BUITENLAND.
Verschillende Berichten.
FEUILLETON.
Anna's verloving.
te geven 75e Niederrh. muziekfeest is het pro
gramma ala volgt:
Eersten dag: Doppelchor Mein ist das Heil
van BachSymphonie no. 7 van Beethoven en
Debora, oratorium van Handel.
Tweeden dag99e psalm van Mendelssohn
Symphonie no. 2 van Schumann en Faust's
Ver damming van Berlioz.
Derden dagKlavierconcert van Chopin
Sr.hicksahlied van BrahmsTill EuUnspiegels
lustige Streiche van Rich. Strauss en Siegfrieds
Abschied van Wagner.
het verslag der vereeniging de
Sophiaslichting te 'sGravenhage over 1897
werden daarin gedurende den loop van het
seizoen 144 kinderen, en wel 45 jongens en 99
meisjes, verpleegd. Het gezamenlijk getal ver-
pleegdagen was 7225. De verpleegden behoor
den tot verschillende godsdienstige gezindten
en uit onze omgeving was er éen, nl. uit Axel.
Het jaar 1897 ving aan met een ledental van
188. Gedurende den loop des jaars traden 7
nieuwe leden toe; door den dood werden 4,
door bedanken 5 leden verloren. Op 1 Januari
1898 bedroeg het aantal contribueerende leden
186, of 2 minder dan op 1 Januari 1897. De
gezamenlijke contributiën, bijdragen en giften
beliepen f 2851.50 tegen f 2670.94 in 1896,
dus f 180.56 meer daa in 1896. De rekening
over 1896 wees een batig slot aan van f 140.53.
Te Amsterdam hebban de inhuldigings
feesten plaats van Maandag 5 September, op
welken dag de Koninginnen te half drie uur
aldaar zullen aankomen, tot Vrijdag d.a.v., wan
neer zij te elf uur weer vertrekken.
Dinsdag, Woensdag en Donderdag van 7—8
uur 's morgens wordt er gewijde koraalmuziek
op bazuinen van verschillende kerktorens ge
geven.
Dinsdag van elf tot half een geschiedt de
inhuldiging in de Nieuwe kerk. 's Avonds
illuminatie.
Woensdag 2 uur heeft de optocht plaats en
'a avonds waterfeest en illuminatie op het Y.
Donderdag matinée musicale in het concert
gebouw door de Nederlandsche kunstenaars-
vereeniging, 's avonds galavoorstelling in den
schouwburg.
De leden der Tweede kamer zullen vanwege
de regeering een overzichtskaart van Groot-
Atjeh en aangrenzende kuststaten ontvangen.
Te Dordrecht overleed de heer Vriesen.
dorp, in leven onder-voorzitter van de Kamer
van Koophandel en oud-commandant der
schutterij.
Het bericht, dat de eenige vaste arbeider
te Sliedrecht tot werkstaking was overgegaan
wordt tegengesproken. De bedoelde persoon
is geen vast arbeider der gemeente. Wel ver
richt hij af en toe 's nachts, en ook wel eens
des daags werkzaamheden, die op den reini
gingsdienst betrekking hebben, doch geregeld
ia hij aiet in dienst der gemeente. Zijne loons-
berekening geschiedt dan ook per 1/4 dag. Het
eenige, wat van 't bericht waar schijnt, is dat
de man werkelijk nu 7 weken gewacht heeft
op zijn loon voor het verrichten van enkele
zulke kleine werkzaamheden. Ten slotte is bij
informatie gebleken, dat van dienstweigering
ia 't geheel geen sprake is.
schedelbreuk bekwam. Door de politie werd
hij per brancard naar het ziekenhuis gebracht,
waar hij bij aankomst reeds overleden bleek te
zijn.
- Te Schiedam aten Zondag morgen de
kinderen van een werkman het levertje op
van een konijn, dat geslacht was om des mid
dags een welkom gereoht te zijn. Ongeluk
kigerwijze werden van de 7 kinderen, die daar
van gebruikt hadden, 5 ongesteld, wat zich
uitte in hevige brakingen. De te hulp geroepen
geneeskundige coustateeerde vergiftiging en
verleende de noodige hulp. Van het konijn is
verder niets gebruikt, een groote teleurstelling
daar de man op het oogenblik zonder werk is
en het konijn daarom door hem voor het
middagmaal was geslacht.
Te Zoelen geraakte Dinsdag ochtend een
paard, gespannen voor een kar, op hol, met
het ongelukkig gevolg, dat de berijder J. H.
beide beenen brak en zich ook ernstig aan den
rug bezeerde.
Te Valkenburg (L.) sprong Maandag een
passagier van de in vollen gang zijnde stoom
tram. De gevolgen bleven niet uit. Niet alleen
werd hem een been afgereden, maar ook aan
het hoofd werd hij zoodanig verwond, dat men
voor zijn leven vreest.
Zondag avond gebood te Roosendaal een
agent van politie een 8-tal beschonken personen
op te houden met zingendaar zij hieraan niet
wilden voldoen, wilde hij proces-verhaal tegen
hen opmaken, doch nu werd hij aangevallenen
weldra lag hij in onmacht op de straat. Bij
onderzoek Week dat de agent door messteken
in den rug zwaar gewond was. De vermoede
lijke dader is in arrest gesteld.
„En te denken, dat ge welgemoed uit wan
delen gaat en plotseling door zoo'n automobile
overreden en gedood wordt".
„Daar behoef ik, gelukkig, nooit bang voor
te zijn. De dokter heeft me gezegd, dat ik
aan een hartkwaal zou sterven".
Het onderzoek, ingesteld naar de oorzaak
van den brand in het huis van bewaring te
Rotterdam, heeft aan 't licht gebracht, dat
door den gevangene W. A. Claris zijn stroo-
matras is opengescheurd, waarop hij van het
stroo een stengel heeft gevlochten van om
streeks V/s meter lengte. Dezen stengel bracht
hij in aanraking met een gasvlam in den cor
ridor door zijn arm tusschen de spaken te du
wen boven zijn celdeur.
Toen de strooien stengel had vlam gevat
stak hij zijn matras en die der andere bedden
in zijn cel in brand met het bekende gevolg.
Zijn bedoeling was blijkbaar om tijdens de
paniek bij den brand te ontkomen.
Zondagavond had te Rotterdam een 44
jarige Rijnschipper, met zijn vaartuig liggende
aan boei 19, het ongeluk, in het ruim van dat
schip te vallen, tengevolge waarvan hij een
Te Antwerpen geven twee nieuwe regle
menten aanleiding tot geschillen. Het nieuwe,
door de regeering vastgestelde reglement voor
het Vlaamsche conservatorium zou volgens een
gerucht Peter Benoit aanleiding geven zijn
ontslag te nemen als directeur dier instelling.
Verder geeft het nieuwe tarief voor statio-
neerende rijtuigen aanleiding tot een beweging
onder de koetsiers, die dreigen het werk te
staken.
Dinsdag middag bracht president Faure,
vergezeld van generaal Hagron, chef van zijn
Militair Huis, een bezoek aan onze koninginnen
in het Hotel Continental. De koningin en de
regentes ontvingen den president aan de deur
van haar salon en bleven een kwartier met den
heer Faure alleen. Daarna werd het weder-
zijdsch gevolg voorgesteld. Om kwart over
vieren kwamen mevrouw Faure en hare dochter
onze vorstinnen bezoeken.
Om half zes reden de koninginnen in open
rijtuig naar het Elysée en verbleven daar
twintig minuten.
Den koninginnen werd by de aankomst en
bij het vertrek militaire eer bewezen door een
bataljon infanterie met het vaandel, onder bevel
van een kolonel opgesteld op het plein voor
het paleis. De muziek speelde het Wilhelmus.
Heden avond te halfacht vertrekken de
vorstinnen per extra-trein naar Cannes.
Volgens de Fronde, het door vrouwen
geredigeerde blad, hebben HH. MM. bij
der grootste Parijsche costuumnaaisters een
achttal japonnen besteld, o. a. een prachtig wit
satijnen kleed voor Koningin Wilhelmina.
In deze dagen, waarin de Fransche krijgs
raden toch al niet te best staan aangeschreven,
heeft een Parijsche het weer erg bont gemaakt.
Hij veroordeelde een soldaat wegens feitelijke
aanranding van zyn meerdere, tot den kogel
en weigerde een verzoek om gratie te onder
teekenen.
De Aurore herinnert aan de oude gewoonte,
dat doorreizende souvereinen het recht hadden
gratie te verlangen voor een ter dood veroor
deelde in het land waar zij vertoeven, en zou
het treffend vinden als onze Koningin heden
dat oude gebruik in eere herstelde, als zij bij
Felix Faure te dejeuneeren is.
Uit liet Engelsch, van
De Aurore schijnt niet te weten uit welk
hout onze gezant is gesneden.
Op een der Parijsche boulevards is een
wielrijder door een automobiel aangereden. Hij
viel, geraakte onder het voertuig en werd zoo
gekwetst, dat hij na een lijden van twee uur
bezweek.
Te Parijs trekt de laatste dagen zeer de
aandacht de zaak van een man, die gestorven
scheen, maar op aandrang van de buren weer
werd opgegraven wijl geen teekenen van ont
binding waren bespeurd. De man ligt nu al
vijf dagen uit de kist, maar onveranderd. Men
heeft getracht met behulp van X-stralen het
raadsel op te lossen, maar vergeefs.
In een der gangen van het Lagerhuis is
Maandag een borstbeeld onthuld van Lord
Randolph Churchill. De kanselier van de
schatkist, Sir M. Hicks Beach, voerde er bij
het woord.
Voor een Londensch politiehof stond dezer
dagen een man terecht, die Zaterdagavond een
eerzaam dienstmeisje, dat aan het hek van haar
meesters huis stopd uit te kijken, om het mid
del had gevat en een zoen trachtte te geven.
Lizzie zoo heette het meisje weerde zich
echter dapper en met goed gevolg. Een poli
tieagent nam den man ten slotte mee. De poli
tierechter „vond het onduldbaar, dat een fatsoen-
lgke jonge vrouw op die wijs beleedigd zou mo
gen worden", en veroordeelde den aanrander
tot een pond boete of veertien dagen. Als ver
zwarende omstandigheid zal wel gegolden heb
ben, dat de man 54 jaar oud is en dronken
was. Op dien leeftijd moet men wijzer zijn, en
in elk geval kan men zorgen bij zoo'n gelegen,
heid niet naar den drank te ruiken.
Engelsche rechters kunnen dikwerf zeer
gemoedelijk zijn. Maar ook dit kan worden
overdreven. Zoo is te Londen algemeen verzet
tegen het verplichte muilbanden van honden.
De bekende rechter uit Bowstreet heeft reeds
meermalen getoond, dat het desbetreffend bevel
van den minister hem niet aanstond. Maar de
politierechter in Noord-Londen toonde dit nog
duidelijker. Hij ontsloeg de beklaagden van
vervolging en veroordeelde hen alleen totTse-
taling van de kosten der dagvaarding. Maar
de agenten, die als aanklagers optraden, kregen
een speech, dat zij hun tijd wel beter konden
besteden door te zorgen voor het verkeer en
te waken tegen dieven. Hij verzocht hen
daarom zoo spoedig mogelijk den straatdienst
te hervatten. Hier hebt ge niets te maken,
zoo voegde hij hen toe.
Graaf Waldersee, de bekende vertrouwe
ling van keizer Wilhelm, die tot inspecteur hij
eenige legercorpsen is benoemd, kan te Hannover
geen passende woning vinden. Toen de keizer
daarvan hoorde, besloot hij terstond het paleis
van den vroegeren koning ter beschikking van
den graaf te stellen.
Uit de stellige verklaring van een vrouw
blijkt, dat de vreeselyke moord op de Hasen-
haide bij Berlijn is gepleegd door een slagers
knecht Emil. Meer weet men van den dader
niet af.
Bij Ehrenbreitstein is een goederentrein
ontspoord. 13 wagens werden vernield, twee
remmers werden zwaar gekwetst.
Te Oberohrn, in Wurtemberg, hebben de
burgemeester en een raadslid de stembus geopend
en er eenige valsehe briefjes in gedaan, ten
voordeele van het raadslid-stemopnemer. De
rechter veroordeelde de leden van het stem
bureau tot straffen van zes weken tot drie
maandeD, en ontzetting uit alle openbare ambten
gedurende den tijd van twee jaren.
In het Beiersche dorpje Oehringen, nabij
Kissingen, zijn 9 woonhuizen, 4 schuren en 19
kleinere bijgebouwen in de asch gelegd. Er ii
nagenoeg niets gered. Van de 87 inwoners zijn
56 zonder onderdak.
De Zwitsersche Bondsraad hechtte zijn
goedkeuring aan het plan om 60 miljoen francs
te waarborgen voor de doorboring van den
Simplon.
De onlangs in Zürich gelukte en op het
chirurgen-congres te Berlijn uitvoerig bespro
ken, exstirpatie van de maag bij een aan maag
kanker lijdende zieke werd in San Francisco
door den arts Charles Brigham bij eene 65-jarige
vrouw, Lora Maggine, met hetzelfde gelukkige
Anna dacht aan het beperkt inkomen harer
tante, aan de moeite die het gekost had
om de uitreis te betalen. En dan thuis te
komen met haar droevig verhaal het middel
punt te worden van het gebabbel, het mede-
ïyden, de verbazing van dien kleinsteedschen
kring die vernedering zou ondragelijk zyn.
„Ik kan niet terugkeeren," sprak zij aar
zelend. „Vooreerst kan tante de reis niet
talen en dan Misschien zou mevrouw Beyton
mij een betrokking kunnen bezorgen, als gou
vernante of gezelschapsjuffrouw^ of iets van
dien aard."
Er heerschte een paar minuten stilte; Mor
ton liep de kamer eens op en neer en bleef
toea voor haar staan.
„Juffrouw Grant," begon hij, „zijt gij de
laatste maanden heelemaal blind geweest
Myn eer verbood mij te dingen fiaar de hand
der verloofde van een ander, maar heb ik mijn
geheim zóo goed bewaard, dat gij niet vermoed
hebt dat ik u bemin
Een blos overtoog haar gelaat. Zij had er
nog nooit over gedacht; maar nu, terugblik
kende, kregen sommige woorden, blikken, daden,
een heel andere beteekenis.
„Ik heb u al lang lief gehad," ging
Morton voort, hare bevende hand in de «ijne
nemende, „maar ik mocht toen niet zeggen 't
geen ik thans met alle recht vraagAnna,
wilt gij mijn vrouw worden
„Gij vraagt mij dit uit medelijden, omdat
ik arm ben en alleen sta," zei zij en barstte
in tranen uit.
„Neen, duizendmaal neen," riep Morton
hartstochtelijk uit, „ik vraag het u omdat gij
voor mij de eenige vrouw ter wereld zijt, wat
gij ook moogt zijn voor domme dwazen, die
geen paarlen weten te waardeeren, omdat de
zetting minder kostbaar is dan het kleinood
zelf. Ik bemin u, Anna en zal u altijd bemin
nen, 't zij gij met mij trouwt of niet en het
geluk mijns levens ligt in uwe hand."
De lezer kan wel raden wat er volgde en
het zou onbillijk zyn om Anna te beschuldigen
van wispelturigheid, toen zij het verlangde
„ja" uitsprak. De minnaar, dien zij zoo lang
had lief gehad, was dood voor haar hij was
inderdaad slechts een mythe geweest, en de
oprechte vriendschap, welke zij voor Morton
gevoelde, ging onder zijn hartstochtelijk smee-
ken in warmer gevoelens over.
„Ik kan u nog niet de liefde toedragen.
die gij mij geeft", zei zij op bedroe
toon, doch Morton lachte vroolijk en antwoordde:
„Geef mij u zelf, lieveling, dan zal ik
wel leeren mij lief te hebben. Ik kan wachten'
Mevrouw Graham deed geen poging om haar
gast te weerhouden en was blijkbaar verheugd,
dat zy op een beleefde manier van haar af
kwam, terwijl Anna dankbaar weer haar intrek
nam onder de vriendelijke vleugelen, waaron
der zij zoo lang gereisd had. Kapitein Mar-
tindale nam zijn vrijheid evea blymoedig aan
als Anna verwacht had en gaf zich niet eens
veel moeite om zijn blydschap te verbergen
resultaat herhaald. By onderzoek was geble
ken, dat de maag van de zieke voor twee
derden door kankerachtige zweeren stukgevre-
ten was, waarom in het St.-Lucas-hoapitaal
eene operatie ondernomen werd. Zij nam twee
uren in beslag en werd op dezelfde wijze uit
gevoerd als die in Zürich. Sedert is ruim een
maand verloopen, gedurende welken tijd de
zieke langzamerhand aan het gebruik van
irs en vaste spijs gewend werd. Haar
lichaamsgewicht is met 5 kilo toegenomen.
De graaf van Turijn, neef van koning
Humbert, is met majoor Carpento naar Lon
den vertrokken, teneinde zich den 27en te
Southampton naar New-York en verder tot
een reis om de wereld in te schepen.
Weer wordt melding gemaakt van het
plan om Europa en Afrika door een spoorweg
te verbinden, waartoe onder de engte van
Gibraltar een tunnel zou worden gebouwd
Men raamt de kosten op 5 miljoen pd. st., en
den bouwtijd op 7 jaar. De tunnel zou 41
K.M. lang zijn.
onder den sluier van mooie, banale woorden.
„Ik zou natuurlijk nooit de eerste ge
weest zijn om met u te breken", schreef hij
„maar ik geloof dat gij gelijk hebt; wij zou
den elkaar zeker niet gelukkig kunnen maken".
„Gij zijt gelukkig, dat gij van dien man
af zijt", zei mevrouw Beyton, toen Anna haar
den brief liet zien „en als ooit een vrouw een
goeden man kreeg, dan zyt gy het, nu gij Jame3
Morton krygt. Mijn man, de generaal, kent zijn
familie in Engeland en heeft hem van jongs
af gekend en geacht. Hy is een door en door
beste kerel en zal een even goed echtgenoot
als zoon en broeder zyn. En gij weet dat dit
zijn laatste reis is. Hij deed deze alleen nog
omdat hij te Bombay moest zijn om de zaken
te regelen van een ouden rijken oom, die
overleden is en hem tot zyn erfgenaam be
noemd heeft. James heeft mij verteld, dat hij
voornemens is een klein landgoed ergens in
Engeland te koopen, en een zeer landelijk
leven met zijn jong vrouwtje te gaan leiden.
Niet waar, Anna, het huwelijk zal zoo gauw
mogelijk plaats hebben
„O, mevrouw Beyton, wat zullen de men-
geredigeerd, dat het een oorlogsverklaring onder
een opschortende voorwaarde is. Trouwens
een oorlogsverklaring is maar zelden een zoo
plechtig en formeel stuk als velen wel geloo-
ven. In den regel toch bestaat deze uit een
gewone mededeeling, dat de regeering besloten
heeft door alle haar ten dienste staande mid
delen naar een bepaald doel te streven. En deze
mededeeling draagt niet eens de onderteekening
van het hoofd van den staat of van de verantwoor
delijke ministers. Meermalen was de eenige
handteekening, die van een ondergeschikt lid
der legatie.
Verschillende bladen in het binnen- en bui
tenland geven nu reeds uitvoerige mededeelin-
gen over de sterkte van de beide vloten en
over de aanvulling van deze scheepsmacht met
daartoe aangekochte kruisers.
Naar wy van deskundige zyde vernemen, zal
de beslissing echter niet in de eerste plaats
liggen in de pantsering, de bewapening dei-
schepen of in de geoefendheid en den moed
Algemeen Overzicht.
Zelden is een volksvertegenwoordiging onder
ernstiger omstandigheden bijeengekomen, dan
de Spaansche Cortes, die heden hun eerste
zitting houden.
Want zelfs bij het opstellen van de troon
rede was het nog een vraag of niet op het
oogenblik dat het staatsstuk zou worden voor
gelezen, generaal Woodford zijn ernstige taak
zou hebben vervuld en het ultimatum over
handigd.
En by de bestaande onzekerheid, bij een
spanning waarin elk uur verandering en een
ssing kan brengen, zullen wy ons maar
niet ophouden bij de berichten over den inhoud
der rede, gelijk deze Maandag is vastgesteld.
Niet onmogelijk toch, dat de regeering op het
laatste oogenblik nog verplicht zal zijn veran
deringen aan te brengen.
Immers het ultimatum is elk oogenblik te
wachten. Dat het er nog niet is, schijnt zijn
oorzaak te vinden in een eigenaardig gekibbel
tusschen de ministers onderling en ook met
Mac Kinley. De president wil een termijn
van 3 X 24 uur; eenige ministers achten
X 24 uur voldoende en de heethoofden
willen niet meer dan 24 uur toestaan. Alamen
daar nu 4 X 24 uur over kibbelt, dan zal
•m daad van hooge staatsmanswijsheid hebben
verricht.
Het uitstel wordt natuurlijk door het leger
bestuur gebruikt, om de laatste maatregelen te
nomen. De minister van oorlog riep krachtens
zijn recht 80.000 man militie opaan het
congres is of wordt voorgesteld 200.000 man
op te roepen, maar het aantal vrijwilligers, dat
door het comité wordt aangeboden, is reeds
dubbel zoo groot.
Het kan zijn, dat vele lezers over dit getal
van 400.000 het hoofd schudden. Maar ons
komt het eer te laag dan te hoog voor. Im
mers het Congres is tot in de laatste jaren
zeer mild geweest met het toekennen van
belachelyk hooge pensioenen aan hen, die aan
den burgeroorlog deelnamen of beweerden dat
te hebben gedaan. En nu is het te begrijpen
dat velen er een goede speculatie in zien, naar
de wapenen grijpen.
De reeds gemobiliseerde troepen worden naar
het Zuiden gezonden, een natuurlijk gevolg
van het doel van den oorlog: Cuba van de
Spanjaarden te zuiveren. Een landing op dat
eiland moet dus de eerste oorlogsdaad zyn.
Amerika heeft natuurlijk het voordeel dat het
veel dichter bij Cuba ligt dan Spanje en dat
zijn vloot voor Havanna en andere Cubaansche
havens kan zijn, ettelyke dagen voor de Spaan
sche schepen daar komen.
Hetzelfde voordeel van afstand heeft de Unie,
ten opzichte van het tweede punt van aanval
de Philippijnen, waartoe te Honkong een eska
der bijeen is.
Of daaraan nog een formeele oorlogsverklaring
zal voorafgaan, valt natuurlijk niet te heslissen
vooral niet omdat het ultimatum zoo kan zijn
De alles overtreffende vraag is hoe lang, of
liever hoe kort de schepen toekomen met den
voorraad kolen en welke gelegenheid tot aan
vulling zij hebben. In dit opzicht moet het er
met de moderne schepen allertreurigst uitzien.
Het best er aan toe zijn nog de tot hulp-
kruisers ingerichte mailbooten, die op zich zelf
groote snelheid bezitten, een ruime
gelegenheid tot kolenberging hebben, en die
ruimte natuurlijk kunnen uitbreiden, daar de
gewone laadruimen ook beschikbaar komen.
Voor de marine-specialiteiten zal dus heel
wat leerrijks vallen waar te nemen in den
eersten grooten zee-oorlog, welke sedert de in
voering van pantsering, zwaar geschut, tor
pedo's en torpedojagers uitbreekt.
Moge de uitkomst bewijzen, dat al die nieuwe
uitvindingen in de practijk totaal waardeloos
zijn, en moge de uitkomst zoo vernietigend
zijn voor het nieuwe materieel, dat men gaat
inzien dat men „von reiner Weislieit ein Narr
geworden ist". De marine-begrootingen zouden
van zulk een ervaring het voordeel trekken.
„Niets zal beter een einde aan de praat
jes maken dan een huwelijk", merkte mevrouw
zeer verstandig aan. „En om u de waarheid
te zeggen, geloof ik niet dat kapitein Martin-
dale lang zal wachten om zich te troosten.
Wij, Anglo-Indiërs, trouwen hier gauw en als
gij uw huwelijk lang uitstelt, zult gij zien dat
uw oude minnaar u nog voor gaat".
„Met wie dan
„Wel met die kleine heks, Minnie Willi
ams, en ik wensch hun veel genoegen met el
kaar. Dus er is waarlyk geen reden voor u,
Anna om James te laten wachten".
Anna liet hem dan ook niet lang wachten,
doch gelijk mevrouw Beyton voorspeld had,
was Martindale haar nog voor. Juffrouw Wil
liams had zich gehaast om hem te troosten en
het jonge paar vertrok naar zijn regiment nog
vóór dat het huwelijk van Anna voltrokken was.
In haar hart koesterde zij nog altyd
eenigen wrok jegens de tante, die haar zooveel
leed veroorzaakt had, maar de eerstvolgende
mail uit Engeland verdreef al dergelyke ge
voelens. „Alles weten is alles vergeven", zegt
George Sand.
Juffrouw Grant schreef een volledige beken
tenis van haar misdaad en van de aanleiding
daartoe en smeekte, als een stervende, Anna
om vergiffenis, indien er eenig kwaad uit
voortgekomen was. Anna antwoordde meer
medelijdend dan berispend. Tante had ver
keerd gehandeld, doch er was goed uit voort
gekomen, want Anna had een goeden, in plaats
van een onwaardigen man gekregen.
Ongeveer een jaar later stond Anna met
haar man en haar baby voor het ziekbed van
tante en bevestigde persoonlijk hare vergiffe
nis. De ziekte van juffrouw Grant bleek lang
duriger te zijn dan zij verwacht had en haar
gebed om haar nicht nog eens terug te zien
was verhoord. Anna had bijna al hare vroe
gere schoonheid terug.
„En is het huwelijk gelukkig gebleven?''
vroeg ik aan de oude dame, die mij in myn
jeugd deze geschiedenis vertelde een lieve
bejaarde weduwe, by wie ik vaak logeerde.
Wij hadden gesproken over „lange verlovin
gen" en het voor en tegen daarvan overwogen
Verzending en laatste buslichting der MAIL
aan het postkantoor te Middelburg.
(Alles plaatselijke tijd.)
Oost-Iïidlë.
Brindisi (Eng. dienst). 22 April 1.05 's nam.
Rotterdam Lloyd)22 April 6.30 's avonds.
Marseille (Fr.dienst). 23 April 5.45'smorgens.
Genua(Nederl.) 26 April 6.30's avonds.
Amsterdam (Nederl). 29 April 6.30 's avonds.
Brindisi (Eng. dienst) 29 April 1.05 's nam
Napels (Duitsche dst.)1.05 's nam.
Marseille (Lloyd) 6.30 's avonds.
Met deze gelegenheid wordt alleen ver
zonden de correspondentie voor Atjeh en de
Residentie Sumatra's Oostkust.
Padang wordt aangedaan door de booten
der Maatschappij Nederland en dien der Bot-
terdumsche Lloyd.
Over Brindisi, Britsche booten, heeft
daags te voren eene voorloopige verzending
plaats te 1.05, ten einde de aansluiting met
den vandaar vertrekkende booten verzekerd zy.
Over Napels, met Duitsche booten, uitslui
tend voor de correspondentie, waarvan de ver
zending met deze gelegenheid op de adressen
is aangewezen, alsmede voor Atjeh, Deli en
Langkat.
Met de Nederlandsche booten via Genua
en Marseille en per Fransche mailbooten wordt
geen correspondentie verzonden voor Atjeh en
de residentie Sumatra's Oostkust.
W est-Indië.
Suriname (St Martin,
Saba en St Eustatius)
via Southampton. 5.45 's morgens.
Curasao (Bonaire en
Aruba) via Queea-
stown. Ellcen Dinsdag en Vry-
dag 10.15 's avonds.
Suriname via St Na-
zaire8 Mei 5,45 's morgens.
Suriname via Amsterdam Den laatsten en 14en
elke maand 6.80 's av.
Vergaderingen, Concerten enz.
Middelburg.
Donderd. 21 Apr. Verg. dierenbescherming.
St. Joris 2 u.
Dinsdag 17 Mei. Concert Oefening en Uit
spanning. Concert- en ge
hoorzaal V/s u.
Daarop deelde zij mij deze herinnering uit
haar jeugd mee.
- „Als gij mij vraagt of kapitein Morton
gelukkig is geweest, kind, kan ik u alleen
zeggen dat hij placht te beweren, dat zijn
huwelijk was gelijk dat van den ridder in
van Chancer's gedichten, die trouwt
met een dame, die door andere verguisd
werd om haar gebrek aan bekoorlijkheid,
doch die na het huwelijk blijkt een (fee,
van alles overtreffende schoonheid te zyn.
Zijn vrouw was altyd mooi in z ij n e oogen
en gedurende de veertig jaar van hun geluk
kig huwelijk, is hij steeds verliefd op haar
leven. En Anna zelf, als gij ooit zoo'n
huwelijk doet als zij, zult gij eenig besef
hebben wat het Paradijs vóór den val is
geweest. „Ik denk vast", voegde de lieve
oude vrouw er met tranen in de oogen bij,
„dat er een weinig van het huwelijksgeluk
reeds op aarde te vinden is in de liefde die
man en vrouw elkaar toedragen. Ik weet dat
dit de ervaring van Anna is geweest."
„Zy was zeker een goede vriendin van
u, mevrouw Morton. Waart gij familie van
den kapitein, dat uw naam dezelfde is als de
zijne
„Ja, mijn kind", zei zij met een lieven
glimlach. „Ik was familie van hem ik
was zijn vrouw. Ik was Anna Gra'nt."
Stoomdrukkerij - D. G. Kröber Jr. Middelburg.