MIDDELRURGSCHE COURANT.
N°. 260.
1896
Dinsdag
3 November.
139° Jaargang.
D«m courant verschijnt d a g e 1 ij k smet uitsondering van Zon- en Feestdagen;
Prjjs, per kwartaal, aoowel voor Middelburg als voor alle plaatsen in Nederland fmsoop,p<3 2,-sii
Afzonder lp ke nummers kosten 5 cent.
Vhemometer.
Middelburg 2 Nov. 8 u. vm, 44 %t„ m. 12 u.
48 gr., av. 4 u. 46 gr. F. Vervr. tam. kr. w. en regen.
AdvertentiSn voor het eerstvolgend
nummer moeten dea middags vöor éèss
uur aan het bureau besorgd zga.
AdvertentiSn20 cent per regel. Geboorte- dood- en alle andere familieberichten en
Dankbetuigingen van 17 regels 1.50; elke regel meer 20 cent, Reclames 40 cent per regell
Groote letters naar de plaats die zij innemen.
AdvertentiSn bjj abonnement op voordeelige
voorwaarden. Prospectussen daarvan zjjn gratis
aan het bureau te bekomen.
Aisatca,
Te Ter neuzenM. db Jonge; te Rotterdam
Nijgh van Ditmab.
De gemeente-financiën.
IV.
Bedenkingen legen de voorgestelde
wijziging van liet belaMtiugstelsel.
Voor 2ooveel de nieuwe regeling der ge
meente-belastingen betreft, achten wij de
verder aanslag naar een gelijk percentage
eischt die, met andere woorden, progressieve
heffing verbiedt. Het voornaamste motief
daarvoor schijnt te zijn, dat dergelijke hef
fing de gegoede ingezetenen verjaagt. Immers,
de toelichting zegt: „De overdrijving van
het beginsel van progressie, buiten de matige
grenzen, welke bij aftrekking eenej gelijke
bij het ontwerp gedane voorstellen voor eenr.Jom voor allo aanslagen in acht genomen
deel gelukkig, voor een ander deel aller
ongelukkigst.
Een goeden greep achten wij het by v.,
de bevoegdheid te geven om buitengewone
opcenten op de grondbelasting te heffen,
alleen van hen, die niet in de gemeente
wonen. Evenwel rijst de vraag, of eene hef
fing van 30 opcenten op de belasting op
ongebouwde eigendommen hoog genoeg kan
worden geacht om den buitenlandschen
landbezitter voldoende in de
lasten te doen dragen. En eene tweede
vraag is deze, of deze heffing effect sorteeren
zal, zoolang het pachtcontract niet op wet
telijke wijze geregeld wordt. Zullen onze
landbouwers, tegen elkander opbiedende
zoodra een stuk land in pacht komt, niet
de opcenten betalen, die ten laste van den
landheer zouden moeten komen?
Opmerking verdient, dat ook hier weder
de omslachtige weg gekozen is. Ieder, die
een eigendom in de gemeente bezit, wordt
aangeslagen, maar voor hen, die in de ge
meente wonen, wordt het bedrag van de
door tu8schenkomst der rijksambtenaren te
heffen opcenten afgetrokken van den gemeen
telijken hoofdelijken omslag. Tot hoeveel
verrekeningen moet deze wijze van werken,
die bovendien het bedrag van den hoofde
lijken omslag op losse schroeven stelt, aan
leiding geven
En dan nogin den regel zaJ het getal
der in de gemeente wonende eigenaren wel
talrijker zijn dan dat der daar buiten woon
plaats hebbendenware het nu niet veel een
voudiger, alleen de laatsten in de buitenge
wone opcenten aan te slaan
Een tweeden goeden greep achten wij het
openen der mogelijkheid om forensen te be
lasten. Maar ook niet meer dan het beginsel
der voordracht kunnen wij goedkeuren. De
nitwerking er van iaat o. i. te wenschen over.
Zooals men weet, luidt tot nog toe de wet,
dat men voor verblijf in eene gemeente in
den hoofdelijken omslag voor zooveel twaalf
den in een dienstjaar betaalt, als dat v<
blijf maanden geduurd heeft. De Regeering
wil nu hem, die in eene gemeente een ge
meubeld huis of kantoor beschikbaar heeft,
die er meer dan 90 dagen verblijf houdt,
of die er meer dan 90 dagen voor zijn be
roep of bedrijf komt, wel doen aanslaan
maar voor niet meer dan vier maanden,
dus voor een derde der belasting. De
Regeering schijnt daarbij voornamelijk op
het oog gehad te hebben, te voorkomen, dat
iemand, die in eene gemeente een buiten
verblijf heeft, waar hij ook buiten de
zomermaanden wel eens komt, ook voor de
maanden, waarin hij dat doet, zon moeten
betalen. Op zichzelf is het goed gezien,
dit te beletten. Maar wordt nu door de
algemeenheid van den regel ook tegemoet
gekomen aan de bezwaren van de gemeenten
als bijv. Amsterdam, waar gedurende het
geheele jaar dag aan dag de kooplieden
komen, die hunne woningen in het Gooi
hebben, doch wier kantoren te Arasterdam
dag aan dag gebruikt worden en ten be
hoeve waarvan de gemeente het geheele
jaar door groote uitgaven moet doen? Wij
betwijfelen het.
En nu het voorstel der Regeering tegelijk
ten doel heeft den hoofdelijken omslag niet
alleen te heffen naar het inkomen, maar
ook naar de vertering, waarbij te letten ii
op den uiterlijken staat, zou er o. i. volstrekt
geen bezwaar tegen bestaan, aanslag der
forensen voor een geheel jaar toe te laten,
Goed achten wij ook de opheffing van het
verbod om opcenten op de personeele belat-
ting te heffen, zoolang niet een zeker bedrag
aan opcenten op de grondbelasting en aan
hoofdelijken omslag geheven wordt.
Maar verder kan onze ingenomenheid met
het regeeringsontwerp niet gaan.
Ernstig bezwaar hebben wij tegen de be
paling, die bij de berekening van hoofde
lijken omslag alleen aftrek van een bepaald
jpftfrfip voor levensonderhoud toestaat en
worden, heeft veel bijgedragen tot het bijeen
brengen van vermogenden in de weinige
gemeenten, waar de belastingen laag zijn of
althans geen jacht op de groote fortuinen
wordt gemaakt. De gemakkelijke en snelle
vervoermiddelen en andere oorzaken werkten
hiertoe mede, maar menigeen, die uit eene
plattelandsgemeente verhuisde, zon toch de
betrekkingen met de gemeente niet hebben
afgebroken, indien hij niet door overmatige
althans in zijn eigen oogen, onbillijke
belastingheffing ware verjaagd."
Wij hebben het meer hooren zeggen, dat
de hooge belasting de vermogenden verjaagt.
Maar is het waar? Is, om by onze omge
ving te blijven, Vierwegm afgebroken, omdat
daar te veel belasting betalen moest?
Is dit met Schoonenburghet geval geweest
Staat om die reden de Parel leeg Was
dit de grond, waarom Berkenbosch geen kooper
kon vinden, waarom de eigenaars van Over-
duin en van Duinvliet te vergeefs naar een
kooper uitzien
Wij weten immers'allen, dat die buiten
plaatsen lagen of liggen in gemeenten, waar
of weinig belasting geheven wordt.
Maar wie niet ziende blind en hoorende doof
weet dat de lust om buiten te wonen
niet meer bestaat in die mate als vroeger
dat hij, die met aardsche goederen gezegend
is, de mooie omstreken van Arnhem of Haar
lem of de genoegens der hoofd- of der hof
stad verkiest boven de vaak eentonige streek,
waar zijn wieg stouu, vi uo saaie eiu6„.m6
zijner geboorteplaats. Speelt ook niet de
opvoeding der kinderen eene zeer groote rol
bij de keuze der woonplaats
Wij zijn dan ook zoo vrij, te betwijfelen,
dat progressieve belasting alleen de meer-
vermogenden verjagen zon. En wij meenen
het bewijs daarvoor te hebben in de ge
meente Goes. Hoewel daar een zeer
sterke progressie bij den aanslag in den
hoofdelijken omslag wordt in acht genomen
(van een inkomen van f 8000 k f 10.000
betaalt men 6 k 7%)hoewel daar op de
en de hoogere burgerschool
het schoolgeld ook al progressief geheven
wordt, is die gemeente, die zoo herhaaldelijk
zware slagen kreeg (men denke aan de
opheffing der rechtbank, de verplaatsing
der meelfabriek enz.) dezelfde gebleven.
Geen enkel groot huis staat er leeg.
En juist uit die gemeente komt eene
stem, die tegen den ministeriëelen toeleg
waarschuwt. Met instemming nemen wij
volgende woorden uit een artikel der Goesche
Courant van 22 October jl. over
„Het is haast onbegrijpelijk, hoe in den
tegenwoordigen tijd, waarin het door en door
gezonde systeem van „heffing naar draag
kracht" als de eenig juiste basis is aange
nomen, de Regeering de toepassing daarvan
wil beletten en deze zaak niet als tot dus
verre aan de prudentie der gemeentebesturen
overlaat, die het best over de al of niet
wenschelykheid ervan voor hunne gemeente
kunnen oordeelen.
„Want, al moge het waar zijn, dat som
mige zeer gefortuneerden bij progressie ook
zeer veel betalen, zoo is het toch niet minder
waar, dat men van een inkomen van
f 10.000 gemakkelijker f 500, dan van een
inkomen van f 1000 's jaars f 50 betalen kan.'"
Met cijfers wordt daarna duidelijk aange
toond, dat verbod van de progressie alleen
het gevolg zou hebben, dat de middenstand
zwaarder gedrukt, de hoogere klassen ontlast
zullen worden. Een bedrag van f 400 voor
Goes als onbelastbaar aannemende, becijfert
de redactie van het Goesche blad, dat aldaar
o. a. iemand, die uit eigen bezit f 10.000
jaarlijksch inkomen heeft en daarvan nu
f 706,27 betaalt, dan slechts f 456
hebben op te brengen. Natuurlijk moet dit
verlies door de in lagere klassen aange-
slagenen, die van hun arbeid moeten leven,
worden gedekt.
Kan en mag eene wetsvoordracht in den
tegenwoordigen tyd daartoe aanleiding geven?
Trouwens, consequent is de Regeering,
naar het ons voorkomt, met dit voorstel niet.
In de bedrijfs- en in de vermogensbelasting
wordt eene zekere progressie gehuldigd
de personeele belasting staat haar ook voor
eenige grondslagen toezelfs wordt zij in
het nieuwe ontwerp tot op zekere hoogte
gekend bij de heffir._ viu^pcenien op de
personeele belasting. Waarom mag zij dan
niet voorkomen in verordeningen op den
hoofdelijken omslag Mocht het beginsel
der progressie overdreven worden, zooals de
Regeering schijnt te vreezen, dan kan zij
daartegen waken, door het onthouden van
goedkeuring aan de verordening.
Bezwaar hebben wij evenzeer tegen de
bepaling der wetsvoordracht, die aan de
goedkeuring van Ged. Staten onderwerpt de
vaststelling der tarieven voor het gebruik
of genot van inrichtingen, niet vallende onder
art. 238 der gemeentewet. Hier heeft men
het oog op gasfabrieken, waterleidingen,
gemeentelijke telefoonnetten en tramlijnen.
Uit den aard der zaak komen dergelijke
inrichtingen alleen voor in de grootere
ïeenten, aan wier hoofd een raad staat,
wien men de belangen der gemeente gemat
kan toevertrouwen. Verband met rijks- of
provinciale belastingen houden de hier be
doelde tarieven niet. Waarom dan de macht
der gemeenteraden te dien opzichte beperkt
De toelichting heldert dit niet op.
Middelburg 2 November.
Preventieve hechtenis.
Men ergert zich niet zelden over de dik-
wjjls onder het volk heerschende opvatting,
?bet toch wel zal gedaan hebben".
Hoe komt het volk aan dergeljjke opvat
tingen
Door het lezen van artikelen als dat van
de Nieuwe Rotterdamsche courant van Zondag.
Daarin wordt geleeraard
»Maar nu ware het eene ongerechtvaardigde
reuzenstap om te zeggen: daar alle vryge
sprokenen gelykeljjk voor onschuldig moeten
worden gehouden, zoo z jj n ze ook on
schuldig en hebben ze allen geljjkelyk aan
spraak op de schadeloosstelling, die men voor
onschuldigen billjjk acht".
Deze redeneering ware volstrekt onlogisch.
Zjj zou de fout begaan, uit een fictie, op zich
zelf volkomen verdedigbaar, maar ook niet ver
der reikende dan een fictie reiken kan, een
reëele gevolgtrekking te bouwen, eene die de
belastingschuldige burgers treft in hun beurs.
Niet alleen onlogisch zou het zgo. Het ware
zelfs uit een oogpunt van publieke moraal
hoogst bedenkelijk. Onder de vry gesprokenen
zjjn onschuldigen, zeker. Maar onder hen zjjn
ook schuldigen, voor wier schuld het noodig
bewjjs niet is gevonden. En onder hen zjjn er
ook, die door hun wangedrag tot de verden
king zeiven aanleiding hebben gegeven.
Daarom blijft zoo treffend juist wat in een
Belgisch rapport van 1874 omtrent dit puntte
lezen staat: »De wet, wel verre van, zooals
men zegt, een regel van onbetwistbare recht
vaardigheid te huldigen, zou op die wjjze een
schreeuwende onrechtvaardigheid erkennen,
Om tien onschuldigen schadeloos te Bfelien zon
zjj aan honderd schuldigen eenimmoreele premie
toestaan, zou zg bjj het volk verwarring
stichten onder zjjn gezonde denkbeelden om
trent recht en onrecht, zou zjj maken, dat het
volk aan de gerechtigheid niet meer ging ge-
looven." En in de Nederlandscbe juristenver-
eeniging zeide mr. Coninok Liefstipg, de vice-
president van den hoogen raad, hetzelfde scherp
maar treffend »Men heeft gezegd, dat de
dubbeltjes-quaestie het NederlaudBche volk na
aan het harte ligt. Welnu, ik hoop, dat a de
NederlandBche rechter èn de wetgever daar
van steeds doordrongen mogen zjjn, en zjj die
dubbeltjes, waaraan het zweet van het Neder -
landsche volk kleeft, niet zullen toewjjzen
laat ik zeggen: wegsmjjten aan boeven."
Is dit niet eene wonderlgke opvatting
Wjj zeggen althans liever het een onzer
grootste rechtsgeleerden, mr De Pinto, na:
»Men vergeet dat het recht geen midden kent
tusschen schuld en onschulden dat bg ge
volg hg, die voor de wet niet schuldig is, voor
de wet onschuldig isen dat derhalve hg, die
wordt vrijgesproken, rechtens onrechtvaardig,
zonder reden en door dwaling der justitie,
is gevangen genomen en gehouden".
Algemeen SederlandHch Werk
liedenverbond.
Feestv&rgadering ter eere van het vijf en twin
tig jarig bestaan.
Deze bg eenkomst van afgevaardigden en
genoodigden werd Zaterdag te Amsterdam door
den heer B. H. Heldt, voorzitter vap het Ver-,
bond, geopend met eene toespraak, waaraan
het volgende is ontleend
Aangezien hg de geschiedenis van het Ver
bond in het gedenkboek had uiteengezet, wilde
hg thans kort het karakter schetsen, dat de
stichters bedoelden, en dat tot dusver vrjj
wel was gehandhaafd.
Daarom dan eerstens de beteekenis van
Algemeen Nederlandse^hetgeen uitsluiten van
kerkeljjke of staatkundige richtingen en mee-
niugen bedoelde, om geen aanstoot aan wie
ook te gevendit kon zoodra voorliefde
voor het openbaar onderwjjs zich voordeed,
in het Verbond niet worden volgehouden; er
werd dus al spoedig partjj gekozen. Dit kie
zen sproot echter niet zoozeer voort uit
partjj zucht, als wel uit het streven om het
onderwjjs te bevorderen.
Men wilde voorts een zuiver Nederlandsch
element zjjn in tegenstelling met de inter
nationale, revolutionaire, communistische ar-
beidersvereenigingen.
Geen revolutie (omverwerping), maar evolutie
(hervorming) was de leuze. Hervorming vooral
op maatschappelijk en wetgevend gebied, ook
van den mensch. De werklieden moesten hun
zaak, om hun zélfs wil behandelen.
Tooh was het oogmerk van het Verbond
niet te zjjn een partg. Het beoogde slechte
verschillende vak- en algemeene vereenigingen
tot goede verstandhouding te brengen en met
éen band te omsnoeren, teneinde aldus ge
meenschappelijk de arbeidersbeweging hier te
lande uit te breiden, de algemeene vraagstuk
ken voor maatschappelijke hervorming aan de
orde te stellen en daarover eene meening te
vormen om die, waar dit pas gaf, vooruit te
schuiven en op voorziening of afdoening ervan
aan te dringen.
Enkel vereenigingen, geen afzonderlijke leden
werden aanvankelijk toegelaten. Het program
ma was dan ook in den beginne tameljjk beperkt,
maar breidde zich meer en meer uit, naar ge
lang de meening over de vraagstukken werd
gevestigd.
Toch is niet halsstarrig aan een eenmaal
verkregen opvatting vastgehouden; sedert een
men er zich d.jzerzjjds over verheugd dat
Patrimonium en R. K. Volksbond ontstonden,
welke beide zich ontwikkelen tot jaloersch
wordens toe.
Van de oorspronkelijke meening, dat eigen-
domsvorm grondslag moet bljjven van het
maatschappelijk samenstel, is nimmer afge
weken, al zjjn de meeuingen daarover wel
wat gewgzigd.
Van revolutionnaire middelen bleef bet
Verbond afkeerig, en in het ontwikkelen
van den klassenstrijd kon het Verbond neg
geen heil sien. Tooh bljjft het oor geopend
voor hetgeen van sociaal-demooratiBche zjjde
i.n overweging wordt gegeven.
En zoo zjjn 25 jaren voorbjjgegaan, dikwjjli
niet zonder ernstigen strjjd, ook in huiseljjken
kring. Menige afdeeling viel af, doch het.
lichaam bleef, en is nog vol veerkracht.
Onafgebroken is gejjverd om de arbeiders
beweging uit te breidende verstandhou
ding tusschen patroon en werkman te verbe
teren; voor regeling van den arbeidstjjd;
voor verhooging van loon en vermindering
van werktjjdvoor Zondagsrust; voor coöperatie;
voor betere woningen voor beter onderwijs
ook vakonderwijs; voor leerplicht; voor be
perking van kinder- en vrouwenarbeidvoor
veiligheid in fabrieken en werkplaatsen voor
verzekering van werklieden tegen de invali
diteit, tegen werkloosheid enz.
Wat op dit gebied alzoo is veroverd, is nog
niet veel, maar aan wat verkregen is, heeft
het verbond ruim deel. Voor het meerendeel
is ons werk voorbereidend geweest, echter ai et
vruchteloos. Wjj kunnen met voldoening op
het afgelegd tjjdperk terug zien. Niet volko
men voldaan, maar dankbaar.
En zoo gaan wjj een nieuw tjjdperk in, on
der gunstiger omstandigheden daB voor 25 jaren,
omdat in ieder geval oen grooter aantal werk
lieden aan de verkiezingen zal deelnemen.
Daarbjj heeft het Verbond nog levenskracht
genoeg, al is vermeerdering van levenskrach
ten gewen8cht.
De voorzitter besloot met den wensch, dat
het Verbond nog vele jaren mocht blijven
jj veren voor verbetering van den levenstoe
stand der werkende- en lagere klassen, voor
het verwezenlijken van sociale rechtvaardig
heid in den meest uitgebreiden zin en ter
bevordering van zooveel, dat in waarheid alge
meen belang verdient te hebben. (A.pplaue).
De heer Heldt las hierop een aantal brieven
en telegrammen van gelukwenschen voor het
verbond voor. Zoo o. a. van prof. Greve, Lei
den, mr M. Jacq. de Witt Hamer, Middelburg
O. Rommers, Leeuwarden, mr D. J. Veegens,
Den Haag, prof. Drucker enz.
Hierna werd de feestwgn aangeboden, waar
onder de heer C. H. Rouw, Leiden, vice-voor-
zitter, den heer Heldt met dit feest, dat spe
ciaal zjjn feest was, geluk wenschte, hem
dankte wat hg geheel zjj-n leven lang voor
den werkman had gedaan, om te eindigen
met den wensch dat hjj ook als lid der wet
gevende macht zjjn kraohten mocht willen en
kunnen wjjden aan de volkszaak. Mejnfvr.
Kreuskamp, voorzitster der vrouwenvereeniging
Onderlinge jSttlp, Rotterdam, bood den beer
Heldt, oiides gepast6 toespraak, eon kunst-
krans aan.
De heer Heldt dankte de spreekster voo
deze aardige attentie, en zeide dit huldebljjk
te zullen hechten aan het portret van wjjlen
Striethoff, die de stootgever en de ziel van
het Verbond was.
De heer K. Kater, van Patrimonium, wenschte
it Verbond mede geluk met zjjn jubileum
en gaf tevens als zjjn gevoelen t© hebben, dat
Patrimonium en het Verbond voortaan elkaar
wel meer zouden ontmoeten.
Mr Ph. de Kanter wees aan de hand van
het gedenkboek des voorzitters op den uiterBt
tragen gang van wetgeving ten onzent. Aa*
't slot zjjner rede bracht hjj een gelukwensch
aanjhet Verbond met de profetie dat hetf gouden
feeBt nog Bchooner zjjn zou dan dit zilveren.
De heer Pastoors van den R. K. Volksbond,
heer Post, van den Amsterd. Werkmansbond
De Rot, van Rotterdam en na hen nog vele
anderen, zoowel van de oude garde als van
het jonge gilde, voerden het woord, waarbjj
de politiek dikwjjls aangeroerd maar telkens
op bloei en broederschap met het Verbond
gedronken werd.
Vijfentwintigste algemeene vergadering
Deze vergadering van afgevaardigden van
afdeelingan werd Zondag, ook te Amsterdam,
gehouden onder leiding van den heer Heldt,
die ditmaal geen politieke openingsrede hield.
Ook werd geen jaarverslag uitgebracht, aan
gezien dit in het gedenkboek voorkwam. Uit
rekening en verantwoording bleek dat de
inkomsten van het verbond in het afgeloopen
jaar hadden bedragen f 2191, de uitgaven
f 1854, voordeelig saldo f 337.
Hat bfiflrraffiDiBfanrïn hn.il na» nnVOv»ieio»tts*roe-
treffsnde het kiesrecht.
Leiden wilde propaganda voor het algemeen
kiesrecht op den voorgrond stellen.
Haarlem wilde de onbekendheid met de
nieuwe kieswet onder de werklieden wegne
men en de onverschilligheid der nieuwe kiezers
bestrjjden door een bevatteljjk geschrift te
verspreiden.
Verder had Haarlem de vraag gesteld cf de
afdeelingen als kiesvereenigingen zullen op
treden dan of zjj werkliedenkiesvereenigingen
in't leven zullen roepen.
Rotterdam wilde de afdeelingen opwekken
om een onderzoek in te stellen, hoeveel barer
leden kiezers worden en hen aansporen zich
bjj eene kiesvereeniging aan te sluiten, en
vooral die candidaten voor de Tweede kamer
krachtig te Bteunen, die het program van het
verbond onderschrijven.
De verschillende afgevaardigden liohtten
korter of langer die voorstellen toe, waarop
de voorzitter zjjn gevoelen te kennen gaf dat
het op dit oogenblik, nu we voor de stembua
staan, niet gewenBcht is weder een agitatie
voor algemeen kiesrecht in 't leven te roepen*
Het bljjve op den voorgrond staan en wjj
bljjven verlangend uitzien naar uitbreiding
b. v. zoover ministe Tak wilde gaan. Overi
gens zou hg zich ook niet verzetten tegen
het geven van stemrecht aan vrouwen.
De heer Nolting wilde vooral alle pogingen
in 't werk stellen, dat de nieuwe kiezers
onder de werklieden zich als zoodanig aan
melden. Tegen de kosten daarvoor zag hj)
niet op. Over 't geheel kon hg zich wel met
het praeadvies van het centraal bestuur op
deze voorstellen vereenigen, al zou ook hjj de
vraag aan de candidaten gesteld willen zien
of ze voor algemeen kiesrecht zjjn.
Na verder debat werd, overeenkomstig het
praeadvies van het Centraal Bestuur, besloten
a. Een schrjj ven te richten aan de redactiën van
verschillende dagbladen, om zoo spoedig moge-
ljjk en herhaaldelijk tot 15 Febr. e. k. de
belanghebbenden onder de aandacht te brengen
en te herinneren aan de voorwaarden welke
er zjjn om kiesbevoegdheid te erlangen
b. Dat de afdeelingen in huishoudelijke en
openbare bijeenkomsten belanghebbenden met
de strekking der kieswet in kennis stellen en
ben opwekken zioh op de kiezerslijsten te
doen plaatsen
e. De afdeelingen sporen de leden aan om,
man voor man, hun kameraden, kennissen,
geburen enz. tot het doen der aangifte op te
wekken en aan te moedigen.
d. Samenwerking met andere vereenigingen
voor het stellen en steunen van candidaten
ia aan te bevelen. Geen candidaten mogen
bjj eerste stemming worden gesteld of gesteund,
wanneer zjj niet het program instemmegf
