HliiWle Goni
6 FEUILLETON.
BIJVOEGSEL
VAN D»
TA»
Maandag 4 Januari 1897, no. 2.
Middelburg 1 Januari.
Een eigenaardig kijkje
leverde het door ons gegeven verslag van het
oongres, mek de Kerstdagen door den Socia
listenbond gehouden. Zooals onze lezers weten,
is dit de vereeniging van de revolutionnaire
socialisten, met Domela Nienwenhuis en
Gornelissen aan het hoofd, terwjjl het parle
mentaire, het gematigde deel der partg ge
vormd wordt door de Sociaal-democratische
arbeiderspartij in Nederlandmet haar orgaan
De Sociaal-democraat, waarvan de heer mr
P. J. Troelstra de leiding heeft.
Hoe men aan die zjjde denkt over de be
sprekingen en besluiten van dat oongres, bljjkt
wel uit het jongste nommer van genoemd blad,
waarin C., onder het opschrift Vrijheid of
Wanordeeenige opmerkingen daarover
maakt.
Wjj halen daaruit een en ander aan, omdat
hierbij een kwestie behandeld wordt, die ook
in onze omgeving de aandacht van eenigen
bezig houdt en aanleiding geeft tot verschil
van meening.
C. verklaart dat de Socialistenbond hard
aohteruitgaat, maar dat men dit feit op het
congres met den sluier der geheimzinnigheid
bedekte.
Waar zoo sohrjjft hjj men nauwelijks
een jaar geleden nog telkens hooren kon,
welk een onb steekenende partjj de Sociaal-
Democratische Arbeiderspartij in Nederland
(de partjj van mr Troelstra) tooh wel was
waar op het Londensche congres nog opge
sneden werd over den grrrooten socialisten-
bond, daar heette het nu reeds met stille
berustingde bond zal nooit een groot le
dental bezitten. Natuurljjk zal aan die pu
blieke berusting heel wat inwendig geklaag
zijn voorafgegaan.
Welke afmetingen eobter de achteruitgang
heeft aangenomen, dat werd in de openbare
vergadering niet gezegd. Hoeveel afdeelingen
er zjju, hoeveel leden, hoe het met de fiaan-
oiën staat, hoeveel abonnees Recht voor Allen
en de andere partjj bladen hebben, hoe groot
de tekorten dier bladen zjjn, van dit alles
kwam men niets te weten.
Vraagstukken als die over het al dan niet ge
bruiken van zegeltjes, over het uitgeven van
brochures, over het zenden van propagandisten
enz., interesseeren onze lezers natuurljjk niet.
WJj kunnen met eenige indrukken omtrent
het congres volstaan.
In 't algemeen openbaarde zich een zucht,
geljjk wg reeds aanduidden, om zoo weinig
mogeljjk van de inwendige zwakheid van den
bond te doen bljjken, en een streven om zoo
mogeljjk bjjeen te houden, wat er nog over
bleef. Daarom wierp men dan ook Van der
Veer niet uit, hoewel deze zich beslist tegen
alle geweld verklaarde en de vervorming der
maatechappg enkel door het kweeben van
broederliefde hoopte te bereiken, terwjjl tooh
het uitsluitend geloof in de gewelddadige
revolutie het kernpunt is der taktiek van den
socialistenbond. Het werd zelfs tamel jjk weer
zinwekkend, toen Van der Veer de zoo vol
komen antisocialistische (immers anti-mate
rialistische) stelling verkondigde, dat men een
voorbeeld moest geven, door thans reeds kom-
mnnistisch te gaan samenleven. Nienwenhuis
noch Cornelissen, die tooh beiden beter weten,
zeiden op deze uiting een woord, zoodat ten
slotte waarachtig Hermans moest vertellen, dat
in de tegenwoordige maatschappij van zulk
ideaal samenleven geen sprake kon zjjn.
Een ander uitvloeisel van de zucht, om toch
vooral nu de mannetjes bjj elkaar te houden,
moet men zien in de levendige sympathie, die
het voorstel Groningen ondervond, om den
hoofdredacteur van het partjj-orgaan gelegen
BEROEMD
HTOVELLG
VAN HEDWIG VON MOLTKE.
Uit het Duitsch.
Sedert eenige weken was ik weer alleen
maar niet verlatende liefste brieven
van mjjn verloofde troostten mg heerljjk
in mjjn eenzaamheid. Ik droeg ze bjj mg,
kende ze van buiten en was zelfs zoo onver
standig van telkens weer het papier te kussen
waarop zjjn hand gerust had. Oik was zoo
verliefd, als een jong meisje; naast de groote,
heilige liefde had zich ook een gevoel van
dweep erg van mg meester gemaakt en die
beiden verdroegen zich heel goed samen.
Mjjn oude gravin vermoedde niets van mjjn
betrekking tot haren bloedverwant en dat was
ook beter; zjj was goed en vriendeljjk, maar
zjj had teere punten in haar leven, die ik
ontzag, om geen deur te openen voor de
zwakheden harer mensoheljjke natuur.
Op zakeren dag zat ik in het schemeruur op
mjjn harde canapé en keek droomerig naar de
daken der naburige huizen. De mussohen
tikten zacht tegen het venster, het werd winter
en zjj vonden buiten geen voedsel meermaar
ik 3 liet hen pikken en hameren en kon mjj
niet losrakken van de draden, die zich over
heid te geven de zittingen van den Centralen
Raad bjj te wonen. Was het andersom ge
weest, had men aan den Centralen Raad ge
legenheid gegeven Nienwenhuis tot zjjne zit
tingen uit te noodigen, dan had Van der Veer
geen recht'gehad van een «geesteljjken advi
seur" te spreken nu had hjj daartoe volko
men recht. Dat zag men wel in, maar men
weet zeer goed, dat Nienwenhuis de partjj is
en dat elk meeningsversohil tussohen hem en
den Centralen Raad noodlottig kan worden, en
daarom nam men het voorstel maar aan.
Ook bjj de behandeling der taktiekkwestie
was het hoofddoel, den bond niet te doen
verminderen in ledental. Zoo duideljjk kwam
dit thans aan den dag, dat Luitjes en Goltof
het zelfs openljjk uitspraken. Het was een
belangwekkend tafereelColtof de betrekke-
ljjke eerljjkheid representeerende tegenover
Cornelissen. Betrekkeljjke eerljjkheid altjjd,
want ook Goltof durfde het standpunt van
Luitjes nog niet aan, die de onbetwistbare
stelling verdedigde, dat een anti-parlementaire
bond geen parlementaire leden moet hebben.
Coltof wilde bond en afdeelingen anti-parle
mentair hebben, maar de leden vrjj laten, een
verhouding, die Luitjes terecht ridikuliseerde
door op de mogeljjkheid te wjjzen, dat de
leden van zulk een anti-parlementaire afdee-
ling nu gezamenljjk een kiesvereeniging
konden oprichten en dan den eenen dag in
hun afdeelingsvergadering anti-parlementair
en den anderen dag in hun kiesvereeniging
parlementair moesten zjjn.
Cornelissen verdedigde het anti-parlementair-
zjjn van den Bond, maar het vrjjlaten van leden
en afdeelingen. Men zou op die manier heele
provincies kunnen hebben, met alleen parlemen
taire afdeelingen van den anti-parlementairen
Bond. Een pracht van een toestand 1 Bjj zjjn
verdediging van dit vermakeljjke voorstel over
trof Cornelissen zich zelf. Hjj kronkelde en
wrong zioh dat het een lust was en gaf onder-
de-hand njjdige trappen naar den kant van
Coltof en giftige stooten naar den kant van
Luitjes. Het toppunt was, toen Coltof en Cor
nelissen elkander voor akrobaten gingen uit
maken. Nieuwenhuis moest er tusschen komen
om de ruzie te doen bedaren. Ten slotte werd,
zooals bekend, de volgende motie aangenomen
«Het congres van den socialistenbond verga
derd in Constantia op 26 December 1896, zich
stellende op het anti-parlementair standpunt,
verklaart dat het noch dezen bond, noch de
afdeelingen geoorloofd is mede te doen aan
verkiezingen, verklaart verder, dat de leden
van den socialistenbond individueel de vrjjheid
wordt gelaten, hetzjj om persoonlijk gebruik
te maken van het kiesbiljet, hetzjj ook om in
kiesvereenigingen voor de verkiezing van be
paalde candidaten propaganda te maken of
wel om zich zeiven candidaat to stellen."
De dwaasheid van het nu ingenomen stand
punt zal men inzien, als men bedenkt, dat de
korte inhoud der motie, wat de leden betreft,
deze is:
Het oongres, zich stellende op anti-parlemen
tair standpunt, verklaart dat den leden van den
bond de vrjjheid wordt gelaten, aan de parle
mentair© akti© mee te doen.
En dan zeide de voorzitter nog wel, toen hjj
het congres sloot, dat nu niemand meer zou
kunnen zeggen, dat de socialistenbond op een
tweeslachtig standpunt staat of een water-en-
melk-vereeniging is. Wel komaan, als de in
deze motie belichaamde taktiek niet twee
slachtig is, wat is dan wel tweeslachtig
Dit alles nu geschiedde in naam van de
vrjjheid. Om der vrjjheidswille werd in den
aanvang op dit congres van afdeelings-afge-
vaardigden Luitjes toegelaten, hoewel hg door
geen afdeeling, evenmin door een geestver
wante vereeniging was afgevaardigd. Om der
vrjjheidswille wilde Cornelissen de afdeelingen
niet dwingen, maar slechts verzoeken, om
kontributie-zegeltjes te gebruiken. Om der
vrjjheidswille zeide Nieuwenhuis tot Van der
Veer dat het ongepast was te zeggen dat het
socialistisch beginsel door geweld besmet zou
worden en om der vrgheidswille antwoordde
Van der Veer Nieuwenhuis dat deze dan ook
niet moest zeggen, dat hjj (v. d. V.) ziek was,
als hjj ljjdeljjk verzet boven alles verkoos. Om
der vrgheidswille, zoo zeide Cornelissen, zou
den de leden van den Centralen Raad, alB
Nieuwenhuis iets wilde doordrjjven, preoies
andersom stemmen. Om der vrjjheidsliefde zou
Beigmejjer den Socialistenbond verlaten als
den Oceaan heen sponnen tot op mjjn zolder
kamertje.
Daar klonken eensklaps haastige voetstappen
op de trap en even daarna keek een rimpelig
gelaat om de deur, mjj toeroepende«Gauw
f rnw, zg sterft".
«Wie, de witte poes
>Neen, neen, de oude gravin, zooals zjj
zeggen".
Versohrikt sprong ik op. «Gravin Flatland
op sterven
Zonder een woord te spreken, zocht ik mjjn
goed bjjeen en sloeg mjjn mantel om, terwjjl
ik de oude vrouw op de trap volgde. In een
kwartier hadden wg het oude huisje bereikt,
de klimop hing nog slapper dan toen ik het
de eerste maal betrad en alles in den omtrek
was even stil en somber. Stil waB het ook in
het vertrek, met het praohtige praalbed, en
verwelkt, verdord, voor eeuwig heengegaan,
lag mjjne oude vriendin, met een vreedzamen
trek op het gelaat, op de satjjnen kussens.
Een zachte dood was haar deel geweest en
had haar voor goed bevrjjd van alle leed en
bitterheid dezer wereld. Vreugde en geluk
had die niet meer voor haar. Vreugde had
zjj volop genoten toen ze jong en schoon
waszjj had die genoten tot zjj er overver
zadigd van was en toen de ouderdom kwam,
waren geloof, hoop en liefde verdwenen. Oreral
asoh, waarheen zjj den blik wendde, niets
dan asoh
geen lid meer aan de verkiezingen mocht
deelnemen. En om der vrgheidswille stond men
dan ook de parlementaire leden toe, in den
anti-parlementairen bond te big ven.
Natuurljjk is dit alles maar gekheid en
maakt men zich maar wjjs, dat de vrijheids
liefde al dezen nonsens zou dekken. Men
verwart eenvoudig vrjjheid met wanorde, zie
daar de heele kwestie.
Tot zoover C. in De Sociaaldemocraat.
Zjjne opmerkingen geven weêr de gedach
ten die ook bjj ons opkwamen, toen wjj het
verslag van het oongres lazen, maar wjj
meenden dat het goed was ze van die zgde
eens te laten hooren.
De houding van het congres tegenover den
heer Van der Veer is onzen lezers bekend,
evenals de mededeeling, dat zjjn ljjdeljjk ver
zet tegen zjjn plichten als sohutter aanleiding
heeft gegeven tot tweespalt in eigen krisg.
Daaromtrent weet een der Hollandsche bladen
mee te deelen, dat de afdeeling Vlissingen
van den Socialistenbond een motie aannam,
waarin zjj als haar gevoelen uitsprak dat het
propageeren voor »ljjdelj}k verzet", als door
Tolstoï is geschreven, niet met de revolution
naire taktiek overeenkomt. Middelburg
nam eohter een motie aan, waarin werd uit
gesproken dat zulks wel met de taktiek over
eenkomt.
Hoe wjj over de kwestie denken, hebben wjj
meermalen doen bljjken; in onze oogen is het
sop de kool niet waard.
Maar tooh trof ons het nu geopenbaarde
verschil tusschen den man, die ljjdeljjk verzet
predikt, en het meerendeel van zjjne partjj-
genooten.
Dit kalm verzet is al vast een stap in de
goede richting.
Zoo langzamerhand komt iemand, die dit
voorstaat, allicht tot de overtuiging, dat men
beginnen moet met de wetten te gehoorzamen,
om dan langs geleideljjken weg te traohten
verbetering te krjjgen.
In elk geval is het op het CongreB voorge
vallene voor ons een bewjjs te meer, dat men
geen aanhanger of volgeling van Domela
Nieuwenhuis kan zgn en ljjdeljjk verzet pre
diken dat hg, die beide wil combineeren,
eene onhoudbare positie inneemt, en ten slotte
huiverig moet worden voor de vroeger door
hem zeiven verkondigde stellingen.
Dat eigen volgelingen ten slotte zoo iemand
afvallen, is licht begrjjpeljjkmen oogst wat
men zelf gezaaid heeft, toen men vroeger, te
soherpe woorden bezigde, waardoor de volge
lingen op een dwaalspoor werden gebracht.
Het Vod. wjjst er in zgn jaar-overzicht op
dat in ons land een groot gevaar dreigt van
herleving van het protectionisme. Voor de
protectionistische denkbeelden is nu eenmaal
met de katholieke partjj bjj na de gansche
antirevolutionaire gewonnen en ook in de
kringen van hen, die bescherming van de eco
nomisch zwakken in hun vaandel schrjjven,
maakt de schoonscbjjnende leer, dat invoer
rechten zulk een bescherming beoogen, maar
al te veel opgang. Tegen deze drogreden te
waarschuwen zal, zegt het blad terecht, meer
en meer de plicht der vrjjzinnigen worden, wat
niet beter zal kunnen geschieden dan door er
steeds meer nadruk op te leggen en sleede
met meer klem te betoogen, dat protectionisme
is «bevoorrechting van het kapitaal". Hand
aan hand daarmee zal moeten gaan het be
toog, dat een politiek van sociale hervormin
gen niet leiden mag noch principieel leiden
moet tot zulk protectionisme.
Door den heer J. Bosch Bruist te Nieuw-
leusen is aan de Eerste kamer een adres ver
zonden, waarin hg, naar aanleiding van de
door de Tweede kamer aangenomen suiker-
wet, verklaart, dat de bjj die wet gevolgde
premie-regeling: a niet rechtvaardig is b a iet
beantwoordt aan het doel, waarmee zjj is ge
maakt c niet kan geacht worden tot de
competentie dezer kamer te behooren.
Zgn gevoelen rust op de volgende gronden
I. Omdat het ontwerp is een eenzjjdige
bescherming van een enkelen tak van industrie.
II. Omdat de premiën, die aan de suiker
fabrikanten worden geschonken en bestemd
zgn om den landbouw in zgn kwjjnenden
toestand te hulp te komen, dat niet zullen doen.
III. Omdat de Tweede kamer met het oog
Meewarig keek ik naar de levenlooze ge
stalte, vouwde hare magere handen ineen
streek het wi'te haar glad en legde het ljjk
rechtuit op de zjjden dekens; daar bjj viel er
een papier uit de plooien van haar japonik
raapte het op en zag dat het aan mjj ge
adresseerd was lk vluchtte met die boodschap
der overledene in de andere kamer en las bjj
het lamplicht wat zjj behelsde.
«KiFe Hochberg," begon het met potlood
geschreven briefje, «alles wat ik bezit is voor
u. Ik voel mjj doodmoede. Als ik dood ben
deel het dan mede aan mjjn broeder, den
Staatsraad Wenzelman; bjj mjjn leven heeft
bjj zioh niet om mjj bekommerd maar bjj
mjjn dood moet hg mjj de eer be wjj zen die
mjj toekomt. Den grooten ring, dien ik aan
mjjn rechtermiddelvinger draag, den trouwring,
moet gjj aan graaf Axel Flatland geven; hjj
noemde mg wel is waar nooit moeder en ik
verfjeide hem, omdat mjjn dierbare graaf
hem zoo lief had, meer dan mjj maar
kort voor den dood gaan 's menschen oogen
open en ik weet dat hjj goed is en hart had voor
een oude, afgematte vrouw, en niet voor
de verleidelijke, mooie meisjes, die mjjn
ktappe graaf bjj dozjjnen in huis haalde
tot mjjn ergernis.
Ach Kate, vaarwel 1 sterven is beter dan
oud worden 1 leven is alleen jong zgn J"
Ik stak het briefje in mjjn zak, wierp nog
een droeven blik op het oude, koude, verbit
op de nieuwe kiezers niet geacht kan worden
voor aoht jaren de bescherming der suiker
fabrikanten te mogen verlengen.
Om al die redenen verzoekt adressant den
leden der Eerste kamer de suikerwet te willen
verwerpen.
Bjj kon. besluit:
is L. C. G. Y erhulst, commies ter provin
ciale griffie van Zuid-Holland, benoemd tot
ridder in de orde van Oranje-Nassau
is de eerste klerk bjj het depart, van marine
J. J. Mulder, benoemd tot adjunot-commies
bjj dat depart.;
is aan den adjunot-oommies bjj het depart,
van oorlog W. F. Huyzer, op zgn verzoek, in
verband met zjjne benoeming tot commies bjj
den pensioenraad voor burgerljjke ambtenaren,
een eervol ontslag verleend uit zjjne betrek
king van adjunct-commies bjj gemeld depart,
en benoemd tot adjunot-commies bjj het depart,
van oorlog, de eerste-klerk bjj dat depart. J.
B. Bekkers.
In de St. Ct. van heden is opgenomen de
wet van 29 Deo., houdende nadere bepalingen
omtrent den acojjns op de suiker.
Veiligheidswet,.
Bjj koninkljjk besluit van 7 Deoember jl.
(Stbl. 215), opgenomen in de Staatscourant
van 1/2 Jan., is op de voordracht van den
minister van waterstaat vastgesteld een alge-
meene maatregel van bestuur, als bedoeld bjj
art. 6 en 7 der Veiligheidswet.
Dit besluit omschrjjft:
lo. de eisohen, waaraan de fabrieken en
werkplaatsen ingevolge art. 6 der Veiligheids
wet moeten voldoen, met betrekking tot a. de
vrjje lnobtruimte voor eiken arbeider in verband
met de hoogte van de werklokalen, b. de
luohtverversching, c. de verlichting, d. het
voorkomen van brand en van ongevallen bjj
brand, e. de kleedkamers en schaftlokalen, f.
de privaten;
2o. de verplichtingen, waaraan hoofden of
bestuurders van fabrieken en werkplaatsen
ingevolge art. 7 der Veiligheidswet moeten
voldoen, als: a. het bevorderen van zindelijk
heid, b. het bevorderen van een drageljjke
temperatuur, c. het verwjj deren van schade
lijke dampen, gassen en stof, d. het voorko
men van ongevallen door werktuigen, werk-
tuigdeelen, drijfwerken, gereedschappen of
eleotrische geleidingen, door vallende voor
werpen kokende of bjjtende vloeistoffen,
gloeiende of gesmolten metalen, of door ont
plofbare stoffen, e. den duur van het verblij
ven in ruimten waar het onvermjjdeljjk is,
dat hooge of lage temperaturen, schadelijke
dampen, gassen of stof voorkomen, f. het ver
strekken van goed drinkbaar water.
Dit besluit treedt in werking een jaar na
31 Dec. 1896, den dag zjjaer afkondiging.
Verschillende Berichten.
Vrjjdag middag te 1 uur gaven onze
koninginnen in de kleine danszaal van het
paleis Nieuwjaarsreceptie voor de dames der
Koningin; de groot-officieren; de heeren van
het dienstdoende civiele en militaire Huis;
de leden van de Hof-commissieden Hofprediker
en den ljjfarts van HH. MM.
Bjj deze gelegenheid was de regentes gekleed
in grjjze zgde en droeg de Koningin een licht
blauw kleed met bloemen gegarneerd.
Bjj de familie te Ngmegen is een tegee-
ringstelegcam ontvangen, meldende, dat de
le-luit. Korfmacher te Lam Ti op Atjeh door
een inlandsch fuselier verraderljjk is doodge
schoten.
M9t het stoomschip Prinses Sophie arri
veerden Oudejaarsdag te Amsterdam 86 OoBt-
Indisohe militairen, onder welke 10 onder
officieren en 14 gewonden uit de laatste krjjgs-
bedrjjven uit Atjeh.
Gedurende de reis overleden drie militairen,
waarvan éen aan cholera.
De muziek van het 7e regiment was tegen
woordig, om den terugkeerenden krjjgers een
welkom toe te roepen.
De gewonden zien er goed uit, al moesten
sommigen hun arm of been aan het vaderland
ten offer brengen.
Donderdag ochtend kwam den Nieuwen
Waterweg binnen het Ned. stoomschip Spaarn-
dam, zjjnde het 6000ite zeeschip, dat dit janr
naar Rotterdam opatoomde.
terde vrouwtje, beval haar in de hoede der
werkster aan en verliet haastig het kleine huisje.
In gedachten verzonken liep ik over de bla-
derlooze lanen door den Thiergarten. Dus
was de staatsraad Wenzelman de broeder mjj-
ner gravin en dus was zjj de tante van den
blonden Josef, de zuster zjjner moeder, van
die schoone, behaagzieke vrouw, met den
bloot9n hals en de schitterende oogen, die zoo
trotsch uit den gouden ljjst keken, en ook
reeds lang hun rol in en voor de wereld uit
gespeeld hadden.
Ik voelde een onwederstaanbaren lust, om
zuster Einde dit nieuwtje mee te deelen en
vloog door de eenzame paden naar haar ge
zellig huis. Een onbescheidenheid jegenB de
arme doode beging ik niet zg had mjj
immers opgedragen Wenzelman kennis te
geven van haren dood.
Zuster Einde lag in een sneeuwwit pluohe
negligé op een rustbank, haar blonde haar
golfde over de blauwe kussens. Zjj was om
uit te sohilderen.
Welk een contrast tussohen ons zusters!
Mjjn hoed stond scheef gewaaid op mjjn ver
ward donker haar; het flaweelen manteltje,
ook een aflsgger mjjner zusters, was verkleurd
door zon, regen en windmjjn zwarte rok
bevlekt door spatte», op vele maaltjjden
opgedaan in en woord ik zag er heel slordig
uit en was dus volstrekt niet verwonderd dat
mjjn zuster mjj toeriep: «Maar mjjn hemel,
Eene vroegere vermelding schjjnt eene ver
gissing in de telling geweest te zgn.
De Socitté Impériale d'Acclimatation te
Moskou afdeeling visohkunde zal van 1 tot 18
April 1897 in de ruime zalen van het clubge
bouw der jagers een visscherjj-tentoonstelling
houden met wedstrjjd.
Deelneming, ook voor het buitenland, wordt
tot 20 Januari opengesteld. Men moet zich,
met vermelding van plaatsruimte, daarvoor
noodig, die gratis besohikbaar is, wenden tot
den gemachtigde in Nederland, den heer J.
A. op de Macks, te Yelp.
In de Woensdag te ïïtreoht gehouden
vergadering van de Vereeniging voor Paeda-
gogiék werden tot leden van het bestuur ge
kozen de heeren De Groot te Utreoht en
Kollewjjn te Amersfoort. De volgende verga
dering wordt weder te Utrecht gehouden.
Ingeleid werddoor den heer Zernike de
vraag, of zedekunde onder de studievakken
van den onderwjjzer opgenomen dient te
worden, en door den heer Swart het beginsel
van den arbeid bjj het onderwjjs.
Voor de kamervacature-Maokay in het
district Hilversum wordt van liberale zjj de
genoemd de heer A. N. J. Fabius, kapitein
der artillerie te Amsterdam.
Een zeldzaamheid Den aandeel
houders in het waarborgfonds der Nationale
Bakker jj-Tentoonstelling te Dordreoht, die kort
na de sluiting de storting terug ontvingen, is
bovendien nog zestig procent uitgekeerd.
De commissie voor de werkverschaffing
te Amsterdam heeft thans f 25,860 ontvangen.
De omnibus-maatschappjj aldaar vervoerde
in 1896, 20,577,751 passagiers, tegen 20,549,065
in het vorige jaar.
Te Arnhem is Woensdag avond een ge-
emplojjeerde ten kantore van den ontvanger
der registratie aldaar gearresteerd, beschul
digd van verduistering van een groot bedrag,
men zegt ruim f 23.000. Naar men vermoedt
zal de vorige ontvanger, die kort geleden voor
zgn ambt bedankte, aansprakelijk zgn.
Op meer kalme wjjze dan te Foohteloo
dreigde dezer dagen te lichtevoorde een
klompen-kwestie op de openbare soholen te
ontBtaan. Een aantal ouders beklaagden zich,
dat hun kinderen in deze boude hun klom
pen, wanneer zjj de school bezochten, moesten
uittrekken. Een der leden van den raad, die
in deze als tolk voor de ouders optrad, werd
door den burgemeester beloofd, dat hg den
hoofden der scholen zou verzoeken, den kin
deren het aanhouden der klompen in de school
toe te staan.
Maandag verwondde zioh een vrouw te
WaddingBveen met den duim aan eenspjjker;
't onbeteekenende wondje veroorzaakte bloed
vergiftiging, die reeds Woensdag den dood
tengevolge had. Op oudejaarsavond ging
het in een logement op het Zieken in Den
Haag zeer rumoerig toe en werd de hulp der
politie ingeroepen. Bjj haar komst had deze
echter uit een der bovenverdiepingen een
bombardement met flesschen en vaatwerk te
doorstaan, zoodat het perceel met geweld
moest ontruimd worden.
De man te Gemert, die verdacht wordt
zgn vrouw vermoord te hebben, stond in het
gansohe dorp bekend als iemand, die vrouw
en kinderen meermalen op ergerljjke wjjze
mishandelde. Ofschoon op het lichaam van de
verslagene verschillende verwondingen zgn
bevonden, bljjft de man op brutalen toon alle
schuld aan den dood zjjuer vrouw ontkennen.
Toch is hg zwaar geboeid naar de strafgevan
genis te R Der mond overgebraoht.
Te Noordwolde is een oude vrouw uit het
armhuis verbrand, doordat haar kleeren heb
ben vlam gevat boven de heeten stoof, waar
bjj na geen deksel meer op was. De oude vrouw,
die met haar in dezelfde kamer woonde, wa3
op dat oogenblik bjj de buren, zoodat men
het ongeluk eerst ontdekte, toen het leven reeds
was geweken. De ongelukkig omgekomen
vrouw was kindsch.
Op den Waterlandsohen djjk, tusschen
Nieuwendam en Buiksloot, is een 60-jarige
man, de veldwachter der gemeente Ransdorp,
bjj vergissing uit de een halte passeerende
tram gestapt, gevallen en overreden door een
andere tram die van tegenovergeBtelden kant
aankwam. De man, die een gezin nalaat,
bleef op de plaats dood.
Brutale dieven hebben hun slag geslagen
in de kapel van O. L. Y. in de Limburgsche
Kate, wat ziet gg er uit Gjj ljjkt wel een
verarmde knnstenmaakster
«Dank u wel, kindlief, hebt gjj wat
warms voor mjj, ik heb het koud
«Gebraden appelen, Kkte?"
«O neen, thee! Als je blieft een kopje
thee 1"
«Ik moet ook nog een kopje hebben,
schenk mjj eerst in, dan kunt gg de rest
krjjgen."
Ik schonk mjjn zuster een kopje in, uit
den rood koperen samovar, en er bleef *og
een half kopje voor mg over, dat ik g„ tig
opdronk, terwjjl ik op een laag stoeltje naaat
haar plaats nam.
Zjj begon weldra een gesprek, dat natuur
ljjk, zooals bjj alle verwende vrouwen, uit
sluitend over hare eigen aangelegenheden
liep, en.> daarbjj schitterden hare oogen en
maakte zjj levendige gebaren met hare schoone
handentoen ik een ander onderwerp aan
roerde begon zjj te gapen, voelde *ioh ver
moeid, vond dat het koud was in de kamer,
dat de bloemen niet meer riekten enz., maar
heel lang duurde dit niet toen ik de
overleden zuster van Wenzelman noemde, werd
zjj weer wakker en toen ik haar vertelde dat
gravin Flatland niemand anders was dan
Ulrike Wenzelman, begonnen hare oogen te
schitteren, zjj stond op en zag mjj vol span
ning aan.
«Zeg, wat heeft zjj nagelaten? Wjj zgn
