MIDDELRIJRGSCHE COURANT.
N°. 183,
140° Jaargang
1897,
Vrijdag
6 Augustus.
FEUILLETON.
De Spelen van jtfreswlelitaiel
Dexe courant verechfjnt dagelyka, met uitsondering van Zou- ea Fceatdagca;
Prga, per kvartaal, xoowel voor Middelburg als voor alle plaatsen ia Nederland franco p»p^
Afzonderlijke nnmmera Kosten 6 cent.
VhanaeBetw.
Middelburg 5 Aug. 8 u. vm. 73 gr m. 12 u.
85 gr., av. 4 n. 85 gr. F. Verw. tam. kx. Z.O. «r.,o»w.
Advertentiëa voor het eerstvolgend
nummer moeten de* middag* vóór éém
uur aan het bureau bezorgd *f n.
AdverteaÜS* 20 cent per regel. Geboorte- dood- en alle audere tamilieberiohten en
Dankbetuigingen van 1—7 regels 1.50; elke regel meer 20 cent Reclames 40 cent per regel
Groote letters naar de plaats die zij innemen.
AdverteatiSn bg abonnement op voordeelige
voorwaarden. Prospectussen daarvan ign graas
aan het bureau te bekomen.
Ageatea.
Te Ylisaingen P. G. de Vet Mestdagh Zoon,
te Goes: A. C. Bolüit, firma wed. A. 0. de Jonge.
deie ooniant behoort een Biivoegoel.
Middelburg 5 Augustus.
BeaooalBgou
Bg koa. besluit
aga beaoemd tot tweede-luiteaaat
bg het wapea der iifaateriebg het 2 ie
reg. M. C. B. vaa Gamerea bg het 5de ieg.
fi. P. van dea Ham vaa H yat; bg het 6ie
reg. P. E. H&jeaius ea bg het 7de reg. H.
vaa Wely fe1"
bg het wapea der eavaleriebg het lste
ieg. huzaren, jht. J. H. A. P. voa Schmidt
auf Alteaatadt, ea bg het 21e reg. huzarea,
J. D. Niaaber;
bg het wapea der iafaaterie vaa het leger
ia N.-I., tot tweede-luit. H. P. de Bruya, T.
J. C. A. Boele, L. J. Rgabeade, jhr. H. C.
Goldman, T. vaa der Zee ea F. P. A. vaa
Gheel Gildemeeiter, allea cadet* herkomstig
vaa de Koa. Mil. Aoademie.
tweede kaaer-verltlexingea.
Aaa het bestuur der vrgziaaige kiesver-
eeaigiag Vooruitgang ia diatrict VI te Am-
■terdam ia door dea heer J. T. Cremer te
keaaea gegevea, dat hg tich aiet herkiesbaar
•telt. Al* caadidatöa ia dat district worde»
au geaoemd de heerea W. J. Geertaema, dr
H. F. R. Hubricht ea G. V. Gexxitseaeenige
kieieri ia dat distriot zullen traohtea mr S.
van Houtea eeae caadidatuur te btzoige*.
De christelgk-historiiohe partg beiloot zich
te oathoudea. Dit besluit werd echter ge-
nomea in de oaderatelling, dat de heer Cremer
zioh herkiesbaar zou stellea.
De liberale kieavereeaigiig te Eascheèé
stelde mr N. G. Pierioa met algemeene stem
men oandidaat voor de Tweede kamer.
Door de volkskiesvereeaigiag aldaar ia rooi-
loopig oandidaat gesteld de heer W. P. G.
Heladingen te Rotterdam.
De heer Tam Hoafc* gcïatetvlewd.
Een der medewerker* van het Bbld. heeft
deaer dagen een besoek gebracht aan dea
afgetreden minister vaa biaaenlandsohe sake»,
ea deelt over het toea gevoerd onderhoud
o. a. het volgeade mede
»Het publiek is tegenwoordig benieuwd te
hoorei, wat u au gaat doen. Mea beeft u al
tot a. a. hoofdredaoteur vaa het Dagblad v
Z.-H. en Gr. gemaakt, tot a. s. burgemeester
vaa Den Haag, mea schrgft u het voornemen
toe greote reizen te willen ondernemen, naar
Amerika voor de AfatctceUmaatiobsppg, en
men zegt, dat u in elk geval eea lange vacan
tia gaat nemen. Is daarvan iets waar
>lk moet seggea, het publiek laat mg een
aardige keuse toe, inderdaad bea ik seer ge
voelig voor deze groote belangstelling, maar
ik geloof, dat de verwachtingen teleurgesteld
sullen worden. Voor de journalistiek heb ik
altgd veel gevoeld, maar ik denk er aiet aaa
dagbladredacteur te worden, al hoop ik wel
Uit het Engelseh.
la Genua ontmoetten wg voor het eerat
de damea Tuckers.
Wg waren ia hetzelfde hotel afgestapt, en
de twee zuster* zagen er zoo onbeholpen uit
ea slaken zoo belachelijk, ja zelf* aaadoealgk
af bg de andere logeergaiten, dat de eea of
aadeie liefdadige ziel tooi stelde hzar uit te
aoodigen, met ons mee te gaan om de palei
zen ea sohildergea van die merkwaardige
at site beziohtigen.
De dames Tuckers kenden geen Italiaaatoh
ea ismen het aanbod dus dankbaar aaa
doch bg juffrouw Mehitabel was de dank
baarheid geleuterd door deftige stgfheid.
Juffrouw Mehitabel wat de oudste. Zg wat
lang en mager ea maakte dea indruk alsof te
hocfdtakelgk uit beeaderea ea zenuwen be-
stoad, texwgl oaderhare grgze wenkbrauwen
eea paar grgze oogen even strak, om aiet te
zeggen streng, staarden op de wereld om haar
hees, als die vaa eea barer Purityasobe voor-
oudeis ia vroegerea fgd konden gedaan hebben,
Alleen aaa de uitdrukking op het gelaat
vaa juffrouw Mehitabel begrepen wg terstond
dat de nienwe gasten Puritgnache vooroudeis
moesten gehad hebben, zelfs aog voordat wg
wisten dat de snaters uit Nieuw-Eagelzad
kwamen.
Later merkten wg dat zg er niet weinig
irotsoh op waren dat een verre bloedverwant
- -r- r - -
eea courant ter mgner beschikking te krg gen.
Ik ata daarin bg dr Kuyper, de heerea Sebaep-
man, Lobman en anderen achter. Nu moet
ik maar over mg laten aohrgven, en kan ik
«ooit iets ophelderen of tegesspreken. Ik
aou u wel eens op mga beurt kunnen uitvra
gen over hetgeen »mea" al verder zegt. Wat
denkt u b. v. over het burgemeesteriohap van
Den Haag
«Het komt mg wel een beetje zonderling
voor", antwoordde ik, »ik heb
>Nu, laten wg het dan ook daarbg maar
houden, zeide de tx-minister vergoelgkend, de
praatzieke gemeente moet wat te doea hebben.
Wat au de Maxwell betreft, daarvan sou
nog wel eena een reisje kunnen komen. Ik
bea slechta tgdelgk als beheerder afgetreden,
maar au ik geen minister meer bea, denk
ik mgn oude plaats weder ia te nemen.
TJifc vermoeidheid" het terrein verlaten, doe
ik niet: Neen, groote reizen ga ik aiet
ondernemen, noch een lange vaoaatie houden."
>Mooht men u dus ipoedig een zetel iade
Tweede kamer aanbieden, dan zult u het aan-
«oek aiet van de band wgzen
>Neen, zeker niet," antwoordde de heer Van
Houten eenigszins verwonderd. «Indien men
mg een mandaat wil toevertrouwen, zal ik het
zeker aannemen. Mgn houding in Groningen
heeft dit trouwens reeds duidelgk bewesen.
Sedert 1869 ben ik in de politiek, en heb
mgn geheele leven, om zoo te zeggen, niets
anders gedaan dan mg met staatszaken bezig
houden. De meeste menschem vatten de
beteekenis van «aan politiek doen" niet. De
politiek is niet een zaak, die men alleen voor
eigen genoegen doet, maar waarbg men, door
het publiek ondersteund, gedragen moet wor
den. En nu geloof ik niet, dat mgn politieke
kracht achteruit is gegaan. Dat zou bg een
nadere beschouwing nog erg kannen mede-
vallen. Wat mg echter zeer verheugt, ia dat ik
weder de vrjje besohikkï* g over mgn tgd heb."
«Geeft u dus aan het Kamerlidmaatschap
de vootkeut boven het ministerschap?" vroeg ik.
«Heoht u misaohiea ook al aan dat gebab
bel? Dan zal ik u eens preoies daarover
ialiohtea. O vraagt mg hoe ik over bet
miaister-zgn denk Wel dat is geen geheim.
«Ik heb het nimmer geweaaoht. Ik ben geen
bureau-man ea geen hoi-man. Ik heb mga
vrgheid te lief. Maar iemand kan niet altgd
dea minister vorrtdrgven ea critiseeren, zooals
ik gedaan heb, zonder dat bg moet verwach
ten, dat men eens zegt «doe het dan zelf.
Ozder zulke omstandig heden stelde ik mg
eohter voor eventueel ook mga conditiën
stellen. Aan deze verklaringen zal men toch
wel niet kuanen twgfëlen. Wie in de Kamer
komt met een ocg op de groene tafel, zal
wel niet zeggen en sohrgver, wat in mgne
redevoeringen en geaohriften te lezen ia".
Hier liet de heer v. Houten mg eenige
passages zien uit zga herdrukte Staats- en
Strafrechterlijke Opstellen, een boek, dat de
ex-minister, naar hg mg zeide, niet geaaizeïd
had, staande zgn minisiersohap te laten druk
ken, De zinnen waar mga aandacht op ge
vestigd werd, waren zeker aiet geaohikt dea
indertgd in de May flower overgekomen was.
Jiff-onw Aurelia waa eohter heel anders
daa haar zusters. Zg koa aiet veel jonger zga
en bovea.de vgftig maken een paar jaar geen
groot verschil, behalve voor de persoon zelf;
maar terwgl juffrouw Mehitabel met de jaren
■tugger waa geworden, waa jufftouwAurelia ver
flauwd en terwgl de aoherpe trekken der oudate
zuster nooit ander* dan leelgk konden ge
weest zgn, moest do jongste vroeger bepaald
mooi geweest zgn. Haar gelaat was zelfs nu
nog aantrekkelgk, met haar spits neusje en
fijne lippen, waarvan alle jeugd reeds lang
verdwenen was.
De zusters waren allebei vrg stil juf
frouw Mehitabel uit terughoudendheid en
Aurelia uit bedeesdheid. Want sg was be
deesd als een sohoolmeisje en haar zuster be
handelde haar ook als zoodanig, bedrilde haar
steeds met vriendelgk gezag en sprak altgd
van haar als «mgn zusje", iets wat heel
belachelgk klonk, als men cp hare grgze
haren lette. Van den anderen kant was Au
relia blgkbaar het eenige teere punt in baar
hart. De uitdrukking op haar gelaat ea de
toon ia haar stem veraadeidea zoodra er
sprake was vaa Aurelia. Er was iets zots ea
aaadoenlgks tevens in die twee eenzame
vrouwen, zoo ver van hare natuurlgke omge
ving, en toch blgkbaar alles ia alles voor
elkaarmaar verder wisten wg niets van haar
geschiedenis »f. Den volgenden dag begon onze
tocht door de stad, om de merkwaardigheden
te zien. Wg bekeken het filagrgnwerk, dat
net is als kant, bg den juwelier en de ge-
coafijte vruchten, die op edelsteenea gelgken
bg den suikerbakker, met dezelfde belazg-
achrgver een «persona grata" ia de hoogste
kringen te maken.
«Men meent eohter, vervolgde de heer Vaa
Houten, het boek ter zgde leggende, de heer
Heldt heeft er zelfs in de Kamer op gezin
speeld, dat ik in 1891 teleurgesteld sou zgn
geweest door mga niet-opneming in het
ministerie-Van Tienhoren Tak.
Niets is minder waar.
Ia een foimatk-Vaa Tieaboven zou ik geen
zitting hebben genomen, al ware ik gevraagd".
«Zooevea zeidet u eohter, dat mea dea
minister aiet altgd critiseeren kaa, zonder
geroepen te worden het miaisterieele werk
zelf ook eeas te moeten doen! meikte ik op.
«Zeer juist, maar de heer Vaa Tieabo
ven wa* aiet door dea staatkundigen toestand
als formateur aaageweiea. Ik beschouwde
destgds dea heer Vaa Tienhovea als eea re
presentant vaa eea bleek, koniaklgk-kerke-
lgk goedgekeurd liberalisme, ea ik achtte het
vooral stigdig met het recht van de meerder
heid der Tweede Ktmer, dat haar aangewezen
leider weid gepasseerd. Naar mga oordeel
had de heer Tak tot samenstelliag van eea
Kabinet moeten zga geroepea, ea ik was ook
vaa oordeel, dat ware hem die samenstelling
opgedragen bg mg niet had kuaaea voorbij
gaan. Of dit al daa aiet met mgae wensohea
strookte, kaa ik in het midden latei. Nu
evenwel me Tak zelf in een ministecie-Tien-
hoven plaats aam, bad ik aiet* te pretea-
deeren. Ik heb dit eea en ander den dag
zelf der formatie gezegd aaa de heerea Tak
ea Smidt, die mg er mede ia kennis kwamen
stellea".
«Uw positie werd er in de Kamer zeker
aiet aangenamer door!"
Integendeel, deze werd door het optreden
vaa dom heer Tak ia bet ministerie-V. Tien-
hoven aangenamer dan ooit. Ik kreeg tamelgk
onbetwist de leiding van'de groote meerder
heid der liberalen in bande», en heb nimmer
zooveel invloed gehad als in die jaren. Aa»
de voorstellen der regeetiag kwam die invloed
doorgaand ten goede, waarvan JPiersoa's wette»
getuigen. Evenwel bad mg juist de for
matie van het kabinet Tienhoven-Tak doe»
zien, dat als ik ooit mgn onteigeningsontwerp,
mgn denkbeelden over het huwelgksreoht, de
tegenover Bergansius verdedigde militaire
organisatie en zoovele andere van minder be
lang, ia het Staatsblad wilde zien, ik na
leiding der liberale paitg in de Kamer
te hebben verkregen niet zou mogen toe
laten dat zioh die partg andeimaal door het
koninklgk welgevallen een leider lietootrry-
eeren, ea dat ik zou moeten zorgen, dat het
voorval Tieahovea-Tak zich aiet herhaalde.
Werd ik de erkende leider der liberale partg,
daa zou het aoodzak6lgk gevolg zga, dat ik
nadat eventueel de kieswet-Tak zou zg»
tot stand gekomen, ea als de liberalen da»
de meerderheid verkiegea premier zou
ten worden en dit dus ook zou moeten
willen
«De loop van zaken heeft echtereen geheel
andere weadiig genomes," zeide ik.
«Juist. Wie had in 1891 kuanen deakea,
stelling ea bewonderden bet schilderachtige
der nauwe steegjes, wier smerigheid wg ia-
tussohea zeer laakten. Eea echte April-regea
bui overviel ons toea wg de trappen naar de
Aaauasiatata kerk beklommen. De groote
regendroppels die op de gigse straatsteeaes
■patten, deden ons sohieigk de vluoht nemen
onder een portiek.
Beneden, op het driehoekige pleia, werd3»
in alleigl parapluies opgestoken, roode en
blauwe, gele, bruine, groene parapluies, alle
maal sohelle kleuren, aiet zoo als oaze saaie
donkere regenschermen ia Eagelaad zoo-
dat ia eea oog weak het heele pleia her
schapen was ia eea vroolgk boat bewege'Jjk
tafereel. Er volgde eea oogeablik vaa stilte,
terwgl de oude cicerone ons gezelsohap telde.
Ja, wg waren er allea, op eea aa.
«Waar is juffrouw Mehitabel?" vroeg
iemand.
«Hier bea ik", klonk het antwoord vaa
buiten de portiek, «maar ik kom aiet
binnen, dank uik bigt hier*"
«Ia dea regen?"
«Ik heb eea parapluie."
«Maar gg zult zoo moe wórden vaa h-t
wachten."
«Dank u, ik heb een veldstoeltje."
Er ontstond eenige verbazing toen joff ouw
Mehitabel een klein veldstoeltje ontvouwde,
giag zitten en daarop met nog grooter va«t-
beradesheid haar groote zwarte parapluie
opzette.
Aurelia bloosde als een sohoolmei'ji en
giag naar haar zuster toe, om opgedemp'ea,
toon met haar te sprekea.
Waar ik stond was het oamogelgk niet de
dat van het ministerie-Tieahovea eea ook
naar mga overtuiging met de grondwet strgdig
ontwerp zou uitgaan?
«Dat dit ministerie zioh geheel ia de arme»
zou werpen vaa de voorstanders van alle-
inaaakiesrecht Wie hzd toen voorzien, dat de
destgds algemeea voor de juiste ea au door
mg gevolgde methode vaa hot ameademeat-
d. Feit* e.s. vaa 1887 inderdaad de
eenige met de Grondwet strookeade door
mr Tak volstrekt oaaaaaemelgk sou wordea
verklaard
«De strgd over de kieswet stoorde al mg»
plannen ea vooruitziehtea. Ik heb me ten
slotte gehouden aaa mga overtuiging va»
jaren her, dat nooit het kiesrecht sou moeten
worden toegekend, waar aiet eea beaoheidea
mate vaa welstand is, ea dat armoede en
kiesrecht vereeaigd vergif zga voor den
Staat, la mga strgd tegen Tak's ontwerpen
deed ik eenvoudig mga pliehtEgoïstische
bedoelingen waren daarbg aiet ia het spel.
Ik kwam daardoor ia onmin met de meesten,
op wier stem ik bg mgn toekomstplannen
rekende. Bovendien voorzag ik kameront
binding en daardoor het verlies vaa den
kamerzetel, waarop ik prge stelde. Over de
tot alleman skiesrecht neigende gezindheid
vaa de meerderheid der toenmalige Groaiag-
■che kiezers kon ik mg geen illusiëa makea
ea vriend ea vgand markten mg er om strgd
opmerkzaam op. Over dea lateien loop vaa
zaken heb ik mg in geen enkel opricht te
beklagen. Maar wie meeat, dat die toea door
mg voorzien wérd, sou mg eea profetisehen
blik moeten toekennen. Demogelijkheid daar
van lag voor de hand, maar mga kanten op
de rol, die mg is toebedeeld watea zoo latte',
dat geen verstandig measoh daarom een han
deling zou doea, die hem overigen* tóó veel
kostte. Mga ministerie ia eea onvoorsien
hors d'oeuvre ia mga politieke loopbaan, ik
heb er ia mga richtiag vaa gemaakt, wat ik
kon, maar toea de laatste baad aaa de kies
wet was gelegd, hernam ik vaa zelf mga
oude politieke stelling, ea deed ik mga best
de oude politieke groepeeriag te herstellen.
Ik heb nooit aan de groepeeriag bg de kamer
ontbinding van 1894 eenig duurzaam karakter
toegekend".
Thans eohter", zeide ik, «rullen de libe
ralen wel inzien, dat tweespalt op den on
dergang van de partg uitloopt. De handen
dienen au ineengeslagen te worden ter be
reiking vaa het gemeeasobappeigk doel: bet
regeerea ia liberalen getst!
«Ja, dat geloof ik ook. Wg hebben au
weder de groote liberale partg terug. Zg
heeft een moeielgkea tgd achter dea rug.
De onderlinge strgd over teohaische details
want ook de wederpartg beweerde op dea
bodem der grondwet te staan ea eiichea r aa
welstand te stellen dreigde op onderga» g
van den invloed uit te locpea. In zekeren
zin droeg dit het karakter van eea self-moor-
deaaars proces.
Gelukkig is het tot zoover aiet gekomen.
Wg hebben au weder eea centre gauche
waarop de regeeriag bg haar voorstellen zal
volgende samenspraak te hoorea
«Voor desen eeaea keer, Mabitabel, voor
desea keer. Alleen mzar om eens rond te
tien."
«Neea, Relia, gg weet hoe ik er over
deak. Vraag het mg aiet."
- «Maar er is tooh geen kwaad ia road-
kgkea."
«Voor u aiet, maar voor mg wel."
«Hebt gg er aiet tegen dat rk ga
«Wel neea, gg kunt doea wat gg wilt.
De measehea zga verschillend. G» au maar."
«Ea u hier alleen latea. O! Mi hitabel!"
sprak zg met tranen ia de oogen.
Eakelen vaa het gezelsohap, het waohtea
moede, gingen aazr biaaea.
>G» mee, gg ziet dat gg iedereen laat
wachten."
Maw Aurelia aarzelde aog.
«Ik geloof dat ia liever niets zie, daa u
hier alleen te latea."
«Nonsens, waarom zoudt gg het aiet
ziea. De reisboeken seggea dat het daar
biaaea prachtig mooi is. Dat mag ook wel
om dea vervallen indruk vaa buiten goed te
m»kea. Bovendien", ea dit bleek eea af
doend argument, «weet gg wel dat de consul
te Marseille gezegd heeft, dat gg het moest
gaaa zien, als gg hier kwaamtea die moet
het weten. Wees au aiet kiaderaohtig ea
ga naar binnen."
Na deze vermaning volgde Aurelia oas
schoorvoetend in de kerk, maar haar gelaat
was bedrukt ea ik betwgfel of ze dea eersten
tgd iets genoot vaa hetgeen zg zag. Hare
gedachten waren blgkbaar bg hare zuster ea
telkena wierp zg een treurigen blik aobter
moeten steunen ea eea extréme gauchedie
de voorhoede vormt, ea die baar ideale» ea
plaaaen moet doea rgpen gelgk ik tientallen
jaren heb gedaan.
«Als de regeeriag au maar niet weder de
kracht van het centre gauche miskent,
doch hier aou ik komen op eea terrei», dat
gg begrgpen anlt, dat ik aiet kaa betrede»."
OOITaiDlE.
Dr Treub, directeur vaa 's Lands Planten
tuin te Buitenzorg, wgit ia het Bat. N. Blad
eea waardeeread artikel aaa de aagedaohteais
vaa oasen voormaligen stadgenoot professor
P. C. Plagge, hoogleeraar aaa de universiteit
te Groaiagea.
De vaoature ia het hooggerechtshof, ont
staan door het overhaast vertrek naar Europa
ran dea raadsheer mr C. Rasch, zal wordea ver
vuld door 's hof* tegenwoordige* gr.ffier, den
heer mr W. C. van Beathem Jattiag.
Ia de Java Bode leest mea
«Bg de talrgke exoursiës, verleden ea dit jaar
ia het balaag der paoiffoatie op Atjeh aoodig,
kuaaea aiet alleen iafaaterie-tflioiere*, maar
ook die vaa al de nadere wipens ea diensten
ieder oogeablik geroepen worden om diensten
buiten de veilige kriagea te verrichten. Met
het oog daarop is het dea autoriteiten ge
raden voorgekomen om aaa de tffioiere», die
naar Atjeh wordea overgeplaatst, zooveel
tnogelgk te weigeren hunne echtgeaootea der
waarts mede te nemen omdat het telkens
afsoheid aemea bg het kleinste uitstapje aeer
ongunstig werkt op de opgewektheid der
heerea. Zoo is aaa dea kapitein der genie
Tielenius Krrythcff thans geweigerd zioh door
sgae eohtgenoote naar Atjeh te doea verge
zellen."
Ia de Loc. vaa 1 Juli leest mea
Het weekrapport omtrent de cholera ia de
afdeeliag Semaraag, afgesloten op 27 Jani,
geeft de volgende cgfers: 143 doodei, 55
herstelden, 71 ziek ver bleien.
Ter hoofdplaats Semaraag wordt het aantal
doodem opgegeven als 4, benevens 1 die nog
ziek is.
Het blad meldt vaa 3 Juli
Ia de jongste viei-aa-twiatig urea zga geen
oholeralgders in het stadsverband gebracht;
de eenige lgder aaa die ziekte, die neg ia de
inrichting verpleegd wordt, is aan de betere
hand.
Ter hoofdplaats Semaraag aga heden geen
gevallen der aiekte bekend geworden.
Sedert het uitbreken der aiekte zga ia de
afdeeliag Demak aangetast 2290 personen, ia
254 dessa'soverleden 1169, hersteld 134, nog
siek gebleven 987.
Volgens het Soer. Eandelsbl. bestaan to
Batavia tien bg de politie bekende of ver
dachte kongsies, die vaa uit Singapore naar
Java opium importoeren.
In eea van die kongsies is deelgenoot eea
ambtenaar tot tegenging vaa dea opiumsluik-
a'oh.
De Anauaaiatn is vaa binnen ai at bepaald
mooi. Zg is, niettegenstaande hare fraaie
ichildergen, eea voorbeeld vaa wat mei,
zonder smaak, met groote kosten bereiken
kaa; maar voor eea ongeoefend oog ia al
die pracht vfut ornamenten ea verguldsel
toch altgd indrukwekkend.
Vaa lieverlede helderde het gelaat van
juffrouw Aurelia daa ook op, bg het ziea van
al die weelde ea die sobittereade kleuren*
Zg keek laags die massieve, rood marmeren
suilea, met kiaderlga ontzag naar hst gt-
Bchilderde, vergulde gewelf.
«Boa mooi! hoe mooi!" hoorde ik haar
mompelen. «Ik heb aog nooit zoo iets ge
zien. Als Mehitabel dit tooh ook maar ziea
koa." Doch toea wg het oostelgk einde vaa
de kerk bereikten, waar de groote koepel
verrgst boven bet blinkend goud van het
hoogaltaar, keade hare verrukking geen
grenzen. De regen zoheen opgehouden te
hebben, Want eea aoaaestraal viel eensklaps
door de bovenramen vaa dea koepel ea ver-
liobtte het gesobilderde plafond, waar lachende
engeltjes ea heiligen tussohe* wolken zweef
den, ea daardoor een rooskleurig», bovea-
«ardichem tint kregen.
Aurelia stoad als batooverd. Iemand raakte
saoht haren arm aaa.
«Komt gg aiet mee? Wg gaan naar de
saoristy." Zg schudde het hoofd ea verroerde
zioh aiet ea wg lieten haar alieea, omhoog
kgkend naar de engelen.
Toea wg aa eea poos terug keerden, stoad
ze neg op dezelfde plek ea er lag eea htfa-
Vgke glimlach op haar gelaat, alsof sg iader-