MÏDDELBIRGSCHE COURANT.
Woensdag
17 November.
FEUILLETON.
N°. 271
140e Jaargang.
1897.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Frijs, per kwartaal, zoowel voor Middelburg als voor alle plaatsen in Nederland franco p.p., ƒ2.-
Afzonderbjke nummers kosten 5 cent.
Thermometer
Middelburg 16 Nov. 8 u. vm. 44 gr. 12 u. 45 gr.,
av. 4 u. 40 gr. F. Verw. tam. kr. Z. W. wind.
Advertentiën voor het eerstvolgend
nummer moeten des middags vóór één uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Advertentiën20 cent per regel. Geboorte- dood- en alle andere familieberichten en
Dankbetuigingen van 17 regels 1.50; elke regel meer 20 cent. Reclames 40 cent por regeh
Groote letters naar de plaats die zij innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige
voorwaarden. Prospectussen daarvan zijn gratis
aan bet bureau te bekomen.
Agenten.
Te 's GravenhageDe Geer. Beltnfante te
Amsterdam A. de La Mar Azn.
Middelburg 16 November.
BENOEMINGEN ENZ.
Bij kon. besluit
is benoemd tot officier van justitie bij de
arr.-rechtbank te Amsterdam mr E. M. van
Banmhauer, thans officier van justitie bij de
arr.-rechtbank te Groningen
is de officier van gezondheid 2de kl.J. H. M.
van Dortmond, van het pers. van dengeneesk-
dienst der landmacht, voor den tyd van één
jaar op non-activiteit gesteld, buiten bezwaar
van de schatkist
zijn de generaal-majoors C. F. W. Borel, van
den grooten staf, inspecteur van het militair
onderwijs, en H. J. G. Benschop, comm. der
3de divisie inf., op hunne aanvrage, op pensioen
gesteld, de generaal-majoor Borel ad f 2900i
en de generaal-majoor Benschop, ad f 2700 's jaars;
zijn benoemd bij den grooten staf, tot
inspecteur van het militair onderwijs de gen.-
majoor C. P.van Pommeren, thans comm. der lste
div. inf.bij den gen. staf, tot luit.-generaal
de gen.-majoor A. Kool, chef van dien staf;
bij het wapen der inf., tot inspecteur van het
wapen de gen.-majoor C. O. van Resteren, thans
comm. der 2de divisie van het wapen
wordt de luit.-gen. Kool voornoemd op de
meest eervolle wijze ontheven van de waarne
ming der functiën van inspecteur der infanterie
is benoemd bij het pers. van den geneesk.
dienst der landmacht, tot off. van gezondh.
lste kl., de off. van gezondh. 2de kl. C. C.
Vermaas, van dat personeel;
is de heer mr P. N. Engelberts, griffier bij
het hof van justitie in de kolonie Suriname,
thans met verlof hier te lande, op zijn verzoek,
wegens physieke ongeschiktheid, eervol uit
's lands dienst ontslagen, met vrijlating om
zyne aanspraken op pensioen te doen gelden.
Aanstaanden Vrijdag verleent de minister
van marine geen audiëntie.
WIJZE VAN STEMMEN.
Waar de huidige manier van stemmen nog
al bezwaren heeft opgeleverd, vooral wat be
treft de duidelijkheid, geeft de Opr. Haarl.
Crt. het volgende denkbeeld in overweging:
De stembiljetten worden gedrukt op eene
langwerpige strook dun karton, door zwarte
lijnen verdeeld in even zooveel gelijkvormige
vakken als er candidaten zijn.
Op elk vak komen voor de naam en voor
naam van den candidaat en de stempel van
het kiesdistrict en (zoo men dit wenscht) ook
de stempel van het stemdistrict en het facsi
mile van de handteekenang van den burge-
Deze stemkaart zoude er dan als volgt
nitzien
JANSEN, A.
hierlangs af te knippen.
PIETERSEN, B.
hierlangs af te knippen.
REINIERSE, L.
hierlangs af te knippen.
WILLEMS, S.
De aan een kettinkje boven de lessenaars
vastgehechte potlooden moeten vervangen
worden door een schaar. De kiezer zoude dan,
uit de langwerpige kaart, hebben uit te knip
pen het vakje (of de vakjes) bedrukt met den
naam (of de namen) van den candidaat (en)
zijner keuze, en het stembureau zoude hebben
te waken, dat er slechts zooveel uitgeknipte
vakjes in de bus werden geworpen en het
overige gedeelte in een daartoe bestemde snip-
permand werd gedeponeerd. Alle bijvoegingen
en wijzigingen, die op de vakjes werden be
vonden (uitgezonderd de vuilevingerafdrukken)
zouden dan het stembiljet van onwaarde maken.
Tegen dit idee worden reeds enkele bezwaren
geopperd.
Het Hbld. zou beter vinden eiken kiezer
zooveel afzonderlijke biljetten of strooken te
geven als er candidaten zyn, zóó dat elk biljet
of strook slechts den naam van één der candi
daten bevat. Dan zija er twee bussen noodig:
in een daarvan steekt de kiezer de opgevouwen
strook die den naam van den candidaat zijner
keus bevat/ in de andere bus steekt hij de
overige strooken, eveneens opgevouwen. Als hij
dan gelegenheid heeft gehad, op een afgeschutte
plaats de strooken aldus te verdeelen en te
vouwen, is bet geheim der stemming verzekerd.
Er zijn dan geen potlooden, geen scharen, geen
tangen noodig, en geen „bijvoeging" is moge
lijk.
Ons dunkt dat een en ander nog al omslach
tig en kostbaar zou worden, vooral wanneer
er vele candidaten zijn.
Maar wij behoeven ons daarmee den eersten
tijd het hoofd wel niet te breken. Wij zullen
het nu nog wel eenige jaren moeten doen met
de huidige manier van stemmen.
een nieuwgebouwde schuur van den huurkoet
sier F. door brand vernield. Het aanwezige
hooi en stroo, een rund en een rijtuig ver
brandden mede. Oorzaak onbekend.
Men meldt ons uit Goes:
Maandag -werd in de Prins van Oranje al
hier eene vergadering gehouden van liet be
stuur met de commissie voor werkverschaffing
en begunstigers van den Christelijken Volksbond.
De voorzitter, de heer J. M. Kakebeeke, her
innerde aan het vijfjarig bestaan van den bond
en het vele goede dat hij gedurende dat tijdvak
gesticht heeft. Hij zeido het zich tot een eer
te rekenen dien tijd met den bond als voor
zitter in betrekking te hebben gestaan.
Verder deelde de voorzitter mede dat het
bestuur het nuttig en noodig achtte zich een
roomsch-katlioiiek lid toe te voegen, waarvoor
het den heer M. A. Stieger op het oog had.
Hiermede vereenigde de vergadering zich
onder applaus.
De heeren C. R. van Lelyveld en J. A. van
Heel werden met algemeene stemmen als be
stuurslid herkozen.
De rekening van het afgeloopen jaar, die in
ontvang f 6857.63® en in uitgaaf f 6582.06'
aanweeB, werd nagezien en goedgekeurd.
Bij de behandeling der rekening werd het
tekort besproken, ruim f 700, dat het sigaren-
maken heeft veroorzaakt. Uit het antwoord
van de commissie bleek dat dit verlies hoofd
zakelijk in het begin ontstaan is; later ismen
niet achteruitgegaan.
UIT STAD EN PROVINCIE.
Naar wij uit vertrouwbare bron verne
men, zijn de plannen van het JVWs-departement
te Middelburg, tot stichting van een
badinrichting, een goed eind weegs tot hunne
verwezenlijking genaderd.
In den laatsten tijd worden opnieuw
klachten geuit, dat de op de Vischmarkt
alhier aangevoerde visch, wegens bijvoeging
van carbolzuur, minder geschikt zou wezen
voor het gebruik.
Ofschoon niet te ontkennen is, dat nn en dan
de visch een scherpen reuk afgeeft, is bij een
dezen zomer reeds ingesteld scheikundig onder
zoek gebleken, dat die niet aan carbolzuur is
toe te schrijven. Mogelijk is de oorzaak te
vinden in aanraking met of bewaring in stoffen
die zelve een vreemden reuk hebben.
In elk geval kan gemeld worden en het
heeft wellicht zijn nut dit hierbij te doen
dat het praatje, als zou de visch, die op de
Markt wordt verkocht, steeds met carbolzuur
worden gezuiverd, zonder grond is.
Met 1 December zyn verplaatst de kler
ken der posterijen en telegraphie 2e kl. mej.
C. F. van Schelven van Rotterdam (telegraaf
kantoor) naar Ylissingen (postkantoor),
reeds vroeger gemeld, en R. P. Goudschaal
van V1 i s 8 i n g e n (postkantoor) naar Rotter
dam (telegraafkantoor).
Op de werf der Kon. Maatschappij de
Schelde te Vlissingen heeft Maandag een
werkman door een val een been gebroken.
Zaterdag avond laat is te Domburg
DE PLEEGVADER.
3. Vit het Fransch.
VA.N
PIERRE SOULAINE.
Charnay raadpleegde mevrou w Mancelin over
de moeilijkheden van de taak, die hij op zich
genomen had. Die vrouw had zelf vier kin
deren opgevoed en was dus een goede hulp
voor den pleegvader. Zij zorgde er ook voor
de praatjes te stuiten, verdedigde den beeld
houwer tegen laster, en prees in haren kring
de lieftalligheid van het meisje. Zij koos de
lessen uit, die het meisje moest volgen. Naar
mate Germaine opgroeide, hechtte de heelde
houwer zich te meer aan haar. Hij wijdde al
zyne vrye oogenhlikken aan haar, ging met
haar wandelen, speelde met haar. Vaak ging
hij haar van de muziekschool of van de Engel-
sche les halen en dan was het een genot voor
hem, om langzaam met haar langs de boule
vards te wandelen. Het kind huppelde al bab
belende aan zijn hand en vertelde hem van
alle guitenstreken harer kameraadjes, en alle
kleine voorvallen, die in haar oog zeer gewichtig
waren. Deze moest haar werk overmaken,
gene had haar tong uitgestoken en Charnay
stelde in alles belang wat haar gezichtje c
tintelen van pleizier en jeugd.
Van lieverlede werden zij kameraden, die
elkaar uitstekend begrepen, en ontzagiyk veel
pret samen hadden.
Men moest hen 's zomers samen te Cam-
bremer zien, waarheen Germaine haren voogd
natuurlijk vergezelde. Terwijl Frangoise de
villa, die de beeldhouwer thans huurde, in orde
hield, ging hij met zijn dochtertje altijd aan
het strand of uit rijden, of zij vergezelden een
visscher in zijn boot. Het kind werd steeds
verstandiger en de man kinderlijkerzij
schepten behagen in dezelfde genoegens. Een
enkelen keer bracht de beroemde beeldhouwer,
netjes gekleed, met zyn roset in het knoops
gat, de jonge juffrouw Germaine, in een
keurig neteldoeksch ofzijden japonnetje,
naar een van de élégantste badplaatsen in de
buurt. Daar waren zij heel trotsch op elkaar.
Dc kleine vooral, wanneer zij zag hoe eerbie
dig haar groote vriend gegroet werd. Zij
begreep reeds heel goed wat het gefluister be-
teekende.
„Weet ge wie die gedecoreerde heer is?"
„Neen".
„Dat is Charnay".
„Remy Charnay, de beeldhouwer? Ik
dacht dat die veel ouder was. Kunt gij mij
niet eens voorstellen
De kunstenaar, gewoon aan het bewon
derende gemompel, dat hem zelf betrof, luis
terde slechts naar de loftuitingen over zijn
pleegkind.
Verreweg het grootste gedeelte der nering
doenden te Zierikzee besloot in overweging
te geven den St.-Nicolaas-avond op Zaterdag
avond 4 December a.s. te houden.
Zondagmorgen is de predikant hij de N.
H. gemeente te Z n i d z a n d e, de heer G.
van Dis, bevestigd door zijn neef, den heer C.
van Dis te Silvorde, die tot tekst had geko
zen I Timoth. 46 en 7.
De nieuwe predikam deed zijne intrede naar
aanleiding van Som. 116.
Een talrijk gehoor was beide malen tegen
woordig.
VISSCHERIJEN.
(Vervolg.)
Met betrekking tot de z.g.n. kunstmatige
oesterteelt wordt gemeld dat deze in eenigszins
kritieke periode verkeert. Eenige jaren achter
een van kleine of middelmatige voorraden,
kwaliteit of prijzen hebben tengevolge gehad,
dat verschillende grootere en kleinere maat
schappijen, hetzy door een minder oordeel
kundig beheer, hetzij door duro exploitatie of
gebrek aan kapitaal, zich niet dan met de
grootste moeite op de been konden honden.
Velen trachtten dit te doen, door tegen eiken
prijs oesters te verkoopen, zelfs zulke, die
geheel ongeschikt voor de markt waren.
Niet alleen werd daardoor de naam der
Zeeuwsche oester geschaad en de prijs gedrukt,
maar werd ook de grondstof verkocht, waarvan
in de volgende jaren het volwassen product
aan de markt gebracht zou moeten worden.
Neemt men in aanmerking, dat van Ierseke
alleen bijna 8 millioen oesters verzonden zijn,
die eigenlijk pas in het volgende of over 2
jaar in het vat hadden behooren te gaan, dan
kan men nagaan welk eene schade deze
afzenders zich zelf toegebracht hebbed. Want
stel dat de eene helft van deze oesters het
volgende jaar ware verzonden en de andere
helft over 2 jaar, dat elk jaar 20 verlies
had gegeven, dan zoudon er van deze 8 mil
lioen oesters 5.760.000 stuks aan de markt
gebracht hebben kunnen worden, wier handels
waarde, volgens den tegen woord igen marktprijs,
op rond f 200.000 mag geschat worden. De 8
millioen oesters, die grootendeels op de ver
schillende afsiagèn in België dikwijls tegen
spotprijzen verkocht werden soms bedroegen
de onkosten zelfs meer dan de opbrengst
hebben in werkelykheid waarschijnlijk niet
meer dan 50.000 :l f 60.000 opgebracht. Het
verschil van omstreeks f 150.000 mindere op
brengst zou evenwel geen zuivere winst ge
weest zijn, er moet gedurende die 2 jaren
pacht- en exploitatiekosten betaald worden.
De hoofdopnemer schat dit bedrag op ƒ75.000
en dan is de schade, die de kweekers zich zelf
direct toegebracht hebben, dus eveneens/75.000
groot.
De schade, die bovendien indirect door hen
aangericht is, kan echter niet ondercijfers
gebracht worden, hoewel die zeker niet minder
groot is. Want het natuurlijke gevolg van hot
overstroomen der Belgische markten met een
minderwaardig product, dat onder den naam van
Zeeuwsehe oester langs de straten voor enkele
centimes gevent werd, is dat die naam in discre-
diet komt, de vraag, ook naar de goede oesters,
vermindert en deprys achteruitgaat. Te meer
was dit van invloed, daar de Engelsche markten
ook dit jaar weer bijna gesloten hieven voor
de Zeeuwsche oesters en de kwaliteit ook van
de groote oesters, wederom te wenschen over
liet, zoodat de hoeveelheid oesters, die anders
naar Engeland ging, thans op andore markten
moest geplaatst worden.
Do oorzaak van de geringe vraag in Enge
land moet geweten worden, grootendeels aan
de vrees voor besmetting met typhus-baciilen,
maar ook door den grooten voorraad van
Engelsch-Fransche oesters, waardoor deze zelfs
op het vaste land met Zeeuwsche in concur
rentie kwamen. Het is echter de vraag of dit
niet evenzoo een gevolg is van de typhus-
vrees, waardoor de Engelsche handelaren bui
tenslands markten voor hun product moesten
zoeken. (Wordt vervolgd).
RECHTSZAKEN.
Arrondissements-Rechtbank te Middelburg.
Heden (Dinsdag) zijn veroordeeld wegens
mishandelingA. F. v. d. V., 19 j., boeren
knecht, Biervliet, tot 3 m. gev. straf, en J. v.
d. H., 20 j., werkman, Vlissingen, tot /"5 b.
s. 5 d. h.;
vernieling en beschadiging van goederenC,
v. K., 34 j., kleermaker, en J. B. D., 23 j.
zonder beroep, Terneuzen, ieder tot 14 d.
gev. straf;
huisvredebreukP. K. D., 19 j., leurder,
Middelburg tot 14 d. gev. straf; en
diefstalA. A. G., 20 j., zonder beroep, Ter-
neuzen, tot 14 d. gev. straf,
Vrijgesproken: P. H., 30 j., J. O. 28 j.,
werklieden Terneuzen en P. M. P. 19 j.,
arbeidster, Hulst, beklaagd van vernieling
en beschadiging van goederen.
De krijgsraad te 's-Gravenhage veroor
deelde Maandag B. H. de J., soldaat hij de
koloniale reserve, gedetacheerd bij het algemeen
depot van discipline, tot vier maanden militaire
„Kijkwat een lief kind
„Wat een snoezig gezichtje. Zij is om te
stelen".
„Het is een engeltje."
Dan zwol zyn hart op van vreugde. Nog
nooit had een compliment over een van zyne
beelden hem zoo aangenaam aangedaan. Hij
aanhad Germaine
Het jaar van hare eerste comunie verdiepte
hij zich om harentwil weer in hetgeen hij zelf
als kind geleerd en later vergeten had. De
godsdienst was in zijne oogen niets meer dan
een prachtige zedeleer, en tot zijn groote
vreugde verwarde het gezond verstand van
Germaine zich niet in de vele bijzonderheden
maar was haar ziel zeer ontvankelijk voor al
de schoonheden van het Evangelie, zoodat ook
deze plechtigheid hun verhouding nog inniger
maakte.
Germaine hield van Charnsy met bewondering(
maar ook met dankbaarheidwant Frangoise
had haar goed uitgelegd, wat deze vrijwillige
voogd voor haar gedaan had.
Terwijl Germaine allerlei lessen volgde, die
haren geest ontwikkelden, beyverde hij zich
steeds om haar gemoed te veredelen, en ten
einde in deze een waardigen steun voor haar te
zijn, legde hij zich meer en meer toe op de beoefe
ning van alle edele deugden. Zij bezat vele na
tuurlijke gaven, beminde de kunst, had een
uitstekenden smaak en trilde van verontwaar
diging over al wat laag en gemeen was.
De beeldhouwer aanbad haar en was blij
toen zij den leeftijd bereikt had, waarop hij
haar als zijn dochter mocht aannemen.
Germaine was toen zestien jaar. Haar ge
zichtje was allerliefst gebleven, haar figuurtje
slank en rond, haar tint klank en hare oogen
schitterden van openhartigheid en levenslust.
De beeldhouwer was nu hyna een oud man
met witte haren en vermagerde handen, waar
door hij er nog ouder uitzag dan hij was. Hij
was echter nog vlug en sterk. Wanneer hij
met zyn dochter gearmd ging, liep hij zoo
recht als een kaars. De bewonerB van Auteuil
groetten dit paar zeer onderdanig.
Fran^oise was sedert eenigen tijd overleden.
Voor het jonge meisje, dat heel goed wist hoe
lief zij in haar kindsheid voor haar geweest
was, was dit een groot verlies.
Charnay kreeg Germaine te liever om die
droefheid en verzocht Mile Duvallon, de goede
oude dame, die tot nu toe haar onderwijs geleid
had, om hij haar leerling te komen inwonen,
en haar voortaan te chaperronneeren.
Mevrouw Marcelin had Germaine steeds met
welwillendheid in het oog gehouden. Die
goede vrouw bracht haar bijna met geweld in
de wereld, dat wil zeggen in de enkele gezin
nen te Autenil, waar Charnay aan huis kwam.
Zelfs voor dat zij als dochter aangenomen was,
noodigdc die oude vriendin haar op alle
diners, die zij gaf. Dat was dan een gelegenheid
voor haar voogd om met zijn schat te pronken,
detentie ter zake van insubordinatie door het
beleedigen en dreigen met woorden en gebaren
van zgn meerdere in rang.
- De instructie in de zaak van J. v. Hattum,
zich noemende J. v. Hattum de Graaff, ver
dacht van moedwillige brandstichting in het
hoofdgebouw der tentoonstelling op Smisbeek
te Arnhem is gesloten, met verwijzing der zaak
naar de openbare zitting.
LETTEREN EN KUNST.
In den Parkschouwburg, hij hot opera
gezelschap De Groot, trad Maandagavond te
Amsterdam op de bekende, uitmuntende zan
ger en uitstekend acteur Henri Albers.
Geboren in die hoofdstad, heeft hy zich een
wereldberoomden naam verworven.
En toch waren er slechts ruim een honderd
menschen om hem te hooren.
Jammer dat hij, die in Hamlet ook daar
zijn roem handhaafde, en die figuur wist te
doen leven, de dnpe schijnt te worden van
zekere antipathieën, die in de hoofdstad heer
shen.
Toen wij hem jaren geleden voor het eerst
te Middelburg hoorden, hij gelegenheid dat hy
met andere artisten van de toenmalige Ne-
derlandsche opera de kermis aldaar bezocht,'
hebben wij herhaaldelijk gewezen op het groote
talent. Sinds dien tyd is hy meer en meer
gewaardeerd als „een meester in de kunst van
zang en toonoelspel."
Tegenover liet oordeel der Zutph. Crt
over het Udel-kwartet mogen wy nog wel stel
len dat der Arnh. Crt. Wij doen dit hierbij,
tevens om daarmee afscheid te nemen van dit
viertal, dat in Middelburg zijn licht niet liet
schijnen.
In Arnhem trad het voor de tweede maal op;
en voor hen die deze tweede uitvoering bij
woonden, was het, zegt genoemd blad, duide
lijk dat dit kunstenaars-viertal niet alleen eene
stijging in zijne concertprogramma's aanlegt,
maar ook, dat een tweede optreden nóg meer
den hoorder aangenaam, schoon en vroolijk
aandoet, dan wel als men ze voor 'teerst hier
of daar aanhoort. Die climax, om de belang
stelling van het publiek steeds te doen stijgen,
getuigt niet dan van inzicht en practische kennis.
Genoten hebben we dan ook buitengewoon,
zoo schrijft de Arnh. Ct. ten slotte; en er mo
gen menschen zijn, die de strekking van dit
kwartet misschien niet doorgronden en zever
warren met de andere, de ernstige kunst,
evenzeer als men b.v. de lotgevallen van Pieter
Stastok met Dante's Hel zou kunnen verwarren,
o. i. is het „Quartet Udel" eene combinatie van
bijzonder in elkaar grijpende stemmen, die een
zeer artistiek geheel saamstellen, in waarde
misschien even hoog als, of hooger dan den
kostelyken humor in beeld, die ons bladen als
Fliegende Bliltter, Ulk, Punch of dergelijke door
meesters saamgestelde werken, laten genieten,
en waarmede we ons zoo genoegelijk verftiijen
kunnen, ook dilarbij doorgaans in elke lijn, in
elk raffinement de superioriteit der meesterhand
ontwarende.
Verdi, die met de eens zoo beroemde
zangeres Strepponi was gehuwd, is weduwnaar
geworden.
Door redactie en uitgever van Woorden
Beeld was een wedstrijd uitgeschreven voor
de beste teekening, illustreerend een gedeelte
uit Louis Couperus' Majesteit.
Bij de eerste leveranciers werd besteld, en ef
mochten geen-kosten gespaard worden, wanneer
het iets gold dat de schoonheid van zijn pleeg
kind kon verhoogen. Dank zij haar kloeken,
goed ontwikkelden geest werd Germaine niet
ijdel ijdelheid is het gebrek der burgerlui
en zij kende ook geen trots, die aristocratie
der ijdelheid. De altijd sluimerende en zich
af en toe openbarende vyandigheid der
dames, welke mevrouw Marcelin ontving,
hielp haar daarbij.
Die goede zielen schenen er alleen te zijn
om haar te dwingen tot zedigheid, haar te
herinneren aan hare nederige afkomst, om haar
schoonheid in twyfel te trekken, kwaad te
spreken van haar karakter. Zy was te edel
om zich door dergelijke laagheid tot haat te
laten prikkelen en voelde hoe langer hoe meer
liefde voor den man, die haar, toen zy arm
en verlaten was, tot zich had genomen.
Onder de hoede van Mile Duvallon mengde
Germaine zich in de kleinsteedsche wereld,
zonder te letten op de vernederingen, die en
kelen haar bleven aandoen, en altijd dankbaar
voor de goedheid van mevrouw Marcelin.
Deze had verscheiden kinderen. Hare ge
trouwde dochters woonden beiden in een pro
vinciestad en kwamen slechts zelden bij haar.
Haar oudste zoon was officier en lag in garni
zoen in een der oostelijke departementen, de
tweede, die nog te jong was, had met moeite ge'
leerd en was na by zyn vader op het kantoor.
