BUITENLAND. Verschillende Berichten. FEUILLETON. Anna's verloving. te geven 75e Niederrh. muziekfeest is het pro gramma ala volgt: Eersten dag: Doppelchor Mein ist das Heil van BachSymphonie no. 7 van Beethoven en Debora, oratorium van Handel. Tweeden dag99e psalm van Mendelssohn Symphonie no. 2 van Schumann en Faust's Ver damming van Berlioz. Derden dagKlavierconcert van Chopin Sr.hicksahlied van BrahmsTill EuUnspiegels lustige Streiche van Rich. Strauss en Siegfrieds Abschied van Wagner. het verslag der vereeniging de Sophiaslichting te 'sGravenhage over 1897 werden daarin gedurende den loop van het seizoen 144 kinderen, en wel 45 jongens en 99 meisjes, verpleegd. Het gezamenlijk getal ver- pleegdagen was 7225. De verpleegden behoor den tot verschillende godsdienstige gezindten en uit onze omgeving was er éen, nl. uit Axel. Het jaar 1897 ving aan met een ledental van 188. Gedurende den loop des jaars traden 7 nieuwe leden toe; door den dood werden 4, door bedanken 5 leden verloren. Op 1 Januari 1898 bedroeg het aantal contribueerende leden 186, of 2 minder dan op 1 Januari 1897. De gezamenlijke contributiën, bijdragen en giften beliepen f 2851.50 tegen f 2670.94 in 1896, dus f 180.56 meer daa in 1896. De rekening over 1896 wees een batig slot aan van f 140.53. Te Amsterdam hebban de inhuldigings feesten plaats van Maandag 5 September, op welken dag de Koninginnen te half drie uur aldaar zullen aankomen, tot Vrijdag d.a.v., wan neer zij te elf uur weer vertrekken. Dinsdag, Woensdag en Donderdag van 7—8 uur 's morgens wordt er gewijde koraalmuziek op bazuinen van verschillende kerktorens ge geven. Dinsdag van elf tot half een geschiedt de inhuldiging in de Nieuwe kerk. 's Avonds illuminatie. Woensdag 2 uur heeft de optocht plaats en 'a avonds waterfeest en illuminatie op het Y. Donderdag matinée musicale in het concert gebouw door de Nederlandsche kunstenaars- vereeniging, 's avonds galavoorstelling in den schouwburg. De leden der Tweede kamer zullen vanwege de regeering een overzichtskaart van Groot- Atjeh en aangrenzende kuststaten ontvangen. Te Dordrecht overleed de heer Vriesen. dorp, in leven onder-voorzitter van de Kamer van Koophandel en oud-commandant der schutterij. Het bericht, dat de eenige vaste arbeider te Sliedrecht tot werkstaking was overgegaan wordt tegengesproken. De bedoelde persoon is geen vast arbeider der gemeente. Wel ver richt hij af en toe 's nachts, en ook wel eens des daags werkzaamheden, die op den reini gingsdienst betrekking hebben, doch geregeld ia hij aiet in dienst der gemeente. Zijne loons- berekening geschiedt dan ook per 1/4 dag. Het eenige, wat van 't bericht waar schijnt, is dat de man werkelijk nu 7 weken gewacht heeft op zijn loon voor het verrichten van enkele zulke kleine werkzaamheden. Ten slotte is bij informatie gebleken, dat van dienstweigering ia 't geheel geen sprake is. schedelbreuk bekwam. Door de politie werd hij per brancard naar het ziekenhuis gebracht, waar hij bij aankomst reeds overleden bleek te zijn. - Te Schiedam aten Zondag morgen de kinderen van een werkman het levertje op van een konijn, dat geslacht was om des mid dags een welkom gereoht te zijn. Ongeluk kigerwijze werden van de 7 kinderen, die daar van gebruikt hadden, 5 ongesteld, wat zich uitte in hevige brakingen. De te hulp geroepen geneeskundige coustateeerde vergiftiging en verleende de noodige hulp. Van het konijn is verder niets gebruikt, een groote teleurstelling daar de man op het oogenblik zonder werk is en het konijn daarom door hem voor het middagmaal was geslacht. Te Zoelen geraakte Dinsdag ochtend een paard, gespannen voor een kar, op hol, met het ongelukkig gevolg, dat de berijder J. H. beide beenen brak en zich ook ernstig aan den rug bezeerde. Te Valkenburg (L.) sprong Maandag een passagier van de in vollen gang zijnde stoom tram. De gevolgen bleven niet uit. Niet alleen werd hem een been afgereden, maar ook aan het hoofd werd hij zoodanig verwond, dat men voor zijn leven vreest. Zondag avond gebood te Roosendaal een agent van politie een 8-tal beschonken personen op te houden met zingendaar zij hieraan niet wilden voldoen, wilde hij proces-verhaal tegen hen opmaken, doch nu werd hij aangevallenen weldra lag hij in onmacht op de straat. Bij onderzoek Week dat de agent door messteken in den rug zwaar gewond was. De vermoede lijke dader is in arrest gesteld. „En te denken, dat ge welgemoed uit wan delen gaat en plotseling door zoo'n automobile overreden en gedood wordt". „Daar behoef ik, gelukkig, nooit bang voor te zijn. De dokter heeft me gezegd, dat ik aan een hartkwaal zou sterven". Het onderzoek, ingesteld naar de oorzaak van den brand in het huis van bewaring te Rotterdam, heeft aan 't licht gebracht, dat door den gevangene W. A. Claris zijn stroo- matras is opengescheurd, waarop hij van het stroo een stengel heeft gevlochten van om streeks V/s meter lengte. Dezen stengel bracht hij in aanraking met een gasvlam in den cor ridor door zijn arm tusschen de spaken te du wen boven zijn celdeur. Toen de strooien stengel had vlam gevat stak hij zijn matras en die der andere bedden in zijn cel in brand met het bekende gevolg. Zijn bedoeling was blijkbaar om tijdens de paniek bij den brand te ontkomen. Zondagavond had te Rotterdam een 44 jarige Rijnschipper, met zijn vaartuig liggende aan boei 19, het ongeluk, in het ruim van dat schip te vallen, tengevolge waarvan hij een Te Antwerpen geven twee nieuwe regle menten aanleiding tot geschillen. Het nieuwe, door de regeering vastgestelde reglement voor het Vlaamsche conservatorium zou volgens een gerucht Peter Benoit aanleiding geven zijn ontslag te nemen als directeur dier instelling. Verder geeft het nieuwe tarief voor statio- neerende rijtuigen aanleiding tot een beweging onder de koetsiers, die dreigen het werk te staken. Dinsdag middag bracht president Faure, vergezeld van generaal Hagron, chef van zijn Militair Huis, een bezoek aan onze koninginnen in het Hotel Continental. De koningin en de regentes ontvingen den president aan de deur van haar salon en bleven een kwartier met den heer Faure alleen. Daarna werd het weder- zijdsch gevolg voorgesteld. Om kwart over vieren kwamen mevrouw Faure en hare dochter onze vorstinnen bezoeken. Om half zes reden de koninginnen in open rijtuig naar het Elysée en verbleven daar twintig minuten. Den koninginnen werd by de aankomst en bij het vertrek militaire eer bewezen door een bataljon infanterie met het vaandel, onder bevel van een kolonel opgesteld op het plein voor het paleis. De muziek speelde het Wilhelmus. Heden avond te halfacht vertrekken de vorstinnen per extra-trein naar Cannes. Volgens de Fronde, het door vrouwen geredigeerde blad, hebben HH. MM. bij der grootste Parijsche costuumnaaisters een achttal japonnen besteld, o. a. een prachtig wit satijnen kleed voor Koningin Wilhelmina. In deze dagen, waarin de Fransche krijgs raden toch al niet te best staan aangeschreven, heeft een Parijsche het weer erg bont gemaakt. Hij veroordeelde een soldaat wegens feitelijke aanranding van zyn meerdere, tot den kogel en weigerde een verzoek om gratie te onder teekenen. De Aurore herinnert aan de oude gewoonte, dat doorreizende souvereinen het recht hadden gratie te verlangen voor een ter dood veroor deelde in het land waar zij vertoeven, en zou het treffend vinden als onze Koningin heden dat oude gebruik in eere herstelde, als zij bij Felix Faure te dejeuneeren is. Uit liet Engelsch, van De Aurore schijnt niet te weten uit welk hout onze gezant is gesneden. Op een der Parijsche boulevards is een wielrijder door een automobiel aangereden. Hij viel, geraakte onder het voertuig en werd zoo gekwetst, dat hij na een lijden van twee uur bezweek. Te Parijs trekt de laatste dagen zeer de aandacht de zaak van een man, die gestorven scheen, maar op aandrang van de buren weer werd opgegraven wijl geen teekenen van ont binding waren bespeurd. De man ligt nu al vijf dagen uit de kist, maar onveranderd. Men heeft getracht met behulp van X-stralen het raadsel op te lossen, maar vergeefs. In een der gangen van het Lagerhuis is Maandag een borstbeeld onthuld van Lord Randolph Churchill. De kanselier van de schatkist, Sir M. Hicks Beach, voerde er bij het woord. Voor een Londensch politiehof stond dezer dagen een man terecht, die Zaterdagavond een eerzaam dienstmeisje, dat aan het hek van haar meesters huis stopd uit te kijken, om het mid del had gevat en een zoen trachtte te geven. Lizzie zoo heette het meisje weerde zich echter dapper en met goed gevolg. Een poli tieagent nam den man ten slotte mee. De poli tierechter „vond het onduldbaar, dat een fatsoen- lgke jonge vrouw op die wijs beleedigd zou mo gen worden", en veroordeelde den aanrander tot een pond boete of veertien dagen. Als ver zwarende omstandigheid zal wel gegolden heb ben, dat de man 54 jaar oud is en dronken was. Op dien leeftijd moet men wijzer zijn, en in elk geval kan men zorgen bij zoo'n gelegen, heid niet naar den drank te ruiken. Engelsche rechters kunnen dikwerf zeer gemoedelijk zijn. Maar ook dit kan worden overdreven. Zoo is te Londen algemeen verzet tegen het verplichte muilbanden van honden. De bekende rechter uit Bowstreet heeft reeds meermalen getoond, dat het desbetreffend bevel van den minister hem niet aanstond. Maar de politierechter in Noord-Londen toonde dit nog duidelijker. Hij ontsloeg de beklaagden van vervolging en veroordeelde hen alleen totTse- taling van de kosten der dagvaarding. Maar de agenten, die als aanklagers optraden, kregen een speech, dat zij hun tijd wel beter konden besteden door te zorgen voor het verkeer en te waken tegen dieven. Hij verzocht hen daarom zoo spoedig mogelijk den straatdienst te hervatten. Hier hebt ge niets te maken, zoo voegde hij hen toe. Graaf Waldersee, de bekende vertrouwe ling van keizer Wilhelm, die tot inspecteur hij eenige legercorpsen is benoemd, kan te Hannover geen passende woning vinden. Toen de keizer daarvan hoorde, besloot hij terstond het paleis van den vroegeren koning ter beschikking van den graaf te stellen. Uit de stellige verklaring van een vrouw blijkt, dat de vreeselyke moord op de Hasen- haide bij Berlijn is gepleegd door een slagers knecht Emil. Meer weet men van den dader niet af. Bij Ehrenbreitstein is een goederentrein ontspoord. 13 wagens werden vernield, twee remmers werden zwaar gekwetst. Te Oberohrn, in Wurtemberg, hebben de burgemeester en een raadslid de stembus geopend en er eenige valsehe briefjes in gedaan, ten voordeele van het raadslid-stemopnemer. De rechter veroordeelde de leden van het stem bureau tot straffen van zes weken tot drie maandeD, en ontzetting uit alle openbare ambten gedurende den tijd van twee jaren. In het Beiersche dorpje Oehringen, nabij Kissingen, zijn 9 woonhuizen, 4 schuren en 19 kleinere bijgebouwen in de asch gelegd. Er ii nagenoeg niets gered. Van de 87 inwoners zijn 56 zonder onderdak. De Zwitsersche Bondsraad hechtte zijn goedkeuring aan het plan om 60 miljoen francs te waarborgen voor de doorboring van den Simplon. De onlangs in Zürich gelukte en op het chirurgen-congres te Berlijn uitvoerig bespro ken, exstirpatie van de maag bij een aan maag kanker lijdende zieke werd in San Francisco door den arts Charles Brigham bij eene 65-jarige vrouw, Lora Maggine, met hetzelfde gelukkige Anna dacht aan het beperkt inkomen harer tante, aan de moeite die het gekost had om de uitreis te betalen. En dan thuis te komen met haar droevig verhaal het middel punt te worden van het gebabbel, het mede- ïyden, de verbazing van dien kleinsteedschen kring die vernedering zou ondragelijk zyn. „Ik kan niet terugkeeren," sprak zij aar zelend. „Vooreerst kan tante de reis niet talen en dan Misschien zou mevrouw Beyton mij een betrokking kunnen bezorgen, als gou vernante of gezelschapsjuffrouw^ of iets van dien aard." Er heerschte een paar minuten stilte; Mor ton liep de kamer eens op en neer en bleef toea voor haar staan. „Juffrouw Grant," begon hij, „zijt gij de laatste maanden heelemaal blind geweest Myn eer verbood mij te dingen fiaar de hand der verloofde van een ander, maar heb ik mijn geheim zóo goed bewaard, dat gij niet vermoed hebt dat ik u bemin Een blos overtoog haar gelaat. Zij had er nog nooit over gedacht; maar nu, terugblik kende, kregen sommige woorden, blikken, daden, een heel andere beteekenis. „Ik heb u al lang lief gehad," ging Morton voort, hare bevende hand in de «ijne nemende, „maar ik mocht toen niet zeggen 't geen ik thans met alle recht vraagAnna, wilt gij mijn vrouw worden „Gij vraagt mij dit uit medelijden, omdat ik arm ben en alleen sta," zei zij en barstte in tranen uit. „Neen, duizendmaal neen," riep Morton hartstochtelijk uit, „ik vraag het u omdat gij voor mij de eenige vrouw ter wereld zijt, wat gij ook moogt zijn voor domme dwazen, die geen paarlen weten te waardeeren, omdat de zetting minder kostbaar is dan het kleinood zelf. Ik bemin u, Anna en zal u altijd bemin nen, 't zij gij met mij trouwt of niet en het geluk mijns levens ligt in uwe hand." De lezer kan wel raden wat er volgde en het zou onbillijk zyn om Anna te beschuldigen van wispelturigheid, toen zij het verlangde „ja" uitsprak. De minnaar, dien zij zoo lang had lief gehad, was dood voor haar hij was inderdaad slechts een mythe geweest, en de oprechte vriendschap, welke zij voor Morton gevoelde, ging onder zijn hartstochtelijk smee- ken in warmer gevoelens over. „Ik kan u nog niet de liefde toedragen. die gij mij geeft", zei zij op bedroe toon, doch Morton lachte vroolijk en antwoordde: „Geef mij u zelf, lieveling, dan zal ik wel leeren mij lief te hebben. Ik kan wachten' Mevrouw Graham deed geen poging om haar gast te weerhouden en was blijkbaar verheugd, dat zy op een beleefde manier van haar af kwam, terwijl Anna dankbaar weer haar intrek nam onder de vriendelijke vleugelen, waaron der zij zoo lang gereisd had. Kapitein Mar- tindale nam zijn vrijheid evea blymoedig aan als Anna verwacht had en gaf zich niet eens veel moeite om zijn blydschap te verbergen resultaat herhaald. By onderzoek was geble ken, dat de maag van de zieke voor twee derden door kankerachtige zweeren stukgevre- ten was, waarom in het St.-Lucas-hoapitaal eene operatie ondernomen werd. Zij nam twee uren in beslag en werd op dezelfde wijze uit gevoerd als die in Zürich. Sedert is ruim een maand verloopen, gedurende welken tijd de zieke langzamerhand aan het gebruik van irs en vaste spijs gewend werd. Haar lichaamsgewicht is met 5 kilo toegenomen. De graaf van Turijn, neef van koning Humbert, is met majoor Carpento naar Lon den vertrokken, teneinde zich den 27en te Southampton naar New-York en verder tot een reis om de wereld in te schepen. Weer wordt melding gemaakt van het plan om Europa en Afrika door een spoorweg te verbinden, waartoe onder de engte van Gibraltar een tunnel zou worden gebouwd Men raamt de kosten op 5 miljoen pd. st., en den bouwtijd op 7 jaar. De tunnel zou 41 K.M. lang zijn. onder den sluier van mooie, banale woorden. „Ik zou natuurlijk nooit de eerste ge weest zijn om met u te breken", schreef hij „maar ik geloof dat gij gelijk hebt; wij zou den elkaar zeker niet gelukkig kunnen maken". „Gij zijt gelukkig, dat gij van dien man af zijt", zei mevrouw Beyton, toen Anna haar den brief liet zien „en als ooit een vrouw een goeden man kreeg, dan zyt gy het, nu gij Jame3 Morton krygt. Mijn man, de generaal, kent zijn familie in Engeland en heeft hem van jongs af gekend en geacht. Hy is een door en door beste kerel en zal een even goed echtgenoot als zoon en broeder zyn. En gij weet dat dit zijn laatste reis is. Hij deed deze alleen nog omdat hij te Bombay moest zijn om de zaken te regelen van een ouden rijken oom, die overleden is en hem tot zyn erfgenaam be noemd heeft. James heeft mij verteld, dat hij voornemens is een klein landgoed ergens in Engeland te koopen, en een zeer landelijk leven met zijn jong vrouwtje te gaan leiden. Niet waar, Anna, het huwelijk zal zoo gauw mogelijk plaats hebben „O, mevrouw Beyton, wat zullen de men- geredigeerd, dat het een oorlogsverklaring onder een opschortende voorwaarde is. Trouwens een oorlogsverklaring is maar zelden een zoo plechtig en formeel stuk als velen wel geloo- ven. In den regel toch bestaat deze uit een gewone mededeeling, dat de regeering besloten heeft door alle haar ten dienste staande mid delen naar een bepaald doel te streven. En deze mededeeling draagt niet eens de onderteekening van het hoofd van den staat of van de verantwoor delijke ministers. Meermalen was de eenige handteekening, die van een ondergeschikt lid der legatie. Verschillende bladen in het binnen- en bui tenland geven nu reeds uitvoerige mededeelin- gen over de sterkte van de beide vloten en over de aanvulling van deze scheepsmacht met daartoe aangekochte kruisers. Naar wy van deskundige zyde vernemen, zal de beslissing echter niet in de eerste plaats liggen in de pantsering, de bewapening dei- schepen of in de geoefendheid en den moed Algemeen Overzicht. Zelden is een volksvertegenwoordiging onder ernstiger omstandigheden bijeengekomen, dan de Spaansche Cortes, die heden hun eerste zitting houden. Want zelfs bij het opstellen van de troon rede was het nog een vraag of niet op het oogenblik dat het staatsstuk zou worden voor gelezen, generaal Woodford zijn ernstige taak zou hebben vervuld en het ultimatum over handigd. En by de bestaande onzekerheid, bij een spanning waarin elk uur verandering en een ssing kan brengen, zullen wy ons maar niet ophouden bij de berichten over den inhoud der rede, gelijk deze Maandag is vastgesteld. Niet onmogelijk toch, dat de regeering op het laatste oogenblik nog verplicht zal zijn veran deringen aan te brengen. Immers het ultimatum is elk oogenblik te wachten. Dat het er nog niet is, schijnt zijn oorzaak te vinden in een eigenaardig gekibbel tusschen de ministers onderling en ook met Mac Kinley. De president wil een termijn van 3 X 24 uur; eenige ministers achten X 24 uur voldoende en de heethoofden willen niet meer dan 24 uur toestaan. Alamen daar nu 4 X 24 uur over kibbelt, dan zal •m daad van hooge staatsmanswijsheid hebben verricht. Het uitstel wordt natuurlijk door het leger bestuur gebruikt, om de laatste maatregelen te nomen. De minister van oorlog riep krachtens zijn recht 80.000 man militie opaan het congres is of wordt voorgesteld 200.000 man op te roepen, maar het aantal vrijwilligers, dat door het comité wordt aangeboden, is reeds dubbel zoo groot. Het kan zijn, dat vele lezers over dit getal van 400.000 het hoofd schudden. Maar ons komt het eer te laag dan te hoog voor. Im mers het Congres is tot in de laatste jaren zeer mild geweest met het toekennen van belachelyk hooge pensioenen aan hen, die aan den burgeroorlog deelnamen of beweerden dat te hebben gedaan. En nu is het te begrijpen dat velen er een goede speculatie in zien, naar de wapenen grijpen. De reeds gemobiliseerde troepen worden naar het Zuiden gezonden, een natuurlijk gevolg van het doel van den oorlog: Cuba van de Spanjaarden te zuiveren. Een landing op dat eiland moet dus de eerste oorlogsdaad zyn. Amerika heeft natuurlijk het voordeel dat het veel dichter bij Cuba ligt dan Spanje en dat zijn vloot voor Havanna en andere Cubaansche havens kan zijn, ettelyke dagen voor de Spaan sche schepen daar komen. Hetzelfde voordeel van afstand heeft de Unie, ten opzichte van het tweede punt van aanval de Philippijnen, waartoe te Honkong een eska der bijeen is. Of daaraan nog een formeele oorlogsverklaring zal voorafgaan, valt natuurlijk niet te heslissen vooral niet omdat het ultimatum zoo kan zijn De alles overtreffende vraag is hoe lang, of liever hoe kort de schepen toekomen met den voorraad kolen en welke gelegenheid tot aan vulling zij hebben. In dit opzicht moet het er met de moderne schepen allertreurigst uitzien. Het best er aan toe zijn nog de tot hulp- kruisers ingerichte mailbooten, die op zich zelf groote snelheid bezitten, een ruime gelegenheid tot kolenberging hebben, en die ruimte natuurlijk kunnen uitbreiden, daar de gewone laadruimen ook beschikbaar komen. Voor de marine-specialiteiten zal dus heel wat leerrijks vallen waar te nemen in den eersten grooten zee-oorlog, welke sedert de in voering van pantsering, zwaar geschut, tor pedo's en torpedojagers uitbreekt. Moge de uitkomst bewijzen, dat al die nieuwe uitvindingen in de practijk totaal waardeloos zijn, en moge de uitkomst zoo vernietigend zijn voor het nieuwe materieel, dat men gaat inzien dat men „von reiner Weislieit ein Narr geworden ist". De marine-begrootingen zouden van zulk een ervaring het voordeel trekken. „Niets zal beter een einde aan de praat jes maken dan een huwelijk", merkte mevrouw zeer verstandig aan. „En om u de waarheid te zeggen, geloof ik niet dat kapitein Martin- dale lang zal wachten om zich te troosten. Wij, Anglo-Indiërs, trouwen hier gauw en als gij uw huwelijk lang uitstelt, zult gij zien dat uw oude minnaar u nog voor gaat". „Met wie dan „Wel met die kleine heks, Minnie Willi ams, en ik wensch hun veel genoegen met el kaar. Dus er is waarlyk geen reden voor u, Anna om James te laten wachten". Anna liet hem dan ook niet lang wachten, doch gelijk mevrouw Beyton voorspeld had, was Martindale haar nog voor. Juffrouw Wil liams had zich gehaast om hem te troosten en het jonge paar vertrok naar zijn regiment nog vóór dat het huwelijk van Anna voltrokken was. In haar hart koesterde zij nog altyd eenigen wrok jegens de tante, die haar zooveel leed veroorzaakt had, maar de eerstvolgende mail uit Engeland verdreef al dergelyke ge voelens. „Alles weten is alles vergeven", zegt George Sand. Juffrouw Grant schreef een volledige beken tenis van haar misdaad en van de aanleiding daartoe en smeekte, als een stervende, Anna om vergiffenis, indien er eenig kwaad uit voortgekomen was. Anna antwoordde meer medelijdend dan berispend. Tante had ver keerd gehandeld, doch er was goed uit voort gekomen, want Anna had een goeden, in plaats van een onwaardigen man gekregen. Ongeveer een jaar later stond Anna met haar man en haar baby voor het ziekbed van tante en bevestigde persoonlijk hare vergiffe nis. De ziekte van juffrouw Grant bleek lang duriger te zijn dan zij verwacht had en haar gebed om haar nicht nog eens terug te zien was verhoord. Anna had bijna al hare vroe gere schoonheid terug. „En is het huwelijk gelukkig gebleven?'' vroeg ik aan de oude dame, die mij in myn jeugd deze geschiedenis vertelde een lieve bejaarde weduwe, by wie ik vaak logeerde. Wij hadden gesproken over „lange verlovin gen" en het voor en tegen daarvan overwogen Verzending en laatste buslichting der MAIL aan het postkantoor te Middelburg. (Alles plaatselijke tijd.) Oost-Iïidlë. Brindisi (Eng. dienst). 22 April 1.05 's nam. Rotterdam Lloyd)22 April 6.30 's avonds. Marseille (Fr.dienst). 23 April 5.45'smorgens. Genua(Nederl.) 26 April 6.30's avonds. Amsterdam (Nederl). 29 April 6.30 's avonds. Brindisi (Eng. dienst) 29 April 1.05 's nam Napels (Duitsche dst.)1.05 's nam. Marseille (Lloyd) 6.30 's avonds. Met deze gelegenheid wordt alleen ver zonden de correspondentie voor Atjeh en de Residentie Sumatra's Oostkust. Padang wordt aangedaan door de booten der Maatschappij Nederland en dien der Bot- terdumsche Lloyd. Over Brindisi, Britsche booten, heeft daags te voren eene voorloopige verzending plaats te 1.05, ten einde de aansluiting met den vandaar vertrekkende booten verzekerd zy. Over Napels, met Duitsche booten, uitslui tend voor de correspondentie, waarvan de ver zending met deze gelegenheid op de adressen is aangewezen, alsmede voor Atjeh, Deli en Langkat. Met de Nederlandsche booten via Genua en Marseille en per Fransche mailbooten wordt geen correspondentie verzonden voor Atjeh en de residentie Sumatra's Oostkust. W est-Indië. Suriname (St Martin, Saba en St Eustatius) via Southampton. 5.45 's morgens. Curasao (Bonaire en Aruba) via Queea- stown. Ellcen Dinsdag en Vry- dag 10.15 's avonds. Suriname via St Na- zaire8 Mei 5,45 's morgens. Suriname via Amsterdam Den laatsten en 14en elke maand 6.80 's av. Vergaderingen, Concerten enz. Middelburg. Donderd. 21 Apr. Verg. dierenbescherming. St. Joris 2 u. Dinsdag 17 Mei. Concert Oefening en Uit spanning. Concert- en ge hoorzaal V/s u. Daarop deelde zij mij deze herinnering uit haar jeugd mee. - „Als gij mij vraagt of kapitein Morton gelukkig is geweest, kind, kan ik u alleen zeggen dat hij placht te beweren, dat zijn huwelijk was gelijk dat van den ridder in van Chancer's gedichten, die trouwt met een dame, die door andere verguisd werd om haar gebrek aan bekoorlijkheid, doch die na het huwelijk blijkt een (fee, van alles overtreffende schoonheid te zyn. Zijn vrouw was altyd mooi in z ij n e oogen en gedurende de veertig jaar van hun geluk kig huwelijk, is hij steeds verliefd op haar leven. En Anna zelf, als gij ooit zoo'n huwelijk doet als zij, zult gij eenig besef hebben wat het Paradijs vóór den val is geweest. „Ik denk vast", voegde de lieve oude vrouw er met tranen in de oogen bij, „dat er een weinig van het huwelijksgeluk reeds op aarde te vinden is in de liefde die man en vrouw elkaar toedragen. Ik weet dat dit de ervaring van Anna is geweest." „Zy was zeker een goede vriendin van u, mevrouw Morton. Waart gij familie van den kapitein, dat uw naam dezelfde is als de zijne „Ja, mijn kind", zei zij met een lieven glimlach. „Ik was familie van hem ik was zijn vrouw. Ik was Anna Gra'nt." Stoomdrukkerij - D. G. Kröber Jr. Middelburg.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1898 | | pagina 6