FEUILLETON
De heer Voa Müller.
neming of verwerping van dat deel van het
ontwerp Btaat of valt."
De heer Tak wjjst er op hoe de aanleiding tot
de behandeling dezer zaak sohjjnt te zjjn, dat de
gemeente Nieuw- en St. Joosland een huis
wenaoht aan te koopen, op het gebied van
Middelburg staande, en dit huia voor haren
gemeentedienst te bestemmen. Hoewel daarin
voor de gemeente Nieuw- en St. Joosland
eenig belang kan gelegen zgn, komt het hem
toeh voor, dat de saak van zoo weinig belang
ia, dat eene grensverandering daardoor niet
wordt gerechtvaardigd.
»Van mgn standpunt als lid van dezen raad
geroepen het belang van Middelburg voor te
staan, moet ik zoo zeide de heer Tak
tegon elkander wegen de voordeelen en de
nadoelen, die de grensverandering voor onze
gemeente zal opleveren. Als voordeel wordt
genoemd het niet meer verplicht zgn een weg
te onderhouden. Ik meen echter dat die weg
geen onderhoudskosten vordert. Burg. en
weth. hebben one geene mededeeling gedaan
van de gemiddelde kosten van dat onderhoud
in de laatste jaren.
De nadeelen, die door onze gemeente zullen
worden geleden, zgninkomstenbelasting
f 111.49*, 70 op de perseneele belasting,
f 85.91, 10 en 40 pet. op de grondbelasting
f 71.26, dat is te zamen ruim f 468. Dit nog
wellicht te verhoogen met eene vermindering
van het voor Middelburg gefixeerde 4/5 der
peraoneele belasting.
Was nu voorgesteld dat Nieuw- en St Joos
land een billjjk aandeel van de schuld der
gemeente Middelburg moeBt overnemen, zeker
zooveel dat de rente daarvan niet minder zou
zgn dan het verlies, dat Middelburg aan in
komsten lgdt, dan eerst zou het mg mogelgk
zgn het gevoelen van burg. en weth. te deelen.
Ik mag mjjne stem niet geven aan het
voorstel van burg. en weth., omdat een gun
stig advies van den raad zou kunnen mede
werken tot het tot stand brengen van eene
wet, die aan de gemeente Middelburg een
geldelgk nadeel zal berokkenen."
De heer jhr mr E. P. Schorer wjjst erop,
dat de voorgestelde wijziging geheel in het
belang is van Nieuw- en St Joosland. Spre
ker zou daartegen geen bezwaar hebben, wan
neer het verlies voor Middelburg onbeduidend
is. Of dit het geval is, weet spreker niet.
Misschien is de berekening van den heer Tak
j uist, maar gaarne zou spreker ook de meening
van burg. en weth. eens hooren.
Hoe groot is het gefixeerde 4/5 der perao
neele belasting van dat gedeelte van het
grondgebied, dat aan Nieuwland zou komen
maar bjj Middelburg gerekend zou big ven
Spreker wil een duidelijke opgaaf van wat
er gewonnen en wat er verloren zal worden
door de gemeente Middelburg.
De heer Den Bouwmeester antwoordt, dat de
cgfers, door den heer Tak genoemd, juist zgn.
De verdere ojjferB zgn in de bg het voorstel
gevoegde stukken te vinden geweest.
Da gemeente zou plus minus f 90 verliezen.
Wat den weg betreft, door den heer Tak
genoemd, daarvan heeft het onderhoud onge
veer f 23 a f 24 jaars gevorderd.
De heer jhr mr E. Schorer stelt in het
lioht dat, bljjkena de ontvangen inlichtingen,
het verlies voor Middelburg plus minus f 178
8 jaars zal bedragen.
Die som komt spreker niet groot genoeg
voor om daarvoor het voorstel af te stemmen en
eene gewichtige zaak in de waagschaal te stellen.
De heer Brevet vraagt of de genoemde
cgfers wel iets beteekenen. Bg de bereke
ning heeft men ook medegeteld een in
dustrieel, die vermoedelijk de gemeente Nieuw
en St. Joosland zal verlaten. De cgfers zgn
dus niet vaststaande.
Verder is er geen rekening gehouden met
het gevoelen van de bewoners der grensstreek.
De grens acht spreker wat te ver uitgebreid
hg had liever een andere grensscheiding zien
aangegeven.
Hg wil echter de bewoners der grensstreek
ter wille zgn en zal voor het voorstel Btemmen.
Het voorstel van burg. en weth. wordt als-
nu in stemming gebracht en, zooala boven reeds
is gezegd, aangenomen met 11 tegen 3.
stemmen.
Tegen stemmen de heeren V. d. Swalme,
Van Dunné en Tak.
Hierna wordt de vergadering gesloten.
b o in a ar
VAN ERNST WICHERT.
Uit het Duitsch.
V.
Wat is er, Renate?", vroeg de dame uit
het venster.
»Ach mama, Dagobert wil weer naar den
vgver en gilt omdat ik hem terughaal".
»Gjj zgt ook altgd met hem aan het
harrewarren. Dat maakt hem zoo stout. Waarom
past Annette niet beter op hem Ga in den tuin
mgn jongen, ik kom dadelijk bjj u, kindlief".
Dagobert bedacht zich even of hg den zin
van mama zou doen en verzette zich nog een
poos tegen Annette, die hem wilde meetrekken.
Op dit zelfde oogenblik kwam er een licht
rgtuig met vier paarden om den hoek der
opzichters woning, waarlangs de straatweg liep
die naar het slot voerde. Twee heeren zaten
voorop: de een mende, terwgl een knecht in
liverei achteraan zat, met de armen over el
kaar geslagen.
Visite, zei Renate schieljjk naar de tuin
poort loopende.
>De heeren van Weisel," zei de man met
den blonden baard, dien zjj zooeven mjjnheer
Von Stein genoemd had.
Kedeviandsehe Veceentging
tot Al'gthafflng van sterken drank.
Men zond ons het 52e jaarverslag van deze
Vereeniging. Daarin klinkt een alles behalve
opgewekte toon. Het jaar 1895 was, evenals
de daaraan voorafgaande jaren, voor de Ver
eeniging niet voorspoedig. Tegenover de op
heffing van vier afdeelingen staat slechts de
winst van eene afdeeling. De vereeniging, die
indertijd 5000 leden telde, kan die thanö Blechts
op 11 1200 schatten.
De verslaggever gelooft echter, dat dit ver
val Blechts van tjjdeljjken aard zal zgn.
In het jaar 1895 namelijk werd de strjjd tus-
schen de jongere elementen der vereeniging,
die, de geheelonthouding als middel tot drank
bestrijding meer op den voorgrond plaatsend,
bovenal van wetteljjke maatregelen goede
resultaten in de bestrijding van den drankge
bruik verwachten, en de oudere afschaffersele-
menten, voor vele van welke de geheelont
houding een te radicaal, te overdreven middel
tot drankbestrijding is, en die door overreding
en voorbeeld meer tot keering van het drank
gebruik hopen uit te werken dan door wet-
teljjken dwang, ten gunste van de eersten be
slist.
Het laat zioh begrgpen, dat in het over
gangstijdperk, dat het jaar 1895 derhalve voor
de vereeniging vormde, geen krachtig leven
van haar kon uitgaan. De ouderen, tengevolge
van het koers zetten der vereeniging in een
richting, die zjj bedenkeljjk achtten, zich lang
zamerhand uit de vereeniging terugtrekkend,
de jongeren nog te weinig talrjjk en nog te
kort in de vereeniging, om door hung ver ter
stond het verlies te kunnen aanvullen, dat de
vereeniging leed door het gemis van zoovele
ervaren en beproefde krachten, en de aandacht
en werkzaamheid van allen te zamen te veel
in beslag genomen door wrjjving en botsing
van denkbeelden over organisatie, wjjze van
propaganda en niet het minst natuurljjk over
de grondslagen der vereeniging en men
kan begrgpen dat onder dit alles het deelne
men aan den drankstrgd, het werken naar
buiten, ernstig moest ljjden en het toetreden
van nieuwe leden hierdoor niet werd bevorderd.
De verslaggever gelooft dat, waar de strgd
voorhauds, als uitgestreden kau beschouwd
worden, de vereeniging weder spoedig op oude
kracht zal komen.
Als de vereeniging met energie den weg in
slaat, haar door de nieuwe richting onder de
drankbestrijders aangewezen, maar tevens met
beleid en verdraagzaamheid zoolang mogelgk
tracht samen te werken met de ouderen, voor
zoover dezen althans van de nieuwe richting
geen verklaarde tegenstanders zgn, dan be
hoeft zjj zich niet bezorgd te maken voor haar
toekomst en is haar een eervol bestaan onder
de véreenigingen voor drankbestrijding en een
nuttige werkkring verzekerd."
Wat
Zeeland
betreft, daaromtrent meldt het verslag het
volgende
De afdeeling Middelburg met24 leden,
de eenige in deze provincie, zond een zeer som
ber gekleurd verslag. De verslaggever schrjjft,
dat er van de leden al zeer weinig kracht uit
gaat en de ledenvergaderingen zóo slecht wer
den bezocht, dat de beide laatste niet konden
doorgaan bg gebrek aan opgekomen leden.
Omtrent de oorzaken deelt de verslaggever
mede, dat het bg den een zal ontbreken aan
den noodigen jj ver en de ware belangstelling;
bg anderen is het verschil in godsdienstover
tuiging misschien een overwegende reden om
zich te onttrekken aan den drankstrgd, waar
die niet een godsdienstig karakter draagt;
een derde meent wellicht, dat andere zaken
vóór moeten gaan, enz.
«Toen de heer G. Velthujjsen van Haarlem,"
zoo gaat de verslaggever voort, »in het begin
des jaars in de Engelsche berk op zgn be
kende, onderhoudende en pakkende wjjze sprak
bg zgn platen, toen en wellicht omdat deze
openbare vergadering, uitgaande van onze
vereeniging en van de Nat. Chr. Geh.-Onth.-
Ver., een godsdienstig karakter droeg, waren
de leden nog al goed, het publiek zeer goed
opgekomen. Zoodra echter dat godsdienstig
karakter verdwjjnt, schitteren vele leden door
afwezigheid. Hier is het een algemeen ver
schijnsel, dat men in zekere kringen alleen
gediend wil zgn van bijeenkomsten, die het
stempel dragen van eigen richting of kleur,
»A1 weder wat komen die thans dik
wijls" voegde bjj er bg zich zelf bg en verwij
derde zich terstond in de richting van de voor
deur van het slot om de heeren te ontvangen.
Het venster boven was gauw gesloten. In
het voorbg rjjden boog de ritmeester voor de
freule. Hg bestuurde het vurige vierspan
met vaBte hand en hield eensklaps voor den
steenen stoep stil. De oude graaf nam zgn
hoed af en wierp Dagobert een kushand toe.
Nu wilde de jongen bepaald bljjven en »oom
graaf" goeden dag zeggen. Renate liet hem
aan de bonne over en de ritmeester keek nog
eens naar deze om. De heer Yon Stein nam
de teugels over en gaf ze aan den knecht, die
afgesprongen was. Benno schudde hem de
hand.
>Dag Kurt, hoe gaat het?"
Zoo zei deze en scheen elk verder
antwoord overbodig te vinden.
>Uwe wegen zgn prachtig in orde, men
rjjdt als op een kolfbaan."
Ook hierop antwoordde de opzichter slechts,
met een glimlach en hielp den ouden graaf
bg het uitstappen. Dagobert had de bonne
naar den stoep getrokken en stond de gasten
met grappige deftigheid te begroeten. »Dag
oom dag oom. Neemt gjj mij vandaag mee
naar Trampen
»Als mama het goed vindt."
>0, die vindt het zeker goed. Wjj moe
ten gauw wegrijden. Maar Annette mag niet
al hebben de te behartigen belangen daar
mede niets uitstaande." De verslaggever ziet
de toekomst der afdeeling dan ook donker in,
omdat nieuwe leden hoogst zelden worden
gewonnen en van de bestaande hoegenaamd
geen bezieling uitgaat.
Het is te begrgpen, dat de taak van het be
stuur een moeiljjke wordt, als de leden, zoo
als ik uit het verslag meen te moeten opmaken,
voor een groot deel meer sympathiseeren met
de richting der Christelijke Geheelonthouders-
vereenigingen, dan met die van onze vereeni
ging. Het is te hopen ook en wel te verwach
ten, dat de algemeeno zich te onzen gnnste
neigende vloed, welke waarlgk niet alleen zgn
kracht doet gevoelen in kringen, die vóór alles
den drankstrgd een godsdienstkarakter willen
doen dragen, zich ook spoedig tot Middelburg
uitstrekt.
Intusschen heeft men in Middelburg toch
niet stilgezeten. Zoo sprak de voorzitter der
afdeeling, de heer P. F. van Sljjpe, in do af
deeling van den Bond van Nederl. Onder
wijzers voor een 12 a 15-tal toehoorders, en
hield hg een cursus over het alcohol
vraagstuk met 31 kweekelingen der rijks
kweekschool voor onderwijzers. Het gevolg
hiervan is geweest de oprichting van een
kweekelingen-onthouders-club, welke thans 13
leden telt en zooveel mogelgk de verspreiding
en lectuur van geschriften bevordert. Ook in
Ons Huis heeft de voorzitter het drankvraag-
stuk ingeleid. Het bestuur van Ons Huis is
echter nalatig gebleven in de vervulling van
zgn wensch, dat dezen winter die voordrach
ten zouden worden voortgezet.
De correspondent te R e n e s s e, de heer L.
H. Dormaar, meldt dat zgn corsespondent-
schap slechts éen lid telt. Wel heeft hg een
paar algemeene leden voor de vereeniging ge
wonnen, doch dezen wonen niet in aangren
zende gemeenten en kunnen dus niet gerekend
worden tot zgn correspondentschap te behoo-
ren. De couranten, op welke hg geabonneerd
is, laat hg zooveel mogelgk verder lezen. Yan
den almanak heeft hg 17 exemplaren geplaatst
en 4 gratie verspreid. Yan de, door bemidde
ling der afdeeling Middelburg, hem toe
gezonden exemplaren van het rapport der
Amsterdam8che kinderartsen betreffende het
gebruik van alcohol door kinderen, heeft hjj
er 34 verzonden aan alle hoofden van scholen
op Schouwen-Duiveland, Tholen en St. Phi
lips! and.
Ook onder het jongere geslacht is deze
correspondent in het belang van den drank
strgd werkzaam. In zgn ambt van hoofd der
school is hg daartoe alleszins in de gelegen
heid. Kleine geschriften der vereeniging
hieromtrent uit hg de klacht, dat er onder
de oudere zooveel dronkemansbekeeringen
zgn worden door hem van tgd tot tgd aan
zgn scholieren uitgedeeld. Op de dagschool be
spreekt hg het drankvraagstuk nu eens uit
dit en dan weer uit een ander oogpunt (ge
zondheid, verkwisting, ellende). Op de her
halingsschool doet hjj dit meer stelselmatig
aan de hand van een leesboekOns Lichaam
en zijn grootste Vijand.
De correspondent eindigt zgn verslag met
het uitdrukken van zgn leedwezen, dat voortaan
alle tractaatjes betaald moeten worden, want
hg zonde er zoo gaarne vele exemplaren van
verspreiden. Ik kan begrgpen, dat een ijverig
correspondent als deze zulks ernstig betreurt,
doch het hoofdbestuur moet rekening honden
met de geldmiddelen der vereeniging. Echter
is het voorwaar geen wet van Meden en
Perzen, dat de tractaatjes nimmer gratis ver
strekt mogen worden. Het iB echter de plicht
van het hoofdbestuur met kostelooze ver
spreiding wat zuinig te zgn.
Vergaderingen, Coneevten en».
MS «ecSeiftjw.wgj
Zaterdag Zondag 5 en 6 Sept. Ten
toonstelling gemeente-administratie.
Kegelbaan Markt 10—5 u.
Zondag 6 Sept. Concert. Schuttershof 7'/3u.
Dinsdag 8 Sept. Verg. Midd. Ziekenfonds
St. Joris 7—8 u.
W o e n s d. 9 Sept. Avondfeest Gilde's Wie
lerbaan 7 u.
Woensdag en Donderdag 16—17 Sept.
Floralia-tentooneteWing
met concert Schuttershof.
mee die is zoo naar."
Dat scheen de ritmeester volstrekt niet te
vinden. Hjj zag het bleeke meisje met bare
donkere oogen en krullend haar bljjkbaarmet
welgevallen aan, en zei lachend Hg weet nog
niet beter. Over twintigjaar zal hg wel anders
praten."
De fran9aise scheen althans zgn blik te
verstaan en een lichte blos kleurde hare
wangen. De heeren gingen naar binnen.
Het huis onderscheidde zich van buiten
weinig van de meeBte woonhuizen op groote
goederen uit de vorige eeuwhet had twee
verdiepingen en in de midden een vooruitste
kend front dat tamelijk kunsteloos in een
spitsen voorgevel uitliep. Yan binnen was
het echter met al de weelde ingericht, welke
rjjkdom kan aanbrengendikke tapjjten en
loopers op de trappen, portieres voor de deuren,
groote spiegels en marmeren beelden, tusschen
groene planten. Voor de venBterB boven de
trap waren gekleurde glazen aangebracht,
bljjkbaar oude meesterstukken, die indertgd
een vorstelijk paleis getooid hadden. Het
bovenportaal was even kostbaar ingericht.
Een knecht opende de deur van een wel wat
leeg, maar zeer groot, smaakvol gemeubeld
salon, waar schildergen van eerste meesters
hingen en waar in een later aangebouwd
vooruitspringend rond raam (erker) prachtige
tropische planten om een kostbaar beeld van
pBychó gegroepeerd waren. Aan wefcmjjden
Kunst en Letteren.
Uit Rotterdam schrjjft men ons
Rosier Faassen gedecoreerd Rosier Faassen
ridder in de Oranje Nassau-orde Geen Rotter
dammer die Rosier Faassen kent, of hg was
zoo bljj, zoo dankbaar, alsof hg-zelf ridder was
geworden. In zgn kermisstuk had Faassen het
avond aan avond gezegd, als hg elkeen »een
pluim" op den hoed had gezet»geef mg ook een
pluim op mgn hoed, dan zal ik dankbaar zgn".
En hg kreeg een pluim, een koninklgke pluim,
en ieder zegthg heeft het verdiend, Rosier
Faassen, als letterkundige, alB tooneelspeler,
maar bovenal als mensch.
Men begreep, dat die gebeurtenis zoo niet
kon afioopen; men wilde hem een serenade
brengen, doch ten slotte vond men het beter
hem in den foyer van den Grooten Schouwburg
een hulde te brengen. Daar waren zgn colle
ga's, zgn vrienden, met de muziek van de
Weerbaarheid vereenigd. Om negen uur werd
Rosier FaaBsen afgehaald van zgn huis, in open
rijtuigen, en om half tien trad hg de feest-
zaalj binnen met vrouw en kinderen, te mid
den van juiohende kunstzusters en kunst
broeders.
En daar verscheen een ander gedecoreerde,
en wel het hoofd der gemeente, burgemeester
's Jacob, die Faassen toesprak, harteljjk, welge
meend, en hem geluk wenschte namens de bur-
gerjj. Daar trad Willem van Zuylennaar voren,
om Faassen namens de collega's een grooten
lauwerkrans met linten in rood, wit en blauw
en oranje met opschrift aan te bieden. Hjj
sprak hem toe, zooals onze Willem dat
kan, uit het hart, en eindigde met de woorden
van Faassen uit zgn Militaire Willemsorde-.
»Dit kruis versierde nooit de borst van een
onwaardige."
Van het Ashetisch Genootschap ontving de
nieuwe ridder een grooten krans met witte linten
waarop »aan onzen Rosier Faassen," prachtig
geschilderd door Jan Giddingvan het tooneel-
gezelschap Elck wat wils ook een grooten krans
met groen en witte linten van het tooneelge-
zelschap Melpomene een krans met roode linten
en inscriptie, alles met harteljjke woorden van
instemming. Fritz Bouwmeester overhandigde,
namens de collega's, uit Amsterdam een prach-
tigen palmtak, de beer Melders, namens de
Botterdamsche Tooneelvereeniging, een klein
Oranje Nassau-orde voor de Zondagsche jaB
en een heel kleintje voor den huisrok. Alle toe
spraken tintelden van gevoel en geest en wer
den alle begroet met fanfares.
Ten slotte kwamen al de actriceB van het
RotteidamBcbe tooneel en bedolven vader en
moeder Faassen onder bouquetten. En zoo
zaten daar de beide onde, doch nog zoo jonge
goede menschen op roode fauteuils tusschen
prachtige bloemen, met op den achtergrond een
gouden rgzende zon, waar tusschen een >Huide
aan Rosier Faassen" schitterde. Moeder Faas
sen huilde, neen snikte en toen wjj haar
vroegen »wel moedermoeder, zgt gjj nu zoo
bedroefd zeide zjj»Neen, jongens, ik huil
van geluk, van waar geluk."
En de held van den avond beantwoordde de
sprekers, zooals alleen hg dat kan, eenvoudig,
harteljjk en tintelend van geest. Hg Bprak
ook tot onzen burgervader, die, zooals men
weet, ridder was geworden van den Neder-
landschen Leeuw, en eindigde met woorden
van dank aan de schenkster, en eene nitnoo-
diging om een »Lang le?e onze Koningin 1"
te doen weerklinken. Nu, daaraan werd van
harte voldaan. sLeve de Koningin", »leve de
burgemeester", »leve Rosier Faassen" klonk
het door den foyer, begeleid door fanfares. In
't kort, het was een avond vol gevoel, vol
bljjdschap, vol dankbaarheid, een avond om
niet te vergeten voor hen, die zoo gelukkig
waren deze hulde te kunnen bgwonen.
De Nederlandsche opera heeft Dinsdag
avond te Amsterdam het seizoen ingezet met
Lohengrin, Het werk is gegeven in eene ver
tooning, die een onbetwistbaar getuigenis geeft
van den ernst waarmede het werd ingestudeerd.
Niet alleen bleek dit uit hetgeen de solisten
prae8teerden, maar ook uit de koren en het
instrumentale gedeelte, al was er nog wat
onrusten al bleek in het orkest nog niet alles
in den haak.
De heer UrluB, die den titelpersoon vertolkte,
heeft zeer voldaan.
De schouwburg was tot de nok gevuld en
keek men in twee andere vertrekken, die even
rjjk gestoffeerd waren. Een vuurscherm prjjkte
met het in zjjde geborduurde wapen van den
heer des huizeB, een molenrad, urt welks mid
den een boom groeide. Graaf Wiesel had zjjn
zoon bg hun eerste bezoek in het oor ge
fluisterd dat is de chicoreiboom, die gouden
vruchten gedragen heeft. Aan de takken
hingen gouden eikels die aan de vrucht van
den koffieboom herinnerden.
Rechts ging een tweede deur open en me
vrouw Wendeline Von Müller ruischte naar
binnen, met hare lange slanke gestalte, in
het zwart satgn gekleed, met een hoogop-
staanden kanten kraag en een mat gouden,
rjjk bewerkten halsketting. Zjj moest zelfB
in haar jeugd niet bepaald mooi geweest zgn
maar haar langwerpig gelaat had een ver
standige uitdrnkking in de grjjze oogen, terwgl
er een liefelgke trek om den mond kon liggen.
Zjj droeg het haar van achteren hoog opge
stoken met een kam, die een kroon met zeven
tanden geleek; hare smalle, blanke handen
verrieden de aristocratische dame. Zjj maakte
bg het binnenkomen een zeer statige buiging
doch begroette daarna de beide graven onge
dwongen en Btak hun de hand toe.
Welkom heeren, het is heel vriendeljjk
van u dat gjj uwe buren weer eens komt op
zoeken."
»Mjjn zoon moet van zgn verlof gebruik
maken, mevrouw," sprak graaf Eberhard »ik
naar de geestdrift van het publiek te oordee-
len, mag men aan Lohengrin een reeks van
opvoeringen voorspellen.
Een laatste werk.
Dezer dagen ontvingen zjjne vrienden een
overdruk van het laatste werk van den heer
JohanneB Godeiridus Frederiks,
overleden te Amsterdam den 5 Mei 11. Die
verhandeling, voorkomende in het tijdschrift
Oud-Holland, is een beschouwing over de
samenstelling en de medewerkers aan het be
kende werkZeeuwsche Nachtegael en de
deszelfs dryderley gesang enz. Tot Middel-
burgh. Ghedr. bij Jan Pietersz van de Venne.
Anno 1623.
Met den merkwaardigen kritiechen blik, aan
Frederiks eigen, wordt nagegaan hoe dit boek
eigenljjk, waarschijnlijk meeBt onder den in
vloed van Jacob Cats, is ontstaan en hoe het
in veel dieperen bodem wortelt dan opper
vlakkig zou worden vermoed, daar het veeltgds
slechts gehouden werd voor eene gedachtenis
van Zeeuwsche letterkundigen bg het bezoek
in Juli 1622 aan Zeeland, van de begaafde
Anna Roemersdochter Visscher.
In treffende bladzjjden schetst de schrgver
den treurigen toestand van Walcheren na de
overgave van Middelburg aan den Prins van
Oranje in Febr 1574, Het geheele land deer»
ljjk verarmd en overgegeven aan de vernie
ling van den krjjg; de kasteel en en kloosters
verbrand en tot bouwvallen gemaakt; de lust
hoven in wildernissen veranderd; de edelen
uitgeweken; het volk geteisterd door de plaag
des hongers en den adem der pestilentie. Maar
die drukkende tg den hebben juist medegewerkt
om de veerkracht van de natie te verstalen
en de jonkheid uit die dagen van duisternis
ging zich onderscheiden üoor een vroeger
nooit zoo gekende geestontwikkeling. Dat
geslacht bereidde niet alleen het tjjdperk, later
als de »gouden eeuw" van Nederland bekend,
maar het toonde ook dat »de leeuw met het
zwaard" meer en meer plaats ging maken
voor »den leeuw mee het boek". Na een
strgd van vele jaren tegen Spaansche legers,
Spaansche vloten en schier niet minder tegen
valsche bondgenooten, beurden Holland en
Zeeland fier het hoofd op, versterkt door het
beste bloed van Vlaanderen, in duizenden vrg-
heid zoekende landverhuizers, naar de jeug
dige republiek overgekomen.
Het hoog gevoel eener duurgekochte vrjjheid
en de zegepraal over een machtigen vjjand,
gepaard met welvaarten toenemend vermogen,
vermeerderden de lust tot wetenschap en de
liefde tot de kunst. Zeeland had ook op dit
gebied zekeren nag ver met Holland; en werd
door Vondel gesproken
van zalig Boemershuis
Wiens vloer betreden werd, wiens drempel is
gesleten
Van schilders, Ktmstenaars, van Zangers en
poëten
de Zeeuwen roemden op den constrgken win
kel van den fijnschilder Jan Pietersz. van de
Venne, op den hoek van den Korten Burg,
nevens de nieuwe beurs, waarachter een zeld
zaam fraaie bloemhof met lauwerhoven of
berceaux. Bg dien kunsthandelaar vereenigden
zich de keur der lettervrienden van Zeeland,
zooalB Jacob Cats, de Scotte's, Simon van
Beaumont, bg wien de begaafde Amsterdam-
sche waarschgnljjk haar intrek nam, Jacob
Luyt, dr Leonard Peutemans, Adriaan Valerius
(de Valery, Woutersz) uit Veere, Adriaan
Hoffer uit Zierikzee, Philibert van Borssele
uit Tholen, en laatst, maar niet 't minst,
Johanna Coomane, echtgenoote van Johan van
der Meersch. In dien kring werd de Naohte-
gaal geboren.
Het hart wordt altgd pgnlgk aangedaan bg
het lezen van een werk, als het ware met
stervende hand voltooid, en vooral wanneer de
schrgver een vriend was, wiens welwillendheid
ons menigmalen heeft gesteund en geholpen
bg het putten uit den rjjkdom zjjner degelgke
kennis; en de bereidvaardigheid van J. G.
Frederiks was werkeljjk grenzeloos. Dit
laatste geschrift getuigt weder van zgn be
schaafden geest, zgn helder oordeel, zgn veel
omvattende wetenschap. Voor het onderzoek
der geschiedenis van Zeeland, heeft deze schrg
ver veel gedaan, meer dan menigeen weet en
bg het voorlichten van anderen hield hjj zich
doorgaans bescheiden op den achtergrond. Van
hoop dat wjj u niet ongelegen bomen,"
»0 aangenamer gasten kunnen wjj
niet ontvangen. Maar waarom hebt gjj de
dames niet meegebracht althans gravin
Helena? Dat zal Renate zeer spjjten."
„Papa rjjdt niet gaarne in de koets,"
antwoordde de ritmeester, »en ik moet eerlijk
bekennen dat Helena mg bg freule Renate te
veel in den weg isde vriendinnen zgn ter-
Btond onafscheidelijk en dan is het voor mg
een kunst om aan het woord te komen."
»Gg zgt zeker erg bedeesd," zei mevrouw
Von Müller plagend, »alsof gjj iets te zeggen
hadt dat vier ooren ook niet mochten hooren
»Wie weet!" antwoordde hjj en lachte
veelbe teekenend.
»Gjj moet mgn goeden man een oogen
blik excuseeren," begon mevrouw tegen Benno's
vader. »Hjj kan zich niet aanwennen zgn
huisjaB 's middags uit te doen, en dan duurt
het altgd een poos eer hg zich verkleed heeft"
voegde zjj er op een eenigszins spotaohtigen
toon bg.
Wordt vervolgd.)
Verkoopingen eu Verpachtingen in Zeeland»
tlhtum.
Plaats.
Voorwerpen.
Information.
8 Sept.
Middelburg,
Sigaren,
Rosier.
3 -
Middelburg,
Huizen,
Huvers
4
N. &St. Joosl., Huizen,
Hu verg.
4
Westkapelle,
Bouwland, (verh.), Loeff.
10
Vlissingen,
Panden,
Leenbank.
16
Westkapelle,
Inspan en huizen,
lluverg,
