MIDDELRIRGSCHE COURANT.
Vrijdag
FEUILLETON.
29 October.
N\ 255,
1897,
ZIJN RIJKE VROUW.
140e Jaargang.
Prijt
Deze courant verschijnt dagelyks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
per kwartaal, zoowel voor Middelburg als voor alle plaatsen in Nederland franco p.p., 2.-
Afzonderlijke nummers kosten 5 cent.
Thermometer
Middelburg 28 Oct. 8 u. vm. 46 gr. 12 u. 57 gr.,
av. 4 u. 57 gr. F. Verw. zwakke Z. wind.
AdvertentiSn voor het eerstvolgend
nummer moeten des middags vóór èén uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bij deze courant behoort een Bijvoegsel,
dat reeds heden (Donderdag)morgen vroeg is
bezorgd bij onze geabonneerden te Middelburg.
Middelburg 28 October.
EEN KINDERACHTIGE HOUDING
neemt De Maasbode thans aan.
Het blad had ons wij moeten daaraan even
herinneren gevraagd op welke gronden wij
durfden beweren dat juist uit streken, waar de
Katholieke geestelijkheid de grootste macht
heeft, een groot contingent voor de gevange
nissen wordt geleverd, en het blad vroeg ons
waar de statistieken zijn, waarmede wij dat
beweren konden staven.
Wij antwoorddende rechterlijke statistiek
en haalden het laatst verschenen deel van dit
werk aan om te bewijzen wat wij hadden be
weerd. Hoewel wij het blad verzochten de
door ons gegeven cijfers over te nemen, zweeg
het. Wij kregen zelfs geen acte van onze
beantwoording der door het blad gestelde vra
gen, zoodat de lezers van De Maasbode wel
moesten denken, dat wij met de zaak verlegen
zaten, en ons niet wisten te verantwoorden.
Eerst na ons rappel van Dinsdag maakt het
blad melding van het vóór zfes weken door
ons gegeven antwoord op zijn vragen en schrijft
„De Midd. Ct. vraagt ons, waarom wij de
statistiek uit haar no. van 13 Sept. 11. niet
overgenomen en besproken hebben, en of die
statistiek voor ons zoo verpletterend was, dat
wij er niets tegen konden aanvoeren
Uit die statistiek bleek, dat in een jaar (we
gelooven 1895) het grootst aantal veroordeelden
gevonden werd in Limburg en N.-Brabant,
juist in streken waar de geestelijkheid de groot
ste macht in handen heeft.
Wy willen de Midd. Crt. openhartig ant
woorden, dat we gezwegen hebben, omdat haar
argument al te zot is; en we zouden het nog
doen, als zij niet aandrong op het antwoord
van eenverpletterde, wat niet minder
dwaas is.
Laat ons thans alleen zeggen, dat één bonte
kraai nog den winter niet maakt, en dat de
statistiek van één jaar niets bewijst betreffende
een constanten toestand. Indien de Midd. Crt.
een statistiek geeft bv. van de laatste 20 ja
ren, en hieruit geregeld hetzelfde blijkt als uit
die van één jaar, dan kunnen we verder zien
en naar de oorzaken van dien toestand onder-
Wij zijn niet zoo haastig gebakerd als de
Midd. Crt., en maken geen conclusiën uit een
feit, dat nog vastgesteld moet worden. Trou
wens, zij die gelooven, haasten niet."
Indien het blad terstond dit antwoord
hadde gegeven, ware zijn beroep op de be
perktheid van ons veld van vergelyking tot
zekere hoogte ontvankelijk geweest.
Uit een wetenschappelijk oogpunt is het
gebruik van één deel van een jaarstatistiek
niet geoorloofd, en past een vergelijkend over
zicht aan vele jaren.
Maar in een dagbladpolemiek, als tusschen
ons en De Maasbode, stond het anders.
Nadat De Maasbode feitelijk had geïnsinueerd,
dat onze bewering uit de lucht was gegrepen,
was een beroep op éen jaar voldoende, om te
44. Uit het Engelseh.
VA*
Mrs ALEXANDER
HOOFDSTUK XXVI.
Eenige dagen later had de ontmoeting m<
de familie Milton plaats.
„Aline? Wel kind! Wat ziet gij er goed
uit! riep mevrouw uit, zoodra zij hare doch
ter gewaar werd de vader was nog uitbun
diger in zijn verrukking over het welvarende
uiterlijk van zijn kind. Aline kreeg tranen in
hare oogen, toen zij zag hoe blij men was van
haar weer te zien.
„Gij hebt wonderen verricht, mevrouw
Riverszei mevrouw den volgenden dag toen
zij met Celia alleen was.
„De omstandigheden waren gunstig. Aline
had behoefte aan volslagen verandering van
geving
„En nu gaat gij mee naar Rome, niet
waar Ik durf Aline niet van n te scheiden".
Celia, die tot nu toe altijd geweifeld had,
voelde nu in eens dat het voot Aline be
ter zou zijn om alleen met hare familie te zijn,
en bovendien bekroop haar een onweerstaan
baar verlangen naar huis en hare vrienden,
doen zien dat wij op vasten grondslag stonden.
Aan De Maasbode was toen de taak het
onderzoek uit te breiden en met cijfers over
een grooter aantal jaren voor den dag te ko
men. Nu het blad zoolang zweeg, ligt het
vermoeden voor de hand, dat het dit heeft
beproefd, maar ervaren, dat het niet kwam
waar het wezen wilde.
Indien dit niet het geval is, welnu laat dan
De Maasbode eens met een statistiek over één
jaar komen, waaruit blijkt dat onze conclusie
uit de statistiek over één jaar verkeerd was.
Wij hebben, om niet partijdig te zijn, den
laatsten jaargang genomen en hebben er vrede
mee als De Maasbode zelf er een uitkiest. Die
eene statistiek van De Maasbode zal ons dan
voldoende bewijs zijn, dat onze conclusie uit
éen jaargang verkeerd was.
Kunnen wij een onpartijdiger en billijker
voorstel doen
DE ZAAK—HOGERHUIS.
Het jongste nommer van het weekblad
Kieuw Leven bevat onder het opschrift: De
strijd over Oebr. Hogerhuis, het volgende:
„Het Friesch Volksblad had alweer, op de ge
wone onaangename wijze, een scherp artikel
tegen Nieuw Leven, omdat wij tot voorzichtig
heid in het oordeelen bleven aanraden. Wij
zullen daar niet op antwoorden. Slechts her
halen wij, dat niets ons liever is, dan een me-
demensch waarlijk «nschuldig te mogen vinden.
Maar onzes inziens wordt die onschuld stellig
niet bewezen door hard en hatelijk roepen. Ook
ge on schuld bewijst men door zulke middelen.
Alleen nauwkeurig onderzoek door onpartijdigen
kan hier tot een betrouwbaar oordeel leiden.
Als zoodanig hebben wij tot dusver èn de
rechtbank èn het gerechtshof te Leeuwarden
beschouwd. Die beschouwing is zeker niet ver
zwakt door de onwaardige brochure van den
heer Valk. Want partijdiger geschrift lazen
wij zelden."
Dezer dagen bevatte ook de ArnhCrt over
deze zaak een opstel, waarin werd betoogd dat
genoemde brochure van den heer M. Valk Lzn,
onlangs te Rotterdam verschenen., inderdaad
geen overtuigende argumenten bevat.
Dit opstel eindigde aldus
„Zij, die van de onschuld der veroordeelden
op goede gronden overtuigd meenen te zijn,
kunnen niet gezegd worden den juisten weg
te hebben ingeslagen om hun doel te bereiken.
Stukjes in couranten, brochures tot verdedi
ging van vooraf opgemaakte stellingen, open
bare vergaderingen met luide betuigingen en
beschuldigingen kunnen bij de groote gemeente
het gezag en het vertrouwen op den ernst van
de rechterlijke macht ondermijnen, maar een
aan onscbuldigen gepleegd onrecht, indien het
werkelijk gepleegd is, niet goed maken. Daar
toe dient een andere weg te worden inge
slagen. Men verzamele getuigenissen en verkla
ringen, niet van wat de een van den ander heeft
hooren vertellen als zijn vaste overtuiging,
zijn verdenking of z$n gevolgtrekkingen, maar
verklaringen, die eenige beteekenis in rechten
kunnen hebben, genoeg om tegen de stellige
beëedigde getuigenissen van drie getuigen,
slachtoffers van de misdaad, te kunnen opwegen.
Zijn die bijeen, dan ga een aanklacht tegen de
meineedige getuigen in het proces-Hogerhuis in
AdvertentiSn: 20 cent per regel. Geboorte- dood- en alle andere familieberichten en
Dankbetuigingen van 17 regels 1.50; elke regel meer 20 cent. Reclames 40 cent per reg<
Groote letters naar de plaats die zij innemen.
AdvertentiSn bij abonnement op voordeelige
voorwaarden. Prospectussen daarvan zijn gratis
aan het bureau te bekomen.
zee, en er bestaat geen twijfel of de justitie zal
haar medewerking verleenen om de gerechtelijke
dwaling, zoo die begaan is, te herstellen en de
schuldigen voor de onschuldigen te doen boeten.
Bij den omvang, dien de beweging ten gunste
van de broeders Hogerhuis heeft genomen, zal de
justitie zelve wel gevoelen, dat, zoo er maar
eenige grond of aanleiding toe bestaat, door
haar in dien zin gehandeld zon moeten wor
den; de zorg voor haar eigen goeden naam
vereischt dat, evenzeer als de handhaving van
het recht. Maar zeer waar is wat, volgens de
brochure (bl. 103) een der veroordeelden zelf
uit de gevangenis schreef: „de procureur-ge
neraal gaat natuurlijk niet op losse geruchten
te werk."
Tot nogtoe zijn er niet veel meer dan „losse
geruchten" bij monde en bij geschrifte in om
loop gebracht. Wie een gerechtelijke dwaling
constateeren en herstellen wil, moet tegenover
een vonnis geen losse gerncbten stellen, maar
bewezen feiten, althans argumenten, die voor
onderzoek en nader bewijs vatbaar zijn."
BENOEMINGEN ENZ.
Bij kon. besluit zijn gehandhaafd de afwij
zende beschikkingen van den directeur der
directe belastingen enz. te 's Hertogenbosch,
genomen op de verzoeken van de besturen der
loges VInsêparable te Bergen-op-Zoom en het
Vrij Geweten te Breda om vrijstelling vanper-
seneele belasting, en zulks op grond dat ge
noemde beBturen wel hebben beweerd, doch
niet bewezen, dat de lokalen, waarvoor de
vrijstelling werd gevraagd, uitsluitend gebruikt
worden voor inrichtingen van algemeen nut.
In de St. Ct is opgenomen een Kon. besluit
tot wijziging van het Kon. besluit van den
löen Sept. 1886 (Stbl. no 164) herzien by Kon.
besluit van den 14en Sept. 1892 (Stbl. no 219),
houdende nadere regeling der voorwaarden,
waarop met medewerking der gemeenten, ryks-
telegraaf kan toren en rij kstelephoonkan toren in
kleinere plaatsen kunnen wr>rden opgericht en
in stand gehouden.
A T J E H.
,Naar aanleiding van de buitengewone bevor
dering van overste Van Heutsz tot kolonel
en zijn plaatsing te Batavia als chef van den
generalen staf, schrijft de Deli Crt:
Dat men kolonel Van Heutsz ook eens op
zijne beurt van Atjeh aflost, is alleszins billijk;
dat hij daarbij op buitengewone wijze wordt
bevorderd is niet meer dan hij verdiende. Door
het geheele Atjeh-leger zal dat erkend worden.
Zoo ooit, dan is hier de vox populi de vox Dei.
Het Atjeh-leger zal dus kolonel Van Heutsz,
voor wien elk soldaat zeker door het vuur
vliegt, met leede oogen zien vertrekken.
Wij gelooven echter dat bedoeld leger hem
wel spoedig zal terugziendat het verbiyf te
Batavia slechts een entre-acte is, welke duch
tig gebruikt zal worden door de hooge regee
ring en den kolonel, om een positief Atjeh-
programma vast te stellen, waardoor èn regee
ring in Nederland èn het gouvernement alhier
in staat gesteld zal worden over het toekom
stige Atjeh-jaar klaren wijn te schenken. Als
dan het nieuwe ministerie zich niet te veelin
de details mengt en vooral niet toelaat dat er
in de Kamers over gedelibereerd wordt, zal er
vooruitzicht bestaan onze geliefde Koningin bij
haren volgenden jaardag en by hare troons-
bestyging eene bevredigenden toestand van
waarschijnlijk omdat zij, ondanks al de beleefdheid
waarmede zij bejegend werd, toch een vreemde
ling was in deze hereenigde familie.
- „Neen, mevrouw, ik geloof dat het beter
is voor Aline dat ik niet meegazij zal zioh
wel spoedig weer bij u thuis gevoelen, wan
neer er geen tusschenpersoon is. Bovendien
moet ik voor myne eigen zaken naar Londen.
- „Als het uwe belangen in den weg zou
staan, om bg ons te blijven, wil ik er niet op
aandringen", zei mevrouw Milton en ging voort
met haren dank te betuigen. Daar de heer Milton
gaarne zoo spoedig mogeiyk naar Rome wilde
vertrekken om goede appartementen te huren,
besloot Celia nog dien pvond met den trein
uit Brindisi, die te Turijn ophield, te vertrek
ken en na een hartelgk afscheid stoomde zy
huiswaarts. In jaren had zij zich niet zoo
eenzaam en verlaten gevoeld. Het contrast
van die gelukkige familie met haar eigen lot
stemde haar diep weemoedig. "Voor het eerst
reisde zij geheel alleen, met het besef dat zij
voortaan alleen voor zich zelf moest zorgen.
Gedurende de naohtelijke uren viel zij af en
toe in een onrustigen slaap en toen de dag
aanbrak, merkte zij dat zy reeds in Frankryk
was. Zij zou juist weer ingeslapen zijn, toen
de trein te L. stil hield, en de reizigers allen
uitstapten, om een kop koffie met een broodje
te gebruiken.
Celia betrad de restauratiezaal en nam plaats
bij de deur, waar zij spoedig bediend werd
behalve dat zy goed Fransch sprak had zy iets
voornaams en aantrekkelijks in hare houding,
ofschoon zij heel eenvoudig gekleed was.
Eenige heeren zagen haar vol belangstelling
aan en daaronder waren verscheidene mili
tairen, die blijkbaar regelrecht uit Indië
Zoodra zij haar kopje leeg had, ging zij
weer naar het perron, van waar de trein even
weggereden was, wandelde op en neder en
keek naar een jongetje, van zes of zeven jaar,
dat met een kat speelde. Zij sprak tegen bet
kind, maar hij hoorde haar niet, waarschijniyk
omdat er juist een locomotief kwam aan-
stoomen. Eensklaps ontsnapte de kat en
liep weg, gevolgd door het kind. Vlak bij
Celia gekomen draaide het dier om en liep
de rails over en zij, vreezende dat de knaap
het zou nasnellen en verpletterd worden,
schoot toe om hem te grijpen, doch struikelde
en sloeg voorover op de rails, met haar arm
waaraan zij haar tasch droeg, dubbel onder
haar.
De jongen bleef verschrikt staan en vergat
zgn kat; de locomotief maakte eenvervaarHjk
geraas en naderde meer en meer, toen een
heer van het andere einde van het perron kwam
aanhollen en Celia nog kon optillen, éen secon
de voor dat het gevaarte over de plaats gleed,
waar zij even te voren gelegen had.
„Gy hebt mij het leven gered" sprak zy
op zwakken toondoch zich willende rerroe-
A g e n t e n.
Te Terneuzen; M. db Jongs; te Rotterdam:
NlJGH VAN DlTMAB.
Hare Indische koloniën te kunnen rapportee
ren".
UIT STAD EN PROVINCIE.
Naar wy vernemen, moeten thans Gede
puteerde Staten van Zeeland in de boot
kwestie een- beslissing hebben genomen en,
naar het schijnt, door de omstandigheden en
bestaande toestanden daartoe gedrongen, be
sloten hebben alsnog een voorstel te doen aan
de Provinciale Staten tot aanschaffing van een
nieuwe boot voor den dienst op de Wester-
Sehelde.
Dit voorstel zal dan in de a. najaarszitting,
die de volgende week wordt geopend, in be
handeling komen.
Naar men ons mededeelt iB, ingaande 1
Nov., aan den heer mr W. A. van Hoek, op
verzoek, op de meest eervolle wijze ontslag ver
leend als adviseur bij het agentschap Mid
delburg der Nederlandsche Bank, en is in
diens plaats benoemd de heer J. W. Verhuist,
notaris alhier.
- In den nacht van Dinsdag op Woensdag zijn
op een onverklaarbare manier uit de keuken
van een perceel in de Molstraat alhier en
kele voorwerpen, toebehoorende aan de dame
des huizes en hare dienstbode, ontvreemd. Van
inbraak is geen spoor te bekennen. De politie
doet onderzoek.
Het stoomschip Neptun, van Antwerpen
naar zee, geraakte Woensdagmorgen in 't naauw
van Bath omhoog. Des namiddags omstreeks
half drie kwam het vlot en vervolgde het
zijn reis.
De kantonnior Baveco op den provin
cialen weg van Hulst naar Walsoorden, is met
1 Januari a. s. op verzoek wegens ouderdom
eervol uit zijne betrekking ontslagen en hem
met ingang van dien datum een pensioen ver
leend ten laste der provincie, van ƒ210 'sjaars.
Burg. en weth. van Philippine heb
ben Woensdag jl. verpacht het recht tot het
heffen van straatgeld over 1898. Het werd
gegund aan den eenigen inschrijver, Th. van
Hurck, voor de som van f 300.
LANDBOUW.
AANKOOP VAN EEN HENGST.
Onder voorzitterschap van den heer G. Bom
werd heden middag op de bovenzaal van de
sociëteit De Vergenoeging alhier eene buiten
gewone vergadering gehouden van leden der
Vereeniging tot verbetering van het paardenras
i/i Walcheren en Nieuw- en St. Joosland, ter
bespreking van bovengenoemden aankoop.
De opkomst was zeer druk.
Nadat de voorzitter de aanwezigen welkom
had geheeten en de notulen der vorige verga
dering waren gelezen en goedgekeurd, deelde
de heer Bom mede, dat sedert de vorige ver
gadering het aantal aandeelhouders van 104
tot 194 is gestegen en het kapitaal tot f 1940.
Daarna bracht de voorzitter verslag uit van
hetgeen door het bestuur sedert de laatste
bijeenkomst is verricht. Er is een reis gemaakt
naar de tentoonstelling te 's Gravenhage, waar
van het resultaat echter teleurstellend was,
omdat de keus, die men meende daar te zullen
hebben, wegens kleinen aanvoer van
Verder is een bezoek gebracht aan St. Kr nis,
naar aanleiding van een schrijven van iemand,
die een flink dier te koop had. De prijs was
ren slaakte zij een kreet van pyn.
„O, raak mijn arm niet aan", gilde zij
en viel bijna in zwijm. Zij had echter toch
nog eenig besef, dat er menschen om haar heen
stonden, dat iedereen tegeiyk sprak, maar de
vreeselyke angst, toen zij daar roerloos lag,
terwijl dat monster naderde om haar te ver
pletteren, was te overweldigend en zij verloor
het bewustzijn.
By komende begreep zij er niets van, dat zij
in een ledikant lag, in een groot, weelderig
vertrek dat zich een liefdezuster over haar
heen boog, terwijl een dame, met donkere oogen,
aan den anderen kant van het bed stond, en
een man, blijkbaar een dokter, baar arm ver
bond. Zoodra zy wilde spreken, legde hij haar
het stilzwijgen op en gaf haar iets te drinken.
Morgen ,[wo« enfant moogt gy alles vragen
en vernemen. Tracht nu te slapen."
De eerste dagen was zij koortsig en leed
veel pyn. Den derden voelde zij zich echter
veel beter.
Het was al heel ongelukkig, dat haar rechter
arm gebroken was. Hoe kon zij nu aan Geer-
trnida laten weten, wat haar overkomen was
en wat zou zij in dit hotel een hooge rekening
krijgen. Gelukkig zou men in Engeland denken
dat zij naar Rome was doorgegaan en zich dus
de eerste week nog niet ongeruBt maken. Zij
keek naar de verpleegster, zuster Monica, die
zoo rustig zat te breien, en dat kalmeerde haar.
Toen baar ontbflt gebracht werd, vroeg zy j
zeer aannemelijk, doch het bestuur is van mee
ning, dat het paard voor Walcheren minder
geschikt is te achten.
Nog is Dirksland bezocht, in verband met
een brief van de Vereeniging tot verbetering van
het paardenras aldaar, waarin bericht werd dat
haar hengst wilde verkoopen. Ook dat dier
werd door het bestuur niet geschikt geoordeeld.
Ter gelegenheid van de provinciale keuring
van hengsten te Gent is door den voorzitter
reis derwaarts gemaakt. Daar waren wel
geschikte dieren, maar de prijs was te hoog.
Bg de keuring te St. Nikolaas zijn door het
bestuur verschillende hengsten gezien, o. a. een
die zeer geschikt leek, maar wat klein was;
het paard meette 1.61 M.
Een ander paard, uitstekend in alle opzichten,
was te koop voor f 3000.
Die prijs is zeker nog te hoog maar vermoe
delijk is de eigenaar wel te vinden voor een
iets lagere som.
Ook te Grammont heeft de voorzitter zeer
geschikte dieren gezien, maar de prijzen waren
te hoog, ongeveer f 4000.
Het bestuur zou de voorkeur geven aan het
zoo even besproken dier te St NikolaaB en ad
viseert om dat, zoo men het over den prijs
eens kan worden, aan te koopen.
De heer Voorbeytel heeft ook het andere
paard te St. Nicolaas gezienhij acht dat een
zeer geschikt dier maar vindt het wel wat klein
De heer J. Polderdijk herinnerde er aan dat
Mamix bij den aankoop niet grooter was dan
het hier bedoelde dier. Is Marnix groot genoeg,
dan is dat ook de hengst, dien men op het oog
heeft.
De voorzitter zet de goede hoedanigheden
van dit dier, dat van zeer mooi model is, uiteen.
De heer Polderdijk vroeg of, waar het andere,
het kleine, paard een Rouaan is, het nietwen-
schelijk is de leden te raadplegen of de kleur,
vuil wit, wel in hun smaak zou vallen.
Hiertegen bleek wel geen overwegend be
zwaar te bestaan, doch het bestuur ontraadde
toch den aankoop.
De heer Polderdyk zou ook de voorkeur
geven aan het paard, dat het bestuur wenscht
aan te koopen, indien, bijv. door eene ieening,
het benoodigd bedrag kon worden gevonden.
Do voorzitter meende dat een zoodanige
leening wel te sluiten is cn dat de rente en
aflossing van het kapitaal te vinden is uit
een kleine verhooging van het dek- en veulengeld.
De heer Voorbeijtel wees er nog op dat wan
neer de nieuw aan te koopen hengat bevalt,
Marnix wel zal kunnen verkocht worden, om
dat de vereeniging met éen hengst voldoende
gebaat is. In dat geval zon rente en aflossing
der Ieening uit de kas gevonden kunnen worden.
De heer Polderdijk stelde het gevaar van
het wegdoen van Marnix in het licht. In elk
geval dient eerst gebleken te zijn, of het nieuw
aan te koopen dier voldoet en goed wint.
Dit stemde de voorzitter toe en daarom zou
hg bet dek- en veulengeld iets willen verhoogen.
Hierna wilde het bestuur de vraag in stem
ming brengen of de leden al of niet den Rouaan
wenschen aan te koopen.
De heer Polderdijk achtte het beter dat eerst
gestemd werd over de vraag, of al dan niet
het paard zou worden aangekocht, het bruine
paard, dat het bestuur aanbeveelt, onder voor
waarde dat het dek- en veulengeld iets worde
verhoogd.
Dit denkbeeld werd door het bestuur gedeeld.
„Waarom brengt men mij van daag weer
champagne
„De dokter heeft gezegd, dat mevrouw
het hebben mocht,"
„Ik heb het waariyk niet noodig. Ik
voel my veel sterker."
„Maar gij zijt toch heel zwak geweest
mevrouw en wij zouden u zoo gaarne laten
opstaan, dan zult ge veel spoediger herstellen."
„Het is volstrekt niet noodig om mij
wijn te geven, zuster."
„Ik moet doen wat de dokter zegt,''
antwoordde dezfl en maakte kalm de flesch opens
„Wilt gij madam la propriêtdire verzoo;
ken eens by mij te komen, zuster."
„Zeker, madame du Lac zal mijn plaats
innemen, terwyi ik ga ontbijten."
Even daarna verscheen de gezette dame die
vroeg: „Yoelt mevrouw zich beter vati
daag
„O ja, dank n, maar ik moet eerst met
n spreken, madame du Lac; Want ik vrees dat
gij mij allerlei lekkernijen zendt, die ik niet
betalen kan. Bovendien is deze kamer veel
te mooi en te groot en daar ik zooveel beter
ben, zou ik morgen gaarne naar een kleineré
verhuizen, want
„O, mevrouw dat zou ik niet mogeö
doen. Wy staan geheel onder de bevelen van
Monsieur."
„Van Monsieur? Wie is dat?"
»De mijnbeer, die u bet leren gered heeft)
