MIDDELRIJRGSCHE COURANT. N°. 183, 140° Jaargang 1897, Vrijdag 6 Augustus. FEUILLETON. De Spelen van jtfreswlelitaiel Dexe courant verechfjnt dagelyka, met uitsondering van Zou- ea Fceatdagca; Prga, per kvartaal, xoowel voor Middelburg als voor alle plaatsen ia Nederland franco p»p^ Afzonderlijke nnmmera Kosten 6 cent. VhanaeBetw. Middelburg 5 Aug. 8 u. vm. 73 gr m. 12 u. 85 gr., av. 4 n. 85 gr. F. Verw. tam. kx. Z.O. «r.,o»w. Advertentiëa voor het eerstvolgend nummer moeten de* middag* vóór éém uur aan het bureau bezorgd *f n. AdverteaÜS* 20 cent per regel. Geboorte- dood- en alle audere tamilieberiohten en Dankbetuigingen van 1—7 regels 1.50; elke regel meer 20 cent Reclames 40 cent per regel Groote letters naar de plaats die zij innemen. AdverteatiSn bg abonnement op voordeelige voorwaarden. Prospectussen daarvan ign graas aan het bureau te bekomen. Ageatea. Te Ylisaingen P. G. de Vet Mestdagh Zoon, te Goes: A. C. Bolüit, firma wed. A. 0. de Jonge. deie ooniant behoort een Biivoegoel. Middelburg 5 Augustus. BeaooalBgou Bg koa. besluit aga beaoemd tot tweede-luiteaaat bg het wapea der iifaateriebg het 2 ie reg. M. C. B. vaa Gamerea bg het 5de ieg. fi. P. van dea Ham vaa H yat; bg het 6ie reg. P. E. H&jeaius ea bg het 7de reg. H. vaa Wely fe1" bg het wapea der eavaleriebg het lste ieg. huzaren, jht. J. H. A. P. voa Schmidt auf Alteaatadt, ea bg het 21e reg. huzarea, J. D. Niaaber; bg het wapea der iafaaterie vaa het leger ia N.-I., tot tweede-luit. H. P. de Bruya, T. J. C. A. Boele, L. J. Rgabeade, jhr. H. C. Goldman, T. vaa der Zee ea F. P. A. vaa Gheel Gildemeeiter, allea cadet* herkomstig vaa de Koa. Mil. Aoademie. tweede kaaer-verltlexingea. Aaa het bestuur der vrgziaaige kiesver- eeaigiag Vooruitgang ia diatrict VI te Am- ■terdam ia door dea heer J. T. Cremer te keaaea gegevea, dat hg tich aiet herkiesbaar •telt. Al* caadidatöa ia dat district worde» au geaoemd de heerea W. J. Geertaema, dr H. F. R. Hubricht ea G. V. Gexxitseaeenige kieieri ia dat distriot zullen traohtea mr S. van Houtea eeae caadidatuur te btzoige*. De christelgk-historiiohe partg beiloot zich te oathoudea. Dit besluit werd echter ge- nomea in de oaderatelling, dat de heer Cremer zioh herkiesbaar zou stellea. De liberale kieavereeaigiig te Eascheèé stelde mr N. G. Pierioa met algemeene stem men oandidaat voor de Tweede kamer. Door de volkskiesvereeaigiag aldaar ia rooi- loopig oandidaat gesteld de heer W. P. G. Heladingen te Rotterdam. De heer Tam Hoafc* gcïatetvlewd. Een der medewerker* van het Bbld. heeft deaer dagen een besoek gebracht aan dea afgetreden minister vaa biaaenlandsohe sake», ea deelt over het toea gevoerd onderhoud o. a. het volgeade mede »Het publiek is tegenwoordig benieuwd te hoorei, wat u au gaat doen. Mea beeft u al tot a. a. hoofdredaoteur vaa het Dagblad v Z.-H. en Gr. gemaakt, tot a. s. burgemeester vaa Den Haag, mea schrgft u het voornemen toe greote reizen te willen ondernemen, naar Amerika voor de AfatctceUmaatiobsppg, en men zegt, dat u in elk geval eea lange vacan tia gaat nemen. Is daarvan iets waar >lk moet seggea, het publiek laat mg een aardige keuse toe, inderdaad bea ik seer ge voelig voor deze groote belangstelling, maar ik geloof, dat de verwachtingen teleurgesteld sullen worden. Voor de journalistiek heb ik altgd veel gevoeld, maar ik denk er aiet aaa dagbladredacteur te worden, al hoop ik wel Uit het Engelseh. la Genua ontmoetten wg voor het eerat de damea Tuckers. Wg waren ia hetzelfde hotel afgestapt, en de twee zuster* zagen er zoo onbeholpen uit ea slaken zoo belachelijk, ja zelf* aaadoealgk af bg de andere logeergaiten, dat de eea of aadeie liefdadige ziel tooi stelde hzar uit te aoodigen, met ons mee te gaan om de palei zen ea sohildergea van die merkwaardige at site beziohtigen. De dames Tuckers kenden geen Italiaaatoh ea ismen het aanbod dus dankbaar aaa doch bg juffrouw Mehitabel was de dank baarheid geleuterd door deftige stgfheid. Juffrouw Mehitabel wat de oudste. Zg wat lang en mager ea maakte dea indruk alsof te hocfdtakelgk uit beeaderea ea zenuwen be- stoad, texwgl oaderhare grgze wenkbrauwen eea paar grgze oogen even strak, om aiet te zeggen streng, staarden op de wereld om haar hees, als die vaa eea barer Purityasobe voor- oudeis ia vroegerea fgd konden gedaan hebben, Alleen aaa de uitdrukking op het gelaat vaa juffrouw Mehitabel begrepen wg terstond dat de nienwe gasten Puritgnache vooroudeis moesten gehad hebben, zelfs aog voordat wg wisten dat de snaters uit Nieuw-Eagelzad kwamen. Later merkten wg dat zg er niet weinig irotsoh op waren dat een verre bloedverwant - -r- r - - eea courant ter mgner beschikking te krg gen. Ik ata daarin bg dr Kuyper, de heerea Sebaep- man, Lobman en anderen achter. Nu moet ik maar over mg laten aohrgven, en kan ik «ooit iets ophelderen of tegesspreken. Ik aou u wel eens op mga beurt kunnen uitvra gen over hetgeen »mea" al verder zegt. Wat denkt u b. v. over het burgemeesteriohap van Den Haag «Het komt mg wel een beetje zonderling voor", antwoordde ik, »ik heb >Nu, laten wg het dan ook daarbg maar houden, zeide de tx-minister vergoelgkend, de praatzieke gemeente moet wat te doea hebben. Wat au de Maxwell betreft, daarvan sou nog wel eena een reisje kunnen komen. Ik bea slechta tgdelgk als beheerder afgetreden, maar au ik geen minister meer bea, denk ik mgn oude plaats weder ia te nemen. TJifc vermoeidheid" het terrein verlaten, doe ik niet: Neen, groote reizen ga ik aiet ondernemen, noch een lange vaoaatie houden." >Mooht men u dus ipoedig een zetel iade Tweede kamer aanbieden, dan zult u het aan- «oek aiet van de band wgzen >Neen, zeker niet," antwoordde de heer Van Houten eenigszins verwonderd. «Indien men mg een mandaat wil toevertrouwen, zal ik het zeker aannemen. Mgn houding in Groningen heeft dit trouwens reeds duidelgk bewesen. Sedert 1869 ben ik in de politiek, en heb mgn geheele leven, om zoo te zeggen, niets anders gedaan dan mg met staatszaken bezig houden. De meeste menschem vatten de beteekenis van «aan politiek doen" niet. De politiek is niet een zaak, die men alleen voor eigen genoegen doet, maar waarbg men, door het publiek ondersteund, gedragen moet wor den. En nu geloof ik niet, dat mgn politieke kracht achteruit is gegaan. Dat zou bg een nadere beschouwing nog erg kannen mede- vallen. Wat mg echter zeer verheugt, ia dat ik weder de vrjje besohikkï* g over mgn tgd heb." «Geeft u dus aan het Kamerlidmaatschap de vootkeut boven het ministerschap?" vroeg ik. «Heoht u misaohiea ook al aan dat gebab bel? Dan zal ik u eens preoies daarover ialiohtea. O vraagt mg hoe ik over bet miaister-zgn denk Wel dat is geen geheim. «Ik heb het nimmer geweaaoht. Ik ben geen bureau-man ea geen hoi-man. Ik heb mga vrgheid te lief. Maar iemand kan niet altgd dea minister vorrtdrgven ea critiseeren, zooals ik gedaan heb, zonder dat bg moet verwach ten, dat men eens zegt «doe het dan zelf. Ozder zulke omstandig heden stelde ik mg eohter voor eventueel ook mga conditiën stellen. Aan deze verklaringen zal men toch wel niet kuanen twgfëlen. Wie in de Kamer komt met een ocg op de groene tafel, zal wel niet zeggen en sohrgver, wat in mgne redevoeringen en geaohriften te lezen ia". Hier liet de heer v. Houten mg eenige passages zien uit zga herdrukte Staats- en Strafrechterlijke Opstellen, een boek, dat de ex-minister, naar hg mg zeide, niet geaaizeïd had, staande zgn minisiersohap te laten druk ken, De zinnen waar mga aandacht op ge vestigd werd, waren zeker aiet geaohikt dea indertgd in de May flower overgekomen was. Jiff-onw Aurelia waa eohter heel anders daa haar zusters. Zg koa aiet veel jonger zga en bovea.de vgftig maken een paar jaar geen groot verschil, behalve voor de persoon zelf; maar terwgl juffrouw Mehitabel met de jaren ■tugger waa geworden, waa jufftouwAurelia ver flauwd en terwgl de aoherpe trekken der oudate zuster nooit ander* dan leelgk konden ge weest zgn, moest do jongste vroeger bepaald mooi geweest zgn. Haar gelaat was zelfs nu nog aantrekkelgk, met haar spits neusje en fijne lippen, waarvan alle jeugd reeds lang verdwenen was. De zusters waren allebei vrg stil juf frouw Mehitabel uit terughoudendheid en Aurelia uit bedeesdheid. Want sg was be deesd als een sohoolmeisje en haar zuster be handelde haar ook als zoodanig, bedrilde haar steeds met vriendelgk gezag en sprak altgd van haar als «mgn zusje", iets wat heel belachelgk klonk, als men cp hare grgze haren lette. Van den anderen kant was Au relia blgkbaar het eenige teere punt in baar hart. De uitdrukking op haar gelaat ea de toon ia haar stem veraadeidea zoodra er sprake was vaa Aurelia. Er was iets zots ea aaadoenlgks tevens in die twee eenzame vrouwen, zoo ver van hare natuurlgke omge ving, en toch blgkbaar alles ia alles voor elkaarmaar verder wisten wg niets van haar geschiedenis »f. Den volgenden dag begon onze tocht door de stad, om de merkwaardigheden te zien. Wg bekeken het filagrgnwerk, dat net is als kant, bg den juwelier en de ge- coafijte vruchten, die op edelsteenea gelgken bg den suikerbakker, met dezelfde belazg- achrgver een «persona grata" ia de hoogste kringen te maken. «Men meent eohter, vervolgde de heer Vaa Houten, het boek ter zgde leggende, de heer Heldt heeft er zelfs in de Kamer op gezin speeld, dat ik in 1891 teleurgesteld sou zgn geweest door mga niet-opneming in het ministerie-Van Tienhoren Tak. Niets is minder waar. Ia een foimatk-Vaa Tieaboven zou ik geen zitting hebben genomen, al ware ik gevraagd". «Zooevea zeidet u eohter, dat mea dea minister aiet altgd critiseeren kaa, zonder geroepen te worden het miaisterieele werk zelf ook eeas te moeten doen! meikte ik op. «Zeer juist, maar de heer Vaa Tieabo ven wa* aiet door dea staatkundigen toestand als formateur aaageweiea. Ik beschouwde destgds dea heer Vaa Tienhovea als eea re presentant vaa eea bleek, koniaklgk-kerke- lgk goedgekeurd liberalisme, ea ik achtte het vooral stigdig met het recht van de meerder heid der Tweede Ktmer, dat haar aangewezen leider weid gepasseerd. Naar mga oordeel had de heer Tak tot samenstelliag van eea Kabinet moeten zga geroepea, ea ik was ook vaa oordeel, dat ware hem die samenstelling opgedragen bg mg niet had kuaaea voorbij gaan. Of dit al daa aiet met mgae wensohea strookte, kaa ik in het midden latei. Nu evenwel me Tak zelf in een ministecie-Tien- hoven plaats aam, bad ik aiet* te pretea- deeren. Ik heb dit eea en ander den dag zelf der formatie gezegd aaa de heerea Tak ea Smidt, die mg er mede ia kennis kwamen stellea". «Uw positie werd er in de Kamer zeker aiet aangenamer door!" Integendeel, deze werd door het optreden vaa dom heer Tak ia bet ministerie-V. Tien- hoven aangenamer dan ooit. Ik kreeg tamelgk onbetwist de leiding van'de groote meerder heid der liberalen in bande», en heb nimmer zooveel invloed gehad als in die jaren. Aa» de voorstellen der regeetiag kwam die invloed doorgaand ten goede, waarvan JPiersoa's wette» getuigen. Evenwel bad mg juist de for matie van het kabinet Tienhoven-Tak doe» zien, dat als ik ooit mgn onteigeningsontwerp, mgn denkbeelden over het huwelgksreoht, de tegenover Bergansius verdedigde militaire organisatie en zoovele andere van minder be lang, ia het Staatsblad wilde zien, ik na leiding der liberale paitg in de Kamer te hebben verkregen niet zou mogen toe laten dat zioh die partg andeimaal door het koninklgk welgevallen een leider lietootrry- eeren, ea dat ik zou moeten zorgen, dat het voorval Tieahovea-Tak zich aiet herhaalde. Werd ik de erkende leider der liberale partg, daa zou het aoodzak6lgk gevolg zga, dat ik nadat eventueel de kieswet-Tak zou zg» tot stand gekomen, ea als de liberalen da» de meerderheid verkiegea premier zou ten worden en dit dus ook zou moeten willen «De loop van zaken heeft echtereen geheel andere weadiig genomes," zeide ik. «Juist. Wie had in 1891 kuanen deakea, stelling ea bewonderden bet schilderachtige der nauwe steegjes, wier smerigheid wg ia- tussohea zeer laakten. Eea echte April-regea bui overviel ons toea wg de trappen naar de Aaauasiatata kerk beklommen. De groote regendroppels die op de gigse straatsteeaes ■patten, deden ons sohieigk de vluoht nemen onder een portiek. Beneden, op het driehoekige pleia, werd3» in alleigl parapluies opgestoken, roode en blauwe, gele, bruine, groene parapluies, alle maal sohelle kleuren, aiet zoo als oaze saaie donkere regenschermen ia Eagelaad zoo- dat ia eea oog weak het heele pleia her schapen was ia eea vroolgk boat bewege'Jjk tafereel. Er volgde eea oogeablik vaa stilte, terwgl de oude cicerone ons gezelsohap telde. Ja, wg waren er allea, op eea aa. «Waar is juffrouw Mehitabel?" vroeg iemand. «Hier bea ik", klonk het antwoord vaa buiten de portiek, «maar ik kom aiet binnen, dank uik bigt hier*" «Ia dea regen?" «Ik heb eea parapluie." «Maar gg zult zoo moe wórden vaa h-t wachten." «Dank u, ik heb een veldstoeltje." Er ontstond eenige verbazing toen joff ouw Mehitabel een klein veldstoeltje ontvouwde, giag zitten en daarop met nog grooter va«t- beradesheid haar groote zwarte parapluie opzette. Aurelia bloosde als een sohoolmei'ji en giag naar haar zuster toe, om opgedemp'ea, toon met haar te sprekea. Waar ik stond was het oamogelgk niet de dat van het ministerie-Tieahovea eea ook naar mga overtuiging met de grondwet strgdig ontwerp zou uitgaan? «Dat dit ministerie zioh geheel ia de arme» zou werpen vaa de voorstanders van alle- inaaakiesrecht Wie hzd toen voorzien, dat de destgds algemeea voor de juiste ea au door mg gevolgde methode vaa hot ameademeat- d. Feit* e.s. vaa 1887 inderdaad de eenige met de Grondwet strookeade door mr Tak volstrekt oaaaaaemelgk sou wordea verklaard «De strgd over de kieswet stoorde al mg» plannen ea vooruitziehtea. Ik heb me ten slotte gehouden aaa mga overtuiging va» jaren her, dat nooit het kiesrecht sou moeten worden toegekend, waar aiet eea beaoheidea mate vaa welstand is, ea dat armoede en kiesrecht vereeaigd vergif zga voor den Staat, la mga strgd tegen Tak's ontwerpen deed ik eenvoudig mga pliehtEgoïstische bedoelingen waren daarbg aiet ia het spel. Ik kwam daardoor ia onmin met de meesten, op wier stem ik bg mgn toekomstplannen rekende. Bovendien voorzag ik kameront binding en daardoor het verlies vaa den kamerzetel, waarop ik prge stelde. Over de tot alleman skiesrecht neigende gezindheid vaa de meerderheid der toenmalige Groaiag- ■che kiezers kon ik mg geen illusiëa makea ea vriend ea vgand markten mg er om strgd opmerkzaam op. Over dea lateien loop vaa zaken heb ik mg in geen enkel opricht te beklagen. Maar wie meeat, dat die toea door mg voorzien wérd, sou mg eea profetisehen blik moeten toekennen. Demogelijkheid daar van lag voor de hand, maar mga kanten op de rol, die mg is toebedeeld watea zoo latte', dat geen verstandig measoh daarom een han deling zou doea, die hem overigen* tóó veel kostte. Mga ministerie ia eea onvoorsien hors d'oeuvre ia mga politieke loopbaan, ik heb er ia mga richtiag vaa gemaakt, wat ik kon, maar toea de laatste baad aaa de kies wet was gelegd, hernam ik vaa zelf mga oude politieke stelling, ea deed ik mga best de oude politieke groepeeriag te herstellen. Ik heb nooit aan de groepeeriag bg de kamer ontbinding van 1894 eenig duurzaam karakter toegekend". Thans eohter", zeide ik, «rullen de libe ralen wel inzien, dat tweespalt op den on dergang van de partg uitloopt. De handen dienen au ineengeslagen te worden ter be reiking vaa het gemeeasobappeigk doel: bet regeerea ia liberalen getst! «Ja, dat geloof ik ook. Wg hebben au weder de groote liberale partg terug. Zg heeft een moeielgkea tgd achter dea rug. De onderlinge strgd over teohaische details want ook de wederpartg beweerde op dea bodem der grondwet te staan ea eiichea r aa welstand te stellen dreigde op onderga» g van den invloed uit te locpea. In zekeren zin droeg dit het karakter van eea self-moor- deaaars proces. Gelukkig is het tot zoover aiet gekomen. Wg hebben au weder eea centre gauche waarop de regeeriag bg haar voorstellen zal volgende samenspraak te hoorea «Voor desen eeaea keer, Mabitabel, voor desea keer. Alleen mzar om eens rond te tien." «Neea, Relia, gg weet hoe ik er over deak. Vraag het mg aiet." - «Maar er is tooh geen kwaad ia road- kgkea." «Voor u aiet, maar voor mg wel." «Hebt gg er aiet tegen dat rk ga «Wel neea, gg kunt doea wat gg wilt. De measehea zga verschillend. G» au maar." «Ea u hier alleen latea. O! Mi hitabel!" sprak zg met tranen ia de oogen. Eakelen vaa het gezelsohap, het waohtea moede, gingen aazr biaaea. >G» mee, gg ziet dat gg iedereen laat wachten." Maw Aurelia aarzelde aog. «Ik geloof dat ia liever niets zie, daa u hier alleen te latea." «Nonsens, waarom zoudt gg het aiet ziea. De reisboeken seggea dat het daar biaaea prachtig mooi is. Dat mag ook wel om dea vervallen indruk vaa buiten goed te m»kea. Bovendien", ea dit bleek eea af doend argument, «weet gg wel dat de consul te Marseille gezegd heeft, dat gg het moest gaaa zien, als gg hier kwaamtea die moet het weten. Wees au aiet kiaderaohtig ea ga naar binnen." Na deze vermaning volgde Aurelia oas schoorvoetend in de kerk, maar haar gelaat was bedrukt ea ik betwgfel of ze dea eersten tgd iets genoot vaa hetgeen zg zag. Hare gedachten waren blgkbaar bg hare zuster ea telkena wierp zg een treurigen blik aobter moeten steunen ea eea extréme gauchedie de voorhoede vormt, ea die baar ideale» ea plaaaen moet doea rgpen gelgk ik tientallen jaren heb gedaan. «Als de regeeriag au maar niet weder de kracht van het centre gauche miskent, doch hier aou ik komen op eea terrei», dat gg begrgpen anlt, dat ik aiet kaa betrede»." OOITaiDlE. Dr Treub, directeur vaa 's Lands Planten tuin te Buitenzorg, wgit ia het Bat. N. Blad eea waardeeread artikel aaa de aagedaohteais vaa oasen voormaligen stadgenoot professor P. C. Plagge, hoogleeraar aaa de universiteit te Groaiagea. De vaoature ia het hooggerechtshof, ont staan door het overhaast vertrek naar Europa ran dea raadsheer mr C. Rasch, zal wordea ver vuld door 's hof* tegenwoordige* gr.ffier, den heer mr W. C. van Beathem Jattiag. Ia de Java Bode leest mea «Bg de talrgke exoursiës, verleden ea dit jaar ia het balaag der paoiffoatie op Atjeh aoodig, kuaaea aiet alleen iafaaterie-tflioiere*, maar ook die vaa al de nadere wipens ea diensten ieder oogeablik geroepen worden om diensten buiten de veilige kriagea te verrichten. Met het oog daarop is het dea autoriteiten ge raden voorgekomen om aaa de tffioiere», die naar Atjeh wordea overgeplaatst, zooveel tnogelgk te weigeren hunne echtgeaootea der waarts mede te nemen omdat het telkens afsoheid aemea bg het kleinste uitstapje aeer ongunstig werkt op de opgewektheid der heerea. Zoo is aaa dea kapitein der genie Tielenius Krrythcff thans geweigerd zioh door sgae eohtgenoote naar Atjeh te doea verge zellen." Ia de Loc. vaa 1 Juli leest mea Het weekrapport omtrent de cholera ia de afdeeliag Semaraag, afgesloten op 27 Jani, geeft de volgende cgfers: 143 doodei, 55 herstelden, 71 ziek ver bleien. Ter hoofdplaats Semaraag wordt het aantal doodem opgegeven als 4, benevens 1 die nog ziek is. Het blad meldt vaa 3 Juli Ia de jongste viei-aa-twiatig urea zga geen oholeralgders in het stadsverband gebracht; de eenige lgder aaa die ziekte, die neg ia de inrichting verpleegd wordt, is aan de betere hand. Ter hoofdplaats Semaraag aga heden geen gevallen der aiekte bekend geworden. Sedert het uitbreken der aiekte zga ia de afdeeliag Demak aangetast 2290 personen, ia 254 dessa'soverleden 1169, hersteld 134, nog siek gebleven 987. Volgens het Soer. Eandelsbl. bestaan to Batavia tien bg de politie bekende of ver dachte kongsies, die vaa uit Singapore naar Java opium importoeren. In eea van die kongsies is deelgenoot eea ambtenaar tot tegenging vaa dea opiumsluik- a'oh. De Anauaaiatn is vaa binnen ai at bepaald mooi. Zg is, niettegenstaande hare fraaie ichildergen, eea voorbeeld vaa wat mei, zonder smaak, met groote kosten bereiken kaa; maar voor eea ongeoefend oog ia al die pracht vfut ornamenten ea verguldsel toch altgd indrukwekkend. Vaa lieverlede helderde het gelaat van juffrouw Aurelia daa ook op, bg het ziea van al die weelde ea die sobittereade kleuren* Zg keek laags die massieve, rood marmeren suilea, met kiaderlga ontzag naar hst gt- Bchilderde, vergulde gewelf. «Boa mooi! hoe mooi!" hoorde ik haar mompelen. «Ik heb aog nooit zoo iets ge zien. Als Mehitabel dit tooh ook maar ziea koa." Doch toea wg het oostelgk einde vaa de kerk bereikten, waar de groote koepel verrgst boven bet blinkend goud van het hoogaltaar, keade hare verrukking geen grenzen. De regen zoheen opgehouden te hebben, Want eea aoaaestraal viel eensklaps door de bovenramen vaa dea koepel ea ver- liobtte het gesobilderde plafond, waar lachende engeltjes ea heiligen tussohe* wolken zweef den, ea daardoor een rooskleurig», bovea- «ardichem tint kregen. Aurelia stoad als batooverd. Iemand raakte saoht haren arm aaa. «Komt gg aiet mee? Wg gaan naar de saoristy." Zg schudde het hoofd ea verroerde zioh aiet ea wg lieten haar alieea, omhoog kgkend naar de engelen. Toea wg aa eea poos terug keerden, stoad ze neg op dezelfde plek ea er lag eea htfa- Vgke glimlach op haar gelaat, alsof sg iader-

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1897 | | pagina 1