van Koophandel en Fabrieken,
nedergelegd in art. 7 van het algemeen regle
ment voor genoemde colleges (kon. besluit vaD
4 Mei 1896, Staatsblad no. 76), heeft de minis
ter van waterstaat, door tusschenkomst van de
commissarissen der Koningin, van de gemeente
besturen der plaatsen, waar een Kamer is ge
vestigd, opgave gevraagd van het getal perso
nen, die zich in de jaren 1896, 1897 en 3898
voor plaatsing op de lijst van kiesgerechtigden,
bedoeld in art. 7, 2e lid, sub B, hebben opge
geven, met vermelding van het door ieder dier
personen uitgeoefend bedrijf van handel of
nijverheid.
A T J E M.
Het met de laatste mail aangebracht verslag
omtrent de voornaamste gebeurtenissen in het
gouvernement Atjeh en onderhoorigheden, loo-
pende van 24 tot en met 30 Juli, bevat wei
nig belangrijks, dat nog niet reeds uit de tele-
graphische berichten aan onze lezers bekend is.
De weergesteldheid was in groot-Atjeh over
bet algemeen warm en droog. Ter Westkust
viel veel regen.
Omtrent den gezondheidstoestand wordt ge
meld In de IX moekims en de III moekims
Daroe kwamen enkele gevallen van pokziekte
voor. Van Melaboeh en Kwala Oenga wordt
het voorkomen van koorts en buikziekte gemeld.
De veepest bleef heerschen in Lepong en in
de XXV moekims, in welk gebied daaraan
stierven 4 runderen en 21 karbouwen. Die
ziekte breidt zich voorts uit in het controle
ressort alsmede in de V moekims Montasik.
In het Pedirsche blijft de veepest groote
verwoestingen onder den veestapel aanrichten
daarentegen schijnt zij te Lagen ter Westkust
tot staan gekomen te zijn. De zuidelijk van dat
landschap gelegen streken bleven tot desver
van die plaag verschoond.
ÜIT STAD EN PROVINCIE.
Door het polderbestuur van Walcheren
werden heden middag in het polderhuis in
de Abdij alhier uitgeloot acht stuks obli
gatiën, elk van f 1000, volgens art. 7 van het
conversieplan van 3 Maart 1856, welke obli-
gatiën zullen worden afgelost na 1 Januari 1899.
Getrokken werden de nommers 556a en b,
445, 630 a en b, 695, 502, 559 a tot e, 813
a en b, en 707 a en b.
De cementlaag die den voorgevel van het
paleis van den heer Commissaris der Koningin
in de Abdij alhier bedekte en geheel en al
in strijd deed zijn met een groot deel van dat
antieke stadsdeel is verwijderd, naar wij ver
nemen met het doel om te onderzoeken ot wat
er onder zat geschikt zou zijn om in denoor-
apronkelijken toestand terug te worden gebracht.
Wij vermoeden dat het resultaat zeer bevre
digend zal wezen, want de nu blootgekomen
muur ziet er gaaf uit «n hier en daar komen
Novelleuit het Duitsch,
van
LOXJISE SCHENK
Toen zag Hansina hem schuchter van ter
zgde aan, met zulke lieve blauwe oogen, als
Piet nog nooit in zijn leven gezien had. Het
was onbegrijpelijk zoo mooi als van daag alles
was.
„Doe mijn broeder geen kwaad, Piet
Petersen", bracht zij angstig ut, terwijl zy
naar den overkant van den weg ging.
„Ik ben geen onmensch", sprak hij diep
gekrenkt, aan zijn kant van den weg naast
haar voortstappende.
Nu waagde zij het hem in het bruine gelaat
te zien, waarop trots en spotlust wedijverden,
„Ik ben geen wild dier. Voor mij behoeft
niemand weg te loopen, Hansina. Uw broeder
is echter een domme jongen en veel te zacht
moedig voor Amerika. Daar hoort zoo'u
deugniet thuis, zooals ik ben." Hansina zuchtte
half uit medelijden, half uit angst. Er was
heinde en ver niemand te zien en zij hadden
de bocht nog niet bereikt, van waar weer een
pad naar het dorp leidde.
„Zoo'n gauwdief," mompelde Piet met
«en hartstochtelijken glans in zijne zwarte
-pogen.
versieringen voor den dag, die de hoop wet
tigen dat eene restauratie van dit gebouw de
aantrekkelijkheid van de Abdij niet weinig
zou doen vermeerderen.
Aan het voornemen om Woensdagavond
de fraai versierde kazerne in de Noordstraat
alhier nog eenmaal te verlichten, werd gevolg
gegeven. Op nieuw waren honderden vetpotjes
tusschen het groen aangebracht en weder glansde
het groote gebouw van onder tot boven ia een
zee van licht. Ook de fraaie versiering voor
de hulpkazerne op de Balans was geïllumineerd
Bij beide versieringen werkte het stille weder
mee tot een bijzonder succes. Dit napretje
bracht zeer veel kijkers op de been en veroor
zaakte een voor den Woensdagavond buiten
gewoon gewandel binnen de stad, waar menig
een, in verband met den warmen dag, anders
misschien de voorkeur zou hebben gegeven aan
den buiten.
In de VI. Ct. van Donderdag komen de
volgende twee advertentiën voor.
„WILLEM bij der ghenaden Godts der Roeme
ren Koninck ende al toes meerdere, Grave van
Hollandt ende Seelandt enz., allen ghetrouwen
des Rycx van Roemen, die dese jeghenwordig-
hen letteren sullen sien onse gratie ende al
goet
doen te wetene, alsoe Wij bij onser blijden
incoemsten in onse goede stede van Middelburgh
up Sinten Margharetendaghe van enighen onser
beminden ende ghetrouwen edele ofte poortere
binnen onser goeden stede Ylissingen, enen
snelline brief van honde ontfaen hebben ende
sinen namen niet en kennen.
Wij met desen onsen danc him bringhen siner
hovescheit.
Gedaen te Middelburgh Sinten Sacharien-
daghe.
WILLEM."
,Voor de hulde, hem op sijne reise door Mid
delburg den tweeden Septembris voorleden langs
verschrijf draadt uijt sijne geboorteplaats ge-
broght, seghfc met desen gracieuselijcken danck.
MICHIEL ADRIAANSZ. DÉ RUIJTER,
Luitenant Admiraal Generaal
van Hollandt en WestvrieBlandt."
Als eene bijzonderheid kan worden ver
meld, dat tijdens de feestviering bij gelegenheid
van de inhuldiging van H. M. de Koningin,
het geheele korps d.d. schutterij te Ylis
singen door den majoor-commandant en de
officieren werd onthaald op eene avond-partij
in het groote badhuis.
Met voordrachten, muziek van de dames
kapel en dans wist men zich kostelijk te ver
maken en gaven schutters, zoowel als hunne
dames, bij herhaling blijk van hunne groote
ingenomenheid met dit hun aangeboden feest.
Met ingang van 1 Oct. a. s. zijn de con
ducteurs der brievenmalen van de 3e klasse
D. Hoek van Antwerpen, en A. Hoogerheide,
van V1 i s s i n gje n, op eigen verzoek van stand
plaats verwisseld.
De Duitsche sneltrein kwam heden mid
dag eerst te 1 u. 45 m. te Vlissingen aan,
wegens een déraillement te Buderich.
In den nacht van Woensdag op Donder
dag word de heer A. Geill, geneesheer te
V e e r e, gewekt door geklop aan de
apotheek. Zich vergewissende wat dit betee-
kende, bemerkte hij dat de geheele apotheek
OlOl Piet was zeker vreeselyk boos. Han
sina zag ter sluiks om zich heen. Wat moest
zij beginnen Eensklaps werd zij vuurrood
van schaamte, dat zij daar zoo alleen met dien
knappen jongen liep. Als maar geen mensch
het zag Bevende bleef zij een beetje achter,
ontweek zijn blik, die steeds op haar gevestigd
bleef. Daarop vertraagde ook hij zijn tred.
Haar hart klopte bijna hoorbaar van angst.
Zij was niet bang voor Piet, zooals vroeger,
maar nu veel dieper, nog innerlijker, en zij
stamelde zacht„Het was maar kinderspel
Daar schoot het weer als een bliksemstraal
tus8chen de lange wimpels door. Zijne oogen
schenen haar te verslinden. Zij liepen voort
onder de tonen der avondklokken, die begon
nen te luiden.
„Kinderspel was het," zei Piet; „maar
aan u heb ik het te danken, dat ik dat ik
geen een vriend heb dat ik heden geen
mensch vaarwel te zeggen heb, als mijndoode
moeder, die my niet antwoordt. Gij hebt my
den bijnaam gegeven en daarom Eens
klaps hield hij op Die klokken luidden van
avond zoo zonderling, dat hij er steeds naar
luisteren moest. Morgen zou hij ze niet meer
booren en ver weg zijn van zijn geboorteplaats,
waar hij niets achterliet niets dan misschien
zijn hart en zijn gemoedsrustwant het voor
gevoel van een vreeselijk heimwee beklemde
nu reeds zyn borst. Als dat luiden maar op
hield dat luiden zou hem nog krankzinnig
maken! Daar voelde hij eensklaps als hel
ware een ruk naast zich en zag weer van Han-
in brand stond. De buisgenooten, die in slaap
waren, werden spoedig gewekt en het huis
uitgebracht, waarna door tijdig aangebrachte
hulp de brand spoedig gebluacht was. De
brandklok, die luidde, bracht weldra een massa
menschen op de been; en ook de brandspuit
werd aangevoerd, doch behoefde geen dienBt te
doen. De brand heeft zich bepaald tot de
apotheek en de oorzaak ervan is onbekend.
Voor de betrekking van agent van poli
tie te Goes hebben zich 40 sollicitanten aan
gemeld.
Het vermoeden, dat J. S. van 's-Heer-
Arendskerke bij het visschen in de Ter-
luchtsche weel zou zijn verdronken, is waar
heid gebleken. Woensdagavond omstreeks half
zeven is zijn lijk opgevischt. Naar alle waar-
schijniykheid is hij Dinsdagavond voor elf uur
verdronken.
Hij was 25 jaar oud en niet 27 zooals eerst
gemeld werd.
De gemeente Noordwelle ontving
dezer dagen van haren ambachtsheer, den heer
M. C. Verloop heer van Welland, behalve een
ruime bijdrage in de kosten der viering van
een inhuldigingsfeest nog een groot portret
van H. M. (kniestuk), peUture Boogaerts, in
breed vergulde lijst.
Men schrijft ons uit Terneuzen:
Woensdag werd hier het inhuldigingsfeest,
begunstigd door prachtigd weder, voortgezet.
Op verschillende plaatsen in de gemeente
werden vol kspelen gegeven, die een talryk pu
bliek lokten en veel vermaak gaven.
Om twaalf uur gaven Apollo, Geduld overwint
en De Vereenigde werklieden weer een concert
op de Markt.
Ten 1 uur begon het bloemencorso, waaraan
een versierd rijtuig, een tweetal sportkarren en
verschillende versierde fietsen deelnamen.
Daarna trok de optocht opnieuw nit en be
zocht nu de strateii, die den vorigen dag niet
waren gepasseerd.
's Avonds werd weder geïllumineerd en niet
tegenstaande in den avond van Dinsdag eükele
verlichticgs-materialen waren verbrand, slaagde
dit onderdeel van het feest uitstekend.
Tijdens die illuminatie formeerden een massa
kinderen, onder het zingen van het Wilhelmus,
een iiebtstoet.
Er was heel wat volk op de beeB, dat zich
op verschillende wijzen, maar steeds ordelijk
Terneuzen heeft een schoon feest gevierd,
waarby allen hunne medewerking voor het
welslagen verleenden en dat lang nog in de
herinnering van hen die eraan deelnamen zal
blyven voortleven.
In den afgeloopen nacht verbrandde een
eereboog van de Middenbuurt, zonder dat dit
ernstige gevolgen had. Alleen was het eene
teleurstelling voor de bewoners dier straat
- Des avonds, een half unr nadat de Har
monie van Biervliet hare muzikale taak te
Hoofdplaat, dat 6 Sept. het inhuldigings
feest vierde, geëindigd had, bezweek de kiosk
onder het gewicht der jubelende Hoofdpla-
tenaren, zonder dat dit ongeval de feestvreugde
mocht verstoren.
sina het van ouds bekende beeldde vluch
tende gestalte, de fladderende rokken. Zy liep
dwars door het veld naar de dorpsstraat bd
zij liep zoo hard, dat hare vlechten los gingen
en weer op haar rug hingen te fladderen, even
als in hare kinderjaren. De klokken wareD
verstomd, de bekoring was verbroken.
„Ik had haar een pak slaag moeten geven",
mompelde Piet, „dat zou een goede streek ge
weest zijn. Nu is het te laat wat nu?"
Een van de andere landverhuizers kwam den
weg langs, geen Schmalsteder, maar een vreemde,
een woeste kerel".
„Hebt ge niemand om vaarwel te zeggen,
Piet Pietersen
„Neen," antwoordde Piet bedrukt. Met
dien man wilde hy niet over zijn moeder
spreken.
„Kom dan mee naar de herberg," riep de
ander en vatte hem onder den arm, terwyl hy
een liedje zong:
Nu is het uur geslagen, ja, ja,
En wjj gaan naar Amerika 1
Piet zong en dronk met de anderen. Nu
wist hij zeker, dat hij geen vrienden achterliet,
maar hij wist nog altijd niet welken streek hij
zou uithalen. Eerst tegen middernacht ging
hij naar buis. Er was nog altijd onweêr aan
de lucht. Piet keek nog een poos uit ziju
raam, een beetje doezelig in het hoofd, maar
toch wakker genoeg om te beseffen, dat het
een bijzondere nacht was, die laatste nacht in
zijn dorp, waaraan hij plotseling met geheel
zyn verstooten hart gehecht was. Byna angst-
RECHTSZAKEN.
is het verzet, aangeteekend door
L. H., Westkapelle, tegen het vonnis van den
kantonrechter te Middelburg van den 13
April 11., vervallen verklaard.
De krygsraad te 's Gravenhage veroor
deelde W. v. d. B., tamboer bij het 3ereg. inf.,
ter zake vana. eerste desertie gevolgd door
arrestatie; bwederspannigheid door zich met
geweld te verzetten tegen ambtenaren in func
tie; c. mishandeling van een ambtenaar in
functie, totlo twee maanden militaire deten
tie, 2o een maand gevangenisstraf.
KERKNIEUWS.
Woensdag herdacht def heer J. C. Geel-
huysen, pred. bij de Evang. Lutb. gemeente te
Gouda, den dag dat hy vóór 25 jaren teBrielle
de evangeliebediening aanvaardde. De heer
Geelhuysen was achtereenvolgens nog als
predikant werkzaam te Middelburg, Den
Helder en sedert 8 Sept. 1839 op zijn tegen
woordige standplaats.
ONDERWIJS.
Tot examinatoren in het boekhouden,
handelsrekenen en handelsrecht van wege den
Nationalen Bond van handels- en kantoorbe
dienden in Nederland zijn, in plaats van wyien
den heer C. J. Theunisse, door het bestuur van
den Bond benoemd de heerenW. C. Gelton,
accountant, leeraar aan de bandels- en industrie
school te Enschede, en J. G. Ch. Volmer,
accountant en leeraar M. O. te Amsterdam.
Verschillende Berichten.
De staatsspoorwegmaatschappij heeft be
paald dat, indien een reiziger, door het missen
eener aansluiting of door eene andere omstan
digheid, onafhankelyk van zijn wil, het bestem
mingsstation het snelst kan bereiken door ge
bruik te maken van een D-trein, hy de daar
voor vastgestelde verhooging niet verschuldigd
is, doch dat hem kosteloos een bewijs van
plaatsaanwyzing moet worden uitgereikt. Dat
zal echter alleen geschieden op uitdrnkkelijken
last van den chef van het station, waar de
reiziger in den D trein stapt.
De heer E. von Sahrr, conservator van
het museum en directeur der scbo>>l voor
kunstnijverheid te Haarlem, is uit Indië terug
gekeerd en heeft zijn tunctiën aan genoemde
inrichtingen hervat.
De boekery van het museum is thans weder
geopend voor belangstellenden die boeken en
plaatwerken, betrekking hebbende op kunst
geschiedenis, alsook de verschillende kunst
ambachten wenschen te ontvangen.
Een fietsrijder in de residentie, die
Woensdagmiddag op den Noord wal reed, had
het ongeluk te vallen. Dadeiyk schoten drie
heeren toe, waarvan er twee hem op de been
hielpen en de derde zich beyverde diens zakken
te rollen. Een brugwachter maakte zich spoedig
van twee der dieven meester, terwyl het den
derden gelukte te ontsnappen. Het waren
Te Huisen is aan den Ryn een nienw
huis belegd met witte pannen, een eigen-
verwekkend was die liefde bij hem opgekomen,
die liefde voor de plek waar hy geboren was,
voor den hemel die hem beschermd had; alles
was zoo ongelooflyk schoon, mooi en dier
baar, zelfs die stille binnenplaats, die oude
zwarte regenton, waaruit een kikvorsch opdook,
en na een vergeefsche poging om tegen den
kant op te klauteren, weer met een plof neer
viel. Alleen de menschen hadden hem zeer
gedaan en op hen moest hy zich wreken
Maar hoe? Op dat oogenblik schoot er een
felle bliksemstraal in het westen door de lucht
en tooverde hem het geheele tafereel van 's
middags weer voor den geest. De kikvorsch,
die zijne gymnastiek weer hervat had, plofte
nog harder in de regenton terug Nu had
hij het gevonden en kon gerust gaan slapen.
Tegen vier uur stond Piet weer op, kleedde
zich aan en liep de weide over. Het gras
droop van den nachtelyken regen en den mor
gendauw de grond wasemde byna bedwelmend
uitalles was nat en in een witten nevel ge
hold, zoodat hij niet zag waar de aarde
ophield en de hemel begoD. De meerls
trippelden al in de vorens en blonken met
zwarten glans, als gitten in het groene gras
en floten zóó lang en met zóóveel uitdrukking,
alsof zij van verlangen naar den vreemde
vergingen. Piet mompelde„Jou rakkers, je
weet niet hoe goed ge het hier hebt, hier in
dit heerlijke moeras!" Daar was ook de witte
hofstede! Daar de appelboom! De zon zweefde
als een gloeiende bol in den nevel.
„0! God! OJ God! Waar kan bet mooier
aardig geziehtNa zoa mén licht denkeD, dat
dit een maatregel is tegen de warmte en dat
wellicht in dat huis licht-ontvlambare stoften
bewaard worden. Dit is niet zoo. 't Is alleen
een zuinigheidsmaatregel van den eigenaar.
Het zyn nl. pannen uit een oesterkweekery in
Zeeland, welke pannen hun dienst gedaan heb
ben en na voor een prikje verkocht werden.
Het zijn roode pannen, die door de zeediereu
als met een kalklaag zyn overtrokkenmen
zegt, dat ze f 2.50 de duizend kosten.
Bij den optocht te Amsterdam zijn toch
nog enkele ongevallen voorgekomen en hebben
de wagen van het Roode Kruis en de brancard,
beide van de Maatschappy Hygiea, die er achter
reden, diensten moeten doen. Toen de stoet
de Muiderstraat doorging, schrikte een paard
uit den stoet voor een serpentine-lint, dat men
het dier over het hoofd smeet. Het dier vloog
tusschen de menigte, er onstond een paniek
en een man, vronw en kind geraakten onder
den voet en werden vry ernstig gewond; zy
werden door den ambulance-dienst verbonden
en naar huis gebracht.
Op het Frederiksplein viel een der deel
nemers aan den optocht, door de hitte bevan
gen, flauw en moest worden weggedragen.
De poolvaarders in den stoet hadden het in
hun berenhuiden zoo warm, dat zij zich, ver
standig genoeg, moesten terugtrekken.
Yerder is aldaar Maandag avond een oude
juffrouw onder een dollen, hossenden troep
geraakt, die haar, zonder het te weten, omver
en over haar heen liep. Inwendig zwaar ge
kneusd en bloed brakende werd de arme vrouw
opgenomen.
Bijgeloof in den tegenwoordigen tyd.
Eenige dagen geleden bevond zich een 19jarige
Utrechtsche vrouw in de Nicolaasstraat aldaar,
toen zy door eene vrouw op den schouder ge
tikt en haar naar den weg gevraagd werd.
Sedert dien tyd gevoelt zij zich niet zooals zy
behoort te zijD, en werd zy zelfs voor een
paar dagen, de vrouw is ni. bleekersmeid van
beroep, door eene onzichtbare hand door het
waschhok van haar meester geslingerd. Hare
familie houdt het nn voor zeker, dat zy door
eene kwade hand aangeraakt en betooverd is
ten einde die betoovering te doen wykeu
zal de vader eerstdaags een zwarte kip in een
ijzeren pot braden.
Een boerenarbeider uit Epe heeft by
Deventer een 8-jarig meisje laaghartig aange
rand. Het kind werd ontzet en de kerel aan
de justitie overgegeven.
Te Bolnes viel een tweejarig knaapje in
een emmer met water. De moeder schoot toe
en haalde het kind eruit. Het waB echter reeda
overleden.
Zondagavond ontstond te Roermond een
hevige vechtpartij tusschen een troep militairen
en burgers, of liever gezegd de eerste vechters
bazen, waarbij door laatstgenoemden als het
ware op de militairen een bombardement werd
gehouden van steenen, rioolroosters en zelfs
dakpannen want de rumoermakers hadden
voor de politie en marechaussees, dié inmiddels
waren opgedaagd, de vlucht genomen op het
dak van een huis van hunne partygerioöteh.
Na groote moeite mócht het aan de m'are-
chaussees gelukken vijf personen 'van dén zol
der af te halen en te arresteèren, waarvan
zijn!" Phylax, die in den tuin rondliep, kwis
pelde met zijn stompige staart, om hem te
verwelkomen.
„Nu gij houdt toch nog van mij, maar
stil, stil. Wij moeten eerst de ladder uit de
schuur halen."
Phylax waggelde zoo bedrijvig achter hem
aan, alsof hy hem graag had willen helpen.
Den sleutel nam Piet uit de schuilplaats, die
bij sedert weken kende een holte in den
muur naast de balk. Zoo kwamen zij op de
deel, in de nabijheid van Pogge's kamerdeur,
waarvoor een paar groote lompe laarzen Btond.
Piet had nog in het geheel niet aan die
laarzen gedacht, maar nu zij hem als het ware
in den mond liepen, nam hij er een van in de
rechterhand en hing met de linker de ladder
over zijn schouder. Buiten lagen juist twee
geschikte steenen, wel zwaar, doch niet te
groot om in den laars te glyden. Hij be
proefde het gauw. Daar lagen ze er in, éen
flinke zwaai, heel wijd, een handige worp,
een plof in de stille gracht en het ding was
weg. Nu kon Piet naar den appelboom gaan.
Eer hij er de ladder tegen zette, overzag hy
het terrein om den kortsten weg naar het
vondertje, dat naast het. huis over de gracht
lag, in bet oog te hebben. Daarop ont
vouwde hy zyn linnen zak die voor de
reis bestemd was en klom óp de ladder.
Piet plukte appelen en Phylax keek toe,
beide zoo kalm en genoegelijk, %lsof het
nuttigste werk verricht werd. Mét .oen pret-
tigen klank vielen de lichtgroene appelen in
