feuilleton;
de" maag zijn rechten gelden was gestild,
opende de algemeene voorzitter, de heer mr
P. C. J. Hennequin, de rij der toosten met een
dronk in te stellen op de vier kleuren, die ons
allerwege in Tholen tegenachitterden en ons
vaderlands hart goed doenOranje, rood, wit
en blauw.
In een aardige speech, nu en dan met een
poëtisch waasje, gaf de heer Hennequin de
beteekenis dier kleuren aan, om meteen onge-
zocbten overgang de gezondheid in te stellen
van het huis van Oranje en onze Koningin.
Omdat de drager van het hoogste gezag in
de provincie door omstandigheden verhinderd
was geworden te Tholen aanwezig te zijn, gold
de tweede dronk van den voorzitter den heer
jhr mr De Casembroot, officieel vertegenwoor
diger van het Gedeputeerd college. Op het
door ons zeiven gekozen bestuur, zooals hij
dat lichaam noemde, werd enthousiastisch
geklonken.
Hen volgende dronk goldt Tholen. Daarbij
haalde de algemeene voorzitter aangename
herinneringen van vroeger op, om te consta-
teeren dat Tholen, wat gastvrijheid en vrien
delijkheid betreft, zijn goeden naam handhaaft
op vermeerdering van den bloei der gemeente
en toeneming van de welvaart werd door hem
gedronken.
De heer jhr mr E. A. O. de Casembroot nam
ver volgens het woord. Hij betuigde zijn dank
voor de welwillende woorden, te zijnen op
zichte en tegenover het Gedeputeerd college
geuit, om vervolgens, in het licht stellende dat
Tholen de plaats was waar hij werd geboren
en opgevoed en waaraan hij vele en dankbare
herinneringen heeft, op den bloei van die ge
meente in het bijzonder en de overige gemeen
ten van het eiland in het algemeen zijn glas
te ledigen en de mede aanzittenden uit te
noodigen zijn voorbeeld te volgen.
Door de sympathieke wijze, waarop jhr De
Casembroot dien toost sloeg, maakte deze den
gewenschten indruk. Met een „het ga Tholen
wel" klonken velen met den spreker.
Wij zullen niet allen volgen, die zich opge
wekt gevoelden om den maaltijd door meer of
minder goed klinkende toosten te kruiden.
Laten we zeggen dat de heer Van Weel in
zeer goed gekozen bewoordingen den voorzit
ter en den penningmeester van de afdeeling
Tholen huldigde, dat de heer Dorst de inzen
ders ter tentoonstelling herdacht en de heer I. G.
J. Kakebeeke, de rij kslandbou wieeraar te Goes,
een woord aan de keurmeesters wijdde.
Een warm woord van hulde sprak vervolgens
de heer Hennequin ten opzichte vanjhrmrW.
AI. de Brauw, onzen oud-commissaris der konin
gin, wiens sympathieke persoonlijkheid men
ongaarne mist. Dankbare erkentelijkheid sprak
uit de woorden van mr Hennequin en alge
meen instemming vond het, om per telegraaf
aan jhr mr W. M. de Brauw te kennen te geven
dat de Zeeuwen, te Tholen vergaderd, hem niet
vergaten.
Het telegram, staande de tafel geredigeerd,
luidde
„De Brauw, oud-commlsaarls der Koningin
in Zeeland, Den Haag.
Warme Zeeuwen, vergaderd te Tholen, her
dachten bij de vergadering der Zeeuwsche
landbouwmaatsehappij heden dankbaar uwe
groote verdiensten voor Zeeland.
-Hennequin, voorzitter."
De heer F. Hombach dronk verder op de
Thoolsche dames, later ook op den algemeenen
secretaris, „den ij verigen, onvermoeiden hoofd-
machinist" der landbouwmaatsehappij.
Natuurlijk werd ook een warm woord van
waardeering en erkentelijkheid gebracht aan
den secretaris der afdeeling Tholen, den heer
A. J. de Witt Andriessen. Algemeen is het
bekend hoe hij, sedert 30 Mei 1873 als zooda
nig in functie, zijn betrekking opvat. Dat het
feest te Tholen zoo goed slaagde is niemand
te na gesproken grooteudeels zijn werk.
Op de vreemde bezoekers wij vergaten
te melden dat een pleizierboot een 300tal Axe
laars en Vlamingen aanvoerde werd ge
dronken en ook op het muziekgezelschap
Concordia.
De heer De Witt Andriessen noodigde ie
heeren uit om een glas op de pers te ledigen,
waaraan gaarne voldaan werd.
Onze vertegenwoordiger meende zijn dank
te moeten uiten voor de waardeerende wijze,
waarop de heer Andriessen zich uitliet over
zijne ambtgenooten en hem en knoopte daaraan
vast een dronk op den vooruitgang, dien een
groot deel der pers, in het algemeen belaug,
zoo gaarne bevordert.
Of er nu niet meer gesproken isJa zeker,
inaar dat had men moeten hooren; al die speeches
op het papier maken lang niet den indruk van
het gesproken woord. Basta dus.
Where is a will there is a wayzoo luidt,
meeuen wij, een Engelseh spreekwoord. Dat
dit niet altijd opgaat, bleek ons Donderdag
avond.
Bij ons was de wil om dien avond inet den
laatsten trein huiswaarts te keeren maar
de tafelwelsprekendheid speelde ons parten.
We bleven dus en, laten we eerlijk zijn, het
speet ons niet. Met prettige kennissen keuve
lend; oude vriendschapsbanden weer aanknoo-
pend en nieuwe sluitende, waren weldra een paar
uren allergenoeglijkst voorbij gesneld.
We zijn aan het eind onzer taak en sluiten
met de gewone plichtplegingen.aan ieder, die
ons dien vergemakkelijkte of veraangenaamde-
In de huiten het programma toegekende be
kroningen hebben wij den naam van den heer
J. A. Stoutjesdijk te Tholen genoemd als be
kroond voor een Saksploeg met een vraagtee-
ken. Deze tweede prijs was f 5.00.
KERKNIEUWS.
Tegen de heeren W. Bax, predikant, en
W. Verlet, diaken der Herv. gemeente te Oost-
Zaandam, waren door eenige ledenmaten
klachten ingebracht hij de kerkvisitatoren, in
houdende, dat de heer Bax lid is der sociaal
democratische arbeiderspartij, waarvoor hij als
spreker optreedt, en dat de heer Verlet col
lecteur is der Staatsloterij, eene instelling, die
de menschen in de gelegenheid stelt zich te
verrijken met een andermansgoed.
Het classicaal bestuur van Haarlem, hierin
uitspraak doende, heeft beslist, dat noch het
lidmaatschap van de S. D. A. P. en het op
treden in hare vergaderingen, noch hetbeklee-
den van eene betrekking bij de Staatsloterij
kan gerekend worden onder de verkeerdheden
bedoeld in art. 3 van het reglement voor ker
kelijk opzicht en tucht. Het heeft om die
reden geen termen kunnen vinden om den heer
Bax of den heer Verlet te berispen of eenig
ander tuchtmiddel op hen toe te passen.
De commissie voor de vrijzinnigen in de
Nederlandsch Hervormde Kerk, uitgaande van
den Nederlandsehen Protestantenband en be
staande uit de heeren W. C. van Manen, voor
zitter; H. Oort, secretaris, beiden te Leiden;
H. C. A. Thieme, Groningen; L. Offerhaus,
DokkumJ. E. Moltzer, Deventer, heeft twee
adressen gericht aan de Svnode dier kerk.
In de eerste geeft de commissie te kennen,
dat in den onhoudbaren toestand van de
tienduizenden gemeenteleden, voor wier gods
dienstige behoeften door de Kerk niets wordt
gedaan, omdat zij in hun gemeente de min
derheid uitmaken, zoo spoedig mogelijk ver
andering te brengen, niets meer is dan een
eisch van recht, billijkheid, barmhartigheid en
zelfbehoud. De commissie doet een beroep
op de Synode „om de N. H. Kerk voor ver
deren achteruitgang te behoeden en recht te
laten wedervaren aan wie, ofschoon tijdelijk
niet geacht, hoopvol bleven wachten op betere
dagen."
Het tweede adres betreft bet voorloopig
aangenomen reglement op de kerkvisitatie, dd.
23 Augustus 1897.
Verschillende Berichten.
Het consortium, waaraan de nieuwe 3 pets.
staateleeningvan/'55 millioen is toegewezen, be
staat uit Geb. Teixeira de Mattos, Wertheim
Gompertz en de Twentsche Bankvereeniging
B. W. Blijdenstein Co.
Door de huishoudelijke commissie van de
Tweede kamer is bevorderd tot adjunct-com
mies ter griffie van de kamer de heer H.
Schol Jr., thans eerste klerk aldaar.
Toen Dinsdag de Koningin met gevolg
een wandelrit deed, ontmoette H. M. de bat
terijen van het 2e regiment veldartillerie uit
Den Haag, die op marsch waren naar Oldebroek.
H. M. reed daarna met den kommandant naar
Soestdijk, waar, toen de troepen aankwamen, de
beide Koninginnen op het balkon verschenen.
De muziek stelde zich tegenover den hoofd
ingang op, en toen defileerde het geheele regi;
ment voor de Koninginnen.
waarvan wij. onze beste zorgen hebben ten
beste gegeven.
Ons stempel moet een eereteeken worden,
moet zijn een waarborg, evenals een geeikt ge
wicht, voor al wat zuiver, goed en 3choon is.
Om daartoe te geraken, mijne heeren, is dus
aller steun noodig. Wij doen een dringend be
roep op uwe medewerking; helpt met ons den
bloei bevorderen van 't Ned. P. B.onthoudt
uwe aandacht niet aan de punten, die wij zul
len behandelen, op deze vergadering, waarin
ik u, met een woord van hulde en dank, van
harte welkom heet".
Deze toespraak werd met applaus bezegeld.
De notulen van het verhandelde in de vorige
algemeene vergadering werden daarop gelezen
en goedgekeurd.
Do secretaris bracht vervolgens verslag uit
omtrent den toestand der afdeeling. Die is
gunstighet ledental bleef stationnair en be
droeg op 1 Januari 398.
Ingeschreven werden in het afgeloopen jaar
12 hengsten en 58 merrieënzeker een bedui
dend getal.
Door de commissie, belast met het onderzoek
der rekening over 1897, werd, bij monde van
den heer Stoutjesdijk, daaromtrent rapport
uitgebracht.
De commissie stelde voor de rekening goed
te keuren, waarmede de vergadering zich
voreenigde.
De heer T. J. Voorbeytel, afgevaardigde ter
13 December 1897 te Botterdam gehouden alge
meene vergadering der vereeniging,bracht vervol
gens rapport uit omtrent het daar verhandelde.
Hem werd voor zijn zeer uitgebreid verslag
dank gebracht.
Aan de orde was nu de verkiezing van een
commisaris als lid van 't hoofdbestuur, ter
voorziening in de vacature, ontstaan door het
bedanken van den heer J. M. Kakebeeke te
Goes.
Tot die betrekking werd zooals gemeld
met groote meerderheid van stemmen be
noemd de heer H. A. Hanken, directeur van
den Wilhelmma-polder. Hij verklaarde zich be
reid die betrekking te aanvaarden.
De voorzitter bracht met enkele woorden
hulde aan den afgetreden'commissaris voor het
vele goede dat hij in het belang der Zeeuwsche
paardenfokkerij deed.
Thans kwam in behandeling de missive van
de heeren Korteweg en Ferf, tot het zenden
van een of meer paren boeren en boerinnen
in Zuid-Bevelandsch, Walchersch en Axelsch
costuum, gezeten op een twee- of in een vier-
wieligen wagen, in oud gebruik in de streek,
die zij vertegenwoordigen, naar ft concours hip-
pique, in Den Haag in September a. s., met een
voorstel, van het bestuur om een bedrag van
ten hoogste f 50 uit de afdeelingskas daarvoor
beschikbaar te stellen.
De voorzitter lichtte dit voorstel toe. Het
bestuur sympathiseert zeer met het denkbeeld,
dat een drietal paartjes uit Zeeland in hunne
typische kleederdrachten bij het concours hip-
pique zouden vertegenwoordigd zijn. De kosten
worden gedragen door de hoofdcommissie,
zoodat, geen bijdrage noodig is.
Met applaus werd ook dat is reeds ge
meld het denkbeeld goedgekeurd.
Aan het bestuur werd overgelaten deze zaak
tot uitvoering te brengeD.
Een voorstel van het bestuur tot het zenden
van een request aan de Provinciale Staten, met
verzoek om van af 1 Jan. 1899 verplichte
hengstenkeuring met absoluut verbod van ge
bruikmaking der afgekeurde dieren in te
voeren, gaf tot eenige discussie aanleiding.
De heer Stoutjesdijk sprak den weasch uit
dat bij de redactie van dat adres rekening zal
gehouden worden met de denkbeelden, in de
verschillende af'dèelingen der Zeeuwsche land-
bouwmaatschappij ontwikkeld.
Do heer Hennequin herhaalde daarop in het
kort de mededeeling, die hij "Woensdag deed
iu de algemeene vergadering van de Zeeuwsche
landbouwmaatsehappij
De heer Van Weel verdedigde de redactie,
die. het bestuur had gewild, maar zag gaarne
dat de vergadering bij stemming daarover uit
spraak deed.
Het gold hierbij de vraagWat wil men
aandringen op verbod of eenvoudig zich neer
leggen bij den maatregel
De secretaris deedj mededeeling van een
schrijven van'den hèer A. de Kraker teZaam-
slag, houdende bezwaren tegen de verplichte
HET MONSTER.
3 Novelle, uit het Framsch,
VAU
LEON DE TINSEAU.
Max hief van verbazing de handen ten he
mel. Watspreekt zij nu Franseh ook
„Mejuffrouw, als wij in mijn land waren
zou ik zeggen dat gij een vermomde prinses
waart; maar sedert ik Amerika bereis, heb ik
mij zeiven gezworen mij over niets te verbazen.
Als ik hoorde, dat er een brevet van kapitein
bij de groote vaart vereischt werd onder de
getuigschriften, die een goede keukenmeid in
de Vereenigde Staten moet bezitten, zou ik
dat heel natuurlijk vinden. Ik heb in de laatste
maand zooveel vreemdsoortige dingen gezien
Maar ondanks dat alles sloeg, indien ik een uit
drukking van uw taal mag bezigen, de keuken
meid van den heer Thomas Corbins, het record
Wij zeiden dus, als ik nog een greintje
verstand behouden heb, dat ik dien eerzamen
burger eenvoudig een beleefdheidsbezoek wilde
brengen".
„Hm! als hij aan de fabriek is, wordt hij
niet gaarne gestoord, voor een „eenyoudig.be-
leefdheidsbezoek'1.
„Niets is billijker; doch daar hij den
keuring, uiet verbod tot gebruik van afgekeurde
dieren, daarbij in herinnering brengende het
gebeurde bij de keuring van den hengst Cavour.
De heer Kostense van Kruiningen motiveerde
zijn stem, die hij zou uitbrengen voor het zich
neerleggen bij den maatregel. Hij deed dit,
omdat hij als afgevaardigde voor Kruiningen
ter vergadering van het hoofdbestuur zijn man
daat had moeten opvolgen en voor aandrang
tot verbod had gestemd.
De heer Hennequin zette uiteen dat er eigen
lijk geen keus is. Men heeft behoefte aan
subsidie, men kan die niet missen en daarom
moet men berusten.
De heer Van Weel betoogde de hooge nood
zakelijkheid van het verlangde verbod en be
wees die door de mededeeling van verschillende
feiten uit zijn eigen ervaring.
Daarna stemden 17 leden ervoor dat men zich
zou bepalen tot het zich neerleggen bij den
maatregel en 14 voor aandrang. Twee leden
bleven buiten stemming.
Hierna werden behandeld de punten van be
schrijving voor de algemeene vergadering.
Het bestuur stelde voor daar te bespreken de
kwestie of Belgische paarden, die in bet Neder-
landsch Stamboek zijn ingeschreven, vrijgesteld
kunnen worden van bet branden met het merk
van het Ned. Stamboek.
De voorzitter verdedigde dit denkbeeld, dat
de heer Hanken ernstig bestreed. Deze was
van meening dat, wanneer men de voordeelen
genieten wil van het stamboek, men zich ook
moet onderwerpen aan de bepalingen. Het
schijnt wel, zeide hij, dat de Belgische paarden-
eigenaars zich schamen hunne paarden te doen
merken met het teeken van het Ned. Stamboek.
De groote meerderheid van de vergadering
achtte bespreking van deze zaak onnoodig.
Ten slotte deelde de voorzitter mede, dat in
de zaak van de hengst Cavour, wegens bol-
spatten en bokhoeven afgekeurd door de eene
commissie maar goedgekeurd door een andere,
meer licht noodig was en dat dit ook gebracht is.
De hengst is den 12 Juni vanwege het
stamboek opnieuw gekeurd. De commissie
heeft geen vrijheid kunnen vinden om tot
schrapping van het dier uit het stamboek te
ad viseer en.
Van bokhoeven kan geen sprake zijn, ver
klaart de commissie zeer beslist.
Hierna werd de vergadering opgeheven.
Wij keeren thans weer tot de eigenlijke
landbouwfeesten terug
We moesten Donderdag ons werk grooten-
deels per telegraaf doen jammer dat wij
daarbij nog niet konden profiteeren van het
nieuwe, voor groote telegrammen te wachten
tarief. Wij zijn daardoor beknopter geweest
dan wellicht anders.
Wij willen nu onze telegrapbische mededeeling
eenigszins aanvullen.
We deelden reeds mee, in cijfers, hoeveel
er was ingezonden; nu willen we even de
kwaliteit van het tentoongestelde bespreken.
Beginnende met het rundvee, mogen we zeker
den inzenders van stieren, bekroond of niet, wel
een pluim op den hoed steken. Er waren
prachtexemplaren bij, die het gouden eereme
taal, dat op hun borst bengelde, volkomen
waardig waren.
Melkvee bad er meer kunnen wezenwat
we echter zagen was goed.
De algemeene indruk, dien wij van de paar
den kregen, was uitstekend. Waar ons mis
schien een paar mooie luxe-dieren aantrokken,
deden dat den landbouwers de gewone boeren
paarden. Wij billijken het volkomen dat de
keurmeesters lang werk hadden voor zij de
prijzen toekenden. Er was heel wat te verge
lijken.
Wanneer we zoo de verschillende onderdeelen
van de tentoonstelling nagaan, dan moeten we
ook melding maken van de boter, zoowel fa
briekmatig bereid als op het gewone boeren
bedrijf klaargemaakt. Veel zullen wij van dit
product niet zeggen wij zagen en proefden wel
eens betere boter.
Een zeer dankbare rubriek was die der
werktuigen.
Vóór we het vergeten dat zou allicht
mogelijk wezen, omdat het, strikt genomen, iets
is wat buiten den landbouw omgaat melden
we dat onze stadgenoot, de heer P. C. Gilde
met een kolossale inzending van fietsen en
rijwielbenoodigdheden een ruime tent geheel
gevuld had en hij die vervoermiddelen zeer
aantrekkelijk had gerangschikt.
heelen dag aan de fabriek is, komt de zaak
naar het schijnt hier op neer, dat hij onzicht
baar is voor toeristen, zooals ik".
„Men ziet weinig toeristen in Amerika",
zei de gewaande keukenmeid op ongeloovigen
toon. „Vooral de Franscben komen hier zel
den alleen voor het pleizier van de reis".
„Op mijn woord" zei Résal, plaats nemende
op een matten stoel, „ik ben noch ingenieur,
noch schilder, noch zanger,nochromanschrij ver!"
„Dan begrijp ik waarom gij Amerika
bezoekt", vervolgde Dorothy, den eierklopper
in beweging zettende: „gij zoekt een rijke
erfgename. Achgij kunt er wel voor uit
komen tegenover een arme dienstbode."
„Huwbare jongelieden zoeken altijd rijke
erfgenamen", bekende Max als iets dat van
zelf sprak.
„In het warme jaargetijde zijn de erf
dochters te Newportdaar hadt gij moeten
heengaan."
„Ik kom er van daanik heb er veertien
dagen doorgebracht en veertien nachten
als men dat nachten noemen kan. Ik val om
van vermoeidheid. Nog éen week zoo en ik
zou het bestervenIk heb dat heerlijke, doch
ontzettende oord verlaten. Gij kent Newport
natuur lijk."
„De Corbins zijn er verleden jaar ge
weest", zei Dorothy, die op zijn minst even
veel pleizier had als Max. „En heeft het tot
niets geleid, mijnbeer
Van daar kwamen wij aan de inzendiug van
de firma Gebrs. Polak uit Vlissingen. We
seinden het reeds, dat zij zich kranig hield, en
we zouden heel wat blaadjes papier bunnen
vullen, wanneer we wilden opsommen wat zij
exposeerde.
Natuurlijk doen we dat uiet, maar toch
moeten wij van een paar onderdeelen van de
inzendiug dier firma gewag maken.
Id de eerste plaats van een Campbellpetroleum
motor van o paardenkrachten, die op het ter
rein in werking was gesteld.
Die motor bereidt zelf zijn gas en is zoo in
gericht dat een leek, wanneer het noodig is,
hem geheel uit elkaar nemen kan, zonder de
pakking te beschadigen. De prijs is betrekke
lijk niet hoog; die loopt om de 1300. Het
petroleumgebruik bedraagt V* liter per uur
men weet dat gasmotoren gerekend worden
7io Ms. gas per uur te eischen en hij maakt
230 slagen in de minuut.
Waar men over geen gas beschikken kan,
is dit landbouwwerktuig wel de aandacht
onzer landbouwers waard.
In dezelfde etage zagen we Daseking's melk-
ontroomers, reeds van vroeger bekend. Onze
aandacht trok een daarin aangebrachte verbe
tering de fabrikant maakte dit toestel dat bet
uit elkaar genomen kan worden en benuttigde
voor het binnenwerk het metaal der toekomst
bet aluminium.
Goed gezien was het van de firma Polak om
op deze tentoonstelling te brengen de installa
tie voor de stoomroomboterfabriek, die zij aan
den beer Cammaert te Aardenbnrg heeft ge
leverd.
Van zuivelbereiding sprekende, mogen wij
ook wel even noemen de zeer gemakkelijk
reinigbare Battle's Creek Steam pompen en
tegelijkertijd dr N. Gerbers acid butyrometer,
voor 24 proeven ingericht.
Uit Middelburg was ook de trouwe compa
rant De Troye op het terrein. Slechts éen
wanmolen men weetdaarin is hij een spe
cialiteit had hij neergezet, maar hoeveel hij
er verkocht is een open vraag. Meldenswaard
is het echter wel, dat .de landbouwschool te
Wageningen een zijner wanmolens op het ter
rein bestelde. Een mooie reclame
Van de firma Wed. J. C. Massee Zn te
Goes hebben we wel eens een betere, of laten
wij liever zeggen grootere, inzending gezien dan
zij nu tentoonstelde.-
De eervolle vermelding voor hare verzame
ling werktuigen van de nieuwste en doelma
tigste vinding verdiende zij.
Anth. Geluk te Tholen étaleerde verschillende
voederartikelen, tuinbouw- en landbonwzaden
van lijnkoeken, kalvermeel en vleeschvoeder-
meel had hij een aardige uitstalling gemaakt.
De Jonge en Co, het bekende handels- en
landbouwkundig technisch bureau fe Dordrecht,
stelde Fisscher's nieuwen kunstmeststrooier ter
bezichtiging.
Dat de waarde van een kunstmeststrooier
ten deele afhangt van een zoo min mogelijk
omslachtige bewerking,weet men. Fisscher
heeft gepoogd daaraan zooveel doenlijk te ge-
moet te komen. Practici, wier oordeel wij
vroegen, lieten zich zeer gunstig over dit
werktuig uit.
Wanneer we onze aanteekeningen raadplegen,
dan hebben we nog zooveel stof, dat wij vree
zen te veel plaats in te nemen voor ons ten-
toonstellingsnieuws. Condenseeren moesten we
daarom.
Of wij dan ook ons oordeel zeggen over de
ingezonden ploegen, óver de boerenwagens of
over de hoefijzers zon voor de betrokkenen
weinig waarde hebbende jury beoordeelde
dit alles en kende, met meer recht dan wij, aan
de beste inzendingen prijzen toe.
Op de tentoonstelling volgde de gebruike
lijke maaltijd.
Stipt op tijd begon deze niet. Integendeel.
Wij, die precies op het aangegeven uur present
waren, hadden nog ruimschoots gelegenheid
om de keurige tafelversiering op te merken
en te zien hoe men de zaal met groen een
recht feestelijk aanzien had gegevenja om
daarna zelfs nog eens rond te wandelen.
De heer Alph. F. v. d. Ouderaa, cuisinier te
Bergen op Zoom, aan wien de bereidiDg van
den disch was opgedragen, had daarvan alle
eer. Groot was het menu niet; wat we kregen
was echter degelijk en smakelijk toebereid.
Toen de allereerste honger als men zoo'n
uur of wat op een terrein rondwandelt, laat
„Volstrekt niet en de hemel weet wat ik
geluncht, gedineerd, gedanst, geroeid, getennisd
heb, concerten gehoord, tochten mee gemaakt
hebgeen van die dames heeft acht op mij
geslagen."
„Kijk eens aan dacht Dorothy, „dat is
ten minste een Fransehman, dien men niet kan
beschuldigen van een fat te zijn"; en als om
hem te troosten, zei zij hardop„De bruid
schatten, die men te Newport vindt, zijn te
groot voor een graaf. Als gij maar een mar
kies waart! De heer De Saint Cybars is
spoedig klaar gekomen. Ik heb bijna den
koop zien sluiten. Gij begrijpt, dienstboden
doorzien gauw alles. Die arme Lily Everson f
Nu weet zij wel dat een markiezen kroon niet
voldoende is om gelukkig te worden 1"
„Sait Cybars gedraagt zich als een schurk,"
zei Max. „Hij heeft zijn vrouw nooit be
mind. Ik ben niet voornemens zoo'n soort
van huwelijk te sluiten."
„Watzoekt gij een arme Amerikaansche!
0 mijnheer, die zult ge wel vinden. Er zijn
er genoeg 1"
„Ik ben zelf arm," zei Max, heel eenvou
dig, „en niet in staat om mijn brood te ver
dienen. Dus moet ik wel een rijke vrouw
zoeken. Maar ik wil haar liefhebben ik wil
dat wij gelukkig samen zijn. Heusch 1 ik geloof
niet dat dit zoo heel moeilijk zal zijn, met mij,"
„Dat zijn mooie woorden, mijnheer", sprak
Dorothy, met een zweem van ondeugendheid
in hare zwarte oogen. „Die bebt gij niet tot
een doove gezegd, ik weet wat ik te doen heb."
„Hoe dat, gelooft gij dan
„Ik geloof volstrekt niets, maar ik ben
niet mal. Gij verlangt dat ik u helpen zal.
Wees gerust. Juffrouw Corbins zal uw ge-
loofsbehjdenisje vernemen, zonder dat er tittel
of jota aan ontbreekt. Zoek intusschen haar
vader op Het gebeurt hem niet allen dag, dat
men zijn dochter ten huwelijk komt vragen!
En dat nog wel een graaf.' Groote goedheid.'
Van zijn kant zullen de bezwaren niet komen
Max meende het laatste half uur hardop te
droomenbij deze gevaarlijke zinspeling ont
waakte hij eensklaps.
„Wat bedoelt gij daarmede. Is juffrouw
Corbins
„O, zij is een toonbeeld van deugd en
van goedheid. Als haar uiterlijk slechts gelijk
was aan haar inborst
„Dus is zij een monster?"
„Dan zou ik eerst moeten weten wat
gij onder een monster verstaat. Sommige men
schen zullen u zeggen dat zij een bochel heeft.
Maar dat vind ik te veel gezegd. Ik geef toe
dat haar hoofd tusschen de schouders zit od
dat haar middel niet te zien is. Ongeluk
kig is haar gelaatskleur ook zoo leelijk, maar
vergeet niet dat men lastig is bij ons, men
trouwt de meisjes niet om haar geld. Daarom,
ik herhaal bet, hebt gij alle kans om goed
ontvangen te wordenalthans door haar vader".
Zij twijfelde geen oogenblik of Max zou ant
woorden: „Jammer dat zij zoo leelijk is
maar als zij eeu toonbeeld van deugd is
en de andere eigenschappendie leelijkheid
goed maken Men moet altijd iets opofferen
in het huwelijk Welk een tooneel. Hoe
beschamend voor den intrigant. „Mijnheer, gij
spreekt met Dorothy Corbins Arme graaf
Als hij bleef eten, zou hij wel veel honger
hebben!
Max antwoordde echter niet, maar haalde een
goudstuk uit zijn zak. Hy wilde haar omkoo-
pen: dat was nog erger dan zij verwacht had,
en Dorothy stak den arm reeds uit om hem
de deur te wijzen.
„Meisje", vroeg hij, „wilt gij mij een
groot genoegen doen? Zeg dan aan niemand
dat ik hier geweest ben".
„Waarom? Wat wilt gij doen?", sta
melde de schoone Dorothy, geheel uit het veld
geslagen,
„Ik heb plan om te New-York te gaan
overnachten. Dat is slechts drie uur van hier,
niet waar?" Wordt verolgd.)
HEBJJR.
Deze herijk is bepaald als volgt, voor:
Zierikzeee, ook voor Kerkwerve, 18 Juni.
Brouwershaven, ook voor Duivendljke, 27
en 28 Juni.
Zonnemaire 29 Juni des vuorm.
Noorögouwe 29 Juni des nam.
Dreischor 30 Juni,
